ຊາມູເອນສະບັບທີໜຶ່ງ 30:1-31
30 ດາວິດກັບພວກທະຫານຂອງລາວໃຊ້ເວລາ 3 ມື້ເພື່ອເດີນທາງມາເມືອງຊິກລັກ+ ພວກອາມາເລັກ+ໄດ້ມາບຸກໂຈມຕີທາງໃຕ້*ແລະເມືອງຊິກລັກ ແລ້ວເຂົາເຈົ້າກໍເຜົາເມືອງຊິກລັກ.
2 ເຂົາເຈົ້າຈັບພວກຜູ້ຍິງ+ແລະທຸກຄົນທີ່ຢູ່ໃນເມືອງນັ້ນ ທັງເດັກນ້ອຍແລະຜູ້ໃຫຍ່. ເຂົາເຈົ້າບໍ່ໄດ້ຂ້າໃຜ ມີແຕ່ຈັບໄປຊື່ໆ.
3 ເມື່ອດາວິດກັບພວກທະຫານມາຮອດເມືອງກໍເຫັນວ່າເມືອງຖືກເຜົາແລ້ວ ແລະລູກເມຍຂອງເຂົາເຈົ້າກໍຖືກຈັບໄປແລ້ວ.
4 ດາວິດກັບພວກທະຫານກໍຮ້ອງໄຫ້ສຽງດັງຈົນບໍ່ມີແຮງຊິໄຫ້ຕໍ່ໄປອີກ.
5 ເມຍ 2 ຄົນຂອງດາວິດ ເຊິ່ງກໍຄືອາຮີໂນອາມຄົນເຢດຊະເຣເອນແລະອາບີກາຍຄົນກາເມນທີ່ເຄີຍເປັນເມຍຂອງນາບານກໍຖືກຈັບໄປຄືກັນ.+
6 ດາວິດທຸກໃຈຫຼາຍຍ້ອນພວກທະຫານຂອງລາວລົມກັນວ່າຈະເອົາກ້ອນຫີນດຶກໃສ່ລາວໃຫ້ຕາຍ. ເຂົາເຈົ້າຢາກເຮັດແບບນີ້ກໍຍ້ອນວ່າຄຽດແຄ້ນຫຼາຍທີ່ເສຍລູກໄປ. ແຕ່ດາວິດໄດ້ຮັບກຳລັງຈາກພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຂອງລາວ.+
7 ດາວິດຈຶ່ງບອກປະໂລຫິດອາບີອາທາ+ລູກຊາຍຂອງອາຮີເມເລັກວ່າ: “ເອົາເອໂຟດ*ມາໃຫ້ຂ້ອຍໄດ້ບໍ່?”+ ອາບີອາທາກໍເອົາເອໂຟດມາໃຫ້ດາວິດ.
8 ດາວິດຖາມພະເຢໂຫວາວ່າ:+ “ລູກຄວນໄລ່ຕິດຕາມພວກກຸ່ມໂຈນບໍ? ລູກຈະໄລ່ທັນບໍ່?” ພະເຈົ້າຕອບດາວິດວ່າ: “ໄປໂລດ ເຈົ້າຈະນຳທັນແນ່ນອນແລະຈະຊ່ວຍທຸກຄົນໃຫ້ປອດໄພ.”+
9 ດາວິດກໍຟ້າວອອກໄປທັນທີພ້ອມກັບທະຫານ 600 ຄົນ+ທີ່ຢູ່ນຳລາວ. ເມື່ອໄປຮອດຫ້ວຍ*ເບໂສເຣ ທະຫານບາງຄົນກໍບໍ່ໄດ້ຂ້າມໄປ.
10 ດາວິດກັບທະຫານ 400 ຄົນໄລ່ນຳກຸ່ມໂຈນຕໍ່ໄປ ແຕ່ທະຫານ 200 ຄົນເມື່ອຍໂພດຈຶ່ງບໍ່ໄດ້ຂ້າມຫ້ວຍເບໂສເຣ ແລະເຂົາເຈົ້າຖ້າຢູ່ຫັ້ນ.+
11 ພວກທະຫານເຫັນຜູ້ຊາຍເອຢິບຄົນໜຶ່ງຢູ່ທົ່ງຫຍ້າຈຶ່ງພາມາຫາດາວິດ ແລ້ວກໍເອົາເຂົ້າເອົານ້ຳໃຫ້ລາວກິນ
12 ພ້ອມທັງເອົາເຂົ້າໜົມປ່ຽງໜຶ່ງທີ່ເຮັດຈາກໝາກເດື່ອແຫ້ງ ແລະເຂົ້າໜົມ 2 ກ້ອນທີ່ເຮັດຈາກໝາກລະແຊັງແຫ້ງໃຫ້ລາວກິນນຳ. ຫຼັງຈາກກິນແລ້ວ ລາວກໍມີແຮງເພາະບໍ່ໄດ້ກິນເຂົ້າກິນນ້ຳ 3 ມື້ 3 ຄືນແລ້ວ.
