ວິວັດທະນາການ—ເລື່ອງທີ່ແຕ່ງຂຶ້ນແລະຄວາມເປັນຈິງ
ທ່ານສາສະດາຈານຣີຊາດ ດໍກິນ ນັກວິທະຍາສາດວິວັດທະນາການທີ່ມີຊື່ສຽງກ່າວວ່າ “ວິວັດທະນາການເປັນເລື່ອງຈິງຄືກັບຄວາມຮ້ອນຈາກດວງຕາເວັນເປັນເລື່ອງຈິງ.”16 ແນ່ນອນການທົດລອງແລະການສັງເກດໂດຍກົງພິສູດວ່າດວງຕາເວັນຮ້ອນ ແຕ່ວ່າມີການທົດລອງແລະສັງເກດໂດຍກົງຄືກັນບໍ ເຊິ່ງຢືນຢັນຄຳສອນວິວັດທະນາການຢ່າງບໍ່ມີຂໍ້ໂຕ້ຖຽງໄດ້?
ກ່ອນທີ່ຈະຕອບຄຳຖາມຂ້າງເທິງນັ້ນ ເຮົາຕ້ອງເຮັດໃຫ້ເລື່ອງຕໍ່ໄປນີ້ຊັດເຈນກ່ອນ. ນັກວິທະຍາສາດຫລາຍຄົນໄດ້ສັງເກດວ່າເມື່ອເວລາຜ່ານໄປ ລູກຫລານຂອງສິ່ງທີ່ມີຊີວິດທີ່ສືບທອດມາອາດຈະປ່ຽນແປງໄປຫນ້ອຍຫນຶ່ງ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ ຄົນອາດຈະປະສົມພັນຫມາເພື່ອໃຫ້ໄດ້ລູກຫມາທີ່ຂາສັ້ນ ແລະຂົນຍາວກວ່າພໍ່ແມ່ຂອງມັນ. * ນັກວິທະຍາສາດບາງຄົນເອີ້ນການປ່ຽນແປງຫນ້ອຍໆນີ້ວ່າ “ວິວັດທະນາການຈຸນລະພາກ” (microevolution).
ຢ່າງໃດກໍຕາມ ນັກວິວັດທະນາການສອນວ່າການປ່ຽນແປງຫນ້ອຍຫນຶ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນຕະຫລອດເວລາຫລາຍພັນລ້ານປີ ເມື່ອລວມເຂົ້າກັນແລ້ວກາຍເປັນການປ່ຽນແປງໃຫຍ່ທີ່ຈຳເປັນເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ປາກາຍເປັນສັດເຄິ່ງບົກເຄິ່ງນໍ້າ ແລະເຮັດໃຫ້ສັດທີ່ຄ້າຍຄືທະນີກາຍເປັນຄົນ. ມີການເອີ້ນການປ່ຽນແປງຂະຫນາດໃຫຍ່ທີ່ສົມມຸດເກີດຂຶ້ນນີ້ວ່າ “ວິວັດທະນາການມະຫາພາກ” (macroevolution).
ຊານ ດັກວິນກັບປຶ້ມຂອງລາວ ການກຳເນີດຂອງສິ່ງທີ່ມີຊີວິດຊະນິດຕ່າງໆ
ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ ທ່ານຊານ ດັກວິນ ສອນວ່າເມື່ອການປ່ຽນແປງນ້ອຍໆທີ່ເຮົາເຫັນໄດ້ນັ້ນເກີດຂຶ້ນໄດ້ ການປ່ຽນແປງທີ່ໃຫຍ່ກວ່າເຊິ່ງບໍ່ມີຜູ້ໃດເຫັນນັ້ນຍ່ອມເກີດຂຶ້ນໄດ້ຄືກັນ.17 ລາວສະເຫນີວ່າເມື່ອເວລາຜ່ານໄປຍາວນານ ສິ່ງທີ່ມີຕັ້ງແຕ່ດັ້ງເດີມເຊິ່ງເອີ້ນກັນວ່າສິ່ງທີ່ມີຊີວິດບໍ່ສະຫລັບຊັບຊ້ອນ ໄດ້ຄ່ອຍໆວິວັດທະນາຂຶ້ນ ໂດຍ “ຄ່ອຍໆປ່ຽນແປງເທື່ອລະເລັກເທື່ອລະຫນ້ອຍຈົນ” ກາຍເປັນສິ່ງທີ່ມີຊີວິດຫລາຍລ້ານຮູບແບບເທິງແຜ່ນດິນໂລກ.18
ຫລາຍຄົນຄິດວ່າຂໍ້ກ່າວອ້າງນີ້ມີເຫດຜົນທີ່ຟັງຂຶ້ນ. ເຂົາເຈົ້າຄິດວ່າ ‘ຖ້າການປ່ຽນແປງນ້ອຍໆນີ້ເກີດກັບສິ່ງທີ່ມີຊີວິດຊະນິດດຽວກັນໄດ້ ເປັນຫຍັງການປ່ຽນແປງໃຫຍ່ໃນເວລາຍາວນານຈະເກີດຂຶ້ນບໍ່ໄດ້?’ * ແຕ່ທີ່ຈິງແລ້ວຄຳສອນເລື່ອງວິວັດທະນາການຕັ້ງຢູ່ບົນພື້ນຖານເລື່ອງທີ່ແຕ່ງຂຶ້ນສາມເລື່ອງ. ລອງພິຈາລະນາເລື່ອງຕໍ່ໄປນີ້.
