ເອຊາຢາ 7:1-25
7 ໃນສະໄໝທີ່ອາຮາດ+ລູກຊາຍຂອງໂຢທາມຫຼານຊາຍຂອງອຸດຊີຢາເປັນກະສັດປົກຄອງຢູດາ ເຣຊິນກະສັດຂອງຊີເຣຍກັບເປກາ+ລູກຊາຍຂອງເຣມາລີຢາກະສັດຂອງອິດສະຣາເອນໄດ້ມາໂຈມຕີເມືອງເຢຣູຊາເລັມ ແຕ່ເຂົາເຈົ້າ*ຍຶດເມືອງນັ້ນບໍ່ໄດ້.+
2 ມີຄົນໄປບອກຄອບຄົວຂອງກະສັດທີ່ເປັນລູກຫຼານຂອງດາວິດວ່າ: “ພວກຊີເຣຍໄດ້ມາຊ່ວຍພວກເອຟຣາຢິມ*ຕໍ່ສູ້ກັບພວກເຮົາ.”
ເມື່ອໄດ້ຍິນແນວນັ້ນ ອາຮາດກັບປະຊາຊົນກໍຢ້ານຈົນໂຕສັ່ນ ຄືກັບໃບໄມ້ທີ່ແກວ່ງໄປແກວ່ງມາຍ້ອນຖືກລົມພັດ.
3 ພະເຢໂຫວາບອກເອຊາຢາວ່າ: “ໃຫ້ເຈົ້າກັບເຊອາຢາຊຸບ*ລູກຊາຍຂອງເຈົ້າ+ໄປຫາອາຮາດ ຢູ່ຮ່ອງນ້ຳຂອງບ່ອນເກັບນ້ຳທາງເທິງ+ເຊິ່ງຢູ່ທາງໄປບ່ອນຊັກເຄື່ອງ.
4 ເຈົ້າຕ້ອງບອກລາວວ່າ ‘ໃຫ້ໃຈເຢັນໆ. ບໍ່ຕ້ອງຢ້ານເຣຊິນກະສັດຂອງຊີເຣຍແລະເປກາລູກຊາຍຂອງເຣມາລີຢາ+ ຍ້ອນເຂົາເຈົ້າເປັນຄືກັບຕໍໄມ້ 2 ຕໍທີ່ຖືກໄຟໄໝ້ແລະກຳລັງຈະມອດ.
5 ພວກຊີເຣຍກັບພວກເອຟຣາຢິມແລະເປກາລູກຊາຍຂອງເຣມາລີຢາໄດ້ວາງແຜນໂຈມຕີເຈົ້າ. ເຂົາເຈົ້າເວົ້າວ່າ
6 “ໃຫ້ພວກເຮົາໄປຕໍ່ສູ້ແຜ່ນດິນຢູດາແລະທຳລາຍແຜ່ນດິນນັ້ນ.* ພວກເຮົາຈະຍຶດເອົາແຜ່ນດິນນັ້ນມາເປັນຂອງພວກເຮົາແລະຕັ້ງລູກຊາຍຂອງຕາເບເອນໃຫ້ເປັນກະສັດ.”+
7 ແຕ່ພະເຢໂຫວາຜູ້ຍິ່ງໃຫຍ່ສູງສຸດເວົ້າວ່າ
“ແຜນການຂອງເຂົາເຈົ້າຈະບໍ່ສຳເລັດມັນຈະບໍ່ມີທາງເກີດຂຶ້ນ.
8 ດາມາເຊເປັນເມືອງຫຼວງຂອງຊີເຣຍແລະເຣຊິນເປັນກະສັດຂອງດາມາເຊ.
