ໄມ້ເທົ້າຂອງອາໂລນອອກດອກ
ບົດ 39
ໄມ້ເທົ້າຂອງອາໂລນອອກດອກ
ຈົ່ງເບິ່ງດອກໄມ້ແລະໝາກບົກສຸກທີ່ງອກຂຶ້ນຈາກໄມ້ເທົ້ານີ້? ໄມ້ເທົ້ານີ້ເປັນຂອງອາໂລນ. ດອກແລະໝາກໄມ້ສຸກນີ້ງອກຈາກໄມ້ເທົ້າຂອງອາໂລນໃນຄືນດຽວທໍ່ນັ້ນ! ເພາະເຫດໃດ?
ຊົນຍິດສະລາເອນໄດ້ເລາະລຽບໄປມາໃນປ່າທຸລະກັນດານຊົ່ວເວລານຶ່ງແລ້ວ. ມີບາງຄົນຄິດວ່າໂມເຊບໍ່ຄວນເປັນຜູ້ນຳ ແລະອາໂລນກໍ່ບໍ່ຄວນເປັນມະຫາປະໂລຫິດ. ໂກເຣເປັນຜູ້ນຶ່ງທີ່ຄິດໃນແງ່ນີ້ ແລະດາຖານ ອາບີຣາມແລະພວກຫົວໜ້າປະຊາຊົນ 250 ຄົນກໍ່ຄິດຢ່າງນັ້ນດ້ວຍ. ຄົນເຫຼົ່ານີ້ທັງໝົດມາແລະກ່າວແກ່ໂມເຊວ່າ: ‘ເຫດໃດທ່ານຈຶ່ງຕັ້ງຕົວເອງຂຶ້ນເໜືອພວກເຮົາ?’
ໂມເຊກ່າວແກ່ໂກເຣແລະຜູ້ຕິດຕາມຂອງເຂົາວ່າ: ‘ມື້ອື່ນເຊົ້າໃຫ້ເຈົ້າເອົາໝໍ້ເຜົາເຄື່ອງຫອມແລະເອົາເຄື່ອງຫອມຫຼືກຳຍານບັນຈຸໃສ່ໃນໝໍ້ກຳຍານເຫຼົ່ານັ້ນ. ແລ້ວຈົ່ງມາທີ່ຈຳໜັກອາໄສຂອງພະເຢໂຫວາ. ພວກເຮົາຈະໄດ້ຮູ້ເຫັນວ່າພະເຢໂຫວາຈະເລືອກເອົາຜູ້ໃດ.’
ມື້ຕໍ່ມາໂກເຣແລະຜູ້ຕິດຕາມ 250 ຄົນຂອງເຂົາກໍ່ມາຍັງຈຳໜັກອາໄສ. ມີຄົນອື່ນໆອີກຫຼາຍຄົນມາເພື່ອສະໜັບສະຫນູນພວກເຂົາ. ພະເຢໂຫວາຄຽດຍິ່ງ. ໂມເຊສັ່ງວ່າ: ‘ຈົ່ງໜີອອກຈາກເຕັນຫຼືທີ່ອາໄສຂອງຄົນຊົ່ວພວກນີ້. ຢ່າແຕະຕ້ອງສິ່ງນຶ່ງສິ່ງໃດທີ່ເປັນຂອງເຂົາ.’ ປະຊາຊົນກໍ່ເຊື່ອຟັງ ແລະອອກໄປໄກຈາກເຕັນຫຼືທີ່ອາໄສຂອງໂກເຣ ດາຖານແລະອາບີຣາມ.
ຄັນແລ້ວໂມເຊຈຶ່ງກ່າວວ່າ: ‘ໂດຍການນີ້ເຈົ້າຈະຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາໄດ້ເລືອກເອົາຜູ້ໃດ. ພື້ນດິນອ້າປາກແລະກືນເອົາຄົນຊົ່ວເຫຼົ່ານີ້ລົງໄປ.’