ເລື່ອງແຕ່ງທີ 1. ການກາຍພັນກໍ່ໃຫ້ເກີດສິ່ງຈຳເປັນໂດຍພື້ນຖານເພື່ອສ້າງສິ່ງທີ່ມີຊີວິດຊະນິດໃຫມ່. ການສອນກ່ຽວກັບວິວັດທະນາການລະດັບມະຫາພາກແມ່ນອາໄສຂໍ້ອ້າງທີ່ວ່າການປ່ຽນແປງທີ່ບັງເອີນເກີດຂຶ້ນໃນລະຫັດພັນທຸກຳຂອງພືດແລະສັດ ບໍ່ພຽງເຮັດໃຫ້ຊີວິດຊະນິດໃຫມ່ເກີດຂຶ້ນແຕ່ຍັງເຮັດໃຫ້ເກີດພືດແລະສັດຕະກູນໃຫມ່.19
ແມງວັນຫມາກໄມ້ທີ່ກາຍພັນ ເຖິງວ່າຜິດປົກກະຕິທາງຮູບຊົງ ແຕ່ຍັງເປັນແມງວັນຫມາກໄມ້
ຄວາມເປັນຈິງ. ລັກສະນະຕ່າງໆຂອງພືດແລະສັດຖືກກຳນົດໂດຍຄຳສັ່ງທີ່ມີຢູ່ໃນລະຫັດພັນທຸກຳຫລືແບບຜັງເຊິ່ງຢູ່ໃນແກນຂອງຈຸລັງ. * ນັກຄົ້ນຄວ້າໄດ້ພົບວ່າການກາຍພັນເຮັດໃຫ້ເກີດການປ່ຽນແປງໃນພືດແລະສັດໃນຮຸ່ນຕໍ່ໆມາ. ແຕ່ວ່າການກາຍພັນຈະເຮັດໃຫ້ເກີດຊີວິດຊະນິດໃຫມ່ຂຶ້ນມາບໍ? ໃນໄລຍະເວລາຮ້ອຍປີທີ່ຜ່ານມາການສຶກສາທາງພັນທຸສາດໄດ້ເຜີຍໃຫ້ຮູ້ອັນໃດ?
ໃນຕອນທ້າຍຂອງຊຸມປີ 1930 ນັກວິທະຍາສາດຍອມຮັບຄວາມຄິດໃຫມ່ໆຢ່າງສຸດໃຈ. ເຂົາເຈົ້າຄິດໄວ້ແລ້ວວ່າການຄັດເລືອກໂດຍທຳມະຊາດ (ຂະບວນການເຮັດໃຫ້ສິ່ງທີ່ມີຊີວິດທີ່ເຫມາະກັບສະພາບແວດລ້ອມຂອງມັນຫລາຍທີ່ສຸດຈະຢູ່ລອດໄດ້ແລະເກີດລູກເກີດຫລານ) ສາມາດເຮັດໃຫ້ເກີດພືດຊະນິດໃຫມ່ໄດ້ໂດຍການກາຍພັນທີ່ເກີດຂຶ້ນເອງ. ດັ່ງນັ້ນ ດຽວນີ້ເຂົາເຈົ້າຈຶ່ງຄິດວ່າການຄັດເລືອກຊະນິດຈາກການກາຍພັນໂດຍມະນຸດຈະເຮັດໃຫ້ເກີດສິ່ງທີ່ມີຊີວິດຊະນິດໃຫມ່ໄດ້ ແຕ່ວ່າຈະມີປະສິດທິພາບທີ່ສູງກວ່າເກົ່າ. ນັກວິທະຍາສາດໂວເອເກີຫາດ ເລີນນິກ ຈາກສະຖາບັນ ມາກພລັງເພື່ອການຄົ້ນຄວ້າດ້ານປະສົມພືດຢູ່ປະເທດເຢຍລະມັນ *ກ່າວວ່າ “ພວກນັກຊີວະວິທະຍາທົ່ວໄປແລະໂດຍສະເພາະຢ່າງຍິ່ງນັກພັນທຸສາດ ແລະນັກປະສົມພັນພືດແລະສັດ ຮູ້ສຶກຕື່ນເຕັ້ນແລະດີໃຈຫລາຍ.” ເປັນຫຍັງຈຶ່ງຕື່ນເຕັ້ນແລະດີໃຈ? ທ່ານເລີນນິກ ຜູ້ທີ່ໃຊ້ເວລາປະມານ 30 ປີເພື່ອສຶກສາພັນທຸສາດການກາຍພັນໃນພືດໄດ້ກ່າວວ່າ “ນັກຄົ້ນຄວ້າເຫລົ່ານີ້ຄິດວ່າເຖິງເວລາແລ້ວທີ່ຈະປະຕິວັດວິທີປະສົມພັນພືດແລະສັດແບບທີ່ເຄີຍເຮັດມາກ່ອນ. ເຂົາເຈົ້າຄິດວ່າໂດຍການກະຕຸ້ນແລະເລືອກໂຕກາຍພັນທີ່ດີເຂົາເຈົ້າຈະເຮັດໃຫ້ເກີດພືດແລະສັດສາຍພັນໃຫມ່ທີ່ດີກວ່າເກົ່າ.”20 ທີ່ຈິງບາງຄົນຄາດຫວັງຈະສ້າງຊະນິດໃຫມ່ຂຶ້ນມາເລີຍ.
