ບົດທີ 15
ພະເຢຊູ “ຈະເຮັດໃຫ້ໂລກໄດ້ຮັບຄວາມຍຸຕິທຳ”
1, 2. ຢູ່ວິຫານໃນເມືອງເຢຣູຊາເລັມມີຫຍັງທີ່ເຮັດໃຫ້ພະເຢຊູໃຈຮ້າຍ?
ຕອນທີ່ພະເຢຊູມາຮອດວິຫານເພື່ອນະມັດສະການພະເຢໂຫວາ ເພິ່ນໄດ້ເຫັນແນວທີ່ເຮັດໃຫ້ເພິ່ນໃຈຮ້າຍຫຼາຍ. ເຈົ້າອາດຈະບໍ່ເຊື່ອວ່າພະເຢຊູຈະເປັນແບບນັ້ນຍ້ອນເພິ່ນເປັນຄົນທີ່ອ່ອນໂຍນ. (ມັດທາຍ 21:5) ແນ່ນອນວ່າເພິ່ນຄວບຄຸມອາລົມຄວາມຮູ້ສຶກໄດ້ດີ ແຕ່ທີ່ເພິ່ນໃຈຮ້າຍກໍຍ້ອນເພິ່ນມີຄວາມຮັກທີ່ແຮງກ້າຕໍ່ວິຫານຂອງພະເຈົ້າ. a ຖ້າຈັ່ງຊັ້ນ ມີສິ່ງທີ່ບໍ່ດີຫຍັງເກີດຂຶ້ນທີ່ເຮັດໃຫ້ເພິ່ນໃຈຮ້າຍຫຼາຍຂະໜາດນັ້ນ?
2 ພະເຢຊູຮັກວິຫານຢູ່ເມືອງເຢຣູຊາເລັມຫຼາຍ. ວິຫານເປັນບ່ອນສັກສິດບ່ອນດຽວທີ່ເປັນບ່ອນນະມັດສະການພໍ່ຂອງເພິ່ນໃນສະຫວັນ. ຄົນຢິວຈາກຫຼາຍດິນແດນເດີນທາງໄກຫຼາຍແທ້ໆເພື່ອມານະມັດສະການຢູ່ຫັ້ນ. ແມ່ນແຕ່ຄົນຕ່າງຊາດທີ່ຢ້ານຢຳພະເຈົ້າກໍເດີນທາງມາບ່ອນນີ້ແລະເຂົ້າໄປໃນເດີ່ນຂອງວິຫານທີ່ຈັດໄວ້ໃຫ້ເຂົາເຈົ້າ. ແຕ່ໃນຕອນເລີ່ມຕົ້ນຂອງການຮັບໃຊ້ ພະເຢຊູເຂົ້າໄປໃນບໍລິເວນວິຫານແລະໄດ້ເຫັນສິ່ງທີ່ເປັນຕາໜ້າຕົກໃຈ. ຢູ່ຫັ້ນບໍ່ຄືກັບບ່ອນນະມັດສະການພະເຈົ້າເລີຍ ມັນຄືກັບຕະຫຼາດຫຼາຍກວ່າ. ມັນມີພວກພໍ່ຄ້າແລະຄົນຮັບແລກປ່ຽນເງິນບັກຫຼາຍໆ. ເປັນຫຍັງການເຮັດແບບນັ້ນຈຶ່ງບໍ່ຖືກຕ້ອງ? ກໍຍ້ອນຄົນເຫຼົ່ານີ້ໃຊ້ວິຫານຂອງພະເຈົ້າເອົາປຽບແລະຫາຜົນປະໂຫຍດຈາກຄົນອື່ນ. ເຂົາເຈົ້າເຮັດຫຍັງແດ່?—ໂຢຮັນ 2:14
3, 4. ເກີດຫຍັງຂຶ້ນຢູ່ວິຫານຂອງພະເຢໂຫວາ ແລະພະເຢຊູລົງມືເຮັດຫຍັງ?
3 ພວກຫົວໜ້າສາສະໜາໄດ້ຕັ້ງກົດໄວ້ວ່າເງິນຫຼຽນທີ່ຈະໃຊ້ເສຍພາສີບຳລຸງວິຫານຕ້ອງເປັນຫຼຽນຊະນິດໜຶ່ງໂດຍສະເພາະ ແລະຄົນທີ່ມາຕ້ອງແລກປ່ຽນເງິນເພື່ອຈະໄດ້ຫຼຽນແບບນັ້ນ. ດັ່ງນັ້ນ ຄົນທີ່ຮັບແລກປ່ຽນເງິນຈຶ່ງຕັ້ງໂຕະຢູ່ທາງຂ້າງໃນວິຫານ ແລະຄິດໄລ່ຄ່າທຳນຽມສຳລັບການແລກປ່ຽນແຕ່ລະເທື່ອ. ພໍ່ຄ້າບາງຄົນກໍຂາຍສັດໃນວິຫານແລະໄດ້ກຳໄລຫຼາຍຄືກັນ. ທີ່ຈິງ ຜູ້ທີ່ຕ້ອງການເອົາສັດໃຫ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາຈະຊື້ສັດຈາກພໍ່ຄ້າຢູ່ໃນເມືອງກັບຄົນໃດກໍໄດ້ ແຕ່ພວກຄົນທີ່ເບິ່ງແຍງວິຫານພັດບອກວ່າເຄື່ອງບູຊາຂອງເຂົາເຈົ້າໃຊ້ບໍ່ໄດ້. ຄັນເຂົາເຈົ້າຊື້ສັດຈາກພໍ່ຄ້າທີ່ຢູ່ວິຫານກໍຈະໃຊ້ໄດ້ແນ່ນອນ. ຄົນທີ່ມາວິຫານຈຶ່ງຕ້ອງໄດ້ຊື້ສັດທີ່ແພງຫຼາຍແທ້ໆ. b ພວກພໍ່ຄ້າເອົາກຳໄລຫຼາຍໂພດ ສ່ຳກັບວ່າເຂົາເຈົ້າປຸ້ນເອົາເລີຍ.
