ເປໂຕໄປຢ້ຽມຢາມໂຄເນເລຍ
ບົດ 109
ເປໂຕໄປຢ້ຽມຢາມໂຄເນເລຍ
ຜູ້ທີ່ຢືນຢູ່ທີ່ນັ້ນຄືອັກຄະສາວົກເປໂຕ ແລະຄົນທີ່ຢືນຂ້າງຫຼັງເພິ່ນຄືພວກເພື່ອນຂອງເພິ່ນ. ແຕ່ເປັນຫຍັງຊາຍຜູ້ນີ້ຄູ້ເຂົ່າລົງຕໍ່ໜ້າເປໂຕ? ເຂົາຄວນເຮັດຢ່າງນັ້ນບໍ? ເຈົ້າຮູ້ບໍວ່າເຂົາຄືໃຜ?
ຊາຍຜູ້ນີ້ຄືໂຄເນເລຍ. ທ່ານເປັນນາຍຮ້ອຍທະຫານໂລມມັນ. ໂຄເນເລຍບໍ່ຮູ້ຈັກເປໂຕແຕ່ໄດ້ຮັບຄຳສັ່ງໃຫ້ເຊີນເພິ່ນມາທີ່ເຮືອນຂອງເຂົາ. ໃຫ້ເຮົາສືບເບື້ອງຫຼັງເຫດການນີ້
ສາວົກຮຸ່ນທຳອິດຂອງພະເຍຊູແມ່ນພວກຍິວ ແຕ່ໂຄເນເລຍບໍ່ແມ່ນຊາດຍິວ. ຢ່າງໃດກໍ່ດີ ທ່ານຮັກພະເຈົ້າ ທ່ານອະທິດຖານເຖິງພະອົງ ແລະທ່ານເຮັດຄວາມກະລຸນາຫຼາຍຢ່າງແກ່ຜູ້ຄົນ. ເອົາລະ ບ່າຍມື້ນຶ່ງທູດສະຫວັນອົງນຶ່ງມາປາກົດແກ່ທ່ານແລະບອກວ່າ: ‘ພະເຈົ້າພໍພະໄທກັບທ່ານ ແລະພະອົງຈະຕອບຄຳອະທິດຖານຂອງທ່ານ. ຈົ່ງສົ່ງບາງຄົນໄປເຊີນຊາຍທີ່ຊື່ເປໂຕມາ. ເຂົາພັກຢູ່ເຮືອນຊີໂມນໃນເມືອງຢົບເປຮິມຝັ່ງທະເລ.’
ເອົາລະ ໂຄເນເລຍຈຶ່ງໃຊ້ບາງຄົນໄປຫາເປໂຕທັນທີ. ວັນຖັດໄປ ເມື່ອຄົນພວກນັ້ນໃກ້ເຖິງເມືອງຢົບເປ ເປໂຕພວມຢູ່ເທິງຫຼັງຄາຮາບພຽງເຮືອນຂອງຊີໂມນ. ທີ່ນັ້ນພະເຈົ້າເຮັດໃຫ້ເປໂຕຄິດວ່າຕົນເຫັນຜ້າຜືນໃຫຍ່ຢ່ອນລົງມາຈາກສະຫວັນ. ໃນຜ້າຜືນນັ້ນມີສັດທຸກຊະນິດ. ຕາມກົດໝາຍຂອງພະເຈົ້າ ສັດເຫຼົ່ານີ້ເປັນສັດບໍ່ສະອາດທີ່ຈະໃຊ້ເປັນອາຫານ ແຕ່ເຖິງຢ່າງນັ້ນກໍ່ດີສຽງນັ້ນບອກວ່າ: ‘ເປໂຕເອີຍ ຈົ່ງລຸກຂຶ້ນຂ້າແລະກິນເຖີດ.’
ເປໂຕຕອບວ່າ: ‘ບໍ່ເປັນເຊັ່ນນັ້ນ! ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ເຄີຍໄດ້ກິນສິ່ງທີ່ບໍ່ສະອາດ.’ ແຕ່ສຽງນັ້ນບອກເປໂຕວ່າ: ‘ສິ່ງຊຶ່ງບັດນີ້ພະເຈົ້າໄດ້ຊຳລະລ້າງແລ້ວ ຢ່າຖືວ່າເປັນສິ່ງທີ່ບໍ່ສະອາດ.’ ເຫດການຢ່າງນີ້ເກີດຂຶ້ນເຖິງສາມເທື່ອ. ຂະນະທີ່ເປໂຕຄິດສົງໄສຢູ່ວ່າທັງໝົດນີ້ມີຄວາມໝາຍຢ່າງໃດ ຄົນທີ່ໂຄເນເລຍໃຊ້ໄປນັ້ນກໍ່ພໍດີມາເຖິງເຮືອນແລະຖາມຫາເປໂຕ.