ການກາຍພັນເຮັດໃຫ້ເກີດການປ່ຽນແປງໃນພືດ ເຊັ່ນເຮັດໃຫ້ດອກໃຫຍ່ຂຶ້ນ ແຕ່ຍັງເປັນດອກໄມ້ຊະນິດເດີມ
ນັກວິທະຍາສາດໃນສະຫະລັດອາເມລິກາ ໃນອາຊີ ແລະໃນເອີລົບໄດ້ຮັບທຶນຈຳນວນມະຫາສານເພື່ອເຮັດໂຄງການຄົ້ນຄວ້າວິທີຕ່າງໆເພື່ອຈະເລັ່ງການວິວັດທະນາການໃຫ້ໄວຂຶ້ນ. ຫລັງຈາກການຄົ້ນຄວ້າຢ່າງຂຸ້ນຂ້ຽວເປັນເວລາຫລາຍກວ່າ 40 ປີໄດ້ຫຍັງແດ່? ນັກຄົ້ນຄວ້າຄົນຫນຶ່ງຊື່ ປີເຕີ ວອນ ເຊັງບຸດ ກ່າວວ່າ “ທັງໆທີ່ໄດ້ໃຊ້ຈ່າຍເງິນເປັນຈຳນວນມະຫາສານແຕ່ຄວາມພະຍາຍາມໃນການເພາະພັນພືດໃຫ້ໄດ້ຜົນຜະລິດຫລາຍຂຶ້ນເລື້ອຍໆໂດຍການສ່ອງລັງສີ [ເພື່ອເຮັດໃຫ້ເກີດການກາຍພັນ] ປາກົດວ່າຫລົມແຫລວ.”21 ເລີນນິກບອກວ່າ “ພໍຮອດຊຸມປີ 1980 ຄວາມຫວັງ ແລະຄວາມຕື່ນເຕັ້ນໃນທ່າມກາງນັກວິທະຍາສາດໄດ້ຈົບລົງເພາະຄວາມຫລົມແຫລວທີ່ເກີດຂຶ້ນທົ່ວໂລກ. ໂຄງການຄົ້ນຄວ້າການເພາະພັນທີ່ກະຕຸ້ນໃຫ້ເກີດການກາຍພັນເຊິ່ງແຍກອອກເປັນສາຂາສະເພາະກໍຖືກບັນດາປະເທດຕາເວັນຕົກປະຖິ້ມ. ໂຕກາຍພັນເກືອບທັງຫມົດ . . . ຕາຍຫລືບໍ່ກໍອ່ອນແອກວ່າຊະນິດທີ່ຢູ່ໃນທຳມະຊາດ.” *
ເຖິງແມ່ນວ່າເປັນເຊັ່ນນັ້ນຂໍ້ມູນທີ່ເກັບກຳໄດ້ຈາກການຄົ້ນຄວ້າທົ່ວໄປທາງດ້ານການກາຍພັນເປັນເວລາປະມານ 100 ປີ ແລະການຄົ້ນຄວ້າສະເພາະທາງດ້ານການປະສົມພັນຂອງໂຕກາຍພັນເປັນເວລາ 70 ປີ ເຮັດໃຫ້ນັກວິທະຍາສາດໄດ້ຂໍ້ສະຫລຸບກ່ຽວກັບຄວາມສາມາດຂອງການກາຍພັນທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ເກີດສິ່ງທີ່ມີຊີວິດຊະນິດໃຫມ່. ພາຍຫລັງການພິຈາລະນາຫລັກຖານແລ້ວ ທ່ານເລີນນິກລົງຄວາມເຫັນວ່າ “ການກາຍພັນບໍ່ສາມາດເຮັດໃຫ້ [ພືດຫລືສັດ] ຊະນິດເດີມກາຍເປັນຊະນິດໃຫມ່ໄດ້. ການລົງຄວາມເຫັນນີ້ສອດຄ່ອງກັບຜົນງານການທົດລອງທັງຫມົດໃນສະຕະວັດທີ 20 ກ່ຽວກັບການກາຍພັນ ແລະຍັງລວມເຖິງຫລັກການຂອງຄວາມເປັນໄປໄດ້.”
