ຊາມູເອນສະບັບທີສອງ 11:1-27
11 ໃນໄລຍະຕົ້ນປີ* ຕອນທີ່ກະສັດຕ່າງໆກຳລັງຕໍ່ສູ້ກັນ ດາວິດໄດ້ສົ່ງໂຢອາບກັບຄົນຂອງລາວແລະກອງທັບອິດສະຣາເອນທັງໝົດໄປຕໍ່ສູ້ພວກອຳໂມນ. ຕອນທີ່ດາວິດຍັງຢູ່ເມືອງເຢຣູຊາເລັມ+ ເຂົາເຈົ້າລ້ອມເມືອງຣັບບາໄດ້.+
2 ແລງມື້ໜຶ່ງ ດາວິດໄດ້ລຸກອອກຈາກຕຽງແລະໄປຍ່າງຫຼິ້ນຢູ່ເທິງດາດຟ້າໃນວັງຂອງລາວ. ເມື່ອແນມລົງມາຈາກດາດຟ້າ ລາວເຫັນຜູ້ຍິງຄົນໜຶ່ງກຳລັງອາບນ້ຳຢູ່. ຜູ້ຍິງຄົນນັ້ນງາມຫຼາຍ.
3 ດາວິດຈຶ່ງໃຫ້ຄົນໄປສືບວ່າຜູ້ຍິງຄົນນັ້ນແມ່ນໃຜ. ຄົນຂອງດາວິດກັບມາບອກວ່າ: “ລາວຊື່ບັດເຊບາ+ເປັນລູກສາວຂອງເອລີອາມ+ ແລະເປັນເມຍຂອງອູຣີຢາ+ຄົນເຮດ.”+
4 ດາວິດໃຫ້ຄົນໄປພາບັດເຊບາມາຫາ+ ແລ້ວກໍນອນນຳລາວ.+ (ເຫດການນີ້ເກີດຂຶ້ນໃນໄລຍະທີ່ບັດເຊບາກຳລັງເຮັດໃຫ້ໂຕເອງສະອາດ.)*+ ຈາກນັ້ນ ບັດເຊບາໄດ້ກັບເມືອເຮືອນ.
5 ຕໍ່ມາ ບັດເຊບາກໍຖືພາ. ລາວຈຶ່ງໃຫ້ຄົນໄປບອກດາວິດວ່າ: “ຂ້ອຍຖືພາ.”
6 ດາວິດໃຫ້ຄົນໄປບອກໂຢອາບວ່າ: “ໃຫ້ອູຣີຢາຄົນເຮດກັບມາຫາຂ້ອຍ.” ໂຢອາບກໍໃຫ້ອູຣີຢາໄປຫາດາວິດ.
7 ເມື່ອອູຣີຢາມາຮອດ ດາວິດຖາມລາວວ່າ ໂຢອາບກັບພວກທະຫານແລະການຕໍ່ສູ້ເປັນແນວໃດ.
8 ຫຼັງຈາກນັ້ນ ດາວິດບອກອູຣີຢາວ່າ: “ກັບເມືອພັກຜ່ອນ*ຢູ່ເຮືອນສະ.” ເມື່ອອູຣີຢາອອກຈາກວັງ ດາວິດກໍໃຫ້ຄົນເອົາຂອງຂວັນ*ໄປໃຫ້ລາວ.
9 ແຕ່ອູຣີຢາບໍ່ໄດ້ເມືອນອນຢູ່ເຮືອນຂອງໂຕເອງ. ລາວໄປນອນຢູ່ປະຕູທາງເຂົ້າວັງຂອງກະສັດກັບພວກທະຫານ.
10 ມີຄົນມາບອກດາວິດວ່າ: “ອູຣີຢາບໍ່ໄດ້ເມືອນອນຢູ່ເຮືອນຂອງລາວ.” ດາວິດຈຶ່ງຖາມອູຣີຢາວ່າ: “ເຈົ້າຫາກໍກັບມາຈາກສະໜາມຮົບ ເປັນຫຍັງຄືບໍ່ເມືອນອນຢູ່ເຮືອນ?”
