ເຈົ້າເບິ່ງໄປທີ່ພະເຢໂຫວາສະເໝີບໍ?
“ຂ້ານ້ອຍແຫງນຕາເບິ່ງສູ່ພະອົງຜູ້ສະຖິດຢູ່ໃນຟ້າສະຫວັນ.”—ຄຳເພງ 123:1
1, 2. ການເບິ່ງໄປທີ່ພະເຢໂຫວາໝາຍເຖິງຫຍັງ?
ເຮົາມີຊີວິດຢູ່ໃນ “ຊ່ວງເວລາວິກິດທີ່ມີແຕ່ຄວາມຫຍຸ້ງຍາກລຳບາກ.” (2 ຕີໂມເຕ 3:1, ລ.ມ.) ກ່ອນທີ່ພະເຢໂຫວາຈະທຳລາຍໂລກຊົ່ວນີ້ແລະນຳສັນຕິສຸກແທ້ມາສູ່ໂລກ ເຮົາກໍແຮ່ງຈະມີຊີວິດທີ່ຍາກລຳບາກຫຼາຍຂຶ້ນເລື້ອຍໆ. ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາຄວນຖາມຕົວເອງວ່າ: ຂ້ອຍຈະເບິ່ງຫາໃຜເພື່ອຂໍຄຳແນະນຳແລະຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອ? ເຮົາອາດຕອບທັນທີວ່າ: “ພະເຢໂຫວາ.” ແມ່ນແລ້ວນີ້ຄືຄຳຕອບທີ່ດີທີ່ສຸດ.
2 ການເບິ່ງໄປທີ່ພະເຢໂຫວາໝາຍເຖິງຫຍັງ? ເມື່ອເຮົາມີບັນຫາ ເຮົາຈະເຮັດໃຫ້ໝັ້ນໃຈໄດ້ແນວໃດວ່າເຮົາເບິ່ງໄປທີ່ພະເຢໂຫວາສະເໝີ? ຫຼາຍປີມາແລ້ວທີ່ຜູ້ຂຽນຄຳພີໄບເບິນຄົນໜຶ່ງອະທິບາຍວ່າ ຈຳເປັນແທ້ໆທີ່ເຮົາຈະເບິ່ງໄປທີ່ພະເຢໂຫວາເມື່ອເຮົາຕ້ອງການຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອ. (ອ່ານຄຳເພງ 123:1-4) ລາວບອກວ່າເມື່ອເຮົາເບິ່ງໄປທີ່ພະເຢໂຫວາ ເຮົາກໍເປັນຄືກັບຄົນຮັບໃຊ້ທີ່ເບິ່ງເຈົ້ານາຍ. ເປັນແບບນັ້ນໄດ້ແນວໃດ? ຄົນຮັບໃຊ້ຈະເບິ່ງຫຼືໝາຍເພິ່ງເຈົ້ານາຍເພື່ອຈະມີອາຫານກິນແລະໄດ້ຮັບການປົກປ້ອງ. ແຕ່ລາວຄວນເບິ່ງເຈົ້ານາຍສະເໝີເພື່ອຈະຮູ້ວ່າເຈົ້ານາຍຢາກໃຫ້ລາວເຮັດຫຍັງແລ້ວລາວກໍຕ້ອງເຮັດຕາມນັ້ນ. ຄ້າຍຄືກັນ ເຮົາຕ້ອງສຶກສາຄຳພີໄບເບິນຢ່າງລະອຽດທຸກມື້ເພື່ອຈະຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ເຮົາເຮັດຫຍັງແລ້ວເຮົາກໍຕ້ອງເຮັດຕາມນັ້ນ. ຖ້າເຮົາເຮັດແບບນີ້ ເຮົາສາມາດໝັ້ນໃຈໄດ້ວ່າພະເຢໂຫວາຈະຊ່ວຍເຮົາເມື່ອເຮົາຕ້ອງການຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອ.—ເອເຟດ 5:17
3. ອັນໃດທີ່ອາດເຮັດໃຫ້ເຮົາເຂວຈົນບໍ່ໄດ້ເບິ່ງໄປທີ່ພະເຢໂຫວາ?
