ບົດທີ 14
“ຝູງຄົນຫຼາຍຄົນໄດ້ມາຫາພະອົງ”
“ຈົ່ງໃຫ້ໝູ່ເດັກນ້ອຍມາຫາເຮົາເຖີ້ນ”
1-3. ເກີດຫຍັງຂຶ້ນເມື່ອພໍ່ແມ່ພາລູກມາຫາພະເຍຊູ ແລະເຫດການນີ້ເຜີຍໃຫ້ເຫັນອັນໃດກ່ຽວກັບພະເຍຊູ?
ພະເຍຊູຮູ້ວ່າຈຸດຈົບຂອງຊີວິດພະອົງຢູ່ແຜ່ນດິນໂລກກຳລັງຫຍັບໃກ້ເຂົ້າມາໃນໄວໆນີ້. ພະອົງມີເວລາເຫຼືອພຽງບໍ່ເທົ່າໃດອາທິດ ແລະຍັງມີອີກຫຼາຍສິ່ງທີ່ຕ້ອງເຮັດ! ພະອົງກຳລັງປະກາດສັ່ງສອນກັບເຫຼົ່າອັກຄະສາວົກຢູ່ແຂວງພີເຣຍເຊິ່ງເປັນເຂດຝັ່ງຕາເວັນອອກຂອງແມ່ນ້ຳຢູລະເດນ. ເຂົາເຈົ້າເຮັດວຽກປະກາດລົງໄປທາງໃຕ້ໄປຫາເມືອງເຢຣຶຊາເລມ ຢູ່ທີ່ນັ້ນພະເຍຊູຈະເຂົ້າຮ່ວມປັດສະຄາຄັ້ງສຸດທ້າຍເຊິ່ງສົ່ງຜົນກະທົບຄັ້ງຍິ່ງໃຫຍ່ຕໍ່ຊີວິດພະອົງ.
2 ຫຼັງຈາກທີ່ພະເຍຊູໄດ້ຕອບໂຕ້ຢ່າງໜັກກັບພວກຫົວໜ້າສາສະໜາບາງຄົນ ກໍເກີດຄວາມວຸ່ນວາຍຂຶ້ນເລັກນ້ອຍ. ປະຊາຊົນໄດ້ພາກັນເອົາລູກມາຫາພະເຍຊູ. ເບິ່ງຄືວ່າພວກເດັກນ້ອຍຢູ່ໃນໄວທີ່ແຕກຕ່າງກັນ ເພາະມາລະໂກພັນລະນາເຖິງເຂົາເຈົ້າໂດຍໃຊ້ຄຳດຽວກັບທີ່ໃຊ້ກ່ອນໜ້ານັ້ນເມື່ອພັນລະນາເຖິງເດັກນ້ອຍອາຍຸ 12 ປີ ສ່ວນລືກາໃຊ້ຄຳທີ່ອາດແປໄດ້ວ່າ “ແອນ້ອຍ.” (ລືກາ 18:15, ທ.ປ.; ມາລະໂກ 5:41, 42; 10:13) ແນ່ນອນວ່າບ່ອນໃດມີເດັກນ້ອຍກໍມັກຈະມີສຽງຟົດນັນແລະວຸ່ນວາຍ. ສາວົກຂອງພະເຍຊູຕຳໜິພວກພໍ່ແມ່ ບາງທີອາດຄິດເອົາເອງວ່າຜູ້ເປັນນາຍມີວຽກຫຍຸ້ງຫຼາຍໂພດຈົນບໍ່ມີເວລາທີ່ຈະເອົາໃຈໃສ່ເດັກນ້ອຍ. ພະເຍຊູເຮັດແນວໃດ?
3 ເມື່ອພະເຍຊູເຫັນສິ່ງທີ່ພວມເກີດຂຶ້ນ ພະອົງຮູ້ສຶກເຄືອງໃຈ. ເຄືອງໃຈໃຜ? ພວກເດັກນ້ອຍບໍ? ພວກພໍ່ແມ່ບໍ? ບໍ່ແມ່ນ ພະອົງເຄືອງໃຈໃຫ້ສາວົກ! ພະອົງກ່າວວ່າ “ຈົ່ງໃຫ້ໝູ່ເດັກນ້ອຍມາຫາເຮົາເຖີ້ນ ຢ່າຊູ່ຫ້າມເຂົາ ເພາະວ່າແຜ່ນດິນແຫ່ງພະເຈົ້າກໍເປັນຂອງຜູ້ທີ່ເປັນຢ່າງນັ້ນ. ຈິງແທ້ເຮົາກ່າວແກ່ທ່ານທັງຫຼາຍວ່າ ຄົນທຸກຄົນທີ່ຈະບໍ່ຮັບເອົາແຜ່ນດິນແຫ່ງພະເຈົ້າເໝືອນດັ່ງເດັກນ້ອຍກໍຈະບໍ່ເຂົ້າໄປໃນແຜ່ນດິນນັ້ນແທ້.” ຈາກນັ້ນພະເຍຊູ “ກອດ” ເອົາເດັກນ້ອຍເຫຼົ່ານັ້ນ ແລະໄດ້ອວຍພອນໃຫ້ເຂົາເຈົ້າ. (ມາລະໂກ 10:13-16) ຄຳເວົ້າທີ່ມາລະໂກໃຊ້ໃນທີ່ນີ້ບົ່ງຊີ້ວ່າພະເຍຊູກອດພວກເດັກນ້ອຍດ້ວຍຄວາມຮູ້ສຶກຮັກໄຄ່ ບາງທີອາດເຖິງກັບອູ້ມແອນ້ອຍບາງຄົນຊ້ຳດັ່ງທີ່ຜູ້ແປຄົນໜຶ່ງໄດ້ກ່າວໄວ້. ເຫັນໄດ້ແຈ້ງວ່າພະເຍຊູມັກເດັກນ້ອຍ. ແນວໃດກໍຕາມ ໃນທີ່ນີ້ເຮົາຮຽນຮູ້ອີກສິ່ງໜຶ່ງກ່ຽວກັບພະອົງ ນັ້ນຄືພະອົງເປັນຜູ້ທີ່ເຂົ້າຫາໄດ້ງ່າຍ.
4, 5. (ກ) ເຮົາໝັ້ນໃຈໄດ້ແນວໃດວ່າພະເຍຊູເປັນຄົນທີ່ເຂົ້າຫາໄດ້ງ່າຍ? (ຂ) ເຮົາຈະພິຈາລະນາຄຳຖາມອັນໃດໃນບົດນີ້?