4 ພະເຢຊູຍອມບໍ່ໄດ້ທີ່ມີຄົນເຮັດແບບນັ້ນ. ວິຫານເປັນເຮືອນຂອງພໍ່ເພິ່ນ! ເພິ່ນຈຶ່ງເອົາເຊືອກມາເຮັດເປັນແສ້ແລ້ວໄລ່ງົວກັບແກະອອກໄປຈາກວິຫານ. ແລ້ວເພິ່ນກໍຂວ້ຳໂຕະຂອງຄົນແລກປ່ຽນເງິນ. ເງິນຫຼຽນທັງໝົດກິ້ງຊະຢູ່ຕາມພື້ນຫີນອ່ອນ! ເພິ່ນສັ່ງຄົນຂາຍນົກກາງແກຢ່າງເດັດຂາດວ່າ: “ເອົາເຄື່ອງເຫຼົ່ານີ້ອອກໄປໃຫ້ໝົດ.” (ໂຢຮັນ 2:15, 16) ພະເຢຊູສະແດງຄວາມກ້າຫານແທ້ໆ ແລະບໍ່ມີໃຜກ້າຫ້າມເພິ່ນເລີຍ.
“ເອົາເຄື່ອງເຫຼົ່ານີ້ອອກໄປໃຫ້ໝົດ!”
ພໍ່ເປັນແນວໃດ ລູກກໍເປັນແນວນັ້ນ
5-7. (ກ) ກ່ອນທີ່ພະເຢຊູຈະມາຢູ່ໂລກເພິ່ນໄດ້ຮຽນຫຍັງກ່ຽວກັບຄວາມຍຸຕິທຳຂອງພະເຢໂຫວາ ແລະເຮົາໄດ້ຮຽນຫຍັງຈາກຕົວຢ່າງຂອງເພິ່ນ? (ຂ) ພະເຢຊູເຮັດໃຫ້ເຫັນແນວໃດວ່າຂໍ້ກ່າວຫາຂອງຊາຕານບໍ່ແມ່ນຄວາມຈິງ ແລະເພິ່ນຈະເຮັດໃຫ້ເລື່ອງນີ້ເຫັນແຈ້ງແນວໃດໃນອະນາຄົດ?
5 ແນ່ນອນວ່າພວກພໍ່ຄ້າໄດ້ພາກັນກັບມາອີກ. ປະມານ 3 ປີຕໍ່ມາ ພະເຢຊູໄດ້ໄລ່ເຂົາເຈົ້າອອກຈາກວິຫານອີກ. ເທື່ອນີ້ເພິ່ນໃຊ້ຄຳເວົ້າຂອງພະເຢໂຫວາເພື່ອຕຳໜິຜູ້ທີ່ເຮັດໃຫ້ເຮືອນຂອງພໍ່ເພິ່ນເປັນ “ຖ້ຳໂຈນ.” (ເຢເຣມີຢາ 7:11; ມັດທາຍ 21:13) ພະເຢຊູຮູ້ສຶກແບບດຽວກັບພໍ່ຂອງເພິ່ນເມື່ອເຫັນເຂົາເຈົ້າເອົາປຽບຄົນອື່ນແລະເຮັດໃຫ້ວິຫານຂອງພະເຈົ້າເສື່ອມເສຍ. ເລື່ອງນີ້ບໍ່ເປັນຕາແປກໃຈເລີຍຍ້ອນຕອນທີ່ຢູ່ສະຫວັນ ພໍ່ຂອງເພິ່ນໄດ້ສອນເພິ່ນເປັນເວລາຫຼາຍລ້ານປີ. ເພິ່ນໄດ້ຮຽນຮູ້ກ່ຽວກັບຄວາມຍຸຕິທຳຂອງພະເຢໂຫວາແລະສາມາດຮຽນແບບຄວາມຮູ້ສຶກຂອງພໍ່ເພິ່ນໄດ້ຢ່າງສົມບູນແບບ. ນີ້ຊ່ວຍໃຫ້ເຮົາເຂົ້າໃຈຄຳເວົ້າທີ່ວ່າ ພໍ່ເປັນແນວໃດ ລູກກໍເປັນແນວນັ້ນ. ດັ່ງນັ້ນ ເພື່ອຈະເຂົ້າໃຈຄວາມຍຸຕິທຳຂອງພະເຢໂຫວາໄດ້ດີທີ່ສຸດ ເຮົາຕ້ອງຮຽນຈາກຕົວຢ່າງຂອງພະເຢຊູຄລິດ.—ໂຢຮັນ 14:9, 10
6 ລູກຊາຍຄົນດຽວຂອງພະເຢໂຫວາກໍຢູ່ນຳຕອນທີ່ຊາຕານກ່າວຫາວ່າພະເຢໂຫວາຕົວະ ແລະຕັ້ງຂໍ້ສົງໄສວ່າການປົກຄອງຂອງເພິ່ນບໍ່ດີ. ນີ້ເປັນການໃສ່ຮ້າຍແທ້ໆ! ພະເຢຊູຍັງໄດ້ຍິນຊາຕານກ່າວຫາວ່າບໍ່ມີໃຜຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາຍ້ອນຮັກເພິ່ນແທ້ໆດອກ. ພະເຢຊູຕ້ອງເຈັບປວດຫຼາຍທີ່ໄດ້ຍິນຂໍ້ກ່າວຫາທີ່ບໍ່ແມ່ນຄວາມຈິງນີ້ ແຕ່ເພິ່ນຄືຊິດີໃຈຫຼາຍທີ່ຮູ້ວ່າເພິ່ນມີສ່ວນສຳຄັນໃນການພິສູດວ່າຂໍ້ກ່າວຫານັ້ນບໍ່ແມ່ນຄວາມຈິງ. (2 ໂກຣິນໂທ 1:20) ເພິ່ນຈະເຮັດແບບນັ້ນໄດ້ແນວໃດ?