3 ເຖິງວ່າເຮົາຮູ້ວ່າຕ້ອງເບິ່ງໄປທີ່ພະເຢໂຫວາສະເໝີ ແຕ່ບາງເທື່ອເຮົາກໍອາດເຂວໄປໄດ້. ເລື່ອງນີ້ກໍເຄີຍເກີດຂຶ້ນກັບມາທາໝູ່ສະໜິດຂອງພະເຍຊູ. ລາວ “ມົວແຕ່ວຸ່ນວາຍຢູ່ກັບວຽກບ້ານການເຮືອນຕັ້ງຫຼາຍຢ່າງຫຼາຍແນວ.” (ລືກາ 10:40-42, ທ.ປ.) ຂະໜາດມາທາເຊິ່ງເປັນຄົນສັດຊື່ຍັງເຂວໄດ້ທັງໆທີ່ພະເຍຊູຍັງຢູ່ບ່ອນນັ້ນກັບລາວ ດັ່ງນັ້ນຈຶ່ງບໍ່ແມ່ນເລື່ອງແປກທີ່ເຮົາອາດຈະເຂວໄປໄດ້ຄືກັນ. ອັນໃດອາດເຮັດໃຫ້ເຮົາເຂວຈົນບໍ່ເບິ່ງໄປທີ່ພະເຢໂຫວາ? ໃນບົດຄວາມນີ້ ເຮົາຈະໄດ້ຮຽນຮູ້ວ່າສິ່ງທີ່ຄົນອື່ນເຮັດອາດເຮັດໃຫ້ເຮົາເຂວໄປໄດ້ແນວໃດ ແລະເຮົາຈະເບິ່ງໄປທີ່ພະເຢໂຫວາສະເໝີໄດ້ແນວໃດ.
ຊາຍທີ່ສັດຊື່ສູນເສຍສິດທິພິເສດ
4. ເປັນຫຍັງການທີ່ໂມເຊສູນເສຍສິດພິເສດທີ່ຈະໄດ້ເຂົ້າແຜ່ນດິນທີ່ພະເຈົ້າສັນຍາຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ເຮົາແປກໃຈ?
4 ແນ່ນອນວ່າໂມເຊເບິ່ງໄປທີ່ພະເຢໂຫວາເພື່ອຂໍການຊີ້ນຳ. ຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າ: ‘ລາວຕັ້ງໝັ້ນຄົງຢູ່ເໝືອນດັ່ງເຫັນພະອົງທີ່ຕາບໍ່ເຫັນ.’ (ອ່ານເຫບເລີ 11:24-27) ແລະຍັງບອກອີກວ່າ: “ບໍ່ເຄີຍມີຜູ້ພະຍາກອນຄົນໃດໃນອິດສະລາແອນທີ່ເປັນເໝືອນໂມເຊ ພະເຢໂຫວາສະໜິດກັບລາວເປັນພິເສດ.” (ພະບັນຍັດ 34:10, ລ.ມ.) ເຖິງວ່າໂມເຊຈະເປັນໝູ່ສະໜິດຂອງພະເຢໂຫວາ ແຕ່ລາວກໍສູນເສຍສິດທິພິເສດທີ່ຈະໄດ້ເຂົ້າແຜ່ນດິນທີ່ພະເຈົ້າສັນຍາ. (ຈົດເຊັນບັນຊີ 20:12) ເປັນຫຍັງຈຶ່ງເປັນແບບນັ້ນ?
5-7. ບໍ່ດົນຫຼັງຈາກຊາດອິດສະລາແອນອອກຈາກເອຢິບມີຫຍັງເກີດຂຶ້ນ ແລະໂມເຊໄດ້ເຮັດຫຍັງ?