ເປໂຕລົງໄປຊັ້ນລຸ່ມແລະກ່າວວ່າ: ‘ຂ້າພະເຈົ້າຄືຄົນທີ່ທ່ານຊອກຫາ. ທ່ານມີທຸລະອັນໃດ?’ ເມື່ອຄົນເຫຼົ່ານີ້ອະທິບາຍວ່າທູດສະຫວັນໄດ້ບອກໂຄເນເລຍໃຫ້ມາເຊີນເປໂຕໄປທີ່ເຮືອນ ເປໂຕເຫັນດ້ວຍທີ່ຈະໄປກັບພວກເຂົາ. ວັນຖັດມາເປໂຕແລະເພື່ອນໆກໍ່ອອກເດີນທາງໄປເມືອງເຊຊາເຣເພື່ອຢ້ຽມຢາມໂຄເນເລຍ.
ໂຄເນເລຍໄດ້ເຊີນຍາດພີ່ນ້ອງແລະເພື່ອນໃກ້ຊິດຂອງທ່ານໃຫ້ມາຮ່ວມກັນຢູ່. ເມື່ອເປໂຕມາ ໂຄເນເລຍກໍ່ຕ້ອນຮັບເພິ່ນ. ເຂົາຄູ້ເຂົ່າກົ້ມລົງແທບຕີນຂອງເປໂຕດັ່ງທີ່ເຈົ້າເຫັນທີ່ນີ້. ແຕ່ເປໂຕເວົ້າວ່າ: ‘ຈົ່ງລຸກຂຶ້ນເຖີດ ເຮົາເອງເປັນພຽງແຕ່ມະນຸດ.’ ຖືກແລ້ວ ຄຳພີໄບເບິນສະແດງວ່າ ບໍ່ສົມຄວນທີ່ຈະຄູ້ເຂົ່າລົງນະມັດສະການມະນຸດ. ເຮົາຄວນນະມັດສະການພະເຢໂຫວາແຕ່ຜູ້ດຽວ.
ຕອນນີ້ເປໂຕປະກາດແກ່ຄົນເຫຼົ່ານັ້ນທີ່ມາຮ່ວມກັນ. ເພິ່ນເວົ້າວ່າ: ‘ເຮົາເຫັນແລ້ວວ່າພະເຈົ້າຍອມຮັບທຸກຄົນຜູ້ທີ່ຕ້ອງການຮັບໃຊ້ພະອົງ.’ ແລະຂະນະທີ່ເພິ່ນພວມເວົ້າຢູ່ ພະເຈົ້າສົ່ງພະວິນຍານບໍລິສຸດຂອງພະອົງລົງມາ ແລະຄົນທັງປວງກໍ່ເລີ່ມເວົ້າພາສາຕ່າງໆກັນ. ນີ້ກໍ່ເຮັດໃຫ້ສາວົກຊາວຍິວຜູ້ທີ່ມາກັບເປໂຕແປກໃຈ ເພາະເຂົາເຄີຍຄິດວ່າພະເຈົ້າພໍພະໄທຊາວຍິວເທົ່ານັ້ນ. ເລື່ອງນີ້ສອນໃຫ້ພວກເຂົາຮູ້ວ່າພະເຈົ້າບໍ່ໄດ້ເຫັນວ່າຄົນນຶ່ງຄົນໃດຈາກເຊື້ອຊາດນຶ່ງເຊື້ອຊາດໃດດີກວ່າກັນຫຼືສຳຄັນກວ່າກັນຕໍ່ພະເຈົ້າ. ສິ່ງນີ້ເປັນການດີທີ່ເຮົາທຸກຄົນໜ້າຈະຈື່ໄວ້ແມ່ນບໍ?
ກິດຈະການ 10:1-48; 11:1-18; ຄຳປາກົດ 19:10.
