ບົດຄວາມສຶກສາທີ 30
ເຂົ້າເຖິງຫົວໃຈຄົນທີ່ບໍ່ເຊື່ອຖືສາສະໜາ
“ເຮົາກາຍເປັນສິ່ງທັງປວງແກ່ຄົນທັງປວງເພື່ອດ້ວຍທຸກຢ່າງເຮົາຈະໄດ້ຊ່ອຍຜູ້ລາງຄົນໃຫ້ພົ້ນ.”—1 ໂກ. 9:22
ເພງ 82 ‘ໃຫ້ຄວາມສະຫວ່າງຂອງເຈົ້າສ່ອງໄປ’
ໃຈຄວາມສຳຄັນ *
1. ໃນບໍ່ເທົ່າໃດສິບປີຜ່ານມາ ບາງປະເທດມີການປ່ຽນແປງແນວໃດ?
ຕະຫຼອດເວລາຫຼາຍພັນປີ ຜູ້ຄົນສ່ວນຫຼາຍໃນໂລກມີຄວາມເຊື່ອຖືໃນສາສະໜາ. ແຕ່ບໍ່ເທົ່າໃດສິບປີຜ່ານມາ ກໍມີການປ່ຽນແປງຫຼາຍ. ຫຼາຍຄົນບອກວ່າຕົວເອງບໍ່ໄດ້ເຊື່ອຖືສາສະໜາຫຍັງເລີຍ. ທີ່ຈິງ ປະຊາກອນສ່ວນຫຼາຍໃນບາງປະເທດກໍບອກແບບນັ້ນ. *—ມັດ. 24:12
2. ເປັນຫຍັງຫຼາຍຄົນຈຶ່ງບອກວ່າຕົວເອງບໍ່ໄດ້ເຊື່ອຖືສາສະໜາຫຍັງເລີຍ?
2 ເປັນຫຍັງຫຼາຍຄົນນັບມື້ນັບບອກວ່າຕົວເອງບໍ່ໄດ້ເຊື່ອຖືສາສະໜາຫຍັງເລີຍ? * ບາງຄົນອາດຈະໝົກມຸ້ນກັບຄວາມມ່ວນຊື່ນຫຼືຄວາມກັງວົນຂອງຕົວເອງ. (ລືກາ 8:14) ບາງຄົນກາຍເປັນຄົນທີ່ບໍ່ເຊື່ອວ່າມີພະເຈົ້າ. ສ່ວນຄົນອື່ນເຊື່ອໃນພະເຈົ້າ ແຕ່ຄິດວ່າສາສະໜາຫຼ້າສະໄໝແລະບໍ່ມີຄວາມໝາຍ ບໍ່ເຂົ້າກັບວິທະຍາສາດແລະການຄິດແບບມີເຫດຜົນ. ເຂົາເຈົ້າອາດຈະໄດ້ຍິນໝູ່ຫຼືອາຈານຫຼືຄົນເດັ່ນດັງໃນສື່ມວນຊົນບອກວ່າຊີວິດເກີດຈາກວິວັດທະນາການ ແຕ່ບໍ່ເຄີຍໄດ້ຍິນເຫດຜົນທີ່ເຮັດໃຫ້ເຊື່ອວ່າມີຜູ້ສ້າງ. ບາງຄົນເບື່ອຜູ້ນຳສາສະໜາທີ່ໂລບເງິນແລະມັກອຳນາດ. ໃນບາງປະເທດລັດຖະບານຈຳກັດສິດຂອງສາສະໜາ.
3. ບົດຄວາມນີ້ມີຈຸດປະສົງຫຍັງ?
3 ພະເຍຊູຄາດໝາຍໃຫ້ເຮົາ “ກະທຳໃຫ້ພວກຕ່າງປະເທດທັງປວງເຂົ້າເປັນລູກສິດ.” (ມັດ. 28:19) ເຮົາຈະຊ່ວຍຄົນທີ່ບໍ່ເຊື່ອຖືສາສະໜາໃຫ້ຮັກພະເຈົ້າແລະເຂົ້າມາເປັນລູກສິດຂອງພະຄລິດໄດ້ແນວໃດ? ເຮົາຕ້ອງເບິ່ງວ່າຄົນນັ້ນມີທ່າທີແນວໃດເມື່ອເຮົາປະກາດນຳລາວ ແລະເບິ່ງວ່າລາວເຕີບໃຫຍ່ຢູ່ໃສ. ຕົວຢ່າງ ຄົນທີ່ມາຈາກເອີຣົບອາດຈະບໍ່ຟັງຂ່າວສານທີ່ເຮົາປະກາດຄືກັບຄົນອາຊີ. ຍ້ອນຫຍັງ? ກໍຍ້ອນວ່າຢູ່ເອີຣົບ ຫຼາຍຄົນຮູ້ຈັກຄຳພີໄບເບິນແລະເຄີຍໄດ້ຍິນວ່າພະເຈົ້າສ້າງທຸກສິ່ງ. ແຕ່ຢູ່ອາຊີ ຫຼາຍຄົນບໍ່ຄ່ອຍຮູ້ຈັກຄຳພີໄບເບິນຫຼືບໍ່ຮູ້ເລີຍ ແລະເຂົາເຈົ້າອາດຈະບໍ່ເຊື່ອວ່າມີຜູ້ສ້າງ. ຈຸດປະສົງຂອງບົດຄວາມນີ້ແມ່ນເພື່ອຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເຂົ້າເຖິງຫົວໃຈຂອງທຸກຄົນທີ່ເຮົາພົບໃນເຂດປະກາດ ບໍ່ວ່າເຂົາເຈົ້າຈະມາຈາກໃສຫຼືມີພູມຫຼັງແບບໃດກໍຕາມ.
