ຊາມູເອນສະບັບທີໜຶ່ງ 19:1-24
19 ຕໍ່ມາ ຊາອູນບອກໂຢນາທານລູກຊາຍຂອງລາວກັບພວກຂ້າລາຊະການວ່າລາວຈະຂ້າດາວິດ.+
2 ຍ້ອນໂຢນາທານຮັກດາວິດຫຼາຍ+ ລາວຈຶ່ງບອກດາວິດວ່າ: “ຊາອູນພໍ່ຂອງຂ້ອຍຈະຂ້າເຈົ້າ. ມື້ອື່ນເຊົ້າໃຫ້ເຈົ້າລະວັງໂຕດີໆເດີ້ ແລະໜີໄປລີ້ຢູ່ບ່ອນທີ່ປອດໄພ.
3 ຂ້ອຍຈະໄປຍ່າງຫຼິ້ນກັບພໍ່ຢູ່ທົ່ງຫຍ້າໃກ້ໆບ່ອນທີ່ເຈົ້າລີ້. ຂ້ອຍຈະລົມກັບພໍ່ເລື່ອງເຈົ້າ ແລະຖ້າຂ້ອຍຮູ້ຫຍັງ ຂ້ອຍຈະມາບອກເຈົ້າ.”+
4 ໂຢນາທານເວົ້າແຕ່ແນວດີໆກ່ຽວກັບດາວິດ+ໃຫ້ຊາອູນຟັງແລະບອກຊາອູນວ່າ: “ພໍ່ບໍ່ຕ້ອງທຳຮ້າຍ*ດາວິດຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພໍ່ ເພາະລາວບໍ່ເຄີຍທຳຮ້າຍພໍ່ເລີຍ ແລະສິ່ງທີ່ລາວເຮັດກໍເປັນປະໂຫຍດຕໍ່ພໍ່.
5 ລາວສ່ຽງຊີວິດເພື່ອໄປຂ້າໂກລີອາດ*+ ແລະພະເຢໂຫວາຊ່ວຍອິດສະຣາເອນໃຫ້ໄດ້ຮັບໄຊຊະນະທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່.* ພໍ່ກໍເຫັນແລະພໍ່ກໍດີໃຈຫຼາຍ. ຖ້າພໍ່ຂ້າດາວິດກໍສ່ຳກັບວ່າພໍ່ຂ້າຄົນບໍລິສຸດ. ພໍ່ຊິຂ້າລາວເຮັດຫຍັງ?”+
6 ເມື່ອຊາອູນໄດ້ຟັງສິ່ງທີ່ໂຢນາທານເວົ້າ ຊາອູນຈຶ່ງເວົ້າວ່າ: “ພໍ່ຂໍສາບານຕໍ່ໜ້າພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຜູ້ມີຊີວິດຢູ່ວ່າ ພໍ່ຈະບໍ່ຂ້າດາວິດ.”
7 ຫຼັງຈາກນັ້ນ ໂຢນາທານກໍເອີ້ນດາວິດອອກມາແລະເລົ່າທຸກຢ່າງໃຫ້ລາວຟັງ. ແລ້ວໂຢນາທານກໍພາດາວິດໄປຫາຊາອູນ ດາວິດຈຶ່ງກັບໄປຮັບໃຊ້ຊາອູນຄືເກົ່າ.+
8 ຕໍ່ມາກໍເກີດສົງຄາມອີກ ດາວິດໄດ້ອອກໄປຕໍ່ສູ້ກັບພວກຟີລິດສະຕີນແລະຂ້າພວກນັ້ນຕາຍບັກຫຼາຍໆ. ຄົນທີ່ລອດຕາຍກໍແລ່ນໜີຈາກດາວິດ.
9 ມື້ໜຶ່ງ ຕອນທີ່ຊາອູນນັ່ງຈັບຫອກຢູ່ໃນວັງຂອງລາວແລະໃຫ້ດາວິດດີດພິນໃຫ້ຟັງ+ ພະເຢໂຫວາໄດ້ປ່ອຍໃຫ້ຊາອູນກະວົນກະວາຍໃຈ.+
10 ຊາອູນຈຶ່ງຊັດຫອກໃສ່ດາວິດເພື່ອຈະສຽບລາວໃຫ້ຕາຍຄາຝາ ແຕ່ດາວິດຫຼົບທັນ ຫອກກໍເລີຍສຽບຢູ່ຝາ. ດາວິດຈຶ່ງໜີໄປໃນຄືນນັ້ນເລີຍ.
11 ຊາອູນສົ່ງຄົນໄປເຝົ້າຢູ່ເຮືອນຂອງດາວິດເພື່ອຈະລັດຂ້າລາວຕອນເຊົ້າ.+ ແຕ່ມີການເມຍຂອງດາວິດບອກດາວິດວ່າ: “ຖ້າເຈົ້າບໍ່ໜີຕອນນີ້ ມື້ອື່ນເຈົ້າຈະຕາຍແນ່ນອນ.”
12 ມີການໃຫ້ດາວິດໜີອອກທາງປ່ອງຢ້ຽມທັນທີເລີຍ ດາວິດຈຶ່ງໜີໄປໄດ້.
13 ມີການເອົາຮູບພະເທຣາຟີມ*ມາວາງໄວ້ເທິງຕຽງ. ລາວເອົາຂົນແບ້ທີ່ຖັກເປັນຕານ່າງມາປຸ້ມໆເຂົ້າກັນແລະເອົາໄປວາງໄວ້ແທນຫົວຂອງດາວິດ ແລ້ວເອົາເຄື່ອງນຸ່ງປົກໄວ້.
