1

• ຄຳ​ທັກທາຍ (1-7)

• ໂປໂລ​ຢາກ​ໄປ​ເມືອງ​ໂຣມ (8-15)

• ຄົນ​ດີ​ຈະ​ມີ​ຊີວິດ​ຢູ່​ຍ້ອນ​ລາວ​ມີ​ຄວາມ​ເຊື່ອ (16, 17)

• ຄົນ​ທີ່​ບໍ່​ຍອມ​ເຊື່ອ​ເລື່ອງ​ພະເຈົ້າ​ຖຽງ​ບໍ່​ໄດ້​ວ່າ​ບໍ່​ມີ​ພະເຈົ້າ (18-32)

  • ຄຸນລັກສະນະ​ຕ່າງ⁠​ໆ​ຂອງ​ພະເຈົ້າ​ເຫັນ​ໄດ້​ຈາກ​ສິ່ງ​ທີ່​ເພິ່ນ​ສ້າງ (20)

2

• ພະເຈົ້າ​ຕັດສິນ​ຄົນ​ຢິວ​ແລະ​ຄົນ​ກຣີກ (1-16)

  • ວິທີ​ທີ່​ໃຈ​ຮູ້​ຜິດ​ຮູ້​ຖືກ​ເຮັດ​ວຽກ (14, 15)

• ຄົນ​ຢິວ​ກັບ​ກົດໝາຍ​ຂອງ​ໂມເຊ (17-24)

• ການ​ຮັບ​ສິນຕັດ​ຢູ່​ຫົວໃຈ (25-29)

3

• “ພະເຈົ້າ​ເວົ້າ​ຄວາມ​ຈິງ​ສະເໝີ” (1-8)

• ທັງ​ຄົນ​ຢິວ​ກັບ​ຄົນ​ກຣີກ​ຢູ່​ໃຕ້​ອຳນາດ​ຂອງ​ບາບ (9-20)

• ພະເຈົ້າ​ຍອມຮັບ​ຄົນ​ທີ່​ມີ​ຄວາມ​ເຊື່ອ (21-31)

  • ທຸກ​ຄົນ​ບໍ່​ໄດ້​ສະແດງ​ຄຸນລັກສະນະ​ທີ່​ດີ⁠​ໆ​ຂອງ​ພະເຈົ້າ​ຢ່າງ​ຄົບ​ຖ້ວນ (23)

4

• ພະເຈົ້າ​ຍອມຮັບ​ອັບຣາຮາມ​ຍ້ອນ​ລາວ​ມີ​ຄວາມ​ເຊື່ອ (1-12)

  • ອັບຣາຮາມ​ເປັນ​ພໍ່​ຂອງ​ທຸກ​ຄົນ​ທີ່​ມີ​ຄວາມ​ເຊື່ອ (11)

• ໄດ້​ຮັບ​ຄຳ​ສັນຍາ​ຍ້ອນ​ມີ​ຄວາມ​ເຊື່ອ (13-25)

5

• ພະຄລິດ​ເຮັດ​ໃຫ້​ພວກ​ເຮົາ​ເປັນ​ໝູ່​ກັບ​ພະເຈົ້າ (1-11)

• ອາດາມ​ເຮັດ​ໃຫ້​ມະນຸດ​ຕ້ອງ​ຕາຍ ພະຄລິດ​ເຮັດ​ໃຫ້​ໄດ້​ຊີວິດ (12-21)

  • ບາບ​ແລະ​ຄວາມ​ຕາຍ​ລາມ​ໄປ​ຮອດ​ທຸກ​ຄົນ (12)

  • ການ​ພິສູດ​ຄວາມ​ສັດຊື່​ແຕ່​ເທື່ອ​ດຽວ (18)

6

• ການ​ຮັບ​ບັບເຕມາ​ເພື່ອ​ເປັນ​ອັນໜຶ່ງ​ອັນດຽວ​ກັບ​ພະຄລິດ​ເຮັດ​ໃຫ້​ພວກ​ເຮົາ​ມີ​ຊີວິດ​ໃໝ່ (1-11)

