ຈົດໝາຍສະບັບທີສາມຂອງໂຢຮັນ 1:1-14
1 ຂ້ອຍທີ່ເປັນຄົນສູງອາຍຸ*ຂຽນຫາຄາໂຢໝູ່ທີ່ຮັກ. ຂ້ອຍຮັກເຈົ້າຫຼາຍແທ້ໆ.
2 ໝູ່ທີ່ຮັກ ຂ້ອຍອະທິດຖານຂໍໃຫ້ເຈົ້າຈະເລີນກ້າວໜ້າໃນທຸກດ້ານແລະມີສຸຂະພາບແຂງແຮງສະເໝີຄືກັບທີ່ເຈົ້າເປັນຢູ່ຕອນນີ້.
3 ຂ້ອຍດີໃຈຫຼາຍທີ່ມີພີ່ນ້ອງບາງຄົນມາເລົ່າໃຫ້ຟັງວ່າເຈົ້າຍັງຍຶດໝັ້ນກັບຄວາມຈິງແລະໃຊ້ຊີວິດຕາມຄວາມຈິງ.+
4 ສິ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍມີຄວາມສຸກ*ຫຼາຍທີ່ສຸດແມ່ນໄດ້ຍິນວ່າພວກລູກຂອງຂ້ອຍຍັງໃຊ້ຊີວິດຕາມຄວາມຈິງ.+
5 ໝູ່ທີ່ຮັກ ເຈົ້າໄດ້ສະແດງຄວາມສັດຊື່ຕໍ່ພະເຈົ້າໂດຍການຊ່ວຍເຫຼືອພີ່ນ້ອງ ທັງໆທີ່ເຈົ້າບໍ່ເຄີຍຮູ້ຈັກເຂົາເຈົ້າຊ້ຳ.+
6 ເຂົາເຈົ້າເປັນພະຍານຢືນຢັນເລື່ອງຄວາມຮັກຂອງເຈົ້າຕໍ່ໜ້າປະຊາຄົມ. ຂ້ອຍຂໍໃຫ້ເຈົ້າຊ່ວຍເຫຼືອເຂົາເຈົ້າໃນການເດີນທາງຕາມທີ່ພະເຈົ້າຢາກໃຫ້ເຮັດ.+
7 ຍ້ອນເຂົາເຈົ້າເດີນທາງໄປບອກໃຫ້ຄົນຮູ້ຈັກຊື່ຂອງພະເຈົ້າໂດຍບໍ່ຫວັງຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອ+ຈາກຄົນຕ່າງຊາດ
8 ພວກເຮົາຈຶ່ງຄວນສະແດງນ້ຳໃຈຕ້ອນຮັບຄົນແບບນີ້+ ເພື່ອພວກເຮົາຈະໄດ້ສະໜັບສະໜູນຄວາມຈິງນຳກັນ.+
9 ຂ້ອຍເຄີຍຂຽນຈົດໝາຍໄປຫາປະຊາຄົມ ແຕ່ດີໂອເທເຟທີ່ຢາກເປັນໃຫຍ່ໃນພວກພີ່ນ້ອງ+ບໍ່ນັບຖືແລະບໍ່ຍອມຮັບສິ່ງທີ່ພວກເຮົາຂຽນໄປຫາ.+
10 ຍ້ອນແນວນີ້ ຖ້າຂ້ອຍໄປຮອດ ຂ້ອຍຈະຮື້ຟື້ນເລື່ອງທີ່ລາວເອົາພວກເຮົາໄປເວົ້າແບບເສຍຫາຍ.+ ສ່ຳນັ້ນຍັງບໍ່ພໍ ລາວບໍ່ຢາກຕ້ອນຮັບພີ່ນ້ອງ+ ສ່ວນຄົນທີ່ຢາກຕ້ອນຮັບ ລາວກໍຂັດຂວາງແລະພະຍາຍາມໄລ່ອອກຈາກປະຊາຄົມ.
11 ໝູ່ທີ່ຮັກ ຂໍໃຫ້ຮຽນແບບຕົວຢ່າງທີ່ດີ.+ ຢ່າຮຽນແບບຕົວຢ່າງທີ່ບໍ່ດີ. ຄົນທີ່ເຮັດດີກໍຢູ່ຝ່າຍພະເຈົ້າ+ ສ່ວນຄົນທີ່ເຮັດຊົ່ວກໍບໍ່ຮູ້ຈັກພະເຈົ້າ.+
12 ທຸກຄົນຊົມເຊີຍເດເມທີໂອແລະລາວກໍດີແທ້ໆ. ພວກເຮົາຢືນຢັນໄດ້ວ່າລາວເປັນແບບນັ້ນແທ້ ແລະເຈົ້າກໍຮູ້ວ່າສິ່ງທີ່ພວກເຮົາເວົ້າເປັນຄວາມຈິງ.
13 ຂ້ອຍມີອີກຫຼາຍເລື່ອງທີ່ຢາກບອກເຈົ້າ ແຕ່ຂ້ອຍບໍ່ຢາກຂຽນເປັນຈົດໝາຍ.
14 ຂ້ອຍຫວັງວ່າຈະໄດ້ເຈິແລະເວົ້າກັບເຈົ້າໜ້າຕໍ່ໜ້າໃນໄວໆນີ້.
ຂໍໃຫ້ເຈົ້າມີສັນຕິສຸກ.
ພວກໝູ່ຂໍຝາກຄວາມຄິດຮອດໄປຫາເຈົ້າ ແລະຂ້ອຍກໍຂໍຝາກຄວາມຄິດຮອດໄປຫາພວກໝູ່ແຕ່ລະຄົນນຳ.
