ຈົດໝາຍສະບັບທີສອງຂອງໂຢຮັນ 1:1-13
1 ຂ້ອຍທີ່ເປັນຄົນສູງອາຍຸ*ຂຽນຫາຜູ້ຍິງທີ່ຖືກເລືອກໄວ້*ກັບພວກລູກຂອງລາວ. ຂ້ອຍຮັກພວກເຈົ້າແທ້ໆ ແລະບໍ່ແມ່ນແຕ່ຂ້ອຍຄົນດຽວເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ທຸກຄົນທີ່ຮູ້ຈັກຄວາມຈິງກໍຮັກພວກເຈົ້າຄືກັນ.
2 ພວກເຮົາຮັກພວກເຈົ້າກໍຍ້ອນຄວາມຈິງທີ່ຢູ່ໃນໃຈພວກເຮົາທຸກຄົນ ແລະຄວາມຈິງນີ້ຈະຢູ່ກັບພວກເຮົາຕະຫຼອດໄປ.
3 ພະເຈົ້າຜູ້ເປັນພໍ່ແລະພະເຢຊູຄລິດລູກຊາຍຂອງເພິ່ນຈະໃຫ້ພວກເຮົາໄດ້ຮັບຄວາມກະລຸນາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ ຄວາມເມດຕາ ແລະສັນຕິສຸກ ພ້ອມກັບຄວາມຈິງແລະຄວາມຮັກ.
4 ຂ້ອຍມີຄວາມສຸກຫຼາຍທີ່ຮູ້ວ່າລູກຂອງເຈົ້າບາງຄົນໃຊ້ຊີວິດຕາມຄວາມຈິງ+ຄືກັບທີ່ພະເຈົ້າຜູ້ເປັນພໍ່ສັ່ງພວກເຮົາໄວ້.
5 ພີ່ນ້ອງຍິງເອີ້ຍ ຕອນນີ້ຂ້ອຍຂໍໃຫ້ພວກເຮົາທຸກຄົນຮັກກັນ. (ຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ຂຽນກ່ຽວກັບກົດໝາຍໃໝ່ ແຕ່ເປັນກົດໝາຍທີ່ພວກເຮົາໄດ້ຮັບຕັ້ງແຕ່ທຳອິດ.)+
6 ຄວາມຮັກໝາຍເຖິງການທີ່ພວກເຮົາໃຊ້ຊີວິດຕາມກົດໝາຍຂອງພະເຈົ້າ.+ ຄືກັບທີ່ພວກເຈົ້າໄດ້ຍິນຕັ້ງແຕ່ທຳອິດ ພະເຈົ້າສັ່ງວ່າພວກເຈົ້າຕ້ອງສະແດງຄວາມຮັກສະເໝີ.
7 ໃນໂລກນີ້ມີຄົນຫຼອກລວງຫຼາຍຄົນ.+ ເຂົາເຈົ້າບໍ່ຍອມຮັບວ່າພະເຢຊູຄລິດມາເປັນມະນຸດ.+ ຄົນແບບນີ້ເປັນຄົນຫຼອກລວງແລະເປັນຜູ້ຕໍ່ຕ້ານພະຄລິດ.+
8 ລະວັງຢ່າໃຫ້ສິ່ງທີ່ພວກເຮົາທຸ່ມເທເຮັດເສຍແຮງໄປລ້າໆ ແລ້ວພວກເຈົ້າຈະໄດ້ຮັບລາງວັນທັງໝົດທີ່ພະເຈົ້າກຽມໄວ້ໃຫ້.+
9 ຄົນທີ່ບໍ່ເຮັດຕາມຄຳສອນຂອງພະຄລິດແລະເຮັດກາຍຂອບເຂດ ພະເຈົ້າຈະບໍ່ຍອມຮັບລາວ.+ ແຕ່ຄົນທີ່ເຮັດຕາມຄຳສອນນັ້ນ ພະເຈົ້າຜູ້ເປັນພໍ່ແລະລູກຂອງເພິ່ນຈະຍອມຮັບລາວ.+
10 ຖ້າມີຜູ້ໃດມາຫາພວກເຈົ້າ ແຕ່ລາວສອນສິ່ງທີ່ຂັດແຍ່ງກັບຄຳສອນຂອງພະຄລິດ ຢ່າເຊີນລາວເຂົ້າເຮືອນ+ຫຼືຢ່າທັກທາຍລາວ.
11 ຄົນທີ່ທັກທາຍລາວກໍຖືວ່າມີສ່ວນຮ່ວມໃນການເຮັດຊົ່ວຂອງລາວ.
12 ຍັງມີອີກຫຼາຍເລື່ອງທີ່ຂ້ອຍຢາກບອກພວກເຈົ້າ ເຊິ່ງຂ້ອຍບໍ່ຢາກຂຽນເປັນຈົດໝາຍ ແຕ່ຂ້ອຍຫວັງວ່າຈະໄປຫາແລະເວົ້າກັບພວກເຈົ້າໜ້າຕໍ່ໜ້າ ເພື່ອພວກເຈົ້າຈະມີຄວາມສຸກແທ້ໆ.
13 ພວກລູກຂອງເອື້ອຍເຈົ້າທີ່ເປັນຜູ້ຖືກເລືອກກໍຝາກຄວາມຄິດຮອດໄປຫາເຈົ້າຄືກັນ.
ຂໍ
^ ຫຼື “ຜູ້ເບິ່ງແຍງ”
^ ອາດໝາຍເຖິງຜູ້ຍິງຄົນໜຶ່ງຫຼືປະຊາຄົມຄລິດສະຕຽນໃນສະຕະວັດທຳອິດ
