ກະສັດສະບັບທີໜຶ່ງ 17:1-24
17 ເອລີຢາ*+ຄົນຕີຊະເບທີ່ຢູ່ເມືອງກິລຽດ+ໄດ້ບອກອາຮາບວ່າ: “ຂ້ອຍຂໍສາບານຕໍ່ໜ້າພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຂອງອິດສະຣາເອນຜູ້ມີຊີວິດຢູ່ແລະເປັນຜູ້ທີ່ຂ້ອຍຮັບໃຊ້ວ່າ ຈະບໍ່ມີໝອກບໍ່ມີຝົນເປັນເວລາຫຼາຍປີຈົນກວ່າຂ້ອຍຈະບອກ.”+
2 ພະເຢໂຫວາບອກເອລີຢາວ່າ:
3 “ໃຫ້ອອກຈາກບ່ອນນີ້ແລ້ວໄປທາງທິດຕາເວັນອອກ ໄປລີ້ຢູ່ຮ່ອມພູ*ເກຣິດທີ່ຢູ່ທາງທິດຕາເວັນອອກຂອງແມ່ນ້ຳຈໍແດນ.
4 ໃຫ້ເຈົ້າກິນນ້ຳຢູ່ຫ້ວຍນັ້ນ ແລະເຮົາຈະໃຫ້ກາເອົາຂອງກິນໄປໃຫ້ເຈົ້າຢູ່ຫັ້ນ.”+
5 ເອລີຢາເຮັດຕາມທີ່ພະເຢໂຫວາບອກທັນທີ. ລາວໄປຢູ່ຮ່ອມພູ*ເກຣິດທີ່ຢູ່ທາງທິດຕາເວັນອອກຂອງແມ່ນ້ຳຈໍແດນ.
6 ກາເອົາເຂົ້າຈີ່ກັບຊີ້ນມາໃຫ້ລາວຕອນເຊົ້າກັບຕອນແລງ ແລະລາວກໍກິນນ້ຳຢູ່ຫ້ວຍນັ້ນ.+
7 ເມື່ອຜ່ານໄປໄລຍະໜຶ່ງ ນ້ຳຫ້ວຍກໍແຫ້ງ+ຍ້ອນວ່າຝົນບໍ່ຕົກໃນແຜ່ນດິນນັ້ນ.
8 ພະເຢໂຫວາຈຶ່ງບອກເອລີຢາວ່າ:
9 “ໃຫ້ເຈົ້າໄປເມືອງຊາເຣຟັດໃນເຂດຂອງພວກຊີໂດນແລະຢູ່ຫັ້ນ. ເຮົາຈະໃຫ້ແມ່ໝ້າຍຜູ້ໜຶ່ງຢູ່ເມືອງນັ້ນລ້ຽງເຈົ້າ.”+
10 ແລ້ວເອລີຢາກໍໄປເມືອງຊາເຣຟັດ. ເມື່ອລາວໄປຮອດປະຕູທາງເຂົ້າເມືອງ ມີແມ່ໝ້າຍຄົນໜຶ່ງກຳລັງເກັບຟືນຢູ່ ເອລີຢາຈຶ່ງຮ້ອງບອກລາວວ່າ: “ຂ້ອຍຂໍກິນນ້ຳແດ່ໜ້ອຍໜຶ່ງ.”+
11 ຕອນທີ່ລາວໄປເອົານ້ຳ ເອລີຢາກໍຮ້ອງບອກລາວວ່າ: “ຂ້ອຍຂໍເຂົ້າຈີ່ນຳແດ່ປ່ຽງໜຶ່ງ.”
12 ລາວຈຶ່ງບອກວ່າ: “ຂ້ອຍຂໍສາບານຕໍ່ໜ້າພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຂອງເຈົ້າຜູ້ມີຊີວິດຢູ່ວ່າ ຂ້ອຍບໍ່ມີເຂົ້າຈີ່ຈັກໜ້ອຍເລີຍ. ຂ້ອຍມີແຕ່ແປ້ງກຳດຽວຢູ່ໃນໄຫໃຫຍ່ແລະມີນ້ຳມັນໜ້ອຍໜຶ່ງຢູ່ໃນໄຫນ້ອຍເທົ່ານັ້ນ.+ ຂ້ອຍກຳລັງເກັບຟືນສອງສາມດົ້ນເມືອເຮືອນ ຂ້ອຍຄິດວ່າຈະເຮັດເຂົ້າຈີ່ກິນກັບລູກຊາຍ. ນີ້ແມ່ນຂອງກິນຄາບສຸດທ້າຍຂອງພວກເຮົາ ແລ້ວພວກເຮົາກໍຈະຫິວຕາຍ.”
13 ເອລີຢາຈຶ່ງບອກແມ່ໝ້າຍວ່າ: “ບໍ່ຕ້ອງຢ້ານ. ໃຫ້ໄປເຮັດຕາມທີ່ເຈົ້າເວົ້າໂລດ ແຕ່ຂໍໃຫ້ເຈົ້າເຮັດເຂົ້າຈີ່ກ້ອນນ້ອຍໆມົນໆມາໃຫ້ຂ້ອຍກ່ອນ ແລ້ວຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ເຈົ້າກັບລູກ.
