ຊາມູເອນສະບັບທີໜຶ່ງ 28:1-25
-
ຊາອູນໄປຫາໝໍຜີຢູ່ເມືອງເອັນໂດເຣ (1-25)
28 ຕອນນັ້ນພວກທະຫານຟີລິດສະຕີນໄດ້ມາລວມກັນເພື່ອຕໍ່ສູ້ພວກອິດສະຣາເອນ.+ ອາກີເຊຈຶ່ງບອກດາວິດວ່າ: “ເຈົ້າແລະພວກທະຫານຂອງເຈົ້າຕ້ອງໄປຕໍ່ສູ້ນຳກັນກັບຂ້ອຍ.”+
2 ດາວິດບອກອາກີເຊວ່າ: “ທ່ານກໍຮູ້ແລ້ວວ່າຂ້ອຍທີ່ເປັນຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງທ່ານຈະເຮັດຕາມທີ່ທ່ານບອກ.” ອາກີເຊຈຶ່ງເວົ້າກັບດາວິດວ່າ: “ດີຫຼາຍ ຂ້ອຍຈະແຕ່ງຕັ້ງເຈົ້າໃຫ້ເປັນທະຫານປ້ອງກັນໂຕຂ້ອຍຕະຫຼອດໄປ.”+
3 ຕອນນັ້ນຊາມູເອນຕາຍແລ້ວ ພວກອິດສະຣາເອນທຸກຄົນໄປໄວ້ອາໄລແລະຝັງລາວຢູ່ເມືອງຣາມາທີ່ເປັນບ້ານເກີດຂອງລາວ.+ ຊາອູນໄດ້ໄລ່ພວກໝໍຜີແລະພວກໝໍດູໃຫ້ອອກໄປຈາກອິດສະຣາເອນ.+
4 ພວກຟີລິດສະຕີນໄດ້ມາລວມກັນແລະໄປຕັ້ງຄ້າຍຢູ່ເມືອງຊູເນມ.+ ຊາອູນຈຶ່ງລວບລວມທະຫານອິດສະຣາເອນທັງໝົດ ແລ້ວໄປຕັ້ງຄ້າຍຢູ່ພູກິນໂບອາ.+
5 ເມື່ອຊາອູນເຫັນຄ້າຍຂອງພວກຟີລິດສະຕີນ ລາວກໍຢ້ານຫຼາຍ.+
6 ຊາອູນໄດ້ຖາມພະເຢໂຫວາຫຼາຍເທື່ອ+ ແຕ່ພະເຢໂຫວາກໍບໍ່ຕອບລາວ ທັງທາງຄວາມຝັນ ທາງອູຣີມ*+ ຫຼືທາງຜູ້ພະຍາກອນ.
7 ໃນທີ່ສຸດ ຊາອູນບອກຄົນຮັບໃຊ້ວ່າ: “ໃຫ້ໄປຊອກໝໍຜີທີ່ເປັນຜູ້ຍິງ+ແລ້ວຂ້ອຍຈະໄປຖາມລາວ.” ເຂົາເຈົ້າຕອບວ່າ: “ມີຜູ້ຍິງຄົນໜຶ່ງທີ່ເປັນໝໍຜີຢູ່ເມືອງເອັນໂດເຣ.”+
8 ຊາອູນຈຶ່ງປອມໂຕແລະນຸ່ງເຄື່ອງທຳມະດາ ແລ້ວລາວກັບຜູ້ຮັບໃຊ້ 2 ຄົນກໍໄປຫາຜູ້ຍິງຄົນນັ້ນຕອນກາງຄືນ. ລາວບອກວ່າ: “ໃຊ້ຄວາມສາມາດທີ່ເຈົ້າເປັນໝໍຜີ+ເອີ້ນຜູ້ໜຶ່ງຂຶ້ນມາຕາມທີ່ຂ້ອຍຈະບອກເຈົ້າ.”