4 ຖ້າພະເຍຊູເປັນຄົນເຄັ່ງຂຶມ ເຢັນຊາ ຫຼືຍິ່ງຈອງຫອງ ເດັກນ້ອຍເຫຼົ່ານັ້ນຄົງບໍ່ຢາກມາຫາພະອົງ ທັງພໍ່ແມ່ກໍຄົງບໍ່ສະດວກໃຈທີ່ຈະພາລູກມາຫາ. ໃນຂະນະທີ່ນຶກພາບເຫດການນີ້ ເຈົ້າຄົງຈະເຫັນແມ່ນບໍວ່າພໍ່ແມ່ຍິ້ມດ້ວຍຄວາມຍິນດີເມື່ອຊາຍທີ່ໃຈດີຄົນນີ້ສະແດງຄວາມຮັກໄຄ່ຕໍ່ລູກຂອງຕົນ ຍອມຮັບວ່າເດັກນ້ອຍມີຄຸນຄ່າໃນສາຍຕາຂອງພະເຈົ້າແລະອວຍພອນໃຫ້ເດັກນ້ອຍນັ້ນ? ທີ່ຈິງ ເຖິງແມ່ນວ່າພະເຍຊູແບກພາລະຄວາມຮັບຜິດຊອບໜັກທີ່ສຸດ ແຕ່ໃນບັນດາມະນຸດພະອົງກໍຍັງເປັນຜູ້ທີ່ເຂົ້າຫາໄດ້ງ່າຍທີ່ສຸດ.
5 ມີໃຜອີກທີ່ເຫັນວ່າພະເຍຊູເປັນຄົນທີ່ເຂົ້າຫາໄດ້ງ່າຍ? ອັນໃດທີ່ເຮັດໃຫ້ພະອົງເປັນບຸກຄົນທີ່ເຂົ້າຫາໄດ້ງ່າຍ? ແລະໃນເລື່ອງນີ້ເຮົາຈະຮຽນຮູ້ເພື່ອເປັນຄືກັບພະເຍຊູໄດ້ແນວໃດ? ຂໍໃຫ້ມາເບິ່ງນຳກັນ.
ໃຜທີ່ເຫັນວ່າ ພະເຍຊູເປັນຄົນເຂົ້າຫາໄດ້ງ່າຍ?
6-8. ຫຼາຍຄັ້ງພະເຍຊູຕິດຕໍ່ພົວພັນກັບໃຜ ແລະທັດສະນະຂອງພະອົງແຕກຕ່າງແນວໃດຈາກທັດສະນະຂອງພວກຫົວໜ້າສາສະໜາ?
6 ໃນຂະນະທີ່ອ່ານໜັງສືກິດຕິຄຸນ ເຈົ້າອາດຮູ້ສຶກງຶດງໍ້ເນື່ອງຈາກຜູ້ຄົນມາກມາຍບໍ່ໄດ້ລັງເລໃຈທີ່ຈະເຂົ້າຫາພະເຍຊູ. ຕົວຢ່າງ ຫຼາຍຄັ້ງເຮົາອ່ານເຫດການທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບພະອົງວ່າມີ “ຝູງຄົນເປັນອັນມາກ.” “ຝູງຄົນເປັນອັນມາກມາແຕ່ແຂວງຄາລິເລ . . . ພາກັນຕາມພະອົງໄປ.” “ຝູງຄົນເປັນອັນມາກຫຼາຍໄດ້ໂຮມກັນມາຫາພະອົງ.” “ຝູງຄົນຫຼາຍຄົນໄດ້ມາຫາພະອົງ.” “ຝູງຄົນເປັນອັນມາກໄດ້ໄປນຳພະເຍຊູ.” (ມັດທາຍ 4:25; 13:2; 15:30; ລືກາ 14:25) ແມ່ນແລ້ວ ຜູ້ຄົນມາກມາຍຢູ່ອ້ອມຮອບພະເຍຊູເລື້ອຍໆ.
7 ໂດຍທົ່ວໄປແລ້ວ ຄົນເຫຼົ່ານີ້ເປັນສາມັນຊົນທີ່ພວກຫົວໜ້າສາສະໜາເວົ້າເຖິງດ້ວຍຄວາມດູຖູກວ່າເປັນ “ຄົນບ້ານນອກ.” ພວກຟາລິຊຽນແລະປະໂລຫິດເວົ້າຢ່າງເປີດເຜີຍວ່າ “ຝູງຄົນນີ້ທີ່ບໍ່ເຂົ້າໃຈພະບັນຍັດກໍຖືກຄວາມດ່າແລ້ວ.” (ໂຢຮັນ 7:49) ບົດຂຽນຂອງພວກລັບບີໃນພາຍຫຼັງຢືນຢັນເຖິງທັດສະນະດັ່ງກ່າວ. ພວກຫົວໜ້າສາສະໜາຫຼາຍຄົນຖືວ່າຄົນເຊັ່ນນັ້ນເປັນຄົນຊັ້ນຕ່ຳ ບໍ່ຍອມກິນອາຫານ ບໍ່ຊື້ເຄື່ອງ ຫຼືບໍ່ຄົບຫານຳ. ທີ່ຈິງ ບາງຄົນໃນພວກນີ້ກໍຢືນຢັນວ່າບໍ່ມີຄວາມຫວັງໃນເລື່ອງການຄືນມາຈາກຕາຍສຳລັບຄົນເຊັ່ນນັ້ນທີ່ບໍ່ຮູ້ຈັກກົດໝາຍສືບປາກ! ຄົນຕ່ຳຕ້ອຍຈຳນວນຫຼາຍຄົງຈະຫຼົບຫຼີກຜູ້ນຳດັ່ງກ່າວ ແທນທີ່ຈະຂໍຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອຫຼືການຊີ້ນຳຈາກເຂົາເຈົ້າ. ແຕ່ພະເຍຊູພັດແຕກຕ່າງ.
