ຂ້າມໄປທີ່ເນື້ອໃນ

ຂ້າມໄປທີ່ສາລະບານ

ບົດ​ທີ 5

“ພວກເຮົາ​ຕ້ອງ​ເຊື່ອຟັງ​ພະເຈົ້າ​ທີ່​ເປັນ​ຜູ້​ປົກ​ຄອງ”

“ພວກເຮົາ​ຕ້ອງ​ເຊື່ອຟັງ​ພະເຈົ້າ​ທີ່​ເປັນ​ຜູ້​ປົກ​ຄອງ”

ອັກຄະສາວົກ​ວາງ​ຕົວຢ່າງ​ທີ່​ດີ​ໄວ້​ສຳລັບ​ຄລິດສະຕຽນ​ແທ້​ທຸກ​ຄົນ

ຈາກ​ກິດຈະການ 5:12–6:7

1-3. (ກ) ເປັນ​ຫຍັງ​ພວກ​ອັກຄະສາວົກ​ຈຶ່ງ​ຖືກ​ພາ​ໂຕ​ມາ​ຢູ່​ຕໍ່​ໜ້າ​ສານ​ຊັນເຮດຣິນ ແລະ​ຄຳ​ຖາມ​ສຳຄັນ​ແມ່ນ​ຫຍັງ? (ຂ) ເປັນ​ຫຍັງ​ເຮົາ​ສົນໃຈ​ຫຼາຍ​ແທ້​ໆ​ວ່າ​ພວກ​ອັກຄະສາວົກ​ຮັບ​ມື​ໄດ້​ແນວ​ໃດ?

 ພວກ​ຜູ້​ພິພາກສາ​ໃນ​ສານ​ຊັນເຮດຣິນ​ໃຈ​ຮ້າຍ​ຫຼາຍ! ຕອນ​ນັ້ນ​ພວກ​ອັກຄະສາວົກ​ຂອງ​ພະ​ເຢຊູ​ກຳລັງ​ຖືກ​ພິຈາລະນາ​ຄະດີ​ຕໍ່​ໜ້າ​ສານ​ສູງ​ນີ້. ເປັນ​ຫຍັງ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ຈຶ່ງ​ຖືກ​ພິຈາລະນາ​ຄະດີ? ໂຢເຊັບ ກາຢະຟາ ປະໂລຫິດ​ໃຫຍ່​ແລະ​ປະທານ​ຂອງ​ສານ​ຊັນເຮດຣິນ​ເວົ້າ​ຕໍ່​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ຢ່າງ​ໜັກແໜ້ນ​ວ່າ: “ພວກ​ເຮົາ​ສັ່ງ​ພວກ​ເຈົ້າ​ແລ້ວ​ວ່າ​ບໍ່​ໃຫ້​ສອນ​ໃນ​ນາມ​ຂອງ​ຄົນ​ນັ້ນ​ອີກ.” ປະທານ​ສານ​ຄົນ​ນີ້​ໃຈ​ຮ້າຍ​ຫຼາຍ​ຈົນ​ບໍ່​ຢາກ​ເວົ້າ​ເຖິງ​ຊື່​ຂອງ​ພະ​ເຢຊູ​ຊ້ຳ. ກາຢະຟາ​ເວົ້າ​ຕໍ່​ໄປ​ວ່າ: “ແຕ່​ພວກ​ເຈົ້າ​ພັດ​ແຮ່ງ​ແພ່​ຄຳ​ສອນ​ຂອງ​ພວກ​ເຈົ້າ​ໄປ​ທົ່ວ​ເມືອງ​ເຢຣູຊາເລັມ​ແລະ​ຕັ້ງໃຈ​ຈະ​ກ່າວ​ຫາ​ພວກ​ເຮົາ​ວ່າ​ມີ​ຄວາມ​ຜິດ​ທີ່​ເຮັດ​ໃຫ້​ຄົນ​ນັ້ນ​ຕ້ອງ​ຕາຍ.” (ກຈກ. 5:28) ເຂົາ​ເຈົ້າ​ຕ້ອງ​ການ​ຈະ​ບອກ​ພວກ​ອັກຄະສາວົກ​ວ່າ: ເຊົາ​ປະກາດ ຖ້າ​ບໍ່​ຈັ່ງ​ຊັ້ນ​ຈະ​ຖືກ​ລົງໂທດ!

2 ພວກ​ອັກຄະສາວົກ​ເຮັດ​ແນວ​ໃດ​ເມື່ອ​ໄດ້​ຍິນ​ຄຳ​ສັ່ງ​ນີ້? ວຽກ​ປະກາດ​ເປັນ​ໜ້າທີ່​ມອບໝາຍ​ທີ່​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ໄດ້​ຮັບ​ຈາກ​ພະ​ເຢຊູ ຜູ້​ທີ່​ໄດ້​ຮັບ​ອຳນາດ​ຈາກ​ພະເຈົ້າ. (ມທ. 28:18-20) ພວກ​ອັກຄະສາວົກ​ຈະ​ຍອມແພ້​ແລະ​ເຊົາ​ປະກາດ​ບໍ? ຫຼື​ວ່າ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ຈະ​ປະກາດ​ຕໍ່​ໄປ​ຢ່າງ​ກ້າຫານ? ຄຳ​ຖາມ​ສຳຄັນ​ຄື ເຂົາ​ເຈົ້າ​ຈະ​ເຊື່ອຟັງ​ພະເຈົ້າ​ຫຼື​ມະນຸດ? ອັກຄະສາວົກ​ເປໂຕ​ເວົ້າ​ແທນ​ພວກ​ອັກຄະສາວົກ​ຄົນ​ອື່ນ​ໆ​ທັງໝົດ​ໂດຍ​ບໍ່​ລັງເລ. ຄຳ​ເວົ້າ​ຂອງ​ລາວ​ຈະ​ແຈ້ງ​ແລະ​ກ້າຫານ.

3 ພວກ​ເຮົາ​ທີ່​ເປັນ​ຄລິດສະຕຽນ​ແທ້​ສົນໃຈ​ຫຼາຍ​ວ່າ ພວກ​ອັກຄະສາວົກ​ຮັບ​ມື​ແນວ​ໃດ​ກັບ​ການ​ຂົ່ມ​ຂູ່​ຂອງ​ສານ​ຊັນເຮດຣິນ. ພວກ​ເຮົາ​ກໍ​ໄດ້​ຮັບ​ມອບໝາຍ​ໃຫ້​ປະກາດ​ນຳ ແລະ​ຕອນ​ທີ່​ເຮັດ​ວຽກ​ມອບໝາຍ​ນີ້ ເຮົາ​ເອງ​ກໍ​ເຈິ​ກັບ​ການ​ຕໍ່ຕ້ານ​ຄື​ກັນ. (ມທ. 10:22) ພວກ​ຜູ້​ຕໍ່ຕ້ານ​ອາດຈະ​ພະຍາຍາມ​ເຮັດ​ໃຫ້​ວຽກ​ປະກາດ​ເປັນ​ເລື່ອງ​ທີ່​ຍາກ​ຂຶ້ນ ຫຼື​ເຖິງຂັ້ນ​ສັ່ງ​ຫ້າມ​ວຽກ​ຂອງ​ເຮົາ. ເມື່ອ​ມີ​ເລື່ອງ​ແບບ​ນີ້​ເກີດ​ຂຶ້ນ​ເຮົາ​ຈະ​ເຮັດ​ແນວ​ໃດ? ການ​ຄິດ​ເຖິງ​ເຫດ​ການ​ທີ່​ເກີດ​ຂຶ້ນ​ກັບ​ພວກ​ອັກຄະສາວົກ​ໃນ​ອະດີດ​ຕອນ​ທີ່​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ຖືກ​ພາ​ໂຕ​ໄປ​ພິຈາລະນາ​ຄະດີ​ຕໍ່​ໜ້າ​ສານ​ຊັນເຮດຣິນ​ຈະ​ຊ່ວຍ​ເຮົາ​ໃຫ້​ກ້າຫານ​ຫຼາຍ​ຂຶ້ນ. a

“ທູດສະຫວັນ​ຂອງ​ພະ​ເຢໂຫວາ​ໄດ້​ມາ​ເປີດ​ປະຕູ” (ກິດຈະການ 5:12-21ກ)

4, 5. ເປັນ​ຫຍັງ​ກາຢະຟາ​ແລະ​ພວກ​ຊາດູກາຍ​ຈຶ່ງ “ຮູ້ສຶກ​ອິດສາ”?

