ຊາໂລໂມນກະສັດທີ່ສະຫຼາດສຸຂຸມ
ບົດ 63
ຊາໂລໂມນກະສັດທີ່ສະຫຼາດສຸຂຸມ
ຊາໂລໂມນເປັນຊາຍຫນຸ່ມເມື່ອທ່ານຖືກແຕ່ງຕັ້ງເປັນກະສັດ. ທ່ານຮັກພະເຢໂຫວາແລະປະຕິບັດຕາມຄຳແນະນຳທີ່ດີຊຶ່ງດາວິດລາຊະບິດາໃຫ້ແກ່ທ່ານ. ພະເຢໂຫວາພໍໃຈກັບຊາໂລໂມນ ດັ່ງນັ້ນຄືນນຶ່ງພະອົງຕັດແກ່ທ່ານໃນຝັນວ່າ: ‘ຊາໂລໂມນເອີຍ ເຈົ້າຢາກໃຫ້ເຮົາໂຜດປະທານສິ່ງໃດແກ່ເຈົ້າ?’
ຊາໂລໂມນທູນວ່າ: ‘ໂອ້ພະເຢໂຫວາ ພະເຈົ້າຂອງຂ້າພະເຈົ້າ ຂ້າພະເຈົ້າຍັງເປັນຄົນຫນຸ່ມນ້ອຍແລະບໍ່ຮູ້ວ່າຈະເຮັດການປົກຄອງຢ່າງໃດ. ດັ່ງນັ້ນຂໍພະອົງໂຜດປະທານສະຕິປັນຍາແກ່ຂ້າພະເຈົ້າ ເພື່ອວ່າຈະໄດ້ປົກຄອງປະຊາຊົນຂອງພະອົງຢ່າງຖືກຕ້ອງ’.
ພະເຢໂຫວາພໍໃຈສິ່ງທີ່ຊາໂລໂມນໄດ້ທູນຂໍນັ້ນ. ດັ່ງນັ້ນພະອົງຕັດວ່າ: ‘ເພາະເຈົ້າໄດ້ຂໍໃຫ້ມີສະຕິປັນຍາແລະບໍ່ໄດ້ຂໍໃຫ້ມີຊີວິດຍືນຍາວຫຼືຄວາມຮັ່ງມີ ເຮົາຈະໃຫ້ເຈົ້າມີສະຕິປັນຍາຫຼາຍກວ່າຄົນໃດໆທີ່ເຄີຍມີຊີວິດມາກ່ອນ. ແຕ່ຈະໃຫ້ສິ່ງທີ່ເຈົ້າບໍ່ໄດ້ຂໍອີກດ້ວຍ ຄືຄວາມຮັ່ງມີແລະສະຫງ່າລາສີ.’
ຕໍ່ມາບໍ່ດົນຜູ້ຍິງສອງຄົນເຂົ້າມາເຝົ້າຊາໂລໂມນດ້ວຍບັນຫາຊຶ່ງແກ້ໄຂຍາກ. ຄົນນຶ່ງວ່າ: ‘ຍິງຄົນນີ້ແລະຂ້າພະເຈົ້າຢູ່ໃນເຮືອນດຽວກັນ ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ໃຫ້ກຳເນີດລູກຊາຍຄົນນຶ່ງ ແລະສອງມື້ຕໍ່ມາເຂົາກໍ່ຄອດລູກຊາຍອ່ອນດ້ວຍ. ຄັນແລ້ວຄືນນຶ່ງເດັກອ່ອນເຂົາຕາຍ. ແຕ່ຂະນະທີ່ຂ້ອຍນອນຫຼັບ ເຂົາໄດ້ເອົາລູກຂອງເຂົາທີ່ຕາຍມາໄວ້ຂ້າງຂ້ອຍແລະເອົາລູກນ້ອຍຂອງຂ້ອຍໄປ. ເມື່ອຂ້ອຍຕື່ນຂຶ້ນແລະໄດ້ເບິ່ງລູກທີ່ຕາຍແລ້ວນັ້ນ ຂ້ອຍເຫັນວ່າບໍ່ແມ່ນລູກຂອງຂ້ອຍ.’