13 ດາວິດຖາມລາວວ່າ: “ເຈົ້າເປັນຄົນຂອງໃຜແລະມາແຕ່ໃສ?” ລາວຕອບວ່າ: “ຂ້ອຍເປັນຄົນເອຢິບແລະເປັນທາດຮັບໃຊ້ຂອງຄົນອາມາເລັກ. ແຕ່ 3 ມື້ກ່ອນຂ້ອຍບໍ່ສະບາຍ ນາຍກໍເລີຍຖິ້ມຂ້ອຍ.
14 ພວກເຮົາຫາກໍໄປໂຈມຕີທາງໃຕ້ໃນເຂດຂອງພວກເກເຣັດ+ແລະໃນເຂດຂອງພວກຢູດາ ແລະທາງໃຕ້ໃນເຂດທີ່ກາເລັບ+ໄດ້ເປັນມູນມໍລະດົກ ແລ້ວກໍເຜົາເມືອງຊິກລັກ.”
15 ດາວິດບອກລາວວ່າ: “ເຈົ້າພາຂ້ອຍໄປຫາກຸ່ມໂຈນນີ້ໄດ້ບໍ?” ລາວຕອບວ່າ: “ຖ້າເຈົ້າສາບານຕໍ່ພະເຈົ້າວ່າຈະບໍ່ຂ້າຂ້ອຍແລະບໍ່ສົ່ງຂ້ອຍຄືນໃຫ້ນາຍຂອງຂ້ອຍ ຂ້ອຍຈະພາເຈົ້າໄປຫາພວກນີ້.”
16 ແລ້ວລາວກໍພາດາວິດໄປບ່ອນທີ່ພວກໂຈນຢາຍກັນຢູ່ແຖວນັ້ນ. ເຂົາເຈົ້າກຳລັງກິນດື່ມແລະສະຫຼອງຢ່າງມ່ວນຊື່ນຍ້ອນໄດ້ຍຶດເອົາເຄື່ອງຂອງຫຼາຍຢ່າງຈາກພວກຟີລິດສະຕີນແລະພວກຢູດາ.
17 ດາວິດນຳຂ້າພວກນັ້ນຕັ້ງແຕ່ເຊົ້າຈົນຮອດຄ່ຳ.* ບໍ່ມີໃຜລອດຊີວິດເລີຍ+ ນອກຈາກ 400 ຄົນທີ່ຂີ່ອູດໜີໄປໄດ້.
18 ເຄື່ອງຂອງທຸກຢ່າງທີ່ພວກອາມາເລັກເອົາໄປ ດາວິດເອົາກັບຄືນມາໄດ້+ ແລະຍັງຊ່ວຍເມຍ 2 ຄົນຂອງລາວໃຫ້ກັບມາຢ່າງປອດໄພ.
19 ຄົນຂອງດາວິດບໍ່ມີໃຜເສຍເລີຍທັງຜູ້ນ້ອຍແລະຜູ້ໃຫຍ່. ເຂົາເຈົ້າໄດ້ລູກຊາຍລູກສາວລວມທັງເຄື່ອງຂອງຕ່າງໆຄືນມາ.+ ດາວິດໄດ້ທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງທີ່ຖືກຍຶດໄປກັບຄືນມາ.
20 ພວກທະຫານຂອງດາວິດເວົ້າວ່າ: “ນີ້ແມ່ນເຄື່ອງຂອງທີ່ດາວິດຍຶດມາໄດ້.”
21 ດາວິດກັບມາຫາທະຫານ 200 ຄົນທີ່ຖ້າຢູ່ຫ້ວຍເບໂສເຣ+ເພາະບໍ່ໄດ້ຂ້າມໄປຍ້ອນວ່າຕອນນັ້ນເຂົາເຈົ້າເມື່ອຍໂພດ. ເຂົາເຈົ້າອອກມາຫາດາວິດກັບພວກທະຫານ. ເມື່ອດາວິດເຂົ້າມາໃກ້ ລາວຖາມເຂົາເຈົ້າວ່າເປັນແນວໃດ.