ໃຫ້ມີຄວາມຄິດໃນແງ່ບວກຢູ່ສະເໝີ
4. ເປັນຫຍັງເຮົາສາມາດມີຄວາມຄິດໃນແງ່ບວກ?
4 ຄິດໃນແງ່ບວກ. ແຕ່ລະປີຫຼາຍຄົນທີ່ເຄີຍບອກວ່າບໍ່ເຊື່ອຖືສາສະໜາໄດ້ເຂົ້າມາເປັນພະຍານພະເຢໂຫວາ. ຄົນເຫຼົ່ານັ້ນມີມາດຕະຖານດ້ານສິນລະທຳສູງຢູ່ແລ້ວແລະຮູ້ສຶກກຽດຊັງຜູ້ສອນສາສະໜາແລະສະມາຊິກທີ່ໜ້າຊື່ໃຈຄົດ. ສ່ວນຄົນອື່ນກໍບໍ່ໄດ້ເຄັ່ງຄັດກັບມາດຕະຖານດ້ານສິນລະທຳ ແລະເຂົາເຈົ້າໄດ້ປະຖິ້ມນິດໄສບໍ່ດີ. ເຮົາສາມາດໝັ້ນໃຈໄດ້ວ່າ ພະເຢໂຫວາຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ພົບຄົນທີ່ “ເຕັມໃຈຕອບຮັບຄວາມຈິງເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ໄດ້ຊີວິດຕະຫຼອດໄປ.”—ກິດ. 13:48, ລ.ມ.; 1 ຕີໂມ. 2:3, 4
ປັບວິທີການເວົ້າຂອງເຈົ້າເມື່ອປະກາດກັບຄົນທີ່ບໍ່ເຊື່ອໃນຄຳພີໄບເບິນ (ເບິ່ງຂໍ້ 5-6) *
5. ຫຼາຍຄົນມັກຈະຕອບຮັບຂ່າວສານຂອງເຮົາຍ້ອນຫຍັງ?
5 ເວົ້າມ່ວນໆແລະຜ່ອນສັ້ນຜ່ອນຍາວ. ຫຼາຍຄົນມັກຈະຕອບຮັບຂ່າວສານຂອງເຮົາຍ້ອນວິທີ ທີ່ເຮົາເວົ້າ ບໍ່ແມ່ນສິ່ງ ທີ່ເຮົາເວົ້າ. ເຂົາເຈົ້າຮູ້ຄຸນຄ່າເມື່ອເຮົາເວົ້າມ່ວນໆ ຜ່ອນສັ້ນຜ່ອນຍາວ ແລະສົນໃຈເຂົາເຈົ້າແທ້ໆ. ເຮົາບໍ່ໄດ້ບັງຄັບເຂົາເຈົ້າໃຫ້ຟັງສິ່ງທີ່ເຮົາເວົ້າ ແຕ່ເຮົາພະຍາຍາມເຂົ້າໃຈສິ່ງທີ່ເຂົາເຈົ້າຄິດເລື່ອງສາສະໜາ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ ບາງຄົນບໍ່ມັກເວົ້າເລື່ອງສາສະໜາກັບຄົນອື່ນ. ບາງຄົນຮູ້ສຶກວ່າເປັນການເສຍມາລະຍາດທີ່ຈະຖາມເລື່ອງພະເຈົ້າ. ບາງຄົນຮູ້ສຶກໜ້າອາຍຖ້າຄົນອື່ນເຫັນເຂົາເຈົ້າອ່ານຄຳພີໄບເບິນ ໂດຍສະເພາະອ່ານກັບພະຍານພະເຢໂຫວາ. ບໍ່ວ່າຈະເປັນກໍລະນີໃດກໍຕາມ ເຮົາຕ້ອງພະຍາຍາມເຂົ້າໃຈຄວາມຮູ້ສຶກຂອງເຂົາເຈົ້າ.—2 ຕີໂມ. 2:24
6. ອັກຄະສາວົກໂປໂລປັບວິທີເວົ້າແນວໃດ ແລະເຮົາຈະຮຽນແບບລາວໄດ້ແນວໃດ?
