ບົດຄວາມສຶກສາທີ 19
ຄວາມຮັກແລະຄວາມຍຸຕິທຳປົກປ້ອງເຮົາໃຫ້ພົ້ນຈາກຄວາມຊົ່ວ
“ພະອົງບໍ່ເປັນພະເຈົ້າທີ່ຊອບໃຈດ້ວຍການຊົ່ວຮ້າຍ ການຊົ່ວຮ້າຍຈະບໍ່ຢູ່ນຳພະອົງ.”—ເພງ. 5:4
ເພງ 142 ຍຶດໝັ້ນກັບຄວາມຫວັງຂອງເຮົາ
ໃຈຄວາມສຳຄັນ *
1-3. (ກ) ໃນຄຳເພງ 5:4-6 ພະເຢໂຫວາຮູ້ສຶກແນວໃດກັບຄວາມຊົ່ວ? (ຂ) ເປັນຫຍັງເຮົາເວົ້າໄດ້ວ່າການລ່ວງລະເມີດເດັກທາງເພດຂັດກັບ “ກົດໝາຍຂອງພະຄລິດ”?
ພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າກຽດຊັງຄວາມຊົ່ວຮ້າຍທຸກຮູບແບບ. (ອ່ານຄຳເພງ 5:4-6) ແນ່ນອນ ພະອົງແຮ່ງຕ້ອງຮູ້ສຶກກຽດຊັງການລ່ວງລະເມີດເດັກທາງເພດຫຼາຍແທ້ໆເພາະເປັນການກະທຳທີ່ຊົ່ວຮ້າຍອີ່ຫຼີ! ຍ້ອນເຮົາເປັນພະຍານພະເຢໂຫວາແລະຮຽນແບບພະອົງ ເຮົາຈຶ່ງກຽດຊັງການລ່ວງລະເມີດເດັກທາງເພດຄືກັນ. ຖ້າມີເຫດການນີ້ເກີດຂຶ້ນໃນປະຊາຄົມຄລິດສະຕຽນ ເຮົາຈະບໍ່ປົກປ້ອງຄົນທີ່ເຮັດຜິດ ແລະຈະລົງມືຈັດການກັບເລື່ອງນີ້ທັນທີ.—ໂລມ 12:9; ເຫບ. 12:15, 16
2 ການລ່ວງລະເມີດເດັກທາງເພດທຸກຮູບແບບຂັດກັບ “ກົດໝາຍຂອງພະຄລິດ”! (ຄລາ. 6:2, ລ.ມ.) ເຮົາຮູ້ໄດ້ແນວໃດ? ດັ່ງທີ່ເຮົາໄດ້ຮຽນໃນບົດຄວາມກ່ອນ ກົດໝາຍຂອງພະຄລິດຄືທຸກສິ່ງທີ່ພະເຍຊູສອນໂດຍທາງຄຳເວົ້າແລະການກະທຳ ເຊິ່ງກົດໝາຍນີ້ຖືກສ້າງຂຶ້ນບົນພື້ນຖານຂອງຄວາມຮັກແລະຄວາມຍຸຕິທຳ. ເນື່ອງຈາກຄລິດສະຕຽນແທ້ຢູ່ພາຍໃຕ້ກົດໝາຍນີ້ ເຂົາເຈົ້າຈຶ່ງປະຕິບັດກັບເດັກໃນແບບທີ່ເຮັດໃຫ້ຮູ້ສຶກປອດໄພແລະໄດ້ຮັບຄວາມຮັກແທ້. ແຕ່ການລ່ວງລະເມີດເດັກທາງເພດເປັນການກະທຳທີ່ເຫັນແກ່ຕົວແລະບໍ່ຍຸຕິທຳເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ເດັກຮູ້ສຶກບໍ່ປອດໄພແລະຮູ້ສຶກວ່າບໍ່ມີໃຜຮັກ.
3 ໜ້າເສົ້າ ການລ່ວງລະເມີດເດັກທາງເພດໄດ້ແພ່ຂະຫຍາຍໄປທົ່ວໂລກ ແລະແມ່ນແຕ່ຄລິດສະຕຽນແທ້ກໍໄດ້ຮັບຜົນກະທົບຄືກັນ. ຍ້ອນຫຍັງ? ຍ້ອນ “ຄົນຊົ່ວແລະຄົນລໍ້ລວງ” ມີຫຼາຍຂຶ້ນແລະບາງຄົນອາດພະຍາຍາມເຂົ້າມາຄົບຫາກັບພີ່ນ້ອງໃນປະຊາຄົມ. (2 ຕີໂມ. 3:13) ນອກຈາກນັ້ນ ບາງຄົນທີ່ເປັນສະມາຊິກໃນປະຊາຄົມໄດ້ເຮັດຕາມຄວາມຕ້ອງການທີ່ຜິດໆແລະໄດ້ລ່ວງລະເມີດເດັກທາງເພດ. ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງນຳກັນວ່າເປັນຫຍັງການລ່ວງລະເມີດເດັກທາງເພດເປັນຄວາມຜິດຮ້າຍແຮງ. ຈາກນັ້ນ ເຮົາຈະມາເບິ່ງວ່າຜູ້ເຖົ້າແກ່ຄວນເຮັດແນວໃດເມື່ອມີການເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງເຊິ່ງລວມເຖິງການລ່ວງລະເມີດເດັກທາງເພດ ແລະພໍ່ແມ່ຈະປົກປ້ອງລູກຂອງຕົວເອງໄດ້ແນວໃດ. *
ຄວາມຜິດທີ່ຮ້າຍແຮງ
4-5. ການລ່ວງລະເມີດເດັກທາງເພດເປັນການເຮັດຜິດຕໍ່ຜູ້ທີ່ຕົກເປັນເຫຍື່ອແນວໃດ?