4 ເຮົາ​ຈື່​ໄດ້​ວ່າ​ເມື່ອ​ຖືກ​ສັ່ງ​ໃຫ້​ເຊົາ​ປະກາດ​ເທື່ອ​ທຳອິດ ເປໂຕ​ກັບ​ໂຢຮັນ​ຕອບ​ວ່າ: “ພວກ​ເຮົາ​ບໍ່​ສາມາດ​ເຊົາ​ເວົ້າ​ເລື່ອງ​ທີ່​ໄດ້​ເຫັນ​ແລະ​ໄດ້​ຍິນ​ນັ້ນ.” (ກຈກ. 4:20) ຫຼັງ​ຈາກ​ຖືກ​ພິຈາລະນາ​ຄະດີ​ໃນ​ສານ​ຊັນເຮດຣິນ​ເທື່ອ​ນັ້ນ ເປໂຕ​ກັບ​ໂຢຮັນ​ແລະ​ອັກຄະສາວົກ​ຄົນ​ອື່ນ​ໆ​ກໍ​ປະກາດ​ຕໍ່​ໄປ​ໃນ​ວິຫານ. ເຂົາ​ເຈົ້າ​ເຮັດ​ການ​ອັດສະຈັນ​ຫຼາຍ​ຢ່າງ ເຊັ່ນ ປິ່ນປົວ​ຄົນ​ປ່ວຍ​ແລະ​ຂັບ​ໄລ່​ປີສາດ. ເຂົາ​ເຈົ້າ​ເຮັດ​ສິ່ງ​ເຫຼົ່າ​ນັ້ນ “ຢູ່​ທາງ​ຍ່າງ​ທີ່​ມີ​ເສົາ​ລຽນ​ກັນ​ເຊິ່ງ​ໂຊໂລໂມນ​ໄດ້​ສ້າງ​ໄວ້” ທີ່​ຢູ່​ທາງ​ຕາເວັນ​ອອກ​ຂອງ​ວິຫານ​ບ່ອນ​ທີ່​ຄົນ​ຢິວ​ຫຼາຍ​ຄົນ​ມາ​ຊຸມນຸມ​ກັນ. ເບິ່ງ​ຄື​ວ່າ​ແມ່ນ​ແຕ່​ເງົາ​ຂອງ​ເປໂຕ​ກໍ​ຍັງ​ເຮັດ​ໃຫ້​ຄົນ​ເຊົາ​ປ່ວຍ! ຫຼາຍ​ຄົນ​ທີ່​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ປິ່ນປົວ​ທາງ​ຮ່າງກາຍ​ໄດ້​ຕອບ​ຮັບ​ການ​ສອນ ແລະ​ນັ້ນ​ຊ່ວຍ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ໃຫ້​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ປິ່ນປົວ​ທາງ​ຄວາມ​ເຊື່ອ​ນຳ. ຜົນ​ກໍ​ຄື “ຜູ້​ຄົນ​ຈຳນວນ​ຫຼາຍ​ທັງ​ຊາຍ​ແລະ​ຍິງ​ໄດ້​ເຂົ້າ​ມາ​ເຊື່ອ​ຜູ້​ເປັນ​ນາຍ​ເພີ່ມ​ຂຶ້ນ​ເລື້ອຍ​ໆ.”—ກຈກ. 5:12-15

5 ກາຢະຟາ​ແລະ​ພວກ​ຊາດູກາຍ “ຮູ້ສຶກ​ອິດສາ” ພວກ​ອັກຄະສາວົກ​ຫຼາຍ​ຈຶ່ງ​ຈັບ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ມາ​ຂັງ​ຄຸກ. (ກຈກ. 5:17, 18) ເປັນ​ຫຍັງ​ພວກ​ຊາດູກາຍ​ຈຶ່ງ​ໃຈ​ຮ້າຍ​ປານ​ນັ້ນ? ຍ້ອນ​ພວກ​ອັກຄະສາວົກ​ສອນ​ວ່າ​ພະ​ເຢຊູ​ຖືກ​ປຸກ​ໃຫ້​ຄືນ​ມາ​ຈາກ​ຕາຍ​ແລ້ວ ແຕ່​ພວກ​ຊາດູກາຍ​ບໍ່​ເຊື່ອ​ເລື່ອງ​ການ​ຄືນ​ມາ​ຈາກ​ຕາຍ. ພວກ​ອັກຄະສາວົກ​ສອນ​ວ່າ​ຜູ້​ຄົນ​ຕ້ອງ​ສະແດງ​ຄວາມ​ເຊື່ອ​ໃນ​ພະ​ເຢຊູ​ຈຶ່ງ​ຈະ​ລອດ ແຕ່​ພວກ​ຊາດູກາຍ​ຢ້ານ​ວ່າ​ຈະ​ຖືກ​ລົງໂທດ​ຈາກ​ໂຣມ​ຖ້າ​ຜູ້​ຄົນ​ໄປ​ເພິ່ງ​ພະ​ເຢຊູ​ໃນ​ຖານະ​ຜູ້​ນຳ. (ຢຮ. 11:48) ຈຶ່ງ​ບໍ່​ແປກ​ທີ່​ພວກ​ຊາດູກາຍ​ພະຍາຍາມ​ເຮັດ​ໃຫ້​ພວກ​ອັກຄະສາວົກ​ເຊົາ​ເຮັດ​ວຽກ​ປະກາດ!

6. ໃນ​ທຸກ​ມື້​ນີ້​ໃຜ​ມັກ​ຍຸຍົງ​ໃຫ້​ມີ​ການ​ຂົ່ມເຫງ​ຜູ້​ຮັບ​ໃຊ້​ຂອງ​ພະ​ເຢໂຫວາ ແລະ​ເປັນ​ຫຍັງ​ເຮົາ​ຈຶ່ງ​ບໍ່​ແປກໃຈ​ເມື່ອ​ມີ​ເລື່ອງ​ແບບ​ນີ້​ເກີດ​ຂຶ້ນ?

6 ໃນ​ທຸກ​ມື້​ນີ້​ກໍ​ຄື​ກັນ ເຫດຜົນ​ຫຼັກ​ທີ່​ພະຍານ​ພະ​ເຢໂຫວາ​ຖືກ​ຂົ່ມເຫງ​ກໍ​ຍ້ອນ​ພວກ​ຜູ້​ນຳ​ສາສະໜາ​ປອມ​ມັກ​ຍຸຍົງ​ຄົນ​ອື່ນ​ໃຫ້​ເຮັດ​ແບບ​ນັ້ນ. ຫຼາຍ​ເທື່ອ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ມັກ​ໃຊ້​ອິດທິພົນ​ທີ່​ໂຕເອງ​ມີ​ກະຕຸ້ນ​ໃຫ້​ຜູ້​ມີ​ອຳນາດ​ໃນ​ລັດຖະບານ​ແລະ​ສື່​ຕ່າງ​ໆ​ເພື່ອ​ເຮັດ​ໃຫ້​ເຮົາ​ເຊົາ​ເຮັດ​ວຽກ​ປະກາດ. ເຮົາ​ຄວນ​ແປກໃຈ​ບໍ​ເມື່ອ​ມີ​ເລື່ອງ​ແບບ​ນີ້​ເກີດ​ຂຶ້ນ? ບໍ່. ຂ່າວ​ສານ​ທີ່​ເຮົາ​ປະກາດ​ເປີດໂປງ​ສາສະໜາ​ປອມ​ເຊິ່ງ​ເຮັດ​ໃຫ້​ຄົນ​ທີ່​ມີ​ຫົວໃຈ​ດີ​ຫຼາຍ​ຄົນ​ຍອມຮັບ​ເອົາ​ຄວາມ​ຈິງ​ໃນ​ຄຳພີ​ໄບເບິນ ເຂົາ​ເຈົ້າ​ຫຼຸດ​ພົ້ນ​ຈາກ​ຄວາມ​ເຊື່ອ​ແລະ​ທຳນຽມ​ທີ່​ບໍ່​ໄດ້​ເປັນ​ໄປ​ຕາມ​ຫຼັກການ​ໃນ​ຄຳພີ​ໄບເບິນ. (ຢຮ. 8:32) ເມື່ອ​ຄິດ​ເຖິງ​ເລື່ອງ​ນີ້​ເຮົາ​ຈຶ່ງ​ບໍ່​ແປກໃຈ​ທີ່​ຫຼາຍ​ເທື່ອ​ພວກ​ຜູ້​ນຳ​ສາສະໜາ​ຈະ​ຮູ້ສຶກ​ກຽດຊັງ​ແລະ​ຂົ່ມເຫງ​ເຮົາ.