6 ເຮົາຈະເຮັດແນວໃດຖ້າບາງຄົນບໍ່ມັກເມື່ອເຮົາໃຊ້ຄຳວ່າ “ຄຳພີໄບເບິນ” “ພະເຈົ້າ” ຫຼື “ສາສະໜາ”? ເຮົາສາມາດຮຽນແບບອັກຄະສາວົກໂປໂລແລະປັບວິທີເຮົາເວົ້າ. ເມື່ອໂປໂລເວົ້າກັບຊາວຢິວລາວໃຊ້ຄຳພີໄບເບິນ ແຕ່ເມື່ອເວົ້າກັບນັກປັດຊະຍາຊາວເກັຣກ ລາວບໍ່ໄດ້ອີງຕາມຄຳພີໄບເບິນໂດຍກົງ. (ກິດ. 17:2, 3, 22-31) ເຮົາຈະຮຽນແບບຕົວຢ່າງຂອງໂປໂລໄດ້ແນວໃດ? ຖ້າເຮົາພົບຜູ້ຄົນທີ່ບໍ່ຍອມຮັບຄຳພີໄບເບິນ ຄົງຈະດີຖ້າບໍ່ໄດ້ອີງຕາມຄຳພີໄບເບິນໂດຍກົງເມື່ອເວົ້າກັບລາວ. ຖ້າຮູ້ວ່າບາງຄົນຢ້ານຄົນອື່ນຈະເຫັນລາວອ່ານຄຳພີໄບເບິນເປັນຫົວ ເຮົາອາດຈະໃຫ້ລາວອ່ານຈາກແທັບເລັດ ແລະມືຖື.
7. ຕາມທີ່ຂຽນໄວ້ໃນ 1 ໂກລິນໂທ 9:20-23 ເຮົາອາດຈະຕ້ອງເຮັດຫຍັງເພື່ອຮຽນແບບໂປໂລ?
7 ເຂົ້າໃຈຄົນອື່ນແລະຕັ້ງໃຈຟັງ. ເຮົາຕ້ອງພະຍາຍາມເຂົ້າໃຈສິ່ງທີ່ຜູ້ຄົນຄິດແລະເຊື່ອ. (ສຸພາ. 20:5) ຂໍໃຫ້ຄິດເຖິງຕົວຢ່າງຂອງໂປໂລອີກເທື່ອໜຶ່ງ. ເຖິງວ່າລາວເຕີບໃຫຍ່ກັບຊາວຢິວ ແຕ່ລາວກໍຍັງປັບໃຊ້ວິທີປະກາດກັບຄົນຕ່າງຊາດ ເພາະເຂົາເຈົ້າຮູ້ໜ້ອຍຫຼືບໍ່ຮູ້ຫຍັງເລີຍກ່ຽວກັບພະເຢໂຫວາແລະຄຳພີໄບເບິນ. ເຮົາອາດຕ້ອງຄົ້ນຄວ້າຫຼືຖາມຄົນອື່ນໃນປະຊາຄົມທີ່ມີປະສົບການເພື່ອເຮົາຈະເຂົ້າໃຈຄວາມຄິດແລະຄວາມຮູ້ສຶກຂອງຜູ້ຄົນໃນເຂດປະກາດໄດ້ຫຼາຍຂຶ້ນ.—ອ່ານ 1 ໂກລິນໂທ 9:20-23
8. ເຮົາອາດຈະເລີ່ມລົມເລື່ອງຄຳພີໄບເບິນໂດຍວິທີໃດ?
8 ເຮົາມີເປົ້າໝາຍທີ່ຈະຊອກຄົນທີ່ “ເຕັມໃຈຕ້ອນຮັບ . . . ແລະສົນໃຈຟັງ.” (ມັດ. 10:11, ລ.ມ.) ເພື່ອຈະເຮັດແບບນັ້ນ ເຮົາຕ້ອງຖາມຄວາມຄິດຂອງເຂົາເຈົ້າແລະຕັ້ງໃຈຟັງ. ພີ່ນ້ອງຊາຍຄົນໜຶ່ງຢູ່ອັງກິດຖາມຜູ້ຄົນວ່າເຮັດແນວໃດຊີວິດຄອບຄົວຈະມີຄວາມສຸກ ເຮັດແນວໃດຈະສອນລູກໃຫ້ເປັນຄົນດີ ແລະຈະຮັບມືກັບຄວາມບໍ່ຍຸຕິທຳໄດ້ແນວໃດ. ຫຼັງຈາກຟັງຄຳຕອບແລ້ວ ລາວກໍຖາມວ່າ “ເຈົ້າຄິດແນວໃດກ່ຽວກັບຄຳແນະນຳນີ້ທີ່ຂຽນເກືອບ 2.000 ປີມາແລ້ວ?” ຈາກນັ້ນ ລາວກໍໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເບິ່ງຂໍ້ຄຳພີໃນມືຖືທີ່ເລືອກໄວ້ແລ້ວ ໂດຍບໍ່ໃຊ້ຄຳວ່າ “ຄຳພີໄບເບິນ”.