4 ການລ່ວງລະເມີດເດັກທາງເພດສົ່ງຜົນເສຍຫາຍໄລຍະຍາວ. ມັນກໍ່ຄວາມເສຍຫາຍໃຫ້ຜູ້ທີ່ຕົກເປັນເຫຍື່ອ ລວມເຖິງຄົນທີ່ຮັກລາວ ເຊັ່ນ: ສະມາຊິກໃນຄອບຄົວແລະພີ່ນ້ອງໃນປະຊາຄົມ. ການລ່ວງລະເມີດເດັກທາງເພດເປັນຄວາມຜິດທີ່ຮ້າຍແຮງ.
5 ການລ່ວງລະເມີດເດັກທາງເພດເປັນການເຮັດຜິດຕໍ່ຜູ້ທີ່ຕົກເປັນເຫຍື່ອ. * ການເຮັດໃຫ້ຄົນອື່ນເຈັບປວດແລະທໍລະມານໃຈເປັນສິ່ງທີ່ຜິດ. ດັ່ງທີ່ເຮົາຈະໄດ້ຮຽນໃນບົດຄວາມຕໍ່ໄປ ຜູ້ທີ່ລ່ວງລະເມີດເດັກທາງເພດໄດ້ກໍ່ຄວາມເສຍຫາຍໃຫ້ເດັກໃນຫຼາຍໆດ້ານ. ລາວທຳລາຍຄວາມໄວ້ວາງໃຈແລະຄວາມຮູ້ສຶກປອດໄພຂອງເດັກ. ດັ່ງນັ້ນ ເດັກຕ້ອງໄດ້ຮັບການປົກປ້ອງຈາກການກະທຳທີ່ຊົ່ວຮ້າຍນີ້ ແລະເດັກທີ່ຕົກເປັນເຫຍື່ອຕ້ອງໄດ້ຮັບການປອບໃຈແລະຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອ.—1 ເທ. 5:14
6-7. ການລ່ວງລະເມີດເດັກທາງເພດເປັນການເຮັດຜິດຕໍ່ປະຊາຄົມແລະຕໍ່ກົດໝາຍບ້ານເມືອງແນວໃດ?
6 ການລ່ວງລະເມີດເດັກທາງເພດເປັນການເຮັດຜິດຕໍ່ປະຊາຄົມຄລິດສະຕຽນ. ເມື່ອມີຄົນໜຶ່ງໃນປະຊາຄົມລ່ວງລະເມີດເດັກທາງເພດ ລາວກໍເຮັດໃຫ້ທັງປະຊາຄົມເສຍຊື່ສຽງ. (ມັດ. 5:16; 1 ເປ. 2:12) ມັນບໍ່ຍຸຕິທຳສຳລັບຄລິດສະຕຽນທີ່ສັດຊື່ຫຼາຍລ້ານຄົນເຊິ່ງກຳລັງພະຍາຍາມ “ຕໍ່ສູ້ເພື່ອຄວາມເຊື່ອ”! (ຢູເດ 3, ທ.ປ.) ເຮົາຈະບໍ່ຍອມໃຫ້ຜູ້ເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງທີ່ບໍ່ກັບໃຈເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ປະຊາຄົມເສຍຊື່ສຽງຢູ່ກັບພວກເຮົາ.
7 ການລ່ວງລະເມີດເດັກທາງເພດເປັນການເຮັດຜິດຕໍ່ກົດໝາຍບ້ານເມືອງ. ຄລິດສະຕຽນຕ້ອງ “ເຊື່ອຟັງຄົນທີ່ມີອຳນາດປົກຄອງ.” (ໂລມ 13:1, ລ.ມ.) ເຮົາສະແດງວ່າເຮົາຍອມເຊື່ອຟັງຄົນທີ່ມີອຳນາດໂດຍເຮັດຕາມກົດໝາຍບ້ານເມືອງ. ຖ້າບາງຄົນໃນປະຊາຄົມລະເມີດກົດໝາຍອາຍາ ເຊັ່ນ: ລ່ວງລະເມີດເດັກທາງເພດ ລາວກໍເຮັດຜິດກົດໝາຍບ້ານເມືອງ. (ສົມທຽບກັບກິດຈະການ 25:8) ເຖິງວ່າຜູ້ເຖົ້າແກ່ບໍ່ມີສິດບັງຄັບໃຊ້ກົດໝາຍບ້ານເມືອງ ແຕ່ເຂົາເຈົ້າຈະບໍ່ປົກປ້ອງຜູ້ທີ່ລ່ວງລະເມີດເດັກທາງເພດໄວ້ຈາກການຮັບໂທດທາງກົດໝາຍ. (ໂລມ 13:4) ຜູ້ທີ່ເຮັດຜິດຈະຕ້ອງເກັບກ່ຽວຈາກສິ່ງທີ່ລາວເຮັດ.—ຄລາ. 6:7
8. ເມື່ອຄົນໜຶ່ງເຮັດຜິດຕໍ່ອີກຄົນໜຶ່ງ ພະເຢໂຫວາຮູ້ສຶກແນວໃດ?
