ໝວດ 9
ຊາດອິດສະລາແອນຂໍໃຫ້ມີກະສັດ
ຊາອຶລກະສັດອົງທຳອິດຂອງຊາດອິດສະລາແອນບໍ່ເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາ. ຜູ້ສືບຕຳແໜ່ງຕໍ່ຈາກຊາອຶລແມ່ນດາວິດ ເຊິ່ງເປັນຜູ້ທີ່ພະເຈົ້າສັນຍາວ່າຈະປະທານການປົກຄອງອັນຕະຫຼອດໄປ
ຫຼັງຈາກສະໄໝຂອງຊາມຊອນ ຊາເມືອນກໍໄດ້ຮັບໃຊ້ເປັນຜູ້ພະຍາກອນແລະຜູ້ຕັດສິນໃນປະເທດອິດສະລາແອນ. ຊາວອິດສະລາເອນບອກຊາເມືອນເລື້ອຍໆວ່າເຂົາເຈົ້າຢາກມີກະສັດທີ່ເປັນມະນຸດຄືກັບຊາດອື່ນໆ. ເຖິງແມ່ນວ່າການຂໍຮ້ອງແບບນີ້ເປັນການດູຖູກພະເຢໂຫວາ ພະອົງສັ່ງຊາເມືອນໃຫ້ເຮັດຕາມຄຳຂໍຮ້ອງຂອງຊາດນັ້ນ. ພະເຈົ້າໄດ້ເລືອກເອົາຊາຍທີ່ຖ່ອມຕົວຄົນໜຶ່ງຊື່ວ່າຊາອຶລໃຫ້ເປັນກະສັດ. ແຕ່ວ່າໃນເວລາຕໍ່ມາ ກະສັດຊາອຶລໄດ້ກາຍເປັນຄົນທີ່ຈອງຫອງແລະບໍ່ເຊື່ອຟັງ. ພະເຢໂຫວາຈຶ່ງໄດ້ຕັດລາວອອກຈາກຕຳແໜ່ງກະສັດແລະສັ່ງຊາເມືອນໃຫ້ແຕ່ງຕັ້ງຊາຍຫນຸ່ມອີກຄົນໜຶ່ງໃຫ້ເປັນກະສັດ ຜູ້ນີ້ຊື່ວ່າດາວິດ. ແຕ່ເວລາຫຼາຍປີຕ້ອງຜ່ານໄປກ່ອນດາວິດຈະໄດ້ເປັນກະສັດ.
ເມື່ອດາວິດຍັງເປັນໄວຮຸ່ນຢູ່ ລາວໄປຢາມພວກອ້າຍທີ່ຮັບໃຊ້ໃນກອງທັບຂອງຊາອຶລ. ທະຫານໝົດຄ້າຍຢ້ານນັກຮົບຄົນດຽວຂອງຝ່າຍສັດຕູ ເຊິ່ງເປັນນັກຮົບຮ່າງຍັກຊື່ໂຄລີອາດທີ່ມັກເຍາະເຍີ້ຍພວກທະຫານແລະພະເຈົ້າຂອງພວກເຂົາ. ດ້ວຍຄວາມຄຽດຮ້າຍ ດາວິດຈຶ່ງຮັບຄຳທ້າແລະອອກໄປສູ້ຮົບກັບຍັກນັ້ນ. ຊາຍຫນຸ່ມຄົນນີ້ຕຽມຖ່ວງເສັ້ນໜຶ່ງແລະກ້ອນຫີນສອງສາມກ້ອນ ແລ້ວກໍອອກໄປປະເຊີນໜ້າກັບຄູ່ຕໍ່ສູ້ເຊິ່ງສູງເກືອບ 3 ແມັດ. ເມື່ອໂຄລີອາດເຍາະເຍີ້ຍໃສ່ ດາວິດຈຶ່ງຕອບວ່າຕົນມີອາວຸດດີກວ່າຍັກ ເພາະລາວສູ້ຮົບໃນຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າ! ດາວິດໄດ້ຂ້າໂຄລີອາດດ້ວຍກ້ອນຫີນແຕ່ກ້ອນດຽວທໍ່ນັ້ນ ແລ້ວຈຶ່ງໃຊ້ດາບຂອງຍັກຕັດຫົວຂອງມັນເອງ. ກອງທັບຟີລີດຕີນຈຶ່ງປົບໜີດ້ວຍຄວາມຢ້ານ.