7, 8. ຄຳ​ສັ່ງ​ຂອງ​ທູດສະຫວັນ​ໜ້າ​ຈະ​ເຮັດ​ໃຫ້​ພວກ​ອັກຄະສາວົກ​ໝັ້ນ​ໃຈ​ໃນ​ເລື່ອງ​ຫຍັງ ແລະ​ມີ​ຄຳ​ຖາມ​ຫຍັງ​ທີ່​ເຮົາ​ໜ້າ​ຈະ​ຖາມ​ໂຕເອງ?

7 ຕອນ​ນັ່ງ​ຢູ່​ໃນ​ຄຸກ​ເພື່ອ​ລໍ​ຖ້າ​ການ​ພິຈາລະນາ​ຄະດີ ພວກ​ອັກຄະສາວົກ​ອາດຈະ​ສົງໄສ​ວ່າ​ພວກ​ສັດຕູ​ຈະ​ຂ້າ​ເຂົາ​ເຈົ້າ ແລະ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ກຳລັງ​ຈະ​ຕາຍ​ຍ້ອນ​ຄວາມ​ເຊື່ອ​ບໍ. (ມທ. 24:9) ແຕ່​ຕອນ​ກາງຄືນ ມີ​ບາງ​ສິ່ງ​ທີ່​ບໍ່​ຄາດ​ຄິດ​ເກີດ​ຂຶ້ນ “ທູດສະຫວັນ​ຂອງ​ພະ​ເຢໂຫວາ​ໄດ້​ມາ​ເປີດ​ປະຕູ​ຄຸກ.” b (ກຈກ. 5:19) ຫຼັງ​ຈາກ​ນັ້ນ​ທູດສະຫວັນ​ກໍ​ບອກ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ວ່າ: “ໄປ​ຢືນ​ໃນ​ວິຫານ​ແລ້ວ​ປະກາດ.” (ກຈກ. 5:20) ຄຳ​ສັ່ງ​ນັ້ນ​ຄື​ຊິ​ເຮັດ​ໃຫ້​ພວກ​ອັກຄະສາວົກ​ໝັ້ນ​ໃຈ​ວ່າ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ໄດ້​ເຮັດ​ສິ່ງ​ທີ່​ຖືກຕ້ອງ. ນອກ​ຈາກ​ນັ້ນ ຄຳ​ເວົ້າ​ຂອງ​ທູດສະຫວັນ​ກໍ​ຄື​ຈະ​ຊ່ວຍ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ໃຫ້​ປະກາດ​ຕໍ່​ໄປ​ເຖິງ​ວ່າ​ຖືກ​ຂົ່ມເຫງ. ເນື່ອງ​ຈາກ​ຄວາມ​ເຊື່ອ​ທີ່​ເຂັ້ມແຂງ​ແລະ​ຄວາມ​ກ້າຫານ ພວກ​ອັກຄະສາວົກ “ກໍ​ເຂົ້າ​ໄປ​ໃນ​ວິຫານ​ຕັ້ງແຕ່​ເຊົ້າ​ໆ​ແລະ​ສອນ​ຢູ່​ຫັ້ນ.”—ກຈກ. 5:21

8 ເຮົາ​ທຸກ​ຄົນ​ໜ້າ​ຈະ​ຖາມ​ໂຕເອງ​ວ່າ: ‘ຖ້າ​ຕ້ອງ​ເຈິ​ສະພາບການ​ທີ່​ຄ້າຍຄື​ກັບ​ພວກ​ອັກຄະສາວົກ ຂ້ອຍ​ຈະ​ມີ​ຄວາມ​ເຊື່ອ​ແລະ​ຄວາມ​ກ້າຫານ​ຫຼາຍ​ພໍ​ບໍ​ເພື່ອ​ຈະ​ປະກາດ​ຕໍ່​ໄປ?’ ເຮົາ​ສາມາດ​ເຮັດ​ວຽກ ‘ປະກາດ​ເລື່ອງ​ການ​ປົກຄອງ​ຂອງ​ພະເຈົ້າ’ ຢ່າງ​ລະອຽດ​ຖີ່​ຖ້ວນ​ຕໍ່​ໄປ​ໄດ້​ເພາະ​ເຮົາ​ຮູ້​ວ່າ​ວຽກ​ທີ່​ສຳຄັນ​ນີ້​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ສະໜັບສະໜູນ​ຈາກ​ທູດສະຫວັນ.—ກຈກ. 28:23; ພນມ. 14:6, 7

“ພວກ​ເຮົາ​ຕ້ອງ​ເຊື່ອຟັງ​ພະເຈົ້າ​ທີ່​ເປັນ​ຜູ້​ປົກຄອງ ບໍ່​ແມ່ນ​ມະນຸດ” (ກິດຈະການ 5:21ຂ-33)

“ພວກ​ເຂົາ​ເອົາ​ຕົວ​ພວກ​ອັກຄະສາວົກ​ມາ​ຢືນ​ຢູ່​ຕໍ່​ໜ້າ​ສານ​ຊັນເຮດຣິນ”—ກິດຈະການ 5:27

9-11. ພວກ​ອັກຄະສາວົກ​ເຮັດ​ຫຍັງ​ເມື່ອ​ສານ​ຊັນເຮດຣິນ​ສັ່ງ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ໃຫ້​ເຊົາ​ປະກາດ ແລະ​ເລື່ອງ​ນີ້​ເປັນ​ຕົວຢ່າງ​ທີ່​ດີ​ແນວ​ໃດ​ສຳລັບ​ຄລິດສະຕຽນ​ແທ້?

9 ຕອນ​ນີ້​ກາຢະຟາ​ແລະ​ຜູ້​ພິພາກສາ​ຄົນ​ອື່ນ​ໆ​ຂອງ​ສານ​ຊັນເຮດຣິນ​ພ້ອມ​ຈະ​ຈັດການ​ກັບ​ພວກ​ອັກຄະສາວົກ. ແຕ່​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ບໍ່​ຮູ້​ວ່າ​ມີ​ຫຍັງ​ເກີດ​ຂຶ້ນ​ໃນ​ຄຸກ ສານ​ໄດ້​ສົ່ງ​ເຈົ້າ​ໜ້າທີ່​ໄປ​ພາ​ໂຕ​ນັກໂທດ​ມາ. ລອງ​ຄິດ​ເບິ່ງ​ແມ້​ວ່າ​ພວກ​ເຈົ້າ​ໜ້າທີ່​ຈະ​ຕົກໃຈ​ຫຼາຍ​ສ່ຳ​ໃດ​ທີ່​ເຫັນ​ວ່າ​ພວກ​ນັກໂທດ​ໜີ​ໄປ​ໝົດ​ແລ້ວ ທັງ​ໆ​ທີ່​ວ່າ​ຄຸກ​ຖືກ “ລ໋ອກ​ໄວ້​ຢ່າງ​ແໜ້ນ​ໜາ​ແລະ​ພວກ​ຄົນ​ຍາມ​ກໍ​ຢືນ​ເຝົ້າ​ຢູ່​ຕາມ​ປະຕູ.” (ກຈກ. 5:23) ຫຼັງ​ຈາກ​ນັ້ນ​ບໍ່​ດົນ ຫົວ​ໜ້າ​ເຈົ້າ​ໜ້າທີ່​ທີ່​ເບິ່ງແຍງ​ວິຫານ​ກໍ​ຮູ້​ວ່າ​ພວກ​ອັກຄະສາວົກ​ກັບ​ເຂົ້າ​ໄປ​ໃນ​ວິຫານ​ອີກ ແລະ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ກຳລັງ​ປະກາດ​ເລື່ອງ​ພະ​ເຢຊູ​ຄລິດ​ຢູ່. ທີ່ຈິງ ວຽກ​ນີ້​ແຫຼະ​ທີ່​ເຮັດ​ໃຫ້​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ຖືກ​ຈັບ​ເຂົ້າ​ຄຸກ! ຫົວ​ໜ້າ​ແລະ​ພວກ​ເຈົ້າ​ໜ້າທີ່​ຈຶ່ງ​ຟ້າວ​ໄປ​ທີ່​ວິຫານ​ເພື່ອ​ພາ​ໂຕ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ກັບມາ​ທີ່​ສານ​ຊັນເຮດຣິນ.