5 ບໍ່ຮອດ 2 ເດືອນຫຼັງຈາກທີ່ຊາດອິດສະລາແອນອອກຈາກເອຢິບ ແລະກ່ອນທີ່ຈະໄປຮອດພູເຂົາຊີນາອີກໍມີເຫດການທີ່ວຸ່ນວາຍເກີດຂຶ້ນ. ປະຊາຊົນເລີ່ມຈົ່ມແລະໃຈຮ້າຍໃຫ້ໂມເຊເພາະບໍ່ມີນໍ້າດື່ມ “ໂມເຊໄດ້ຮ້ອງຫາພະເຢໂຫວາວ່າ ‘ຂ້ານ້ອຍຈະເຮັດສິ່ງໃດແກ່ພວກນີ້? ຍັງໜ້ອຍໜຶ່ງແລະເຂົາຈະພາກັນຍົກກ້ອນຫີນຄວ່າງໃສ່ຂ້ານ້ອຍ.’” (ອົບພະຍົບ 17:4) ພະເຢໂຫວາໃຫ້ຄຳແນະນຳທີ່ຊັດເຈນກັບໂມເຊ. ພະອົງບອກໃຫ້ລາວເອົາໄມ້ເທົ້າຕີຫີນໃນໂຫເຣບ. ຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າ: “ໂມເຊໄດ້ກະທຳດັ່ງນັ້ນຕໍ່ໜ້າພວກຜູ້ເຖົ້າແກ່ຊາວຍິດສະລາເອນ.” ແລ້ວນໍ້າກໍໄຫຼອອກມາຢ່າງຫຼວງຫຼາຍໃຫ້ພວກອິດສະລາແອນໄດ້ດື່ມ ແລະບັນຫາກໍຖືກແກ້ໄຂ.—ອົບພະຍົບ 17:5, 6
6 ຄຳພີໄບເບິນບອກໃຫ້ເຮົາຮູ້ວ່າໂມເຊຕັ້ງຊື່ສະຖານທີ່ນັ້ນວ່າມາຊາເຊິ່ງມີຄວາມໝາຍວ່າ “ລອງໃຈ” ແລະເມລີບາເຊິ່ງມີຄວາມໝາຍວ່າ “ຖຽງກັນ.” ຍ້ອນຫຍັງ? “ຍ້ອນພວກລູກຫຼານຍິດສະລາເອນໄດ້ຖຽງກັນທີ່ນັ້ນຈຶ່ງໄດ້ລອງໃຈພະເຢໂຫວາວ່າ ‘ພະເຢໂຫວາສະຖິດຢູ່ໃນທ່າມກາງພວກເຮົາຫຼືບໍ່?’”—ອົບພະຍົບ 17:7
7 ພະເຢໂຫວາຮູ້ສຶກແນວໃດກັບສິ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນຢູ່ເມລີບາ? ພະເຢໂຫວາຮູ້ສຶກວ່າພວກອິດສະລາແອນບໍ່ພຽງແຕ່ຕໍ່ສູ້ໂມເຊ ແຕ່ເຂົາເຈົ້າຍັງໄດ້ກະບົດຕໍ່ພະອົງແລະຂັດຂືນອຳນາດຂອງພະອົງນຳ. (ອ່ານຄຳເພງ 95:8, 9) ສິ່ງທີ່ພວກອິດສະລາແອນເຮັດນັ້ນຜິດຫຼາຍ ແຕ່ໂມເຊເຮັດສິ່ງທີ່ຖືກຕ້ອງ. ລາວເບິ່ງໄປທີ່ພະເຢໂຫວາແລະເຮັດຕາມຄຳແນະນຳທຸກຢ່າງທີ່ພະອົງໄດ້ໃຫ້ກັບລາວ.
8. ຕອນທີ່ການເດີນທາງຂອງພວກອິດສະລາແອນຜ່ານປ່າກັນດານໃກ້ຈະສິ້ນສຸດມີຫຍັງເກີດຂຶ້ນ?
8 ແນວໃດກໍຕາມ ປະມານ 40 ປີຕໍ່ມາກໍມີເຫດການທີ່ຄ້າຍຄືກັນນີ້ເກີດຂຶ້ນ. ການເດີນທາງຂອງພວກອິດສະລາແອນຜ່ານປ່າກັນດານໃກ້ຈະສິ້ນສຸດແລ້ວ. ເຂົາເຈົ້າໄປຮອດໃກ້ໆເມືອງກາເດຊເຊິ່ງຢູ່ໃກ້ເຂດແດນຂອງແຜ່ນດິນທີ່ພະເຈົ້າສັນຍາ. ບ່ອນນີ້ຍັງເປັນທີ່ຮູ້ຈັກໃນຊື່ເມລີບາ. * (ເບິ່ງໄຂເງື່ອນ) ຍ້ອນຫຍັງ? ຍ້ອນວ່າພວກອິດສະລາແອນຈົ່ມເລື່ອງບໍ່ມີນໍ້າດື່ມອີກແລ້ວ. (ຈົດເຊັນບັນຊີ 20:1-5) ແຕ່ເທື່ອນີ້ໂມເຊໄດ້ເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງ.
