ໂຢຊວຍ 2:1-24
2 ຕອນຢູ່ຊິດຕີມ+ ໂຢຊວຍລູກຊາຍຂອງນູນໄດ້ສົ່ງຜູ້ຊາຍ 2 ຄົນອອກໄປສອດແນມ. ລາວບອກເຂົາເຈົ້າວ່າ: “ໃຫ້ພວກເຈົ້າໄປສືບເບິ່ງແຜ່ນດິນທີ່ພວກເຮົາຊິໄປ ແລະໃຫ້ເບິ່ງຄັກໆໂດຍສະເພາະເມືອງເຢຣິໂກ.” ແລ້ວເຂົາເຈົ້າກໍໄປ. ເມື່ອໄປຮອດເມືອງເຢຣິໂກ ເຂົາເຈົ້າກໍໄດ້ໄປພັກຢູ່ເຮືອນຂອງໂສເພນີທີ່ຊື່ຣາຮາບ.+
2 ມີຄົນມາບອກກະສັດຂອງເມືອງເຢຣິໂກວ່າ: “ຫວ່າງຄ່ຳນີ້ ມີຄົນອິດສະຣາເອນເຂົ້າມາສອດແນມເບິ່ງແຜ່ນດິນຂອງພວກເຮົາ.”
3 ກະສັດຂອງເມືອງເຢຣິໂກຈຶ່ງສົ່ງຄົນໄປບອກຣາຮາບວ່າ: “ໃຫ້ເອົາພວກຜູ້ຊາຍທີ່ຢູ່ເຮືອນເຈົ້າມາໃຫ້ພວກເຮົາ ເພາະພວກມັນມາສອດແນມເບິ່ງແຜ່ນດິນຂອງພວກເຮົາ.”
4 ແຕ່ຣາຮາບໄດ້ພາ 2 ຄົນນັ້ນໄປລີ້. ລາວບອກຄົນຂອງກະສັດວ່າ: “ເຂົາເຈົ້າມາຫາຂ້ອຍແທ້ ແຕ່ຂ້ອຍບໍ່ຮູ້ວ່າເຂົາເຈົ້າມາແຕ່ໃສ?
5 ຕອນທີ່ປະຕູເມືອງໃກ້ຊິປິດ ເຂົາເຈົ້າກໍອອກໄປພໍດີ. ຂ້ອຍບໍ່ຮູ້ວ່າເຂົາເຈົ້າໄປໃສແລ້ວ. ແຕ່ຖ້າພວກເຈົ້າຂ້ຽວນຳໄປໄວໆກໍຄືຊິທັນຢູ່.”
6 (ແທ້ໆແລ້ວ ລາວໃຫ້ 2 ຄົນນັ້ນຂຶ້ນໄປລີ້ຢູ່ເທິງດາດຟ້າ ຢູ່ບ່ອນທີ່ເອົາຕົ້ນປ່ານລຽນກັນໄວ້.)
7 ຄົນຂອງກະສັດກໍໄລ່ນຳຫຼັງເຂົາເຈົ້າໄປທາງບ່ອນຂ້າມແມ່ນ້ຳຈໍແດນ.+ ຫຼັງຈາກທີ່ຄົນຂອງກະສັດອອກໄປແລ້ວປະຕູເມືອງກໍປິດ.
8 ກ່ອນທີ່ຄົນສອດແນມຈະນອນ ຣາຮາບໄດ້ຂຶ້ນໄປຫາເຂົາເຈົ້າຢູ່ເທິງດາດຟ້າ.
9 ລາວເວົ້າວ່າ: “ຂ້ອຍເຊື່ອວ່າພະເຢໂຫວາຈະເອົາແຜ່ນດິນນີ້ໃຫ້ພວກເຈົ້າ+ ແລະພວກເຮົາກໍຢ້ານພວກເຈົ້າຫຼາຍ.+ ທຸກຄົນທີ່ຢູ່ນີ້ກໍພາກັນຢ້ານພວກເຈົ້າຈົນໂຕສັ່ນ.+
10 ຍ້ອນພວກເຮົາໄດ້ຍິນວ່າຕອນທີ່ພວກເຈົ້າອອກມາຈາກເອຢິບ ພະເຢໂຫວາໄດ້ແຍກທະເລແດງອອກເພື່ອໃຫ້ພວກເຈົ້າຂ້າມມາໄດ້.+ ພວກເຮົາຍັງໄດ້ຍິນວ່າພວກເຈົ້າໄດ້ຂ້າສີໂຮນ+ກັບໂອກ+ທີ່ເປັນກະສັດຂອງພວກອາໂມ ຢູ່ຟາກນັ້ນ*ຂອງແມ່ນ້ຳຈໍແດນ.
11 ເມື່ອພວກເຮົາໄດ້ຍິນແນວນີ້ ພວກເຮົາກໍໝົດຄວາມກ້າຫານ. ພວກເຮົາພາກັນຢ້ານພວກເຈົ້າຈົນຫົວຫົດ* ຍ້ອນພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າເປັນພະເຈົ້າທີ່ຢູ່ເທິງສະຫວັນແລະເທິງໂລກນີ້.+
12 ຕອນນີ້ ຂໍໃຫ້ພວກເຈົ້າສາບານກັບຂ້ອຍຕໍ່ໜ້າພະເຢໂຫວາວ່າ ຍ້ອນຂ້ອຍໄດ້ເຮັດດີ*ຕໍ່ພວກເຈົ້າ ພວກເຈົ້າກໍຊິເຮັດດີຕໍ່ຄອບຄົວຂອງພໍ່ຂ້ອຍ. ຂໍພວກເຈົ້າເອົາບາງຢ່າງໃຫ້ຂ້ອຍເພື່ອຂ້ອຍຊິໝັ້ນໃຈວ່າພວກເຈົ້າຊິຊ່ວຍຂ້ອຍແທ້.
