ກະສັດສະບັບທີສອງ 3:1-27
3 ໃນປີທີ 18 ທີ່ກະສັດເຢໂຮຊາຟັດປົກຄອງຢູດາ ເຢໂຮຣາມ+ລູກຊາຍຂອງອາຮາບກໍເປັນກະສັດປົກຄອງອິດສະຣາເອນຢູ່ເມືອງຊາມາເຣຍ. ລາວປົກຄອງ 12 ປີ.
2 ລາວເຮັດສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາເບິ່ງວ່າຊົ່ວ ແຕ່ກໍບໍ່ຊົ່ວສ່ຳພໍ່ສ່ຳແມ່ຂອງລາວ ຍ້ອນວ່າລາວໄດ້ທຳລາຍເສົາໄມ້ສັກສິດ*ທີ່ພໍ່ຂອງລາວສ້າງໃຫ້ພະບາອານ.+
3 ແຕ່ລາວເຮັດຜິດຄືກັບເຢໂຣໂບອາມລູກຊາຍຂອງເນບັດທີ່ເປັນຕົ້ນເຫດພາໃຫ້ພວກອິດສະຣາເອນເຮັດຜິດ.+ ເຢໂຮຣາມບໍ່ໄດ້ເຊົາເຮັດຊົ່ວເລີຍ.
4 ເມຊາກະສັດຂອງໂມອາບລ້ຽງແກະບັກຫຼາຍໆ. ລາວເຄີຍເອົາແກະນ້ອຍ 100.000 ໂຕ ແລະແກະໂຕຜູ້ທີ່ຍັງບໍ່ໄດ້ຕັດຂົນ 100.000 ໂຕສົ່ງໄປໃຫ້ກະສັດຂອງອິດສະຣາເອນເພື່ອເສຍສ່ວຍ.
5 ຫຼັງຈາກອາຮາບຕາຍ+ ກະສັດຂອງໂມອາບກໍກະບົດຕໍ່ກະສັດຂອງອິດສະຣາເອນທັນທີ.+
6 ໃນຕອນນັ້ນ ກະສັດເຢໂຮຣາມຈຶ່ງອອກຈາກເມືອງຊາມາເຣຍແລະລວບລວມກອງທັບອິດສະຣາເອນ.
7 ເຢໂຮຣາມໃຫ້ຄົນໄປຖາມເຢໂຮຊາຟັດກະສັດຂອງຢູດາວ່າ: “ກະສັດໂມອາບກະບົດຕໍ່ຂ້ອຍ ເຈົ້າຈະໄປຕໍ່ສູ້ພວກໂມອາບນຳຂ້ອຍບໍ?” ເຢໂຮຊາຟັດຕອບວ່າ: “ໄປແທ້+ ແລະຂ້ອຍຈະເອົາທະຫານກັບມ້າຂອງຂ້ອຍໄປນຳ.”+
8 ເຢໂຮຊາຟັດຖາມວ່າ: “ເຮົາຈະໄປທາງໃດ?” ເຢໂຮຣາມຕອບວ່າ: “ເຮົາຈະໄປເສັ້ນທາງທີ່ຜ່ານບ່ອນກັນດານເອໂດມ.”
9 ກະສັດອິດສະຣາເອນຈຶ່ງຍົກກອງທັບໄປພ້ອມກັບກະສັດຢູດາແລະກະສັດເອໂດມ.+ ຫຼັງຈາກເຂົາເຈົ້າເດີນທາງໄດ້ 7 ມື້ ກໍບໍ່ມີນ້ຳສຳລັບທະຫານແລະສັດທີ່ເຂົາເຈົ້າເອົາໄປນຳ.
10 ກະສັດອິດສະຣາເອນຈຶ່ງເວົ້າວ່າ: “ຕາຍຄັກໆ! ພະເຢໂຫວາເອີ້ນພວກເຮົາ 3 ຄົນທີ່ເປັນກະສັດມາໃຫ້ພວກໂມອາບຂ້າ!”
11 ເຢໂຮຊາຟັດຈຶ່ງຖາມວ່າ: “ຢູ່ນີ້ມີຜູ້ພະຍາກອນຂອງພະເຢໂຫວາທີ່ເຮົາຈະຖາມພະເຢໂຫວາຜ່ານທາງລາວໄດ້ບໍ?”+ ຄົນຮັບໃຊ້ຂອງກະສັດອິດສະຣາເອນຕອບວ່າ: “ມີຜູ້ໜຶ່ງຊື່ເອລີຊາ+ ລູກຊາຍຂອງຊາຟາດ. ລາວເຄີຍເປັນຄົນຮັບໃຊ້ຂອງເອລີຢາ.”*+
12 ເຢໂຮຊາຟັດບອກວ່າ: “ພະເຢໂຫວາເວົ້າຜ່ານທາງລາວຕະຫຼອດ.” ກະສັດອິດສະຣາເອນກັບເຢໂຮຊາຟັດແລະກະສັດເອໂດມຈຶ່ງໄປຫາລາວ.