8 ພະເຍຊູຕິດຕໍ່ພົວພັນກັບຄົນທຳມະດາຢ່າງບໍ່ຖືໂຕ. ພະອົງກິນອາຫານ ປິ່ນປົວ ສັ່ງສອນ ແລະໃຫ້ຄວາມຫວັງແກ່ເຂົາເຈົ້າ. ແນ່ນອນ ພະເຍຊູເບິ່ງຕາມສະພາບຄວາມເປັນຈິງ ໂດຍຍອມຮັບວ່າຄົນສ່ວນຫຼາຍຈະປະຕິເສດໂອກາດທີ່ຈະຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາ. (ມັດທາຍ 7:13, 14) ແຕ່ພະອົງຫວັງວ່າແຕ່ລະຄົນຈະຕອບຮັບ ແລະຮູ້ວ່າຫຼາຍຄົນມີຄວາມສາມາດທີ່ຈະເຮັດໃນສິ່ງທີ່ຖືກຕ້ອງ. ນັ້ນກົງກັນຂ້າມກັບພວກປະໂລຫິດແລະຟາລິຊຽນທີ່ມີໃຈແຂງກະດ້າງ! ແຕ່ໜ້າແປກໃຈ ແມ່ນແຕ່ພວກປະໂລຫິດແລະຟາລິຊຽນກໍຍັງເຂົ້າຫາພະເຍຊູ ແລະເຂົາເຈົ້າຈຳນວນໜຶ່ງກໍໄດ້ປ່ຽນແປງແນວທາງຂອງຕົນແລະຕິດຕາມພະອົງ. (ກິດຈະການ 6:7; 15:5) ຄົນຮັ່ງມີແລະຜູ້ທີ່ມີອິດທິພົນບາງຄົນເຫັນວ່າພະເຍຊູເປັນຄົນທີ່ເຂົ້າຫາໄດ້ງ່າຍເຊັ່ນກັນ.—ມາລະໂກ 10:17, 22.
9. ເປັນຫຍັງພວກຜູ້ຍິງເຫັນວ່າພະເຍຊູເປັນຄົນທີ່ເຂົ້າຫາໄດ້ງ່າຍ?
9 ພວກຜູ້ຍິງກໍບໍ່ໄດ້ລັງເລໃຈທີ່ຈະເຂົ້າຫາພະເຍຊູ. ຫຼາຍຄັ້ງເຂົາເຈົ້າຄົງຕ້ອງຮູ້ສຶກວ່າຖືກພວກຫົວໜ້າສາສະໜາດູຖູກຢ່າງໜ້າອັບອາຍ. ໂດຍທົ່ວໄປແລ້ວພວກລັບບີດູຖູກຜູ້ທີ່ສອນຜູ້ຍິງ. ທີ່ຈິງ ຜູ້ຍິງຖືກຫ້າມບໍ່ໃຫ້ເປັນພະຍານໃນຄະດີທາງກົດໝາຍ ຖືກັນວ່າຜູ້ຍິງເປັນພະຍານທີ່ເຊື່ອຖືບໍ່ໄດ້. ພວກລັບບີແມ່ນແຕ່ກ່າວໃນຄຳອະທິດຖານບົດໜຶ່ງວ່າເຂົາຂອບໃຈພະເຈົ້າທີ່ບໍ່ໄດ້ເກີດມາເປັນຜູ້ຍິງ! ແຕ່ພວກຜູ້ຍິງເຫັນວ່າພະເຍຊູບໍ່ໄດ້ສະແດງການດູຖູກແບບນັ້ນ. ຜູ້ຍິງຫຼາຍຄົນເຂົ້າຫາພະອົງ ກະຕືລືລົ້ນທີ່ຈະຮຽນຮູ້. ຕົວຢ່າງ ເຮົາໄດ້ອ່ານເລື່ອງທີ່ນາງມາລີເອື້ອຍຂອງລາຊະໂລນັ່ງຢູ່ທີ່ຕີນຂອງພະເຍຊູ ຕັ້ງໃຈຟັງຄຳກ່າວຂອງພະເຍຊູໃນຂະນະທີ່ນາງມາທາເອື້ອຍຂອງລາວຫຍຸ້ງຢູ່ກັບການກຽມອາຫານດ້ວຍຄວາມກັງວົນເກີນຄວນ. ພະເຍຊູຊົມເຊີຍນາງມາລີທີ່ຈັດລຳດັບຄວາມສຳຄັນໄດ້ຢ່າງຖືກຕ້ອງ.—ລືກາ 10:39-42.
10. ໃນວິທີທີ່ພະເຍຊູປະຕິບັດກັບຄົນເຈັບປ່ວຍ ພະອົງແຕກຕ່າງແນວໃດຈາກຫົວໜ້າສາສະໜາ?
10 ຄົນເຈັບປ່ວຍກໍພາກັນແຫ່ໄປຫາພະເຍຊູ ເຖິງວ່າຫຼາຍຄັ້ງທີ່ພວກຫົວໜ້າສາສະໜາປະຕິບັດຕໍ່ເຂົາເຈົ້າຄືກັບວ່າເປັນຄົນທີ່ສັງຄົມລັງກຽດ. ພະບັນຍັດຂອງໂມເຊໄດ້ກຳນົດໄວ້ວ່າຄວນກັກບໍລິເວນຄົນທີ່ເປັນຂີ້ທູດດ້ວຍເຫດຜົນດ້ານສຸຂະພາບ ແຕ່ນັ້ນບໍ່ແມ່ນສາເຫດທີ່ຈະປະຕິບັດກັບຄົນເຫຼົ່ານັ້ນຢ່າງຂາດຄວາມເມດຕາ. (ພວກເລວີບົດທີ 13) ແນວໃດກໍຕາມ ຕໍ່ມາກົດໝາຍຂອງພວກລັບບີກຳນົດວ່າຄົນຂີ້ທູດເປັນຕາລັງກຽດຄືກັບອາຈົມ. ຫົວໜ້າສາສະໜາບາງຄົນເຮັດເຖິງຂັ້ນວ່າດຶກກ້ອນຫີນໃສ່ຄົນຂີ້ທູດເພື່ອໃຫ້ເຂົາເຈົ້າໄປໄກໆ! ເປັນເລື່ອງຍາກທີ່ຈະນຶກພາບອອກວ່າຄົນທີ່ຖືກປະຕິບັດແບບນັ້ນຈະລວບລວມຄວາມກ້າເພື່ອທີ່ຈະເຂົ້າຫາຜູ້ສອນຄົນໃດກໍຕາມ ແຕ່ຄົນຂີ້ທູດໄດ້ເຂົ້າຫາພະເຍຊູ. ຜູ້ທີ່ເປັນຂີ້ທູດຄົນໜຶ່ງກ່າວຖ້ອຍຄຳທີ່ສະແດງເຖິງຄວາມເຊື່ອເຊິ່ງເປັນທີ່ຮູ້ຈັກກັນດີທີ່ວ່າ “ພະອົງເຈົ້າຂ້າ ຖ້າພະອົງມີນ້ຳໃຈ ພະອົງອາດກະທຳໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າດີສະອາດໄດ້.” (ລືກາ 5:12) ໃນບົດຕໍ່ໄປ ເຮົາຈະພິຈາລະນາເຖິງການຕອບສະໜອງຂອງພະເຍຊູ. ເຖິງຕອນນີ້ກໍພຽງພໍແລ້ວທີ່ຈະບອກວ່ານີ້ເປັນຂໍ້ພິສູດທີ່ຊັດເຈນທີ່ສຸດວ່າພະເຍຊູເປັນບຸກຄົນທີ່ເຂົ້າຫາໄດ້ງ່າຍ.
