ຄົນທີ່ໃຫ້ຢ່າງໃຈກວ້າງກໍມີຄວາມສຸກ
“ການປະທານໃຫ້ກໍເປັນເຫດໃຫ້ມີຄວາມສຸກ.”—ກິດຈະການ 20:35
1. ອັນໃດພິສູດໃຫ້ເຫັນວ່າພະເຢໂຫວາໃຈກວ້າງ?
ມີຢູ່ໄລຍະໜຶ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາເຄີຍຢູ່ຜູ້ດຽວ. ຕໍ່ມາ ພະອົງໄດ້ຕັດສິນໃຈສ້າງທູດສະຫວັນແລະມະນຸດ. ພະເຢໂຫວາເປັນ “ພະເຈົ້າຜູ້ມີຄວາມສຸກ” ພະອົງມັກໃຫ້ສິ່ງທີ່ດີໆ. (1 ຕີໂມເຕ 1:11; ຢາໂກໂບ 1:17) ແລະຍ້ອນພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ເຮົາມີຄວາມສຸກຄືກັນ ພະອົງຈຶ່ງສອນເຮົາໃຫ້ເປັນຄົນໃຈກວ້າງ.—ໂລມ 1:20
2, 3. (ກ) ເປັນຫຍັງການເປັນຄົນໃຈກວ້າງຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ມີຄວາມສຸກ? (ຂ) ເຮົາຈະຮຽນຮູ້ຫຍັງໃນບົດຄວາມນີ້?
2 ພະເຈົ້າສ້າງມະນຸດຕາມຮູບແບບຂອງພະອົງ. (ຕົ້ນເດີມ 1:27) ນີ້ໝາຍຄວາມວ່າພະເຢໂຫວາສ້າງເຮົາໃຫ້ມີຄຸນລັກສະນະຕ່າງໆຄືກັບພະອົງ. ດັ່ງນັ້ນ ເພື່ອຈະໄດ້ຮັບພອນຈາກພະເຢໂຫວາແລະມີຄວາມສຸກແທ້ ເຮົາຕ້ອງເຮັດຕາມຕົວຢ່າງຂອງພະອົງ. ເຮົາຈຳເປັນຕ້ອງສົນໃຈຄົນອື່ນແລະເປັນຜູ້ໃຫ້ຢ່າງໃຈກວ້າງ. (ຟີລິບ 2:3, 4; ຢາໂກໂບ 1:5) ຍ້ອນຫຍັງ? ຍ້ອນພະເຢໂຫວາໄດ້ອອກແບບເຮົາມາແນວນີ້. ເຖິງວ່າເຮົາບໍ່ສົມບູນແບບ ແຕ່ເຮົາກໍສາມາດຮຽນແບບພະເຢໂຫວາແລະເປັນຄົນໃຈກວ້າງໄດ້.
3 ຕອນນີ້ເຮົາຈະມາເບິ່ງບົດຮຽນບາງຢ່າງທີ່ຄຳພີໄບເບິນສອນເຮົາກ່ຽວກັບການເປັນຄົນໃຈກວ້າງ. ເຮົາຈະຮຽນຮູ້ວ່າເປັນຫຍັງພະເຢໂຫວາພໍໃຈເມື່ອເຮົາໃຈກວ້າງ. ເຮົາຍັງຈະຮຽນຮູ້ອີກວ່າການເປັນຄົນໃຈກວ້າງຊ່ວຍເຮົາແນວໃດໃຫ້ເຮັດວຽກທີ່ພະເຢໂຫວາມອບໝາຍ ແລະເປັນຫຍັງເຮົາມີຄວາມສຸກເມື່ອເຮົາໃຈກວ້າງ. ນອກຈາກນັ້ນ ເຮົາຍັງຈະມາເບິ່ງວ່າເປັນຫຍັງເຮົາຄວນພະຍາຍາມເປັນຄົນໃຈກວ້າງຕໍ່ໆໄປ.
ພະເຢໂຫວາພໍໃຈເມື່ອເຮົາເປັນຄົນໃຈກວ້າງ
4, 5. ພະເຢໂຫວາແລະພະເຍຊູໄດ້ໃຈກວ້າງແນວໃດ ແລະເປັນຫຍັງເຮົາຄວນຮຽນແບບພວກເພິ່ນ?
4 ພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ເຮົາຮຽນແບບພະອົງ ດັ່ງນັ້ນ ເມື່ອເຮົາເປັນຄົນໃຈກວ້າງເຮົາກໍເຮັດໃຫ້ພະອົງມີຄວາມສຸກ. (ເອເຟດ 5:1) ພະເຢໂຫວາຍັງຢາກເຫັນມະນຸດມີຄວາມສຸກຄືກັນ. ເຮົາຮູ້ເລື່ອງນີ້ໄດ້ຈາກວິທີທີ່ພະອົງສ້າງເຮົາ ສ້າງໂລກທີ່ສວຍງາມ ແລະໃຫ້ເຮົາມີທຸກສິ່ງກໍເພື່ອເຮັດໃຫ້ເຮົາມີຄວາມສຸກ. (ຄຳເພງ 104:24; 139:13-16) ດັ່ງນັ້ນ ເມື່ອເຮົາເຮັດໃຫ້ຄົນອື່ນມີຄວາມສຸກ ເຮົາກໍສັນລະເສີນພະເຢໂຫວາ.
5 ເຮົາຄວນຮຽນແບບພະເຍຊູຄືກັນ ເພິ່ນວາງແບບຢ່າງທີ່ສົມບູນແບບໄວ້ໃຫ້ເຫັນວ່າມະນຸດຈະເປັນຄົນໃຈກວ້າງໄດ້ແນວໃດ. ເພິ່ນບອກວ່າ: “ບຸດມະນຸດໄດ້ມາບໍ່ໃຊ່ຈະເປັນທີ່ບົວລະບັດ ແຕ່ວ່າເພື່ອຈະບົວລະບັດແລະເພື່ອຈະປະທານຊີວິດຂອງພະອົງໃຫ້ເປັນລາຄາໄຖ່ໂທດຄົນຫຼາຍຄົນ.” (ມັດທາຍ 20:28) ແລະອັກຄະສາວົກໂປໂລກໍກະຕຸ້ນຄລິດສະຕຽນວ່າ: “ໃຫ້ພວກເຈົ້າຄິດແບບດຽວກັບພະຄລິດເຍຊູ. ທ່ານຍອມສະລະທຸກສິ່ງແລະມາຮັບເອົາສະພາບທາດ.” (ຟີລິບ 2:5, 7, ລ.ມ.) ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາສາມາດຖາມຕົວເອງວ່າ: ‘ຂ້ອຍສາມາດເຮັດຕາມຕົວຢ່າງຂອງພະເຍຊູຢ່າງໃກ້ຊິດຫຼາຍຍິ່ງຂຶ້ນໄດ້ບໍ?’—ອ່ານ 1 ເປໂຕ 2:21
6. ພະເຍຊູໄດ້ສອນຫຍັງເຮົາເລື່ອງເພື່ອນບ້ານຊາວສະມາລີ? (ເບິ່ງຮູບທຳອິດ)
6 ພະເຢໂຫວາພໍໃຈເມື່ອເຮົາເຮັດຕາມຕົວຢ່າງທີ່ສົມບູນແບບຂອງພະອົງແລະພະເຍຊູ. ໂດຍສົນໃຈຜູ້ຄົນແລະຊອກຫາວິທີທີ່ຈະຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າ. ພະເຍຊູເຮັດໃຫ້ເຫັນວ່າເລື່ອງນີ້ສຳຄັນຫຼາຍສໍ່າໃດຕອນທີ່ເພິ່ນເລົ່າເລື່ອງເພື່ອນບ້ານຊາວສະມາລີ. (ອ່ານລືກາ 10:29-37) ເພິ່ນສອນພວກລູກສິດວ່າຕ້ອງຊ່ວຍເຫຼືອຄົນອື່ນ ບໍ່ວ່າເຂົາເຈົ້າຈະເປັນໃຜຫຼືມາຈາກໃສກໍຕາມ. ເຈົ້າຈື່ໄດ້ບໍວ່າເປັນຫຍັງພະເຍຊູຈຶ່ງເລົ່າເລື່ອງນີ້? ຍ້ອນວ່າຜູ້ຊາຍຊາວຢິວຄົນໜຶ່ງຖາມເພິ່ນວ່າ: “ຜູ້ໃດເປັນເພື່ອນບ້ານຂອງຂ້າພະເຈົ້າ?” ຄຳຕອບຂອງພະເຍຊູສອນເຮົາວ່າຖ້າເຮົາຢາກໃຫ້ພະເຢໂຫວາພໍໃຈ ເຮົາຕ້ອງເປັນຄົນໃຈກວ້າງຄືກັບຊາວສະມາລີ.
