ກະສັດສະບັບທີສອງ 19:1-37
19 ເມື່ອກະສັດເຮເຊກີຢາໄດ້ຍິນເລື່ອງນີ້ ລາວກໍຈີກເສື້ອຂອງໂຕເອງແລະນຸ່ງຜ້າເນື້ອຫຍາບເຂົ້າໄປໃນວິຫານຂອງພະເຢໂຫວາ.
2 ຈາກນັ້ນ ເຮເຊກີຢາໄດ້ໃຫ້ເອລີຢາກີມຜູ້ເບິ່ງແຍງວັງ ເຊັບນາທີ່ເປັນເລຂາ ແລະພວກຫົວໜ້າປະໂລຫິດນຸ່ງຜ້າເນື້ອຫຍາບໄປຫາຜູ້ພະຍາກອນເອຊາຢາ+ລູກຊາຍຂອງອາມອດ.
3 ເຂົາເຈົ້າເວົ້າກັບເອຊາຢາວ່າ: “ກະສັດເຮເຊກີຢາບອກວ່າ ‘ມື້ນີ້ເປັນມື້ທີ່ພວກເຮົາທຸກລຳບາກ ເປັນມື້ທີ່ພວກເຮົາຖືກດູຖູກຫຼາຍ ແລະເປັນມື້ທີ່ເປັນຕາອາຍແທ້ໆ. ພວກເຮົາເປັນຄືກັບຜູ້ຍິງທີ່ຮອດຍາມເກີດລູກແລ້ວ ແຕ່ບໍ່ມີແຮງເບັ່ງ.+
4 ພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຄືຊິໄດ້ຍິນທຸກສິ່ງທີ່ຣັບຊາເຄເວົ້າ. ກະສັດອັດຊີເຣຍເຈົ້ານາຍຂອງລາວສົ່ງລາວມາເຍາະເຍີ້ຍພະເຈົ້າຜູ້ມີຊີວິດຢູ່.+ ພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຈະແກ້ແຄ້ນລາວໃນສິ່ງທີ່ລາວເວົ້າ. ຂໍໃຫ້ທ່ານອະທິດຖານ+ເພື່ອພວກເຮົາທີ່ຍັງເຫຼືອຢູ່ນີ້.’”
5 ເມື່ອຄົນຂອງກະສັດເຮເຊກີຢາໄປຫາເອຊາຢາ+
6 ເອຊາຢາກໍເວົ້າກັບເຂົາເຈົ້າວ່າ: “ໄປບອກເຈົ້ານາຍຂອງພວກເຈົ້າແບບນີ້ ‘ພະເຢໂຫວາບອກວ່າ “ບໍ່ຕ້ອງຢ້ານ+ຍ້ອນສິ່ງທີ່ພວກເຈົ້າໄດ້ຍິນແລະບໍ່ຕ້ອງຢ້ານຍ້ອນຄົນຮັບໃຊ້ຂອງກະສັດອັດຊີເຣຍເວົ້າດູຖູກເຮົາ.+
7 ເຮົາຈະປ່ຽນຄວາມຄິດລາວ. ລາວຈະຮູ້ຂ່າວເລື່ອງໜຶ່ງແລ້ວກໍກັບໄປປະເທດຂອງໂຕເອງ ແລະເຮົາຈະເຮັດໃຫ້ລາວຖືກຂ້າຕາຍດ້ວຍດາບຢູ່ຫັ້ນ.”’”+
8 ເມື່ອຣັບຊາເຄຮູ້ວ່າກະສັດອັດຊີເຣຍຖອຍກອງທັບອອກຈາກເມືອງລາກິດ+ແລ້ວໄປຕໍ່ສູ້ຢູ່ເມືອງລິບນາແທນ ລາວຈຶ່ງໄປຫາກະສັດຢູ່ຫັ້ນ.+
9 ເມື່ອກະສັດອັດຊີເຣຍໄດ້ຍິນວ່າຕີຮາກາກະສັດຂອງເອທິໂອເປຍໄດ້ມາຕໍ່ສູ້ລາວ ລາວຈຶ່ງສົ່ງຄົນ+ໄປຫາເຮເຊກີຢາອີກເທື່ອໜຶ່ງແລະສັ່ງເຂົາເຈົ້າວ່າ:
10 “ໃຫ້ພວກເຈົ້າໄປບອກເຮເຊກີຢາກະສັດຂອງຢູດາຈັ່ງຊີ້ ‘ຢ່າໃຫ້ພະເຈົ້າທີ່ເຈົ້າໄວ້ໃຈຕົວະເຈົ້າວ່າ “ກະສັດອັດຊີເຣຍຍຶດເມືອງເຢຣູຊາເລັມບໍ່ໄດ້ດອກ.”+
11 ເຈົ້າກໍຮູ້ວ່າຂ້ອຍທີ່ເປັນກະສັດອັດຊີເຣຍໄປຕໍ່ສູ້ຢູ່ປະເທດໃດ ຂ້ອຍກໍທຳລາຍປະເທດນັ້ນ.+ ແລ້ວເຈົ້າຄິດວ່າເຈົ້າຊິລອດຫວະ?