8 ທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດ ການລ່ວງລະເມີດເດັກທາງເພດເປັນການເຮັດຜິດຕໍ່ພະເຈົ້າ. (ເພງ. 51:4) ເມື່ອຄົນໜຶ່ງເຮັດຜິດຕໍ່ອີກຄົນໜຶ່ງ ລາວກໍຍັງເຮັດຜິດຕໍ່ພະເຢໂຫວາ. ຂໍໃຫ້ເບິ່ງຕົວຢ່າງໃນກົດໝາຍທີ່ພະເຢໂຫວາໃຫ້ຊາວອິດສະລາແອນ ກົດໝາຍນັ້ນບອກວ່າ: ຖ້າຄົນໜຶ່ງລັກເຄື່ອງຫຼືຫຼອກລວງເພື່ອນບ້ານ ລາວກໍ ‘ບໍ່ສັດຊື່ຕໍ່ພະເຢໂຫວາ.’ (ເລວີ. 6:2-4) ດັ່ງນັ້ນ ຖ້າຄົນໜຶ່ງໃນປະຊາຄົມລ່ວງລະເມີດເດັກທາງເພດເຊິ່ງເປັນການທຳລາຍຄວາມຮູ້ສຶກປອດໄພຂອງເດັກ ກໍເທົ່າກັບວ່າລາວບໍ່ສັດຊື່ຕໍ່ພະເຢໂຫວາ. ລາວກຳລັງທຳລາຍຊື່ສຽງຂອງພະອົງຢ່າງໃຫຍ່ຫຼວງ. ຍ້ອນແນວນັ້ນ ການລ່ວງລະເມີດເດັກທາງເພດຈຶ່ງເປັນການກະທຳຜິດທີ່ຮ້າຍແຮງຕໍ່ພະເຈົ້າ.
9. ຕະຫຼອດຫຼາຍປີຜ່ານມາອົງການຂອງພະເຢໂຫວາຈັດໃຫ້ມີຂໍ້ມູນຫຍັງແດ່ທີ່ອາໄສຫຼັກການໃນຄຳພີໄບເບິນ ແລະເປັນຫຍັງຈຶ່ງຈັດໃຫ້ມີຂໍ້ມູນເຫຼົ່ານີ້?
9 ຕະຫຼອດຫຼາຍປີຜ່ານມາ ອົງການຂອງພະເຢໂຫວາຈັດໃຫ້ມີຂໍ້ມູນຢ່າງຫຼວງຫຼາຍທີ່ອາໄສຫຼັກການໃນຄຳພີໄບເບິນກ່ຽວກັບເລື່ອງການລ່ວງລະເມີດເດັກທາງເພດ. ຕົວຢ່າງ: ມີຫຼາຍບົດຄວາມໃນຫໍສັງເກດການ ແລະຕື່ນເຖີດ! ທີ່ເວົ້າເຖິງວິທີທີ່ຜູ້ຖືກລ່ວງລະເມີດທາງເພດຈະຮັບມືກັບບາດແຜທາງຈິດໃຈ ແລະວິທີທີ່ພໍ່ແມ່ຈະປົກປ້ອງລູກ. ຜູ້ເຖົ້າແກ່ໄດ້ຮັບການຝຶກອົບຮົມກ່ຽວກັບວິທີໃຊ້ຫຼັກການໃນຄຳພີໄບເບິນເພື່ອຈັດການກັບເລື່ອງການລ່ວງລະເມີດເດັກທາງເພດ. ອົງການຍັງກວດຄືນຢູ່ເລື້ອຍໆກ່ຽວກັບວິທີທີ່ປະຊາຄົມຕ່າງໆຈັດການກັບເລື່ອງນີ້. ເປັນຫຍັງຈຶ່ງເຮັດແນວນັ້ນ? ກໍເພື່ອເຮັດໃຫ້ແນ່ໃຈວ່າວິທີຈັດການກັບບັນຫານີ້ສອດຄ່ອງກັບກົດໝາຍຂອງພະຄລິດ.
ວິທີຈັດການກັບການເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງ
10-12. (ກ) ເມື່ອຜູ້ເຖົ້າແກ່ຈັດການກັບການເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງ ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງສຳນຶກເຖິງຫຍັງ ແລະເຂົາເຈົ້າຄວນເປັນຫ່ວງເລື່ອງຫຍັງແດ່? (ຂ) ຕາມທີ່ບອກໄວ້ໃນຢາໂກໂບ 5:14, 15 ຜູ້ເຖົ້າແກ່ພະຍາຍາມເຮັດຫຍັງ?