22 ແຕ່ພວກທະຫານທີ່ໄປຕໍ່ສູ້ກັບດາວິດມີບາງຄົນໃຈແຄບແລະບໍ່ພໍໃຈໃຫ້ພວກທະຫານທີ່ຖ້າຢູ່. ເຂົາເຈົ້າເວົ້າວ່າ: “ພວກນີ້ບໍ່ໄດ້ໄປຕໍ່ສູ້ນຳພວກເຮົາ ເຮົາຈະບໍ່ແບ່ງເຄື່ອງຂອງທີ່ຍຶດມາໄດ້ໃຫ້ເຂົາເຈົ້າ. ສົ່ງແຕ່ເມຍກັບລູກຄືນໃຫ້ເຂົາເຈົ້າກໍພໍແລ້ວ.”
23 ແຕ່ດາວິດເວົ້າວ່າ: “ພີ່ນ້ອງເອີ້ຍ ຢ່າເຮັດແບບນີ້ກັບເຄື່ອງຂອງທີ່ພະເຢໂຫວາມອບໃຫ້ເຮົາ. ເພິ່ນປົກປ້ອງເຮົາແລະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຊະນະກຸ່ມໂຈນທີ່ມາບຸກໂຈມຕີ.+
24 ຄັນພວກເຈົ້າເວົ້າແນວນີ້ບໍ່ມີໃຜເຫັນດີນຳດອກ ທັງຜູ້ທີ່ອອກໄປຕໍ່ສູ້ແລະຜູ້ທີ່ເຝົ້າເຄື່ອງ+ຢູ່ນີ້ຈະໄດ້ສ່ວນແບ່ງເທົ່າກັນ.”+
25 ແລ້ວດາວິດກໍໄດ້ຕັ້ງກົດນີ້ໄວ້ໃຫ້ເປັນກົດໝາຍຂອງພວກອິດສະຣາເອນຕັ້ງແຕ່ມື້ນັ້ນຈົນຮອດທຸກມື້ນີ້.
26 ເມື່ອດາວິດກັບມາຮອດເມືອງຊິກລັກ ລາວສົ່ງເຄື່ອງຂອງບາງສ່ວນທີ່ຍຶດມາໄດ້ໄປໃຫ້ພວກໝູ່ຂອງລາວທີ່ເປັນຜູ້ນຳຂອງຢູດາ ແລະບອກວ່າ: “ນີ້ແມ່ນຂອງຂວັນສຳລັບພວກເຈົ້າທີ່ຂ້ອຍຍຶດມາໄດ້ຈາກພວກສັດຕູຂອງພະເຢໂຫວາ.”
27 ລາວສົ່ງເຄື່ອງຂອງເຫຼົ່ານັ້ນໄປໃຫ້ພວກຜູ້ນຳທີ່ຢູ່ເມືອງເບເທນ+ ພວກຜູ້ນຳຂອງເມືອງຣາໂມດທີ່ຢູ່ໃນເນເກັບ* ພວກຜູ້ນຳທີ່ຢູ່ເມືອງຢັດຕີ+
28 ພວກຜູ້ນຳທີ່ຢູ່ເມືອງອາໂຣເອ ພວກຜູ້ນຳທີ່ຢູ່ເມືອງສີຟາໂມດ ພວກຜູ້ນຳທີ່ຢູ່ເມືອງເອຊະເຕມົວ+
29 ພວກຜູ້ນຳທີ່ຢູ່ເມືອງຣາການ ພວກຜູ້ນຳທີ່ຢູ່ເມືອງຕ່າງໆຂອງພວກເຢຣາເມເອນ+ ພວກຜູ້ນຳທີ່ຢູ່ເມືອງຕ່າງໆຂອງພວກເກນີ+
30 ພວກຜູ້ນຳທີ່ຢູ່ເມືອງໂຮມາ+ ພວກຜູ້ນຳທີ່ຢູ່ເມືອງໂບອາຊານ ພວກຜູ້ນຳທີ່ຢູ່ເມືອງອາທາກ
31 ພວກຜູ້ນຳທີ່ຢູ່ເມືອງເຮັບໂຣນ+ ແລະທຸກບ່ອນທີ່ດາວິດກັບພວກທະຫານຂອງລາວເຄີຍໄປ.
ຂໍ
^ ຫຼື “ເນເກັບ”
^ ເບິ່ງສ່ວນອະທິບາຍຄຳສັບ
^ ຫຼື “ວາດີ.” ເບິ່ງສ່ວນອະທິບາຍຄຳສັບ.
^ ຫຼື “ຈົນຮອດຕອນຄ່ຳຂອງມື້ຕໍ່ໄປ”
^ ຫຼື “ທາງໃຕ້”