7. ເຮົາຈະສະແດງໃຫ້ເຫັນແນວໃດວ່າເຮົາເຊື່ອໝັ້ນວ່າວິທີຂອງພະເຢໂຫວາໃນການເຮັດສິ່ງຕ່າງໆດີທີ່ສຸດ?
7 ອີກເຫດຜົນໜຶ່ງທີ່ເຮົາຕ້ອງເປັນຄົນໃຈກວ້າງແມ່ນກ່ຽວຂ້ອງກັບສິ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນໃນສວນເອເດນ. ຊາຕານອ້າງວ່າອາດາມແລະເອວາຈະມີຄວາມສຸກຫຼາຍກວ່າ ຖ້າເຂົາເຈົ້າບໍ່ເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາແລະຄິດເຖິງແຕ່ຕົວເອງ. ເອວາເຫັນແກ່ຕົວແລະຢາກເປັນຄືກັບພະເຈົ້າ ແລະອາດາມກໍເຫັນແກ່ຕົວ ລາວຢາກເຮັດໃຫ້ເມຍພໍໃຈຫຼາຍກວ່າຢາກເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາພໍໃຈ. (ຕົ້ນເດີມ 3:4-6) ຜົນກໍຄືເຮັດໃຫ້ເກີດຜົນເສຍຫາຍຮ້າຍແຮງ. ເຫັນໄດ້ແຈ້ງວ່າບໍ່ມີໃຜມີຄວາມສຸກໄດ້ຖ້າເປັນຄົນເຫັນແກ່ຕົວ. ແຕ່ຖ້າເຮົາໃຈກວ້າງແລະບໍ່ເຫັນແກ່ຕົວກໍສະແດງວ່າເຮົາເຊື່ອໝັ້ນວ່າວິທີຂອງພະເຢໂຫວາໃນການເຮັດສິ່ງຕ່າງໆດີທີ່ສຸດ.
ເຮັດວຽກທີ່ພະເຈົ້າມອບໝາຍໃຫ້ເຮົາເຮັດ
8. ເປັນຫຍັງອາດາມແລະເອວາຄວນຄິດເຖິງຄົນອື່ນ?
8 ເຖິງວ່າຈະມີແຕ່ອາດາມແລະເອວາຢູ່ໃນສວນເອເດນ ແຕ່ເຂົາເຈົ້າກໍຄວນຄິດເຖິງຄົນອື່ນນຳ. ຍ້ອນຫຍັງ? ພະເຢໂຫວາມອບໝາຍວຽກໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເຮັດ. ພະອົງບອກເຂົາເຈົ້າໃຫ້ມີລູກມີຫຼານຈົນເຕັມໂລກແລະເຮັດໃຫ້ໂລກເປັນສວນອຸທິຍານ. (ຕົ້ນເດີມ 1:28) ອາດາມກັບເອວາຄວນຄິດເຖິງລູກຫຼານແລະຢາກໃຫ້ເຂົາເຈົ້າມີຄວາມສຸກ ຄືກັບທີ່ພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ທຸກຄົນມີຄວາມສຸກ. ພະອົງຄາດໝາຍໃຫ້ທຸກຄົນໃນຄອບຄົວຂອງອາດາມແລະເອວາຮ່ວມມືກັນເຮັດໃຫ້ທັງໂລກເປັນສວນອຸທິຍານ. ນີ້ເປັນວຽກທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ແທ້ໆ!