10 ຄື​ທີ່​ໄດ້​ເຫັນ​ໃນ​ຕອນ​ຕົ້ນ​ຂອງ​ບົດ​ນີ້ ພວກ​ຜູ້​ນຳ​ສາສະໜາ​ທີ່​ໃຈ​ຮ້າຍ​ຫຼາຍ​ຕ້ອງ​ການ​ໃຫ້​ພວກ​ອັກຄະສາວົກ​ເຊົາ​ປະກາດ. ແຕ່​ພວກ​ອັກຄະສາວົກ​ເຮັດ​ຫຍັງ? ເປໂຕ​ເວົ້າ​ແທນ​ພວກ​ອັກຄະສາວົກ​ຄົນ​ອື່ນໆ​ຢ່າງ​ກ້າຫານ​ວ່າ: “ພວກ​ເຮົາ​ຕ້ອງ​ເຊື່ອຟັງ​ພະເຈົ້າ​ທີ່​ເປັນ​ຜູ້​ປົກຄອງ ບໍ່​ແມ່ນ​ມະນຸດ.” (ກຈກ. 5:29) ພວກ​ອັກຄະສາວົກ​ວາງ​ຕົວຢ່າງ​ທີ່​ດີ​ຫຼາຍ​ໃຫ້​ກັບ​ຄລິດສະຕຽນ​ແທ້​ໃນ​ທຸກ​ມື້​ນີ້. ເຮົາ​ຈະ​ບໍ່​ເຊື່ອຟັງ​ອຳນາດ​ການ​ປົກຄອງ​ຕອນ​ທີ່​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ບອກ​ເຮົາ​ໃຫ້​ເຮັດ​ສິ່ງ​ທີ່​ພະເຈົ້າ​ຫ້າມ ຫຼື​ຫ້າມ​ເຮົາ​ບໍ່​ໃຫ້​ເຮັດ​ສິ່ງ​ທີ່​ພະເຈົ້າ​ບອກ. ດັ່ງ​ນັ້ນ ໃນ​ສະໄໝ​ຂອງ​ເຮົາ ຖ້າ “ຄົນ​ທີ່​ມີ​ອຳນາດ​ປົກຄອງ” ສັ່ງ​ຫ້າມ​ວຽກ​ປະກາດ ເຮົາ​ກໍ​ຈະ​ບໍ່​ເຊົາ​ເຮັດ​ວຽກ​ນີ້​ຍ້ອນ​ມັນ​ເປັນ​ວຽກ​ທີ່​ພະເຈົ້າ​ມອບໝາຍ​ໃຫ້​ເຮົາ​ເຮັດ. (ຣມ. 13:1) ແທນ​ທີ່​ຈະ​ເຊົາ ເຮົາ​ຈະ​ຫາ​ວິທີ​ທີ່​ສຸຂຸມ​ຮອບຄອບ​ເພື່ອ​ຈະ​ປະກາດ​ເລື່ອງ​ການ​ປົກຄອງ​ຂອງ​ພະເຈົ້າ​ຢ່າງ​ລະອຽດ​ຖີ່​ຖ້ວນ.

11 ເຮົາ​ບໍ່​ແປກໃຈ​ເລີຍ​ທີ່​ພວກ​ອັກຄະສາວົກ​ຕອບ​ຢ່າງ​ກ້າຫານ ເຊິ່ງ​ເຮັດ​ໃຫ້​ພວກ​ຜູ້​ພິພາກສາ​ໃຈ​ຮ້າຍ​ຫຼາຍ ແລະ​ຕັ້ງໃຈ​ຈະ “ຂ້າ” ເຂົາ​ເຈົ້າ. (ກຈກ. 5:33) ພວກ​ອັກຄະສາວົກ​ຄື​ຊິ​ຄິດ​ວ່າ​ຮອດ​ເວລາ​ແລ້ວ​ທີ່​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ຕ້ອງ​ສະລະ​ຊີວິດ​ເພື່ອ​ຄວາມ​ເຊື່ອ. ແຕ່​ພະ​ເຢໂຫວາ​ໄດ້​ເຂົ້າ​ມາ​ຊ່ວຍ​ເຫຼືອ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ໃນ​ແບບ​ທີ່​ເປັນ​ຕາ​ງຶດ!

“ພວກ​ເຈົ້າ​ກໍ​ບໍ່​ມີ​ທາງ​ກວາດ​ລ້າງ​ພວກ​ເຂົາ​ໄດ້​ດອກ” (ກິດຈະການ 5:34-42)

12, 13. (ກ) ຄາມາລີເອັນ​ໃຫ້​ຄຳ​ແນະນຳ​ຫຍັງ​ກັບ​ຜູ້​ພິພາກສາ​ຄົນ​ອື່ນ​ໆ​ແລະ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ເຮັດ​ຕາມ​ຄຳ​ແນະນຳ​ນັ້ນ​ແນວ​ໃດ? (ຂ) ພະ​ເຢໂຫວາ​ອາດຈະ​ຊ່ວຍ​ປະຊາຊົນ​ຂອງ​ເພິ່ນ​ໃນ​ທຸກ​ມື້​ນີ້​ໂດຍ​ວິທີ​ໃດ ແລະ​ຖ້າ​ເຮົາ “ທົນ​ທຸກ​ຍ້ອນ​ເຮັດ​ສິ່ງ​ທີ່​ຖືກຕ້ອງ” ເຮົາ​ກໍ​ໝັ້ນ​ໃຈ​ໄດ້​ໃນ​ເລື່ອງ​ຫຍັງ?

12 ຄາມາລີເອັນ “ອາຈານ​ສອນ​ກົດໝາຍ​ຂອງ​ໂມເຊ​ທີ່​ທຸກ​ຄົນ​ໃຫ້​ຄວາມ​ເຄົາລົບ​ນັບຖື” ເວົ້າ​ປົກປ້ອງ​ພວກ​ອັກຄະສາວົກ. c ນັກ​ກົດໝາຍ​ຄົນ​ນີ້​ໄດ້​ຮັບ​ຄວາມ​ເຄົາລົບ​ນັບຖື​ຫຼາຍ​ຈາກ​ຜູ້​ພິພາກສາ​ຄົນ​ອື່ນ​ໆ​ຕອນ​ທີ່​ລາວ “ສັ່ງ​ໃຫ້​ເອົາ​ຕົວ​ພວກ​ອັກຄະສາວົກ​ອອກ​ໄປ​ທາງ​ນອກ​ກ່ອນ” ຄົນ​ອື່ນ​ໆ​ກໍ​ຟັງ​ລາວ. (ກຈກ. 5:34) ຄາມາລີເອັນ​ອ້າງ​ເຖິງ​ການ​ກະບົດ​ຕໍ່ຕ້ານ​ໂຣມ​ທີ່​ເຄີຍ​ເກີດ​ຂຶ້ນ​ໃນ​ອະດີດ ລາວ​ບອກ​ວ່າ​ເມື່ອ​ຜູ້​ນຳ​ຂອງ​ພວກ​ກະບົດ​ຕາຍ ແຜນການ​ນັ້ນ​ກໍ​ລົ້ມເຫຼວ​ໄປ​ເອງ. ຈາກ​ນັ້ນ ລາວ​ກໍ​ບອກ​ໃຫ້​ພວກ​ຜູ້​ພິພາກສາ​ອົດທົນ​ກັບ​ພວກ​ອັກຄະສາວົກ​ແລະ​ບໍ່​ຕ້ອງ​ໄປ​ຫຍຸ້ງ​ກັບ​ເຂົາ​ເຈົ້າ ຍ້ອນ​ເມື່ອ​ບໍ່​ດົນ​ມາ​ນີ້​ພະ​ເຢຊູ​ຜູ້​ນຳ​ຂອງ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ຕາຍ​ໄປ​ແລ້ວ. ສຸດທ້າຍ​ຄາມາລີເອັນ​ໃຫ້​ເຫດຜົນ​ທີ່​ໂນ້ມນ້າວ​ໃຈ​ວ່າ: “ຢ່າ​ໄປ​ຫຍຸ້ງ​ກັບ​ຄົນ​ເຫຼົ່າ​ນີ້ ປ່ອຍ​ພວກ​ເຂົາ​ໄປ ເພາະ​ຖ້າ​ແຜນການ​ຫຼື​ວຽກ​ນີ້​ມາ​ຈາກ​ມະນຸດ ມັນ​ກໍ​ຈະ​ຢຸດ​ໄປ​ເອງ ແຕ່​ຖ້າ​ມາ​ຈາກ​ພະເຈົ້າ ພວກ​ເຈົ້າ​ກໍ​ບໍ່​ມີ​ທາງ​ກວາດ​ລ້າງ​ພວກ​ເຂົາ​ໄດ້​ດອກ ແລະ​ຢ້ານ​ວ່າ​ພວກ​ເຈົ້າ​ຈະ​ຕໍ່ສູ້​ພະເຈົ້າ.” (ກຈກ. 5:38, 39) ພວກ​ຜູ້​ພິພາກສາ​ເຮັດ​ຕາມ​ຄຳ​ແນະນຳ​ຂອງ​ລາວ ແຕ່​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ໄດ້​ຂ້ຽນ​ຕີ​ພວກ​ອັກຄະສາວົກ​ແລ້ວ​ສັ່ງ “ໃຫ້​ເຊົາ​ສອນ​ໃນ​ນາມ​ພະ​ເຢຊູ.”—ກຈກ. 5:40