• ຢ່າ​ໃຫ້​ບາບ​ມີ​ອຳນາດ​ຄວບຄຸມ​ຮ່າງກາຍ (12-14)

• ຈາກ​ການ​ເປັນ​ທາດ​ຂອງ​ບາບ​ກາຍ​ມາ​ເປັນ​ທາດ​ຂອງ​ພະເຈົ້າ (15-23)

  • ຄ່າ​ຈ້າງ​ທີ່​ບາບ​ຈ່າຍ​ແມ່ນ​ຄວາມ​ຕາຍ ແຕ່​ຂອງຂວັນ​ທີ່​ພະເຈົ້າ​ໃຫ້​ແມ່ນ​ຊີວິດ (23)

7

• ຕົວຢ່າງ​ປຽບທຽບ​ເພື່ອ​ໃຫ້​ເຫັນ​ວ່າ​ພົ້ນ​ຈາກ​ອຳນາດ​ກົດໝາຍ​ຂອງ​ໂມເຊ​ແລ້ວ (1-6)

• ກົດໝາຍ​ຂອງ​ໂມເຊ​ເຮັດ​ໃຫ້​ຮູ້​ວ່າ​ບາບ​ແມ່ນ​ຫຍັງ (7-12)

• ຕໍ່ສູ້​ກັບ​ບາບ (13-25)

8

• ພະລັງ​ຂອງ​ພະເຈົ້າ​ເຮັດ​ໃຫ້​ມີ​ຊີວິດ​ແລະ​ເປັນ​ອິດສະຫຼະ (1-11)

• ພະລັງ​ຂອງ​ພະເຈົ້າ​ຢືນຢັນ​ວ່າ​ເປັນ​ລູກ​ຂອງ​ເພິ່ນ (12-17)

• ສິ່ງ​ທີ່​ພະເຈົ້າ​ສ້າງ​ລໍ​ຖ້າ​ຈະ​ມີ​ອິດສະຫຼະ​ແບບ​ທີ່​ລູກ​ຂອງ​ເພິ່ນ​ມີ (18-25)

• “ພະລັງ​ຂອງ​ພະເຈົ້າ​ຈະ​ຂໍ​ແທນ​ພວກ​ເຮົາ” (26, 27)

• ພະເຈົ້າ​ກຳນົດ​ຄົນ​ກຸ່ມ​ໜຶ່ງ​ໄວ້​ລ່ວງ​ໜ້າ (28-30)

• ຄວາມ​ຮັກ​ຂອງ​ພະເຈົ້າ​ເຮັດ​ໃຫ້​ພວກ​ເຮົາ​ຊະນະ (31-39)

9

• ໂປໂລ​ໂສກເສົ້າ​ເລື່ອງ​ຄົນ​ຊາດ​ດຽວ​ກັນ​ກັບ​ລາວ (1-5)

• ລູກ​ຫຼານ​ຂອງ​ອັບຣາຮາມ​ແທ້⁠​ໆ​ (6-13)

• ພະເຈົ້າ​ເລືອກ​ຖືກ​ແລ້ວ (14-26)

  • ເຄື່ອງ​ໃຊ້​ທີ່​ຈະ​ຖືກ​ທຳລາຍ​ກັບ​ເຄື່ອງ​ໃຊ້​ທີ່​ພະເຈົ້າ​ເມດຕາ (22, 23)

• ມີ​ໜ້ອຍ​ຄົນ​ທີ່​ລອດ (27-29)

• ຄົນ​ອິດສະຣາເອນ​ຈະ​ສະດຸດ (30-33)

10

• ວິທີ​ເຮັດ​ໃຫ້​ພະເຈົ້າ​ຈະ​ຍອມຮັບ (1-15)

  • ປະກາດ​ຢ່າງ​ເປີດເຜີຍ (10)

  • ອ້ອນວອນ​ພະ​ເຢໂຫວາ​ແລ້ວ​ຈະ​ລອດ (13)