9. ເປັນຫຍັງການເຮັດໃຫ້ໂລກເປັນສວນອຸທິຍານຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ມະນຸດມີຄວາມສຸກ?
9 ມະນຸດທີ່ສົມບູນແບບຍັງຕ້ອງຮ່ວມມືເຮັດວຽກກັບພະເຢໂຫວາຢ່າງເຕັມທີເພື່ອຈະເຮັດໃຫ້ໂລກເປັນສວນອຸທິຍານແລະເຮັດໃຫ້ໃຈປະສົງຂອງພະອົງສຳເລັດ. ໂດຍວິທີນີ້ ເຂົາເຈົ້າກໍຈະໄດ້ເຂົ້າໄປໃນບ່ອນຢຸດພັກຂອງພະອົງ. (ເຫບເລີ 4:11) ຂໍໃຫ້ນຶກພາບວ່າວຽກນີ້ຈະເຮັດໃຫ້ອີ່ມໃຈພໍໃຈແລະມີຄວາມສຸກຫຼາຍສໍ່າໃດ! ພະເຢໂຫວາຈະຕ້ອງອວຍພອນຫຼາຍແທ້ໆຖ້າເຂົາເຈົ້າສົນໃຈຄົນອື່ນແລະບໍ່ເຫັນແກ່ຕົວ.
10, 11. ສິ່ງໃດຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ປະກາດແລະເຮັດໃຫ້ຄົນເປັນລູກສິດ?
10 ໃນທຸກມື້ນີ້ ພະເຢໂຫວາໄດ້ມອບວຽກທີ່ພິເສດໃຫ້ເຮົາເຮັດ. ພະອົງຢາກໃຫ້ເຮົາປະກາດແລະເຮັດໃຫ້ຄົນເປັນລູກສິດ. ເພື່ອຈະເຮັດວຽກນີ້ເຮົາຕ້ອງສົນໃຈຜູ້ຄົນແທ້ໆ. ທີ່ຈິງ ເຮົາຈະສາມາດເຮັດວຽກນີ້ຕໍ່ໆໄປໄດ້ກໍຕໍ່ເມື່ອເຮົາມີແຮງກະຕຸ້ນທີ່ຖືກຕ້ອງ ເຊັ່ນ: ເຮົາຕ້ອງຮັກພະເຢໂຫວາແລະຮັກຜູ້ຄົນ.
11 ໂປໂລບອກວ່າລາວກັບພີ່ນ້ອງຄລິດສະຕຽນຄົນອື່ນໆໃນສະຕະວັດທຳອິດເປັນ “ເພື່ອນຮ່ວມງານກັບພະເຈົ້າ” ຍ້ອນວ່າເຂົາເຈົ້າປະກາດແລະສອນຄວາມຈິງໃຫ້ຜູ້ຄົນ. (1 ໂກລິນໂທ 3:6, 9, ລ.ມ.) ທຸກມື້ນີ້ ເຮົາກໍສາມາດເປັນ “ເພື່ອນຮ່ວມງານກັບພະເຈົ້າ” ໄດ້ຄືກັນໂດຍໃຈກວ້າງໃນການໃຊ້ເວລາ ກຳລັງ ແລະວັດຖຸສິ່ງຂອງເພື່ອສະໜັບສະໜູນວຽກປະກາດທີ່ພະເຈົ້າມອບໝາຍໃຫ້ເຮັດ. ນີ້ເປັນກຽດທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ແທ້ໆ!
ການຊ່ວຍຄົນອື່ນໃຫ້ຮຽນຮູ້ຄວາມຈິງຈະເຮັດໃຫ້ມີຄວາມສຸກຫຼາຍ (ເບິ່ງຂໍ້ 12)
12, 13. ເຈົ້າຄິດວ່າອັນໃດເປັນລາງວັນຂອງການສອນຄົນໃຫ້ເປັນລູກສິດ?