11. ຕົວຢ່າງອັນໃດທີ່ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າຄົນທີ່ທຸກໃຈດ້ວຍຄວາມຮູ້ສຶກຜິດກ້າເຂົ້າຫາພະເຍຊູ ແລະເປັນຫຍັງຄວາມກ້າແບບນີ້ຈຶ່ງສຳຄັນ?
11 ຄົນທີ່ທຸກໃຈຍ້ອນຄວາມຮູ້ສຶກຜິດກ້າເຂົ້າຫາພະເຍຊູ. ເພື່ອເປັນຕົວຢ່າງ ຂໍໃຫ້ນຶກເຖິງຕອນທີ່ພະເຍຊູກິນເຂົ້າແລງຢູ່ເຮືອນຂອງຟາລິຊຽນຄົນໜຶ່ງ. ຜູ້ຍິງຄົນໜຶ່ງເຊິ່ງເປັນທີ່ຮູ້ຈັກກັນດີວ່າເປັນຄົນບາບໄດ້ເຂົ້າມາທີ່ນັ້ນແລະຄູ້ເຂົາລົງທີ່ຕີນຂອງພະເຍຊູ ຮ້ອງໄຫ້ຍ້ອນສຳນຶກເຖິງຄວາມຜິດຂອງຕົນ. ນ້ຳຕາຂອງລາວເຮັດໃຫ້ຕີນຂອງພະເຍຊູປຽກ ແລະລາວໃຊ້ຜົມຂອງຕົນເພື່ອເຊັດຕີນຂອງພະອົງໃຫ້ແຫ້ງ. ໃນຂະນະທີ່ເຈົ້າພາບຂອງພະເຍຊູຖອຍໜີດ້ວຍຄວາມລັງກຽດແລະຕຳໜິພະເຍຊູຢ່າງແຮງທີ່ຍອມໃຫ້ຜູ້ຍິງຄົນນີ້ເຂົ້າມາໃກ້ພະອົງ ພະເຍຊູຊົມເຊີຍຜູ້ຍິງຄົນນີ້ຢ່າງກະລຸນາສຳລັບການປະໃຈເກົ່າເອົາໃຈໃໝ່ຢ່າງຈິງໃຈຂອງລາວ ແລະເຮັດໃຫ້ລາວໝັ້ນໃຈໃນການໃຫ້ອະໄພຂອງພະເຢໂຫວາ. (ລືກາ 7:36-50) ໃນທຸກມື້ນີ້ຍິ່ງກວ່າທີ່ເຄີຍເປັນມາກ່ອນ ຄົນທີ່ໜັກອຶ້ງດ້ວຍຄວາມຮູ້ສຶກຜິດຕ້ອງກ້າທີ່ຈະເຂົ້າໄປຫາຜູ້ທີ່ສາມາດຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ຟື້ນຟູສາຍສຳພັນກັບພະເຈົ້າ! ອັນໃດເຮັດໃຫ້ພະເຍຊູເປັນບຸກຄົນທີ່ເຂົ້າຫາໄດ້ງ່າຍຂະໜາດນັ້ນ?
ອັນໃດເຮັດໃຫ້ພະເຍຊູເປັນບຸກຄົນທີ່ເຂົ້າຫາໄດ້ງ່າຍ?
12. ເປັນຫຍັງຈຶ່ງບໍ່ແມ່ນເລື່ອງແປກທີ່ພະເຍຊູເປັນຄົນທີ່ເຂົ້າຫາໄດ້ງ່າຍ?
12 ຂໍໃຫ້ຈື່ໄວ້ວ່າພະເຍຊູຮຽນແບບພໍ່ທີ່ຮັກຂອງພະອົງເຊິ່ງຢູ່ໃນສະຫວັນໄດ້ຢ່າງຄົບຖ້ວນ. (ໂຢຮັນ 14:9) ຄຳພີໄບເບິນເຕືອນໃຈເຮົາວ່າ ພະເຢໂຫວາ “ບໍ່ຢູ່ໄກຈາກເຮົາທັງຫຼາຍທຸກຄົນ.” (ກິດຈະການ 17:27) ພະເຢໂຫວາເປັນ “ຜູ້ຟັງຄວາມອ້ອນວອນ” ເປັນຜູ້ທີ່ເຂົ້າຫາໄດ້ງ່າຍສະເໝີສຳລັບຜູ້ຮັບໃຊ້ທີ່ສັດຊື່ຂອງພະອົງແລະສຳລັບຄົນອື່ນໆທີ່ປາຖະໜາຢ່າງຈິງໃຈທີ່ຈະສະແຫວງຫາແລະຮັບໃຊ້ພະອົງ. (ຄຳເພງ 65:2) ຄິດເບິ່ງດູ ບຸກຄົນທີ່ສຳຄັນແລະມີສິດອຳນາດຫຼາຍທີ່ສຸດໃນເອກະພົບຍັງເປັນຜູ້ທີ່ເຂົ້າຫາໄດ້ງ່າຍທີ່ສຸດ! ພະເຍຊູຮັກຜູ້ຄົນຄືກັບທີ່ພໍ່ຮັກ. ໃນບົດຕ່າງໆຕໍ່ໄປນີ້ ເຮົາຈະພິຈາລະນາກ່ຽວກັບຄວາມຮັກອັນແຮງກ້າທີ່ຢູ່ໃນໃຈຂອງພະເຍຊູ. ແນວໃດກໍຕາມ ພະເຍຊູເປັນບຸກຄົນທີ່ເຂົ້າຫາໄດ້ງ່າຍ ສິ່ງທີ່ປາກົດເຫັນໄດ້ເລີຍສ່ວນໃຫຍ່ແລ້ວແມ່ນຍ້ອນຄວາມຮັກທີ່ພະອົງມີຕໍ່ຜູ້ຄົນ. ຂໍໃຫ້ພິຈາລະນາລັກສະນະນິດໄສບາງຢ່າງຂອງພະເຍຊູທີ່ສະແດງເຖິງຄວາມຮັກເຊັ່ນນັ້ນ.
