ຄົນທີ່ມີຄວາມສຸກຄືຄົນທີ່ຮັບໃຊ້ “ພະເຈົ້າຜູ້ມີຄວາມສຸກ”
“ຊາວປະເທດທີ່ມີພະເຢໂຫວາເປັນພະເຈົ້າແຫ່ງເຂົາກໍເປັນສຸກຫຼາຍ.”—ຄຳເພງ 144:15
1. ເປັນຫຍັງພະຍານພະເຢໂຫວາຈຶ່ງເປັນຄົນທີ່ມີຄວາມສຸກ? (ເບິ່ງຮູບທຳອິດ)
ພະຍານພະເຢໂຫວາເປັນຄົນທີ່ມີຄວາມສຸກ. ເມື່ອເຮົາຢູ່ນຳກັນບໍ່ວ່າຈະຢູ່ໃສ ຈະຢູ່ໃນການປະຊຸມຕ່າງໆ ຫຼືງານລ້ຽງສັງສັນ ເຮົາກໍຈະເວົ້ານົວຫົວມ່ວນກັນຢ່າງມີຄວາມສຸກ. ເປັນຫຍັງເຮົາຄືມີຄວາມສຸກຫຼາຍແທ້? ເຫດຜົນສຳຄັນຄືເຮົາຮູ້ຈັກແລະນັບຖືພະເຢໂຫວາ “ພະເຈົ້າຜູ້ມີຄວາມສຸກ.” ເຮົາຮັບໃຊ້ພະອົງແລະພະຍາຍາມຮຽນແບບພະອົງ. (1 ຕີໂມເຕ 1:11; ຄຳເພງ 16:11) ພະເຢໂຫວາເປັນແຫຼ່ງແຫ່ງຄວາມສຸກ ດັ່ງນັ້ນ ພະອົງຈຶ່ງຢາກໃຫ້ເຮົາມີຄວາມສຸກ ແລະພະອົງກໍໃຫ້ເຮົາມີເຫດຜົນຫຼາຍຢ່າງທີ່ຈະມີຄວາມສຸກ.—ພະບັນຍັດ 12:7; ຜູ້ເທສະໜາປ່າວປະກາດ 3:12, 13
2, 3. (ກ) ການມີຄວາມສຸກໝາຍເຖິງຫຍັງ? (ຂ) ເປັນຫຍັງອາດເປັນເລື່ອງຍາກທີ່ເຮົາຈະມີຄວາມສຸກ?
2 ແລ້ວເຈົ້າເດມີຄວາມສຸກບໍ? ການມີຄວາມສຸກໝາຍເຖິງການຮູ້ສຶກດີ ພໍໃຈກັບຊີວິດ ແລະມີຄວາມສຸກຫຼາຍ. ຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າຄົນທີ່ໄດ້ຮັບພອນຈາກພະເຢໂຫວາຈະມີຄວາມສຸກແທ້. ແຕ່ເປັນຫຍັງການມີຄວາມສຸກໃນໂລກທຸກມື້ນີ້ຈຶ່ງເປັນເລື່ອງຍາກຫຼາຍ?
3 ມັນອາດເປັນເລື່ອງຍາກທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ມີຄວາມສຸກ ເມື່ອເຮົາປະສົບກັບສະຖານະການທີ່ເຄັ່ງຕຶງ ເຊັ່ນ: ຄົນທີ່ເຮົາຮັກຕາຍຫຼືຖືກຕັດສຳພັນ ເມື່ອຖືກປະຮ້າງ ຕົກວຽກ ມີບັນຫາຄອບຄົວຍ້ອນມັກຜິດຖຽງກັນ ຖືກເພື່ອນຮ່ວມງານຫຼືໝູ່ຢູ່ໂຮງຮຽນເຍາະເຍີ້ຍ ຖືກຂົ່ມເຫງຫຼືຖືກຂັງຄຸກເພາະຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາ ສຸຂະພາບຊຸດໂຊມລົງ ເຈັບປ່ວຍຊໍ້າເຮື້ອ ຫຼືເປັນໂລກຊຶມເສົ້າ. ເຖິງວ່າເຮົາຈະປະສົບກັບເລື່ອງແບບນີ້ ແຕ່ກໍຂໍໃຫ້ຈື່ວ່າພະເຍຊູຄລິດເຊິ່ງເປັນ “ຜູ້ມີຄວາມສຸກແລະເປັນຜູ້ດຽວທີ່ໄດ້ຊື່ວ່າຜູ້ມີອຳນາດຍິ່ງໃຫຍ່” ມັກໃຫ້ກຳລັງໃຈປະຊາຊົນແລະເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າມີຄວາມສຸກ. (1 ຕີໂມເຕ 6:15; ມັດທາຍ 11:28-30) ໃນຄຳເທດເທິງພູເຂົາ ພະເຍຊູໄດ້ຍົກບາງຄຸນລັກສະນະທີ່ຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ມີຄວາມສຸກເຖິງວ່າຈະມີບັນຫາຫຼາຍຢ່າງເພາະເຮົາຢູ່ໃນໂລກຂອງຊາຕານ.