12 ຕອນທີ່ປູ່ຍ່າຕານາຍຂອງຂ້ອຍໄປຕໍ່ສູ້ກັບປະເທດຕ່າງໆ ພະເຈົ້າຂອງປະເທດເຫຼົ່ານັ້ນຊ່ວຍປະຊາຊົນຂອງໂຕເອງໄດ້ບໍ? ປະເທດໂກຊານ ຮາຣານ+ ເຣເຊັບ ແລະພວກເອເດັນທີ່ຢູ່ເຕລັດຊາຍັງມີຢູ່ຫວະ?
13 ພວກກະສັດຂອງເມືອງຮາມັດ ເມືອງອາປາດ ເມືອງເສຟາວາຢິມ ເມືອງເຮນາ ແລະເມືອງອີວາເດ້ຍັງຢູ່ບໍ?’”+
14 ເຮເຊກີຢາໄດ້ເອົາຈົດໝາຍຈາກພວກຜູ້ສົ່ງຂ່າວມາອ່ານ. ຈາກນັ້ນ ລາວກໍໄປວິຫານຂອງພະເຢໂຫວາ ແລະເອົາຈົດໝາຍເຫຼົ່ານັ້ນວາງຢູ່ຕໍ່ໜ້າພະເຢໂຫວາ.+
15 ເຮເຊກີຢາອະທິດຖານ+ຫາພະເຢໂຫວາວ່າ: “ພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຂອງອິດສະຣາເອນຜູ້ນັ່ງຢູ່ບັນລັງເທິງ*ເຄຣູບ+ ພະອົງເປັນພະເຈົ້າອົງດຽວທ່ຽງແທ້ຂອງທຸກປະເທດໃນໂລກນີ້.+ ພະອົງເປັນຜູ້ສ້າງຟ້າແລະໂລກ.
16 ພະເຢໂຫວາ ຂໍໃຫ້ພະອົງຟັງ.+ ພະເຢໂຫວາ ຂໍໃຫ້ພະອົງເບິ່ງ.+ ພະເຈົ້າຜູ້ມີຊີວິດຢູ່ ຂໍພະອົງຟັງສິ່ງທີ່ເຊນນາເກຣິບເວົ້າເຍາະເຍີ້ຍພະອົງ.
17 ພະເຢໂຫວາ ກະແມ່ນຢູ່ທີ່ພວກກະສັດອັດຊີເຣຍໄດ້ທຳລາຍປະເທດຕ່າງໆ+
18 ແລະເຂົາເຈົ້າໄດ້ໂຍນພະເຈົ້າຂອງປະເທດເຫຼົ່ານັ້ນຖິ້ມໃນໄຟ. ສິ່ງເຫຼົ່ານັ້ນບໍ່ແມ່ນພະເຈົ້າແທ້ໆ+ ແຕ່ເປັນສິ່ງທີ່ມະນຸດເອົາໄມ້ແລະຫີນເຮັດຊື່ໆ+ ເຂົາເຈົ້າຈຶ່ງທຳລາຍໄດ້.
19 ພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າ ຕອນນີ້ຂໍຊ່ວຍພວກເຮົາໃຫ້ລອດຈາກກະສັດອັດຊີເຣຍ ເພື່ອທຸກປະເທດໃນໂລກນີ້ຈະຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາຜູ້ດຽວເທົ່ານັ້ນທີ່ເປັນພະເຈົ້າ.”+
20 ເອຊາຢາລູກຊາຍຂອງອາມອດໄດ້ໃຫ້ຄົນໄປບອກເຮເຊກີຢາວ່າ: “ພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຂອງອິດສະຣາເອນເວົ້າຈັ່ງຊີ້ ‘ເຮົາໄດ້ຍິນຄຳອະທິດຖານຂອງເຈົ້າ+ເລື່ອງເຊນນາເກຣິບກະສັດຂອງອັດຊີເຣຍແລ້ວ.+
21 ເຮົາເຢໂຫວາຈຶ່ງເວົ້າກ່ຽວກັບລາວວ່າ:
“ລູກສາວຂອງຊີໂອນທີ່ເປັນສາວບໍລິສຸດຊັງເຈົ້າຫຼາຍແລະລາວກໍເຍາະເຍີ້ຍເຈົ້າ.