ສະນັ້ນ ການກາຍພັນຈະເຮັດໃຫ້ສິ່ງທີ່ມີຊີວິດຊະນິດຫນຶ່ງວິວັດທະນາການເປັນສິ່ງມີຊີວິດປະເພດໃຫມ່ໄດ້ບໍ? ຫລັກຖານສະແດງວ່າບໍ່ໄດ້! ເລີນນິກທຳການຄົ້ນຄວ້າຈົນໄດ້ຂໍ້ສະຫລຸບວ່າ “ການກາຍພັນໂດຍບັງເອີນບໍ່ສາມາດລົບລ້າງຫລືລ່ວງຂອບເຂດຊະນິດຂອງສິ່ງມີຊີວິດທີ່ຕ່າງກັນທາງພັນທຸກຳຢ່າງຊັດເຈນແລ້ວ.”22
ຂໍໃຫ້ຄິດວ່າຂໍ້ມູນຕົວຈິງທີ່ກ່າວມາແລ້ວນັ້ນມີຄວາມຫມາຍແນວໃດ. ຖ້ານັກວິທະຍາສາດທີ່ມີປະສົບການສູງບໍ່ສາມາດເຮັດໃຫ້ເກີດສິ່ງທີ່ມີຊີວິດຊະນິດໃຫມ່ໂດຍການໃຊ້ວິທີກະຕຸ້ນໃຫ້ເກີດໂຕກາຍພັນ ແລະຄັດເລືອກຕົວກາຍພັນທີ່ດີໆ ເປັນໄປໄດ້ບໍທີ່ຂະບວນການທີ່ປາສະຈາກສະຕິປັນຍາຈະເຮັດໄດ້ດີກວ່າ? ຖ້າການຄົ້ນຄວ້າສະແດງວ່າການກາຍພັນບໍ່ສາມາດປ່ຽນແປງສິ່ງທີ່ມີຊີວິດແຕ່ດັ້ງເດີມເປັນຊະນິດໃຫມ່ເລີຍໄດ້ ແລ້ວການວິວັດທະນາການມະຫາພາກຈະເກີດຂຶ້ນໄດ້ແນວໃດ?
ເລື່ອງແຕ່ງທີ 2. ການເລືອກໂດຍທຳມະຊາດເຮັດໃຫ້ເກີດສິ່ງທີ່ມີຊີວິດຊະນິດໃຫມ່ໆ. ດັກວິນເຊື່ອວ່າການຄັດເລືອກໂດຍທຳມະຊາດເຮັດໃຫ້ສິ່ງທີ່ມີຊີວິດທີ່ເຫມາະກັບສະພາບແວດລ້ອມໄດ້ດີທີ່ສຸດຈະຢູ່ໄດ້ ໃນຂະນະດຽວກັນສິ່ງທີ່ມີຊີວິດທີ່ເຫມາະສົມຫນ້ອຍກວ່າຈະຄ່ອຍໆຕາຍໄປ. ນັກວິວັດທະນາການສະໄຫມໃຫມ່ສອນວ່າຂະນະສິ່ງທີ່ມີຊີວິດຊະນິດຕ່າງໆແພ່ອອກໄປ ແລະຢູ່ຕ່າງຫາກ ການຄັດເລືອກໂດຍທຳມະຊາດຈະຄັດເອົາໂຕກາຍພັນທີ່ເຫມາະກັບການຢູ່ລອດໃນສະພາບແວດລ້ອມໃຫມ່ໄດ້ດີທີ່ສຸດ. ຜົນກໍຄື ນັກວິວັດທະນາການສັນນິດຖານວ່າກຸ່ມທີ່ຢູ່ຕ່າງຫາກນັ້ນໄດ້ພັດທະນາເປັນສິ່ງທີ່ມີຊີວິດຊະນິດໃຫມ່ເລີຍ.
ຄວາມເປັນຈິງ. ດັ່ງທີ່ກ່າວມາແລ້ວຫລັກຖານຈາກການຄົ້ນຄວ້າບົ່ງບອກຢ່າງຫນັກແຫນ້ນວ່າການກາຍພັນບໍ່ສາມາດກໍ່ໃຫ້ເກີດພືດຫລືສັດປະເພດໃຫມ່. ນອກຈາກນັ້ນ ນັກວິວັດທະນາການສະເຫນີຂໍ້ພິສູດຫຍັງຕໍ່ຄຳອ້າງຂອງເຂົາເຈົ້າທີ່ວ່າທຳມະຊາດຄັດເລືອກໂຕກາຍພັນທີ່ດີເພື່ອກໍ່ໃຫ້ເກີດສິ່ງທີ່ມີຊີວິດຊະນິດໃຫມ່? ຈຸນລະສານສະບັບຫນຶ່ງທີ່ຈັດພິມໃນປີ 1999 ໂດຍສະຖາບັນວິທະຍາສາດແຫ່ງຊາດ (NAS) ໃນສະຫະລັດອາເມລິກາໄດ້ເອີ່ຍເຖິງ “ການສຶກສານົກກະຈອກປີກອ່ອນ 13 ຊະນິດໂດຍດັກວິນຢູ່ເກາະກາລາກາໂປດເຊິ່ງປັດຈຸບັນເອີ້ນວ່າ ນົກກະຈອກປີກອ່ອນຂອງດັກວິນ.”23