11 ອູຣີຢາຕອບດາວິດວ່າ: “ຫີບສັນຍາ+ຂອງພະເຈົ້າແລະພວກອິດສະຣາເອນກັບພວກຢູດາຍັງຢູ່ໃນເຕັ້ນ ໂຢອາບຫົວໜ້າຂອງຂ້ອຍແລະທະຫານຄົນອື່ນໆກໍກາງເຕັ້ນນອນຢູ່ທົ່ງຫຍ້າ ແລ້ວຊິໃຫ້ຂ້ອຍກັບເມືອເຮືອນກິນດື່ມຢ່າງມີຄວາມສຸກແລະນອນນຳເມຍໄດ້ແນວໃດ?+ ຂ້ອຍຂໍສາບານຕໍ່ທ່ານວ່າ ຂ້ອຍຈະບໍ່ເຮັດແບບນັ້ນເດັດຂາດ!”
12 ດາວິດຈຶ່ງເວົ້າກັບອູຣີຢາວ່າ: “ຄັນຊັ້ນ ມື້ນີ້ເຈົ້າຢູ່ນີ້ກ່ອນ ແລ້ວມື້ອື່ນຂ້ອຍຈະໃຫ້ເຈົ້າເມືອເຮືອນ.” ອູຣີຢາຈຶ່ງຢູ່ເມືອງເຢຣູຊາເລັມໃນມື້ນັ້ນແລະມື້ຕໍ່ມາ.
13 ແລ້ວດາວິດກໍໃຫ້ຄົນໄປເອີ້ນອູຣີຢາມາກິນດື່ມນຳກັນ ແລະດາວິດໃຫ້ລາວກິນເຫຼົ້າຈົນເມົາ. ແຕ່ຕອນແລງມື້ນັ້ນ ອູຣີຢາບໍ່ໄດ້ເມືອນອນຢູ່ເຮືອນ ລາວໄປນອນຢູ່ບ່ອນພັກຂອງພວກທະຫານຄືເກົ່າ.
14 ຕອນເຊົ້າມື້ຕໍ່ມາ ດາວິດໄດ້ຂຽນຈົດໝາຍໄປຫາໂຢອາບ ແລ້ວໃຫ້ອູຣີຢາເປັນຄົນເອົາໄປໃຫ້.
15 ໃນຈົດໝາຍນັ້ນດາວິດຂຽນວ່າ: “ໃຫ້ສົ່ງອູຣີຢາໄປເປັນກອງໜ້າໃນບ່ອນທີ່ມີການຕໍ່ສູ້ຮຸນແຮງທີ່ສຸດ ແລ້ວພວກເຈົ້າກໍຄ່ອຍໆຖອຍອອກມາແລະປະລາວໄວ້ຫັ້ນເພື່ອໃຫ້ລາວຖືກຂ້າ.”+
16 ໂຢອາບກັບພວກທະຫານໄດ້ເຝົ້າເບິ່ງເມືອງຣັບບາໄລຍະໜຶ່ງແລ້ວ ລາວຈຶ່ງຮູ້ວ່າທະຫານທີ່ເກັ່ງທີ່ສຸດຂອງສັດຕູຢູ່ຈຸດໃດ ແລ້ວລາວກໍໃຫ້ອູຣີຢາໄປຢູ່ບ່ອນນັ້ນ.
17 ເມື່ອທະຫານຂອງເມືອງນັ້ນອອກມາຕໍ່ສູ້ກັບກອງທະຫານຂອງໂຢອາບ ທະຫານບາງຄົນຂອງດາວິດຖືກຂ້າ ແລະອູຣີຢາຄົນເຮດກໍຖືກຂ້າຄືກັນ.+
18 ໂຢອາບຈຶ່ງໃຫ້ຄົນໄປບອກດາວິດກ່ຽວກັບເລື່ອງທັງໝົດທີ່ເກີດຂຶ້ນ.
19 ໂຢອາບສັ່ງຜູ້ສົ່ງຂ່າວວ່າ: “ຫຼັງຈາກບອກກະສັດເລື່ອງການຕໍ່ສູ້ທັງໝົດແລ້ວ
20 ກະສັດອາດຈະໃຈຮ້າຍແລະຖາມເຈົ້າວ່າ: ‘ເປັນຫຍັງຈຶ່ງໄປຕໍ່ສູ້ຢູ່ໃກ້ເມືອງແທ້? ພວກເຈົ້າກໍຮູ້ຕົ໋ວວ່າເຂົາເຈົ້າຈະຍິງທະນູລົງມາຈາກກຳແພງເມືອງ.