7 ຄືກັບທີ່ໄດ້ຮຽນໃນບົດທີ 14 ພະເຢຊູຄລິດໄດ້ໃຫ້ຄຳຕອບທີ່ຈະແຈ້ງແລະດີທີ່ສຸດເລື່ອງທີ່ຊາຕານກ່າວຫາຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະເຢໂຫວາ. ພະເຢຊູເຮັດໃຫ້ຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາໄດ້ຮັບຄວາມນັບຖືແລະເຮັດໃຫ້ພົ້ນຈາກການໃສ່ຮ້າຍທັງໝົດ ລວມທັງຄຳຕົວະທີ່ວ່າພະເຢໂຫວາເປັນຜູ້ປົກຄອງທີ່ບໍ່ດີ. ພະເຢຊູຜູ້ນຳຄົນສຳຄັນຈະເຮັດໃຫ້ຄວາມຍຸຕິທຳຂອງພະເຢໂຫວາມີທົ່ວເອກະພົບ. (ກິດຈະການ 5:31) ຕອນທີ່ມີຊີວິດຢູ່ໂລກເພິ່ນສອນແລະເຮັດຕາມຄວາມຍຸຕິທຳຂອງພະເຢໂຫວາສະເໝີ. ພະເຢໂຫວາບອກກ່ຽວກັບພະເຢຊູວ່າ: “ເຮົາຈະເອົາພະລັງຂອງເຮົາໃຫ້ລາວ ແລະລາວຈະປະກາດໃຫ້ທຸກຊາດຮູ້ເລື່ອງຄວາມຍຸຕິທຳຂອງພະເຈົ້າ.” (ມັດທາຍ 12:18) ພະເຢຊູເຮັດໃຫ້ຄຳເວົ້າເຫຼົ່ານີ້ເປັນຈິງແນວໃດ?
ພະເຢຊູເຮັດໃຫ້ເຫັນແຈ້ງວ່າຄວາມຍຸຕິທຳໝາຍເຖິງຫຍັງ
8-10. (ກ) ກົດໝາຍສືບປາກຂອງພວກຫົວໜ້າສາສະໜາຄົນຢິວດູຖູກຄົນທີ່ບໍ່ແມ່ນຄົນຢິວແລະຜູ້ຍິງແນວໃດ? (ຂ) ກົດໝາຍເຫຼົ່ານີ້ເຮັດໃຫ້ກົດວັນຊະບາໂຕຂອງພະເຢໂຫວາເປັນເລື່ອງທີ່ເຮັດໄດ້ຍາກແນວໃດ?
8 ພະເຢຊູຮັກກົດໝາຍຂອງພະເຢໂຫວາແລະເຮັດຕາມກົດໝາຍນັ້ນສະເໝີ. ແຕ່ພວກຫົວໜ້າສາສະໜາໃນຕອນນັ້ນບໍ່ໄດ້ສອນກົດໝາຍຂອງພະເຈົ້າຢ່າງຖືກຕ້ອງແລະຍັງເອົາໄປໃຊ້ແບບຜິດໆນຳ. ພະເຢຊູບອກເຂົາເຈົ້າວ່າ: “ພວກຄູສອນສາສະໜາແລະພວກຟາຣີຊາຍທີ່ໜ້າຊື່ໃຈຄົດ ພວກເຈົ້າຕ້ອງຖືກໂທດໜັກແທ້ໆ . . . ພວກເຈົ້າເບິ່ງຂ້າມສິ່ງທີ່ສຳຄັນກວ່າໃນກົດໝາຍຂອງໂມເຊໃນເລື່ອງຄວາມຍຸຕິທຳ ຄວາມເມດຕາ ແລະຄວາມສັດຊື່.” (ມັດທາຍ 23:23) ເຫັນໄດ້ແຈ້ງວ່າຜູ້ສອນກົດໝາຍຂອງພະເຈົ້າບໍ່ໄດ້ເຮັດໃຫ້ຄົນເຮົາເຂົ້າໃຈວ່າຄວາມຍຸຕິທຳໝາຍເຖິງຫຍັງ. ເຂົາເຈົ້າເຮັດຫຍັງ? ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງບາງຕົວຢ່າງນຳກັນ.
9 ພະເຢໂຫວາສັ່ງປະຊາຊົນຂອງເພິ່ນໃຫ້ແຍກໂຕຈາກຊາດທີ່ຢູ່ອ້ອມຂ້າງເຂົາເຈົ້າ. (1 ກະສັດ 11:1, 2) ພວກຫົວໜ້າສາສະໜາບາງຄົນສອນປະຊາຊົນໃຫ້ຊັງແລະດູຖູກຄົນທີ່ບໍ່ແມ່ນຄົນຢິວ. ປຶ້ມມິດນານມີກົດຂໍ້ໜຶ່ງທີ່ບອກວ່າ: “ຢ່າປ່ອຍສັດຂອງເຈົ້າໄວ້ກັບຄົນທີ່ບໍ່ແມ່ນຄົນຢິວ ຍ້ອນວ່າເຂົາເຈົ້າຮ່ວມເພດກັບສັດຂອງເຈົ້າ.” ຄວາມຄິດແບບນີ້ບໍ່ຖືກຕ້ອງແລະຂັດກັບກົດໝາຍຂອງໂມເຊ. (ລະບຽບພວກເລວີ 19:34) ພວກຫົວໜ້າສາສະໜາຍັງສອນໃຫ້ດູຖູກຜູ້ຍິງນຳ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ ກົດໝາຍສືບປາກບອກວ່າເມຍຄວນຍ່າງນຳຫຼັງຜົວ ບໍ່ແມ່ນຍ່າງຢູ່ຂ້າງຜົວ. ມີການເຕືອນຜູ້ຊາຍບໍ່ໃຫ້ເວົ້າກັບຜູ້ຍິງຢູ່ບ່ອນສາທາລະນະລວມທັງເມຍຂອງໂຕເອງນຳ. ຜູ້ຍິງເປັນຄືກັບທາດທີ່ບໍ່ໄດ້ຮັບອະນຸຍາດໃຫ້ເປັນພະຍານໃນສານ. ນອກຈາກນັ້ນຍັງມີຄຳອະທິດຖານເປັນທາງການໃຫ້ຜູ້ຊາຍຂອບໃຈພະເຈົ້າທີ່ເຂົາເຈົ້າບໍ່ໄດ້ເກີດມາເປັນຜູ້ຍິງ.
10 ພວກຫົວໜ້າສາສະໜາຕັ້ງກົດບັກຫຼາຍໆທີ່ເຮັດໃຫ້ປະຊາຊົນບໍ່ເຂົ້າໃຈວ່າກົດໝາຍຂອງພະເຈົ້າສອນຫຍັງແທ້ໆ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ ກົດວັນຊະບາໂຕມີແຕ່ຫ້າມບໍ່ໃຫ້ເຮັດວຽກໃນມື້ນັ້ນ ໃຫ້ກັນມື້ນັ້ນໄວ້ເພື່ອນະມັດສະການພະເຈົ້າ ເພື່ອໃກ້ຊິດກັບເພິ່ນຫຼາຍຂຶ້ນ ແລະເພື່ອພັກຜ່ອນ. ແຕ່ພວກຟາຣີຊາຍເຮັດໃຫ້ກົດນັ້ນເປັນເລື່ອງທີ່ເຮັດໄດ້ຍາກ. ເຂົາເຈົ້າຕັດສິນເອົາເອງວ່າມີຫຍັງແດ່ທີ່ເປັນ “ວຽກ.” ເຂົາເຈົ້າກຳນົດສິ່ງຕ່າງໆ 39 ຢ່າງທີ່ຖືວ່າເປັນວຽກ ເຊັ່ນ ການເກັບກ່ຽວຫຼືການລ່າສັດ. ຂໍ້ກຳນົດເຫຼົ່ານັ້ນເຮັດໃຫ້ປະຊາຊົນບໍ່ຮູ້ວ່າແມ່ນຫຍັງເຮັດໄດ້ແລະແມ່ນຫຍັງເຮັດບໍ່ໄດ້. ຖ້າມີຄົນໜຶ່ງຂ້າໂຕໝັດໃນວັນຊະບາໂຕ ຖືວ່າລາວລ່າສັດບໍ? ຖ້າລາວເດັດຮວງເຂົ້າກຳມືໜຶ່ງມາກິນຕອນທີ່ຍ່າງຕາມທາງ ຖືວ່າລາວກຳລັງເກັບກ່ຽວບໍ? ຖ້າລາວປົວຄົນທີ່ເຈັບປ່ວຍ ລາວກຳລັງເຮັດວຽກບໍ? ພວກຫົວໜ້າສາສະໜາຕອບຄຳຖາມເຫຼົ່ານີ້ດ້ວຍກົດທີ່ເຂັ້ມງວດແລະເຂົ້າໃຈຍາກ.
11, 12. ພະເຢຊູເຮັດໃຫ້ເຫັນແນວໃດວ່າກົດໝາຍຂອງພວກຟາຣີຊາຍບໍ່ຖືກຕ້ອງ?
11 ແລ້ວພະເຢຊູຈະຊ່ວຍປະຊາຊົນແນວໃດໃຫ້ເຂົ້າໃຈຄວາມໝາຍຂອງຄວາມຍຸຕິທຳ? ສິ່ງທີ່ພະເຢຊູສອນແລະເຮັດສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າພວກຫົວໜ້າສາສະໜາສອນຜິດ. ຕອນນີ້ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງຄຳສອນບາງຢ່າງຂອງເພິ່ນ. ເພິ່ນຕຳໜິຢ່າງກົງໄປກົງມາທີ່ເຂົາເຈົ້າຕັ້ງກົດຂຶ້ນມາເອງບັກຫຼາຍໆ. ເພິ່ນບອກເຂົາເຈົ້າວ່າ: “ພວກເຈົ້າຫັ້ນແຫຼະທີ່ເຮັດໃຫ້ຄຳສອນຂອງພະເຈົ້າບໍ່ມີຄວາມໝາຍຍ້ອນທຳນຽມຂອງພວກເຈົ້າເອງ.”—ມາຣະໂກ 7:13
12 ພະເຢຊູສອນຢ່າງຈະແຈ້ງວ່າພວກຟາຣີຊາຍມີຄວາມຄິດບໍ່ຖືກຕ້ອງເລື່ອງກົດວັນຊະບາໂຕ ແລະເຂົາເຈົ້າບໍ່ເຂົ້າໃຈວ່າພະເຢໂຫວາໃຫ້ກົດໝາຍນີ້ເພື່ອຫຍັງ. ພະເຢຊູບອກວ່າເມຊີອາເປັນ “ນາຍເໜືອວັນຊະບາໂຕ” ແລະມີສິດປົວຄົນໃນວັນຊະບາໂຕ. (ມັດທາຍ 12:8) ເພື່ອເຮັດໃຫ້ເລື່ອງນີ້ຈະແຈ້ງຫຼາຍຂຶ້ນ ເພິ່ນໄດ້ປົວຄົນເຈັບປ່ວຍຢ່າງເປີດເຜີຍໃນວັນຊະບາໂຕ. (ລູກາ 6:7-10) ການປິ່ນປົວຂອງເພິ່ນສະແດງໃຫ້ເຫັນສິ່ງທີ່ເພິ່ນຈະເຮັດໃນໄລຍະ 1.000 ປີທີ່ເພິ່ນປົກຄອງ. ໃນໄລຍະນັ້ນຈະເປັນວັນຊະບາໂຕທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ທີ່ສຸດ ຍ້ອນທຸກຄົນທີ່ສັດຊື່ຈະບໍ່ຕ້ອງເຈິຄວາມທຸກແລະຄວາມເຈັບປວດທີ່ເກີດຈາກບາບແລະຄວາມຕາຍ.
13. ພະເຢຊູໃຫ້ກົດໝາຍຫຍັງກັບພວກລູກສິດຂອງເພິ່ນ ແລະກົດໝາຍນີ້ບໍ່ຄືກັບກົດໝາຍຂອງໂມເຊແນວໃດ?