13. ພໍ່ແມ່ສາມາດຮຽນແບບພະເຍຊູແນວໃດ?
13 ຜູ້ຄົນຮູ້ສຶກໄດ້ໂລດວ່າພະເຍຊູສົນໃຈໃນເຂົາເຈົ້າເປັນສ່ວນຕົວ. ຄວາມສົນໃຈເປັນສ່ວນຕົວແບບນີ້ບໍ່ໄດ້ໝົດໄປເມື່ອພະເຍຊູຢູ່ພາຍໃຕ້ຄວາມກົດດັນ. ດັ່ງທີ່ໄດ້ພິຈາລະນາແລ້ວ ເມື່ອພໍ່ແມ່ພາລູກມາຫາພະເຍຊູ ພະອົງຍັງເປັນຄົນທີ່ເຂົ້າຫາໄດ້ງ່າຍເຖິງວ່າມີວຽກຫຍຸ້ງແລະກຳລັງແບກຄວາມຮັບຜິດຊອບທີ່ໜັກ. ນັ້ນເປັນຕົວຢ່າງທີ່ດີໃຫ້ພໍ່ແມ່! ໃນໂລກທຸກມື້ນີ້ ການລ້ຽງລູກເປັນເລື່ອງຍາກ. ແຕ່ເປັນເລື່ອງສຳຄັນທີ່ລູກເຫັນວ່າພໍ່ແມ່ເປັນຜູ້ທີ່ເຂົ້າຫາໄດ້ງ່າຍ. ຖ້າເຈົ້າເປັນພໍ່ຫຼືແມ່ຄົງຮູ້ດີວ່າບາງຄັ້ງເຈົ້າມີວຽກຫຍຸ້ງໂພດຈົນບໍ່ມີເວລາເອົາໃຈໃສ່ຄວາມຈຳເປັນຂອງລູກ. ແນວໃດກໍຕາມ ເຈົ້າສາມາດເຮັດໃຫ້ລູກໝັ້ນໃຈໄດ້ບໍວ່າເຈົ້າຈະຫາເວລາໃຫ້ລູກໄວເທົ່າທີ່ຈະເປັນໄປໄດ້? ຖ້າເຈົ້າຮັກສາຄຳເວົ້າ ລູກກໍຈະຮຽນຮູ້ວ່າຄວາມອົດທົນຍ່ອມໃຫ້ຜົນຕອບແທນ. ລູກຍັງຈະຮຽນຮູ້ດ້ວຍວ່າເຈົ້າຍິນດີໃຫ້ລູກເຂົ້າຫາໄດ້ທຸກເວລາ ບໍ່ວ່າລູກມີບັນຫາຫຼືມີຄວາມກັງວົນໃດໆກໍຕາມ.
14-16. (ກ) ສະພາບການແບບໃດທີ່ເປັນສາເຫດໃຫ້ພະເຍຊູເຮັດການອັດສະຈັນຄັ້ງທຳອິດ ແລະເປັນຫຍັງນັ້ນຈຶ່ງເປັນການກະທຳທີ່ດີເລີດ? (ຂ) ການອັດສະຈັນຂອງພະເຍຊູຢູ່ເມືອງການາເປີດເຜີຍອັນໃດກ່ຽວກັບພະອົງ ແລະໃຫ້ບົດຮຽນອັນໃດຕໍ່ພໍ່ແມ່?
14 ພະເຍຊູເຮັດໃຫ້ຜູ້ຄົນຮູ້ວ່າສິ່ງທີ່ເຂົາເຈົ້າເປັນຫ່ວງກັງວົນເປັນເລື່ອງສຳຄັນຕໍ່ພະອົງ. ຕົວຢ່າງ ຂໍໃຫ້ນຶກເຖິງການອັດສະຈັນທຳອິດທີ່ພະອົງເຮັດ. ພະອົງເຂົ້າຮ່ວມໃນງານແຕ່ງດອງຢູ່ເມືອງການາເຊິ່ງເປັນເມືອງໜຶ່ງໃນແຂວງຄາລິເລ. ໄດ້ເກີດບັນຫາຂຶ້ນເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ລຳບາກໃຈ ນັ້ນຄືເຫຼົ້າອະງຸ່ນໝົດ! ມາລີແມ່ຂອງພະເຍຊູໄດ້ບອກພະອົງກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນ. ແລະພະເຍຊູເຮັດແນວໃດ? ພະອົງສັ່ງໃຫ້ຄົນຮັບໃຊ້ຕັກນ້ຳໃຫ້ເຕັມໄຫຫີນໃຫຍ່ຫົກໜ່ວຍ. ເມື່ອເອົານ້ຳໃນໄຫໄປໃຫ້ຜູ້ດູແລງານລ້ຽງຊີມ ປາກົດວ່າມັນເປັນເຫຼົ້າອະງຸ່ນແນວດີ! ນີ້ເປັນການຫຼິ້ນກົນບໍ? ບໍ່ແມ່ນ ນ້ຳໄດ້ “ກາຍເປັນເຫຼົ້າອະງຸ່ນ.” (ໂຢຮັນ 2:1-11, ທ.ປ.) ການປ່ຽນຈາກສິ່ງໜຶ່ງໄປເປັນອີກສິ່ງໜຶ່ງເປັນຄວາມໃຝ່ຝັນຂອງມະນຸດດົນນານມາແລ້ວ. ເປັນເວລາຫຼາຍສະຕະວັດ ຄົນທີ່ເອີ້ນກັນວ່ານັກຫຼິ້ນແຮ່ແປທາດໄດ້ພະຍາຍາມເຮັດໃຫ້ທາດຊືນກາຍເປັນຄຳ. ເຂົາເຈົ້າບໍ່ໄດ້ປະສົບຜົນສຳເລັດ ເຖິງແມ່ນວ່າທີ່ຈິງແລ້ວຊືນແລະຄຳເປັນທາດທີ່ຄ້າຍກັນຢ່າງໜ້າງຶດງໍ້. * ຈະວ່າແນວໃດກ່ຽວກັບນ້ຳແລະເຫຼົ້າອະງຸ່ນ? ນ້ຳມີສ່ວນປະກອບທາງເຄມີທີ່ບໍ່ສັບຊ້ອນເຊິ່ງປະກອບດ້ວຍທາດພື້ນຖານສອງຢ່າງ. ກົງກັນຂ້າມ ເຫຼົ້າອະງຸ່ນມີສານເກືອບໜຶ່ງພັນຢ່າງທີ່ປະກອບເປັນທາດພື້ນຖານຫຼາຍຢ່າງ ແລະທາດເຫຼົ່ານັ້ນມີອົງປະກອບທີ່ສັບຊ້ອນ! ເປັນຫຍັງພະເຍຊູຈຶ່ງເຮັດການອັດສະຈັນເຊັ່ນນັ້ນພຽງເພື່ອແກ້ບັນຫາເລັກນ້ອຍເຊັ່ນ ການທີ່ເຫຼົ້າອະງຸ່ນໝົດໃນງານລ້ຽງ?