21 ຈື່ໄດ້ບໍ່ວ່າໃຜເປັນຄົນຂ້າອາບີເມເລັກ+ລູກຊາຍຂອງເຢຣູເບເຊັດ?+ ຜູ້ຍິງຄົນໜຶ່ງທີ່ຢູ່ເທິງກຳແພງເມືອງໂຍນຫີນໂມ້*ລົງມາໃສ່ລາວ ແລ້ວລາວກໍຕາຍຢູ່ເມືອງເທເບດແມ່ນບໍ? ເປັນຫຍັງພວກເຈົ້າຄືເຂົ້າໄປໃກ້ກຳແພງແທ້?’ ຫຼັງຈາກນັ້ນ ໃຫ້ເຈົ້າບອກກະສັດວ່າ ‘ອູຣີຢາຄົນເຮດທີ່ເປັນທະຫານຂອງທ່ານກໍຕາຍຄືກັນ.’”
22 ຜູ້ສົ່ງຂ່າວໄປບອກດາວິດທຸກຢ່າງຕາມທີ່ໂຢອາບບອກ.
23 ລາວບອກດາວິດວ່າ: “ພວກນັ້ນມີກຳລັງຫຼາຍກວ່າພວກເຮົາ ແລະອອກມາຕໍ່ສູ້ກັບພວກເຮົາຢູ່ທົ່ງຫຍ້າ ແຕ່ພວກເຮົາສູ້ຄືນຈົນເຂົາເຈົ້າຖອຍກັບໄປຮອດປະຕູເມືອງ.
24 ແລ້ວພວກທະຫານທີ່ຢູ່ເທິງກຳແພງເມືອງຍິງທະນູໃສ່ຄົນຂອງທ່ານແລະທະຫານບາງຄົນກໍຕາຍ. ອູຣີຢາຄົນເຮດກໍຕາຍຄືກັນ.”+
25 ດາວິດເວົ້າກັບຜູ້ສົ່ງຂ່າວວ່າ: “ໃຫ້ໄປບອກໂຢອາບແບບນີ້ ‘ບໍ່ຕ້ອງອຸກໃຈຫຼາຍໃນເລື່ອງນີ້. ການເຮັດສົງຄາມກໍເປັນຈັ່ງຊີ້ແຫຼະ ຕ້ອງມີຄົນຕາຍຢູ່ແລ້ວ. ໃຫ້ພວກເຈົ້າຕໍ່ສູ້ໃຫ້ໜັກຂຶ້ນແລ້ວຍຶດເອົາເມືອງນັ້ນໃຫ້ໄດ້.’+ ເຈົ້າຢ່າລືມໃຫ້ກຳລັງໃຈລາວນຳເດີ້.”
26 ເມື່ອບັດເຊບາໄດ້ຍິນວ່າອູຣີຢາຜົວຂອງລາວຕາຍແລ້ວ ລາວກໍໄວ້ທຸກໃຫ້ຜົວ.
27 ເມື່ອຜ່ານໄລຍະໄວ້ທຸກແລ້ວ ດາວິດກໍໃຫ້ຄົນໄປພາບັດເຊບາມາໃນວັງ. ລາວຈຶ່ງເປັນເມຍຂອງດາວິດ+ແລະເກີດລູກຊາຍຜູ້ໜຶ່ງໃຫ້ດາວິດ. ແຕ່ພະເຢໂຫວາໃຈຮ້າຍໃຫ້ດາວິດຫຼາຍຍ້ອນສິ່ງທີ່ລາວເຮັດ.+
ຂໍ
^ ໝາຍເຖິງລະດູໃບໄມ້ປົ່ງໃນອິດສະຣາເອນ (ເລີ່ມຕົ້ນໃນເດືອນມີນາຫຼືເມສາ). ເບິ່ງພາກຜະໜວກ ຂ15.
^ ອາດໝາຍເຖິງໄລຍະຫຼັງຈາກເປັນປະຈຳເດືອນ
^ ແປຕາມໂຕວ່າ “ລ້າງຕີນ”
^ ຫຼື “ສ່ວນຂອງກະສັດ.” ໝາຍເຖິງເຄື່ອງຂອງທີ່ເຈົ້າພາບສົ່ງໄປໃຫ້ແຂກທີ່ມີກຽດ.
^ ໝາຍເຖິງແຜ່ນທາງເທິງຂອງຫີນໂມ້