12 ການເປັນຄົນໃຈກວ້າງໂດຍໃຊ້ເວລາແລະກຳລັງໃນການປະກາດແລະສອນເຮັດໃຫ້ເຮົາມີຄວາມສຸກຫຼາຍແທ້ໆ. ພີ່ນ້ອງຫຼາຍຄົນທີ່ນຳການສຶກສາກໍບອກແບບນີ້ຄືກັນ. ເຮົາມີຄວາມສຸກຫຼາຍແທ້ໆທີ່ເຫັນນັກສຶກສາຂອງເຮົາຮູ້ສຶກຕື່ນເຕັ້ນເມື່ອເຂົ້າໃຈສິ່ງທີ່ຄຳພີໄບເບິນສອນ ມີຄວາມເຊື່ອຫຼາຍຂຶ້ນ ປ່ຽນແປງຊີວິດຂອງຕົວເອງ ແລະເລີ່ມບອກຄົນອື່ນໆກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ໄດ້ຮຽນຮູ້. ພະເຍຊູກໍມີຄວາມສຸກຫຼາຍຄືກັນ ເມື່ອຜູ້ປະກາດ 70 ຄົນທີ່ເພິ່ນສົ່ງອອກໄປ “ໄດ້ຫຼົບມາດ້ວຍຄວາມຍິນດີ” ຍ້ອນເຂົາເຈົ້າພົບປະສົບການທີ່ດີ.—ລືກາ 10:17-21
13 ພີ່ນ້ອງຂອງເຮົາທົ່ວໂລກມີຄວາມຍິນດີຫຼາຍເມື່ອເຫັນວ່າຄຳພີໄບເບິນຊ່ວຍຜູ້ຄົນໃຫ້ປັບປຸງຊີວິດຂອງຕົວເອງ. ຕົວຢ່າງ: ພີ່ນ້ອງຍິງໂສດຄົນໜຶ່ງຊື່ແອນນາຢາກຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາຫຼາຍຂຶ້ນ. * (ເບິ່ງໄຂເງື່ອນ) ດັ່ງນັ້ນ ລາວຈຶ່ງຍ້າຍໄປເອີຣົບຕາເວັນອອກ ເຊິ່ງເປັນເຂດທີ່ຕ້ອງການຜູ້ປະກາດຫຼາຍກວ່າ. ລາວບອກວ່າ: “ຢູ່ທີ່ນີ້ຂ້ອຍໄດ້ນຳການສຶກສາກັບຫຼາຍຄົນ ຂ້ອຍມັກຫຼາຍແທ້ໆ. ວຽກຮັບໃຊ້ເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍມີຄວາມສຸກຫຼາຍ. ເມື່ອຂ້ອຍເມືອເຮືອນ ຂ້ອຍບໍ່ມີເວລາຄິດເລື່ອງຂອງຕົວເອງເລີຍ ເພາະຂ້ອຍຄິດເຖິງຄວາມກັງວົນແລະບັນຫາທີ່ນັກສຶກສາປະສົບ. ຂ້ອຍພະຍາຍາມຊອກຫາວິທີທີ່ຈະໃຫ້ກຳລັງໃຈແລະຊ່ວຍເຫຼືອເຂົາເຈົ້າ. ທັງໝົດນີ້ເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍໝັ້ນໃຈວ່າ ‘ການປະທານໃຫ້ກໍເປັນເຫດໃຫ້ມີຄວາມສຸກຫຼາຍກວ່າການຮັບເອົາ.’”—ກິດຈະການ 20:35
ບໍ່ສຳຄັນວ່າຜູ້ຄົນຈະຕອບຮັບແນວໃດ ການປະກາດຂ່າວສານຂອງພະເຈົ້າກໍເຮັດໃຫ້ເຮົາມີຄວາມສຸກ
14. ເຈົ້າຈະມີຄວາມສຸກໃນການປະກາດໄດ້ແນວໃດເຖິງວ່າຈະບໍ່ມີໃຜຟັງ?