ໃນຕອນທຳອິດຊາອຶລປະທັບໃຈໃນຄວາມກ້າຫານຂອງດາວິດຈຶ່ງຕັ້ງຊາຍຫນຸ່ມຄົນນີ້ໃຫ້ເປັນແມ່ທັບ. ແຕ່ວ່າຄວາມສຳເລັດຂອງດາວິດເຮັດໃຫ້ຊາອຶລອິດສາຢ່າງຂົມຂື່ນ. ດາວິດຕ້ອງໜີເອົາຕົວລອດແລະດຳລົງຊີວິດຢ່າງຜູ້ລີ້ໄພເປັນເວລາຫຼາຍປີ. ແຕ່ດາວິດກໍຍັງຊື່ສັດພັກດີຕໍ່ກະສັດເຊິ່ງພະຍາຍາມຈະຂ້າລາວ ເຫດຜົນກໍຍ້ອນວ່າພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າເປັນຜູ້ທີ່ໄດ້ແຕ່ງຕັ້ງກະສັດຊາອຶລ. ໃນທີ່ສຸດ ຊາອຶລຕາຍໃນການສູ້ຮົບ. ຈາກນັ້ນບໍ່ດົນ ດາວິດຈຶ່ງໄດ້ເປັນກະສັດຕາມຄຳສັນຍາຂອງພະເຢໂຫວາ.
“ພະທີ່ນັ່ງແຫ່ງລາຊະອານາຈັກຂອງຕົນເຮົາຈະຕັ້ງໝັ້ນຄົງຢູ່ສືບໆໄປເປັນນິດ.”—2 ຊາເມືອນ 7:13
ໃນຖານະເປັນກະສັດ ດາວິດປາຖະໜາຢ່າງຍິ່ງທີ່ຈະສ້າງວິຫານເພື່ອຖວາຍແກ່ພະເຢໂຫວາ. ແຕ່ພະເຢໂຫວາບອກກັບດາວິດວ່າລູກຫຼານຄົນໜຶ່ງຂອງລາວຈະເປັນຜູ້ສ້າງ. ໃນທີ່ສຸດແມ່ນຊາໂລໂມນລູກຊາຍຂອງດາວິດ. ພະເຈົ້າໃຫ້ລາງວັນແກ່ດາວິດໂດຍການເຮັດຄຳສັນຍາທີ່ໜ້າຕື່ນເຕັ້ນກັບລາວ ນັ້ນຄືເຊື້ອສາຍຂອງລາວຈະໃຫ້ກຳເນີດລາຊະວົງກະສັດທີ່ຕ່າງຫມູ່. ໃນທີ່ສຸດຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດຫຼືເຊື້ອສາຍຕາມທີ່ສັນຍາໄວ້ໃນສວນເອເດນກໍຈະມາຕາມເຊື້ອວົງນັ້ນ. ຜູ້ນັ້ນຈະມາເປັນເມຊີ ເຊິ່ງໝາຍຄວາມວ່າ “ຜູ້ຖືກເຈີມ” ທີ່ພະເຈົ້າແຕ່ງຕັ້ງ. ພະເຢໂຫວາສັນຍາວ່າເມຊີຈະເປັນຜູ້ປົກຄອງຂອງລັດຖະບານໜຶ່ງ ຫຼືລາຊະອານາຈັກທີ່ຈະຢູ່ຕະຫຼອດໄປ.
ດ້ວຍຮູ້ບຸນຄຸນຢ່າງເລິກເຊິ່ງ ດາວິດໄດ້ຮິບໂຮມວັດຖຸກໍ່ສ້າງຈຳນວນຫຼວງຫຼາຍ ແລະໂລຫະທີ່ມີຄ່າໄວ້ສຳລັບການກໍ່ສ້າງພະວິຫານ. ທ່ານຍັງປະພັນເພງທີ່ໄດ້ຮັບການດົນບັນດານໃຈຫຼາຍບົດ. ໃນຕອນບັ້ນປາຍຂອງຊີວິດ ດາວິດຍອມຮັບວ່າ “ພະວິນຍານຂອງພະເຢໂຫວາໄດ້ປາກໃນຂ້ອຍ ແລະພະຄຳຂອງພະອົງໄດ້ຢູ່ໃນລີ້ນຂ້ອຍ.”—2 ຊາເມືອນ 23:2.
—ຂໍ້ມູນມາຈາກ 1 ແລະ 2 ຊາເມືອນ; 1 ຂ່າວຄາວ; ເອຊາອີ 9:7; ມັດທາຍ 21:9; ລືກາ 1:32; ໂຢຮັນ 7:42.
ເລື່ອງທີ່ເຈົ້າອາດຈະມັກ
ຄຳພີໄບເບິນ—ບອກເລື່ອງຫຍັງ?
ກະສັດດີແລະກະສັດບໍ່ດີ
ປະເທດອິດສະລາແອນຖືກແບ່ງອອກເປັນສອງອານາຈັກໄດ້ຢ່າງໃດ?