ເຮົາບໍ່ສາມາດມີຄວາມສຸກໄດ້ ຖ້າບໍ່ມີພະເຢໂຫວາ
4, 5. ເຮົາຕ້ອງເຮັດຫຍັງເພື່ອຈະມີຄວາມສຸກ ແລະມີຄວາມສຸກຢູ່ສະເໝີ?
4 ສິ່ງທຳອິດທີ່ພະເຍຊູເວົ້າເຖິງແມ່ນສຳຄັນເປັນພິເສດ. ເພິ່ນບອກວ່າ: “ຄົນທີ່ຮູ້ຕົວວ່າຈຳເປັນຕ້ອງເພິ່ງພະເຈົ້າກໍມີຄວາມສຸກ ເພາະລັດຖະບານສະຫວັນເປັນຂອງເຂົາ.” (ມັດທາຍ 5:3, ລ.ມ.) ຖ້າເຮົາຮູ້ຕົວວ່າຈຳເປັນຕ້ອງເພິ່ງພະເຈົ້າ ເຮົາກໍສຳນຶກວ່າເຮົາຕ້ອງຮູ້ຈັກພະເຈົ້າແລະຕ້ອງການໃຫ້ພະອົງຊ່ວຍເຫຼືອແລະຊີ້ນຳເຮົາ. ເຮົາຈະສະແດງໃຫ້ເຫັນແນວໃດ? ໂດຍການສຶກສາຄຳພີໄບເບິນ ເຊື່ອຟັງພະອົງ ແລະເຮັດໃຫ້ການນະມັດສະການພະເຢໂຫວາເປັນສິ່ງສຳຄັນທີ່ສຸດໃນຊີວິດຂອງເຮົາ. ການເຮັດສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ມີຄວາມສຸກ. ເຮົາຈະໝັ້ນໃຈຫຼາຍຂຶ້ນວ່າຄຳສັນຍາຂອງພະເຈົ້າຈະສຳເລັດເປັນຈິງຢ່າງແນ່ນອນ. ແລະ “ຄວາມໄວ້ໃຈ [“ຄວາມຫວັງ,” ລ.ມ.] ອັນມີຄວາມສຸກ” ທີ່ເຮົາພົບໃນຄຳພີໄບເບິນຈະຊ່ວຍໃຫ້ເຮົາມີກຳລັງໃຈ.—ຕິໂຕ 2:13
5 ຖ້າເຮົາຢາກມີຄວາມສຸກຢູ່ສະເໝີບໍ່ວ່າຈະເກີດຫຍັງຂຶ້ນໃນຊີວິດ ເຮົາຕ້ອງເຮັດໃຫ້ສາຍສຳພັນຂອງເຮົາກັບພະເຢໂຫວາເຂັ້ມແຂງຕໍ່ໆໄປ. ອັກຄະສາວົກໂປໂລຂຽນວ່າ: “ຈົ່ງຊົມຊື່ນຍິນດີໃນພະອົງເຈົ້າເລື້ອຍ. ເຮົາເວົ້າອີກ ຈົ່ງຊົມຊື່ນຍິນດີເຖີ້ນ.” (ຟີລິບ 4:4) ເພື່ອຈະເປັນໝູ່ສະໜິດກັບພະເຢໂຫວາ ເຮົາຕ້ອງມີສະຕິປັນຍາຂອງພະເຈົ້າ. ຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າ: “ຄົນທີ່ພົບຄວາມປັນຍາແລະຄົນທີ່ໄດ້ຄວາມເຂົ້າໃຈກໍເປັນສຸກຫຼາຍ ຄວາມປັນຍາເປັນຕົ້ນໄມ້ຊີວິດສຳລັບຄົນທັງຫຼາຍທີ່ກຳເອົາມັນໄວ້ ແລະຜູ້ທີ່ຖືມັນໄວ້ດີໆກໍເປັນສຸກຫຼາຍ.”—ສຸພາສິດ 3:13, 18
ເພື່ອເຮົາຈະມີຄວາມສຸກຕະຫຼອດໄປ ເປັນເລື່ອງສຳຄັນທີ່ເຮົາຈະຕ້ອງນຳໃຊ້ສິ່ງທີ່ໄດ້ຮຽນຈາກຄຳພີໄບເບິນ
6. ເຮົາຕ້ອງເຮັດຫຍັງອີກເພື່ອຈະມີຄວາມສຸກຢູ່ສະເໝີ?