13 ພະເຢຊູຍັງເຮັດໃຫ້ເຫັນໄດ້ແຈ້ງວ່າຄວາມຍຸຕິທຳໝາຍເຖິງຫຍັງໂດຍທາງກົດໝາຍໃໝ່ ເຊິ່ງແມ່ນ “ກົດໝາຍຂອງພະຄລິດ” ທີ່ເລີ່ມມີຜົນຫຼັງຈາກເພິ່ນເຮັດວຽກຢູ່ໂລກແລ້ວໆ. (ຄາລາເຕຍ 6:2) ກົດໝາຍໃໝ່ນີ້ສ່ວນຫຼາຍເປັນຫຼັກການ ແລະບໍ່ຄືກັບກົດໝາຍຂອງໂມເຊທີ່ມີຄຳສັ່ງບັກຫຼາຍໆຂໍ້ ແຕ່ກົດໝາຍນີ້ມີຄຳສັ່ງບາງຢ່າງທີ່ເຈາະຈົງນຳ. ພະເຢຊູເອີ້ນຄຳສັ່ງຂໍ້ໜຶ່ງວ່າເປັນ “ກົດໝາຍໃໝ່.” ເພິ່ນສອນລູກສິດທຸກຄົນໃຫ້ຮັກກັນແລະກັນຄືກັບທີ່ເພິ່ນຮັກເຂົາເຈົ້າ. (ໂຢຮັນ 13:34, 35) ດັ່ງນັ້ນ ທຸກຄົນທີ່ເຊື່ອຟັງ “ກົດໝາຍຂອງພະຄລິດ” ຈະຕ້ອງຮັກກັນແບບບໍ່ເຫັນແກ່ໂຕ.
ຕົວຢ່າງຂອງພະເຢຊູສອນເລື່ອງຄວາມຍຸຕິທຳ
14, 15. ພະເຢຊູເຮັດໃຫ້ເຫັນແນວໃດວ່າເພິ່ນບໍ່ໄດ້ຮັບອຳນາດໃຫ້ເຮັດທຸກຢ່າງ ແລະນີ້ເຮັດໃຫ້ເຮົາໝັ້ນໃຈເລື່ອງຫຍັງ?
14 ພະເຢຊູບໍ່ພຽງແຕ່ສອນເລື່ອງຄວາມຮັກເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ເພິ່ນຍັງເຮັດຕາມ “ກົດໝາຍຂອງພະຄລິດ” ນຳ. ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງ 3 ຕົວຢ່າງທີ່ພະເຢຊູເຮັດໃຫ້ເຫັນແຈ້ງວ່າຄວາມຍຸຕິທຳໝາຍເຖິງຫຍັງ.
15 ຕົວຢ່າງທຳອິດ ພະເຢຊູຫຼີກລ່ຽງການກະທຳທຸກຢ່າງທີ່ບໍ່ຍຸຕິທຳ. ບາງເທື່ອເຈົ້າອາດເຫັນວ່າຄົນເຮົາເຮັດຫຼາຍຢ່າງທີ່ບໍ່ຍຸຕິທຳແລະເຮັດເກີນສິດເມື່ອເຂົາເຈົ້າເປັນຄົນຍິ່ງ ແຕ່ພະເຢຊູບໍ່ໄດ້ເຮັດແບບນັ້ນ. ມີເທື່ອໜຶ່ງທີ່ຜູ້ຊາຍຄົນໜຶ່ງເຂົ້າມາຫາພະເຢຊູແລະເວົ້າວ່າ: “ອາຈານເອີ້ຍ ບອກອ້າຍຂ້ອຍໃຫ້ແບ່ງມໍລະດົກໃຫ້ຂ້ອຍແດ່.” ພະເຢຊູຕອບລາວວ່າ: “ໃຜຕັ້ງຂ້ອຍໃຫ້ເປັນຜູ້ຕັດສິນຫຼືເປັນຜູ້ໄກ່ເກ່ຍໃຫ້ພວກເຈົ້າ?” (ລູກາ 12:13, 14) ເລື່ອງນີ້ສອນໃຫ້ເຮົາຮູ້ຫຍັງກ່ຽວກັບເພິ່ນ? ເຖິງວ່າພະເຢຊູຈະສະຫຼາດຫຼາຍ ມີສະຕິປັນຍາ ແລະໄດ້ຮັບອຳນາດຈາກພະເຈົ້າຫຼາຍກວ່າຄົນອື່ນໃນໂລກ. ແຕ່ເພິ່ນກໍບໍ່ຍອມໄກ່ເກ່ຍໃຫ້ເຂົາເຈົ້າ ຍ້ອນເພິ່ນບໍ່ໄດ້ຮັບອຳນາດໃຫ້ເຮັດແບບນັ້ນ. ພະເຢຊູຈຽມໂຕສະເໝີແລະຍອມຮັບວ່າເພິ່ນບໍ່ມີອຳນາດທີ່ຈະເຮັດທຸກຢ່າງ ແມ່ນແຕ່ຫຼາຍພັນປີກ່ອນມີຊີວິດເປັນມະນຸດຊ້ຳ. ເພິ່ນບໍ່ເຄີຍເຮັດຫຍັງທີ່ເພິ່ນບໍ່ມີສິດທີ່ຈະເຮັດ. (ຢູດາ 9) ນີ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າພະເຢຊູຖ່ອມແລະໄວ້ໃຈວ່າພະເຢໂຫວາຈະຕັດສິນເລື່ອງຕ່າງໆຢ່າງຖືກຕ້ອງແລະຍຸຕິທຳສະເໝີ.
16, 17. (ກ) ພະເຢຊູສະແດງຄວາມຍຸຕິທຳແນວໃດຕອນທີ່ປະກາດຂ່າວດີເລື່ອງການປົກຄອງຂອງພະເຈົ້າ? (ຂ) ພະເຢຊູເຮັດໃຫ້ເຫັນຄວາມຍຸຕິທຳແນວໃດໂດຍເມດຕາຄົນອື່ນ?