10 ເມື່ອຜູ້ເຖົ້າແກ່ຈັດການກັບການເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງ ເຂົາເຈົ້າສຳນຶກວ່າ ຕາມກົດໝາຍຂອງພະຄລິດ ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງປະຕິບັດກັບຝູງແກະດ້ວຍຄວາມຮັກ ແລະເຮັດສິ່ງທີ່ພະເຈົ້າບອກວ່າຖືກຕ້ອງແລະຍຸຕິທຳ. ດັ່ງນັ້ນ ຜູ້ເຖົ້າແກ່ຕ້ອງຄິດຢ່າງລະອຽດກ່ຽວກັບຫຼາຍຢ່າງເມື່ອຮູ້ວ່າມີບາງຄົນເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງ. ສິ່ງສຳຄັນທີ່ສຸດທີ່ຜູ້ເຖົ້າແກ່ເປັນຫ່ວງກໍຄື ການເຮັດໃຫ້ຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາເປັນທີ່ເຄົາລົບນັບຖື. (ເລວີ. 22:31, 32; ມັດ. 6:9) ເຂົາເຈົ້າຍັງຕ້ອງເປັນຫ່ວງເລື່ອງສະພາບຄວາມເຊື່ອຂອງພີ່ນ້ອງໃນປະຊາຄົມແລະຕ້ອງຊ່ວຍເຫຼືອຄົນທີ່ຕົກເປັນເຫຍື່ອຂອງການເຮັດຜິດ.
11 ນອກຈາກນັ້ນ ຖ້າຜູ້ເຮັດຜິດເປັນພີ່ນ້ອງໃນປະຊາຄົມ ຜູ້ເຖົ້າແກ່ຕ້ອງຊ່ວຍຄົນນັ້ນໃຫ້ຟື້ນຟູສາຍສຳພັນກັບພະເຢໂຫວາຖ້າເປັນໄປໄດ້. (ອ່ານຢາໂກໂບ 5:14, 15) ຄລິດສະຕຽນຄົນໜຶ່ງທີ່ເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງເປັນຄືກັບຄົນປ່ວຍ ນີ້ສະແດງວ່າລາວມີສາຍສຳພັນທີ່ບໍ່ດີກັບພະເຢໂຫວາ. * ຜູ້ເຖົ້າແກ່ກໍປຽບຄືກັບທ່ານໝໍ ເຂົາເຈົ້າຈະພະຍາຍາມເຮັດໃຫ້ “ຄົນປ່ວຍ [ຄົນທີ່ເຮັດຜິດ] ຫາຍດີ, ລ.ມ.” ຄຳແນະນຳຂອງເຂົາເຈົ້າສາມາດຊ່ວຍຄົນປ່ວຍຟື້ນຟູສາຍສຳພັນກັບພະເຈົ້າ ແຕ່ຜູ້ທີ່ເຮັດຜິດກໍຕ້ອງກັບໃຈຢ່າງແທ້ຈິງເທົ່ານັ້ນ.—ກິດ. 3:19; 2 ໂກ. 2:5-10
12 ແນ່ນອນວ່າຜູ້ເຖົ້າແກ່ມີຄວາມຮັບຜິດຊອບທີ່ໜັກຫຼາຍ. ເຂົາເຈົ້າຮັກແລະເປັນຫ່ວງຝູງແກະຂອງພະເຢໂຫວາຫຼາຍ ເພາະພະອົງມອບໝາຍໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເບິ່ງແຍງ. (1 ເປ. 5:1-3) ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງການໃຫ້ພີ່ນ້ອງຮູ້ສຶກວ່າປະຊາຄົມເປັນບ່ອນປອດໄພ. ດັ່ງນັ້ນ ເມື່ອໄດ້ຮັບລາຍງານວ່າມີການເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງ ເຊັ່ນ: ການລ່ວງລະເມີດເດັກທາງເພດ ເຂົາເຈົ້າຈຶ່ງລົງມືຈັດການທັນທີ. ເຂົາເຈົ້າເຮັດແນວໃດ? ໃຫ້ເຮົາມາພິຈາລະນາຄຳຖາມຢູ່ຕົ້ນຂໍ້ 13, 15 ແລະ 17 ນຳກັນ.
13-14. ເມື່ອມີການລ່ວງລະເມີດເດັກທາງເພດ ຜູ້ເຖົ້າແກ່ຕ້ອງແຈ້ງເຈົ້າໜ້າທີ່ບ້ານເມືອງຕາມລະບຽບກົດໝາຍບໍ? ຂໍໃຫ້ອະທິບາຍ.
13 ເມື່ອມີການລ່ວງລະເມີດເດັກທາງເພດ ຜູ້ເຖົ້າແກ່ຕ້ອງແຈ້ງເຈົ້າໜ້າທີ່ບ້ານເມືອງຕາມລະບຽບກົດໝາຍບໍ? ແມ່ນແລ້ວ. ໃນປະເທດທີ່ມີກົດໝາຍກຳນົດໄວ້ວ່າຕ້ອງລາຍງານເລື່ອງນີ້ ຜູ້ເຖົ້າແກ່ກໍຕ້ອງເຮັດຕາມຂໍ້ກຳນົດນັ້ນ. (ໂລມ 13:1) ກົດໝາຍເຫຼົ່ານັ້ນບໍ່ໄດ້ຂັດກັບກົດໝາຍຂອງພະເຈົ້າ. (ກິດ. 5:28, 29) ດັ່ງນັ້ນ ເມື່ອຜູ້ເຖົ້າແກ່ໄດ້ຍິນວ່າອາດຈະມີການລ່ວງລະເມີດເດັກທາງເພດ ເຂົາເຈົ້າຈະຕິດຕໍ່ສຳນັກງານສາຂາທັນທີເພື່ອຈະຮູ້ວ່າຄວນເຮັດແນວໃດຈຶ່ງຈະຖືກຕ້ອງຕາມກົດໝາຍ.