9. ພະເຢໂຫວາໃຫ້ຄຳແນະນຳຫຍັງກັບໂມເຊ? ແຕ່ໂມເຊໄດ້ເຮັດຫຍັງ? (ເບິ່ງຮູບທຳອິດ)
9 ໂມເຊໄດ້ເຮັດຫຍັງຕອນທີ່ພວກອິດສະລາແອນກະບົດ? ຄືກັບເທື່ອກ່ອນໂມເຊເບິ່ງໄປທີ່ພະເຢໂຫວາເພື່ອຂໍຄຳແນະນຳ. ແຕ່ໃນເທື່ອນີ້ພະເຢໂຫວາບໍ່ໄດ້ບອກໃຫ້ໂມເຊຕີຫີນ ພະອົງບອກໃຫ້ລາວເອົາໄມ້ເທົ້າໄປ ພາປະຊາຊົນໄປໃກ້ໆຫີນ ແລ້ວກໍໃຫ້ໂມເຊເວົ້າກັບຫີນ. (ຈົດເຊັນບັນຊີ 20:6-8) ໂມເຊໄດ້ເຮັດຕາມບໍ? ບໍ່. ລາວໃຈຮ້າຍໃຫ້ປະຊາຊົນຫຼາຍແລະຮ້ອງອອກມາວ່າ: “ຈົ່ງຟັງທາງນີ້ ພວກເຈົ້າຄົນກະບົດເອີຍ! ພວກເຮົາຈະຕ້ອງເອົານໍ້າອອກມາຈາກໂງ່ນຫີນນີ້ ໃຫ້ພວກເຈົ້າດື່ມຊັ້ນບໍ?” ແລະລາວບໍ່ໄດ້ຕີຫີນພຽງເທື່ອດຽວ ແຕ່ລາວຕີຕັ້ງສອງເທື່ອ.—ຈົດເຊັນບັນຊີ 20:10, 11, ທ.ປ.
ໂມເຊບໍ່ໄດ້ເຮັດຕາມຄຳແນະນຳໃໝ່ທີ່ພະເຢໂຫວາໃຫ້ລາວ
10. ພະເຢໂຫວາຮູ້ສຶກແນວໃດກັບສິ່ງທີ່ໂມເຊເຮັດ?
10 ພະເຢໂຫວາໃຈຮ້າຍໃຫ້ໂມເຊຫຼາຍ. (ພະບັນຍັດ 1:37; 3:26) ຍ້ອນຫຍັງ? ເຫດຜົນໜຶ່ງກໍຄືໂມເຊບໍ່ໄດ້ເຮັດຕາມຄຳແນະນຳໃໝ່ທີ່ພະເຢໂຫວາໃຫ້ລາວ.
11. ເປັນຫຍັງການທີ່ໂມເຊຕີຫີນອາດເຮັດໃຫ້ພວກອິດສະລາແອນຄິດວ່າບໍ່ແມ່ນການອັດສະຈັນຈາກພະເຢໂຫວາ?
11 ນອກຈາກນັ້ນອາດມີເຫດຜົນອື່ນອີກທີ່ເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາໃຈຮ້າຍ. ຫີນທີ່ເມລີບາແຫ່ງທຳອິດເປັນຫີນແກລນິກແຂງ. ຕໍ່ໃຫ້ຕີຫີນນັ້ນແຮງສໍ່າໃດກໍຄົງບໍ່ມີໃຜຄິດວ່ານໍ້າຈະໄຫຼອອກມາ. ແຕ່ເມລີບາແຫ່ງທີ່ສອງຕ່າງກັນຫຼາຍແທ້ໆກັບເມລີບາແຫ່ງທຳອິດ. ຫີນຢູ່ທີ່ນັ້ນສ່ວນຫຼາຍເປັນຫີນປູນ. ເນື່ອງຈາກຫີນຊະນິດນີ້ເປັນຫີນທີ່ອ່ອນກວ່າ ນໍ້າຈຶ່ງສາມາດຊຶມເຂົ້າໄປໄດ້ງ່າຍແລະເຮັດໃຫ້ຊັ້ນຫີນປູນເກັບນໍ້າໄວ້ໄດ້. ຖ້າໃຜຢາກໄດ້ນໍ້າກໍພຽງແຕ່ເຈາະຮູໃນຫີນປູນ ແລ້ວນໍ້າກໍຈະໄຫຼອອກມາ. ດັ່ງນັ້ນ ເມື່ອໂມເຊຕີຫີນແທນທີ່ຈະເວົ້າກັບຫີນກໍອາດເຮັດໃຫ້ປະຊາຊົນຄິດວ່ານໍ້າໄຫຼອອກມາເອງບໍ່ແມ່ນຍ້ອນການອັດສະຈັນຈາກພະເຢໂຫວາ. * (ເບິ່ງໄຂເງື່ອນ) ແນວໃດກໍຕາມ ເຮົາບໍ່ຮູ້ວ່າເປັນແນວໃດແທ້ໆ.
ໂມເຊຂັດຄຳສັ່ງໄດ້ແນວໃດ
12. ຍັງມີເຫດຜົນຫຍັງອີກທີ່ພະເຢໂຫວາໃຈຮ້າຍໃຫ້ກັບໂມເຊແລະອາໂລນ?