9 ແຕ່ຜູ້ຍິງຄົນນັ້ນບອກວ່າ: “ເຈົ້າກໍຮູ້ວ່າຊາອູນໄດ້ໄລ່ພວກໝໍຜີກັບພວກໝໍດູອອກໄປຈາກອິດສະຣາເອນໝົດແລ້ວ.+ ເປັນຫຍັງເຈົ້າຈຶ່ງມາລໍ້ໃຫ້ຂ້ອຍເຮັດແບບນີ້ເພື່ອໃຫ້ຂ້ອຍຖືກຂ້າ?”+
10 ຊາອູນຈຶ່ງສາບານກັບລາວໂດຍອອກຊື່ພະເຢໂຫວາວ່າ: “ຂ້ອຍຂໍສາບານຕໍ່ໜ້າພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຜູ້ມີຊີວິດຢູ່ວ່າ ເຈົ້າຈະບໍ່ຖືກລົງໂທດທີ່ເຮັດແບບນີ້!”
11 ຜູ້ຍິງຄົນນັ້ນຈຶ່ງຖາມວ່າ: “ເຈົ້າຈະໃຫ້ຂ້ອຍເອີ້ນໃຜຂຶ້ນມາ?” ຊາອູນຕອບວ່າ: “ເອີ້ນຊາມູເອນ.”
12 ເມື່ອຜູ້ຍິງຄົນນັ້ນເຫັນ “ຊາມູເອນ”*+ ລາວກໍຮ້ອງສຽງບັກດັງໆ ແລະເວົ້າກັບຊາອູນວ່າ: “ເປັນຫຍັງເຈົ້າຈຶ່ງຕົວະຂ້ອຍ? ເຈົ້າແມ່ນຊາອູນ!”
13 ຊາອູນບອກວ່າ: “ບໍ່ຕ້ອງຢ້ານ. ເຈົ້າເຫັນຫຍັງ?” ຜູ້ຍິງຄົນນັ້ນຕອບວ່າ: “ຂ້ອຍເຫັນຜູ້ໜຶ່ງທີ່ຄືກັບພະເຈົ້າກຳລັງຂຶ້ນມາຈາກດິນ.”
14 ຊາອູນຟ້າວຖາມວ່າ: “ຮູບຮ່າງໜ້າຕາລາວເປັນແນວໃດ?” ລາວຕອບວ່າ: “ເປັນຜູ້ຊາຍທີ່ເຖົ້າແລ້ວ ລາວໃສ່ເສື້ອແຂນກິ້ນ.”+ ຊາອູນຮູ້ທັນທີເລີຍວ່າແມ່ນ “ຊາມູເອນ” ລາວຈຶ່ງໝູບໜ້າລົງເພື່ອສະແດງຄວາມນັບຖື.
15 “ຊາມູເອນ” ຖາມຊາອູນວ່າ: “ເຈົ້າເອີ້ນຂ້ອຍຂຶ້ນມາເຮັດຫຍັງ?” ຊາອູນຕອບວ່າ: “ຂ້ອຍມີບັນຫາໃຫຍ່ຫຼາຍ. ພວກຟີລິດສະຕີນກຳລັງມາຕໍ່ສູ້ຂ້ອຍ ແຕ່ພະເຈົ້າຖິ້ມຂ້ອຍແລ້ວ. ເພິ່ນບໍ່ໄດ້ຕອບຂ້ອຍເລີຍ ທັງທາງຜູ້ພະຍາກອນຫຼືທາງຄວາມຝັນ.+ ຍ້ອນແນວນີ້ຂ້ອຍຈຶ່ງມາຖາມເຈົ້າວ່າຄວນເຮັດແນວໃດ.”+
16 “ຊາມູເອນ” ຕອບວ່າ: “ຕອນນີ້ເຈົ້າຊິມາຖາມຂ້ອຍເຮັດຫຍັງ? ພະເຢໂຫວາຖິ້ມເຈົ້າ+ແລະເພິ່ນກໍກາຍເປັນສັດຕູຂອງເຈົ້າແລ້ວ.
