ຄວາມເຊື່ອ—ຄຸນລັກສະນະທີ່ຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເຂັ້ມແຂງ
ຄວາມເຊື່ອມີພະລັງຫຼາຍ. ຕົວຢ່າງ: ເຖິງວ່າຊາຕານຢາກທຳລາຍສາຍສຳພັນຂອງເຮົາກັບພະເຢໂຫວາ ແຕ່ຄວາມເຊື່ອຊ່ວຍເຮົາ “ກະທຳລູກສອນອັນຕິດໄຟຂອງຜູ້ຮ້າຍນັ້ນໃຫ້ມອດເສຍ.” (ເອເຟ. 6:16) ຖ້າເຮົາມີຄວາມເຊື່ອ ເຮົາຈະສາມາດອົດທົນກັບບັນຫາທີ່ໃຫຍ່ປານພູເຂົາໄດ້. ພະເຍຊູບອກລູກສິດວ່າ: “ຖ້າທ່ານມີຄວາມເຊື່ອໃຫຍ່ທໍ່ໃນຜັກກາດເມັດໜຶ່ງ ທ່ານຈະສັ່ງພູເຂົານີ້ວ່າ ‘ຈົ່ງເລື່ອນໄປຈາກທີ່ນີ້ໄປພຸ້ນ’ ແລະມັນຈະໄປ.” (ມັດ. 17:20) ຍ້ອນຄວາມເຊື່ອຊ່ວຍໃຫ້ສາຍສຳພັນຂອງເຮົາກັບພະເຢໂຫວາເຂັ້ມແຂງຂຶ້ນ ເຮົາຈຶ່ງຄວນພິຈາລະນາຄຳຖາມຕໍ່ໄປນີ້: ຄວາມເຊື່ອແມ່ນຫຍັງ? ສະພາບຫົວໃຈຂອງເຮົາສົ່ງຜົນຕໍ່ຄວາມເຊື່ອແນວໃດ? ເຮົາຈະເສີມສ້າງຄວາມເຊື່ອໃຫ້ເຂັ້ມແຂງຂຶ້ນໄດ້ແນວໃດ? ແລະເຮົາຄວນຈະເຊື່ອຜູ້ໃດ?—ໂລມ 4:3
ຄວາມເຊື່ອແມ່ນຫຍັງ?
ຄວາມເຊື່ອບໍ່ແມ່ນພຽງແຕ່ຍອມຮັບວ່າສິ່ງທີ່ພະຄຳພີບອກເປັນຄວາມຈິງ ເພາະແມ່ນແຕ່ “ຜີຮ້າຍທັງຫຼາຍກໍເຊື່ອ [ວ່າພະເຈົ້າມີແທ້] ດ້ວຍແລະເຂົາຢ້ານກົວຈົນຕົວສັ່ນ.” (ຢໂກ. 2:19) ຄວາມເຊື່ອແມ່ນຫຍັງ?
ຄືກັບທີ່ເຮົາໝັ້ນໃຈວ່າກາງເວັນກັບກາງຄືນຈະຢູ່ຕະຫຼອດໄປ ເຮົາກໍໝັ້ນໃຈຄືກັນວ່າຄຳສັນຍາຂອງພະເຈົ້າຈະເປັນຈິງ
ຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າຄວາມເຊື່ອມີ 2 ແງ່ມຸມ. ທຳອິດ “ຄວາມເຊື່ອຄືຄວາມໝັ້ນໃຈເພາະມີເຫດຜົນໜັກແໜ້ນວ່າສິ່ງທີ່ຫວັງໄວ້ຈະເກີດຂຶ້ນ.” (ເຫບ. 11:1, ລ.ມ. ສ່ວນ ກ) ຖ້າເຈົ້າມີຄວາມເຊື່ອ ເຈົ້າກໍຈະເຊື່ອແທ້ໆວ່າທຸກສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາເວົ້າເປັນຄວາມຈິງແລະຈະເກີດຂຶ້ນແທ້. ຕົວຢ່າງ ພະເຢໂຫວາບອກຊາວອິດສະລາແອນວ່າ: “ເມື່ອທ່ານທັງຫຼາຍຈະໃຫ້ຄຳສັນຍາຂອງເຮົາກັບກາງເວັນແລະກາງຄືນຍົກເລີກເສຍ ຈົນບໍ່ມີເວັນບໍ່ມີຄືນຕາມຍາມກຳນົດໄວ້ ເມື່ອນັ້ນຄຳສັນຍາຂອງເຮົາກັບດາວິດຂ້າໃຊ້ຂອງເຮົາຈະເປັນທີ່ຍົກເລີກເສຍດ້ວຍ.” (ຢເຣ. 33:20, 21) ເຈົ້າເຄີຍຢ້ານວ່າຕາເວັນຈະບໍ່ຂຶ້ນແລະຈະບໍ່ຕົກບໍ ເຊິ່ງຈະເຮັດໃຫ້ບໍ່ມີທັງກາງເວັນແລະກາງຄືນ? ຖ້າເຈົ້າເຊື່ອໃນກົດເກນທຳມະຊາດທີ່ວ່າໜ່ວຍໂລກປິ່ນອ້ອມຕົວມັນເອງແລະປິ່ນອ້ອມດວງອາທິດ ເຈົ້າກໍຈະເຊື່ອວ່າຜູ້ທີ່ສ້າງກົດເກນເຫຼົ່ານີ້ຈະເຮັດໃຫ້ຄຳເວົ້າຂອງພະອົງເປັນຈິງ.—ເອຊາ. 55:10, 11; ມັດ. 5:18
ທີສອງ ຄວາມເຊື່ອເປັນ “ຄວາມແນ່ໃຈເພາະມີຫຼັກຖານຊັດເຈນວ່າສິ່ງທີ່ເບິ່ງບໍ່ເຫັນນັ້ນມີຈິງ.” (ເຫບ. 11:1, ລ.ມ. ສ່ວນ ຂ) ມີຕົວຢ່າງຫຍັງທີ່ເຮັດໃຫ້ເຊື່ອວ່າສິ່ງທີ່ເບິ່ງບໍ່ເຫັນນັ້ນມີແທ້? ສົມມຸດມີເດັກນ້ອຍຖາມເຈົ້າວ່າ: ‘ເຈົ້າຮູ້ໄດ້ແນວໃດວ່າອາກາດມີແທ້?’ ເຖິງວ່າເຈົ້າຈະບໍ່ເຫັນອາກາດ ເຈົ້າກໍສາມາດຊ່ວຍໃຫ້ເດັກນ້ອຍເຫັນຫຼັກຖານວ່າອາກາດມີແທ້ ເຊັ່ນ: ການຫາຍໃຈ ຫຼືຕອນທີ່ມີລົມພັດແລະອື່ນໆ. ເມື່ອເດັກນ້ອຍໝັ້ນໃຈໃນຫຼັກຖານ ລາວກໍຈະຍອມຮັບວ່າສິ່ງທີ່ເບິ່ງບໍ່ເຫັນນັ້ນມີແທ້. ຄ້າຍຄືກັນ ຄວາມເຊື່ອກໍອີງໃສ່ຫຼັກຖານທີ່ໜັກແໜ້ນ.—ໂລມ 1:20
ສະພາບຫົວໃຈຂອງເຮົາສົ່ງຜົນຕໍ່ຄວາມເຊື່ອ
ເນື່ອງຈາກຄວາມເຊື່ອເກີດຈາກຫຼັກຖານທີ່ໜັກແໜ້ນ ດັ່ງນັ້ນ ເພື່ອຈະມີຄວາມເຊື່ອ ຄົນນັ້ນຕ້ອງຮັບເອົາ “ຄວາມຮູ້ທີ່ຖືກຕ້ອງເລື່ອງຄວາມຈິງ.” (1 ຕີໂມ. 2:4, ລ.ມ.) ການມີພຽງແຕ່ຄວາມຮູ້ຍັງບໍ່ພໍ ອັກຄະສາວົກໂປໂລບອກວ່າເຮົາຕ້ອງ “ເຊື່ອດ້ວຍໃຈ.” (ໂລມ 10:10) ຄົນເຮົາຕ້ອງບໍ່ພຽງແຕ່ເຊື່ອໃນຄວາມຈິງ ແຕ່ຕ້ອງເຫັນຄຸນຄ່າຄວາມຈິງນຳ. ເພາະການເຫັນຄຸນຄ່າຈະກະຕຸ້ນເຮົາໃຫ້ສະແດງຄວາມເຊື່ອອອກມາໂດຍການລົງມືເຮັດຕາມຄວາມຈິງຫຼືໃຊ້ຊີວິດໃນແບບທີ່ພະເຈົ້າພໍໃຈ. (ຢໂກ. 2:20) ແຕ່ຖ້າຄົນເຮົາບໍ່ເຫັນຄຸນຄ່າຄວາມຈິງແທ້ໆ ຕໍ່ໃຫ້ມີຫຼັກຖານໜັກແໜ້ນ ຄົນເຮົາກໍຍັງຈະຍຶດໝັ້ນກັບຄວາມຄິດແບບເກົ່າຫຼືເຮັດສິ່ງທີ່ຕົວເອງຕ້ອງການ. (2 ເປ. 3:3, 4; ຢູເດ 18) ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາຈຶ່ງເຫັນວ່າໃນສະໄໝທີ່ຂຽນຄຳພີໄບເບິນ ບໍ່ແມ່ນທຸກຄົນທີ່ເຫັນການອັດສະຈັນຈະມີຄວາມເຊື່ອ. (ຈົດເຊັນ. 14:11; ໂຢ. 12:37) ພະລັງບໍລິສຸດຂອງພະເຈົ້າຈະຊ່ວຍຄົນທີ່ເຫັນຄຸນຄ່າຄວາມຈິງແທ້ໆເທົ່ານັ້ນໃຫ້ມີຄວາມເຊື່ອ.—ຄລາ. 5:22; 2 ເທ. 2:10, 11
ວິທີທີ່ດາວິດມີຄວາມເຊື່ອທີ່ເຂັ້ມແຂງ
ກະສັດດາວິດເປັນຜູ້ໜຶ່ງໃນບັນດາຄົນທີ່ມີຄວາມເຊື່ອເຂັ້ມແຂງ. (ເຫບ. 11:32, 33) ແຕ່ບໍ່ແມ່ນທຸກຄົນໃນຄອບຄົວດາວິດຈະມີຄວາມເຊື່ອເຂັ້ມແຂງ. ຕົວຢ່າງ: ເອລີອາບເຊິ່ງເປັນອ້າຍກົກຂອງດາວິດ ຕອນທີ່ລາວໄດ້ຍິນດາວິດເວົ້າເຖິງໂຄລີອາດມາທ້າທາຍ ລາວຮ້າຍດາວິດເຊິ່ງສະແດງວ່າລາວຂາດຄວາມເຊື່ອ. (1 ຊາມ. 17:26-28) ບໍ່ມີໃຜເກີດມາແລ້ວຈະມີຄວາມເຊື່ອໂລດ ແລະບໍ່ມີໃຜສືບທອດຄວາມເຊື່ອໂດຍທາງກຳມະພັນຈາກພໍ່ແມ່ ດັ່ງນັ້ນ ຄວາມເຊື່ອຂອງດາວິດຈຶ່ງເກີດຈາກສາຍສຳພັນທີ່ລາວມີກັບພະເຈົ້າ.
ໃນຄຳເພງ 27 ດາວິດໄດ້ເປີດເຜີຍວິທີທີ່ລາວມີຄວາມເຊື່ອເຂັ້ມແຂງ. (ເພງ. 27:1) ລາວຄິດຕຶກຕອງ ກ່ຽວກັບປະສົບການທີ່ຜ່ານມາໃນຊີວິດ ແລະໄດ້ເຫັນວິທີທີ່ພະເຢໂຫວາຊ່ວຍລາວໃຫ້ຈັດການກັບພວກສັດຕູ. (ເພງ. 27:2, 3) ລາວເຫັນຄຸນຄ່າ ສິ່ງຕ່າງໆທີ່ພະເຢໂຫວາຈັດກຽມເລື່ອງການນະມັດສະການ. (ເພງ. 27:4) ນອກຈາກນັ້ນ ລາວຍັງນະມັດສະການ ພະເຈົ້າຮ່ວມກັບເພື່ອນຮ່ວມຄວາມເຊື່ອຂອງລາວໃນເຕັ້ນສັກສິດ. (ເພງ. 27:6) ລາວເພິ່ງພະເຢໂຫວາໂດຍການອະທິດຖານ ຢ່າງຈິງຈັງ. (ເພງ. 27:7, 8) ແລະລາວຍັງໄດ້ຮັບການສອນ ໃຫ້ຢູ່ໃນແນວທາງຂອງພະເຈົ້າ. (ເພງ. 27:11) ຄວາມເຊື່ອສຳຄັນຫຼາຍຕໍ່ດາວິດຈົນເຮັດໃຫ້ລາວເວົ້າວ່າ: “ຖ້າຂ້ອຍບໍ່ເຊື່ອ . . . ຕອນນີ້ຂ້ອຍຈະເປັນແນວໃດ?”—ເພງ. 27:13, ລ.ມ.