12 ອາດມີເຫດຜົນອື່ນອີກທີ່ພະເຢໂຫວາໃຈຮ້າຍໃຫ້ໂມເຊແລະອາໂລນ. ໂມເຊບອກປະຊາຊົນວ່າ: “ພວກເຮົາຈະຕ້ອງເອົານໍ້າອອກມາຈາກໂງ່ນຫີນນີ້ ໃຫ້ພວກເຈົ້າດື່ມຊັ້ນບໍ?” ເມື່ອໂມເຊເວົ້າຄຳວ່າ: “ພວກເຮົາ” ລາວອາດໝາຍລວມເຖິງຕົວລາວກັບອາໂລນ. ຄຳເວົ້າຂອງໂມເຊບໍ່ໄດ້ໃຫ້ກຽດພະເຢໂຫວາເລີຍ ເພາະລາວບໍ່ໄດ້ໃຫ້ການອັດສະຈັນທັງໝົດນັ້ນນຳຄຳສັນລະເສີນມາສູ່ພະເຢໂຫວາ. ຄຳເພງ 106:32, 33 (ລ.ມ.) ບອກວ່າ: “ເຂົາໄດ້ຍົວະໃຫ້ພະອົງໂມໂຫທີ່ນໍ້າເມລີບາ ໂມເຊຈຶ່ງເດືອດຮ້ອນເພາະພວກເຂົາ ພວກເຂົາເຮັດໃຫ້ໂມເຊໂມໂຫ ລາວຈຶ່ງເວົ້າອອກມາໂດຍບໍ່ຄິດ.” * (ເບິ່ງໄຂເງື່ອນ) (ຈົດເຊັນບັນຊີ 27:14) ໂມເຊບໍ່ໄດ້ໃຫ້ກຽດນັ້ນມາສູ່ພະເຢໂຫວາ. ພະອົງຈຶ່ງເວົ້າກັບໂມເຊແລະອາໂລນວ່າ: “ພວກເຈົ້າທັງສອງໄດ້ກະບົດຕໍ່ຄຳສັ່ງຂອງເຮົາ.” (ຈົດເຊັນບັນຊີ 20:24, ທ.ປ.) ນີ້ເປັນຄວາມຜິດທີ່ຮ້າຍແຮງແທ້ໆ!
13. ເປັນຫຍັງວິທີທີ່ພະເຢໂຫວາລົງໂທດໂມເຊຈຶ່ງເປັນເລື່ອງທີ່ຍຸຕິທຳແລະຖືກຕ້ອງ?
13 ເນື່ອງຈາກໂມເຊແລະອາໂລນເປັນຜູ້ນຳປະຊາຊົນຂອງພະເຢໂຫວາ ພະອົງຈຶ່ງຄາດໝາຍໃນຕົວເຂົາເຈົ້າຫຼາຍເປັນພິເສດ. (ລືກາ 12:48) ໃນອະດີດ ພະເຢໂຫວາບໍ່ໄດ້ອະນຸຍາດໃຫ້ຄົນອິດສະລາແອນຮຸ່ນໜຶ່ງເຂົ້າໄປໃນແຜ່ນດິນທີ່ພະອົງໄດ້ສັນຍາໄວ້ຍ້ອນວ່າເຂົາເຈົ້າໄດ້ຂັດຄຳສັ່ງພະອົງ. (ຈົດເຊັນບັນຊີ 14:26-30, 34) ດັ່ງນັ້ນ ເມື່ອໂມເຊຂັດຄຳສັ່ງຂອງພະເຢໂຫວາຈຶ່ງເປັນເລື່ອງທີ່ຍຸຕິທຳແລະຖືກຕ້ອງທີ່ພະອົງໄດ້ລົງໂທດລາວໃນວິທີດຽວກັນ. ຄືກັບພວກອິດສະລາແອນທີ່ກະບົດ ໂມເຊກໍບໍ່ໄດ້ເຂົ້າໃນແຜ່ນດິນທີ່ພະເຈົ້າສັນຍາ.
ສາເຫດຂອງບັນຫາ
14, 15. ອັນໃດເປັນສາເຫດເຮັດໃຫ້ໂມເຊຂັດຄຳສັ່ງຂອງພະເຢໂຫວາ?