ໃນທັນໃດທີ່ໂມເຊຢຸດເວົ້າ ພື້ນດິນກໍ່ແຍກອອກ. ເຕັນແລະຊັບສົມບັດສິ່ງຂອງຕ່າງໆຂອງໂກເຣແລະເດຖານແລະອາບີຣາມພ້ອມກັບຄົນເຫຼົ່ານັ້ນທີ່ເຂົ້າຂ້າງເຂົາກໍ່ຕົກລົງໄປ ແລະພື້ນດິນກໍ່ຫຸບທັບຖົມພວກເຂົາ. ເມື່ອປະຊາຊົນໄດ້ຍິນສຽງຮ້ອງຂອງຄົນເຫຼົ່ານັ້ນທີ່ຕົກລົງໄປໃນພື້ນດິນ ພວກເຂົາຈຶ່ງຮ້ອງສຽງດັງວ່າ: ‘ແລ່ນໜີໄວໆ! ແຜ່ນດິນອາດຈະກືນພວກເຮົາດ້ວຍ!’
ໂກເຣແລະພວກ 250 ຄົນຂອງເຂົາຍັງຢູ່ໃກ້ຈຳໜັກອາໄສຂອງພະເຈົ້າ. ດັ່ງນັ້ນພະເຢໂຫວາສົ່ງໄຟລົງມາແລະເຜົາພວກເຂົາທັງສິ້ນ. ແລ້ວພະເຢໂຫວາສັ່ງໃຫ້ເອເລອາຊາບຸດຊາຍຂອງອາໂລນເອົາໝໍ້ເຜົາເຄື່ອງຫອມຂອງພວກຄົນທີ່ຕາຍນັ້ນແລະເຮັດເປັນແຜ່ນບາງໆເພື່ອຫຸ້ມແທ່ນບູຊາ. ແຜ່ນທີ່ໃຊ້ຫຸ້ມແທ່ນບູຊານີ້ຈະເປັນເຄື່ອງເຕືອນໃຈຊົນຍິດສະລາເອນວ່າ ບໍ່ມີຜູ້ໃດນອກຈາກອາໂລນແລະພວກບຸດຊາຍຂອງເຂົາຄວນຈະປະຕິບັດໜ້າທີ່ເປັນປະໂລຫິດສຳລັບພະເຢໂຫວາ.
ແຕ່ພະເຢໂຫວາຕ້ອງການກະທຳໃຫ້ເປັນທີ່ແຈ່ມແຈ້ງຄັກແນ່ແທ້ໆວ່າ ອາໂລນແລະພວກບຸດຊາຍຂອງເຂົາແມ່ນຜູ້ທີ່ພະເຢໂຫວາໄດ້ເລືອກໃຫ້ເປັນປະໂລຫິດ. ດັ່ງນັ້ນພະອົງສັ່ງໂມເຊວ່າ: ‘ຈົ່ງໃຫ້ຫົວໜ້າແຕ່ລະກະກູນຂອງຊົນຍິດສະລາເອນນຳເອົາໄມ້ເທົ້າຂອງຕົນມາ. ສຳລັບກະກູນເລວີ ໃຫ້ອາໂລນນຳເອົາໄມ້ເທົ້າຂອງຕົນມາ. ແລ້ວເອົາໄມ້ເທົ້າເຫຼົ່ານີ້ມາໄວ້ໃນກະໂຈມວາງຕໍ່ໜ້າຫີບແຫ່ງຄຳສັນຍາ. ໄມ້ເທົ້າຂອງຜູ້ຊຶ່ງເຮົາໄດ້ເລືອກໃຫ້ເປັນປະໂລຫິດກໍ່ຈະອອກດອກ.’
ເຊົ້າມື້ຕໍ່ມາ ເມື່ອໂມເຊໄປເບິ່ງ ໄມ້ເທົ້າຂອງອາໂລນມີດອກແລະມີໝາກບົກສຸກງອກຂຶ້ນມາ! ດັ່ງນັ້ນດຽວນີ້ເຈົ້າເຫັນໄດ້ບໍວ່າເປັນຫຍັງພະເຢໂຫວາບັນດານໃຫ້ໄມ້ເທົ້າຂອງອາໂລນອອກດອກ?
ຈົດເຊັນບານຊີ 16:1-49; 17:1-11; 26:10.