ວິທີທີ່ເສີມສ້າງຄວາມເຊື່ອໃຫ້ເຂັ້ມແຂງຂຶ້ນ
ຕາມທີ່ບອກໄວ້ໃນຄຳເພງ 27 ເຈົ້າສາມາດມີຄວາມເຊື່ອຄືກັບດາວິດໄດ້ ຖ້າເຈົ້າຮຽນແບບສິ່ງທີ່ລາວຄິດແລະເຮັດ. ເພື່ອຈະມີຄວາມເຊື່ອກໍຕ້ອງມີຄວາມຮູ້ທີ່ຖືກຕ້ອງ ດັ່ງນັ້ນ ແຮ່ງເຈົ້າສຶກສາຄຳພີໄບເບິນແລະໜັງສືຂອງອົງການຫຼາຍເທົ່າໃດ ກໍເປັນເລື່ອງງ່າຍຂຶ້ນທີ່ເຈົ້າຈະມີຄວາມເຊື່ອເຊິ່ງເປັນສ່ວນໜຶ່ງຂອງຜົນທີ່ເກີດຈາກພະລັງຂອງພະເຈົ້າ. (ເພງ. 1:2, 3) ຂໍໃຫ້ໃຊ້ເວລາຄິດຕຶກຕອງຕອນທີ່ເຈົ້າສຶກສາ. ການເຮັດແບບນີ້ຈະເຮັດໃຫ້ເຈົ້າເຫັນຄຸນຄ່າແລະສຳນຶກບຸນຄຸນຕໍ່ພະເຢໂຫວາຫຼາຍຂຶ້ນ. ເມື່ອເຈົ້າສຳນຶກບຸນຄຸນພະເຢໂຫວາຫຼາຍຂຶ້ນ ເຈົ້າກໍຢາກຈະສະແດງຄວາມເຊື່ອໂດຍນະມັດສະການພະອົງຢູ່ການປະຊຸມປະຊາຄົມ ແລະປະກາດເລື່ອງຄວາມຫວັງກັບຄົນອື່ນ. (ເຫບ. 10:23-25) ນອກຈາກນັ້ນ ເຮົາຍັງພິສູດວ່າເຮົາສະແດງຄວາມເຊື່ອເມື່ອເຮົາ “ອະທິດຖານແລະບໍ່ທໍ້ຖອຍ.” (ລືກາ 18:1-8, ລ.ມ.) ດັ່ງນັ້ນ ຂໍໃຫ້ເຮົາ “ອ້ອນວອນ [ພະເຢໂຫວາ] ບໍ່ເຊົາບໍ່ຂາດ” ແລະໄວ້ວາງໃຈວ່າ ‘ພະອົງເປັນຫ່ວງເຮົາ.’ (1 ເທ. 5:17; 1 ເປ. 5:7, ທ.ປ.) ຄວາມເຊື່ອຈະກະຕຸ້ນເຮົາໃຫ້ລົງມືເຮັດສິ່ງທີ່ຖືກຕ້ອງ ແລະເມື່ອເຮົາເຮັດສິ່ງທີ່ຖືກຕ້ອງ ເຮົາກໍຈະມີຄວາມເຊື່ອທີ່ເຂັ້ມແຂງຂຶ້ນ.—ຢໂກ. 2:22
ສະແດງຄວາມເຊື່ອໃນພະເຍຊູ
ໃນຄືນທີ່ພະເຍຊູຕາຍ ເພິ່ນໄດ້ບອກກັບພວກລູກສິດວ່າ: “ຂໍໃຫ້ສະແດງຄວາມເຊື່ອໃນພະເຈົ້າ ແລະສະແດງຄວາມເຊື່ອໃນຕົວຂ້ອຍດ້ວຍ.” (ໂຢ. 14:1, ລ.ມ.) ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາຕ້ອງບໍ່ພຽງແຕ່ສະແດງຄວາມເຊື່ອໃນພະເຢໂຫວາ ແຕ່ຕ້ອງສະແດງຄວາມເຊື່ອໃນພະເຍຊູນຳ. ແລ້ວເຈົ້າຈະສະແດງຄວາມເຊື່ອໃນພະເຍຊູໄດ້ແນວໃດ? ໃຫ້ເຮົາມາພິຈາລະນາ 3 ວິທີ.
ການສະແດງຄວາມເຊື່ອໃນພະເຍຊູໝາຍເຖິງຫຍັງ?