13 ຂໍໃຫ້ພວກເຈົ້າຊ່ວຍຊີວິດພໍ່ແມ່ກັບອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງຂອງຂ້ອຍ ແລະຄົນຂອງເຂົາເຈົ້າທຸກຄົນ.”+
14 ຄົນສອດແນມເວົ້າກັບລາວວ່າ: “ພວກເຮົາຈະຍອມຕາຍແທນເຈົ້າ ຖ້າເຈົ້າບໍ່ບອກເລື່ອງຂອງພວກເຮົາໃຫ້ຄົນອື່ນຮູ້. ພວກເຮົາຈະເຮັດດີຕໍ່ເຈົ້າແລະຈະເຮັດຕາມສັນຍາທີ່ໃຫ້ກັບເຈົ້າ ຕອນທີ່ພະເຢໂຫວາເອົາແຜ່ນດິນນີ້ໃຫ້ພວກເຮົາ.”
15 ເຮືອນຂອງຣາຮາບຢູ່ສ່ວນເທິງຂອງກຳແພງເມືອງ. ລາວຈຶ່ງເອົາເຊືອກຢ່ອນລົງທາງປ່ອງຢ້ຽມເພື່ອໃຫ້ເຂົາເຈົ້າໄຕ່ລົງໄປ.+
16 ລາວເວົ້າກັບເຂົາເຈົ້າວ່າ: “ໃຫ້ໄປລີ້ຢູ່ເຂດພູຈັກ 3 ມື້ກ່ອນເດີ້ ເພື່ອຄົນທີ່ຊອກຫາພວກເຈົ້າຊິບໍ່ເຫັນພວກເຈົ້າ. ເມື່ອພວກເຂົາກັບມາແລ້ວ ພວກເຈົ້າຈຶ່ງຄ່ອຍເມືອ.”
17 ຄົນສອດແນມເວົ້າກັບລາວວ່າ: “ພວກເຮົາຊິເຮັດຕາມທີ່ສັນຍາໄວ້ກັບເຈົ້າ.+ ໃຫ້ເຈົ້າເຮັດແນວນີ້.
18 ຕອນທີ່ພວກເຮົາເຂົ້າມາໃນແຜ່ນດິນນີ້ ເຈົ້າຕ້ອງເອົາເຊືອກສີແດງສົດນີ້ມັດໄວ້ຢູ່ປ່ອງຢ້ຽມທີ່ພວກເຮົາປີນລົງມາ. ເຈົ້າຕ້ອງໃຫ້ພໍ່ແມ່ກັບອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງ ແລະຄົນຂອງເຂົາເຈົ້າທຸກຄົນມາຢູ່ໃນເຮືອນຂອງເຈົ້າ.+
19 ຖ້າຜູ້ໃດອອກຈາກເຮືອນຂອງເຈົ້າ ລາວຈະຕ້ອງຮັບຜິດຊອບຊີວິດຂອງໂຕເອງ ແລະພວກເຮົາຈະບໍ່ມີຄວາມຜິດ. ແຕ່ຖ້າລາວບໍ່ໄດ້ໄປໃສ ແລະມີຫຍັງເກີດຂຶ້ນກັບລາວ ພວກເຮົາຈະຮັບຜິດຊອບຊີວິດຂອງລາວ.
20 ຖ້າເຈົ້າບອກເລື່ອງຂອງພວກເຮົາໃຫ້ຄົນອື່ນຮູ້+ ພວກເຮົາກໍຈະບໍ່ຕ້ອງເຮັດຕາມຄຳສາບານທີ່ໃຫ້ໄວ້ກັບເຈົ້າ.”
21 ລາວຕອບວ່າ: “ຂໍໃຫ້ເປັນຕາມທີ່ພວກເຈົ້າເວົ້າ.”
ຈາກນັ້ນ ຄົນສອດແນມກໍໄປຈາກຣາຮາບ ແລ້ວຣາຮາບກໍເອົາເຊືອກສີແດງສົດມັດໄວ້ຢູ່ປ່ອງຢ້ຽມ.
22 ຄົນສອດແນມໄປລີ້ຢູ່ເຂດພູ 3 ມື້. ພວກທີ່ໄລ່ນຳຫຼັງເຂົາເຈົ້າຊອກຫາເຂົາເຈົ້າຕາມທາງທຸກເສັ້ນ ແຕ່ກໍບໍ່ເຫັນ. ພວກນັ້ນຈຶ່ງກັບໄປເມືອງເຢຣິໂກ.
23 ຈາກນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າກໍອອກຈາກເຂດພູ ແລະຂ້າມແມ່ນ້ຳໄປຫາໂຢຊວຍລູກຊາຍຂອງນູນ. ເຂົາເຈົ້າເລົ່າທຸກຢ່າງທີ່ເກີດຂຶ້ນໃຫ້ໂຢຊວຍຟັງ.
24 ເຂົາເຈົ້າບອກໂຢຊວຍວ່າ: “ພະເຢໂຫວາມອບແຜ່ນດິນທັງໝົດໄວ້ໃນມືຂອງພວກເຮົາແລ້ວ.+ ຄົນທີ່ຢູ່ໃນແຜ່ນດິນນັ້ນຢ້ານພວກເຮົາຈົນໂຕສັ່ນ.”+
ຂໍ
^ ໝາຍເຖິງທາງທິດຕາເວັນອອກ
^ ແປຕາມໂຕວ່າ “ໃຈຂອງພວກເຮົາລະລາຍ”
^ ຫຼື “ມີຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງ”