14 ເຖິງວ່າຈະບໍ່ມີໃຜຟັງເຮົາປະກາດ ແຕ່ເຮົາກໍສາມາດມີຄວາມສຸກໄດ້ ເພາະເຮົາເປີດໂອກາດໃຫ້ຜູ້ຄົນໄດ້ຍິນຂ່າວດີ. ພະເຢໂຫວາຄາດໝາຍໃຫ້ເຮົາເຮັດຄືກັບເອເຊກຽນ ພະອົງບອກວ່າ: “ເຖິງແມ່ນວ່າເຂົາຈະຟັງຫຼືບໍ່ກໍຕາມ ເຈົ້າຈະຕ້ອງບອກສິ່ງທີ່ເຮົາບອກເຈົ້າໃຫ້ກ່າວ.” (ເອເຊກຽນ 2:7, ທ.ປ.; ເອຊາອີ 43:10) ດັ່ງນັ້ນ ບໍ່ສຳຄັນວ່າຜູ້ຄົນຈະຕອບຮັບແນວໃດ ພະເຢໂຫວາເຫັນຄຸນຄ່າໃນຄວາມພະຍາຍາມຂອງເຮົາ. (ອ່ານເຫບເລີ 6:10) ພີ່ນ້ອງຄົນໜຶ່ງເວົ້າກ່ຽວກັບວຽກຮັບໃຊ້ຂອງລາວວ່າ: “ຝ່າຍເຮົາເຮົາໄດ້ປູກໄວ້ ທ່ານອະໂປໂລໄດ້ຮົດນໍ້າ ແຕ່ວ່າພະເຈົ້າໄດ້ໂຜດໃຫ້ເກີດໝາກ.”—1 ໂກລິນໂທ 3:6
ເມື່ອເຮົາໄປຢາມເຮືອນທຸກຫຼັງໃນເຂດປະກາດຂອງເຮົາ ເຮົາກໍໃຫ້ທຸກຄົນມີໂອກາດໄດ້ຟັງຂ່າວສານຂອງພະເຈົ້າ (ເບິ່ງຂໍ້ 14)
ວິທີທີ່ເຮົາສາມາດເປັນຄົນມີຄວາມສຸກ
15. ເຮົາຄວນເປັນຄົນໃຈກວ້າງສະເພາະແຕ່ກັບຄົນທີ່ເຫັນຄຸນຄ່າເທົ່ານັ້ນບໍ? ຂໍໃຫ້ອະທິບາຍ.
15 ພະເຍຊູຢາກໃຫ້ເຮົາເປັນຄົນໃຈກວ້າງເຊິ່ງຈະເຮັດໃຫ້ເຮົາມີຄວາມສຸກ. ເມື່ອເຮົາໃຈກວ້າງ ຄົນອື່ນໆກໍຈະໃຈກວ້າງກັບເຮົາຄືກັນ. ເພິ່ນຈຶ່ງກະຕຸ້ນເຮົາວ່າ: “ໃຫ້ມີນິດໄສມັກແບ່ງປັນ ແລ້ວຄົນອື່ນຈະແບ່ງປັນໃຫ້ເຈົ້າ ເຂົາຈະເທໃສ່ກະເປົ໋າຂອງເຈົ້າຈົນເຕັມ ກົດແລະສັ່ນ ແລ້ວຍັດໃສ່ອີກຈົນລົ້ນ ເພາະເຈົ້າເຮັດກັບຄົນອື່ນຢ່າງໃດ ເຂົາກໍຈະເຮັດກັບເຈົ້າຢ່າງນັ້ນເປັນການຕອບແທນ.” (ລືກາ 6:38, ລ.ມ.) ແນ່ນອນວ່າ ເມື່ອເຈົ້າເປັນຄົນໃຈກວ້າງກໍບໍ່ແມ່ນທຸກຄົນຈະເຫັນຄຸນຄ່າ. ແຕ່ເຖິງວ່າຜູ້ຄົນຈະບໍ່ເຫັນຄຸນຄ່າກໍຂໍໃຫ້ເຈົ້າໃຈກວ້າງຕໍ່ໆໄປ. ເຈົ້າບໍ່ມີທາງຮູ້ດອກວ່າການເປັນຄົນໃຈກວ້າງພຽງຄັ້ງດຽວຈະສົ່ງຜົນດີຫຼາຍຂະໜາດໃດ.
16. ໃຜທີ່ເຮົາຄວນໃຈກວ້າງນຳ ແລະຍ້ອນຫຍັງ?