6 ແຕ່ເພື່ອເຮົາຈະມີຄວາມສຸກຢູ່ສະເໝີ ເປັນເລື່ອງສຳຄັນຫຼາຍທີ່ເຮົາຕ້ອງນຳໃຊ້ສິ່ງທີ່ໄດ້ຮຽນຈາກຄຳພີໄບເບິນຕໍ່ໆໄປ. ພະເຍຊູເນັ້ນໃຫ້ເຫັນວ່າເລື່ອງນີ້ສຳຄັນສໍ່າໃດ ເມື່ອເພິ່ນບອກວ່າ: “ຖ້າທ່ານທັງຫຼາຍຮູ້ຈັກສິ່ງທັງຫຼາຍນີ້ທ່ານກໍເປັນສຸກ ຖ້າທ່ານທັງຫຼາຍຂັບຕາມເຂົາ.” (ໂຢຮັນ 13:17; ອ່ານຢາໂກໂບ 1:25) ນີ້ຈຶ່ງເປັນເລື່ອງສຳຄັນຖ້າເຮົາຢາກມີຄວາມສຸກຕະຫຼອດໄປ ແລະຢາກໃຫ້ພະເຈົ້າຊ່ວຍແລະຊີ້ນຳເຮົາ. ແຕ່ເຮົາຈະເຮັດແນວໃດເພື່ອຈະມີຄວາມສຸກເມື່ອມີຫຼາຍສິ່ງມາຍາດເອົາຄວາມສຸກຂອງເຮົາໄປ? ຂໍໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງສິ່ງທີ່ພະເຍຊູເວົ້າຕໍ່ໄປໃນຄຳເທດເທິງພູເຂົາ.
ຄຸນລັກສະນະທີ່ເຮັດໃຫ້ເຮົາມີຄວາມສຸກ
7. ຄົນທີ່ໂສກເສົ້າຈະມີຄວາມສຸກໄດ້ແນວໃດ?
7 “ຄົນທັງຫຼາຍທີ່ມີຄວາມທຸກໂສກກໍເປັນສຸກ ເຫດວ່າເປັນຜູ້ນັ້ນທີ່ຈະໄດ້ຄວາມເລົ້າໂລມ.” (ມັດທາຍ 5:4) ເຮົາອາດສົງໄສວ່າ ‘ຄົນທີ່ໂສກເສົ້າຈະມີຄວາມສຸກໄດ້ແນວໃດ?’ ພະເຍຊູບໍ່ໄດ້ເວົ້າເຖິງຄົນທີ່ໂສກເສົ້າທຸກຄົນ. ຄົນຊົ່ວຫຼາຍຄົນກໍໂສກເສົ້າເພາະເຂົາເຈົ້າປະສົບກັບບັນຫາທີ່ເຮັດໃຫ້ເຄັ່ງຕຶງ “ໃນສະໄໝສຸດທ້າຍ” ເຊິ່ງ “ມີແຕ່ຄວາມຫຍຸ້ງຍາກລຳບາກ.” (2 ຕີໂມເຕ 3:1, ລ.ມ.) ແຕ່ເຂົາເຈົ້າຄິດເຖິງຕົວເອງເທົ່ານັ້ນແລະບໍ່ໄດ້ຄິດເຖິງພະເຢໂຫວາ ດັ່ງນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າຈຶ່ງບໍ່ມີສາຍສຳພັນທີ່ດີກັບພະອົງແລະບໍ່ມີຄວາມສຸກ. ສ່ວນຄົນທີ່ພະເຍຊູເວົ້າເຖິງເປັນຄົນທີ່ຮູ້ວ່າຈຳເປັນຕ້ອງເພິ່ງພະເຈົ້າ. ເຂົາເຈົ້າທຸກໂສກເພາະເຫັນວ່າມີຫຼາຍຄົນປະຕິເສດພະເຈົ້າຫຼືບໍ່ໃຊ້ຊີວິດຕາມທີ່ພະອົງຕ້ອງການ. ເຂົາເຈົ້າສຳນຶກວ່າຕົວເອງເປັນຄົນບາບ ແລະເຫັນຫຼາຍສິ່ງທີ່ບໍ່ດີເກີດຂຶ້ນໃນໂລກນີ້. ພະເຢໂຫວາສັງເກດເບິ່ງຄົນເຫຼົ່ານັ້ນທີ່ໂສກເສົ້າ ພະອົງກໍໃຫ້ກຳລັງໃຈເຂົາເຈົ້າໂດຍທາງຄຳພີໄບເບິນແລະເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າມີຄວາມສຸກແລະມີຊີວິດ.—ອ່ານເອເຊກຽນ 5:11; 9:4
8. ການເປັນຄົນມີໃຈອ່ອນຫວານຊ່ວຍເຈົ້າໃຫ້ມີຄວາມສຸກໄດ້ແນວໃດ?