ພາຍໃນ 65 ປີແຜ່ນດິນເອຟຣາຢິມຈະຖືກທຳລາຍແລະຈະບໍ່ມີຊາດນີ້ອີກຕໍ່ໄປ.+
9 ຊາມາເຣຍເປັນເມືອງຫຼວງຂອງເອຟຣາຢິມ+ແລະເປກາລູກຊາຍຂອງເຣມາລີຢາເປັນກະສັດຂອງຊາມາເຣຍ.+
ຖ້າເຈົ້າບໍ່ມີຄວາມເຊື່ອທີ່ເຂັ້ມແຂງປະເທດຂອງເຈົ້າຈະບໍ່ປອດໄພ.”’”
10 ພະເຢໂຫວາເວົ້າກັບອາຮາດຕໍ່ອີກວ່າ:
11 “ເຈົ້າຢາກຂໍໃຫ້ພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຂອງເຈົ້າເຮັດບາງສິ່ງເພື່ອຢືນຢັນຄຳເວົ້ານີ້ບໍ?+ ເຈົ້າຈະຂໍໃຫ້ມັນເກີດຂຶ້ນຢູ່ເລິກລົງໄປໃນດິນ ຫຼືຢູ່ເທິງຟ້າກໍໄດ້.”
12 ແຕ່ອາຮາດຕອບວ່າ: “ບໍ່ ຂ້ອຍບໍ່ຢາກຂໍຫຍັງ ແລະບໍ່ຕ້ອງໃຫ້ພະເຢໂຫວາມາຢືນຢັນຫຍັງນຳຂ້ອຍ.”
13 ເອຊາຢາຈຶ່ງເວົ້າວ່າ: “ຟັງເດີ້ ຄອບຄົວຂອງກະສັດທີ່ເປັນລູກຫຼານຂອງດາວິດ. ພວກເຈົ້າໃຫ້ມະນຸດອົດທົນກັບພວກເຈົ້າກໍພໍແລ້ວຕີ້. ພວກເຈົ້າຍັງຊິໃຫ້ພະເຈົ້າອົດທົນກັບພວກເຈົ້າອີກຊັ້ນເບາະ? +
14 ເຖິງວ່າພວກເຈົ້າບໍ່ຂໍໃຫ້ພະເຢໂຫວາຢືນຢັນຫຍັງ ແຕ່ເພິ່ນກໍຈະເຮັດ. ຖ້າເບິ່ງເດີ້! ຈະມີຜູ້ສາວ*ຄົນໜຶ່ງຖືພາແລະເກີດລູກຊາຍ+ ແລ້ວລາວຈະຕັ້ງຊື່ໃຫ້ລູກວ່າເອມານູເອນ.*+
15 ກ່ອນທີ່ເດັກນ້ອຍຜູ້ນີ້ຈະໃຫຍ່ພໍທີ່ຈະໄຈ້ແຍກໄດ້ວ່າອັນໃດດີອັນໃດຊົ່ວ ລາວຈະບໍ່ມີແນວອື່ນກິນ ນອກຈາກເນີຍກັບນ້ຳເຜີ້ງ.
16 ກ່ອນທີ່ເດັກນ້ອຍຜູ້ນີ້ຈະໄຈ້ແຍກໄດ້ວ່າອັນໃດດີອັນໃດຊົ່ວ ແຜ່ນດິນຂອງກະສັດ 2 ອົງນີ້ທີ່ເຈົ້າຢ້ານກໍຈະບໍ່ມີໃຜເຫຼືອຢູ່ເລີຍ.+
17 ພະເຢໂຫວາຈະໃຫ້ເຈົ້າ ປະຊາຊົນຂອງເຈົ້າ ແລະຄອບຄົວຂອງພໍ່ເຈົ້າເຈິຄວາມລຳບາກແບບທີ່ບໍ່ເຄີຍເກີດຂຶ້ນມາກ່ອນຕັ້ງແຕ່ເອຟຣາຢິມແຍກອອກຈາກຢູດາ.+ ເພິ່ນຈະໃຫ້ພວກອັດຊີເຣຍມາໂຈມຕີເຈົ້າ.+
18 ໃນມື້ນັ້ນ ພະເຢໂຫວາຈະຜິວປາກເອີ້ນຝູງແມງວັນມາຈາກແມ່ນ້ຳນິນຢູ່ເອຢິບ ແລະເອີ້ນຝູງເຜີ້ງມາຈາກອັດຊີເຣຍ.