ໃນຊຸມປີ 1970 ຫນ່ວຍງານການຄົ້ນຄວ້າຊີ້ນຳໂດຍຜົວເມຍທ່ານປີເຕີ ອາ. ແລະ ບີ. ໂຣສະແມຣີ ກະແຣນທ໌ ແຫ່ງມະຫາວິທະຍາໄລພຣິນສະຕັນເລີ່ມສຶກສານົກກະຈອກປີກອ່ອນເຫລົ່ານີ້ ແລະພົບວ່າ ພາຍຫລັງຫນຶ່ງປີທີ່ເກີດໄພແຫ້ງແລ້ງເທິງເກາະ ນົກກະຈອກທີ່ມີສົບໃຫຍ່ກວ່າຫນ້ອຍຫນຶ່ງຢູ່ລອດໄດ້ດີກວ່ານົກພວກທີ່ມີສົບນ້ອຍກວ່າ. ເນື່ອງຈາກຂະຫນາດແລະຮູບຊົງຂອງສົບນົກເປັນວິທີຫລັກແນວຫນຶ່ງໃນການກຳນົດນົກກະຈອກທັງ 13 ຊະນິດ ການຄົ້ນພົບນີ້ຖືວ່າເປັນເລື່ອງສຳຄັນ. ຈຸນລະສານ NAS ກ່າວຕໍ່ໄປວ່າ “ຜົວແລະເມຍແກຣນທ໌ ປະເມີນວ່າຖ້າຄວາມແຫ້ງແລ້ງເກີດຂຶ້ນ 10 ປີເທື່ອຫນຶ່ງເທິງເກາະນີ້ ນົກກະຈອກຊະນິດໃຫມ່ອາດຈະເກີດຂຶ້ນພາຍໃນໄລຍະ 200 ປີ ເທົ່ານັ້ນ.”24
ຢ່າງໃດກໍຕາມ ຈຸນລະສານ NAS ບໍ່ຍອມກ່າວເຖິງໃນປີຕໍ່ໆມາຫລັງຈາກເກີດຄວາມແຫ້ງແລ້ງ ນົກກະຈອກທີ່ມີສົບນ້ອຍກວ່າເພີ່ມຂຶ້ນຈົນມີຈຳນວນຫລາຍກວ່າຫມູ່. ນັກຄົ້ນຄວ້າໄດ້ພົບວ່າເມື່ອສະພາບອາກາດເທິງເກາະນັ້ນປ່ຽນແປງ ນົກກະຈອກສົບໃຫຍ່ຈະເພີ່ມຂຶ້ນໃນປີຫນຶ່ງ ແລ້ວຫລັງຈາກນັ້ນນົກກະຈອກສົບນ້ອຍກວ່າຈະເພີ່ມຂຶ້ນ. ເຂົາເຈົ້າກໍຍັງສັງເກດວ່ານົກກະຈອກປີກອ່ອນທີ່ເປັນ “ຊະນິດ” ເຊິ່ງຕ່າງກັນນັ້ນໄດ້ປະສົມພັນກັນແລະອອກລູກອອກຫລານແລ້ວຢູ່ລອດໄດ້ດີກວ່າພໍ່ແມ່ຂອງມັນ. ເຂົາເຈົ້າສະຫລຸບວ່າຖ້າການປະສົມພັນດຳເນີນຕໍ່ໄປຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງກໍເຮັດໃຫ້ນົກທັງສອງຊະນິດປະສົມກັນກາຍເປັນນົກ “ຊະນິດ” ດຽວ.25
ນົກກະຈອກປີກອ່ອນຂອງດັກວິນສະແດງໃຫ້ເຫັນພຽງວ່າສິ່ງທີ່ມີຊີວິດຊະນິດຫນຶ່ງສາມາດປັບຕົວເຂົ້າກັບການປ່ຽນແປງຕາມສະພາບອາກາດ
ດັ່ງນັ້ນ ການຄັດເລືອກໂດຍທຳມະຊາດເຮັດໃຫ້ເກີດສິ່ງທີ່ມີຊີວິດຊະນິດໃຫມ່ເລີຍໄດ້ແທ້ໆບໍ? ຫລາຍສິບປີກ່ອນ ຈອດ ຄຣິດຕົບເຟີ ວິນລຽມ ນັກຊີວະວິທະຍາຝ່າຍວິວັດທະນາການກໍເລີ່ມສົງໄສວ່າການຄັດເລືອກໂດຍທຳມະຊາດສາມາດເຮັດແນວນັ້ນໄດ້ບໍ.26 ໃນປີ 1999 ນັກທິດສະດີວິວັດທະນາການ ເຈັບຟຣີ ເອັດ. ຊະວອັດ ຂຽນວ່າການຄັດເລືອກໂດຍທຳມະຊາດອາດຈະຊ່ວຍໃຫ້ສິ່ງທີ່ມີຊີວິດປັບຕົວເພື່ອຈະຢູ່ລອດໄດ້ ແຕ່ວ່າບໍ່ໄດ້ເຮັດໃຫ້ເກີດສິ່ງໃຫມ່.27
ທີ່ຈິງ ນົກກະຈອກປີກອ່ອນຂອງດັກວິນບໍ່ໄດ້ກາຍເປັນ “ສິ່ງໃຫມ່.” ພວກມັນຍັງເປັນນົກກະຈອກປີກອ່ອນຄືເກົ່າ. ຄວາມຈິງທີ່ວ່າມັນປະສົມຂ້າມສາຍພັນກໍເຮັດໃຫ້ສົງໄສວິທີທີ່ນັກວິວັດທະນາການໃຊ້ເພື່ອກຳນົດຊະນິດຂອງນົກ. ນອກຈາກນັ້ນ ຂໍ້ມູນກ່ຽວກັບນົກເປີດເຜີຍຄວາມຈິງວ່າແມ່ນແຕ່ສະຖາບັນວິທະຍາສາດທີ່ມີຊື່ສຽງກໍອາດຈະມີການລຳອຽງໃນການລາຍງານຫລັກຖານຕ່າງໆ.
