ເຢເຣມີຢາ 6:1-30
6 ລູກຫຼານຂອງເບັນຢາມິນເອີ້ຍ ໃຫ້ໜີອອກມາຈາກເມືອງເຢຣູຊາເລັມເພື່ອພວກເຈົ້າຈະລອດຊີວິດ.
ໃຫ້ເປົ່າແກເຂົາສັດ+ຢູ່ເມືອງເຕໂກອາ+ໃຫ້ຈູດໄຟເພື່ອເປັນສັນຍານຢູ່ເບັດຮັກເຄເຣັມ
ຍ້ອນຄວາມຈິບຫາຍຄັ້ງໃຫຍ່ກຳລັງມາຈາກທາງເໜືອ.+
2 ລູກສາວຂອງຊີໂອນ*ເປັນຄືກັບຜູ້ຍິງທີ່ງາມຫຼາຍແລະມີແຕ່ຄົນເອົາໃຈ.+
3 ພວກຄົນລ້ຽງແກະແລະຝູງແກະຂອງເຂົາເຈົ້າຈະມາ.
ເຂົາເຈົ້າຈະຕັ້ງເຕັ້ນອ້ອມເມືອງນີ້+ແລະຜູ້ລ້ຽງແກະແຕ່ລະຄົນຈະໃຫ້ແກະກິນຫຍ້າຢູ່ເຂດຂອງໂຕເອງ.+
4 “ໃຫ້ກຽມ*ເຮັດສົງຄາມຕໍ່ສູ້ເມືອງນີ້.
ໃຫ້ພວກເຮົາລຸກຂຶ້ນແລະໄປໂຈມຕີເມືອງນີ້ຕອນກາງເວັນ.”
“ຈິບຫາຍແລ້ວພວກເຮົາ ຕອນນີ້ຊ້າເກີນໄປແລ້ວ.ມັນໃກ້ຊິຄ່ຳແລ້ວ.”
5 “ໃຫ້ພວກເຮົາລຸກຂຶ້ນແລະໄປໂຈມຕີຕອນກາງຄືນແລະທຳລາຍປ້ອມສູງໆທີ່ແຂງແຮງຂອງເມືອງນີ້.”+
6 ພະເຢໂຫວາຜູ້ບັນຊາການກອງທັບເວົ້າວ່າ:
“ໃຫ້ຕັດຕົ້ນໄມ້ແລະເອົາດິນມາກອງກັນເປັນໂນນຈຸກຳແພງເພື່ອຈະໂຈມຕີເມືອງເຢຣູຊາເລັມ.+
ເມືອງນີ້ຈະຕ້ອງຖືກລົງໂທດຍ້ອນເມືອງນີ້ມີແຕ່ການກົດຂີ່ຂົ່ມເຫງ.+
7 ຄືກັບຂຸມທີ່ເປັນແຫຼ່ງຂອງນ້ຳເຢັນເມືອງນີ້ກໍເປັນແຫຼ່ງຂອງຄວາມຊົ່ວ.
ເມືອງນີ້ມີແຕ່ສຽງຂອງຄົນຮຸນແຮງແລະມັກທຳລາຍ.+ສິ່ງທີ່ເຮົາເຫັນມີແຕ່ຄວາມເຈັບປ່ວຍແລະໂລກລະບາດ.
8 ເຢຣູຊາເລັມເອີ້ຍ ໃຫ້ຕັ້ງໃຈຟັງຄຳເຕືອນຂອງເຮົາເດີ້. ຄັນບໍ່ຊັ້ນ ເຮົາຈະປິ່ນໜ້າໜີຈາກເຈົ້າດ້ວຍຄວາມລັງກຽດ.+ເຮົາຈະເຮັດໃຫ້ເຈົ້າຮ້າງເປົ່າແລະເປັນແຜ່ນດິນທີ່ບໍ່ມີໃຜອາໄສຢູ່.”+
9 ພະເຢໂຫວາຜູ້ບັນຊາການກອງທັບເວົ້າວ່າ:
“ພວກສັດຕູຈະເອົາພວກອິດສະຣາເອນທີ່ຍັງເຫຼືອຢູ່ໄປຄືກັບເກັບໝາກລະແຊັງທີ່ເຫຼືອຢູ່ຕົ້ນ.