  • ຕີນ​ຂອງ​ຜູ້​ທີ່​ປະກາດ​ຂ່າວດີ​ກໍ​ງາມ (15)

• ບໍ່​ແມ່ນ​ທຸກ​ຄົນ​ຍອມຮັບ​ຂ່າວດີ (16-21)

 11

• ພະເຈົ້າ​ບໍ່​ໄດ້​ປະຖິ້ມ​ຄົນ​ອິດສະຣາເອນ​ທັງໝົດ (1-16)

• ຕົວຢ່າງ​ປຽບທຽບ​ເລື່ອງ​ຕົ້ນ​ໝາກກອກ (17-32)

• ສະຕິ​ປັນຍາ​ຂອງ​ພະເຈົ້າ​ຫຼັກແຫຼມ​ແທ້⁠​ໆ​ (33-36)

12

• ມອບ​ຮ່າງກາຍ​ເປັນ​ເຄື່ອງ​ບູຊາ​ທີ່​ມີ​ຊີວິດ (1, 2)

• ຄວາມ​ສາມາດ​ຕ່າງ​ກັນ​ແຕ່​ມີ​ຮ່າງກາຍ​ດຽວ (3-8)

• ວິທີ​ໃຊ້​ຊີວິດ​ແບບ​ຄລິດສະຕຽນ (9-21)

13

• ຍອມ​ເຊື່ອຟັງ​ຄົນ​ທີ່​ມີ​ອຳນາດ​ປົກຄອງ (1-7)

  • ການ​ເສຍ​ພາສີ (6, 7)

• ຄົນ​ທີ່​ຮັກ​ຄົນ​ອື່ນ​ກໍ​ເຮັດ​ຕາມ​ກົດໝາຍ​ຂອງ​ໂມເຊ (8-10)

• ໃຊ້​ຊີວິດ​ຢ່າງ​ຖືກຕ້ອງ​ຄື​ກັບ​ຢູ່​ໃນ​ຕອນ​ກາງເວັນ (11-14)

14

• ຢ່າ​ຕັດສິນ​ກັນ (1-12)

• ຢ່າ​ເປັນ​ຕົ້ນເຫດ​ພາ​ໃຫ້​ຄົນ​ອື່ນ​ຖິ້ມ​ຄວາມ​ເຊື່ອ (13-18)

• ສ້າງ​ສັນຕິສຸກ​ແລະ​ຄວາມ​ເປັນ​ອັນໜຶ່ງ​ອັນດຽວ​ກັນ (19-23)

15

• ຕ້ອນຮັບ​ກັນ​ຄື​ກັບ​ທີ່​ພະຄລິດ​ຕ້ອນຮັບ​ພວກ​ເຈົ້າ (1-13)

• ໂປໂລ​ເປັນ​ຜູ້​ຮັບໃຊ້​ເພື່ອ​ປະກາດ​ກັບ​ຄົນ​ຕ່າງ​ຊາດ (14-21)

• ແຜນການ​ເດີນທາງ​ຂອງ​ໂປໂລ (22-33)

16

• ໂປໂລ​ແນະນຳ​ໃຫ້​ຮູ້​ຈັກ​ຟອຍເບ​ທີ່​ເປັນ​ຜູ້​ຮັບໃຊ້ (1, 2)

• ຝາກ​ຄວາມ​ຄິດຮອດ​ໄປ​ຫາ​ຄລິດສະຕຽນ​ໃນ​ເມືອງ​ໂຣມ (3-16)

• ຄຳ​ເຕືອນ​ເລື່ອງ​ຄວາມ​ແຕກ​ແຍກ (17-20)

• ໝູ່​ທີ່​ເຮັດ​ວຽກ​ນຳ​ກັນ​ກັບ​ໂປໂລ​ຝາກ​ຄວາມ​ຄິດຮອດ (21-24)

• ຄວາມ​ລັບ​ສັກສິດ​ຖືກ​ເປີດເຜີຍ​ແລ້ວ (25-27)