ຊາມູເອນສະບັບທີສອງ 1:1-27
1 ຕອນນີ້ຊາອູນຕາຍແລ້ວ ດາວິດໄດ້ຕໍ່ສູ້ຊະນະພວກອາມາເລັກແລະກັບມາເມືອງຊິກລັກ+ ລາວຢູ່ຫັ້ນໄດ້ 2 ມື້ແລ້ວ.
2 ໃນມື້ທີ 3 ມີຜູ້ຊາຍຄົນໜຶ່ງມາຈາກຄ້າຍຂອງຊາອູນ ເຄື່ອງນຸ່ງຂອງລາວຂາດແລະລາວມີຂີ້ດິນຢູ່ຫົວ. ເມື່ອເຈິດາວິດ ລາວກໍໝູບໜ້າລົງເພື່ອສະແດງຄວາມນັບຖື.
3 ດາວິດຖາມວ່າ: “ເຈົ້າມາແຕ່ໃສ?” ລາວຕອບວ່າ: “ຂ້ອຍໜີມາຈາກຄ້າຍຂອງພວກອິດສະຣາເອນ.”
4 ດາວິດຖາມວ່າ: “ຢູ່ຫັ້ນເປັນແນວໃດ? ເລົ່າໃຫ້ຂ້ອຍຟັງແດ່.” ລາວຕອບວ່າ: “ພວກທະຫານໜີຈາກການຕໍ່ສູ້ແລະມີຫຼາຍຄົນຕາຍ. ຊາອູນກັບໂຢນາທານລູກຊາຍຂອງລາວກໍຕາຍຄືກັນ.”+
5 ດາວິດຈຶ່ງຖາມວ່າ: “ເຈົ້າຮູ້ໄດ້ແນວໃດວ່າຊາອູນກັບໂຢນາທານຕາຍແລ້ວ?”
6 ລາວຕອບວ່າ: “ພໍດີຂ້ອຍຢູ່ພູກິນໂບອາ+ ຂ້ອຍເຫັນຊາອູນບາດເຈັບໜັກຫຼາຍແລະເອົາຫອກຄ້ຳໂຕເອງໄວ້ ແລະມີລົດມ້າກັບພວກທະຫານມ້ານຳມາໃກ້ຊິຮອດລາວແລ້ວ.+
7 ເມື່ອຊາອູນເຫັນຂ້ອຍກໍເອີ້ນຂ້ອຍແລະຂ້ອຍຕອບວ່າ: ‘ມີຫຍັງບໍ່ທ່ານ!’
8 ລາວຖາມຂ້ອຍວ່າ: ‘ເຈົ້າແມ່ນໃຜ?’ ຂ້ອຍຕອບລາວວ່າ: ‘ຂ້ອຍແມ່ນຄົນອາມາເລັກ.’+
9 ແລ້ວລາວກໍບອກວ່າ: ‘ຂ້າຂ້ອຍສະ. ຂ້ອຍບາດເຈັບໜັກຫຼາຍ.’
10 ຂ້ອຍກໍເລີຍຂ້າລາວ+ ເພາະຮູ້ວ່າຈັ່ງໃດລາວກະບໍ່ລອດແລ້ວຍ້ອນບາດເຈັບໜັກຫຼາຍ. ຈາກນັ້ນ ຂ້ອຍກໍປົດເອົາມົງກຸດກັບປະຫຼັກແຂນຂອງລາວແລະເອົາມາໃຫ້ທ່ານ.”
11 ເມື່ອໄດ້ຍິນແບບນີ້ ດາວິດກໍຈີກເສື້ອຂອງໂຕເອງແລະທຸກຄົນທີ່ຢູ່ນຳລາວກໍເຮັດຄືກັນ.
12 ເຂົາເຈົ້າຮ້ອງໄຫ້ເສຍໃຈຫຼາຍແລະອົດເຂົ້າ+ຈົນຮອດຕອນແລງ ຍ້ອນຊາອູນ ໂຢນາທານ ຄົນຂອງພະເຢໂຫວາຫຼາຍຄົນ ແລະພວກອິດສະຣາເອນ+ຖືກຂ້າຕາຍແລ້ວ.
13 ດາວິດຖາມຜູ້ຊາຍທີ່ມາບອກຂ່າວນີ້ວ່າ: “ເຈົ້າແມ່ນໃຜແລະມາແຕ່ໃສ?” ລາວຕອບວ່າ: “ຂ້ອຍເປັນຄົນອາມາເລັກທີ່ຍ້າຍມາຢູ່ອິດສະຣາເອນ.”
