ຈົດໝາຍເຖິງຄລິດສະຕຽນໃນເມືອງເອເຟໂຊ 1:1-23
1 ຂ້ອຍໂປໂລທີ່ເປັນອັກຄະສາວົກ*ຂອງພະຄລິດເຢຊູຕາມທີ່ພະເຈົ້າຕ້ອງການ ຂຽນຫາພວກຜູ້ບໍລິສຸດໃນເມືອງເອເຟໂຊ+ເຊິ່ງເປັນລູກສິດທີ່ສັດຊື່ຂອງພະຄລິດເຢຊູ.
2 ຂໍໃຫ້ພວກເຈົ້າໄດ້ຮັບຄວາມກະລຸນາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ແລະສັນຕິສຸກຈາກພະເຈົ້າຜູ້ເປັນພໍ່ຂອງພວກເຮົາ ແລະຈາກພະເຢຊູຄລິດຜູ້ເປັນນາຍ.
3 ຂໍຍ້ອງຍໍສັນລະເສີນພະເຈົ້າຜູ້ເປັນພໍ່ຂອງພະເຢຊູຄລິດຜູ້ເປັນນາຍຂອງພວກເຮົາ. ເພິ່ນໃຫ້ພວກເຮົາໄດ້ຮັບພອນທຸກຢ່າງໃນສະຫວັນໂດຍທາງພະລັງຂອງເພິ່ນຍ້ອນພວກເຮົາເປັນລູກສິດຂອງພະຄລິດ.+
4 ພະເຈົ້າເລືອກພວກເຮົາຕັ້ງແຕ່ກ່ອນທີ່ຈະມີໂລກນີ້*ໃຫ້ເປັນອັນໜຶ່ງອັນດຽວກັບພະຄລິດ ເພື່ອພວກເຮົາຈະບໍລິສຸດ ບໍ່ມີຕຳໜິ+ໃນສາຍຕາຂອງເພິ່ນ ແລະຮັກເພິ່ນ.
5 ພະເຈົ້າກຳນົດໄວ້ລ່ວງໜ້າວ່າຈະຮັບພວກເຮົາ+ເປັນລູກຂອງເພິ່ນ+ໂດຍທາງພະເຢຊູຄລິດຕາມທີ່ເພິ່ນພໍໃຈແລະຕັ້ງໃຈໄວ້+
6 ເພື່ອເພິ່ນຈະໄດ້ຮັບການຍ້ອງຍໍສັນລະເສີນສຳລັບຄວາມກະລຸນາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່+ເຊິ່ງເພິ່ນສະແດງຕໍ່ພວກເຮົາຜ່ານທາງລູກທີ່ເພິ່ນຮັກ.+
7 ຜູ້ນັ້ນຈ່າຍຄ່າໄຖ່ດ້ວຍເລືອດຂອງເພິ່ນເພື່ອປົດປ່ອຍພວກເຮົາ+ ຄວາມຜິດຂອງພວກເຮົາຈຶ່ງໄດ້ຮັບການຍົກໂທດ.+ ນີ້ສະແດງວ່າພະເຈົ້າມີຄວາມກະລຸນາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ແທ້ໆ.
8 ພະເຈົ້າສະແດງຄວາມກະລຸນາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຕໍ່ພວກເຮົາຫຼາຍໂດຍໃຫ້ພວກເຮົາມີສະຕິປັນຍາແລະຄວາມເຂົ້າໃຈທີ່ດີ.
9 ພະເຈົ້າໃຫ້ພວກເຮົາຮູ້ຄວາມລັບສັກສິດ+ກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ເພິ່ນຕັ້ງໃຈໄວ້. ຄວາມລັບນັ້ນກ່ຽວຂ້ອງກັບສິ່ງທີ່ເພິ່ນພໍໃຈຈະເຮັດຕາມທີ່ເພິ່ນຕ້ອງການ.
10 ຄວາມລັບນັ້ນກ່ຽວຂ້ອງກັບການຈັດໃຫ້ມີການບໍລິຫານງານເມື່ອຮອດເວລາທີ່ເພິ່ນກຳນົດໄວ້ ເພື່ອຈະລວບລວມທຸກສິ່ງທັງໃນສະຫວັນແລະໃນໂລກໃຫ້ຢູ່ໃຕ້ພະຄລິດ.+ ແມ່ນແລ້ວ ຢູ່ໃຕ້ພະຄລິດຜູ້ນີ້ແຫຼະ.
11 ພວກເຮົາເປັນອັນໜຶ່ງອັນດຽວກັບເພິ່ນແລະຖືກແຕ່ງຕັ້ງໃຫ້ເປັນຜູ້ຮັບມໍລະດົກຮ່ວມກັບເພິ່ນນຳອີກ.+ ພວກເຮົາຖືກກຳນົດໄວ້ລ່ວງໜ້າແລ້ວຕາມທີ່ພະເຈົ້າຕ້ອງການ. ເພິ່ນເຮັດທຸກສິ່ງໃຫ້ສຳເລັດຕາມທີ່ຕັ້ງໃຈໄວ້ສະເໝີ
12 ເພື່ອພວກເຮົາທີ່ເປັນພວກທຳອິດທີ່ຫວັງເພິ່ງພະຄລິດຈະເຮັດໃຫ້ພະເຈົ້າໄດ້ຮັບການຍ້ອງຍໍສັນລະເສີນ.