ວິທີທີ 1 ໃຫ້ເບິ່ງຄ່າໄຖ່ເປັນຂອງຂວັນທີ່ພະເຈົ້າໃຫ້ເຈົ້າເປັນສ່ວນຕົວ. ອັກຄະສາວົກໂປໂລບອກວ່າ: “ຂ້ອຍໃຊ້ຊີວິດຕາມຄວາມເຊື່ອໃນເພິ່ນເຊິ່ງເປັນລູກຂອງພະເຈົ້າ ເພິ່ນຮັກຂ້ອຍແລະສະລະຊີວິດເພື່ອຂ້ອຍ.” (ຄລາ. 2:20, ລ.ມ.) ຖ້າເຈົ້າສະແດງຄວາມເຊື່ອໃນພະເຍຊູ ເຈົ້າກໍຈະເຊື່ອແທ້ໆວ່າຄ່າໄຖ່ຂອງເພິ່ນມີໄວ້ສຳລັບເຈົ້າ ເຊື່ອວ່າຄ່າໄຖ່ເຮັດໃຫ້ເຈົ້າໄດ້ຮັບການອະໄພບາບ ມີຄວາມຫວັງທີ່ຈະມີຊີວິດຕະຫຼອດໄປ ແລະເປັນຫຼັກຖານທີ່ໜັກແໜ້ນທີ່ສຸດວ່າພະເຈົ້າຮັກເຈົ້າ. (ໂລມ 8:32, 38, 39; ເອເຟ. 1:7) ຖ້າເຈົ້າເຊື່ອແທ້ໆວ່າຄ່າໄຖ່ສາມາດຊ່ວຍເຈົ້າໄດ້ ເຈົ້າກໍຈະບໍ່ຮູ້ສຶກຜິດແລະຮູ້ສຶກບໍ່ດີກັບຕົວເອງ.—2 ເທ. 2:16, 17
ວິທີທີ 2 ອະທິດຖານໂດຍອາໄສຄ່າໄຖ່ຂອງພະເຍຊູເພື່ອຈະໃກ້ຊິດກັບພະເຢໂຫວາ. ຍ້ອນຄ່າໄຖ່ ເຮົາຈຶ່ງສາມາດອະທິດຖານເຖິງພະເຢໂຫວາແລະ “ມີໃຈກ້າຫຍັບເຂົ້າໄປເຖິງພະທີ່ນັ່ງແຫ່ງພະຄຸນ ເພື່ອພວກເຮົາຈະໄດ້ຮັບຄວາມອີ່ດູແລະຈະໄດ້ພົບພະຄຸນຊ່ອຍໃນເວລາທີ່ຕ້ອງປະສົງ.” (ເຫບ. 4:15, 16; 10:19-22) ການອະທິດຖານເຮັດໃຫ້ເຮົາຕັ້ງໃຈຫຼາຍຂຶ້ນທີ່ຈະຕ້ານທານການລໍ້ໃຈໃຫ້ເຮັດບາບ.—ລືກາ 22:40
ວິທີທີ 3 ເຊື່ອຟັງພະເຍຊູ. ອັກຄະສາວົກໂຢຮັນຂຽນວ່າ: “ຜູ້ທີ່ເຊື່ອໃນພະບຸດນັ້ນກໍມີຊີວິດອັນຕະຫຼອດໄປເປັນນິດ ແຕ່ວ່າຜູ້ທີ່ບໍ່ເຊື່ອຟັງພະບຸດນັ້ນກໍຈະບໍ່ເຫັນຊີວິດ ແຕ່ວ່າຄວາມຄຽດຂອງພະເຈົ້າກໍຕັ້ງຢູ່ເທິງຜູ້ນັ້ນ.” (ໂຢ. 3:36) ຂໍສັງເກດສິ່ງທີ່ໂຢຮັນບອກວ່າ ການສະແດງຄວາມເຊື່ອກົງກັນຂ້າມກັບການບໍ່ເຊື່ອຟັງ. ດັ່ງນັ້ນ ເຈົ້າສາມາດສະແດງຄວາມເຊື່ອໃນພະເຍຊູໄດ້ເມື່ອເຈົ້າເຊື່ອຟັງເພິ່ນ. ເຈົ້າຈະເຊື່ອຟັງເພິ່ນໄດ້ໂດຍເຮັດຕາມ “ພະບັນຍັດຂອງພະຄລິດ” ເຊິ່ງກໍຄືເຊື່ອຟັງທຸກສິ່ງທີ່ເພິ່ນສັ່ງແລະສອນ. (ຄລາ. 6:2) ນອກຈາກນັ້ນ ເຈົ້າຍັງເຊື່ອຟັງພະເຍຊູໄດ້ໂດຍເຮັດຕາມຄຳແນະນຳທີ່ເພິ່ນໃຫ້ຜ່ານທາງ “ທາດທີ່ສັດຊື່ແລະສຸຂຸມ.” (ມັດ. 24:45, ລ.ມ.) ຖ້າເຈົ້າເຊື່ອຟັງພະເຍຊູ ເຈົ້າກໍຈະມີກຳລັງທີ່ຈະອົດທົນກັບບັນຫາທີ່ເປັນຄືກັບພາຍຸໄດ້.—ລືກາ 6:47, 48