13 ເອລີຊາຖາມກະສັດອິດສະຣາເອນວ່າ: “ທ່ານມາຫາຂ້ອຍເຮັດຫຍັງ?*+ ຄືບໍ່ໄປຫາພວກຜູ້ພະຍາກອນຂອງພໍ່ແມ່ທ່ານພຸ້ນ?”+ ແຕ່ກະສັດອິດສະຣາເອນຕອບວ່າ: “ບໍ່ ຂ້ອຍບໍ່ໄປ ຍ້ອນພະເຢໂຫວາເອີ້ນພວກເຮົາ 3 ຄົນທີ່ເປັນກະສັດມາໃຫ້ພວກໂມອາບຂ້າ.”
14 ເອລີຊາຈຶ່ງເວົ້າວ່າ: “ຂ້ອຍຂໍສາບານຕໍ່ໜ້າພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຜູ້ມີຊີວິດຢູ່ ແລະເປັນຜູ້ບັນຊາການກອງທັບທີ່ຂ້ອຍຮັບໃຊ້ວ່າ ຖ້າບໍ່ເຫັນແກ່ເຢໂຮຊາຟັດ+ກະສັດຂອງຢູດາ ຂ້ອຍຈະບໍ່ແນມເບິ່ງຮອດໜ້າທ່ານແລະບໍ່ສົນໃຈທ່ານຊ້ຳ.+
15 ຕອນນີ້ໃຫ້ໄປຊອກຄົນດີດພິນ*ຜູ້ໜຶ່ງມາໃຫ້ຂ້ອຍ.”+ ເມື່ອຜູ້ນັ້ນເລີ່ມດີດພິນ ພະລັງ*ຂອງພະເຢໂຫວາກໍມາຢູ່ກັບເອລີຊາ.+
16 ເອລີຊາເວົ້າວ່າ: “ພະເຢໂຫວາບອກວ່າ ‘ໃຫ້ຂຸດຮ່ອງຫຼາຍໆຮ່ອງຢູ່ຮ່ອມພູ*ນີ້.
17 ຍ້ອນພະເຢໂຫວາບອກວ່າ “ພວກເຈົ້າຈະບໍ່ເຫັນລົມບໍ່ເຫັນຝົນ ແຕ່ຮ່ອມພູ*ນີ້ຈະມີນ້ຳເຕັມ.+ ພວກເຈົ້າແລະຝູງສັດຂອງພວກເຈົ້າຈະໄດ້ກິນນ້ຳນັ້ນ.”’
18 ເລື່ອງນີ້ງ່າຍຫຼາຍສຳລັບພະເຢໂຫວາ+ ແລະເພິ່ນຈະໃຫ້ພວກທ່ານຊະນະພວກໂມອາບນຳອີກ.+
19 ພວກທ່ານຕ້ອງທຳລາຍປ້ອມຂອງທຸກເມືອງ+ ແລະທຳລາຍທຸກເມືອງທີ່ສຳຄັນ. ພວກທ່ານຕ້ອງຕັດຕົ້ນໄມ້ທີ່ດີທຸກຕົ້ນ ອັດຮູນ້ຳອອກບໍ່ທຸກບ່ອນ ແລະເອົາຫີນມາຖົມດິນທີ່ງາມໆທຸກບ່ອນເພື່ອບໍ່ໃຫ້ປູກຫຍັງໃສ່ໄດ້.”+
20 ໃນຕອນເຊົ້າ ເມື່ອຮອດເວລາທີ່ຕ້ອງເຜົາເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າສຳລັບຕອນເຊົ້າ+ ກໍມີນ້ຳໄຫຼມາຈາກທາງເອໂດມຈົນຖ້ວມຮ່ອມພູ.
21 ເມື່ອພວກໂມອາບໄດ້ຍິນວ່າພວກກະສັດໄດ້ຍົກກອງທັບມາຕໍ່ສູ້ເຂົາເຈົ້າ ເຂົາເຈົ້າຈຶ່ງເອີ້ນຜູ້ຊາຍທຸກຄົນທີ່ອາຍຸຮອດທີ່ຈະໄປຕໍ່ສູ້ໄດ້ໃຫ້ໄປກຽມຕໍ່ສູ້ຢູ່ຊາຍແດນ.