16 ຕົວຢ່າງທີ 2 ພະເຢຊູສະແດງຄວາມຍຸຕິທຳໃນການປະກາດຂ່າວດີເລື່ອງການປົກຄອງຂອງພະເຈົ້າ. ເພິ່ນບໍ່ລຳອຽງ ແຕ່ເພິ່ນພະຍາຍາມປະກາດກັບຄົນທຸກປະເພດບໍ່ວ່າຈະເປັນຄົນລວຍຫຼືຄົນທຸກ. ເພິ່ນບໍ່ຄືກັບພວກຟາຣີຊາຍທີ່ເບິ່ງຄົນທຸກແລະຄົນທຳມະດາວ່າບໍ່ສົມຄວນຈະໄດ້ຮັບຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອແລະເອີ້ນເຂົາເຈົ້າວ່າ ອຳຮາອາເຣັດສ໌ ຫຼື “ຄົນບ້ານນອກ.” ພະເຢຊູບອກເຂົາເຈົ້າຢ່າງກ້າຫານວ່າຄວາມຄິດຂອງເຂົາເຈົ້າບໍ່ຖືກຕ້ອງ. ເພິ່ນສອນຂ່າວດີກັບທຸກຄົນ ລ້ຽງເຂົ້າເຂົາເຈົ້າ ປົວເຂົາເຈົ້າໃຫ້ດີພະຍາດ ແລະຍັງປຸກຄົນຕາຍໃຫ້ຟື້ນ. ເພິ່ນຮຽນແບບຄວາມຍຸຕິທຳຂອງພະເຈົ້າຜູ້ທີ່ຕ້ອງການຊ່ວຍ “ຄົນທຸກປະເພດ” ໃຫ້ລອດ. c—1 ຕີໂມທຽວ 2:4
17 ຕົວຢ່າງທີ 3 ພະເຢຊູເຮັດໃຫ້ເຫັນຄວາມຍຸຕິທຳໂດຍເມດຕາຄົນອື່ນ. ເພິ່ນຫາໂອກາດທີ່ຈະຊ່ວຍເຫຼືອຄົນທີ່ມັກເຮັດຜິດ. (ມັດທາຍ 9:11-13) ເພິ່ນພ້ອມຊ່ວຍເຫຼືອຄົນທີ່ປົກປ້ອງໂຕເອງບໍ່ໄດ້. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ ພະເຢຊູບໍ່ໄດ້ເຫັນດີກັບຄວາມຄິດຂອງພວກຫົວໜ້າສາສະໜາທີ່ສອນປະຊາຊົນໃຫ້ຊັງຄົນຕ່າງຊາດ. ເຖິງວ່າພະເຢໂຫວາຈະສົ່ງເພິ່ນໃຫ້ມາຊ່ວຍແຕ່ຄົນຢິວ ແຕ່ເພິ່ນກໍຊ່ວຍເຫຼືອແລະສອນຄົນຕ່າງຊາດບາງຄົນດ້ວຍຄວາມເມດຕາ. ເພິ່ນຍິນດີປົວຄົນຮັບໃຊ້ຂອງທະຫານຄົນໂຣມໃຫ້ດີພະຍາດໂດຍການອັດສະຈັນ. ເພິ່ນບອກວ່າ: “ຂ້ອຍບໍ່ເຄີຍເຫັນຄົນອິດສະຣາເອນຄົນໃດມີຄວາມເຊື່ອຫຼາຍສ່ຳນີ້.”—ມັດທາຍ 8:5-13
18, 19. (ກ) ພະເຢຊູໃຫ້ກຽດຜູ້ຍິງແນວໃດ? (ຂ) ຕົວຢ່າງຂອງພະເຢຊູຊ່ວຍເຮົາແນວໃດໃຫ້ເຫັນວ່າຄວາມກ້າຫານກັບຄວາມຍຸຕິທຳກ່ຽວຂ້ອງກັນ?
18 ພະເຢຊູບໍ່ໄດ້ເຫັນດີກັບຄວາມຄິດທີ່ຄົນທົ່ວໄປມີຕໍ່ຜູ້ຍິງ. ເພິ່ນກ້າເຮັດສິ່ງທີ່ຖືກຕ້ອງ. ຄົນຢິວຖືວ່າຜູ້ຍິງຄົນຊາມາເຣຍບໍ່ສະອາດຄືກັບຄົນຕ່າງຊາດ ແລະເປັນເລື່ອງຜິດທີ່ຈະຄົບຫາກັບເຂົາເຈົ້າ. ແຕ່ພະເຢຊູບໍ່ໄດ້ລັງເລໃຈທີ່ຈະປະກາດກັບຜູ້ຍິງຄົນຊາມາເຣຍຢູ່ນ້ຳສ້າງໃນເມືອງຊີຂາ. ທີ່ຈິງ ພະເຢຊູບອກກັບຜູ້ຍິງຄົນນີ້ເປັນຄົນທຳອິດວ່າເພິ່ນເປັນເມຊີອາຕາມຄຳສັນຍາທີ່ບອກໄວ້. (ໂຢຮັນ 4:6, 25, 26) ພວກຟາຣີຊາຍບອກວ່າບໍ່ຄວນສອນກົດໝາຍໃຫ້ພວກຜູ້ຍິງ ແຕ່ພະເຢຊູພັດສອນເຂົາເຈົ້າ. (ລູກາ 10:38-42) ເຖິງວ່າພວກຫົວໜ້າສາສະໜາສອນວ່າຜູ້ຍິງບໍ່ສາມາດເປັນພະຍານທີ່ເຊື່ອຖືໄດ້ ແຕ່ພະເຢຊູໃຫ້ກຽດຜູ້ຍິງໂດຍໃຫ້ເຂົາເຈົ້າໄດ້ເຫັນເພິ່ນກ່ອນຄົນອື່ນໆຫຼັງຈາກທີ່ເພິ່ນຄືນມາຈາກຕາຍ. ເພິ່ນເຖິງຂັ້ນສັ່ງໃຫ້ເຂົາເຈົ້າໄປບອກພວກລູກສິດຄົນອື່ນໆເລື່ອງເຫດການສຳຄັນນີ້!—ມັດທາຍ 28:1-10
19 ພະເຢຊູເຮັດໃຫ້ເຫັນແຈ້ງວ່າຄວາມຍຸຕິທຳໝາຍເຖິງຫຍັງ. ຫຼາຍເທື່ອເພິ່ນເຮັດແບບນັ້ນທັງໆທີ່ຕ້ອງສ່ຽງອັນຕະລາຍຫຼາຍ. ຕົວຢ່າງຂອງພະເຢຊູຊ່ວຍ ເຮົາໃຫ້ເຫັນວ່າເຮົາຕ້ອງມີຄວາມກ້າຫານເພື່ອຈະເຮັດສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາບອກວ່າຍຸຕິທຳ. ດັ່ງນັ້ນຈຶ່ງເໝາະສົມແລ້ວທີ່ຄຳພີໄບເບິນເອີ້ນເພິ່ນວ່າ: “ສິງຈາກຕະກູນຢູດາ.” (ພະນິມິດ 5:5) ຂໍໃຫ້ຈື່ໄວ້ວ່າຫຼາຍເທື່ອໂຕສິງທີ່ກ້າຫານເປັນພາບປຽບທຽບເຖິງຄວາມຍຸຕິທຳ. ອີກບໍ່ດົນ ພະເຢຊູຈະເຮັດອີກຫຼາຍຢ່າງເພື່ອ “ຈະເຮັດໃຫ້ໂລກໄດ້ຮັບຄວາມຍຸຕິທຳ.”—ເອຊາຢາ 42:4
ກະສັດເມຊີອາ “ຈະເຮັດໃຫ້ໂລກໄດ້ຮັບຄວາມຍຸຕິທຳ”
20, 21. ທຸກມື້ນີ້ ກະສັດເມຊີອາໄດ້ເຮັດໃຫ້ມີຄວາມຍຸຕິທຳຢູ່ໂລກແລະໃນປະຊາຄົມຄລິດສະຕຽນແນວໃດ?