ຄືກັບຄົນທີ່ເກັບໝາກລະແຊັງຈົນໝົດ ພວກສັດຕູກໍຈະເອົາເຂົາເຈົ້າໄປໝົດ.”
10 “ລູກຄວນເວົ້ານຳໃຜແລະເຕືອນໃຜ?
ໃຜຊິຟັງລູກ?
ເຂົາເຈົ້າບໍ່ໄດ້ຍິນຫຍັງເລີຍຍ້ອນປິດຫູໂຕເອງໄວ້.+
ເຂົາເຈົ້າດູຖູກຄຳເວົ້າຂອງພະເຢໂຫວາ+ແລະບໍ່ມັກຄຳເວົ້າເຫຼົ່ານັ້ນເລີຍ.
11 ລູກຈຶ່ງໃຈຮ້າຍຄືກັບພະເຢໂຫວາແລະລູກອົດບໍ່ໄດ້ແລ້ວ.”+
“ໃຫ້ຖອກຄວາມໃຈຮ້າຍນັ້ນໃສ່ເດັກນ້ອຍທີ່ຢູ່ຫົນທາງ+ແລະໃສ່ພວກຊາຍໜຸ່ມທີ່ຢູ່ນຳກັນເປັນກຸ່ມ.
ເຂົາເຈົ້າທຸກຄົນຈະຖືກຈັບທັງຜູ້ຊາຍກັບເມຍທັງຜູ້ເຖົ້າກັບຜູ້ທີ່ເຖົ້າຫຼາຍ.+
12 ເຮືອນຂອງເຂົາເຈົ້າຈະຖືກຍົກໃຫ້ຄົນອື່ນພ້ອມກັບທົ່ງນາແລະເມຍຂອງເຂົາເຈົ້າ+
ຍ້ອນເຮົາຈະໃຊ້ລິດເດດຂອງເຮົາຈັດການຄົນທີ່ຢູ່ໃນແຜ່ນດິນນີ້.” ພະເຢໂຫວາເວົ້າໄວ້ແນວນີ້.
13 “ຍ້ອນທຸກຄົນຕັ້ງແຕ່ເດັກນ້ອຍຈົນຮອດຜູ້ໃຫຍ່ເຮັດສິ່ງທີ່ບໍ່ສັດຊື່ເພື່ອຈະໄດ້ຜົນປະໂຫຍດ+ພວກຜູ້ພະຍາກອນແລະພວກປະໂລຫິດກໍສໍ້ໂກງໝົດທຸກຄົນ.+
14 ເຂົາເຈົ້າພະຍາຍາມປິ່ນປົວບາດ*ໃຫ້ປະຊາຊົນຂອງເຮົາແບບພໍເປັນພິທີ*ຊື່ໆໂດຍເວົ້າວ່າ‘ມີຄວາມສະຫງົບສຸກແລ້ວ! ມີຄວາມສະຫງົບສຸກແລ້ວ!’
ທັງໆທີ່ບໍ່ໄດ້ມີຄວາມສະຫງົບສຸກເລີຍ.+
15 ເຂົາເຈົ້າຮູ້ສຶກອາຍຍ້ອນສິ່ງທີ່ເປັນຕາຂີ້ດຽດທີ່ເຂົາເຈົ້າໄດ້ເຮັດບໍ?
ເຂົາເຈົ້າບໍ່ຮູ້ສຶກອາຍເລີຍ.
ເຂົາເຈົ້າບໍ່ຮູ້ຊ້ຳວ່າການຮູ້ສຶກອາຍເປັນແນວໃດ.+
ຍ້ອນແນວນີ້ ເຂົາເຈົ້າຈະຕາຍໄປກັບຄົນທີ່ຖືກຂ້າແລ້ວ.
ເມື່ອເຮົາລົງໂທດເຂົາເຈົ້າ ເຂົາເຈົ້າຈະສະດຸດລົ້ມ.” ພະເຢໂຫວາເວົ້າໄວ້ແນວນີ້.