13 ນອກຈາກນັ້ນ ພວກເຈົ້າຍັງຫວັງເພິ່ງພະຄລິດເມື່ອໄດ້ຍິນຄວາມຈິງ ເຊິ່ງກໍແມ່ນຂ່າວດີເລື່ອງຄວາມລອດຂອງພວກເຈົ້າ. ເມື່ອພວກເຈົ້າເຊື່ອແລ້ວ ພະເຈົ້າໄດ້ໃຊ້ພະຄລິດໃຫ້ຈ້ຳກາໃສ່ພວກເຈົ້າ+ດ້ວຍພະລັງບໍລິສຸດຂອງເພິ່ນຕາມທີ່ສັນຍາໄວ້.
14 ການຈ້ຳການັ້ນເປັນການຮັບຮອງ*ລ່ວງໜ້າວ່າພວກເຮົາຈະໄດ້ຮັບມໍລະດົກແນ່ນອນ.+ ພະເຈົ້າເຮັດແບບນັ້ນເພື່ອຊື້ຄົນຂອງເພິ່ນໃຫ້ເປັນອິດສະຫຼະ+ດ້ວຍຄ່າໄຖ່+ ແລະນັ້ນຈະເຮັດໃຫ້ເພິ່ນໄດ້ຮັບການຍ້ອງຍໍສັນລະເສີນ.
15 ຕັ້ງແຕ່ຂ້ອຍໄດ້ຍິນວ່າພວກເຈົ້າມີຄວາມເຊື່ອໃນພະເຢຊູຜູ້ເປັນນາຍແລະສະແດງຄວາມຮັກຕໍ່ຜູ້ບໍລິສຸດທຸກຄົນ
16 ຂ້ອຍກໍຂອບໃຈພະເຈົ້າຕະຫຼອດໃນເລື່ອງພວກເຈົ້າ. ຂ້ອຍເວົ້າເຖິງພວກເຈົ້າໃນຄຳອະທິດຖານສະເໝີ.
17 ຂ້ອຍຂໍພະເຈົ້າຜູ້ເປັນພໍ່ທີ່ມີສະຫງ່າລາສີແລະເປັນພະເຈົ້າຂອງພະເຢຊູຄລິດຜູ້ເປັນນາຍຂອງພວກເຮົາຊ່ວຍໃຫ້ພວກເຈົ້າມີສະຕິປັນຍາແລະຄວາມຮູ້ທີ່ຖືກຕ້ອງກ່ຽວກັບເພິ່ນຕາມທີ່ເພິ່ນເປີດເຜີຍ.+
18 ພະເຈົ້າເປີດໃຈພວກເຈົ້າໃຫ້ເຫັນຄວາມຫວັງທີ່ເພິ່ນໃຫ້ພວກເຈົ້າ ເພື່ອພວກເຈົ້າຈະໄດ້ຮູ້ວ່າມີສິ່ງດີໆຫຼາຍຢ່າງທີ່ເພິ່ນຈະໃຫ້ພວກຜູ້ບໍລິສຸດເປັນມໍລະດົກ.+
19 ພວກເຮົາຮູ້ວ່າເພິ່ນໃຊ້ລິດເດດທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ເພື່ອພວກເຮົາທີ່ເປັນຜູ້ມີຄວາມເຊື່ອ.+ ພວກເຮົາເຫັນຄວາມຍິ່ງໃຫຍ່ນີ້ໄດ້ຈາກວິທີທີ່ເພິ່ນໃຊ້ລິດເດດ
20 ເພື່ອປຸກພະຄລິດໃຫ້ຄືນມາຈາກຕາຍແລະໃຫ້ນັ່ງຢູ່ເບື້ອງຂວາມືຂອງເພິ່ນ+ໃນສະຫວັນ.
21 ເພິ່ນໃຫ້ພະຄລິດຢູ່ເໜືອການປົກຄອງທຸກຮູບແບບ ຢູ່ເໜືອຜູ້ມີອຳນາດ ກະສັດ ເຈົ້ານາຍ ແລະຄົນອື່ນໆທີ່ສຳຄັນ+ ບໍ່ແມ່ນໃນຍຸກ*ນີ້ເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ໃນຍຸກໜ້ານຳ.
22 ພະເຈົ້າຍັງເຮັດໃຫ້ທຸກສິ່ງຢູ່ພື້ນຕີນຂອງພະຄລິດ+ ແລະແຕ່ງຕັ້ງເພິ່ນໃຫ້ເປັນຜູ້ນຳ*ຢູ່ເໜືອທຸກສິ່ງທີ່ກ່ຽວກັບປະຊາຄົມ.+
23 ປະຊາຄົມເປັນຮ່າງກາຍຂອງພະຄລິດ+ ແລະເພິ່ນເຮັດໃຫ້ທຸກຄົນໃນປະຊາຄົມມີຄຸນລັກສະນະແບບເພິ່ນ. ເພິ່ນເຮັດໃຫ້ທຸກສິ່ງສຳເລັດຄົບຖ້ວນ.
ຂໍ
^ ໃນພາສາກຣີກຄຳນີ້ແປວ່າ “ຜູ້ທີ່ຖືກສົ່ງອອກໄປ”
^ ໝາຍເຖິງຕັ້ງແຕ່ກ່ອນອາດາມກັບເອວາມີລູກ
^ ຫຼື “ວາງມັດຈຳ; ຄ້ຳປະກັນ”
^ ເບິ່ງສ່ວນອະທິບາຍຄຳສັບ
^ ແປຕາມໂຕວ່າ “ຫົວ”