20 ນັບຕັ້ງແຕ່ພະເຢຊູເລີ່ມເປັນກະສັດເມຊີອາໃນປີ 1914 ເພິ່ນໄດ້ເຮັດໃຫ້ມີຄວາມຍຸຕິທຳໃນໂລກ. ເພິ່ນເຮັດຫຍັງແດ່? ເພິ່ນເຮັດໃຫ້ຄຳພະຍາກອນໃນມັດທາຍ 24:14 ເກີດຂຶ້ນແທ້. ລູກສິດຂອງເພິ່ນໄດ້ສອນຄວາມຈິງເລື່ອງການປົກຄອງຂອງພະເຢໂຫວາກັບຄົນຢູ່ທົ່ວໂລກ. ຄືກັບພະເຢຊູ ເຂົາເຈົ້າໄດ້ປະກາດກັບຄົນທຸກປະເພດບໍ່ວ່າຈະເປັນຄົນໜຸ່ມສາວຫຼືຄົນສູງອາຍຸ ຄົນລວຍຫຼືຄົນທຸກ ຜູ້ຍິງຫຼືຜູ້ຊາຍໃຫ້ມາຮູ້ຈັກພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າທີ່ມີຄວາມຍຸຕິທຳ.
21 ນອກຈາກນັ້ນ ພະເຢຊູຍັງເຮັດໃຫ້ມີຄວາມຍຸຕິທຳໃນປະຊາຄົມຄລິດສະຕຽນທີ່ເພິ່ນເປັນຜູ້ນຳ. ຄືກັບທີ່ມີການພະຍາກອນໄວ້ ເພິ່ນໄດ້ໃຫ້ “ຂອງຂວັນທີ່ເປັນມະນຸດ” ເຊິ່ງແມ່ນຄລິດສະຕຽນຜູ້ເບິ່ງແຍງທີ່ສັດຊື່ທີ່ນຳໜ້າໃນປະຊາຄົມ. (ເອເຟໂຊ 4:8-12) ເຂົາເຈົ້າເບິ່ງແຍງແກະທີ່ມີຄ່າຂອງພະເຈົ້າໂດຍເຮັດຕາມຕົວຢ່າງຂອງພະເຢຊູຄລິດໃນເລື່ອງຄວາມຍຸຕິທຳ. ເຂົາເຈົ້າຄິດຢູ່ສະເໝີວ່າພະເຢຊູຢາກໃຫ້ເຂົາເຈົ້າປະຕິບັດຕໍ່ແກະຂອງເພິ່ນແບບບໍ່ລຳອຽງ ບໍ່ວ່າຄົນເຫຼົ່ານັ້ນຈະລວຍຫຼືທຸກ ຫຼືມີຖານະຫຍັງທາງສັງຄົມ.
22. ພະເຢໂຫວາຮູ້ສຶກແນວໃດກັບຄວາມບໍ່ຍຸຕິທຳທີ່ມີຫຼາຍຂຶ້ນເລື້ອຍໆໃນທຸກມື້ນີ້ ແລະເພິ່ນໄດ້ແຕ່ງຕັ້ງລູກຊາຍຂອງເພິ່ນໃຫ້ເຮັດຫຍັງກັບເລື່ອງນີ້?
22 ອີກບໍ່ດົນພະເຢຊູຈະເຮັດໃຫ້ມີຄວາມຍຸຕິທຳໃນໂລກແບບທີ່ບໍ່ເຄີຍມີມາກ່ອນ. ໃນທຸກມື້ນີ້ຄວາມບໍ່ຍຸຕິທຳມີຫຼາຍຂຶ້ນເລື້ອຍໆ. ເປັນເລື່ອງທີ່ບໍ່ຍຸຕິທຳທີ່ເດັກນ້ອຍຕ້ອງຕາຍຍ້ອນຄວາມອຶດຢາກຕອນທີ່ຫຼາຍປະເທດໃຊ້ເງິນບັກຫຼາຍໆໄປກັບການຊື້ອາວຸດສົງຄາມ ແລະຫຼາຍຄົນໃຊ້ເງິນແບບເຫັນແກ່ໂຕເພື່ອຫາຄວາມສຸກໃຫ້ກັບໂຕເອງ. ໃນແຕ່ລະປີ ມີຫຼາຍລ້ານຄົນຕ້ອງຕາຍຍ້ອນຄວາມບໍ່ຍຸຕິທຳ ຍ້ອນແນວນີ້ພະເຢໂຫວາຈຶ່ງໃຈຮ້າຍແຮງ. ເພິ່ນໄດ້ແຕ່ງຕັ້ງລູກຊາຍຂອງເພິ່ນໃຫ້ເຮັດສົງຄາມທີ່ຈະເຮັດສິ່ງທີ່ຖືກຕ້ອງກັບໂລກຊົ່ວນີ້ເພື່ອເຮັດໃຫ້ຄວາມບໍ່ຍຸຕິທຳໝົດໄປຢ່າງຖາວອນ.—ພະນິມິດ 16:14, 16; 19:11-15
23. ຫຼັງຈາກສົງຄາມອາມາເຄໂດນ ພະຄລິດຈະເຮັດໃຫ້ມີຄວາມຍຸຕິທຳຕະຫຼອດໄປແນວໃດ?