14 ຜູ້ເຖົ້າແກ່ຈະບອກກັບເດັກທີ່ຕົກເປັນເຫຍື່ອ ພໍ່ແມ່ຂອງເດັກ ແລະບອກຄົນອື່ນໆທີ່ຮູ້ເລື່ອງການລ່ວງລະເມີດເດັກທາງເພດວ່າ ເຂົາເຈົ້າມີສິດທີ່ຈະໄປແຈ້ງເຈົ້າໜ້າທີ່ບ້ານເມືອງ. ແຕ່ຖ້າຜູ້ຖືກກ່າວຫາເປັນພີ່ນ້ອງໃນປະຊາຄົມແລະສັງຄົມຮັບຮູ້ເລື່ອງນີ້ເດ? ພີ່ນ້ອງທີ່ແຈ້ງຄວາມເລື່ອງນີ້ຄວນຮູ້ສຶກວ່າໄດ້ເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາເສຍຊື່ສຽງບໍ? ບໍ່ແມ່ນ. ຜູ້ທີ່ເຮັດຜິດຕ່າງຫາກທີ່ເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາເສຍຊື່ສຽງ.
15-16. (ກ) ຕາມທີ່ຂຽນໄວ້ໃນ 1 ຕີໂມເຕ 5:19 ເປັນຫຍັງຕ້ອງມີພະຍານຢ່າງໜ້ອຍ 2 ຄົນກ່ອນທີ່ຜູ້ເຖົ້າແກ່ຈະຕັ້ງຄະນະກຳມະການຕັດສິນຄວາມ? (ຂ) ຜູ້ເຖົ້າແກ່ຈະເຮັດແນວໃດເມື່ອຮູ້ວ່າສະມາຊິກຄົນໜຶ່ງໃນປະຊາຄົມລ່ວງລະເມີດເດັກທາງເພດ?
15 ເປັນຫຍັງຜູ້ເຖົ້າແກ່ໃນປະຊາຄົມຕ້ອງມີພະຍານຢ່າງໜ້ອຍ 2 ຄົນເພື່ອພິສູດວ່າມີການເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງ? ເພາະນີ້ເປັນມາດຕະຖານຄວາມຍຸຕິທຳອັນສູງສົ່ງທີ່ບອກໄວ້ໃນຄຳພີໄບເບິນ. ເມື່ອຜູ້ຖືກກ່າວຫາບໍ່ຍອມຮັບວ່າເຮັດຜິດ ດັ່ງນັ້ນ ຕ້ອງມີພະຍານຢ່າງໜ້ອຍ 2 ຄົນ ເພື່ອຜູ້ເຖົ້າແກ່ຈະຕັ້ງຄະນະກຳມະການຕັດສິນຄວາມ. (ບັນຍັດ. 19:15; ມັດ. 18:16; ອ່ານ 1 ຕີໂມເຕ 5:19) ນີ້ໝາຍຄວາມວ່າຕ້ອງມີພະຍານ 2 ຄົນກ່ອນບໍຈຶ່ງຈະແຈ້ງຄວາມຕໍ່ເຈົ້າໜ້າທີ່ບ້ານເມືອງໄດ້? ບໍ່ແມ່ນ. ບໍ່ຈຳເປັນຕ້ອງມີພະຍານ 2 ຄົນ ຜູ້ເຖົ້າແກ່ແລະຄົນອື່ນສາມາດແຈ້ງຄວາມຕໍ່ເຈົ້າໜ້າທີ່ບ້ານເມືອງ ໄດ້ເລີຍ.
16 ເມື່ອຜູ້ເຖົ້າແກ່ຮູ້ວ່າສະມາຊິກຄົນໜຶ່ງໃນປະຊາຄົມຖືກກ່າວຫາວ່າລ່ວງລະເມີດເດັກທາງເພດ ເຂົາເຈົ້າຈະແຈ້ງຄວາມຕາມລະບຽບກົດໝາຍ ແລ້ວກໍພະຍາຍາມກວດສອບເບິ່ງວ່າມີຫຍັງເກີດຂຶ້ນແທ້. ຈາກນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າຈະເບິ່ງຫຼັກການໃນຄຳພີໄບເບິນວ່າຈຳເປັນຕ້ອງຕັ້ງຄະນະກຳມະການຕັດສິນຄວາມຫຼືບໍ່. ຖ້າຜູ້ຖືກກ່າວຫາປະຕິເສດຂໍ້ກ່າວຫາ ຜູ້ເຖົ້າແກ່ຈະຖາມຄົນທີ່ຮູ້ເຫັນເຫດການເລື່ອງນີ້. ຖ້າມີພະຍານຢ່າງໜ້ອຍ 2 ຄົນຄືຄົນທີ່ແຈ້ງຂໍ້ກ່າວຫາແລະອີກຄົນໜຶ່ງຢັ້ງຢືນວ່າຜູ້ຖືກກ່າວຫາໄດ້ລ່ວງລະເມີດເດັກທາງເພດແທ້ ຫຼືເຄີຍເຮັດແບບນີ້ກັບເດັກຄົນອື່ນມາກ່ອນ ຜູ້ເຖົ້າແກ່ກໍສາມາດຕັ້ງຄະນະກຳມະການຕັດສິນຄວາມໄດ້. * ການມີພະຍານຄົນດຽວກໍບໍ່ໄດ້ໝາຍຄວາມວ່າຂໍ້ກ່າວຫາບໍ່ແມ່ນຄວາມຈິງ. ເຖິງວ່າບໍ່ມີພະຍານສອງຄົນຢັ້ງຢືນຄວາມຜິດ ແຕ່ຜູ້ເຖົ້າແກ່ກໍຮູ້ວ່າຜູ້ຖືກກ່າວຫາອາດເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ຄົນອື່ນເຈັບປວດ. ດັ່ງນັ້ນ ຜູ້ເຖົ້າແກ່ຈະຕ້ອງຊ່ວຍເຫຼືອຜູ້ທີ່ຮູ້ສຶກເຈັບປວດ. ນອກຈາກນັ້ນ ຜູ້ເຖົ້າແກ່ກໍຍັງຕ້ອງຕິດຕາມເບິ່ງຄົນທີ່ຖືກກ່າວຫາເພື່ອປົກປ້ອງປະຊາຄົມໃຫ້ພົ້ນຈາກອັນຕະລາຍ.—ກິດ. 20:28
17-18. ຄະນະກຳມະການຕັດສິນຄວາມມີໜ້າທີ່ຫຍັງ? ຂໍໃຫ້ອະທິບາຍ.