14 ດາວິດເວົ້າກັບລາວວ່າ: “ເຈົ້າບໍ່ຢ້ານບໍທີ່ຂ້າຜູ້ທີ່ພະເຢໂຫວາເລືອກ?”+
15 ດາວິດເອີ້ນຄົນຂອງລາວຜູ້ໜຶ່ງອອກມາແລະບອກວ່າ: “ຂ້າລາວດຽວນີ້.” ແລ້ວຄົນຂອງດາວິດກໍຂ້າຜູ້ຊາຍຄົນນັ້ນທັນທີ.+
16 ດາວິດເວົ້າໃຫ້ຜູ້ຊາຍທີ່ຖືກຂ້າວ່າ: “ເຈົ້າຕາຍຍ້ອນສິ່ງທີ່ເຈົ້າເຮັດ. ເຈົ້າເອງເປັນຜູ້ທີ່ບອກວ່າ ‘ຂ້ອຍຂ້າຜູ້ທີ່ພະເຢໂຫວາເລືອກ.’”+
17 ດາວິດໄດ້ຮ້ອງເພງໄວ້ອາໄລໃຫ້ຊາອູນແລະໂຢນາທານ.+
18 ດາວິດຕັ້ງຊື່ເພງນີ້ວ່າ “ທະນູ” ແລະສັ່ງໃຫ້ພວກຢູດາຮຽນຮ້ອງເພງນີ້. ເພງນີ້ຂຽນໄວ້ໃນປຶ້ມທີ່ຊື່ຢາຊາ.+
19 “ໂອ້ ອິດສະຣາເອນ ພວກຜູ້ທີ່ງົດງາມຖືກຂ້າຢູ່ເທິງພູຂອງເຈົ້າແລ້ວ.+
ພວກຜູ້ທີ່ເກັ່ງກ້າຖືກຂ້າຕາຍແລ້ວ.
20 ຢ່າບອກໃຜໃນເມືອງກັດ+ແລະຢ່າເວົ້າຕາມຫົນທາງໃນເມືອງອາຊະກາໂລນເພາະພວກຜູ້ຍິງຟີລິດສະຕີນຈະດີໃຈແລະລູກສາວຂອງຄົນທີ່ບໍ່ໄດ້ຮັບສິນຕັດ*ຈະໂຫ່ຮ້ອງຍິນດີ.
21 ພູກິນໂບອາເອີ້ຍ+ຂໍໃຫ້ບໍ່ມີນ້ຳຄ້າງຫຼືນ້ຳຝົນຕົກລົງມາໃສ່ເຈົ້າຂໍໃຫ້ໄຮ່ນາຂອງເຈົ້າບໍ່ເກີດດອກອອກໝາກທີ່ຈະເອົາໄປໃຫ້ພະເຈົ້າ+ຍ້ອນໂລ້ຂອງພວກຜູ້ກ້າຫານຖືກເຮັດໃຫ້ເສຍກຽດຢູ່ຫັ້ນ.ໂລ້ຂອງຊາອູນຈະບໍ່ໄດ້ທາດ້ວຍນ້ຳມັນແລ້ວ.
22 ລູກທະນູຂອງໂຢນາທານຍິງຖືກສັດຕູທຸກຄັ້ງ+ແລະດາບຂອງຊາອູນຟັນບໍ່ພາດຈັກເທື່ອ.+ມັນແທງສັດຕູຈົນຊອດແລະເຮັດໃຫ້ເລືອດໄຫຼອອກ.
23 ຕອນທີ່ຊາອູນກັບໂຢນາທານ+ຍັງມີຊີວິດຢູ່ ຄົນຮັກແລະຍົກຍ້ອງເຂົາເຈົ້າ.ເຂົາເຈົ້າພັກດີຕໍ່ກັນຈົນຮອດມື້ຕາຍ.+
ທັງສອງໄວກວ່ານົກອິນຊີ+ແລະກ້າຫານຫຼາຍກວ່າໂຕສິງ.+
24 ລູກສາວຂອງອິດສະຣາເອນເອີ້ຍ ຮ້ອງໄຫ້ເພື່ອຊາອູນໂລດຍ້ອນລາວເຄີຍໃຫ້ພວກເຈົ້າໃສ່ເຄື່ອງນຸ່ງສີແດງສົດທີ່ເຮັດຈາກຜ້າເນື້ອດີແລະໃຫ້ພວກເຈົ້າມີເຄື່ອງປະດັບທີ່ເປັນຄຳຢູ່ນຳເຄື່ອງນຸ່ງນັ້ນ.
25 ອິດສະຣາເອນເອີ້ຍ ຜູ້ກ້າຫານຕາຍໃນສະໜາມຮົບແລ້ວ!
ໂຢນາທານນອນຕາຍຢູ່ເທິງໂນນພູຂອງເຈົ້າແລ້ວ!+
26 ອ້າຍໂຢນາທານເອີ້ຍ ນ້ອງເສົ້າໃຈຫຼາຍທີ່ອ້າຍບໍ່ຢູ່ນຳແລ້ວ.ນ້ອງຮັກອ້າຍຫຼາຍແທ້ໆ.+
ຄວາມຮັກທີ່ອ້າຍມີຕໍ່ນ້ອງມີຄ່າຫຼາຍກວ່າຄວາມຮັກທີ່ຜູ້ຍິງມີຕໍ່ນ້ອງ.+
27 ພວກຜູ້ກ້າຫານຖືກຂ້າແລ້ວແລະອາວຸດຂອງເຂົາເຈົ້າບໍ່ມີປະໂຫຍດແລ້ວ.”
ຂໍ
^ ຕັດໜັງຫຸ້ມປາຍອະໄວຍະວະເພດຊາຍ