ຍິງອີກຄົນນຶ່ງກ່າວວ່າ: ‘ບໍ່ແມ່ນ! ເດັກອ່ອນທີ່ມີຊີວິດຢູ່ເປັນລູກຂອງຂ້ອຍ ເດັກອ່ອນທີ່ຕາຍນັ້ນເປັນຂອງນາງ!’ ຜູ້ຍິງຄົນທຳອິດຕອບວ່າ: ‘ບໍ່ແມ່ນ! ເດັກນ້ອຍທີ່ຕາຍນັ້ນເປັນຂອງເຈົ້າ ແລະຄົນທີ່ມີຊີວິດຢູ່ນັ້ນເປັນລູກຂອງຂ້ອຍ!’ ຍິງທັງສອງຖຽງກັນຢ່າງນີ້. ຊາໂລໂມນຈະເຮັດຢ່າງໃດດີ?
ທ່ານຈຶ່ງສັ່ງໃຫ້ເອົາດາບມາດວງນຶ່ງ ແລະເມື່ອເອົາດາບມາແລ້ວ ທ່ານສັ່ງວ່າ: ‘ຈົ່ງຜ່າເດັກອ່ອນທີ່ມີຊີວິດນັ້ນເປັນສອງທ່ອນເຖີດ ແລະຈົ່ງເອົາໃຫ້ພວກເຂົາຄົນລະເຄິ່ງ.’
ຍິງທີ່ເປັນແມ່ແທ້ໆນັ້ນຮ້ອງຂຶ້ນວ່າ: ‘ຢ່າເລີຍ ຂໍຢ່າຂ້າເດັກນັ້ນ. ຂໍເອົາເດັກນັ້ນໃຫ້ເຂົາເຖີດ!’ ແຕ່ຜູ້ຍິງອີກຄົນນຶ່ງເວົ້າວ່າ: ‘ຢ່າຍົກໃຫ້ເຮົາຄົນນຶ່ງຄົນໃດເລີຍ; ແຕ່ຂໍໃຫ້ຕັດເດັກນັ້ນເປັນສອງທ່ອນເຖີດ.’
ໃນທີ່ສຸດຊາໂລໂມນສັ່ງວ່າ: ‘ຢ່າຂ້າເດັກນັ້ນ! ຈົ່ງເອົາເດັກຊາຍນັ້ນໃຫ້ແກ່ຜູ້ຍິງຄົນທຳອິດ. ນາງເປັນແມ່ແທ້.’ ຊາໂລໂມນຮູ້ເລື່ອງນີ້ເພາະຜູ້ທີ່ເປັນແມ່ແທ້ໆຍ່ອມຮັກລູກຫຼາຍຈົນເຖິງກັບຕ້ອງຍອມຍົກເດັກອ່ອນນັ້ນໃຫ້ແກ່ຍິງອີກຄົນນຶ່ງເພື່ອລູກນັ້ນຈະບໍ່ຖືກຂ້າ. ເມື່ອຜູ້ຄົນໄດ້ຍິນເຖິງວິທີທີ່ຊາໂລໂມນໄດ້ແກ້ໄຂບັນຫານັ້ນພວກເຂົາກໍ່ດີໃຈເພາະມີກະສັດທີ່ສະຫຼາດສຸຂຸມແບບນັ້ນ.
ລະຫວ່າງການປົກຄອງຂອງຊາໂລໂມນ ພະເຈົ້າອວຍພອນຜູ້ຄົນໂດຍກະທຳໃຫ້ພື້ນດິນເກີດຜົນອຸດົມສົມບູນດ້ວຍເຂົ້າວີດຫຼືເຂົ້າສາລີແລະເຂົ້າບາເລ ໝາກອະງຸ່ນແລະໝາກເດື່ອແລະອາຫານອື່ນໆ. ຜູ້ຄົນນຸ່ງຫົ່ມເສື້ອຜ້າຢ່າງດີແລະອາໄສຢູ່ໃນເຮືອນຢ່າງດີ. ມີສິ່ງຂອງດີໆທຸກຢ່າງເຫຼືອເຟືອສຳລັບທຸກໆຄົນ.