19 ພວກມັນຈະມາລວມກັນຢູ່ຮ່ອມພູ* ຢູ່ຫຼືບຫີນ ຢູ່ຟຸ່ມໜາມ ແລະບ່ອນທີ່ສັດກິນນ້ຳ.
20 ໃນມື້ນັ້ນ ພະເຢໂຫວາຈະຈ້າງຄົນທີ່ຢູ່ທາງທິດຕາເວັນຕົກຂອງແມ່ນ້ຳເອິຟາຣາດ ເຊິ່ງກໍຄືກະສັດອັດຊີເຣຍ+ ໃຫ້ມາແຖຫົວ ແຖຂົນຂາ ແລະແຖໜວດແຖເຄົາຂອງພວກເຈົ້າ.
21 ໃນມື້ນັ້ນ ຜູ້ຊາຍຄົນໜຶ່ງທີ່ເຄີຍມີງົວແລະມີແກະເປັນຝູງກໍຈະເຫຼືອງົວແຕ່ໂຕດຽວແລະເຫຼືອແກະແຕ່ 2 ໂຕເທົ່ານັ້ນ.
22 ຍ້ອນວ່າມີນົມຫຼາຍ ລາວຈະເຮັດເນີຍໄວ້ກິນແລະທຸກຄົນທີ່ເຫຼືອຢູ່ໃນແຜ່ນດິນນັ້ນກໍຈະກິນແຕ່ເນີຍກັບນ້ຳເຜີ້ງເທົ່ານັ້ນ.
23 ໃນມື້ນັ້ນ ສວນທີ່ເຄີຍມີຕົ້ນໝາກລະແຊັງ 1.000 ຕົ້ນທີ່ມີມູນຄ່າເປັນເງິນໜັກ 1.000 ເຊເກນ* ກໍຈະມີແຕ່ຟຸ່ມໜາມກັບຫຍ້າ.
24 ຜູ້ໃດທີ່ເຂົ້າໄປສວນນັ້ນຈະຕ້ອງເອົາທະນູໄປນຳ ຍ້ອນວ່າມີຟຸ່ມໜາມກັບຫຍ້າຫຼາຍ.
25 ພູທຸກໜ່ວຍທີ່ເຄີຍມີຄົນເບິ່ງແຍງແລະພູນດິນກໍຈະບໍ່ມີໃຜກ້າເຂົ້າໄປໃກ້ຍ້ອນມີແຕ່ຟຸ່ມໜາມແລະມີຫຍ້າຮົກຫຼາຍ. ບ່ອນເຫຼົ່ານັ້ນຈະເປັນບ່ອນທີ່ງົວກັບແກະໄປກິນຫຍ້າ.”
ຂໍ
^ ຫຼືອາດແປວ່າ “ລາວ”
^ ໝາຍເຖິງອິດສະຣາເອນ
^ ແປວ່າ “ມີແຕ່ຄົນທີ່ເຫຼືອຢູ່ເທົ່ານັ້ນທີ່ຈະໄດ້ກັບຄືນມາ”
^ ຫຼືອາດແປວ່າ “ຂູ່ແຜ່ນດິນນັ້ນໃຫ້ຢ້ານ”
^ ສະບັບແປເຊັບຕົວຈິນໃຊ້ຄຳວ່າ “ຜູ້ຍິງບໍລິສຸດ”
^ ແປວ່າ “ພະເຈົ້າຢູ່ກັບພວກເຮົາ”
^ ຫຼື “ວາດີ.” ເບິ່ງສ່ວນອະທິບາຍຄຳສັບ.
^ 11,4 ກິໂລກຣາມ. ເບິ່ງພາກຜະໜວກ ຂ14.