ເຂົ້າເຖິງຫົວໃຈຂອງຜູ້ຄົນ
9. ເຮົາອາດຈະຊ່ວຍຜູ້ທີ່ບໍ່ມັກເວົ້າເລື່ອງພະເຈົ້າໂດຍເຮັດແບບໃດ?
9 ເຮົາສາມາດເຂົ້າເຖິງຫົວໃຈຂອງຜູ້ທີ່ບໍ່ມັກລົມເລື່ອງພະເຈົ້າໄດ້ໂດຍເວົ້າສິ່ງທີ່ຢູ່ໃກ້ໂຕເຂົາເຈົ້າ. ຕົວຢ່າງ: ຫຼາຍຄົນປະທັບໃຈສິ່ງທີ່ມີຢູ່ໃນທຳມະຊາດ. ສະນັ້ນ ເຮົາອາດຈະເວົ້າວ່າ: “ເຈົ້າຮູ້ບໍວ່າເມື່ອສ້າງສິ່ງໃໝ່ໆນັກອອກແບບມັກຈະຮຽນແບບສິ່ງທີ່ມີຊີວິດຢູ່ແລ້ວ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ເພື່ອຈະສ້າງໄມໂຄຣໂຟນນັກອອກແບບຈະຮຽນແບບລັກສະນະພິເສດຂອງຫູສັດ ສ່ວນການສ້າງກ້ອງຖ່າຍຮູບນັກອອກແບບກໍຈະຮຽນແບບລັກສະນະພິເສດຂອງຕາສັດ. ແລ້ວຫູກັບຕາຂອງສັດເດມາຈາກໃສ? ເຈົ້າຄິດວ່າມັນເກີດຂຶ້ນເອງບໍຫຼືວ່າມີຜູ້ສ້າງ?” ຫຼັງຈາກຕັ້ງໃຈຟັງຄຳຕອບແລ້ວ ເຮົາອາດຈະບອກຕື່ມວ່າ: “ເມື່ອນັກອອກແບບຮຽນຮູ້ຈາກລັກສະນະພິເສດຂອງຫູແລະຕາ ເຮົາອາດສົງໄສວ່າເຂົາເຈົ້າຮຽນຮູ້ຈາກໃຜ. ຂ້ອຍສົນໃຈສິ່ງທີ່ນັກຂຽນໃນສະໄໝບູຮານຂຽນວ່າ: ‘ພະອົງຜູ້ສ້າງຫູຈະບໍ່ໄດ້ຍິນຫຼື? ພະອົງຜູ້ສ້າງຕາຈະເບິ່ງບໍ່ເຫັນຫຼື? . . . ພະອົງເປັນຜູ້ສອນປະຊາຊົນໃຫ້ມີຄວາມຮູ້’ ນັກວິທະຍາສາດບາງຄົນກໍເຫັນດີກັບຄຳເວົ້ານີ້ ແລະເຊື່ອວ່າມີຜູ້ສ້າງ.” (ເພງ. 94:9, 10, ລ.ມ.) ຈາກນັ້ນ ເຮົາອາດຈະໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເບິ່ງວິດີໂອຈາກເວັບໄຊ jw.org® ໃນສ່ວນ “ການສຳພາດແລະປະສົບການ” ບົດຄວາມຊຸດ “ມຸມມອງເລື່ອງຕົ້ນກຳເນີດຂອງຊີວິດ.” [ເຂົ້າໄປທີ່ ສິ່ງພິມແລະມັນຕິມີເດຍ > ວິດີໂອ (ພາສາໄທ)] ຫຼືເຮົາອາດຈະໃຫ້ຈຸນລະສານມີຜູ້ສ້າງສິ່ງທີ່ມີຊີວິດບໍ? ຫຼືຈຸນລະສານຕົ້ນກຳເນີດຊີວິດ—ຫ້າຄຳຖາມທີ່ໜ້າຄິດ (ພາສາໄທ).