ເລື່ອງແຕ່ງທີ 3. ຫລັກຖານຂອງຟອດຊິນສະແດງວ່າມີການວິວັດທະນາການມະຫາພາກ. ຈຸນລະສານ NAS ທີ່ເວົ້າເຖິງໃນຕອນຕົ້ນເຮັດໃຫ້ຜູ້ອ່ານຮູ້ສຶກວ່າຟອດຊິນ (ຊາກສັດແລະພືດບູຮານທີ່ກາຍເປັນຫີນ) ທີ່ນັກວິທະຍາສາດຄົ້ນພົບໃຫ້ຫລັກຖານຫລາຍພໍເພື່ອສະແດງເຖິງການວິວັດທະນາການມະຫາພາກ. ຈຸນລະສານນັ້ນປະກາດວ່າ “ມີການຄົ້ນພົບໂຕກາງຫລາຍລະຫວ່າງປາແລະສັດເຄິ່ງບົກເຄິ່ງນໍ້າ ລະຫວ່າງສັດເຄິ່ງບົກເຄິ່ງນໍ້າແລະສັດເລືອຄານ ລະຫວ່າງສັດເລືອຄານແລະສັດລ້ຽງລູກດ້ວຍນໍ້ານົມ ແລະໃນສາຍພັນຂອງລີງທີ່ເປັນເລື່ອງຍາກທີ່ຈະບອກໃຫ້ແຈ້ງວ່າການປ່ຽນແປງຈາກສັດຊະນິດຫນຶ່ງເປັນອີກຊະນິດເກີດຂຶ້ນເມື່ອໃດ.”28
ຄວາມເປັນຈິງ. ຄຳກ່າວທີ່ຫນັກແຫນ້ນໃນຈຸນລະສານ NAS ເປັນເລື່ອງຫນ້າແປກແທ້ໆ. ເປັນຫຍັງ? ທ່ານນາຍ ເອັດເດີດ ຜູ້ສະຫນັບສະຫນູນທິດສະດີວິວັດທະນາການ ກ່າວວ່າຫລັກຖານຟອດຊິນສະແດງວ່າ ບໍ່ມີການປ່ຽນແປງແບບຄ່ອຍເປັນຄ່ອຍໄປ ແຕ່ເປັນເວລາດົນນານຫລາຍ “ເກືອບຈະບໍ່ມີການປ່ຽນແປງທາງວິວັດທະນາການເລີຍໃນສິ່ງທີ່ມີຊີວິດສ່ວນຫລາຍ.” *29
ຕາມຫລັກຖານທາງຟອດຊິນ ສັດກຸ່ມຫລັກທຸກຊະນິດປາກົດຂຶ້ນຢ່າງກະທັນຫັນແລະບໍ່ມີການປ່ຽນແປງອັນໃດເລີຍ
ຮອດປັດຈຸບັນ ນັກວິທະຍາສາດທົ່ວໂລກໄດ້ຂຸດພົບແລະເຮັດບັນຊີຟອດຊິນຂະຫນາດໃຫຍ່ປະມານ 200 ລ້ານລາຍການແລະບັນຊີຟອດຊິນຂະຫນາດນ້ອຍເປັນຕື້ໆລາຍການ. ນັກຄົ້ນຄວ້າຫລາຍຄົນເຫັນດີນຳກັບຫລັກຖານທີ່ມີຫລາຍແລະລະອຽດນີ້ເຊິ່ງສະແດງວ່າສັດກຸ່ມຫລັກທັງຫມົດປາກົດຂຶ້ນທັນທີ ແລະເກືອບຈະບໍ່ມີການປ່ຽນແປງເລີຍ ແລະສັດຫລາຍຊະນິດສາບສູນທັນທີເຊັ່ນກັນກັບຕອນທີ່ມັນປາກົດຂຶ້ນ.