8 “ຄົນທັງຫຼາຍທີ່ມີໃຈອ່ອນຫວານກໍເປັນສຸກ ເຫດວ່າເປັນຜູ້ນັ້ນທີ່ຈະໄດ້ຮັບແຜ່ນດິນໂລກມາເປັນມູນລະດົກ.” (ມັດທາຍ 5:5) ການເປັນຄົນມີໃຈອ່ອນຫວານຊ່ວຍເຈົ້າໃຫ້ມີຄວາມສຸກໄດ້ແນວໃດ? ຫຼາຍຄົນມີນິດໄສຫຍາບຄາຍແລະມັກຜິດຖຽງກັນ ເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ເກີດບັນຫາຫຼາຍຢ່າງ. ແຕ່ເມື່ອໄດ້ຮຽນຄຳພີໄບເບິນກໍເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າໄດ້ປ່ຽນແປງຕົວເອງແລະສວມ “ລັກສະນະນິດໄສໃໝ່” ແລະສະແດງ “ຄວາມເຫັນອົກເຫັນໃຈ ຄວາມກະລຸນາ ຄວາມຖ່ອມຕົວ ຄວາມອ່ອນໂຍນ ແລະຄວາມອົດທົນອົດກັ້ນ.” (ໂກໂລດ 3:9-12, ລ.ມ.) ຜົນກໍຄື ເຂົາເຈົ້າມີຄວາມສຸກ ມີສັນຕິສຸກ ແລະມີສາຍສຳພັນທີ່ດີກັບຄົນອື່ນ. ນອກຈາກນັ້ນ ຄຳພີໄບເບິນຍັງສັນຍາວ່າເຂົາເຈົ້າຈະ “ໄດ້ຮັບແຜ່ນດິນໂລກມາເປັນມູນລະດົກ.”—ຄຳເພງ 37:8-10, 29
9. (ກ) ພະເຍຊູໝາຍຄວາມວ່າແນວໃດ ເມື່ອເພິ່ນບອກວ່າຄົນມີໃຈອ່ອນຫວານຈະ “ໄດ້ຮັບແຜ່ນດິນໂລກມາເປັນມູນລະດົກ”? (ຂ) ເປັນຫຍັງ “ຄົນທັງຫຼາຍທີ່ຫິວຢາກຄວາມຊອບທຳ” ຈຶ່ງເປັນຄົນທີ່ມີຄວາມສຸກ?
9 ພະເຍຊູໝາຍຄວາມວ່າແນວໃດ ເມື່ອເພິ່ນບອກວ່າຄົນມີໃຈອ່ອນຫວານຈະ “ໄດ້ຮັບແຜ່ນດິນໂລກມາເປັນມູນລະດົກ”? ຜູ້ຖືກເຈີມຈະໄດ້ຮັບແຜ່ນດິນເປັນມໍລະດົກຄືຕອນທີ່ເຂົາເຈົ້າປົກຄອງເປັນກະສັດແລະເປັນປະໂລຫິດ. (ຄຳປາກົດ 20:6) ຄົນອື່ນອີກຫຼາຍລ້ານຄົນທີ່ບໍ່ໄດ້ມີຄວາມຫວັງໄປສະຫວັນກໍຈະໄດ້ຮັບແຜ່ນດິນໂລກເປັນມໍລະດົກຄືກັນເມື່ອເຂົາເຈົ້າມີຊີວິດຕະຫຼອດໄປໃນໂລກ. ເຂົາເຈົ້າຈະເປັນຄົນສົມບູນແບບ ມີສັນຕິສຸກ ແລະມີຄວາມສຸກ. ພະເຍຊູເວົ້າເຖິງຄົນເຫຼົ່ານີ້ໂດຍບອກວ່າ: “ຄົນທັງຫຼາຍທີ່ຫິວຢາກຄວາມຊອບທຳກໍເປັນສຸກ ເຫດວ່າເປັນຜູ້ນັ້ນທີ່ຈະໄດ້ອີ່ມໃຈ.” (ມັດທາຍ 5:6) ເຂົາເຈົ້າຈະໄດ້ເຫັນຄວາມຍຸຕິທຳເມື່ອພະເຢໂຫວາກຳຈັດຄວາມຊົ່ວທັງໝົດ. (2 ເປໂຕ 3:13) ໃນໂລກໃໝ່ ຄົນທີ່ຊອບທຳຈະມີຄວາມສຸກແລະຈະບໍ່ໂສກເສົ້າອີກຕໍ່ໄປຍ້ອນສິ່ງທີ່ບໍ່ດີທີ່ຄົນຊົ່ວເຮັດ.—ຄຳເພງ 37:17
10. ການເປັນຄົນເມດຕາໝາຍເຖິງຫຍັງ?
10 “ຄົນທັງຫຼາຍທີ່ມີໃຈສັງເວດ [ເມດຕາ] ກໍເປັນສຸກ ເຫດວ່າເປັນຜູ້ນັ້ນທີ່ຈະໄດ້ຮັບຄວາມອີ່ດູ.” (ມັດທາຍ 5:7) ການເປັນຄົນເມດຕາໝາຍເຖິງການເປັນຄົນອົບອຸ່ນ ອ່ອນໂຍນ ແລະເຫັນອົກເຫັນໃຈ ນັ້ນຄືການຮູ້ສຶກອີ່ຕົນຄົນທີ່ເຈິກັບຄວາມທຸກ. ແນວໃດກໍຕາມ ຄວາມເມດຕາເປັນຫຼາຍກວ່າຄວາມຮູ້ສຶກທີ່ອົບອຸ່ນ. ຄຳພີໄບເບິນສອນວ່າການເປັນຄົນເມດຕາໝາຍລວມເຖິງການເຮັດບາງສິ່ງເພື່ອຊ່ວຍເຫຼືອຄົນອື່ນ.
