ຈົດໝາຍເຖິງຄລິດສະຕຽນຄົນເຮັບເຣີ 8:1-13
8 ຈຸດສຳຄັນຂອງເລື່ອງທີ່ພວກເຮົາກຳລັງເວົ້າເຖິງແມ່ນ ປະໂລຫິດໃຫຍ່ຂອງພວກເຮົາເປັນແບບນີ້.+ ເພິ່ນນັ່ງເບື້ອງຂວາບັນລັງຂອງພະເຈົ້າອົງຍິ່ງໃຫຍ່ໃນສະຫວັນ+
2 ເປັນຜູ້ຮັບໃຊ້ໃນບ່ອນບໍລິສຸດ*+ແລະໃນເຕັ້ນແທ້ໆທີ່ພະເຢໂຫວາ*ຕັ້ງໄວ້ ບໍ່ແມ່ນມະນຸດ.
3 ປະໂລຫິດໃຫຍ່ທຸກຄົນຖືກແຕ່ງຕັ້ງໄວ້ເພື່ອມອບເຄື່ອງບູຊາຕ່າງໆແລະເຄື່ອງບູຊາເຜົາໃຫ້ພະເຈົ້າ. ດັ່ງນັ້ນ ປະໂລຫິດໃຫຍ່ຜູ້ນີ້ກໍຕ້ອງມີເຄື່ອງບູຊາທີ່ມອບໃຫ້ພະເຈົ້າຄືກັນ.+
4 ຖ້າເພິ່ນຢູ່ໃນໂລກ ເພິ່ນກໍຄືຊິບໍ່ໄດ້ເປັນປະໂລຫິດ+ ຍ້ອນມີຄົນເຮັດໜ້າທີ່ມອບເຄື່ອງບູຊາໃຫ້ພະເຈົ້າຕາມກົດໝາຍຂອງໂມເຊຢູ່ແລ້ວ.
5 ຄົນເຫຼົ່ານັ້ນເຮັດວຽກຮັບໃຊ້ທີ່ສັກສິດໃນສະຖານທີ່ເຊິ່ງເປັນແບບຈຳລອງແລະເປັນເງົາ+ຂອງສິ່ງທີ່ຢູ່ໃນສະຫວັນ.+ ຄືກັບຕອນທີ່ໂມເຊຈະສ້າງເຕັ້ນ ພະເຈົ້າສັ່ງລາວວ່າ: “ໃຫ້ເຮັດທຸກຢ່າງຕາມແບບທີ່ເຮົາໃຫ້ເຈົ້າເຫັນຢູ່ເທິງພູນີ້.”+
6 ແຕ່ຕອນນີ້ ພະເຢຊູໄດ້ຮັບມອບໝາຍໃຫ້ເຮັດວຽກຮັບໃຊ້ທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ກວ່າ ຍ້ອນເພິ່ນເປັນຄົນກາງ+ຂອງສັນຍາທີ່ດີກວ່າ+ ເຊິ່ງເຮັດຂຶ້ນຕາມກົດໝາຍໂດຍອາໄສຄຳສັນຍາຕ່າງໆທີ່ດີກວ່າ.+
7 ຖ້າສັນຍາທຳອິດບໍ່ມີຂໍ້ບົກພ່ອງ ກໍບໍ່ຕ້ອງມີສັນຍາທີ 2.+
8 ແຕ່ພະເຈົ້າເຫັນຂໍ້ບົກພ່ອງຂອງຊົນຊາດນີ້ຍ້ອນພະຄຳພີບອກໄວ້ວ່າ: “ພະເຢໂຫວາ*ບອກວ່າ ‘ອີກຈັກໜ້ອຍ ເຮົາຈະເຮັດສັນຍາໃໝ່ກັບຄົນອິດສະຣາເອນແລະຄົນຢູດາ.
9 ສັນຍານີ້ຈະບໍ່ຄືກັບສັນຍາທີ່ເຮົາເຄີຍເຮັດກັບປູ່ຍ່າຕານາຍຂອງເຂົາເຈົ້າຕອນທີ່ເຮົາຈູງມືຄົນເຫຼົ່ານັ້ນອອກມາຈາກແຜ່ນດິນເອຢິບ.+ ເຮົາເຊົາສົນໃຈເຂົາເຈົ້າຍ້ອນເຂົາເຈົ້າບໍ່ເຮັດຕາມທີ່ສັນຍາກັບເຮົາ.’ ພະເຢໂຫວາ*ເວົ້າໄວ້ແບບນັ້ນ.
10 ພະເຢໂຫວາ*ບອກວ່າ ‘ນີ້ແມ່ນຄຳສັນຍາທີ່ເຮົາຈະເຮັດກັບຄົນອິດສະຣາເອນຫຼັງຈາກສັນຍາທີ່ເຮົາເຄີຍເຮັດແຕ່ກີ້. ເຮົາຈະເອົາກົດໝາຍຂອງເຮົາໃສ່ໄວ້ໃນຄວາມຄິດຂອງເຂົາເຈົ້າ ແລະເຮົາຈະຂຽນກົດໝາຍຂອງເຮົາໄວ້ໃນໃຈຂອງເຂົາເຈົ້າ.+ ແລ້ວເຮົາຈະເປັນພະເຈົ້າຂອງເຂົາເຈົ້າ ແລະເຂົາເຈົ້າຈະເປັນປະຊາຊົນຂອງເຮົາ.+
11 ເຂົາເຈົ້າຈະບໍ່ຕ້ອງສອນຄົນຊາດດຽວກັນຫຼືອ້າຍນ້ອງຂອງໂຕເອງໃຫ້ຮູ້ຈັກພະເຢໂຫວາ*ອີກ ຍ້ອນເຂົາເຈົ້າທຸກຄົນຕັ້ງແຕ່ຜູ້ນ້ອຍຈົນຮອດຜູ້ໃຫຍ່ຈະຮູ້ຈັກເຮົາ.
12 ເຮົາຈະຍົກໂທດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າທີ່ເຮັດຊົ່ວ ແລະເຮົາຈະບໍ່ຈື່ຄວາມຜິດຂອງເຂົາເຈົ້າອີກຕໍ່ໄປ.’”+
13 ເມື່ອເພິ່ນເວົ້າເຖິງ “ສັນຍາໃໝ່” ເພິ່ນກໍເຮັດໃຫ້ສັນຍາເກົ່າຫຼ້າສະໄໝ.+ ສິ່ງທີ່ຫຼ້າສະໄໝແລະເກົ່າລົງເລື້ອຍໆໃກ້ຈະສາບສູນໄປແລ້ວ.+
ຂໍ
^ ໝາຍເຖິງຫ້ອງບໍລິສຸດທີ່ສຸດ
^ ເບິ່ງພາກຜະໜວກ ກ5
^ ເບິ່ງພາກຜະໜວກ ກ5
^ ເບິ່ງພາກຜະໜວກ ກ5
^ ເບິ່ງພາກຜະໜວກ ກ5
^ ເບິ່ງພາກຜະໜວກ ກ5