22 ເມື່ອພວກໂມອາບທີ່ຢູ່ອີກຟາກໜຶ່ງຕື່ນຂຶ້ນມາຕອນເຊົ້າ ເຂົາເຈົ້າກໍເຫັນນ້ຳທີ່ຕາເວັນສ່ອງໃສ່ນັ້ນເປັນສີແດງຄືກັບເລືອດ.
23 ເຂົາເຈົ້າຈຶ່ງເວົ້າວ່າ: “ເລືອດຕົ໋ວນິ! ພວກກະສັດຄືຊິເອົາດາບຂ້າກັນຕາຍໝົດແລ້ວ. ໄປ໋! ເຮົາໄປຍຶດເອົາເຄື່ອງພວກນັ້ນ!”+
24 ເມື່ອພວກໂມອາບເຂົ້າໄປໃນຄ້າຍຂອງພວກອິດສະຣາເອນ ພວກອິດສະຣາເອນກໍຂ້າເຂົາເຈົ້າ ແລ້ວພວກໂມອາບກໍພາກັນແລ່ນໜີ.+ ພວກອິດສະຣາເອນບຸກເຂົ້າໄປໃນເຂດຂອງພວກໂມອາບ ແລະຂ້າພວກໂມອາບໄປນຳທາງ.
25 ພວກອິດສະຣາເອນໄດ້ທຳລາຍເມືອງຕ່າງໆຂອງພວກໂມອາບ ແລະແຕ່ລະຄົນໄດ້ຂົນຫີນໄປຖົມດິນທີ່ງາມໆທຸກບ່ອນ. ເຂົາເຈົ້າອັດຮູນ້ຳອອກບໍ່ທຸກບ່ອນ+ ແລະຕັດຕົ້ນໄມ້ທີ່ດີທຸກຕົ້ນ.+ ໃນທີ່ສຸດກໍຍັງເຫຼືອແຕ່ກຳແພງຫີນຂອງເມືອງກີເຣຮາເຣເສັດ+ທີ່ຍັງຕັ້ງຢູ່. ແລ້ວພວກທະຫານທີ່ລ້ອມເມືອງນັ້ນໄດ້ກໍໃຊ້ເຊືອກແກວ່ງກ້ອນຫີນເຂົ້າໄປ ແລະທຳລາຍເມືອງນັ້ນ.
26 ເມື່ອກະສັດໂມອາບເຫັນວ່າຕໍ່ສູ້ບໍ່ຊະນະແລ້ວ ລາວກໍພາທະຫານ 700 ຄົນທີ່ຖືດາບໜີອອກໄປທາງກະສັດເອໂດມ+ ແຕ່ເຂົາເຈົ້າກໍອອກໄປບໍ່ໄດ້.
27 ລາວຈຶ່ງເອົາລູກຊາຍກົກຂອງໂຕເອງທີ່ຈະເປັນກະສັດຕໍ່ຈາກລາວມາເຜົາບູຊາ+ຢູ່ກຳແພງເມືອງ. ພວກທະຫານ*ໃຈຮ້າຍໃຫ້ພວກອິດສະຣາເອນຫຼາຍ. ພວກທະຫານທຸກຄົນຈຶ່ງຖອຍທັບບໍ່ຕໍ່ສູ້ກັບກະສັດໂມອາບແລະກັບເມືອປະເທດຂອງໂຕເອງ.
ຂໍ
^ ເບິ່ງສ່ວນອະທິບາຍຄຳສັບ
^ ຫຼື “ລາວເຄີຍເທນ້ຳລ້າງມືໃຫ້ເອລີຢາ”
^ ຫຼື “ຂ້ອຍມີເລື່ອງຫຍັງກັບທ່ານ?”
^ ແປຕາມໂຕວ່າ “ມື”
^ ຫຼື “ນັກດົນຕີ”
^ ຫຼື “ວາດີ.” ເບິ່ງສ່ວນອະທິບາຍຄຳສັບ.
^ ຫຼື “ວາດີ.” ເບິ່ງສ່ວນອະທິບາຍຄຳສັບ.
^ ອາດໝາຍເຖິງພວກຢູດາກັບພວກເອໂດມທີ່ມາຊ່ວຍພວກອິດສະຣາເອນ
