ລາຊະອານາຈັກຖືກແບ່ງແຍກ
ບົດ 65
ລາຊະອານາຈັກຖືກແບ່ງແຍກ
ເຈົ້າຮູ້ບໍວ່າເປັນຫຍັງຊາຍຄົນນີ້ຈີກເສື້ອຄຸມຂອງເຂົາເປັນຫຼາຍຊິ້ນ? ພະເຢໂຫວາບອກເຂົາໃຫ້ເຮັດດັ່ງນັ້ນ. ຊາຍຄົນນີ້ຄືອາເກຍເປັນຜູ້ທຳນວາຍຂອງພະເຈົ້າ. ເຈົ້າຮູ້ບໍວ່າຜູ້ທຳນວາຍມີໜ້າທີ່ເຮັດຫຍັງ? ເຂົາເປັນບຸກຄົນທີ່ພະເຈົ້າບອກໃຫ້ຮູ້ລ່ວງໜ້າເຖິງສິ່ງທີ່ຈະເກີດຂຶ້ນ.
ໃນຮູບນີ້ອາເກຍພວມເວົ້າກັບເຢໂຣໂບອາມ. ເຢໂຣໂບອາມເປັນຊາຍຄົນນຶ່ງທີ່ກະສັດຊາໂລໂມນມອບໜ້າທີ່ໃຫ້ເປັນຜູ້ດູແລງານກໍ່ສ້າງບາງຢ່າງຂອງທ່ານ. ເມື່ອອາເກຍພົບເຢໂຣໂບອາມທີ່ນີ້ຢູ່ກາງຖະໜົນ ເຂົາໄດ້ເຮັດສິ່ງປະຫຼາດຢ່າງນຶ່ງ. ເຂົາແກ້ເສື້ອຊັ້ນນອກອັນໃໝ່ອອກຊຶ່ງພວມນຸ່ງຫົ່ມຢູ່ແລະຈີກມັນເປັນ 12 ຊິ້ນ. ເຂົາບອກເຢໂຣໂບອາມວ່າ: ‘ຈົ່ງເອົາ 10 ຊິ້ນເປັນຂອງເຈົ້າເຖີດ.’ ເຈົ້າຮູ້ບໍວ່າເປັນຫຍັງອາເກຍມອບຜ້າ 10 ຊິ້ນນັ້ນໃຫ້ແກ່ເຢໂຣໂບອາມ?
ອາເກຍອະທິບາຍວ່າພະເຢໂຫວາຈະເອົາລາຊະອານາຈັກໄປຈາກຊາໂລໂມນ. ເຂົາກ່າວວ່າພະເຢໂຫວາຈະຍົກ 10 ກະກູນໃຫ້ເຢໂຣໂບອາມ. ນີ້ໝາຍຄວາມວ່າຈະເຫຼືອແຕ່ 2 ກະກູນເທົ່ານັ້ນທີ່ໂຣໂບອາມລູກຊາຍຂອງຊາໂລໂມນຈະປົກຄອງ.
ເມື່ອຊາໂລໂມນຮູ້ເລື່ອງທີ່ອາເກຍໄດ້ບອກແກ່ເຢໂຣໂບອາມ ທ່ານຈຶ່ງມີຄວາມໂມໂຫຢ່າງຮ້າຍແຮງ. ຈຶ່ງພະຍາຍາມທີ່ຈະຂ້າເຢໂຣໂບອາມ. ແຕ່ເຢໂຣໂບອາມໄດ້ປົບໜີໄປຢູ່ອີຢີບ. ຫຼັງຈາກນັ້ນບໍ່ດົນຊາໂລໂມນກໍ່ຕາຍ ຊາໂລໂມນເປັນກະສັດສຳລັບ 40 ປີ. ແຕ່ບັດນີ້ລູກຊາຍຂອງທ່ານໂຣໂບອາມຖືກແຕ່ງຕັ້ງເປັນກະສັດ. ເຢໂຣໂບອາມທີ່ຢູ່ອີຢີບໄດ້ຍິນວ່າຊາໂລໂມນຕາຍໄປແລ້ວ ດັ່ງນັ້ນເຂົາຈຶ່ງກັບຄືນມາຢູ່ຍິດສະລາເອນ.
ໂຣໂບອາມເປັນກະສັດທີ່ບໍ່ດີ. ທ່ານເປັນຜູ້ຫ້ຽມໂຫດກວ່າຊາໂລໂມນພໍ່ຂອງທ່ານເຄີຍເປັນ. ເຢໂຣໂບອາມກັບຄົນສຳຄັນອື່ນໆບາງຄົນພາກັນເຂົ້າໄປຫາກະສັດໂຣໂບອາມແລະຂໍໃຫ້ທ່ານເຮັດດີກວ່າຕໍ່ປະຊາຊົນ. ແຕ່ໂຣໂບອາມບໍ່ຟັງ. ທີ່ຈິງແລ້ວ ທ່ານກາຍເປັນຄົນໂຫດຮ້າຍຍິ່ງກວ່າແຕ່ກ່ອນ. ດັ່ງນັ້ນຜູ້ຄົນຈຶ່ງຕັ້ງເຢໂຣໂບອາມເປັນກະສັດປົກຄອງເໜືອ 10 ກະກູນ ແຕ່ ເບນຍາມີນແລະຢູດາທັງ 2 ກະກູນຍັງຍອມຮັບໂຣໂບອາມເປັນກະສັດເໜືອພວກເຂົາຕໍ່ໄປ.
ເຢໂຣໂບອາມບໍ່ຢາກໃຫ້ຜູ້ຄົນຂອງເຂົາໄປເຢຣຶຊາເລມເພື່ອນະມັດສະການທີ່ວິຫານຂອງພະເຢໂຫວາ. ດັ່ງນັ້ນເຂົາຈຶ່ງເຮັດຮູບງົວຄຳຂຶ້ນສອງຮູບແລະສັ່ງໃຫ້ຜູ້ຄົນແຫ່ງອານາຈັກ 10 ກະກູນນະມັດສະການຮູບເຫຼົ່ານັ້ນ. ບໍ່ດົນແຜ່ນດິນກໍ່ເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມຮຸນແຮງແລະອາດຊະຍາກຳ.
ໃນອານາຈັກແຫ່ງສອງກະກູນມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກຄືກັນ. ຍັງບໍ່ເຖິງ 5 ປີຫຼັງຈາກໂຣໂບອາມຖືກຕັ້ງເປັນກະສັດ ກະສັດແຫ່ງອີຢີບມາຕໍ່ສູ້ເຢຣຶຊາເລມ. ທ່ານໄດ້ເອົາຊັບສົມບັດມີຄ່າຫຼາຍຢ່າງໄປຈາກວິຫານຂອງພະເຢໂຫວາ. ດັ່ງນັ້ນວິຫານຄົງຢູ່ໃນສະພາບເດີມເຊັ່ນສະໄໝທີ່ຖືກສ້າງຂຶ້ນເປັນເວລາສັ້ນໆເທົ່ານັ້ນ.
1 ກະສັດ 11:26-43; 12:1-33; 14:21-31.