15 ນີ້ບໍ່ແມ່ນບັນຫາເລັກນ້ອຍຕໍ່ເຈົ້າບ່າວແລະເຈົ້າສາວ. ໃນຕາເວັນອອກກາງສະໄໝບູຮານ ການຕ້ອນຮັບຢ່າງດີເປັນເລື່ອງສຳຄັນແທ້ໆ. ການທີ່ເຫຼົ້າອະງຸ່ນໝົດຢູ່ງານແຕ່ງດອງຄົງຈະເຮັດໃຫ້ເຈົ້າບ່າວແລະເຈົ້າສາວຂາຍໜ້າ ເຮັດໃຫ້ເກີດຄວາມຮູ້ສຶກທີ່ບໍ່ດີໃນວັນແຕ່ງດອງຂອງຕົນ ແລະເລື່ອງນີ້ຈະຢູ່ໃນຄວາມຊົງຈຳຂອງເຂົາເຈົ້າໄປອີກຫຼາຍປີນັບຈາກນັ້ນ. ບັນຫານີ້ເປັນເລື່ອງສຳຄັນຕໍ່ເຈົ້າບ່າວແລະເຈົ້າສາວແລະຕໍ່ພະເຍຊູນຳ. ດັ່ງນັ້ນ ພະອົງຈຶ່ງລົງມືເຮັດບາງຢ່າງ. ເຈົ້າເຫັນແລ້ວແມ່ນບໍວ່າເປັນຫຍັງຜູ້ຄົນຈຶ່ງເຂົ້າຫາພະອົງດ້ວຍເລື່ອງທີ່ເຂົາເຈົ້າເປັນຫ່ວງກັງວົນ?
ສະແດງໃຫ້ລູກເຫັນວ່າ ເຈົ້າເປັນຄົນທີ່ເຂົ້າຫາໄດ້ງ່າຍແລະໃສ່ໃຈແທ້ໆ
16 ອີກຄັ້ງໜຶ່ງທີ່ພໍ່ແມ່ສາມາດໄດ້ບົດຮຽນທີ່ເປັນປະໂຫຍດຈາກເລື່ອງນີ້. ຈະວ່າແນວໃດຖ້າລູກເຂົ້າຫາເຈົ້າເພາະໜັກໃຈດ້ວຍບັນຫາບາງຢ່າງ? ເຈົ້າອາດຢາກຈະບອກວ່າບັນຫາທີ່ລູກເປັນຫ່ວງກັງວົນນັ້ນເປັນເລື່ອງເລັກນ້ອຍ. ເຈົ້າອາດເຫັນວ່າເປັນເລື່ອງຕາຫົວຂວັນຊ້ຳ. ເມື່ອທຽບກັບພາລະໜັກຂອງເຈົ້າເອງແລ້ວ ບັນຫາຂອງລູກອາດເບິ່ງຄືວ່າເປັນເລື່ອງບໍ່ສຳຄັນແທ້ໆ. ແຕ່ຂໍໃຫ້ຈື່ໄວ້ວ່າມັນບໍ່ແມ່ນເລື່ອງເລັກນ້ອຍສຳລັບລູກ! ຖ້າບັນຫານັ້ນສຳຄັນຕໍ່ຄົນທີ່ເຈົ້າຮັກ ບັນຫານັ້ນຈະບໍ່ສຳຄັນຕໍ່ເຈົ້ານຳບໍ? ການບອກໃຫ້ລູກຮູ້ວ່າເຈົ້າສົນໃຈໃນສິ່ງທີ່ເຂົາເປັນຫ່ວງຈະເຮັດໃຫ້ເຈົ້າເປັນຄົນທີ່ເຂົ້າຫາໄດ້ງ່າຍ.
17. ພະເຍຊູໄດ້ວາງຕົວຢ່າງແບບໃດໃນເລື່ອງຄວາມອ່ອນໂຍນ ແລະເປັນຫຍັງຄຸນລັກສະນະນີ້ຈຶ່ງເປັນຫຼັກຖານທີ່ສະແດງເຖິງຄວາມເຂັ້ມແຂງ?
17 ດັ່ງທີ່ໄດ້ພິຈາລະນາໃນບົດທີ 3 ພະເຍຊູອ່ອນໂຍນແລະຖ່ອມໃຈ. (ມັດທາຍ 11:29) ຄວາມອ່ອນໂຍນເປັນຄຸນລັກສະນະທີ່ດີເລີດ ເປັນຂໍ້ພິສູດທີ່ມີພະລັງຂອງຄວາມຖ່ອມໃນຫົວໃຈຂອງຄົນເຮົາ. ຄວາມອ່ອນໂຍນເປັນໜຶ່ງໃນໝາກຜົນແຫ່ງພະວິນຍານບໍລິສຸດຂອງພະເຈົ້າແລະກ່ຽວຂ້ອງກັບສະຕິປັນຍາຈາກພະເຈົ້າ. (ຄາລາຊີ 5:22, 23; ຢາໂກໂບ 3:13) ເຖິງວ່າຖືກຍົວະຍຸຢ່າງຮຸນແຮງ ພະເຍຊູກໍຍັງຄວບຄຸມຕົນເອງໄດ້. ແນ່ນອນວ່າຄວາມອ່ອນໂຍນຂອງພະອົງບໍ່ແມ່ນຄວາມອ່ອນແອ. ນັກປາດຄົນໜຶ່ງເວົ້າເຖິງຄຸນລັກສະນະນີ້ວ່າ “ເບື້ອງຫຼັງຄວາມອ່ອນໂຍນຄືຄວາມແຂງຄືເຫຼັກກ້າ.” ທີ່ຈິງ ຫຼາຍຄັ້ງເຮົາຕ້ອງເຂັ້ມແຂງເພື່ອຈະຄວບຄຸມອາລົມແລະປະຕິບັດກັບຄົນອື່ນດ້ວຍຄວາມອ່ອນໂຍນ. ແຕ່ດ້ວຍການຊ່ວຍເຫຼືອຈາກພະເຢໂຫວາ ເຮົາສາມາດຮຽນແບບພະເຍຊູໃນການສະແດງຄວາມອ່ອນໂຍນ ແລະນັ້ນຈະເຮັດໃຫ້ເຮົາເປັນຄົນທີ່ເຂົ້າຫາໄດ້ງ່າຍຂຶ້ນ.