13 ໃນ​ທຸກ​ມື້​ນີ້​ກໍ​ຄື​ກັນ ພະ​ເຢໂຫວາ​ອາດຈະ​ກະຕຸ້ນ​ຄົນ​ທີ່​ມີ​ອຳນາດ​ຄື​ກັບ​ຄາມາລີເອັນ​ໃຫ້​ຊ່ວຍ​ປະຊາຊົນ​ຂອງ​ເພິ່ນ. (ສຸພາ. 21:1) ພະ​ເຢໂຫວາ​ສາມາດ​ໃຊ້​ພະລັງ​ບໍລິສຸດ​ເພື່ອ​ກະຕຸ້ນ​ຜູ້​ປົກຄອງ​ທີ່​ມີ​ອຳນາດ ຜູ້​ພິພາກສາ ຫຼື​ນັກ​ກົດໝາຍ​ໃຫ້​ເຮັດ​ສິ່ງ​ທີ່​ເພິ່ນ​ຕ້ອງ​ການ. (ນຮຢ. 2:4-8) ແຕ່​ຖ້າ​ພະ​ເຢໂຫວາ​ຍອມ​ໃຫ້​ເຮົາ “ທົນ​ທຸກ​ຍ້ອນ​ເຮັດ​ສິ່ງ​ທີ່​ຖືກຕ້ອງ” ເຮົາ​ກໍ​ໝັ້ນ​ໃຈ​ໄດ້ 2 ຢ່າງ. (1ປຕ. 3:14) ຢ່າງ​ທຳອິດ ພະເຈົ້າ​ຈະ​ໃຫ້​ກຳລັງ​ເຮົາ​ເພື່ອ​ຈະ​ອົດທົນ​ໄດ້. (1ກຣ. 10:13) ແລະ​ຢ່າງ​ທີ​ສອງ ພວກ​ຜູ້​ຕໍ່ຕ້ານ​ບໍ່​ມີ​ທາງ “ກວາດ​ລ້າງ” ວຽກ​ຂອງ​ພະເຈົ້າ​ໄດ້.—ອຊຢ. 54:17

14, 15. (ກ) ພວກ​ອັກຄະສາວົກ​ຮູ້ສຶກ​ແນວ​ໃດ​ເມື່ອ​ຖືກ​ຂ້ຽນ​ຕີ ແລະ​ຍ້ອນຫຍັງ? (ຂ) ມີ​ປະສົບການ​ຫຍັງ​ທີ່​ສະແດງ​ວ່າ​ປະຊາຊົນ​ຂອງ​ພະ​ເຢໂຫວາ​ສາມາດ​ອົດທົນ​ດ້ວຍ​ຄວາມ​ຍິນດີ?

14 ການ​ຖືກ​ຂ້ຽນ​ຕີ​ເຮັດ​ໃຫ້​ພວກ​ອັກຄະສາວົກ​ໝົດ​ກຳລັງ​ໃຈ​ຈົນ​ບໍ່​ຢາກ​ຮັບ​ໃຊ້​ຕໍ່​ໄປ​ບໍ? ບໍ່! ເຂົາ​ເຈົ້າ “ອອກ​ຈາກ​ສານ​ຊັນເຮດຣິນ​ດ້ວຍ​ຄວາມ​ດີໃຈ.” (ກຈກ. 5:41) “ດ້ວຍ​ຄວາມ​ດີໃຈ” ເປັນ​ຫຍັງ​ຈຶ່ງ​ເປັນ​ແບບ​ນັ້ນ? ເຖິງ​ວ່າ​ການ​ຖືກ​ຂົ່ມເຫງ​ຈະ​ເຮັດ​ໃຫ້​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ເຈັບ​ປວດ. ແຕ່​ພວກ​ອັກຄະສາວົກ​ກໍ​ດີໃຈ​ທີ່​ໄດ້​ຮູ້​ວ່າ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ຖືກ​ຂົ່ມເຫງ​ຍ້ອນ​ຮັກສາ​ຄວາມ​ສັດຊື່​ຕໍ່​ພະ​ເຢໂຫວາ ແລະ​ຮຽນ​ແບບ​ຕົວຢ່າງ​ຂອງ​ພະ​ເຢຊູ.—ມທ. 5:11, 12

15 ຄື​ກັບ​ພີ່​ນ້ອງ​ຂອງ​ເຮົາ​ໃນ​ສະຕະວັດ​ທຳອິດ ເຖິງ​ວ່າ​ເຮົາ​ຕ້ອງ​ທົນ​ທຸກ​ຍ້ອນ​ຂ່າວ​ດີ ເຮົາ​ກໍ​ອົດທົນ​ໄດ້​ດ້ວຍ​ຄວາມ​ຍິນດີ. (1ປຕ. 4:12-14) ແນ່ນອນ​ວ່າ​ເຮົາ​ບໍ່​ມັກ​ເມື່ອ​ຖືກ​ຂົ່ມ​ຂູ່ ຂົ່ມເຫງ ຫຼື​ຕິດ​ຄຸກ. ແຕ່​ເລິກ​ໆ​ໃນ​ໃຈ​ເຮົາ​ກໍ​ມີ​ຄວາມ​ສຸກ​ຍ້ອນ​ເຮົາ​ໄດ້​ຮັກສາ​ຄວາມ​ສັດຊື່​ຕໍ່​ພະເຈົ້າ. ຕົວຢ່າງ​ເຊັ່ນ ພີ່​ນ້ອງ​ເຮັນຣິກ ດໍ​ນິກ​ເຊິ່ງ​ຕ້ອງ​ອົດທົນ​ກັບ​ການ​ກະທຳ​ທີ່​ໂຫດ​ຮ້າຍ​ຫຼາຍ​ປີ​ພາຍ​ໃຕ້​ລະບອບ​ການ​ປົກຄອງ​ແບບ​ຜະເດັດ​ການ. ລາວ​ເລົ່າ​ວ່າ​ໃນ​ເດືອນ​ສິງຫາ 1944 ຜູ້​ມີ​ອຳນາດ​ໄດ້​ສົ່ງ​ລາວ​ກັບ​ນ້ອງ​ຊາຍ​ໄປ​ຢູ່​ຄ້າຍ​ກັກ​ຂັງ ພວກ​ຜູ້​ຂົ່ມເຫງ​ເວົ້າ​ວ່າ: “ເປັນ​ໄປ​ບໍ່​ໄດ້​ເລີຍ​ທີ່​ຈະ​ໂນ້ມນ້າວ​ຄົນ​ພວກ​ນີ້​ໃຫ້​ເຮັດ​ຕາມ​ທີ່​ເຮົາ​ຕ້ອງ​ການ ເຂົາ​ເຈົ້າ​ພ້ອມ​ທີ່​ຈະ​ສະລະ​ຊີວິດ​ຍ້ອນ​ຄວາມ​ເຊື່ອ.” ພີ່​ນ້ອງ​ເຮັນຣິກ​ບອກ​ວ່າ: “ເຖິງ​ວ່າ​ຂ້ອຍ​ຈະ​ບໍ່​ຢາກ​ຕາຍ ແຕ່​ຕອນ​ທີ່​ທົນ​ທຸກ​ກໍ​ເປັນ​ໂອກາດ​ທີ່​ຂ້ອຍ​ຈະ​ຮັກສາ​ຄວາມ​ສັດຊື່​ດ້ວຍ​ຄວາມ​ກ້າຫານ ນີ້​ເຮັດ​ໃຫ້​ຂ້ອຍ​ພູມໃຈ​ໃນ​ໂຕເອງ ແລະ​ເຮັດ​ໃຫ້​ຂ້ອຍ​ຍິນດີ.”—ຢກບ. 1:2-4

ຄື​ກັບ​ພວກ​ອັກຄະສາວົກ ເຮົາ​ປະກາດ “ຕາມ​ບ້ານ​ເຮືອນ”

16. ພວກ​ອັກຄະສາວົກ​ສະແດງ​ໃຫ້​ເຫັນ​ແນວ​ໃດ​ວ່າ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ຕັ້ງໃຈ​ປະກາດ​ຢ່າງ​ລະອຽດ​ຖີ່​ຖ້ວນ ແລະ​ເຮົາ​ຈະ​ຮຽນ​ແບບ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ໄດ້​ແນວ​ໃດ?