17 ຄະນະກຳມະການຕັດສິນຄວາມມີໜ້າທີ່ຫຍັງ? ຜູ້ເຖົ້າແກ່ຈະຕັດສິນວ່າຜູ້ທີ່ເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງນັ້ນສົມຄວນຈະຢູ່ໃນປະຊາຄົມຕໍ່ໄປຫຼືບໍ່. ຄຳວ່າ “ຕັດສິນຄວາມ” ບໍ່ໄດ້ໝາຍຄວາມວ່າຜູ້ເຖົ້າແກ່ຈະຕັດສິນວ່າ ຜູ້ເຮັດຜິດຄວນຖືກລົງໂທດຈາກອຳນາດປົກຄອງບ້ານເມືອງຍ້ອນລະເມີດກົດໝາຍ. ຜູ້ເຖົ້າແກ່ຈະບໍ່ຫຍຸ້ງກ່ຽວກັບວຽກງານຂອງເຈົ້າໜ້າທີ່ຝ່າຍກົດໝາຍ ແຕ່ຈະປ່ອຍໃຫ້ເຈົ້າໜ້າທີ່ດຳເນີນຄະດີຕາມລະບຽບກົດໝາຍ.—ໂລມ 13:2-4; ຕິໂຕ 3:1
18 ເມື່ອຜູ້ເຖົ້າແກ່ເຮັດໜ້າທີ່ໃນຄະນະກຳມະການຕັດສິນຄວາມ ເຂົາເຈົ້າຈະຕັດສິນສະເພາະເລື່ອງສາສະໜາເທົ່ານັ້ນ. ເຂົາເຈົ້າຈະໃຊ້ຫຼັກການໃນຄຳພີໄບເບິນເພື່ອຕັດສິນວ່າຜູ້ທີ່ລ່ວງລະເມີດເດັກທາງເພດກັບໃຈແທ້ຫຼືບໍ່. ຖ້າບໍ່ກັບໃຈ ລາວກໍຈະຖືກຕັດສຳພັນແລະຈະມີຄຳປະກາດໃນປະຊາຄົມວ່າລາວບໍ່ໄດ້ເປັນພະຍານພະເຢໂຫວາອີກຕໍ່ໄປ. (1 ໂກ. 5:11-13) ຖ້າລາວກັບໃຈ ລາວກໍຍັງເປັນພີ່ນ້ອງຕໍ່ໄປ. ແຕ່ຜູ້ເຖົ້າແກ່ຈະບອກລາວວ່າລາວອາດຈະບໍ່ມີຄຸນສົມບັດໄດ້ຮັບສິດທິພິເສດຫຼືໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບໃດໆໃນປະຊາຄົມຫຼາຍປີ ຫຼືຕະຫຼອດຊີວິດ. ຍ້ອນຜູ້ເຖົ້າແກ່ເປັນຫ່ວງຄວາມປອດໄພຂອງເດັກ ຜູ້ເຖົ້າແກ່ອາດເຕືອນພໍ່ແມ່ໃນປະຊາຄົມເປັນການສ່ວນຕົວວ່າໃຫ້ຕິດຕາມເບິ່ງລູກເມື່ອລູກຢູ່ໃກ້ກັບຜູ້ທີ່ເຮັດຜິດນັ້ນ. ເມື່ອຜູ້ເຖົ້າແກ່ເຕືອນພໍ່ແມ່ ເຂົາເຈົ້າຄວນຮັກສາຄວາມລັບບໍ່ໃຫ້ໃຜຮູ້ວ່າຄອບຄົວໃດທີ່ຖືກລ່ວງລະເມີດທາງເພດ.