10. ເຮົາອາດຈະເລີ່ມລົມກັບບາງຄົນທີ່ບໍ່ຢາກເວົ້າເລື່ອງພະເຈົ້າໄດ້ແນວໃດ?
10 ຄົນສ່ວນຫຼາຍຢາກມີອະນາຄົດທີ່ດີ. ແຕ່ຫຼາຍຄົນກໍຢ້ານວ່າໂລກຈະແຕກແລະຢູ່ບໍ່ໄດ້. ຜູ້ດູແລເດີນທາງຈາກປະເທດນອກແວເວົ້າວ່າ ຄົນທີ່ບໍ່ຢາກເວົ້າເລື່ອງພະເຈົ້າຈະມັກເວົ້າເລື່ອງສະພາບການຂອງໂລກ. ຫຼັງຈາກທັກທາຍຜູ້ຄົນ ລາວຖາມວ່າ: “ເຈົ້າຄິດວ່າອະນາຄົດຈະເປັນແນວໃດ? ຄວາມຫວັງຂອງເຮົາຂຶ້ນຢູ່ກັບລັດຖະບານ ນັກວິທະຍາສາດ ຫຼືຂຶ້ນກັບໃຜບໍ?” ຫຼັງຈາກທີ່ຕັ້ງໃຈຟັງ ລາວກໍອ່ານຂໍ້ຄຳພີທີ່ເວົ້າເຖິງອະນາຄົດທີ່ດີ. ບາງຄົນກໍສົນໃຈໃນສິ່ງທີ່ຄຳພີໄບເບິນສັນຍາວ່າ ໂລກຈະຄົງຢູ່ຕະຫຼອດໄປ ແລະຄົນດີຈະໄດ້ຢູ່ໃນໂລກຕະຫຼອດໄປ.—ເພງ. 37:29; ຜູ້ປ. 1:4
11. ເປັນຫຍັງເຮົາຄວນພະຍາຍາມໃຊ້ຫຼາຍວິທີເພື່ອປະກາດກັບຜູ້ຄົນ ແລະເຮົາຈະຮຽນແບບຕົວຢ່າງຂອງໂປໂລຕາມທີ່ຂຽນໄວ້ໃນໂລມ 1:14-16 ໄດ້ແນວໃດ?
11 ເຮົາຄວນຈະໃຊ້ຫຼາຍວິທີເພື່ອປະກາດກັບຜູ້ຄົນທີ່ເຮົາພົບ. ຍ້ອນຫຍັງ? ຍ້ອນວ່າແຕ່ລະຄົນບໍ່ຄືກັນ. ບາງສິ່ງທີ່ຄົນໜຶ່ງສົນໃຈອາດຈະເຮັດໃຫ້ຄົນອື່ນບໍ່ຢາກຟັງເລີຍ. ບາງຄົນກໍມັກລົມເລື່ອງອື່ນກ່ອນທີ່ຈະລົມເລື່ອງພະເຈົ້າຫຼືຄຳພີໄບເບິນ. ບໍ່ວ່າຈະເປັນແບບໃດກໍຕາມ ເຮົາຄວນຊອກໂອກາດທີ່ຈະລົມກັບທຸກຄົນ. (ອ່ານ ໂລມ 1:14-16) ເຮົາຄວນຈື່ໄວ້ສະເໝີວ່າ ພະເຢໂຫວາເປັນຜູ້ດຽວທີ່ເຮັດໃຫ້ຄວາມຈິງເຕີບໃຫຍ່ໃນຫົວໃຈຂອງຄົນທີ່ຮັກສິ່ງທີ່ຖືກຕ້ອງ.—1 ໂກ. 3:6, 7
ວິທີປະກາດກັບຄົນທີ່ມາຈາກເຂດອາຊີ
ຜູ້ປະກາດຫຼາຍຄົນສົນໃຈຄົນທີ່ມາຈາກປະເທດທີ່ບໍ່ໄດ້ນັບຖືສາສະໜາຄລິດ ແລະໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເບິ່ງຄຳແນະນຳທີ່ໃຊ້ໄດ້ແທ້ຈາກຄຳພີໄບເບິນ (ເບິ່ງຂໍ້ 12-13)
12. ເຮົາຈະເຮັດແນວໃດເພື່ອເຂົ້າເຖິງຫົວໃຈຂອງຄົນທີ່ຢູ່ເຂດອາຊີເຊິ່ງບໍ່ໄດ້ຄິດວ່າພະເຈົ້າແມ່ນຜູ້ສ້າງແທ້ໆ?