17 ພະເຢໂຫວາຈະເຮັດຕາມທີ່ເພິ່ນບອກຜ່ານທາງຂ້ອຍວ່າ ພະເຢໂຫວາຈະເອົາຕຳແໜ່ງກະສັດໄປຈາກເຈົ້າແລະຈະມອບໃຫ້ດາວິດທີ່ເປັນຄົນຊາດດຽວກັນກັບເຈົ້າ.+
18 ຍ້ອນເຈົ້າບໍ່ໄດ້ເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາແລະບໍ່ໄດ້ທຳລາຍພວກອາມາເລັກ+ທີ່ເຮັດໃຫ້ເພິ່ນໃຈຮ້າຍ ພະເຢໂຫວາຈຶ່ງເຮັດກັບເຈົ້າແບບນີ້.
19 ພະເຢໂຫວາຈະໃຫ້ທັງເຈົ້າກັບພວກອິດສະຣາເອນຕົກຢູ່ໃນກຳມືຂອງພວກຟີລິດສະຕີນ+ ແລະມື້ອື່ນເຈົ້າ+ກັບລູກຊາຍຂອງເຈົ້າ+ຈະມາຢູ່ນຳຂ້ອຍ.* ພະເຢໂຫວາຈະໃຫ້ພວກຟີລິດສະຕີນຊະນະພວກອິດສະຣາເອນ.”+
20 ທັນໃດນັ້ນ ຊາອູນກໍລົ້ມລົງໄປນອນຢູ່ພື້ນ ຍ້ອນສິ່ງທີ່ “ຊາມູເອນ” ເວົ້າ. ຊາອູນບໍ່ມີແຮງ ຍ້ອນລາວບໍ່ໄດ້ກິນເຂົ້າໝົດມື້ໝົດຄືນ.
21 ເມື່ອຜູ້ຍິງຄົນນັ້ນເຂົ້າມາຫາຊາອູນແລະເຫັນວ່າຊາອູນອຸກໃຈຫຼາຍ ລາວຈຶ່ງເວົ້າວ່າ: “ຂ້ອຍເຊື່ອຟັງທ່ານແລະສ່ຽງຊີວິດ+ເຮັດຕາມທີ່ທ່ານບອກ.
22 ຕອນນີ້ຂໍໃຫ້ທ່ານຟັງຂ້ອຍ. ຂໍໃຫ້ຂ້ອຍເອົາເຂົ້າຈີ່ປ່ຽງໜຶ່ງມາໃຫ້ທ່ານກິນເພື່ອທ່ານຈະມີແຮງເດີນທາງຕໍ່ໄປ.”
23 ແຕ່ຊາອູນຕອບວ່າ: “ຂ້ອຍບໍ່ກິນ.” ຄົນຮັບໃຊ້ຂອງລາວກັບຜູ້ຍິງຄົນນັ້ນຈຶ່ງຂໍຮ້ອງລາວເອົາແທ້ເອົາວ່າ. ໃນທີ່ສຸດ ລາວກໍຍອມແລະລຸກຂຶ້ນມາແລ້ວໄປນັ່ງຢູ່ຕຽງ.
24 ຜູ້ຍິງຄົນນັ້ນມີງົວນ້ອຍທີ່ຕຸ້ຍໆໂຕໜຶ່ງຢູ່ໃນເຮືອນ. ລາວຟ້າວເອົາມັນໄປຂ້າແລະເອົາແປ້ງໄປນວດແລ້ວເອົາໄປປີ້ງເຮັດເປັນເຂົ້າຈີ່ບໍ່ມີເຊື້ອ.
25 ລາວເອົາຂອງກິນມາໃຫ້ຊາອູນແລະຄົນຮັບໃຊ້. ຫຼັງຈາກກິນແລ້ວ ເຂົາເຈົ້າກໍກັບເມືອໃນຄືນນັ້ນເລີຍ.+
ຂໍ
^ ເບິ່ງສ່ວນອະທິບາຍຄຳສັບ
^ ບໍ່ແມ່ນຊາມູເອນແທ້ໆ ແຕ່ແມ່ນພວກປີສາດທີ່ປອມເປັນຊາມູເອນແລະເວົ້າເປັນສຽງຂອງລາວ
^ ໝາຍເຖິງເຂົາເຈົ້າຈະຕາຍຄືກັບຊາມູເອນ