ລູກສາວຂອງເຢຣູຊາເລັມແກວ່ງຫົວໃສ່ເຈົ້າ.
22 ເຈົ້າຮູ້ບໍວ່າເຈົ້າເວົ້າເຍາະເຍີ້ຍໃຜແລະດູຖູກໃຜ?+
ເຈົ້າຮູ້ບໍວ່າເຈົ້າຮ້ອງທັ່ງໃສ່ໃຜ+ແລະຮູ້ບໍວ່າເຈົ້າເບິ່ງໃຜດ້ວຍທ່າທາງທີ່ຈອງຫອງ?
ຜູ້ນັ້ນແມ່ນພະເຈົ້າອົງບໍລິສຸດຂອງອິດສະຣາເອນ.+
23 ເຈົ້າໃຊ້ຄົນ+ໄປເຍາະເຍີ້ຍພະເຢໂຫວາ+ວ່າ‘ຂ້ອຍຈະເອົາລົດມ້າທັງໝົດຂອງຂ້ອຍແລ້ວຂຶ້ນໄປເທິງພູສູງຕ່າງໆແລະໄປຮອດບ່ອນທີ່ໄກທີ່ສຸດຂອງເລບານອນ.
ຂ້ອຍຈະຕັດເອົາຕົ້ນຊີດ້າ*ທີ່ງາມໆແລະຕົ້ນຈູນິເປີ້*ທີ່ດີໆ.
ຂ້ອຍຈະເຂົ້າໄປໃນບ່ອນທີ່ເລິກທີ່ສຸດແລະເຂົ້າໄປໃນປ່າທີ່ເປັນສວນທີ່ງາມໆ.
24 ຂ້ອຍຈະຂຸດນ້ຳສ້າງຢູ່ປະເທດຕ່າງໆແລະກິນນ້ຳສ້າງເຫຼົ່ານັ້ນ.ຂ້ອຍຈະຢຽບຄອງນ້ຳຕ່າງໆຂອງແມ່ນ້ຳນິນໃນເອຢິບໃຫ້ແຫ້ງ.’
25 ເຈົ້າບໍ່ເຄີຍໄດ້ຍິນບໍ? ເຮົາຕັດສິນໃຈໄວ້ແຕ່ດົນແລ້ວ.+
ເຮົາວາງແຜນໄວ້ແຕ່ດົນແລ້ວ+
ແລະຕອນນີ້ເຮົາຈະເຮັດໃຫ້ມັນເກີດຂຶ້ນແທ້.+
ເຈົ້າຈະເຮັດໃຫ້ເມືອງຕ່າງໆທີ່ມີກຳແພງອ້ອມເຫຼືອແຕ່ຊາກຫັກພັງ.+
26 ຄົນທີ່ຢູ່ເມືອງນັ້ນຈະເຮັດຫຍັງບໍ່ໄດ້.ເຂົາເຈົ້າຈະພາກັນຢ້ານແລະຖືກເຮັດໃຫ້ຂາຍໜ້າ.
ເຂົາເຈົ້າຈະອ່ອນແອຄືກັບພືດຜັກແລະຕົ້ນຫຍ້າ+ແລະຈະເປັນຄືກັບຫຍ້າເທິງຫຼັງຄາທີ່ຖືກລົມຮ້ອນຈາກທິດຕາເວັນອອກເຜົາ.
27 ແຕ່ເຮົາຮູ້ທຸກຢ່າງທີ່ເຈົ້າເຮັດ ບໍ່ວ່າເຈົ້າຈະນັ່ງ ຫຼືໄປໃສມາໃສ+ຫຼືຕອນທີ່ເຈົ້າໃຈຮ້າຍໃຫ້ເຮົາ ເຮົາກໍຮູ້+
28 ຍ້ອນເຮົາໄດ້ຍິນຄຳເວົ້າທີ່ເຈົ້າໃຈຮ້າຍໃຫ້ເຮົາ+ແລະທີ່ເຈົ້າດ່າເຮົາ.+
ເຮົາຈະເອົາຂໍເກາະເກາະດັງເຈົ້າ ແລະເຮົາຈະເອົາເຊືອກ*+ຄາດໃສ່ປາກເຈົ້າແລ້ວດຶງເຈົ້າກັບເມືອທາງທີ່ເຈົ້າມາ.”+
29 ເຮົາຈະເຮັດແບບນີ້ເພື່ອຢືນຢັນໃຫ້ເຈົ້າ*ໝັ້ນໃຈວ່າສິ່ງທີ່ເຮົາເວົ້າຈະເກີດຂຶ້ນແທ້. ປີນີ້ເຈົ້າຈະໄດ້ກິນເຂົ້າທີ່ເກີດເອງ ແລະປີໜ້າເຈົ້າກໍຈະໄດ້ກິນເຂົ້າທີ່ເກີດເອງຢູ່ບ່ອນເກົ່າ.+ ແຕ່ໃນປີຕໍ່ໄປເຈົ້າຈະໄດ້ຫວ່ານແລະເກັບກ່ຽວ ແລະເຈົ້າຈະໄດ້ເຮັດສວນໝາກລະແຊັງແລະກິນໝາກມັນ.+
30 ພວກຢູດາທີ່ລອດຊີວິດ+ຈະຢັ່ງຮາກເລິກລົງດິນແລະເກີດດອກອອກໝາກ.