11. ຕົວຢ່າງປຽບທຽບເລື່ອງຊາວສະມາລີສອນຫຍັງເຮົາ?
11 ອ່ານລືກາ 10:30-37. ຕົວຢ່າງປຽບທຽບຂອງພະເຍຊູເລື່ອງຊາວສະມາລີເຮັດໃຫ້ເຫັນພາບທີ່ໜ້າປະທັບໃຈວ່າການເປັນຄົນເມດຕາໝາຍຄວາມວ່າແນວໃດ. ຊາວສະມາລີຮູ້ສຶກອີ່ຕົນແລະເຫັນອົກເຫັນໃຈຕໍ່ຊາຍຊາວຢິວທີ່ປະສົບກັບຄວາມທຸກ ນີ້ຈຶ່ງກະຕຸ້ນລາວໃຫ້ລົງມືຊ່ວຍເຫຼືອ. ຫຼັງຈາກພະເຍຊູຍົກຕົວຢ່າງປຽບທຽບນີ້ແລ້ວເພິ່ນກໍບອກວ່າ: “ຈົ່ງໄປແລະທ່ານຈົ່ງກະທຳເໝືອນກັນເຖີ້ນ.” ດັ່ງນັ້ນເຮົາອາດຖາມຕົວເອງວ່າ: ‘ຂ້ອຍໄດ້ເຮັດແບບດຽວກັບຊາວສະມາລີບໍ? ເມື່ອຄົນອື່ນປະສົບກັບຄວາມທຸກ ຂ້ອຍຈະເຮັດບາງຢ່າງເພື່ອຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໄດ້ບໍ? ຕົວຢ່າງ: ຂ້ອຍສາມາດຊ່ວຍຜູ້ສູງອາຍຸໃນປະຊາຄົມ ແມ່ໝ້າຍ ຫຼືເດັກນ້ອຍທີ່ພໍ່ແມ່ບໍ່ໄດ້ຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາໄດ້ບໍ? ຂ້ອຍສາມາດ “ເລົ້າໂລມຜູ້ທີ່ເສຍໃຈ” ໄດ້ບໍ?’—1 ເທຊະໂລນີກ 5:14; ຢາໂກໂບ 1:27
ໃຫ້ເປັນຝ່າຍເລີ່ມຊ່ວຍຄົນອື່ນກ່ອນ ແລ້ວເຈົ້າຈະເຫັນວ່າການເຮັດແບບນີ້ເຮັດໃຫ້ທຸກຄົນມີຄວາມສຸກ (ເບິ່ງຂໍ້ 12)
12. ເປັນຫຍັງເຮົາມີຄວາມສຸກເມື່ອເຮົາເປັນຄົນເມດຕາ?
12 ເປັນຫຍັງເຮົາມີຄວາມສຸກເມື່ອເຮົາເປັນຄົນເມດຕາ? ເມື່ອເຮົາເມດຕາຄົນອື່ນ ເຮົາກໍກຳລັງໃຫ້ ແລະພະເຍຊູກໍບອກວ່າການໃຫ້ເຮັດໃຫ້ເຮົາມີຄວາມສຸກ. ອີກເຫດຜົນໜຶ່ງຄືເຮົາຮູ້ວ່າກຳລັງເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາພໍໃຈ. (ກິດຈະການ 20:35; ອ່ານເຫບເລີ 13:16) ກະສັດດາວິດເວົ້າກ່ຽວກັບຄົນທີ່ເມດຕາວ່າ: “ພະເຢໂຫວາຈະປົກປ້ອງລາວແລະຊ່ວຍລາວໃຫ້ລອດ ຜູ້ຄົນຈະປະກາດທົ່ວໂລກວ່າລາວມີຄວາມສຸກ.” (ຄຳເພງ 41:1, 2, ລ.ມ.) ຖ້າເຮົາເມດຕາແລະເຫັນອົກເຫັນໃຈຄົນອື່ນ ພະເຢໂຫວາກໍຈະເມດຕາເຮົາແລະເຮົາຈະມີຄວາມສຸກຕະຫຼອດໄປ.—ຢາໂກໂບ 2:13
ເປັນຫຍັງຄົນທີ່ມີ “ໃຈບໍລິສຸດ” ຈຶ່ງມີຄວາມສຸກ?
13, 14. ເປັນຫຍັງຈຶ່ງສຳຄັນທີ່ຈະເປັນຄົນມີ “ໃຈບໍລິສຸດ”?