ການຍອມຮັບຫລັກວິວັດທະນາການ—ເປັນເລື່ອງຂອງຄວາມເຊື່ອ
ເປັນຫຍັງນັກວິວັດທະນາການທີ່ມີຊື່ສຽງຫລາຍຄົນຈຶ່ງຢືນຢັນວ່າວິວັດທະນາການມະຫາພາກເປັນຄວາມຈິງ? ຣີຊາດ ລີວົນຕິນ ນັກວິວັດທະນາການທີ່ມີຄົນນັບຖືຂຽນກົງໄປກົງມາວ່າ ນັກວິທະຍາສາດຫລາຍຄົນເຕັມໃຈຍອມຮັບຂໍ້ອ້າງທາງວິທະຍາສາດທີ່ບໍ່ມີຂໍ້ພິສູດ ເພາະເຂົາເຈົ້າ “ມີຂໍ້ຜູກມັດກັບຫລັກປັດຊະຍາວັດຖຸນິຍົມ.” * ນັກວິທະຍາສາດຫລາຍຄົນປະຕິເສດແມ່ນແຕ່ເລື່ອງຄວາມເປັນໄປໄດ້ທີ່ຈະມີຜູ້ອອກແບບທີ່ມີສະຕິປັນຍາ ເພາະດັ່ງທີ່ທ່ານລີວົນຕິນ ຂຽນໄວ້ວ່າ “ເຮົາຍອມຮັບໄດ້ແມ່ນແຕ່ຫນ້ອຍຫນຶ່ງວ່າມີພະເຈົ້າ.”30
ໃນເລື່ອງນີ້ວາລະສານໄຊເອນຕິຟິກອາເມລິກັນ ອ້າງເຖິງຄຳເວົ້າຂອງນັກສັງຄົມວິທະຍາຊື່ ຣອດນີ ສະຕາກ ທີ່ເວົ້າວ່າ “ມີການໂຄສະນາຊວນເຊື່ອ 200 ປີມາແລ້ວວ່າຖ້າເຈົ້າຕ້ອງການເປັນຄົນທີ່ສົນໃຈເລື່ອງວິທະຍາສາດເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ເກັບເລື່ອງສາສະຫນາໄວ້ໃນຄວາມຄິດ.” ລາວໃຫ້ຂໍ້ສັງເກດຕໍ່ໄປວ່າ ໃນມະຫາວິທະຍາໄລຕ່າງໆທີ່ທຳການຄົ້ນຄວ້າ “ຄົນທີ່ເຊື່ອໃນສາສະຫນາຈະປິດປາກບໍ່ເວົ້າຫຍັງເລີຍ.”31
ຖ້າວ່າທ່ານຍອມຮັບຄຳສອນເລື່ອງວິວັດທະນາການມະຫາພາກວ່າເປັນເລື່ອງຈິງ ທ່ານຕ້ອງເຊື່ອວ່ານັກວິທະຍາສາດທີ່ເຊື່ອວ່າບໍ່ສາມາດຮູ້ຈັກພະເຈົ້າຫລືບໍ່ເຊື່ອວ່າມີພະເຈົ້ານັ້ນຈະບໍ່ໃຫ້ຄວາມເຊື່ອສ່ວນຕົວຂອງເຂົາເຈົ້າມີຜົນຕໍ່ການຕີຄວາມຫມາຍສິ່ງທີ່ຄົ້ນພົບທາງວິທະຍາສາດ. ທ່ານຕ້ອງເຊື່ອວ່າການກາຍພັນ ແລະການຄັດເລືອກໂດຍທຳມະຊາດເຮັດໃຫ້ເກີດສິ່ງມີຊີວິດທີ່ຊັບຊ້ອນທັງຫມົດ ເຖິງວ່າການຄົ້ນຄວ້າຕະຫລອດຫນຶ່ງສະຕະວັດສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າການກາຍພັນບໍ່ສາມາດປ່ຽນສິ່ງທີ່ມີຊີວິດຊະນິດຫນຶ່ງໃຫ້ກາຍເປັນສິ່ງທີ່ມີຊີວິດອື່ນໄດ້ເລີຍແມ່ນແຕ່ເທື່ອດຽວ. ນອກນັ້ນທ່ານຕ້ອງເຊື່ອວ່າສິ່ງທີ່ມີຊີວິດທັງຫມົດຄ່ອຍໆວິວັດທະນາການມາຈາກບັນພະບຸລຸດດຽວກັນ ທັງໆທີ່ຫລັກຖານທາງຟອດຊິນຊີ້ໃຫ້ເຫັນວ່າຊີວິດສ່ວນໃຫຍ່ຂອງພືດແລະສັດເກີດຂຶ້ນກະທັນຫັນແລະບໍ່ໄດ້ວິວັດທະນາການເປັນສິ່ງອື່ນເຖິງວ່າເວລາຈະຜ່ານໄປເປັນແສນເປັນລ້ານປີ. ຄວາມເຊື່ອແບບນັ້ນເບິ່ງຄືວ່າອາໄສຄວາມຈິງຫລືເລື່ອງທີ່ແຕ່ງຂຶ້ນ? ແທ້ຈິງແລ້ວການຍອມຮັບເລື່ອງວິວັດທະນາການຕ້ອງເປັນເລື່ອງຂອງ “ຄວາມເຊື່ອ.”
^ ຂໍ້ 3 ການປ່ຽນແປງທີ່ຜູ້ເພາະພັນຫມາເຮັດໄດ້ມັກຈະເປັນຫມາທີ່ພັນທຸກຳບົກພ່ອງ. ຕົວຢ່າງ ຫມາເຕ້ຍ (ດັກຮຸນ) ເກີດຈາກການບົກພ່ອງທາງພັນທຸກຳຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ຫມານີ້ເປັນພັນເຕ້ຍເພາະກະດູກອ່ອນບໍ່ໄດ້ຂະຫຍາຍຕົວປົກກະຕິ.
