ຊາມູເອນສະບັບທີໜຶ່ງ 18:1-30
18 ຫຼັງຈາກດາວິດລົມກັບຊາອູນແລ້ວ ໂຢນາທານ+ກັບດາວິດກໍກາຍເປັນໝູ່ສະໜິດກັນ ແລະໂຢນາທານຮັກດາວິດຄືກັບຮັກຊີວິດຂອງໂຕເອງ.+
2 ນັບຕັ້ງແຕ່ມື້ນັ້ນ ຊາອູນກໍໃຫ້ດາວິດເຮັດວຽກນຳລາວ ແລະບໍ່ໃຫ້ດາວິດກັບເມືອເຮືອນພໍ່ອີກ.+
3 ໂຢນາທານກັບດາວິດສັນຍາວ່າຈະເປັນໝູ່ກັນ+ ເພາະໂຢນາທານຮັກດາວິດຄືກັບຮັກຊີວິດຂອງໂຕເອງ.+
4 ໂຢນາທານແກ້ເສື້ອແຂນກິ້ນຂອງລາວອອກ ແລ້ວເອົາໃຫ້ດາວິດ ພ້ອມທັງເອົາຊຸດຮົບ ດາບ ທະນູ ແລະສາຍແອວໃຫ້ລາວນຳອີກ.
5 ຊາອູນເລີ່ມສົ່ງດາວິດອອກໄປຕໍ່ສູ້ ແລະບໍ່ວ່າຊາອູນຈະສົ່ງລາວໄປໃສ ລາວກໍເຮັດສຳເລັດ.+ ຊາອູນຈຶ່ງໃຫ້ດາວິດເປັນຫົວໜ້າທະຫານ.+ ປະຊາຊົນທຸກຄົນລວມທັງພວກຂ້າລາຊະການຂອງຊາອູນກໍເຫັນດີນຳ.
6 ເມື່ອດາວິດແລະພວກທະຫານກັບມາຈາກການຕໍ່ສູ້ກັບພວກຟີລິດສະຕີນ ພວກຜູ້ຍິງຈາກເມືອງຕ່າງໆຂອງອິດສະຣາເອນຈະອອກມາຕ້ອນຮັບກະສັດຊາອູນ ພ້ອມທັງຮ້ອງເພງ+ ເຕັ້ນ ຕີກອງແທມບູຣິນ*+ ແລະຫຼິ້ນເຄື່ອງດົນຕີທີ່ມີສາຍຢ່າງມ່ວນຊື່ນ.
7 ພວກຜູ້ຍິງທີ່ອອກມາສະຫຼອງກໍຮ້ອງເພງວ່າ:
“ຊາອູນຂ້າສັດຕູໄດ້ເປັນພັນໆແຕ່ດາວິດຂ້າສັດຕູໄດ້ເປັນໝື່ນໆ.”+
8 ເມື່ອຊາອູນໄດ້ຍິນເພງນີ້ ລາວກໍບໍ່ມັກແລະໃຈຮ້າຍຫຼາຍ.+ ລາວເວົ້າວ່າ: “ພວກນີ້ຍົກຍ້ອງດາວິດວ່າຂ້າສັດຕູໄດ້ເປັນໝື່ນໆ ແຕ່ບອກວ່າຂ້ອຍຂ້າສັດຕູໄດ້ເປັນພັນໆ. ອີກຈັກໜ້ອຍກໍຄືຊິໃຫ້ດາວິດເປັນກະສັດແທນຂ້ອຍ.”+
9 ນັບຕັ້ງແຕ່ມື້ນັ້ນ ຊາອູນກໍບໍ່ໄວ້ໃຈດາວິດເພາະຄິດວ່າດາວິດຈະມາຍາດເອົາຕຳແໜ່ງຂອງລາວ.