14 ອັນໃດເປັນສາເຫດເຮັດໃຫ້ໂມເຊຂັດຄຳສັ່ງຂອງພະເຢໂຫວາ? ຂໍສັງເກດອີກເທື່ອໜຶ່ງໃນສິ່ງທີ່ຄຳເພງ 106:32, 33 (ລ.ມ.) ບອກວ່າ: “ເຂົາໄດ້ຍົວະໃຫ້ພະອົງໂມໂຫທີ່ນໍ້າເມລີບາ ໂມເຊຈຶ່ງເດືອດຮ້ອນເພາະພວກເຂົາ ພວກເຂົາເຮັດໃຫ້ໂມເຊໂມໂຫ ລາວຈຶ່ງເວົ້າອອກມາໂດຍບໍ່ຄິດ.” ທີ່ຈິງ ພວກອິດສະລາແອນໄດ້ກະບົດຕໍ່ພະເຢໂຫວາ ແຕ່ໂມເຊພັດເປັນຄົນໃຈຮ້າຍເອງ. ລາວບໍ່ໄດ້ຄວບຄຸມຕົວເອງ ແລະເວົ້າແບບບໍ່ຄິດເຖິງຜົນເສຍທີ່ຈະຕາມມາ.
15 ໂມເຊບໍ່ໄດ້ເບິ່ງໄປທີ່ພະເຢໂຫວາເພາະວ່າລາວຍອມໃຫ້ການກະທຳຂອງຄົນອື່ນມາເຮັດໃຫ້ເຂວໄປ. ທຳອິດປະຊາຊົນກໍຈົ່ມເລື່ອງນໍ້າດື່ມ ໂມເຊກໍເຮັດສິ່ງທີ່ຖືກຕ້ອງ. (ອົບພະຍົບ 7:6) ແຕ່ອາດເປັນຍ້ອນລາວເມື່ອຍຫຼາຍແລະຫງຸດຫງິດທີ່ຕ້ອງຢູ່ກັບພວກອິດສະລາແອນທີ່ກະບົດຕະຫຼອດຫຼາຍປີ. ມັນຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ໂມເຊຄິດເຖິງແຕ່ຄວາມຮູ້ສຶກຂອງຕົວເອງ ແທນທີ່ຈະຄິດເຖິງວິທີທີ່ຈະໃຫ້ພະເຢໂຫວາໄດ້ຮັບຄຳສັນລະເສີນ.
ເຮົາຕ້ອງເບິ່ງໄປທີ່ພະເຢໂຫວາແລະເຊື່ອຟັງພະອົງຢູ່ສະເໝີ
16. ເປັນຫຍັງເຮົາຕ້ອງຄິດກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ໂມເຊເຮັດ?
16 ຖ້າຜູ້ພະຍາກອນທີ່ສັດຊື່ຢ່າງໂມເຊຍັງເຂວແລະເຮັດຜິດໄດ້ ມັນກໍອາດເກີດຂຶ້ນກັບເຮົາໄດ້ງ່າຍໆຄືກັນ. ໂມເຊເກືອບຈະໄດ້ເຂົ້າໄປໃນແຜ່ນດິນທີ່ພະເຈົ້າສັນຍາ ແລະເຮົາກໍໃກ້ຈະໄດ້ເຂົ້າໃນໂລກໃໝ່ແລ້ວ. (2 ເປໂຕ 3:13) ເຮົາຄົງບໍ່ຢາກສູນເສຍສິດທິພິເສດນີ້. ແຕ່ເພື່ອຈະເຂົ້າໃນໂລກໃໝ່ເຮົາຕ້ອງເບິ່ງໄປທີ່ພະເຢໂຫວາແລະເຊື່ອຟັງພະອົງຢູ່ສະເໝີ. (1 ໂຢຮັນ 2:17) ເຮົາໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກຄວາມຜິດພາດຂອງໂມເຊ?
ຢ່າໃຫ້ການກະທຳຂອງຄົນອື່ນມາເຮັດໃຫ້ເຈົ້າເຂວໄປ
17. ເມື່ອຄົນອື່ນເຮັດໃຫ້ເຮົາໃຈຮ້າຍ ເຮົາຈະຄວບຄຸມຕົວເອງໄດ້ແນວໃດ?