13 ພະເຍຊູບອກວ່າ: “ຄົນທັງຫຼາຍທີ່ມີໃຈບໍລິສຸດກໍເປັນສຸກ ເຫດວ່າເປັນຜູ້ນັ້ນທີ່ຈະເຫັນພະເຈົ້າ.” (ມັດທາຍ 5:8) ເພື່ອຈະມີໃຈບໍລິສຸດ ເຮົາຕ້ອງຮັກສາຄວາມຄິດແລະຄວາມຕ້ອງການຂອງເຮົາໃຫ້ບໍລິສຸດສະອາດ. ນີ້ເປັນເລື່ອງທີ່ສຳຄັນຫຼາຍຖ້າເຮົາຢາກໃຫ້ພະເຢໂຫວາຍອມຮັບການນະມັດສະການຂອງເຮົາ.—ອ່ານ 2 ໂກລິນໂທ 4:2; 1 ຕີໂມເຕ 1:5
14 ຄົນທີ່ມີໃຈບໍລິສຸດສາມາດມີສາຍສຳພັນທີ່ດີກັບພະເຢໂຫວາ. ພະອົງບອກວ່າ: “ຄົນທັງຫຼາຍທີ່ຊຳຮະລ້າງເສື້ອຜ້າຂອງເຂົາກໍເປັນສຸກຫຼາຍ.” (ຄຳປາກົດ 22:14) ການທີ່ເຂົາເຈົ້າ “ຊຳຮະລ້າງເສື້ອຜ້າ” ໝາຍຄວາມວ່າແນວໃດ? ສຳລັບຄລິດສະຕຽນຜູ້ຖືກເຈີມແມ່ນໝາຍເຖິງ ພະເຢໂຫວາເບິ່ງເຂົາເຈົ້າສະອາດ ແລະພະອົງຈະໃຫ້ເຂົາເຈົ້າມີຊີວິດອະມະຕະໃນສະຫວັນ ແລະມີຄວາມສຸກຕະຫຼອດໄປ. ສຳລັບຊົນຝູງໃຫຍ່ທີ່ມີຄວາມຫວັງຈະມີຊີວິດໃນໂລກແມ່ນໝາຍເຖິງ ພະເຢໂຫວາອະນຸຍາດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເປັນໝູ່ກັບພະອົງເພາະພະອົງເບິ່ງວ່າເຂົາເຈົ້າເປັນຄົນຊອບທຳ. ຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າ: ເຂົາເຈົ້າ “ໄດ້ລ້າງເສື້ອຊັ້ນຍາວຂອງເຂົາແລະກະທຳໃຫ້ຂາວໃນເລືອດຂອງລູກແກະ.”—ຄຳປາກົດ 7:9, 13, 14
15, 16. ຄົນທີ່ມີໃຈບໍລິສຸດຈະ “ເຫັນພະເຈົ້າ” ໄດ້ແນວໃດ?
15 ພະເຢໂຫວາບອກວ່າ: “ມະນຸດເຫັນໜ້າເຮົາແລະມີຊີວິດຢູ່ກໍບໍ່ໄດ້.” (ອົບພະຍົບ 33:20) ຄົນທີ່ມີໃຈບໍລິສຸດຈະ “ເຫັນພະເຈົ້າ” ໄດ້ແນວໃດ? ຄຳວ່າ “ເຫັນ” ໃນພາສາເກັຣກອາດມີຄວາມໝາຍວ່າຈິນຕະນາການ ເຂົ້າໃຈ ຫຼືຮູ້ຈັກ. ດັ່ງນັ້ນ ການ “ເຫັນພະເຈົ້າ” ໝາຍເຖິງການເຂົ້າໃຈວ່າພະອົງເປັນບຸກຄົນແບບໃດ ແລະຮັກໃນຄຸນລັກສະນະຂອງພະອົງ. (ເອເຟດ 1:18) ພະເຍຊູຮຽນແບບຄຸນລັກສະນະຂອງພະເຈົ້າໄດ້ຢ່າງສົມບູນແບບ. ດັ່ງນັ້ນ ເພິ່ນຈຶ່ງສາມາດເວົ້າໄດ້ວ່າ: “ຜູ້ທີ່ໄດ້ເຫັນເຮົາກໍໄດ້ເຫັນພະບິດາ.”—ໂຢຮັນ 14:7-9
16 ນອກຈາກນັ້ນ ເຮົາຍັງ “ເຫັນພະເຈົ້າ” ເມື່ອເຮົາປະສົບດ້ວຍຕົວເອງວ່າພະອົງຊ່ວຍເຮົາແນວໃດໃນຊີວິດ. (ໂຢບ 42:5) ແລະເຮົາຍັງ “ເຫັນ” ໂດຍເບິ່ງໄປທີ່ສິ່ງດີຕ່າງໆທີ່ພະເຢໂຫວາສັນຍາວ່າຈະເຮັດເພື່ອຄົນທີ່ຮັກສາຄວາມບໍລິສຸດແລະຮັບໃຊ້ພະອົງຢ່າງພັກດີ. ຜູ້ຖືກເຈີມຈະໄດ້ເຫັນພະເຢໂຫວາແທ້ໆຕອນທີ່ເຂົາເຈົ້າຖືກປຸກໃຫ້ຟື້ນຄືນຈາກຕາຍແລະໄປສະຫວັນ.—1 ໂຢຮັນ 3:2
ເຮົາສາມາດມີຄວາມສຸກໄດ້ເຖິງວ່າຈະມີບັນຫາ
17. ເປັນຫຍັງຄົນທີ່ສ້າງສັນຕິສຸກຈຶ່ງມີຄວາມສຸກ?