23 ແຕ່ຄວາມຍຸຕິທຳຂອງພະເຢໂຫວາບໍ່ໄດ້ໝາຍເຖິງແຕ່ການທຳລາຍຄົນຊົ່ວເທົ່ານັ້ນ. ເພິ່ນຍັງໄດ້ແຕ່ງຕັ້ງລູກຊາຍຂອງເພິ່ນໃຫ້ເປັນກະສັດໃນຖານະເປັນ “ຜູ້ປົກຄອງທີ່ເຮັດໃຫ້ມີຄວາມສະຫງົບສຸກ” ນຳ. ຫຼັງຈາກສົງຄາມອາມາເຄໂດນ ການປົກຄອງຂອງພະເຢຊູຈະເຮັດໃຫ້ທົ່ວໂລກມີຄວາມສະຫງົບສຸກ ແລະການປົກຄອງຂອງເພິ່ນຈະເຮັດໃຫ້ມີ “ຄວາມຍຸຕິທຳ” ຕະຫຼອດໄປ. (ເອຊາຢາ 9:6, 7) ພະເຢຊູຈະມີຄວາມສຸກຫຼາຍທີ່ໄດ້ເຫັນຄວາມບໍ່ຍຸຕິທຳໝົດໄປເຊິ່ງເປັນສິ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ມະນຸດຕ້ອງທຸກຍາກແລະລຳບາກຫຼາຍ. ເພິ່ນຈະສະໜັບສະໜູນຄວາມຍຸຕິທຳທີ່ສົມບູນແບບຂອງພະເຢໂຫວາຢ່າງສັດຊື່ຕະຫຼອດໄປ. ດັ່ງນັ້ນ ສຳຄັນຫຼາຍແທ້ໆທີ່ເຮົາຈະພະຍາຍາມຮຽນແບບຄວາມຍຸຕິທຳຂອງພະເຢໂຫວາຕັ້ງແຕ່ຕອນນີ້. ຂໍໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງວ່າຈະເຮັດແບບນັ້ນໄດ້ແນວໃດ.
a ພະເຢຊູໃຈຮ້າຍຍ້ອນມີສິ່ງທີ່ບໍ່ຍຸຕິທຳເກີດຂຶ້ນ ເພິ່ນຮູ້ສຶກຄືກັບພະເຢໂຫວາທີ່ຕ້ອງການຈະ “ເທຄວາມໃຈຮ້າຍໃສ່ເຂົາເຈົ້າ.” (ນາຮູມ 1:2) ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ ຫຼັງຈາກທີ່ພະເຢໂຫວາບອກປະຊາຊົນທີ່ຫົວແຂງຂອງເພິ່ນວ່າເຂົາເຈົ້າເຮັດໃຫ້ວິຫານຂອງເພິ່ນ “ເປັນຖ້ຳໂຈນໄປແລ້ວ” ເພິ່ນຍັງບອກວ່າ: “ເຮົາຈະເທຄວາມໃຈຮ້າຍຂອງເຮົາໃສ່ແຜ່ນດິນນີ້.”—ເຢເຣມີຢາ 7:11, 20
b ປຶ້ມມິດນານບອກວ່າ ຫຼາຍປີຕໍ່ມາມີການປະທ້ວງຍ້ອນລາຄາຂອງນົກກາງແກຢູ່ວິຫານມັນແພງໂພດ. ຫຼັງຈາກນັ້ນ ລາຄາຂອງນົກກໍຫຼຸດລົງທັນທີປະມານ 99 ເປີເຊັນ. ແທ້ໆແລ້ວໃຜໄດ້ປະໂຫຍດຫຼາຍທີ່ສຸດຈາກການຄ້າຂາຍທີ່ໄດ້ກຳໄລແບບນີ້? ນັກປະຫວັດສາດບາງຄົນບອກວ່າ ຄອບຄົວຂອງປະໂລຫິດໃຫຍ່ອັນນາເປັນເຈົ້າຂອງທຸລະກິດຄ້າຂາຍໃນວິຫານ ແລະນັ້ນເຮັດໃຫ້ຄອບຄົວຂອງລາວລວຍຫຼາຍ.—ໂຢຮັນ 18:13
c ພວກຟາຣີຊາຍຖືວ່າຄົນທຳມະດາທີ່ບໍ່ເຂົ້າໃຈກົດໝາຍຂອງພະເຈົ້າເປັນຄົນທີ່ “ຖືກສາບແຊ່ງ.” (ໂຢຮັນ 7:49) ພວກຟາຣີຊາຍບອກວ່າບໍ່ຄວນສອນຄົນເຫຼົ່ານັ້ນ ບໍ່ຄວນເຮັດທຸລະກິດນຳ ບໍ່ຄວນກິນເຂົ້ານຳ ຫຼືແມ່ນແຕ່ບໍ່ຄວນອະທິດຖານນຳເຂົາເຈົ້າ. ການຍອມໃຫ້ລູກສາວແຕ່ງດອງກັບຄົນເຫຼົ່ານັ້ນເປັນເລື່ອງຊົ່ວຮ້າຍກວ່າການປ່ອຍໃຫ້ສັດປ່າທຳຮ້າຍລາວ. ເຂົາເຈົ້າຍັງເຊື່ອວ່າຄົນເຫຼົ່ານັ້ນບໍ່ດີພໍທີ່ຈະໄດ້ຮັບການປຸກໃຫ້ຄືນມາຈາກຕາຍ.