16 ພວກ​ອັກຄະສາວົກ​ເຮັດ​ວຽກ​ປະກາດ​ທັນທີ. “ໃນ​ທຸກໆ​ມື້​ພວກ​ເຂົາ​ໄດ້ . . . ປະກາດ​ຂ່າວ​ດີ​ເລື່ອງ​ພະ​ເຢຊູ​ຜູ້​ເປັນ​ພະຄລິດ ທັງ​ໃນ​ວິຫານ​ແລະ​ຕາມ​ບ້ານ​ເຮືອນ” d ຢ່າງ​ກ້າຫານ. (ກຈກ. 5:42) ຜູ້​ປະກາດ​ທີ່​ມີ​ຄວາມ​ກະຕືລືລົ້ນ​ເຫຼົ່າ​ນີ້​ຕັ້ງໃຈ​ທີ່​ຈະ​ປະກາດ​ຢ່າງ​ລະອຽດ​ຖີ່​ຖ້ວນ. ເຂົາ​ເຈົ້າ​ໄປ​ຫາ​ຜູ້​ຄົນ​ຕາມ​ບ້ານ​ເຮືອນ​ຄື​ກັບ​ທີ່​ພະ​ເຢຊູ​ໄດ້​ສັ່ງ​ໄວ້. (ມທ. 10:7, 11-14) ບໍ່​ຕ້ອງ​ສົງໄສ​ວ່າ ການ​ເຮັດ​ແບບ​ນີ້​ເຮັດ​ໃຫ້​ຄຳ​ສອນ​ແພ່​ໄປ​ທົ່ວ​ເມືອງ​ເຢຣູຊາເລັມ. ໃນ​ທຸກ​ມື້​ນີ້ ພະຍານ​ພະ​ເຢໂຫວາ​ກໍ​ໃຊ້​ວິທີ​ດຽວ​ກັນ​ກັບ​ພວກ​ອັກຄະສາວົກ​ໃນ​ສະໄໝ​ກ່ອນ. ຖ້າ​ເຮົາ​ພະຍາຍາມ​ໄປ​ຫາ​ຜູ້​ຄົນ​ຕາມ​ບ້ານ​ເຮືອນ​ໃນ​ເຂດ​ງານ​ຂອງ​ເຮົາ ເຮົາ​ກໍ​ກຳລັງ​ສະແດງ​ໃຫ້​ເຫັນ​ວ່າ​ເຮົາ​ຢາກ​ປະກາດ​ຢ່າງ​ລະອຽດ​ຖີ່​ຖ້ວນ​ເພື່ອ​ໃຫ້​ທຸກ​ຄົນ​ມີ​ໂອກາດ​ໄດ້​ຍິນ​ຂ່າວ​ດີ. ພະ​ເຢໂຫວາ​ອວຍພອນ​ວຽກ​ປະກາດ​ຕາມ​ບ້ານ​ເຮືອນ​ຂອງ​ເຮົາ​ບໍ? ແນ່ນອນ! ມີ​ຫຼາຍ​ລ້ານ​ຄົນ​ໄດ້​ຕອບ​ຮັບ​ຂ່າວ​ດີ​ເລື່ອງ​ການ​ປົກຄອງ​ຂອງ​ພະເຈົ້າ​ໃນ​ຊ່ວງ​ສະໄໝ​ສຸດທ້າຍ​ນີ້ ເຊິ່ງ​ຫຼາຍ​ຄົນ​ໄດ້​ຍິນ​ຂ່າວ​ດີ​ເທື່ອ​ທຳອິດ​ຕອນ​ທີ່​ພະຍານ​ພະ​ເຢໂຫວາ​ໄປ​ຫາ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ຢູ່​ເຮືອນ.

ພວກ​ຜູ້​ຊາຍ​ທີ່​ມີ​ຄຸນສົມບັດ​ເບິ່ງແຍງ “ວຽກ​ທີ່​ຈຳເປັນ” (ກິດຈະການ 6:1-6)

17-19. ມີ​ບັນຫາ​ຫຍັງ​ເກີດ​ຂຶ້ນ​ທີ່​ອາດ​ເຮັດ​ໃຫ້​ເກີດ​ການ​ແຕກ​ແຍກ ແລະ​ພວກ​ອັກຄະສາວົກ​ຈັດການ​ກັບ​ບັນຫາ​ນັ້ນ​ແນວ​ໃດ?

17 ຕອນ​ນີ້​ປະຊາຄົມ​ທີ່​ຕັ້ງ​ຂຶ້ນ​ໃໝ່​ຕ້ອງ​ເຈິ​ບັນຫາ​ທີ່​ອາດ​ເຮັດ​ໃຫ້​ເກີດ​ຄວາມ​ແຕກ​ແຍກ. ບັນຫາ​ນັ້ນ​ແມ່ນ​ຫຍັງ? ລູກສິດ​ທີ່​ຫາກໍ​ຮັບ​ບັບເຕມາ​ຫຼາຍ​ຄົນ​ເດີນ​ທາງ​ມາ​ຈາກ​ບ່ອນ​ອື່ນ ເຂົາ​ເຈົ້າ​ຢາກ​ຮຽນ​ຮູ້​ຫຼາຍ​ຂຶ້ນ​ກ່ອນ​ທີ່​ຈະ​ອອກ​ຈາກ​ເມືອງ​ເຢຣູຊາເລັມ. ພວກ​ລູກສິດ​ທີ່​ຢູ່​ໃນ​ເມືອງ​ເຢຣູຊາເລັມ​ບໍລິຈາກ​ເງິນ​ດ້ວຍ​ຄວາມ​ເຕັມໃຈ​ເພື່ອ​ຊ່ວຍ​ຄົນ​ເຫຼົ່າ​ນັ້ນ​ໃຫ້​ມີ​ອາຫານ​ແລະ​ສິ່ງ​ຂອງ​ອື່ນ​ໆ​ຕາມ​ຄວາມ​ຈຳເປັນ. (ກຈກ. 2:44-46; 4:34-37) ຕອນ​ນີ້ ມີ​ບັນຫາ​ບາງ​ຢ່າງ​ທີ່​ພວກ​ອັກຄະສາວົກ​ຕ້ອງ​ຈັດການ​ດ້ວຍ​ຄວາມ​ລະ​ມັດ​ລະວັງ ເພື່ອ​ຈະ​ຮັກສາ​ຄວາມ​ເປັນ​ນ້ຳໜຶ່ງໃຈດຽວກັນ​ໄວ້. ຕອນ​ທີ່​ມີ “ການ​ແຈກ​ຢາຍ​ອາຫານ​ປະຈຳ​ວັນ” ພວກ​ແມ່​ໝ້າຍ​ທີ່​ເວົ້າ​ພາສາ​ກຣີກ “ບໍ່​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ເອົາໃຈໃສ່.” (ກຈກ. 6:1) ແຕ່​ພວກ​ແມ່​ໝ້າຍ​ທີ່​ເວົ້າ​ພາສາ​ເຮັບເຣີ​ພັດ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ເບິ່ງແຍງ​ຢ່າງ​ດີ. ດັ່ງ​ນັ້ນ ເບິ່ງ​ຄື​ວ່າ​ບັນຫາ​ນີ້​ກ່ຽວ​ຂ້ອງ​ກັບ​ຄວາມ​ລຳອຽງ ເຊິ່ງ​ໃນ​ທີ່​ສຸດ​ອາດຈະ​ເຮັດ​ໃຫ້​ເກີດ​ການ​ແຕກ​ແຍກ​ກັນ​ຢ່າງ​ຮຸນແຮງ​ໄດ້.