12 ທົ່ວໂລກ ຜູ້ປະກາດຫຼາຍຄົນກຳລັງພົບກັບຄົນທີ່ມາຈາກເຂດອາຊີ ເຊິ່ງບາງປະເທດ ລັດຖະບານໄດ້ຈຳກັດສິດຂອງສາສະໜາ. ບາງປະເທດຢູ່ເຂດອາຊີ ຫຼາຍຄົນບໍ່ໄດ້ຄິດວ່າມີພະເຈົ້າທີ່ເປັນຜູ້ສ້າງ. ສ່ວນບາງຄົນກໍສົນໃຈແລະເລີ່ມສຶກສາຄຳພີໄບເບິນແບບງ່າຍໆ ແຕ່ບາງຄົນກໍບໍ່ສົນໃຈເລີຍ. ແລ້ວເຮົາຈະປະກາດກັບເຂົາເຈົ້າໄດ້ແນວໃດ? ຜູ້ປະກາດທີ່ມີປະສົບການບາງຄົນມັກລົມເລື່ອງທົ່ວໄປກ່ອນ ແລ້ວຈຶ່ງສະແດງຄວາມສົນໃຈເປັນສ່ວນຕົວ ຈາກນັ້ນ ກໍເວົ້າກ່ຽວກັບຫຼັກການໜຶ່ງໃນຄຳພີໄບເບິນວ່າໄດ້ຊ່ວຍປັບປຸງຊີວິດຂອງຕົວເອງແນວໃດ.
13. ສິ່ງໃດອາດຈະຊ່ວຍໃຫ້ຜູ້ຄົນສົນໃຈຄຳພີໄບເບິນ? (ເບິ່ງຮູບໜ້າປົກ)
13 ຫຼາຍຄົນສົນໃຈຫຼັກການໃນຄຳພີໄບເບິນເພາະເຫັນວ່າມັນໃຊ້ໄດ້ໃນຊີວິດປະຈຳວັນ. (ຜູ້ປ. 7:12) ຢູ່ນິວຢອກ ມີພີ່ນ້ອງຍິງຄົນໜຶ່ງທີ່ປະກາດກັບຄົນທີ່ເວົ້າພາສາຈີນກາງບອກວ່າ: “ຂ້ອຍພະຍາຍາມສົນໃຈຜູ້ຄົນເປັນສ່ວນຕົວ ແລະຕັ້ງໃຈຟັງເຂົາເຈົ້າເວົ້າ. ຖ້າຮູ້ວ່າເຂົາເຈົ້າຫາກໍຍ້າຍມາແຕ່ຕ່າງປະເທດ ຂ້ອຍອາດຖາມວ່າ: ‘ເຈົ້າປັບຕົວເຂົ້າກັບສະພາບນີ້ໄດ້ແລ້ວບໍ? ເຈົ້າໄດ້ວຽກເຮັດແລ້ວບໍ? ຄົນແຖວນີ້ເຮັດດີກັບເຈົ້າບໍ?’” ບາງເທື່ອການເຮັດແບບນີ້ກໍເປີດໂອກາດໃຫ້ເວົ້າເຖິງຄຳສອນໃນຄຳພີໄບເບິນ. ຖ້າເໝາະສົມພີ່ນ້ອງນີ້ອາດຈະເວົ້າຕື່ມວ່າ: “ເຈົ້າຄິດວ່າສິ່ງໃດສຳຄັນທີ່ສຸດເພື່ອຈະເຂົ້າກັບຄົນອື່ນໄດ້? ຂໍໃຫ້ເຈົ້າເບິ່ງສຸພາສິດຂໍ້ໜຶ່ງຈາກຄຳພີໄບເບິນໄດ້ບໍ? ໃນນີ້ບອກວ່າ: ‘ການເລີ່ມຫາເລື່ອງຜິດຖຽງກັນກໍຄືເປີດປະຕູລະບາຍນ້ຳ ໃຫ້ຮີບຍ່າງໜີກ່ອນຈະເລີ່ມຖຽງກັນ.’ ເຈົ້າຄິດວ່າຄຳແນະນຳນີ້ຊ່ວຍໃຫ້ເຮົາເຂົ້າກັບຄົນອື່ນໄດ້ບໍ?” (ສຸພາ. 17:14, ລ.ມ.) ການເວົ້າແບບນີ້ຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຮູ້ວ່າຜູ້ໃດສົນໃຈແທ້ໆ.
14. ພີ່ນ້ອງຊາຍຄົນໜຶ່ງທີ່ຢູ່ອາຊີຊ່ວຍຄົນທີ່ບໍ່ເຊື່ອເລື່ອງພະເຈົ້າແນວໃດ?