16 ຄົນທີ່ໃຈກວ້າງແທ້ຈະບໍ່ໃຫ້ຍ້ອນຫວັງຜົນຕອບແທນ. ພະເຍຊູບອກວ່າ: ‘ເວລາທ່ານຈັດແຈ່ງການລ້ຽງກັນ ຈົ່ງເຊີນໝູ່ຄົນທຸກຍາກ ຄົນໂຊ ຄົນຂາເຢກຂາຫ້ານ ຄົນຕາບອດ ແລະທ່ານຈະເປັນສຸກຫຼາຍເຫດວ່າເຂົາຕອບແທນບໍ່ໄດ້.’ (ລືກາ 14:13, 14) ຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າ: “ຄົນທີ່ໃຈກວ້າງກໍຈະໄດ້ຮັບຄວາມພອນ.” ແລະ “ຜູ້ທີ່ເຂົ້າໃຈຄົນຈົນກໍເປັນສຸກຫຼາຍ.” (ສຸພາສິດ 22:9, ລ.ມ.; ຄຳເພງ 41:1) ເຮົາຄວນເປັນຄົນໃຈກວ້າງເພາະເຮົາຢາກຊ່ວຍເຫຼືອຄົນອື່ນແທ້ໆ.
17. ການໃຫ້ແບບໃດອີກທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ເຮົາມີຄວາມສຸກ?
17 ເມື່ອໂປໂລຍົກຄຳເວົ້າຂອງພະເຍຊູທີ່ວ່າ: “ການປະທານໃຫ້ກໍເປັນເຫດໃຫ້ມີຄວາມສຸກຫຼາຍກວ່າການຮັບເອົາ” ລາວບໍ່ໄດ້ເວົ້າພຽງແຕ່ກ່ຽວກັບການໃຫ້ວັດຖຸສິ່ງຂອງ. ເຮົາຍັງສາມາດໃຫ້ກຳລັງໃຈກັບຜູ້ຄົນ ໃຫ້ຄຳແນະນຳຈາກຄຳພີໄບເບິນ ແລະຊ່ວຍເຫຼືອເຂົາເຈົ້າໄດ້. (ກິດຈະການ 20:31-35) ຈາກສິ່ງທີ່ໂປໂລໄດ້ເວົ້າແລະເຮັດ ລາວສອນເຮົາວ່າເປັນເລື່ອງສຳຄັນຫຼາຍແທ້ໆທີ່ຈະເປັນຄົນໃຈກວ້າງໂດຍໃຊ້ເວລາ ກຳລັງ ການເອົາໃຈໃສ່ ແລະຄວາມຮັກທີ່ເຮົາມີ.
18. ນັກວິໄຈຫຼາຍຄົນເວົ້າແນວໃດກ່ຽວກັບການເປັນຄົນໃຈກວ້າງ?
18 ນັກວິໄຈທີ່ສຶກສາກ່ຽວກັບພຶດຕິກຳຂອງມະນຸດພົບວ່າການໃຫ້ເຮັດໃຫ້ຜູ້ຄົນມີຄວາມສຸກ. ຜົນງານວິໄຈໜຶ່ງບອກວ່າຜູ້ຄົນມີຄວາມສຸກຫຼາຍຂຶ້ນຫຼັງຈາກໄດ້ເຮັດສິ່ງດີໆເພື່ອຄົນອື່ນ. ນັກວິໄຈຫຼາຍຄົນບອກວ່າເມື່ອເຮົາຊ່ວຍເຫຼືອຄົນອື່ນ ເຮົາຈະຮູ້ສຶກວ່າຊີວິດມີຄວາມໝາຍແລະມີຈຸດມຸ່ງໝາຍ. ດັ່ງນັ້ນ ຜູ້ຊ່ຽວຊານບາງຄົນແນະນຳວ່າໃຫ້ຄົນເຮົາເຮັດວຽກອາສາສະໝັກເພື່ອຈະມີສຸຂະພາບທີ່ດີຂຶ້ນແລະມີຄວາມສຸກຫຼາຍຂຶ້ນ. ແນ່ນອນ ເຮົາບໍ່ແປກໃຈໃນສິ່ງທີ່ເຂົາເຈົ້າຄົ້ນພົບ ເພາະພະເຢໂຫວາພະຜູ້ສ້າງທີ່ຮັກເຮົາໄດ້ບອກສະເໝີວ່າການໃຫ້ເຮັດໃຫ້ເຮົາມີຄວາມສຸກ.—2 ຕີໂມເຕ 3:16, 17
ເປັນຄົນໃຈກວ້າງຕໍ່ໆໄປ
19, 20. ເປັນຫຍັງເຈົ້າຈຶ່ງຢາກເປັນຄົນໃຈກວ້າງ?