17 ພະເຍຊູເວົ້າຕື່ມອີກວ່າ: “ຄົນທັງຫຼາຍທີ່ກະທຳໃຫ້ມີຄວາມສຸກສຳລານ [“ສ້າງສັນຕິ,” ລ.ມ.] ກໍເປັນສຸກ.” (ມັດທາຍ 5:9) ເມື່ອເຮົາເປັນຝ່າຍເລີ່ມສ້າງສັນຕິສຸກກັບຄົນອື່ນກ່ອນ ເຮົາກໍມີຄວາມສຸກ. ອັກຄະສາວົກຢາໂກໂບຂຽນວ່າ: “ຄົນທີ່ສ້າງສັນຕິສຸກໃນສະພາບສະຫງົບສຸກ ກໍເຮັດໃຫ້ເກີດຜົນເປັນຄວາມຖືກຕ້ອງຊອບທຳ.” (ຢາໂກໂບ 3:18, ລ.ມ.) ດັ່ງນັ້ນ ຖ້າເຈົ້າເຂົ້າກັບພີ່ນ້ອງບາງຄົນຫຼືຄົນໃນຄອບຄົວບໍ່ຄ່ອຍໄດ້ ເຈົ້າຕ້ອງຂໍພະເຢໂຫວາຊ່ວຍເຈົ້າໃຫ້ເປັນຄົນທີ່ສ້າງສັນຕິສຸກ. ແລ້ວພະອົງກໍຈະໃຫ້ພະລັງບໍລິສຸດເຊິ່ງຈະຊ່ວຍເຈົ້າໃຫ້ສະແດງຄຸນລັກສະນະຂອງຄລິດສະຕຽນ ແລະເຈົ້າກໍຈະມີຄວາມສຸກຫຼາຍຂຶ້ນ. ພະເຍຊູບອກວ່າການເປັນຝ່າຍເລີ່ມສ້າງສັນຕິສຸກສຳຄັນຫຼາຍສໍ່າໃດ ເມື່ອເພິ່ນບອກວ່າ: “ເຫດສັນນີ້ຖ້າທ່ານເອົາເຄື່ອງບູຊາມາຖວາຍເທິງແທ່ນບູຊາແລະທີ່ນັ້ນຈື່ຈຳວ່າພີ່ນ້ອງມີຄວາມປະການໃດປະການໜຶ່ງຕໍ່ທ່ານ ຈົ່ງວາງຂອງຖວາຍລົງໄວ້ຕໍ່ໜ້າແທ່ນນັ້ນ ແລະຈົ່ງໄປກະທຳໃຫ້ດີກັນກັບພີ່ນ້ອງກ່ອນ ແລ້ວມາຖວາຍເຄື່ອງບູຊາຂອງທ່ານເຖີ້ນ.”—ມັດທາຍ 5:23, 24
ພະລັງບໍລິສຸດຂອງພະເຢໂຫວາຈະຊ່ວຍເຈົ້າໃຫ້ສະແດງຄຸນລັກສະນະຂອງຄລິດສະຕຽນ ແລະເຈົ້າກໍຈະມີຄວາມສຸກຫຼາຍຂຶ້ນ
18, 19. ເປັນຫຍັງຄລິດສະຕຽນມີຄວາມສຸກເຖິງວ່າຈະຖືກຂົ່ມເຫງ?
18 “ເມື່ອຄົນຈະປ້ອຍດ່າແລະຂົ່ມເຫງທ່ານທັງຫຼາຍແລະຈະເລົ່າເລື່ອງອັນຊົ່ວຮ້າຍບໍ່ຈິງທຸກປະການຕໍ່ທ່ານທັງຫຼາຍເພາະເຫັນແກ່ເຮົາ ເມື່ອນັ້ນທ່ານທັງຫຼາຍກໍເປັນສຸກ.” ພະເຍຊູໝາຍຄວາມວ່າແນວໃດ? ເພິ່ນບອກອີກວ່າ: “ຈົ່ງຊົມຊື່ນຍິນດີແລະຕື່ນດ້ວຍຄວາມຍິນດີ ເຫດວ່າບຳເໜັດຂອງທ່ານທັງຫຼາຍໃນສະຫວັນເປັນອັນໃຫຍ່ເພາະວ່າຜູ້ທຳນວາຍທັງຫຼາຍທີ່ໄດ້ມາຢູ່ກ່ອນທ່ານທັງຫຼາຍ ເຂົາໄດ້ຂົ່ມເຫງຢ່າງນັ້ນ.” (ມັດທາຍ 5:11, 12) ຕອນທີ່ພວກອັກຄະສາວົກຖືກທຸບຕີແລະຖືກສັ່ງຫ້າມໃຫ້ຢຸດປະກາດ ເຂົາເຈົ້າກໍ “ອອກຈາກສະພາຊັນເຮດຣິນດ້ວຍຄວາມຍິນດີ.” ແນ່ນອນ ເຂົາເຈົ້າບໍ່ໄດ້ມັກທີ່ຖືກທຸບຕີ ແຕ່ເຂົາເຈົ້າມີຄວາມສຸກ “ເພາະຖືວ່າການທີ່ເຂົາເຈົ້າຖືກດູຖູກຢຽດຢາມເພາະຊື່ຂອງພະເຍຊູນັ້ນເປັນກຽດຢ່າງສູງ.”—ກິດຈະການ 5:41, ລ.ມ.