^ ຂໍ້ 6 ພະທຳຕົ້ນເດີມບົດທີຫນຶ່ງກ່າວວ່າທັງພືດແລະສັດຖືກສ້າງຂຶ້ນມາຕາມ “ເຊື້ອຊາດ” (ປະເພດ) ຂອງມັນ. ຄຳວ່າ “ເຊື້ອຊາດ” ຕາມເຄົ້າສັບພາສາເຫບເລີທີ່ໃຊ້ໃນພະທຳຕົ້ນເດີມມີຄວາມຫມາຍກວ້າງກວ່າຄຳວ່າ “ຊະນິດ” ຕາມທີ່ນັກວິທະຍາສາດໃຊ້ເອີ້ນຊະນິດໃຫມ່ໆທີ່ພັດທະນາຂຶ້ນ. ທີ່ຈິງແລ້ວ “ຊະນິດ” ທີ່ນັກວິທະຍາສາດໃຊ້ນັ້ນເປັນປີກຍ່ອຍຂອງ “ເຊື້ອຊາດ” ໃນຄວາມຫມາຍຕາມບັນທຶກໃນຕົ້ນເດີມ.
^ ຂໍ້ 8 ການຄົ້ນຄວ້າໄດ້ສະແດງວ່າ ໂປໂຕພລາດຈຸລັງ ເຍື່ອຫຸ້ມຈຸລັງ ແລະໂຄງສ້າງແນວອື່ນໆກໍມີສ່ວນໃນການກຳນົດລັກສະນະຂອງສິ່ງທີ່ມີຊີວິດ.
^ ຂໍ້ 9 ເລີນນິກເຊື່ອວ່າສິ່ງທີ່ມີຊີວິດຖືກສ້າງຂຶ້ນ. ຄວາມຄິດເຫັນໃນບົດຄວາມນີ້ແມ່ນຂອງເລີນນິກເອງ ແລະບໍ່ແມ່ນຄວາມຄິດເຫັນຂອງສະຖາບັນມາກພລັງທີ່ທຳການຄົ້ນຄວ້າດ້ານປະສົມພັນພືດ.
^ ຂໍ້ 10 ຜົນຂອງການທົດລອງກ່ຽວກັບການກາຍພັນປາກົດໃຫ້ເຫັນຊໍ້າຫລາຍເທື່ອວ່າຈຳນວນໂຕກາຍພັນຊະນິດໃຫມ່ໆຫລຸດລົງຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ ຂະນະທີ່ໂຕກາຍພັນຊະນິດເດີມມີໃຫ້ເຫັນສະເຫມີ. ນອກຈາກນັ້ນ ພືດທີ່ກາຍພັນຫນ້ອຍກວ່າຫນຶ່ງສ່ວນຮ້ອຍຂອງຈຳນວນຖືກຄັດເລືອກໄປໃຊ້ເພື່ອການທົດລອງຕໍ່ໄປ ແລະຫນ້ອຍກວ່າຈຳນວນຫນຶ່ງສ່ວນຮ້ອຍຈາກຈຳນວນນັ້ນສາມາດໃຊ້ເພື່ອປະໂຫຍດທາງດ້ານການຄ້າ. ຢ່າງໃດກໍຕາມ ບໍ່ໄດ້ສ້າງສິ່ງທີ່ມີຊີວິດຊະນິດໃຫມ່ຂຶ້ນ. ການປະສົມພັນສັດທີ່ກາຍພັນແຮ່ງຫນ້ອຍກວ່າຜົນສຳເລັດກ່ຽວກັບພືດ ແລະວິທີນັ້ນກໍຖືກຍົກເລີກໄປເລີຍ.
^ ຂໍ້ 21 ແມ່ນແຕ່ຕົວຢ່າງຂອງຟອດຊິນທີ່ມີແຕ່ຈຳນວນຫນ້ອຍທີ່ຜູ້ຄົ້ນຄວ້າເອົາມາເພື່ອພິສູດເລື່ອງທິດສະດີວິວັດທະນາການກໍຍັງເປັນເລື່ອງໂຕ້ຖຽງກັນຢູ່. ເຊີນເບິ່ງຫນ້າ 22 ຫາ 29 ຂອງຈຸນລະສານ ຕົ້ນກຳເນີດຂອງຊີວິດ—ຫ້າຄຳຖາມທີ່ເປັນຕາຄິດ (ພາສາໄທ) ຈັດພິມໂດຍພະຍານພະເຢໂຫວາ.
^ ຂໍ້ 24 “ຫລັກປັດຊະຍາວັດຖຸນິຍົມ” ໃນນີ້ຫມາຍຄວາມວ່າທຸກໆສິ່ງໃນເອກະພົບລວມເຖິງຊີວິດ ເກີດມາໂດຍບໍ່ມີການແຊກແຊງຈາກສິ່ງທີ່ເຫນືອທຳມະຊາດ.
ເລື່ອງທີ່ເຈົ້າອາດຈະມັກ
ຕື່ນເຖີດ!
ຜູ້ຊ່ຽວຊານທີ່ສຶກສາໂຕອ່ອນຂອງສິ່ງມີຊີວິດເລົ່າເລື່ອງຄວາມເຊື່ອຂອງລາວ
ສາສະດາຈານຢັນ-ເດີ ຊູ ເຄີຍເຊື່ອເລື່ອງວິວັດທະນາການ ແຕ່ເມື່ອມາເປັນນັກວິທະຍາສາດການວິໄຈແລ້ວລາວກໍປ່ຽນຄວາມຄິດ.