10 ມື້ຕໍ່ມາ ຕອນທີ່ດາວິດກຳລັງດີດພິນ+ຕາມປົກກະຕິ ພະເຈົ້າໄດ້ປ່ອຍໃຫ້ຊາອູນກະວົນກະວາຍໃຈ+ ແລະລາວເລີ່ມເຮັດແນວແປກໆ*ຢູ່ໃນວັງ. ຕອນນັ້ນຊາອູນຈັບຫອກຢູ່+
11 ແລະຄິດໃນໃຈວ່າ: ‘ຂ້ອຍຊິສຽບດາວິດໃຫ້ຕາຍຄາຝາເລີຍ!’ ແລ້ວຊາອູນກໍຊັດຫອກໃສ່ດາວິດ+ ແຕ່ດາວິດຫຼົບໄດ້ທັງສອງເທື່ອ.
12 ຊາອູນຈຶ່ງຢ້ານດາວິດເພາະພະເຢໂຫວາຢູ່ນຳລາວ+ ແຕ່ບໍ່ໄດ້ຢູ່ນຳຊາອູນແລ້ວ.+
13 ຊາອູນບໍ່ໃຫ້ດາວິດມາດີດພິນອີກ ແຕ່ແຕ່ງຕັ້ງລາວໃຫ້ເປັນຫົວໜ້າກອງພັນ. ດາວິດຈຶ່ງນຳໜ້າກອງທະຫານອອກໄປຕໍ່ສູ້.+
14 ບໍ່ວ່າດາວິດຈະເຮັດຫຍັງກໍສຳເລັດ+ທຸກຢ່າງ ແລະພະເຢໂຫວາກໍຢູ່ນຳລາວ.+
15 ເມື່ອຊາອູນເຫັນວ່າດາວິດເຮັດຫຍັງກໍສຳເລັດ ລາວກໍຢ້ານດາວິດ.
16 ແຕ່ທຸກຄົນໃນຕະກູນຢູດາແລະໃນຕະກູນອື່ນໆຂອງອິດສະຣາເອນຮັກດາວິດ ຍ້ອນລາວເປັນຄົນນຳໜ້າເຂົາເຈົ້າໃນການສູ້ຮົບ.
17 ຕໍ່ມາຊາອູນເວົ້າກັບດາວິດວ່າ: “ຂ້ອຍຈະຍົກເມຣັບລູກສາວກົກ+ຂອງຂ້ອຍໃຫ້ເປັນເມຍເຈົ້າ+ ແຕ່ເຈົ້າຕ້ອງຕໍ່ສູ້ຢ່າງກ້າຫານເພື່ອຂ້ອຍແລະເຮັດສົງຄາມຂອງພະເຢໂຫວາຕໍ່ໆໄປ.”+ ທີ່ຈິງ ຊາອູນຄິດໃນໃຈວ່າ: ‘ຂ້ອຍບໍ່ຕ້ອງຂ້າດາວິດເອງ ແຕ່ໃຫ້ພວກຟີລິດສະຕີນເປັນຄົນຂ້າລາວ.’+
18 ດາວິດຕອບຊາອູນວ່າ: “ຂ້ອຍແລະຕະກູນຂອງພໍ່ຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ມີຄວາມສຳຄັນຫຍັງ ຂ້ອຍຈະຮັບກຽດນີ້ແລະເປັນລູກເຂີຍຂອງກະສັດໄດ້ຈັ່ງໃດ?”+
19 ແຕ່ເມື່ອຮອດຍາມທີ່ຊາອູນຄວນຈະຍົກເມຣັບລູກສາວຂອງລາວໃຫ້ດາວິດ ລາວພັດຍົກເມຣັບໃຫ້ເປັນເມຍຂອງອັດຣີເອນ+ຄົນເມໂຮລາ.
20 ມີການ+ລູກສາວຫຼ້າຂອງຊາອູນມັກດາວິດ ແລະເມື່ອຊາອູນຮູ້ເລື່ອງນີ້ກໍດີໃຈຫຼາຍ.
21 ຊາອູນເວົ້າວ່າ: “ຂ້ອຍຈະຍົກລູກສາວໃຫ້ດາວິດເພື່ອຕົວະລາວໄປໃຫ້ພວກຟີລິດສະຕີນຂ້າ.”+ ຊາອູນບອກດາວິດອີກເທື່ອໜຶ່ງວ່າ: “ເທື່ອນີ້ແຫຼະ ເຈົ້າຈະໄດ້ເປັນລູກເຂີຍຂ້ອຍແທ້ໆ.”