18. ຕົວຢ່າງອັນໃດທີ່ສະແດງເຖິງຄວາມມີເຫດຜົນຂອງພະເຍຊູ ແລະເປັນຫຍັງເຈົ້າຈຶ່ງຄິດວ່າຄຸນລັກສະນະນີ້ເຮັດໃຫ້ຄົນເຮົາເປັນຜູ້ທີ່ເຂົ້າຫາໄດ້ງ່າຍ?
18 ພະເຍຊູເປັນຄົນມີເຫດຜົນ. ເມື່ອພະເຍຊູຢູ່ເມືອງຕີໂລ ຜູ້ຍິງຄົນໜຶ່ງໄດ້ມາຫາພະອົງເພາະວ່າລູກສາວຂອງລາວ “ທຸກລຳບາກຫຼາຍດ້ວຍຜີຮ້າຍເຂົ້າສິງ.” ພະເຍຊູສະແດງໃຫ້ເຫັນໃນສາມວິທີວ່າບໍ່ຢາກເຮັດໃນສິ່ງທີ່ລາວຕ້ອງການ. ວິທີທຳອິດ ພະອົງບໍ່ຕອບ; ວິທີທີສອງ ພະອົງບອກເຫດຜົນທີ່ພະອົງບໍ່ຄວນເຮັດຕາມທີ່ລາວຂໍ; ວິທີທີສາມ ພະອົງຍົກຄຳອຸປະມາທີ່ເຮັດໃຫ້ເຫດຜົນຂອງພະອົງຊັດເຈນຍິ່ງຂຶ້ນ. ແຕ່ພະອົງມີທ່າທີທີ່ເຢັນຊາແລະແຂງກະດ້າງບໍ? ພະອົງເວົ້າເປັນໄນໆບໍວ່າຜູ້ຍິງຄົນນີ້ກຳລັງຢູ່ໃນອັນຕະລາຍທີ່ກ້າມາໂຕ້ແຍ່ງຄຳເວົ້າຂອງບຸລຸດທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ເຊັ່ນນັ້ນ? ບໍ່ແມ່ນ ຜູ້ຍິງຄົນນີ້ຮູ້ສຶກໝັ້ນໃຈຈົນເຫັນໄດ້ຢ່າງຈະແຈ້ງ. ລາວບໍ່ພຽງແຕ່ຂໍຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອແຕ່ຍັງບາກບັ່ນຕໍ່ໆໄປທັງໆທີ່ເບິ່ງຄືວ່າພະອົງບໍ່ເຕັມໃຈທີ່ຈະຊ່ວຍເຫຼືອ. ພະເຍຊູເຫັນຄວາມເຊື່ອອັນໂດດເດັ່ນທີ່ກະຕຸ້ນຍິງຄົນນີ້ໃຫ້ບາກບັ່ນຕໍ່ໆໄປ ພະອົງຈຶ່ງປິ່ນປົວລູກສາວຂອງລາວ. (ມັດທາຍ 15:22-28) ແນ່ນອນວ່າຄວາມມີເຫດຜົນຂອງພະເຍຊູ ຄວາມເຕັມໃຈທີ່ຈະຮັບຟັງແລະຍອມເຮັດຕາມເມື່ອເໝາະສົມ ເຮັດໃຫ້ຜູ້ຄົນຮ້ອນຮົນທີ່ຈະເຂົ້າໃກ້ພະອົງ!
ເຈົ້າເປັນຄົນທີ່ເຂົ້າຫາໄດ້ງ່າຍບໍ?
19. ເຮົາຈະຮູ້ໄດ້ແນວໃດວ່າເຮົາເປັນຄົນທີ່ເຂົ້າຫາໄດ້ງ່າຍ?
19 ຜູ້ຄົນມັກຄິດວ່າຕົນເອງເປັນຄົນທີ່ເຂົ້າຫາໄດ້ງ່າຍ. ຕົວຢ່າງ ບາງຄົນທີ່ຢູ່ໃນຕຳແໜ່ງທີ່ມີສິດອຳນາດມັກເວົ້າວ່າເຂົາເຈົ້າວ່າງສະເໝີສຳລັບການຕິດຕໍ່ພົວພັນ ຜູ້ທີ່ຢູ່ໃຕ້ບັງຄັບບັນຊາສາມາດເຂົ້າຫາໄດ້ຕະຫຼອດເວລາ. ແຕ່ຄຳພີໄບເບິນມີຄຳເຕືອນທີ່ມີພະລັງດັ່ງນີ້ “ຄົນຫຼາຍຄົນປະກາດຕົວມີຄວາມດີ ແຕ່ວ່າຄົນສັດຊື່ຜູ້ໜຶ່ງໃຜຈະພົບເພິ່ນ?” (ສຸພາສິດ 20:6) ເປັນເລື່ອງງ່າຍທີ່ຈະເວົ້າວ່າເຮົາເປັນຄົນທີ່ເຂົ້າຫາໄດ້ງ່າຍ ແຕ່ເຮົາຮຽນແບບຄວາມຮັກຂອງພະເຍຊູໃນແງ່ນີ້ໄດ້ຄືກັບພະອົງແທ້ໆບໍ? ຄຳຕອບບໍ່ໄດ້ຂຶ້ນກັບວ່າເຮົາເບິ່ງເຮົາເອງວ່າເປັນແນວໃດ ແຕ່ຂຶ້ນກັບວ່າຄົນອື່ນເບິ່ງເຮົາແນວໃດ. ໂປໂລກ່າວວ່າ “ຄວາມອ່ອນຫວານ [“ຄວາມມີເຫດຜົນ,” ລ.ມ.] ຂອງທ່ານທັງຫຼາຍຈົ່ງໃຫ້ປາກົດແກ່ຄົນທັງປວງ.” (ຟີລິບ 4:5) ເຮົາແຕ່ລະຄົນຄວນຖາມຕົວເອງວ່າ ‘ຄົນອື່ນເບິ່ງຂ້ອຍວ່າເປັນຄົນແນວໃດ? ຂ້ອຍມີຊື່ສຽງແນວໃດ?’