19 ເມື່ອຜູ້ຄົນທີ່ຢູ່ອ້ອມຮອບຕົວເຮົາສົນໃຈແຕ່ຕົວເອງ ມັນກໍອາດເປັນເລື່ອງຍາກທີ່ເຮົາຈະເປັນຄົນໃຈກວ້າງ. ແຕ່ພະເຍຊູເຕືອນເຮົາວ່າຄຳສັ່ງ 2 ຂໍ້ນີ້ສຳຄັນທີ່ສຸດຄື: ທຳອິດ ໃຫ້ຮັກພະເຢໂຫວາສຸດຫົວໃຈ ສຸດຈິດ ສຸດຄວາມຄິດ ແລະສຸດກຳລັງ. ສອງ ໃຫ້ຮັກເພື່ອນບ້ານເໝືອນຮັກຕົວເອງ. (ມາລະໂກ 12:28-31) ໃນບົດຄວາມນີ້ ເຮົາໄດ້ຮຽນຮູ້ວ່າຄົນທີ່ຮັກພະເຢໂຫວາຈະຮຽນແບບພະອົງ. ທັງພະເຢໂຫວາແລະພະເຍຊູເປັນຜູ້ທີ່ໃຈກວ້າງ. ພວກເພິ່ນຢາກໃຫ້ເຮົາຮຽນແບບໃນເລື່ອງນີ້ ເພາະພວກເພິ່ນຮູ້ວ່າມັນຈະເຮັດໃຫ້ເຮົາມີຄວາມສຸກແທ້. ຖ້າເຮົາເປັນຄົນໃຈກວ້າງໂດຍເຮັດສິ່ງຕ່າງໆເພື່ອພະເຢໂຫວາແລະເພື່ອຄົນອື່ນ ເຮົາກໍຈະຍົກຍ້ອງສັນລະເສີນພະເຢໂຫວາ ທັງເຮົາແລະຄົນອື່ນກໍຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດ.
20 ແນ່ນອນເຈົ້າພ້ອມທີ່ຈະເຮັດສຸດຄວາມສາມາດເພື່ອຈະເປັນຄົນໃຈກວ້າງແລະຊ່ວຍເຫຼືອຄົນອື່ນຢູ່ແລ້ວ ໂດຍສະເພາະພີ່ນ້ອງຮ່ວມຄວາມເຊື່ອຂອງເຈົ້າ. (ຄາລາຊີ 6:10) ຖ້າເຈົ້າເຮັດແບບນັ້ນຕໍ່ໆໄປ ຜູ້ຄົນກໍຈະເຫັນຄຸນຄ່າແລະຮັກເຈົ້າ ແລະເຈົ້າເອງກໍຈະມີຄວາມສຸກ. ຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າ: “ຄົນທີ່ມີນໍ້າໃຈເອື້ອເຟື້ອຈະຈະເລີນ ແລະຄົນທີ່ເຮັດໃຫ້ຄົນອື່ນສົດຊື່ນ ຕົວເຂົາກໍຈະສົດຊື່ນຄືກັນ.” (ສຸພາສິດ 11:25, ລ.ມ.) ທັງໃນຊີວິດແລະວຽກຮັບໃຊ້ຂອງເຮົາ ມີຫຼາຍວິທີທີ່ເຮົາສາມາດໃຫ້ຢ່າງບໍ່ເຫັນແກ່ຕົວ ເປັນຄົນກະລຸນາແລະເປັນຄົນໃຈກວ້າງໄດ້. ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງບາງວິທີເຫຼົ່ານີ້ໃນບົດຄວາມຕໍ່ໄປ.
^ ຂໍ້ 13 ຊື່ສົມມຸດ.