ວິທີປົກປ້ອງລູກຂອງເຈົ້າ
ພໍ່ແມ່ປົກປ້ອງລູກຈາກການຖືກລ່ວງລະເມີດທາງເພດໂດຍອະທິບາຍເລື່ອງເພດໃຫ້ເໝາະສົມກັບໄວຂອງລູກ. ພໍ່ແມ່ເຮັດແບບນີ້ໄດ້ໂດຍໃຊ້ຂໍ້ມູນທີ່ອົງການຂອງພະເຈົ້າຈັດໃຫ້. (ເບິ່ງບົດຄວາມທີ 19 ຂໍ້ 19-22)
19-22. ພໍ່ແມ່ຈະເຮັດແນວໃດເພື່ອປົກປ້ອງລູກ? (ເບິ່ງຮູບໜ້າປົກ)
19 ໃຜມີໜ້າຮັບຜິດຊອບປົກປ້ອງລູກຈາກອັນຕະລາຍ? ກໍຄືພໍ່ແມ່ * ລູກຂອງເຈົ້າເປັນຂອງຂວັນທີ່ມີຄ່າຫຼາຍເພາະເປັນ “ມູນ [ມໍລະດົກ] ມາແຕ່ພະເຢໂຫວາ.” (ເພງ. 127:3) ເປັນຄວາມຮັບຜິດຊອບຂອງເຈົ້າທີ່ຈະຕ້ອງປົກປ້ອງລູກ. ແຕ່ເຈົ້າຈະເຮັດແນວໃດເພື່ອປົກປ້ອງລູກຈາກການລ່ວງລະເມີດທາງເພດ?
20 ທຳອິດ ເຈົ້າຕ້ອງຮຽນຮູ້ວ່າການລ່ວງລະເມີດເດັກທາງເພດແມ່ນຫຍັງ. ເຈົ້າຕ້ອງຮູ້ວ່າຄົນແບບໃດທີ່ມັກລ່ວງລະເມີດເດັກທາງເພດແລະເຂົາເຈົ້າໃຊ້ວິທີໃດລໍ້ລວງເດັກ. ໃຫ້ສັງເກດເບິ່ງວ່າສະພາບການແບບໃດຫຼືຄົນແບບໃດທີ່ເປັນອັນຕະລາຍ. (ສຸພາ. 22:3; 24:3) ຂໍໃຫ້ຈື່ວ່າສ່ວນຫຼາຍແລ້ວ ຄົນທີ່ລ່ວງລະເມີດເດັກທາງເພດມັກເປັນຄົນທີ່ເດັກຮູ້ຈັກແລະໄວ້ໃຈ.
21 ສອງໃຫ້ພະຍາຍາມໃກ້ຊິດກັບລູກເພື່ອລູກຈະກ້າເວົ້ານຳແບບເປີດໃຈ. (ບັນຍັດ. 6:6, 7) ນີ້ໝາຍຄວາມວ່າຕ້ອງເປັນຜູ້ຟັງທີ່ດີ. (ຢໂກ. 1:19) ຈື່ໄວ້ວ່າເດັກທີ່ຖືກລ່ວງລະເມີດທາງເພດບໍ່ກ້າເວົ້າໃຫ້ໃຜຟັງ. ເຂົາເຈົ້າອາດຢ້ານວ່າຄົນອື່ນບໍ່ເຊື່ອຫຼືຖືກຄົນທີ່ເຮັດຜິດຂູ່ວ່າບໍ່ໃຫ້ບອກໃຜ. ຖ້າເຈົ້າສັງເກດເຫັນວ່າລູກມີພຶດຕິກຳທີ່ຜິດປົກກະຕິ ໃຫ້ພະຍາຍາມຖາມລູກແບບຜ່ອນສັ້ນຜ່ອນຍາວແລະຕັ້ງໃຈຟັງທຸກສິ່ງທີ່ລູກເວົ້າ.
22 ສາມ ໃຫ້ສອນລູກຂອງເຈົ້າ. ອະທິບາຍເລື່ອງເພດໂດຍໃຊ້ຂໍ້ມູນທີ່ເໝາະສົມກັບໄວຂອງລູກ. ສອນລູກວ່າຄວນເວົ້າຫຍັງແລະຄວນເຮັດແນວໃດຖ້າມີຄົນພະຍາຍາມຈັບບາຍລູກຢ່າງບໍ່ເໝາະສົມ. ໃຊ້ຂໍ້ມູນທີ່ອົງການຂອງພະເຈົ້າຈັດໃຫ້ໃນເລື່ອງວິທີປົກປ້ອງລູກ.—ເບິ່ງຂອບ “ ສອນຕົວເອງແລະສອນລູກ.”
23. ເຮົາຄວນຖືວ່າການລ່ວງລະເມີດເດັກທາງເພດເປັນແນວໃດ ແລະເຮົາຈະຕອບຄຳຖາມຫຍັງໃນບົດຄວາມຕໍ່ໄປ?
23 ເຮົາທີ່ເປັນພະຍານພະເຢໂຫວາ ເຮົາຖືວ່າການລ່ວງລະເມີດເດັກທາງເພດເປັນຄວາມຜິດທີ່ຮ້າຍແຮງຫຼາຍແລະເປັນການກະທຳທີ່ຊົ່ວຮ້າຍອີ່ຫຼີ! ເນື່ອງຈາກເຮົາຖືກຄຸ້ມຄອງດ້ວຍກົດໝາຍຂອງພະຄລິດ ເຮົາຈະບໍ່ປົກປ້ອງຜູ້ທີ່ລ່ວງລະເມີດເດັກທາງເພດ. ແຕ່ເຮົາຈະເຮັດແນວໃດເພື່ອຊ່ວຍຜູ້ທີ່ເຈັບປວດເພາະເຄີຍຖືກລ່ວງລະເມີດທາງເພດ? ເຮົາຈະຕອບຄຳຖາມນີ້ໃນບົດຄວາມຕໍ່ໄປ.