14 ແລ້ວຄົນທີ່ບອກວ່າບໍ່ເຊື່ອເລື່ອງພະເຈົ້າເດ? ພີ່ນ້ອງຊາຍຄົນໜຶ່ງທີ່ຢູ່ອາຊີມີປະສົບການຫຼາຍໃນການປະກາດກັບຄົນທີ່ບໍ່ເຊື່ອຖືສາສະໜາ ລາວເວົ້າວ່າ: “ຕາມປົກກະຕິແລ້ວ ເມື່ອມີຄົນແຖວນີ້ບອກວ່າ ‘ຂ້ອຍບໍ່ເຊື່ອເລື່ອງພະເຈົ້າ’ ໝາຍຄວາມວ່າ ເຂົາເຈົ້າບໍ່ຢາກເຮັດພິທີກຳໄຫວ້ພະ. ຂ້ອຍເຫັນດີກັບເຂົາເຈົ້າວ່າຄົນເຮົາເປັນຜູ້ສ້າງພະ ພະນັ້ນເປັນພຽງແຕ່ຮູບປັ້ນ. ຂ້ອຍຈະມັກອ່ານເຢເຣມີ 16:20 ທີ່ວ່າ: ‘ມະນຸດຈະສ້າງຮູບພະຕ່າງໆທີ່ບໍ່ເປັນພະເຈົ້າໄວ້ສຳລັບຕົວໄດ້ຫຼື?’ ແລ້ວຂ້ອຍຈະຖາມວ່າ: ‘ເຮົາຈະຮູ້ໄດ້ແນວໃດວ່າໃຜເປັນພະເຈົ້າແທ້?’ ຈາກນັ້ນກໍຕັ້ງໃຈຟັງເຂົາເຈົ້າຕອບ ແລະຂ້ອຍອ່ານໃນເອຊາອີ 41:23 ທີ່ບອກວ່າ: ‘ຈົ່ງແຈ້ງຄວາມດ້ວຍການທີ່ຈະບັງເກີດມາພາຍຫຼັງແລະພວກເຮົາຈະຮູ້ຈັກວ່າພວກທ່ານເປັນພະເຈົ້າທັງຫຼາຍ.’ ຈາກນັ້ນກໍໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເບິ່ງຕົວຢ່າງເລື່ອງທີ່ພະເຢໂຫວາບອກລ່ວງໜ້າກ່ຽວກັບອະນາຄົດ.”
15. ເຮົາໄດ້ຮຽນຮູ້ຫຍັງຈາກພີ່ນ້ອງຊາຍຄົນໜຶ່ງທີ່ຢູ່ອາຊີຕາເວັນອອກ?
15 ເມື່ອພີ່ນ້ອງຊາຍຄົນໜຶ່ງຢູ່ອາຊີຕາເວັນອອກກັບໄປຢາມຜູ້ສົນໃຈ ລາວເວົ້າວ່າ: “ຂ້ອຍໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເບິ່ງຄຳແນະນຳທີ່ເປັນປະໂຫຍດໃນຄຳພີໄບເບິນ ຄຳພະຍາກອນທີ່ສຳເລັດເປັນຈິງ ແລະກົດເກນໃນທຳມະຊາດ. ຈາກນັ້ນ ຂ້ອຍກໍຊ່ວຍໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເຫັນວ່າສິ່ງທັງໝົດນີ້ໃຫ້ເຫດຜົນວ່າມີພະເຈົ້າທີ່ເປັນຜູ້ສ້າງແທ້ໆ. ເມື່ອຜູ້ຄົນເລີ່ມຄິດວ່າໜ້າຈະມີພະເຈົ້າ ຂ້ອຍກໍຈະໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເບິ່ງສິ່ງທີ່ຄຳພີໄບເບິນເວົ້າກ່ຽວກັບພະເຢໂຫວາ.”
16. ຕາມເຫບເລີ 11:6 ເປັນຫຍັງນັກສຶກສາຕ້ອງມີຄວາມເຊື່ອໃນພະເຈົ້າແລະຄຳພີໄບເບິນ ແລະເຮົາຈະຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ມີຄວາມເຊື່ອແບບນັ້ນໄດ້ແນວໃດ?
16 ເມື່ອເຮົານຳການສຶກສາກັບຄົນທີ່ບໍ່ເຊື່ອເລື່ອງພະເຈົ້າ ເຮົາຕ້ອງຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງເພື່ອໃຫ້ເຊື່ອວ່າມີພະເຈົ້າແທ້ໆ. (ອ່ານເຫບເລີ 11:6) ແລະເຮົາຕ້ອງຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ເຊື່ອໃນຄຳພີໄບເບິນ. ນີ້ສະແດງວ່າ ເຮົາອາດຈະຕ້ອງທວນຄືນບາງຈຸດ. ໃນແຕ່ລະຄັ້ງທີ່ສຶກສາ ເຮົາອາດຈະຕ້ອງໃຫ້ຫຼັກຖານວ່າຄຳພີໄບເບິນເປັນປຶ້ມທີ່ມາຈາກພະເຈົ້າ. ນີ້ອາດຈະໝາຍເຖິງການເວົ້າສັ້ນໆກ່ຽວກັບຄຳພະຍາກອນທີ່ສຳເລັດເປັນຈິງ ຄວາມຖືກຕ້ອງດ້ານວິທະຍາສາດແລະປະຫວັດສາດ ແລະຄຳແນະນຳໃນຄຳພີໄບເບິນທີ່ໃຊ້ໄດ້ໃນຊີວິດປະຈຳວັນ.