18 ພວກ​ອັກຄະສາວົກ​ເຊິ່ງ​ເຮັດ​ໜ້າທີ່​ເປັນ​ຄະນະ​ກຳມະການ​ປົກຄອງ​ຂອງ​ປະຊາຄົມ​ທີ່​ກຳລັງ​ເຕີບໃຫຍ່​ເຂົ້າ​ໃຈ​ວ່າ ຄື​ຊິ​ບໍ່​ສົມຄວນ​ທີ່​ເຂົາ​ເຈົ້າ “ຈະ​ປະ​ການ​ສອນ​ຄຳ​ສອນ​ຂອງ​ພະເຈົ້າ​ແລ້ວ​ໄປ​ແຈກ​ຢາຍ​ອາຫານ.” (ກຈກ. 6:2) ເພື່ອ​ແກ້​ບັນຫາ​ນີ້ ເຂົາ​ເຈົ້າ​ໄດ້​ສັ່ງ​ພວກ​ລູກສິດ​ໃຫ້​ເລືອກ​ຜູ້​ຊາຍ 7 ຄົນ​ທີ່ “ເຕັມ​ໄປ​ດ້ວຍ​ພະລັງ​ຂອງ​ພະເຈົ້າ​ແລະ​ມີ​ສະຕິ​ປັນຍາ” ພວກ​ອັກຄະສາວົກ​ຈະ​ແຕ່ງຕັ້ງ​ພວກ​ຜູ້​ຊາຍ​ກຸ່ມ​ນີ້​ໃຫ້​ເບິ່ງແຍງ “ວຽກ​ທີ່​ຈຳເປັນ​ນີ້.” (ກຈກ. 6:3) ຜູ້​ຊາຍ 7 ຄົນ​ນີ້​ຕ້ອງ​ມີ​ຄຸນສົມບັດ​ເໝາະ​ສົມ​ຍ້ອນ​ວຽກ​ນີ້​ຈະ​ກ່ຽວ​ຂ້ອງ​ກັບ​ຫຼາຍ​ຢ່າງ ບໍ່​ວ່າ​ຈະ​ເປັນ​ການ​ແຈກ​ຢາຍ​ອາຫານ ການໃຊ້​ເງິນ ແລະ​ການ​ຈົດ​ບັນທຶກ​ຢ່າງ​ຖີ່​ຖ້ວນ. ຜູ້​ຊາຍ​ທີ່​ຖືກ​ເລືອກ​ທຸກ​ຄົນ​ມີ​ຊື່​ໃນ​ພາສາ​ກຣີກ ນີ້​ອາດຈະ​ຊ່ວຍ​ໃຫ້​ພວກ​ແມ່​ໝ້າຍ​ທີ່​ເຄືອງ​ໃຈ​ຍອມຮັບ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ໄດ້​ງ່າຍ​ຂຶ້ນ. ຫຼັງ​ຈາກ​ພິຈາລະນາ​ຄຸນສົມບັດ​ຂອງ​ຜູ້​ຊາຍ​ເຫຼົ່າ​ນີ້​ພ້ອມ​ກັບ​ການ​ອະທິດຖານ ພວກ​ອັກຄະສາວົກ​ກໍ​ແຕ່ງຕັ້ງ​ຜູ້​ຊາຍ 7 ຄົນ​ໃຫ້​ເອົາໃຈໃສ່​ເບິ່ງແຍງ “ວຽກ​ທີ່​ຈຳເປັນ​ນີ້.” e

19 ນີ້​ໝາຍ​ຄວາມ​ວ່າ ຜູ້​ຊາຍ​ທັງ 7 ຄົນ​ທີ່​ຖືກ​ແຕ່ງຕັ້ງ​ໃຫ້​ເປັນ​ຜູ້​ເບິ່ງແຍງ​ເລື່ອງ​ການ​ແຈກ​ຢາຍ​ອາຫານ​ຈະ​ບໍ່​ຕ້ອງ​ປະກາດ​ຂ່າວ​ດີ​ບໍ? ບໍ່​ແມ່ນ​ແນວ​ນັ້ນ! ຊະເຕຟາໂນ​ເປັນ 1 ໃນ 7 ຄົນ​ທີ່​ຖືກ​ເລືອກ ແລະ​ຫຼັງ​ຈາກ​ນັ້ນ​ລາວ​ກໍ​ເປັນ​ຜູ້​ປະກາດ​ທີ່​ກ້າຫານ​ແລະ​ໄດ້​ຮັບ​ພະລັງ​ຈາກ​ພະເຈົ້າ. (ກຈກ. 6:8-10) ຟີລິບ​ກໍ​ຢູ່​ໃນ​ກຸ່ມ​ນີ້​ຄື​ກັນ ແລະ​ຫຼັງ​ຈາກ​ນັ້ນ​ກໍ​ມີ​ການ​ເອີ້ນ​ລາວ​ວ່າ: “ຜູ້​ປະກາດ​ຂ່າວ​ດີ.” (ກຈກ. 21:8) ດັ່ງ​ນັ້ນ ເຫັນ​ໄດ້​ແຈ້ງ​ວ່າ ຜູ້​ຊາຍ​ທັງ 7 ຄົນ​ຍັງ​ເປັນ​ຜູ້​ປະກາດ​ເລື່ອງ​ການ​ປົກຄອງ​ຂອງ​ພະເຈົ້າ​ທີ່​ກະຕືລືລົ້ນ​ຕໍ່​ໄປ.

20. ປະຊາຄົມ​ຂອງ​ພະເຈົ້າ​ໃນ​ທຸກ​ມື້​ນີ້​ເຮັດ​ຕາມ​ຕົວຢ່າງ​ຂອງ​ພວກ​ອັກຄະສາວົກ​ແນວ​ໃດ?

20 ປະຊາຊົນ​ຂອງ​ພະ​ເຢໂຫວາ​ໃນ​ທຸກ​ມື້​ນີ້​ກໍ​ເຮັດ​ຕາມ​ຕົວຢ່າງ​ຂອງ​ພວກ​ອັກຄະສາວົກ. ຜູ້​ຊາຍ​ທີ່​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ສະເໜີ​ໃຫ້​ມີ​ໜ້າທີ່​ຮັບ​ຜິດ​ຊອບ​ໃນ​ປະຊາຄົມ​ຕ້ອງ​ສະແດງ​ໃຫ້​ເຫັນ​ວ່າ​ຄວາມ​ຄິດ​ຂອງ​ລາວ​ສອດ​ຄ່ອງ​ກັບ​ຄວາມ​ຄິດ​ຂອງ​ພະ​ເຢໂຫວາ ແລະ​ລາວ​ຕ້ອງ​ສະແດງ​ຜົນ​ທີ່​ເກີດ​ຈາກ​ພະລັງ​ບໍລິສຸດ​ໃນ​ຊີວິດ​ຂອງ​ລາວ. ພາຍ​ໃຕ້​ການ​ຊີ້ນຳ​ຂອງ​ຄະນະ​ກຳມະການ​ປົກຄອງ ຜູ້​ຊາຍ​ທີ່​ບັນລຸ​ຂໍ້​ຮຽກ​ຮ້ອງ​ຕາມ​ຫຼັກ​ພະຄຳພີ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ແຕ່ງຕັ້ງ​ໃຫ້​ຮັບ​ໃຊ້​ເປັນ​ຜູ້​ດູແລ​ຫຼື​ຜູ້​ຊ່ວຍ​ວຽກ​ຮັບ​ໃຊ້​ໃນ​ປະຊາຄົມ. f (1ຕມ. 3:1-9, 12, 13) ແລະ​ເນື່ອງ​ຈາກ​ຂໍ້​ຮຽກ​ຮ້ອງ​ເຫຼົ່າ​ນີ້​ມາ​ຈາກ​ຄຳພີ​ໄບເບິນ​ທີ່​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ດົນໃຈ​ຈາກ​ພະລັງ​ບໍລິສຸດ ເຮົາ​ຈຶ່ງ​ເວົ້າ​ໄດ້​ວ່າ​ຜູ້​ຊາຍ​ທີ່​ມີ​ຄຸນສົມບັດ​ເຫຼົ່າ​ນີ້​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ແຕ່​ຕັ້ງ​ໂດຍ​ພະລັງ​ບໍລິສຸດ. ຜູ້​ຊາຍ​ທີ່​ເຮັດ​ວຽກ​ໜັກ​ເຫຼົ່າ​ນີ້​ເບິ່ງແຍງ “ວຽກ​ທີ່​ຈຳເປັນ” ຫຼາຍ​ຢ່າງ. ຕົວຢ່າງ​ເຊັ່ນ ຜູ້​ດູແລ​ອາດ​ຕ້ອງ​ລົມ​ກັນ​ເປັນ​ປະຈຳ​ວ່າ​ຈະ​ຊ່ວຍ​ພີ່​ນ້ອງ​ສູງ​ອາຍຸ​ທີ່​ສັດຊື່​ແນວ​ໃດ. (ຢກບ. 1:27) ຜູ້​ດູແລ​ບາງ​ຄົນ​ໄດ້​ມີ​ສ່ວນ​ຊ່ວຍ​ຫຼາຍ​ຢ່າງ​ໃນ​ການ​ກໍ່ສ້າງ​ຫໍປະຊຸມ ຈັດການ​ປະຊຸມ​ໃຫຍ່ ຫຼື​ເຮັດ​ໜ້າທີ່​ປະສານ​ງານ​ກັບ​ໂຮງໝໍ. ຜູ້​ຊ່ວຍ​ວຽກ​ຮັບ​ໃຊ້​ກໍ​ເຮັດ​ວຽກ​ຫຼາຍ​ຢ່າງ​ຄື​ກັນ ເຊິ່ງ​ເປັນ​ວຽກ​ທີ່​ບໍ່​ໄດ້​ກ່ຽວ​ຂ້ອງ​ໂດຍ​ກົງ​ກັບ​ການ​ບຳລຸງ​ລ້ຽງ​ຫຼື​ການ​ສອນ. ແຕ່​ເຖິງ​ວ່າ​ຜູ້​ຊາຍ​ທີ່​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ແຕ່ງຕັ້ງ​ເຫຼົ່າ​ນີ້​ຈະ​ມີ​ວຽກ​ຫຼາຍ​ຢ່າງ​ໃນ​ປະຊາຄົມ​ແລະ​ໃນ​ອົງການ ແຕ່​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ກໍ​ຕ້ອງ​ປະກາດ​ຂ່າວ​ດີ​ນຳ.—1ກຣ. 9:16