22 ຊາອູນສັ່ງຄົນຂອງລາວວ່າ: “ໃຫ້ພວກເຈົ້າລັກໄປບອກດາວິດເດີ້ວ່າ ‘ກະສັດມັກເຈົ້າຫຼາຍໄດ໋ ແລະພວກຂ້າລາຊະການກໍມັກເຈົ້າຫຼາຍຄືກັນ. ແຕ່ງດອງກັບລູກສາວກະສັດໂລດ.’”
23 ເມື່ອເຂົາເຈົ້າບອກດາວິດແບບນີ້ ດາວິດກໍເວົ້າວ່າ: “ພວກເຈົ້າຄິດວ່າມັນງ່າຍບໍທີ່ຄົນທຸກຍາກແລະຕ່ຳຕ້ອຍຄືຂ້ອຍຊິໄດ້ແຕ່ງດອງກັບລູກສາວກະສັດ?”+
24 ແລ້ວເຂົາເຈົ້າກໍໄປບອກຊາອູນຕາມທີ່ດາວິດເວົ້າ.
25 ຊາອູນຈຶ່ງໃຫ້ເຂົາເຈົ້າໄປບອກດາວິດວ່າ: “ກະສັດບໍ່ຢາກໄດ້ເງິນຄ່າດອງ+ ແຕ່ເຈົ້າຕ້ອງຂ້າພວກຟີລິດສະຕີນ 100 ຄົນ+ແລະເອົາຫຼັກຖານ*ມາຢັ້ງຢືນວ່າພວກນັ້ນຕາຍແທ້.” ທີ່ຈິງ ຊາອູນກຳລັງວາງແຜນໃຫ້ພວກຟີລິດສະຕີນຂ້າດາວິດ.
26 ຄົນຂອງຊາອູນຈຶ່ງໄປບອກດາວິດຕາມນັ້ນ. ດາວິດກໍດີໃຈທີ່ຈະໄດ້ເປັນລູກເຂີຍຂອງກະສັດ.+ ກ່ອນຈະຮອດມື້ທີ່ກຳນົດໄວ້
27 ດາວິດກັບພວກທະຫານຂອງລາວກໍໄປຂ້າພວກຟີລິດສະຕີນ 200 ຄົນ. ແລ້ວດາວິດກໍເອົາຫຼັກຖານທີ່ຢັ້ງຢືນວ່າລາວໄດ້ຂ້າພວກນັ້ນທັງ 200 ຄົນໄປໃຫ້ຊາອູນເພື່ອເປັນຄ່າດອງ. ຊາອູນຈຶ່ງຍົກມີການໃຫ້ເປັນເມຍຂອງດາວິດ.+
28 ຊາອູນຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາຢູ່ກັບດາວິດ+ ແລະມີການລູກສາວຂອງລາວກໍຮັກດາວິດຫຼາຍ.+
29 ຊາອູນຈຶ່ງຢ້ານດາວິດຫຼາຍກວ່າເກົ່າ ແລະລາວກໍເປັນສັດຕູກັບດາວິດຕະຫຼອດຊີວິດ.+
30 ພວກຫົວໜ້າກອງທະຫານຟີລິດສະຕີນມັກໄປຕໍ່ສູ້ກັບພວກອິດສະຣາເອນຕະຫຼອດ. ແຕ່ທຸກເທື່ອທີ່ດາວິດອອກໄປຕໍ່ສູ້ ລາວຂ້າສັດຕູໄດ້ຫຼາຍກວ່າຄົນຂອງຊາອູນ.+ ດາວິດໄດ້ຮັບຄວາມນັບຖືຫຼາຍ.+
ຂໍ
^ ກອງນ້ອຍທີ່ມີແສ່ງຕິດນຳ
^ ຫຼື “ເຮັດທ່າທາງແປກໆຄືກັບຜູ້ພະຍາກອນ”
^ ແປຕາມໂຕວ່າ “ໜັງຫຸ້ມປາຍອະໄວຍະວະເພດຊາຍຂອງພວກຟີລິດສະຕີນ”