ຜູ້ເຖົ້າແກ່ຄວນພະຍາຍາມເປັນຄົນທີ່ເຂົ້າຫາໄດ້ງ່າຍ
20. (ກ) ເປັນຫຍັງຈຶ່ງສຳຄັນທີ່ຄລິດສະຕຽນເຊິ່ງເປັນຜູ້ເຖົ້າແກ່ຈະເປັນຄົນທີ່ເຂົ້າຫາໄດ້ງ່າຍ? (ຂ) ເປັນຫຍັງເຮົາຄວນເປັນຄົນມີເຫດຜົນໃນສິ່ງທີ່ເຮົາຄາດໝາຍຈາກຜູ້ເຖົ້າແກ່ໃນປະຊາຄົມ?
20 ຄລິດສະຕຽນທີ່ເປັນຜູ້ເຖົ້າແກ່ຄວນພະຍາຍາມເປັນພິເສດທີ່ຈະເປັນຄົນທີ່ເຂົ້າຫາໄດ້ງ່າຍ. ເຂົາເຈົ້າປາຖະໜາຢ່າງຍິ່ງທີ່ຈະປະຕິບັດຕາມຄຳພັນລະນາທີ່ບັນທຶກໄວ້ໃນເອຊາອີ 32:1, 2 ທີ່ວ່າ ເຂົາເຈົ້າຈະ “ປົກປ້ອງກັ້ນຈາກລົມພັດ ແລະ [ເປັນ] ທີ່ເພິ່ງອາໄສຈາກຟ້າແຕກຟ້າຜ້ຽງ . . . ຈະເປັນຄືຫ້ວຍນ້ຳໃນດິນແຫ້ງ ຄືຮົ່ມເງົາແຕ່ຫີນດານອັນສູງໃນປະເທດດິນບໍ່ເກີດຜົນ.” ຜູ້ເຖົ້າແກ່ສາມາດໃຫ້ການປົກປ້ອງ ໃຫ້ຄວາມສົດຊື່ນ ແລະໃຫ້ການບັນເທົາທຸກດັ່ງກ່າວໄດ້ກໍຕໍ່ເມື່ອເປັນຄົນທີ່ເຂົ້າຫາໄດ້ງ່າຍ. ແມ່ນຢູ່ ການເຮັດເຊັ່ນນັ້ນບໍ່ແມ່ນວ່າຈະງ່າຍສະເໝີໄປ ເພາະຜູ້ເຖົ້າແກ່ແບກພາລະຄວາມຮັບຜິດຊອບທີ່ໜັກໜ່ວງໃນສະໄໝທີ່ຫຍຸ້ງຍາກນີ້. ແນວໃດກໍຕາມ ຜູ້ເຖົ້າແກ່ບໍ່ຄວນໃຫ້ຄົນອື່ນຄິດວ່າເຂົາເຈົ້າຫຍຸ້ງຫຼາຍໂພດທີ່ຈະເອົາໃຈໃສ່ຄວາມຈຳເປັນຂອງແກະຂອງພະເຢໂຫວາ. (1 ເປໂຕ 5:2) ສະມາຊິກຄົນອື່ນໆໃນປະຊາຄົມຄວນມີເຫດຜົນໃນສິ່ງທີ່ເຂົາເຈົ້າຄາດໝາຍຈາກຄົນທີ່ສັດຊື່ເຊັ່ນນັ້ນ ໂດຍສະແດງຄວາມຖ່ອມແລະໃຫ້ຄວາມຮ່ວມມື.—ເຫບເລີ 13:17.
21. ພໍ່ແມ່ຈະເປັນຄົນທີ່ລູກເຂົ້າຫາໄດ້ງ່າຍຢູ່ສະເໝີໄດ້ແນວໃດ ແລະເຮົາຈະພິຈາລະນາຫຍັງໃນບົດຕໍ່ໄປ?
21 ພໍ່ແມ່ຄວນພະຍາຍາມເປັນຄົນທີ່ລູກຈະເຂົ້າຫາໄດ້ສະເໝີ. ການເຮັດເຊັ່ນນີ້ເປັນເລື່ອງສຳຄັນແທ້ໆ! ພໍ່ແມ່ຕ້ອງການໃຫ້ລູກຮູ້ວ່າການໄວ້ວາງໃຈພໍ່ຫຼືແມ່ນັ້ນເປັນເລື່ອງທີ່ປອດໄພ. ດັ່ງນັ້ນ ພໍ່ແມ່ທີ່ເປັນຄລິດສະຕຽນຕ້ອງເປັນຄົນອ່ອນໂຍນແລະມີເຫດຜົນ ລະວັງທີ່ຈະບໍ່ສະແດງປະຕິກິລິຍາຫຼາຍເກີນໄປເມື່ອລູກສາລະພາບຄວາມຜິດຫຼືສະແດງຄວາມຄິດທີ່ຜິດບາງຢ່າງອອກມາ. ໃນຂະນະທີ່ແອບສອນລູກຢ່າງອົດທົນ ພໍ່ແມ່ພະຍາຍາມທີ່ຈະເປີດໂອກາດໃຫ້ມີການສື່ຄວາມກັນຢູ່ສະເໝີ. ທີ່ຈິງເຮົາທຸກຄົນຢາກເປັນຄົນທີ່ເຂົ້າຫາໄດ້ງ່າຍຄືກັບທີ່ພະເຍຊູເປັນ. ໃນບົດຕໍ່ໄປ ເຮົາຈະພິຈາລະນາເລື່ອງຄວາມເມດຕາສົງສານຢ່າງຈິງໃຈຂອງພະເຍຊູ ເຊິ່ງເປັນຄຸນລັກສະນະທີ່ສຳຄັນຢ່າງໜຶ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ພະອົງເປັນຄົນທີ່ເຂົ້າຫາໄດ້ງ່າຍ.
^ ນັກຮຽນວິຊາເຄມີຮູ້ວ່າທາດຊືນແລະທາດຄຳຢູ່ໃນຕຳແໜ່ງທີ່ໃກ້ຄຽງກັນໃນຕາຕະລາງທາດເຄມີ. ອາໂຕມຂອງທາດຊືນມີໂປລຕົງໃນນິວເຄຍຂອງມັນຫຼາຍກວ່າໃນທາດຄຳພຽງແຕ່ສາມໂປລຕົງ. ນັກຟິຊິກສາດສະໄໝປັດຈຸບັນແມ່ນວ່າເຄີຍໄດ້ເຮັດໃຫ້ທາດຊືນໃນປະລິມານເລັກນ້ອຍກາຍເປັນຄຳ ແຕ່ຂະບວນການດັ່ງກ່າວຕ້ອງໃຊ້ພະລັງງານຫຼາຍຈົນບໍ່ຄຸ້ມກັບຄ່າໃຊ້ຈ່າຍ.