17. ຖ້າເຮົາສະແດງຄວາມຮັກຕໍ່ຜູ້ຄົນຈະສົ່ງຜົນຕໍ່ເຂົາເຈົ້າແນວໃດ?
17 ເຮົາສາມາດຊ່ວຍຜູ້ຄົນໃຫ້ເຂົ້າມາເປັນລູກສິດຂອງພະຄລິດໄດ້ໂດຍການສະແດງຄວາມຮັກ ບໍ່ວ່າເຂົາເຈົ້າຈະເຊື່ອຖືສາສະໜາຫຼືບໍ່ກໍຕາມ. (1 ໂກ. 13:1) ເມື່ອເຮົາສອນ ເປົ້າໝາຍຂອງເຮົາຄືໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຮູ້ວ່າພະເຈົ້າຮັກເຂົາເຈົ້າແລະພະເຈົ້າກໍຢາກໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຮັກພະອົງຄືກັນ. ແຕ່ລະປີມີຫຼາຍພັນຄົນທີ່ບໍ່ຄ່ອຍສົນໃຈສາສະໜາຫຼືບໍ່ສົນໃຈເລີຍໄດ້ຮັບບັບເຕມາ ຍ້ອນເຂົາເຈົ້າຮຽນຮູ້ທີ່ຈະຮັກພະເຈົ້າ. ດັ່ງນັ້ນ ຂໍໃຫ້ຄິດໃນແງ່ບວກ ສະແດງຄວາມຮັກ ແລະຄວາມສົນໃຈເປັນສ່ວນຕົວຕໍ່ທຸກຄົນ. ຕັ້ງໃຈຟັງ ແລະພະຍາຍາມເຂົ້າໃຈຄວາມຄິດຂອງເຂົາເຈົ້າ. ສອນໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເປັນລູກສິດຂອງພະຄລິດດ້ວຍຕົວຢ່າງຂອງເຈົ້າເອງ.
ເພງ 76 ເຈົ້າຮູ້ສຶກແນວໃດ?
^ ຂໍ້ 5 ປັດຈຸບັນນີ້ ເຮົາອາດເຈິຄົນທີ່ບໍ່ໄດ້ເຊື່ອຖືສາສະໜາຫຼາຍກວ່າແຕ່ກ່ອນ. ໃນບົດຄວາມນີ້ຈະເວົ້າເຖິງວິທີທີ່ເຮົາຈະຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ໝັ້ນໃຈໃນຄຳພີໄບເບິນແລະມີຄວາມເຊື່ອໃນພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າ.
^ ຂໍ້ 1 ຈາກການສຳຫຼວດ ບາງປະເທດທີ່ປະຊາຊົນບອກວ່າບໍ່ເຊື່ອຖືສາສະໜາມີ: ອານບານີ ອົດສະຕຣາລີ ອາແຊັກໄບຊານ ການາດາ ຈີນ ເຊັກ ດານມາກ ຝຣັ່ງ ເຢຍລະມັນ ຮົງກົງ ອຽກລັງ ອິດສະລາແອນ ຍີ່ປຸ່ນ ເກົາຫຼີໃຕ້ ໂຮນລັງ ນອກແວ ແອັດສະປາຍ ຊູແອດ ສະວິດ ສະຫະລາຊະອານາຈັກອັງກິດ ແລະຫວຽດນາມ.
^ ຂໍ້ 2 ການອະທິບາຍສຳນວນ: ໃນບົດຄວາມນີ້ຄຳວ່າບໍ່ເຊື່ອຖືສາສະໜາຍັງໝາຍເຖິງຄົນທີ່ບໍ່ເຊື່ອໃນພະເຈົ້າ.
^ ຂໍ້ 54 ຄຳອະທິບາຍຮູບພາບ: ພີ່ນ້ອງຊາຍຄົນໜຶ່ງປະກາດກັບໝູ່ທີ່ເຮັດວຽກນຳກັນຢູ່ໂຮງໝໍ ເຊິ່ງຕໍ່ມາລາວໄດ້ເບິ່ງການສຶກສາຄຳພີໄບເບິນອອນລາຍ.