19 ທຸກມື້ນີ້ ປະຊາຊົນຂອງພະເຢໂຫວາຍັງຕ້ອງອົດທົນດ້ວຍຄວາມຍິນດີຕອນທີ່ຖືກຂົ່ມເຫງເພາະຊື່ຂອງພະເຍຊູ. (ອ່ານຢາໂກໂບ 1:2-4) ຄືກັບພວກອັກຄະສາວົກ ເຮົາບໍ່ໄດ້ມັກທີ່ຖືກຂົ່ມເຫງ. ແຕ່ຖ້າເຮົາຮັກສາຄວາມສັດຊື່ຕໍ່ພະເຢໂຫວາ ພະອົງກໍຈະຊ່ວຍໃຫ້ເຮົາມີຄວາມກ້າຫານເພື່ອຈະອົດທົນ. ຂໍໃຫ້ພິຈາລະນາສິ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນກັບເຮັນຣິກ ດໍນິກ ແລະອ້າຍຂອງລາວ. ໃນເດືອນສິງຫາ ປີ 1944 ເຂົາເຈົ້າໄດ້ຖືກສົ່ງໄປທີ່ຄ້າຍກັກຂັງ. ພວກຜູ້ຂົ່ມເຫງເວົ້າວ່າ: “ເປັນໄປບໍ່ໄດ້ເລີຍທີ່ຈະບັງຄັບເຂົາເຈົ້າໃຫ້ເຮັດຕາມຄຳສັ່ງຂອງເຮົາ. ເຂົາເຈົ້າມີຄວາມສຸກທີ່ໄດ້ຕາຍເພື່ອຄວາມເຊື່ອ.” ເຮັນຣິກບອກວ່າ: “ແທ້ໆແລ້ວຂ້ອຍກໍບໍ່ຢາກຕາຍ ແຕ່ການທົນທຸກດ້ວຍຄວາມກ້າຫານແລະດ້ວຍຄວາມພູມໃຈທີ່ຂ້ອຍໄດ້ພັກດີຕໍ່ພະເຢໂຫວາເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍມີຄວາມສຸກ. ການອະທິດຖານດ້ວຍໃຈແຮງກ້າເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍໃກ້ຊິດພະເຢໂຫວາຫຼາຍຂຶ້ນແລະພະອົງກໍພິສູດໃຫ້ເຫັນວ່າເປັນຜູ້ຊ່ວຍທີ່ໄວ້ໃຈໄດ້.”
20. ເປັນຫຍັງການຮັບໃຊ້ “ພະເຈົ້າຜູ້ມີຄວາມສຸກ” ຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ເຮົາມີຄວາມສຸກ?
20 ເມື່ອພະເຢໂຫວາ “ພະເຈົ້າຜູ້ມີຄວາມສຸກ” ພໍໃຈເຮົາ ເຮົາກໍຈະມີຄວາມສຸກເຖິງວ່າຈະຖືກຂົ່ມເຫງ ຖືກຄອບຄົວຕໍ່ຕ້ານ ເຈັບປ່ວຍ ຫຼືມີອາຍຸຫຼາຍຂຶ້ນ. (1 ຕີໂມເຕ 1:11) ເຮົາຍັງມີຄວາມສຸກເພາະພະເຈົ້າ “ຜູ້ເວົ້າຄຳຕົວະບໍ່ໄດ້” ໄດ້ສັນຍາກັບເຮົາກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ດີເລີດຕ່າງໆ. (ຕິໂຕ 1:2) ເມື່ອຄຳສັນຍາຂອງພະເຢໂຫວາສຳເລັດເປັນຈິງ ເຮົາກໍຈະລືມບັນຫາທີ່ເຮົາມີໃນຕອນນີ້. ທີ່ຈິງ ເຮົາອາດນຶກພາບບໍ່ອອກວ່າຊີວິດໃນສວນອຸທິຍານຈະມີຄວາມສຸກແລະດີເລີດຫຼາຍສໍ່າໃດ! ແມ່ນແລ້ວ ເຮົາຈະ “ຊື່ນຊົມຍິນດີແລະມີແຕ່ຄວາມສະຫງົບສຸກ.”—ຄຳເພງ 37:11