17 ເມື່ອເຈົ້າໃຈຮ້າຍເຈົ້າຕ້ອງຄວບຄຸມຕົວເອງ. ບາງເທື່ອເຮົາອາດເຈິກັບບັນຫາເກົ່າໆຊໍ້າແລ້ວຊໍ້າອີກ. ແຕ່ຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າ: “ຢ່າໃຫ້ພວກເຮົາເມື່ອຍລ້າໃນການເຮັດດີ ເພາະຖ້າພວກເຮົາບໍ່ລົດລະໃນການເຮັດດີ ພວກເຮົາກໍຈະເກັບກ່ຽວຜົນດີຕາມເວລາອັນສົມຄວນ.” (ຄາລາຊີ 6:9, ທ.ປ.; 2 ເທຊະໂລນີກ 3:13) ຖ້າມີບາງຢ່າງຫຼືບາງຄົນເຮັດໃຫ້ເຮົາໃຈຮ້າຍຫຼາຍເທື່ອເດ ເຮົາໄດ້ຄິດກ່ອນເວົ້າບໍ? ເຮົາໄດ້ຄວບຄຸມອາລົມຂອງເຮົາບໍ? (ສຸພາສິດ 10:19; 17:27; ມັດທາຍ 5:22) ເມື່ອຄົນອື່ນຍົວະໃຫ້ໃຈຮ້າຍ ເຮົາຕ້ອງຝຶກທີ່ຈະປ່ອຍໃຫ້ພະເຢໂຫວາເປັນຜູ້ສະແດງຄວາມຄຽດຕໍ່ເຂົາເຈົ້າ. (ອ່ານໂລມ 12:17-21) ນີ້ໝາຍຄວາມວ່າແນວໃດ? ແທນທີ່ຈະໃຈຮ້າຍ ໃຫ້ເຮົາອົດທົນລໍຖ້າພະເຢໂຫວາຈັດການກັບບັນຫານັ້ນເມື່ອພະອົງເຫັນວ່າຈຳເປັນ. ຖ້າເຮົາພະຍາຍາມແກ້ແຄ້ນແທນທີ່ຈະເບິ່ງໄປທີ່ພະເຢໂຫວາ ເຮົາກໍບໍ່ໄດ້ສະແດງຄວາມນັບຖືຕໍ່ພະອົງ.
18. ເຮົາຕ້ອງຈື່ຫຍັງໄວ້ກ່ຽວກັບການເຮັດຕາມຄຳແນະນຳ?
18 ໃຫ້ເຮັດຕາມຄຳແນະນຳໃໝ່ຫຼ້າສຸດຢ່າງເຕັມທີ. ເມື່ອພະເຢໂຫວາໃຫ້ຄຳແນະນຳໃໝ່ຫຼ້າສຸດກັບເຮົາ ເຮົາໄດ້ເຮັດຕາມຢ່າງສັດຊື່ບໍ? ເຮົາບໍ່ຄວນຍຶດຕິດກັບວິທີເກົ່າໆພຽງເພາະເປັນສິ່ງທີ່ເຮົາເຄີຍເຮັດ ແຕ່ເຮົາຄວນຟ້າວເຮັດຕາມຄຳແນະນຳໃໝ່ໆທີ່ພະເຢໂຫວາໃຫ້ກັບເຮົາຜ່ານທາງອົງການຂອງພະອົງ. (ເຫບເລີ 13:17) ເຮົາຍັງຕ້ອງລະວັງທີ່ຈະ “ບໍ່ໃຫ້ຄຶດເກີນທີ່ຂຽນໄວ້ແລ້ວນັ້ນ.” (1 ໂກລິນໂທ 4:6) ຖ້າເຮົາເຮັດຕາມຄຳແນະນຳຂອງພະເຢໂຫວາຢ່າງເຕັມທີ ເຮົາກໍກຳລັງເບິ່ງໄປທີ່ພະອົງສະເໝີ.
ເຮົາໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກການກະທຳຂອງໂມເຊເມື່ອຄົນອື່ນເຮັດຜິດພາດ? (ເບິ່ງຂໍ້ 19)
19. ເຮົາຈະບໍ່ຍອມໃຫ້ຄວາມຜິດພາດຂອງຄົນອື່ນມາທຳລາຍສາຍສຳພັນຂອງເຮົາກັບພະເຢໂຫວາໄດ້ແນວໃດ?