14 ຍ້ອນພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຂອງອິດສະຣາເອນບອກວ່າ ‘ແປ້ງທີ່ຢູ່ໃນໄຫໃຫຍ່ແລະນ້ຳມັນທີ່ຢູ່ໃນໄຫນ້ອຍຈະບໍ່ໝົດຈັກເທື່ອຈົນກວ່າຈະຮອດມື້ທີ່ພະເຢໂຫວາເຮັດໃຫ້ຝົນຕົກໃສ່ດິນ.’”+
15 ລາວຈຶ່ງເຮັດຕາມທີ່ເອລີຢາບອກ. ແມ່ໝ້າຍຜູ້ນີ້ກັບລູກຂອງລາວແລະເອລີຢາກໍມີຂອງກິນໄປອີກດົນເຕີບ.+
16 ແປ້ງທີ່ຢູ່ໃນໄຫໃຫຍ່ແລະນ້ຳມັນທີ່ຢູ່ໃນໄຫນ້ອຍກໍບໍ່ໝົດຈັກເທື່ອ ເຊິ່ງເປັນຕາມທີ່ພະເຢໂຫວາໄດ້ບອກຜ່ານທາງເອລີຢາ.
17 ຫຼັງຈາກນັ້ນ ລູກຊາຍຂອງແມ່ໝ້າຍຜູ້ນີ້ທີ່ເອລີຢາພັກຢູ່ນຳກໍບໍ່ສະບາຍແຮງ ແລະຕໍ່ມາລາວກໍຕາຍ.+
18 ແມ່ໝ້າຍເວົ້າກັບເອລີຢາວ່າ: “ຄົນຂອງພະເຈົ້າທ່ຽງແທ້ເອີ້ຍ ຂ້ອຍເຮັດຫຍັງໃຫ້ເຈົ້າ ເຈົ້າຈຶ່ງມານີ້ເພື່ອລົງໂທດຂ້ອຍສຳລັບຄວາມຜິດທີ່ຂ້ອຍເຄີຍເຮັດ ແລະເຮັດໃຫ້ລູກຊາຍຂອງຂ້ອຍຕາຍ?”+
19 ແຕ່ເອລີຢາບອກລາວວ່າ: “ເອົາລູກເຈົ້າມາໃຫ້ຂ້ອຍ.” ເອລີຢາອູ້ມເດັກນ້ອຍນັ້ນຂຶ້ນໄປຫ້ອງທີ່ຢູ່ເທິງດາດຟ້າເຊິ່ງເປັນຫ້ອງທີ່ລາວພັກຢູ່ ແລ້ວວາງເດັກນ້ອຍຄົນນັ້ນຢູ່ເທິງຕຽງ.+
20 ຈາກນັ້ນ ລາວອະທິດຖານຫາພະເຢໂຫວາດ້ວຍສຽງດັງວ່າ: “ພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຂອງຂ້ອຍ+ ພະອົງທຳຮ້າຍແມ່ໝ້າຍທີ່ຂ້ອຍພັກຢູ່ນຳໂດຍເຮັດໃຫ້ລູກຊາຍຂອງລາວຕາຍບໍ?”
21 ແລ້ວເອລີຢາກໍນອນເຕັງເດັກນ້ອຍຄົນນັ້ນ 3 ເທື່ອ ແລະອະທິດຖານຫາພະເຢໂຫວາດ້ວຍສຽງດັງວ່າ: “ພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຂອງຂ້ອຍ ຂໍພະອົງເຮັດໃຫ້ເດັກນ້ອຍຄົນນີ້ກັບມາມີຊີວິດອີກ.”
22 ພະເຢໂຫວາຟັງສິ່ງທີ່ເອລີຢາຂໍ+ ແລ້ວເດັກນ້ອຍຄົນນັ້ນກໍກັບມາມີຊີວິດ.+
23 ເອລີຢາພາລາວລົງມາຈາກຫ້ອງທີ່ຢູ່ເທິງດາດຟ້າແລະພາໄປຫາແມ່ທີ່ຢູ່ໃນເຮືອນ ແລ້ວເວົ້າວ່າ: “ເບິ່ງແມ້ ລູກຂອງເຈົ້າຟື້ນແລ້ວ.”+
24 ແມ່ໝ້າຍກໍເວົ້າກັບເອລີຢາວ່າ: “ຕອນນີ້ຂ້ອຍຮູ້ແລ້ວວ່າເຈົ້າເປັນຄົນຂອງພະເຈົ້າແທ້ໆ+ ແລະສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາເວົ້າຜ່ານທາງເຈົ້າກໍເປັນຄວາມຈິງ.”
ຂໍ
^ ແປວ່າ “ພະເຈົ້າຂອງຂ້ອຍແມ່ນພະເຢໂຫວາ”
^ ຫຼື “ວາດີ.” ເບິ່ງສ່ວນອະທິບາຍຄຳສັບ.
^ ຫຼື “ວາດີ.” ເບິ່ງສ່ວນອະທິບາຍຄຳສັບ.