16 ພະເຢໂຫວາບອກວ່າ:
“ໃຫ້ຢືນຢູ່ທາງແຍກແລະແນມເບິ່ງ
ໃຫ້ຖາມກ່ຽວກັບຫົນທາງທີ່ມີມາແຕ່ບູຮານໃຫ້ຖາມວ່າທາງດີຢູ່ໃສແລະຍ່າງໄປທາງນັ້ນ+ເພື່ອເຈົ້າຈະໄດ້ພັກຜ່ອນ.”
ແຕ່ເຂົາເຈົ້າພັດເວົ້າວ່າ: “ພວກເຮົາຈະບໍ່ຍ່າງໄປທາງນັ້ນ.”+
17 “ເຮົາໄດ້ແຕ່ງຕັ້ງຄົນທີ່ເຝົ້າເບິ່ງ+ໃຫ້ບອກເຂົາເຈົ້າວ່າ‘ໃຫ້ຕັ້ງໃຈຟັງສຽງແກດີໆເດີ້!’”+
ແຕ່ເຂົາເຈົ້າພັດເວົ້າວ່າ: “ພວກເຮົາບໍ່ຟັງດອກ!”+
18 “ຊາດຕ່າງໆເອີ້ຍ ໃຫ້ຟັງເດີ້!
ປະຊາຊົນເອີ້ຍ ໃຫ້ຮູ້ໄວ້ເດີ້ວ່າຈະເກີດຫຍັງຂຶ້ນກັບເຂົາເຈົ້າ.
19 ຄົນທີ່ຢູ່ໃນໂລກນີ້ ໃຫ້ຟັງເດີ້!
ເຮົາຈະເຮັດໃຫ້ຄົນໃນຊາດນີ້ເຈິຄວາມຈິບຫາຍ+ຍ້ອນຄວາມຄິດທີ່ຊົ່ວໆຂອງເຂົາເຈົ້າ.ເຂົາເຈົ້າບໍ່ຍອມຟັງຄຳເວົ້າຂອງເຮົາເລີຍແລະບໍ່ຍອມເຮັດຕາມກົດໝາຍ*ຂອງເຮົາ.”
20 “ເຖິງວ່າເຈົ້າຈະເອົາກຳຍານມາຈາກເຊບາແລະເອົາໄມ້ອໍ້ຫອມມາຈາກແຜ່ນດິນທີ່ຢູ່ໄກໆ ເຮົາກໍບໍ່ສົນໃຈດອກ.
ເຮົາບໍ່ຍອມຮັບເຄື່ອງບູຊາເຜົາຂອງເຈົ້າແລະເຮົາກໍບໍ່ພໍໃຈເຄື່ອງບູຊາຂອງເຈົ້າ.”+
21 ພະເຢໂຫວາຈຶ່ງບອກວ່າ:
“ເຮົາຈະເອົາແນວຂວາງທາງມາຂວາງຄົນເຫຼົ່ານີ້ໄວ້ແລະເຂົາເຈົ້າຈະສະດຸດລົ້ມທັງພໍ່ແລະລູກຊາຍທັງເພື່ອນບ້ານແລະໝູ່ຂອງເຂົາເຈົ້າ.ທຸກຄົນຈະຈິບຫາຍໝົດ.”+
22 ພະເຢໂຫວາເວົ້າອີກວ່າ:
“ເບິ່ງແມ້ ຊາດໜຶ່ງຈະມາຈາກແຜ່ນດິນທີ່ຢູ່ທາງເໜືອແລະຊາດທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຈະຖືກປຸກມາຈາກບ່ອນທີ່ໄກທີ່ສຸດຂອງໂລກ.+
23 ເຂົາເຈົ້າຈະຖືທະນູແລະຫອກ.
ເຂົາເຈົ້າໂຫດຫ້ຽມແລະບໍ່ອີ່ຕົນໃຜ.