19 ຢ່າຍອມໃຫ້ຄວາມຜິດພາດຂອງຄົນອື່ນມາທຳລາຍສາຍສຳພັນຂອງເຮົາກັບພະເຢໂຫວາ. ຖ້າເຮົາເບິ່ງໄປທີ່ພະເຢໂຫວາສະເໝີ ເຮົາຈະບໍ່ທຳລາຍສາຍສຳພັນຂອງເຮົາກັບພະອົງ ແລະຈະບໍ່ໃຈຮ້າຍຍ້ອນສິ່ງທີ່ຄົນອື່ນເຮັດ. ຄືກັບໂມເຊ ນີ້ເປັນເລື່ອງສຳຄັນຫຼາຍໂດຍສະເພາະຖ້າເຮົາເປັນຄົນທີ່ມີໜ້າທີ່ຮັບຊອບໃນອົງການຂອງພະເຈົ້າ. ແນ່ນອນວ່າເຮົາທຸກຄົນຕ້ອງອອກຄວາມພະຍາຍາມແລະເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາເພື່ອຈະລອດ. (ຟີລິບ 2:12) ແຮ່ງເຮົາມີໜ້າທີ່ຮັບຊອບຫຼາຍ ພະເຢໂຫວາກໍແຮ່ງຄາດໝາຍຈາກເຮົາຫຼາຍ. (ລືກາ 12:48) ແຕ່ຖ້າເຮົາຮັກພະເຢໂຫວາແທ້ໆ ບໍ່ມີສິ່ງໃດຈະເຮັດໃຫ້ເຮົາສະດຸດ ຫຼືແຍກເຮົາອອກຈາກຄວາມຮັກຂອງພະເຢໂຫວາໄດ້.—ຄຳເພງ 119:165; ໂລມ 8:37-39
20. ເຮົາຄວນຕັ້ງໃຈທີ່ຈະເຮັດຫຍັງ?
20 ເຮົາມີຊີວິດຢູ່ໃນສະໄໝທີ່ຫຍຸ້ງຍາກແລະມີແຕ່ບັນຫາ. ດັ່ງນັ້ນເປັນເລື່ອງສຳຄັນທີ່ເຮົາຈະເບິ່ງໄປທີ່ພະເຢໂຫວາ “ຜູ້ສະຖິດຢູ່ໃນຟ້າສະຫວັນ” ແລະເຮັດແບບນັ້ນສະເໝີເພື່ອຈະເຂົ້າໃຈວ່າພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ເຮົາເຮັດຫຍັງ. ເຮົາບໍ່ຄວນໃຫ້ການກະທຳຂອງຄົນອື່ນມາທຳລາຍສາຍສຳພັນຂອງເຮົາກັບພະເຢໂຫວາ. ສິ່ງທີ່ໄດ້ເກີດຂຶ້ນກັບໂມເຊສອນບົດຮຽນທີ່ສຳຄັນວ່າ ແທນທີ່ຈະສະແດງອອກຫຼາຍເກີນໄປກັບຄວາມຜິດພາດຂອງຄົນອື່ນ ເຮົາຕ້ອງ ‘ເບິ່ງພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຂອງພວກເຮົາຢ່າງນັ້ນຈົນເຖິງພະອົງໂຜດພະຄຸນໃຫ້ພວກເຮົາ.’—ຄຳເພງ 123:1, 2
^ ຂໍ້ 8 ເມລີບາແຫ່ງທີ່ສອງນີ້ຕ່າງຈາກເມລີບາແຫ່ງທຳອິດທີ່ຢູ່ໃກ້ເຣຟີດີມເຊິ່ງມີອີກຊື່ໜຶ່ງວ່າມາຊາ. ແຕ່ທັງສອງແຫ່ງນີ້ຖືກເອີ້ນວ່າເມລີບາຍ້ອນພວກອິດສະລາແອນຜິດຖຽງກັນແລະຈົ່ມເມື່ອຢູ່ທີ່ນັ້ນ.—ເບິ່ງແຜນທີ່ໃນພາກຜະໜວກ ຂ3 ໃນຄຳພີໄບເບິນສະບັບແປໂລກໃໝ່.
^ ຂໍ້ 11 ນັກວິຊາການດ້ານຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າຕາມແຫຼ່ງອ້າງອີງຂອງຄົນຢິວ ພວກກະບົດອ້າງວ່າເຫດການນັ້ນບໍ່ໄດ້ເປັນການອັດສະຈັນເພາະໂມເຊຮູ້ຢູ່ແລ້ວວ່າໃນຫີນນັ້ນມີນໍ້າ. ດັ່ງນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າຈຶ່ງຢາກໃຫ້ໂມເຊຕີຫີນອີກກ້ອນໜຶ່ງເພື່ອເຮັດການອັດສະຈັນໃຫ້ເບິ່ງອີກຄັ້ງ. ແນວໃດກໍຕາມນີ້ເປັນເລື່ອງເລົ່າສືບປາກຕໍ່ກັນມາ.
^ ຂໍ້ 12 ເບິ່ງບົດຄວາມຊື່ “ຄຳຖາມຈາກຜູ້ອ່ານ” ໃນຫໍສັງເກດການ 15 ຕຸລາ 1987 (ບໍ່ມີໃນພາສາລາວ)