31 ເລື່ອງນີ້ຈະເກີດຂຶ້ນຍ້ອນຄົນທີ່ເຫຼືອຢູ່ເມືອງເຢຣູຊາເລັມຈຳນວນໜຶ່ງຈະຍ້າຍອອກໄປ ແລະພວກທີ່ໜີໄປລີ້ຢູ່ພູຊີໂອນກໍຈະອອກມາ. ພະເຢໂຫວາຜູ້ບັນຊາການກອງທັບຈະເຮັດສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ຕາມທີ່ເພິ່ນຕັ້ງໃຈໄວ້.+
32 ພະເຢໂຫວາເວົ້າກ່ຽວກັບກະສັດອັດຊີເຣຍ+ວ່າ:
“ລາວຈະບໍ່ໄດ້ເຂົ້າມາໃນເມືອງນີ້+ແລະຈະບໍ່ໄດ້ຍິງທະນູຢູ່ນີ້.ລາວຈະບໍ່ໄດ້ຖືໂລ້ມາຕໍ່ສູ້ແລະຈະບໍ່ໄດ້ເອົາດິນມາກອງເປັນໂນນຈຸກຳແພງເພື່ອໂຈມຕີເມືອງນີ້.+
33 ລາວມາທາງໃດກໍຈະກັບໄປທາງນັ້ນລາວຈະບໍ່ໄດ້ເຂົ້າມາໃນເມືອງນີ້.” ພະເຢໂຫວາເວົ້າແບບນີ້.
34 “ເຮົາຈະປົກປ້ອງ+ແລະຊ່ວຍເມືອງນີ້ໃຫ້ລອດເພື່ອເຫັນແກ່ຊື່ຂອງເຮົາ+ແລະເຫັນແກ່ດາວິດຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງເຮົາ.”’”+
35 ໃນຄືນນັ້ນ ທູດສະຫວັນອົງໜຶ່ງຂອງພະເຢໂຫວາໄດ້ໄປຄ້າຍຂອງພວກອັດຊີເຣຍແລະຂ້າທະຫານ 185.000 ຄົນຕາຍ.+ ເມື່ອມີຄົນຕື່ນຂຶ້ນມາຕອນເຊົ້າ ເຂົາເຈົ້າກໍເຫັນສົບພວກທະຫານທີ່ຕາຍຢາຍກັນຢູ່.+
36 ເມື່ອເປັນແບບນັ້ນ ເຊນນາເກຣິບກະສັດຂອງອັດຊີເຣຍຈຶ່ງກັບໄປຢູ່ເມືອງນີເນເວ.+
37 ມື້ໜຶ່ງຕອນທີ່ເຊນນາເກຣິບກຳລັງກົ້ມກາບພະນິດສະໂຣກຢູ່ໃນວິຫານ ລູກຊາຍຂອງລາວຊື່ອັດຣຳເມເລັກກັບຊາເຣັດເຊໄດ້ເອົາດາບຂ້າລາວຕາຍ+ ແລ້ວເຂົາເຈົ້າກໍໜີໄປຢູ່ອາຣາຣັດ.+ ອາຊາຮັດໂດນ+ລູກຊາຍອີກຜູ້ໜຶ່ງຂອງເຊນນາເກຣິບກໍເປັນກະສັດແທນ.
ຂໍ
^ ຫຼືອາດແປວ່າ “ລະຫວ່າງ”
^ ຕົ້ນແປກຊະນິດໜຶ່ງ
^ ຕົ້ນແປກຊະນິດໜຶ່ງ
^ ເຊືອກນີ້ມັດຢູ່ສອງສົ້ນຂອງເຫຼັກສຳລັບໃສ່ປາກມ້າເພື່ອຈະຄວບຄຸມມັນໄດ້
^ ໝາຍເຖິງເຮເຊກີຢາ