“ຈົ່ງຈຳເລີນຂຶ້ນໃນຄວາມເຊື່ອອັນບໍລິສຸດຂອງພວກທ່ານ”
ມີເທື່ອໜຶ່ງ ຜູ້ຊາຍຄົນໜຶ່ງເວົ້າກັບພະເຍຊູວ່າ: “ຂ້ອຍເຊື່ອ ແຕ່ຖ້າຂ້ອຍຍັງບໍ່ເຊື່ອຫຼາຍພໍ ຊ່ວຍເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍມີຄວາມເຊື່ອຫຼາຍຂຶ້ນແດ່.” (ມໂກ. 9:24, ລ.ມ.) ຜູ້ຊາຍຄົນນີ້ມີຄວາມເຊື່ອແດ່ແລ້ວ ແຕ່ລາວຍອມຮັບຢ່າງຖ່ອມໃຈວ່າລາວຕ້ອງມີຄວາມເຊື່ອຫຼາຍຂຶ້ນ. ເຮົາທຸກຄົນກໍເປັນຄືກັບຜູ້ຊາຍຄົນນີ້ ບາງສະຖານະການທີ່ເຮົາເຈິອາດເຮັດໃຫ້ເຮົາຕ້ອງມີຄວາມເຊື່ອຫຼາຍຂຶ້ນ. ທີ່ຈິງ ເຮົາທຸກຄົນສາມາດເສີມສ້າງຄວາມເຊື່ອຂອງຕົວເອງໃຫ້ເຂັ້ມແຂງຂຶ້ນໄດ້ຕັ້ງແຕ່ຕອນນີ້. ດັ່ງທີ່ເຮົາໄດ້ຮຽນແລ້ວວ່າ ເຮົາຈະມີຄວາມເຊື່ອຫຼາຍຂຶ້ນໄດ້ເມື່ອເຮົາສຶກສາຄຳພີໄບເບິນແລະຄິດຕຶກຕອງ ເຊິ່ງຈະເຮັດໃຫ້ເຮົາສຳນຶກບຸນຄຸນພະເຢໂຫວາຫຼາຍຂຶ້ນ. ນອກຈາກນັ້ນ ຄວາມເຊື່ອຂອງເຮົາຈະເຂັ້ມແຂງຂຶ້ນເມື່ອເຮົານະມັດສະການພະອົງຮ່ວມກັນກັບພີ່ນ້ອງ ປະກາດເລື່ອງຄວາມຫວັງຂອງເຮົາກັບຄົນອື່ນ ແລະອະທິດຖານເປັນປະຈຳ. ເມື່ອເຮົາເສີມສ້າງຄວາມເຊື່ອຂອງເຮົາໃຫ້ເຂັ້ມແຂງຂຶ້ນ ເຮົາກໍຈະໄດ້ຮັບລາງວັນທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ທີ່ສຸດ. ຄຳພີໄບເບິນກະຕຸ້ນເຮົາວ່າ: “ພີ່ນ້ອງຜູ້ເປັນທີ່ຮັກເອີຍ ຈົ່ງຈຳເລີນຂຶ້ນໃນຄວາມເຊື່ອອັນບໍລິສຸດຂອງພວກທ່ານ . . . ຈົ່ງຮັກສາຕົວໄວ້ໃນຄວາມຮັກຂອງພະເຈົ້າ.”—ຢູເດ 20, 21
ເລື່ອງທີ່ເຈົ້າອາດຈະມັກ
ຫໍສັງເກດການສະບັບສຶກສາ
ຄວາມດີ—ເຮົາຈະພັດທະນາຄຸນລັກສະນະນີ້ໄດ້ແນວໃດ?
ຄວາມດີແມ່ນຫຍັງ? ເປັນຫຍັງເຮົາຕ້ອງພະຍາຍາມພັດທະນາຄຸນລັກສະນະນີ້?