ເພງ 103 ຜູ້ບຳລຸງລ້ຽງຂອງຂວັນທີ່ເປັນມະນຸດ
^ ຂໍ້ 5 ບົດຄວາມນີ້ເຮົາຈະພິຈາລະນາວ່າເຮົາຈະປົກປ້ອງເດັກຈາກການຖືກລ່ວງລະເມີດທາງເພດໄດ້ແນວໃດ ແລະເຮົາຍັງຈະມາເບິ່ງວ່າຜູ້ເຖົ້າແກ່ຈະປົກປ້ອງປະຊາຄົມໄດ້ແນວໃດ ແລະພໍ່ແມ່ຈະປົກປ້ອງລູກຂອງຕົວເອງໄດ້ແນວໃດ.
^ ຂໍ້ 3 ການອະທິບາຍສຳນວນ: ການລ່ວງລະເມີດເດັກທາງເພດແມ່ນການທີ່ຜູ້ໃຫຍ່ໄດ້ເຮັດສິ່ງໃດສິ່ງໜຶ່ງກັບເດັກເພື່ອສະໜອງຄວາມຕ້ອງການທາງເພດຂອງຕົວເອງ. ສິ່ງນີ້ຍັງລວມເຖິງການມີເພດສຳພັນກັບເດັກ ການຮ່ວມເພດທາງປາກຫຼືທາງຮູທະວານ ການລູບຄຳອະໄວຍະວະເພດ ໜ້າເອິກ ກົ້ນ ຫຼືການກະທຳອື່ນໆທີ່ຜິດສິນລະທຳ. ເຖິງວ່າສ່ວນຫຼາຍຄົນທີ່ຕົກເປັນເຫຍື່ອຈະເປັນຜູ້ຍິງ ແຕ່ຜູ້ຊາຍຫຼາຍຄົນກໍຖືກລ່ວງລະເມີດທາງເພດຄືກັນ. ແລະເຖິງວ່າສ່ວນຫຼາຍຜູ້ທີ່ລ່ວງລະເມີດເດັກທາງເພດຈະເປັນຜູ້ຊາຍ ແຕ່ຜູ້ຍິງຈຳນວນໜຶ່ງກໍໄດ້ເຮັດຄືກັນ.
^ ຂໍ້ 5 ການອະທິບາຍສຳນວນ: ໃນບົດຄວາມນີ້ແລະບົດຄວາມຕໍ່ໄປ ຄຳວ່າ: “ຜູ້ທີ່ຕົກເປັນເຫຍື່ອ” ໝາຍເຖິງຄົນທີ່ຖືກລ່ວງລະເມີດທາງເພດຕັ້ງແຕ່ຕອນເປັນເດັກ. ເຮົາໃຊ້ຄຳນີ້ເພື່ອເຮັດໃຫ້ເຫັນແຈ້ງວ່າ ເດັກນັ້ນເປັນຜູ້ບໍລິສຸດ ລາວຖືກເຮັດໃຫ້ເຈັບປວດແລະຖືກເອົາປຽບ.
^ ຂໍ້ 11 ຖ້າຄົນໜຶ່ງເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງເພາະສາຍສຳພັນຂອງລາວກັບພະເຢໂຫວາອ່ອນແອ ນີ້ບໍ່ໄດ້ໝາຍຄວາມວ່າລາວຈະບໍ່ຮັບຜິດຊອບຕໍ່ສິ່ງທີ່ລາວເຮັດ ລາວຈະຕ້ອງຮັບຜິດຊອບຕໍ່ການກະທຳຂອງຕົນເອງ ແລະພະເຢໂຫວາຈະຕັດສິນຕາມສິ່ງທີ່ລາວເຮັດ.—ໂລມ 14:12
^ ຂໍ້ 16 ຜູ້ເຖົ້າແກ່ຈະບໍ່ຂໍໃຫ້ເດັກເວົ້າເລື່ອງນັ້ນຕໍ່ໜ້າຄົນທີ່ຖືກກ່າວຫາວ່າລ່ວງລະເມີດເດັກທາງເພດ. ພໍ່ແມ່ຫຼືຄົນອື່ນທີ່ເດັກໄວ້ໃຈອາດຈະເລົ່າໃຫ້ຜູ້ເຖົ້າແກ່ຟັງວ່າເດັກເວົ້າຫຍັງໃຫ້ຟັງແດ່. ເມື່ອເຮັດແບບນີ້ ເດັກຈະບໍ່ໄດ້ຮັບຄວາມເສຍຫາຍທາງຈິດໃຈຕື່ມອີກ.
^ ຂໍ້ 19 ຂໍ້ມູນທີ່ໃຫ້ກັບພໍ່ແມ່ຕໍ່ໄປນີ້ສາມາດໃຊ້ໄດ້ກັບຜູ້ປົກຄອງເດັກແລະຄົນອື່ນໆທີ່ຮັບຜິດຊອບເບິ່ງແຍງເດັກຄືກັນ.