“ຄຳ​ສອນ​ຂອງ​ພະເຈົ້າ​ແພ່​ອອກ​ໄປ” (ກິດຈະການ 6:7)

21, 22. ເຮົາ​ເຫັນ​ໄດ້​ແຈ້ງ​ແນວ​ໃດ​ວ່າ​ພະ​ເຢໂຫວາ​ອວຍພອນ​ປະຊາຄົມ​ທີ່​ຫາກໍ​ຕັ້ງ​ຂຶ້ນ​ໃໝ່?

21 ໂດຍ​ການ​ສະໜັບສະໜູນ​ຈາກ​ພະ​ເຢໂຫວາ ປະຊາຄົມ​ທີ່​ຫາກໍ​ຕັ້ງ​ຂຶ້ນ​ໃໝ່​ຈຶ່ງ​ສາມາດ​ຮັບ​ມື​ກັບ​ການ​ຂົ່ມເຫງ​ທີ່​ມາ​ຈາກ​ພາຍ​ນອກ ແລະ​ບັນຫາ​ພາຍ​ໃນ​ທີ່​ອາດຈະ​ເຮັດ​ໃຫ້​ເກີດ​ການ​ແຕກ​ແຍກ. ເຫັນ​ໄດ້​ແຈ້ງ​ວ່າ​ພະ​ເຢໂຫວາ​ອວຍພອນ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ແທ້​ໆ​ຍ້ອນ​ມີ​ການ​ບອກ​ວ່າ: “ຄຳ​ສອນ​ຂອງ​ພະເຈົ້າ​ແພ່​ອອກ​ໄປ ພວກ​ລູກສິດ​ມີ​ຈຳນວນ​ເພີ່ມ​ຂຶ້ນ​ເລື້ອຍ​ໆ​ໃນ​ເມືອງ​ເຢຣູຊາເລັມ ແລະ​ມີ​ປະໂລຫິດ​ກຸ່ມ​ໃຫຍ່​ເຂົ້າ​ມາ​ເຊື່ອຖື​ຄື​ກັນ.” (ກຈກ. 6:7) ນີ້​ເປັນ​ພຽງ​ໜຶ່ງ​ໃນ​ຄວາມ​ກ້າວໜ້າ​ຂອງ​ວຽກ​ປະກາດ​ທີ່​ເຮົາ​ອ່ານ​ເຈິ​ໃນ​ປຶ້ມ​ກິດຈະການ. (ກຈກ. 9:31; 12:24; 16:5; 19:20; 28:31) ໃນ​ທຸກ​ມື້​ນີ້ ເຮົາ​ກໍ​ໄດ້​ຮັບ​ກຳລັງ​ໃຈ​ເມື່ອ​ໄດ້​ຍິນ​ກ່ຽວ​ກັບ​ຄວາມ​ກ້າວໜ້າ​ຂອງ​ວຽກ​ປະກາດ​ໃນ​ບ່ອນ​ອື່ນ​ໆ​ທົ່ວ​ໂລກ​ແມ່ນ​ບໍ?

22 ເມື່ອ​ເບິ່ງ​ຄືນ​ໄປ​ໃນ​ສະຕະວັດ​ທຳອິດ ຜູ້​ນຳ​ສາສະໜາ​ທີ່​ໃຈ​ຮ້າຍ​ຍັງ​ບໍ່​ເຊົາ​ຄວາມ​ພະຍາຍາມ​ທີ່​ຈະ​ຂົ່ມເຫງ​ຄລິດສະຕຽນ. ການ​ຂົ່ມເຫງ​ກຳລັງ​ຈະ​ມີ​ຫຼາຍ​ຂຶ້ນ ອີກ​ບໍ່​ດົນ ຊະເຕຟາໂນ​ຈະ​ເຈິ​ການ​ຕໍ່ຕ້ານ​ຢ່າງ​ຮຸນແຮງ ເຮົາ​ຈະ​ເບິ່ງ​ເລື່ອງ​ນີ້​ໃນ​ບົດ​ຕໍ່​ໄປ.

b ນີ້​ເປັນ​ການ​ເວົ້າ​ເຖິງ​ທູດສະຫວັນ​ເປັນ​ເທື່ອ​ທຳອິດ​ໃນ​ປຶ້ມ​ກິດຈະການ. ໃນ​ປຶ້ມ​ນີ້​ມີ​ການ​ເວົ້າ​ເຖິງ​ທູດສະຫວັນ​ປະມານ 20 ເທື່ອ. ກ່ອນ​ໜ້າ​ນັ້ນ​ຢູ່​ໃນ​ກິດຈະການ 1:10 ມີ​ການ​ເວົ້າ​ເຖິງ​ທູດສະຫວັນ​ແບບ​ອ້ອມ​ໆ​ວ່າ​ເປັນ ‘ຜູ້​ຊາຍ​ໃສ່​ເສື້ອ​ສີ​ຂາວ.’

e ຜູ້​ຊາຍ​ເຫຼົ່າ​ນີ້​ອາດ​ມີ​ຄຸນສົມບັດ​ເປັນ​ຜູ້​ດູແລ​ຢູ່​ແລ້ວ ຍ້ອນ​ການ​ຈັດການ “ວຽກ​ທີ່​ຈຳເປັນ​ນີ້” ເປັນ​ເລື່ອງ​ສຳຄັນ. ຄຳພີ​ໄບເບິນ​ບໍ່​ໄດ້​ບອກ​ຢ່າງ​ລະອຽດ​ວ່າ​ຕອນ​ໃດ​ທີ່​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ແຕ່ງຕັ້ງ​ໃຫ້​ເປັນ​ຜູ້​ດູແລ​ໃນ​ປະຊາຄົມ​ຄລິດສະຕຽນ.

f ໃນ​ສະຕະວັດ​ທຳອິດ ຜູ້​ຊາຍ​ທີ່​ມີ​ຄຸນສົມບັດ​ໄດ້​ຮັບ​ອຳນາດ​ໃຫ້​ແຕ່ງຕັ້ງ​ຜູ້​ດູແລ. (ກຈກ. 14:23; 1ຕມ. 5:22; ຕຕ. 1:5) ໃນ​ທຸກ​ມື້​ນີ້ ຄະນະ​ກຳມະການ​ປົກຄອງ​ເປັນ​ຜູ້​ແຕ່ງຕັ້ງ​ຜູ້​ດູແລ​ໝວດ ແລະ​ຜູ້​ດູແລ​ໝວດ​ກໍ​ຈະ​ເປັນ​ຜູ້​ແຕ່ງຕັ້ງ​ຜູ້​ດູແລ​ແລະ​ຜູ້​ຊ່ວຍ​ວຽກ​ຮັບ​ໃຊ້.