ສຽງຂອງເຂົ້າເຈົ້າດັງຄືກັບສຽງຂອງທະເລແລະເຂົາເຈົ້າຈະຂີ່ມ້າມາ.+
ເມືອງຊີໂອນເອີ້ຍ ເຂົາເຈົ້າຈະຍົກທັບມາເຮັດສົງຄາມກັບເຈົ້າ.”
24 ເມື່ອພວກເຮົາໄດ້ຍິນເລື່ອງນີ້
ພວກເຮົາກໍໝົດແຮງ.+ພວກເຮົາອຸກໃຈຫຼາຍແລະເຈັບປວດຄືກັບຜູ້ຍິງທີ່ກຳລັງຈະເກີດລູກ.+
25 ຢ່າອອກຈາກທົ່ງຫຍ້າແລະຢ່າຍ່າງຢູ່ຕາມຫົນທາງຍ້ອນພວກສັດຕູຖືດາບຢູ່ແລະທຸກຄົນກໍຮູ້ສຶກຢ້ານ.
26 ລູກສາວຂອງເຮົາເອີ້ຍ ປະຊາຊົນຂອງເຮົາເອີ້ຍໃຫ້ພວກເຈົ້ານຸ່ງຜ້າເນື້ອຫຍາບ+ແລະນອນເກືອກຢູ່ຂີ້ເທົ່າ
ໃຫ້ພວກເຈົ້າຮ້ອງໄຫ້ໄວ້ທຸກຄືກັບວ່າລູກຊາຍຄົນດຽວຂອງພວກເຈົ້າໄດ້ຕາຍໄປ+ຍ້ອນຜູ້ທຳລາຍຈະມາຫາພວກເຮົາແລ້ວ.+
27 “ເຮົາໄດ້ເຮັດໃຫ້ເຈົ້າ*ເປັນຄືກັບຊ່າງຫຼອມເງິນໃຫ້ເຈົ້າເປັນຜູ້ທີ່ກວດເບິ່ງປະຊາຊົນຂອງເຮົາຢ່າງລະອຽດ.ເຈົ້າຕ້ອງສັງເກດແລະກວດເບິ່ງສິ່ງທີ່ເຂົາເຈົ້າເຮັດ.
28 ເຂົາເຈົ້າທຸກຄົນເປັນຄົນຫົວແຂງທີ່ສຸດ.+ເຂົາເຈົ້າຍ່າງເລາະໄປເລາະມາເພື່ອໃສ່ຮ້າຍຄົນອື່ນ.+
ເຂົາເຈົ້າເປັນຄືກັບທອງແດງແລະເຫຼັກ.ເຂົາເຈົ້າທຸກຄົນບໍ່ສັດຊື່.
29 ຄົນເຮັດວຽກໄດ້ເຮັດວຽກໜັກເພື່ອຈະຫຼອມເງິນ
ແຕ່ແນວເປົ່າລົມຂອງລາວທີ່ໃຊ້ເຮັດໃຫ້ໄຟແຮງຂຶ້ນຖືກຈູດໄປແລ້ວ.
ຄວາມພະຍາຍາມຂອງລາວບໍ່ມີປະໂຫຍດຫຍັງເລີຍ.+ມີແຕ່ຂີ້ແຮ່ເທົ່ານັ້ນທີ່ອອກມາຈາກໄຟ.+
30 ຄົນອື່ນຈະເອີ້ນເຂົາເຈົ້າວ່າເງິນທີ່ບໍ່ເປັນຕາເອົາຍ້ອນພະເຢໂຫວາບໍ່ຍອມຮັບເຂົາເຈົ້າ.”+
ຂໍ
^ ເປັນສຳນວນບົດກອນທີ່ມັກໃຊ້ເພື່ອໝາຍເຖິງເມືອງເຢຣູຊາເລັມຫຼືຄົນທີ່ຢູ່ໃນເມືອງນັ້ນ
^ ແປຕາມໂຕວ່າ “ເຮັດໃຫ້ບໍລິສຸດ”
^ ຫຼື “ແບບພໍຄືໆ”
^ ຫຼື “ກະດູກທີ່ແຕກ”
^ ຫຼື “ຄຳສອນ”
^ ໝາຍເຖິງເຢເຣມີຢາ