14 ຊາອູນສົ່ງຄົນໄປເອົາໂຕດາວິດມາຫາ ແຕ່ມີການບອກວ່າ: “ລາວບໍ່ສະບາຍ.”
15 ຊາອູນຈຶ່ງສົ່ງຄົນໄປຫາດາວິດອີກ ແລະສັ່ງເຂົາເຈົ້າວ່າ: “ໄປຫາມມາທັງຄົນທັງຕຽງໂລດ. ຂ້ອຍຊິຂ້າລາວ.”+
16 ເມື່ອຄົນຂອງຊາອູນເຂົ້າໄປກໍເຫັນຮູບພະເທຣາຟີມນອນຢູ່ເທິງຕຽງແລະມີຂົນແບ້ທີ່ຖັກເປັນຕານ່າງປຸ້ມໆເຂົ້າກັນວາງໄວ້ແທນຫົວຂອງດາວິດ.
17 ຊາອູນເວົ້າກັບມີການວ່າ: “ເປັນຫຍັງລູກຈຶ່ງຕົວະພໍ່ແລະປ່ອຍໃຫ້ສັດຕູຂອງພໍ່+ໜີໄປ?” ມີການຕອບວ່າ: “ລາວຂູ່ລູກວ່າຖ້າລູກບໍ່ຊ່ວຍລາວ ລາວຈະຂ້າລູກ.”
18 ດາວິດໜີໄປໄດ້. ລາວໄປຫາຊາມູເອນຢູ່ເມືອງຣາມາ+ແລະເລົ່າໃຫ້ຊາມູເອນຟັງວ່າຊາອູນເຮັດຫຍັງໃຫ້ລາວແດ່. ຈາກນັ້ນ ດາວິດກັບຊາມູເອນກໍໄປຢູ່ນາໂຢດ.+
19 ຕໍ່ມາ ມີຄົນໄປບອກຊາອູນວ່າ: “ຕອນນີ້ດາວິດຢູ່ນາໂຢດໃນເມືອງຣາມາ.”
20 ຊາອູນຈຶ່ງຟ້າວສົ່ງຄົນໄປຈັບດາວິດ. ເມື່ອໄປຮອດ ເຂົາເຈົ້າກໍເຫັນຜູ້ພະຍາກອນກຸ່ມໜຶ່ງທີ່ເປັນຜູ້ເຖົ້າກຳລັງພະຍາກອນຢູ່ແລະຊາມູເອນທີ່ເປັນຜູ້ນຳກໍຢືນຢູ່ຫັ້ນ. ຄົນຂອງຊາອູນໄດ້ຮັບພະລັງຂອງພະເຈົ້າແລະເລີ່ມເວົ້າຄືກັບພວກຜູ້ພະຍາກອນ.
21 ເມື່ອເຂົາເຈົ້າກັບໄປເລົ່າໃຫ້ຊາອູນຟັງ ຊາອູນກໍຟ້າວສົ່ງຄົນອີກກຸ່ມໜຶ່ງໄປ ແຕ່ເຂົາເຈົ້າກໍເລີ່ມເວົ້າຄືກັບພວກຜູ້ພະຍາກອນຄືກັນ. ຊາອູນຈຶ່ງສົ່ງຄົນກຸ່ມທີ 3 ໄປອີກ ແຕ່ເຂົາເຈົ້າກໍເລີ່ມເວົ້າຄືກັບພວກຜູ້ພະຍາກອນຄືກັນ.
22 ໃນທີ່ສຸດ ຊາອູນກໍໄປເມືອງຣາມາເອງ. ເມື່ອໄປຮອດຂຸມໃຫຍ່ທີ່ໃຊ້ເກັບນ້ຳຢູ່ເສກູ ຊາອູນຖາມວ່າ: “ຊາມູເອນກັບດາວິດຢູ່ໃສ?” ຄົນທີ່ຢູ່ຫັ້ນຕອບວ່າ: “ເຂົາເຈົ້າຢູ່ນາໂຢດ+ໃນເມືອງຣາມາ.”
23 ຕອນທີ່ຊາອູນອອກຈາກເສກູໄປນາໂຢດໃນເມືອງຣາມາ ຊາອູນກໍໄດ້ຮັບພະລັງຂອງພະເຈົ້າຄືກັນ. ລາວທັງຍ່າງທັງພະຍາກອນໄປຕະຫຼອດທາງຈົນຮອດນາໂຢດໃນເມືອງຣາມາ.
24 ຊາອູນແກ້ເສື້ອຄຸມຂອງລາວອອກ ແລ້ວກໍເລີ່ມເວົ້າຄືກັບຜູ້ພະຍາກອນຕໍ່ໜ້າຊາມູເອນ. ຊາອູນນອນຢູ່ຫັ້ນໝົດມື້ໝົດຄືນໂດຍທີ່ບໍ່ມີຜ້າປົກໂຕ. ຍ້ອນແນວນີ້ຄົນຈຶ່ງເວົ້າວ່າ: “ຊາອູນກໍເປັນຜູ້ພະຍາກອນບໍ?”+
ຂໍ
^ ແປຕາມໂຕວ່າ “ເຮັດຜິດຕໍ່”
^ ແປຕາມໂຕວ່າ “ຄົນຟີລິດສະຕີນ”
^ ຫຼື “ຄວາມລອດ”
^ ຫຼື “ຮູບພະປະຈຳເຮືອນ; ຮູບປັ້ນ”
