ບົດຄວາມສຶກສາທີ 51
ເພງທີ 3 ເປັນກຳລັງ ຄວາມຫວັງ ແລະຄວາມໝັ້ນໃຈຂອງເຮົາ
ນ້ຳຕາຂອງເຈົ້າມີຄ່າສຳລັບພະເຢໂຫວາ
“ຂໍພະອົງເກັບນ້ຳຕາຂອງລູກໄວ້ໃນຖົງໜັງຂອງພະອົງ. ພະອົງນັບນ້ຳຕາທຸກຢົດຂອງລູກແລະຈົດໄວ້ໃນປຶ້ມຂອງພະອົງ.”—ພສ. 56:8
ຈຸດສຳຄັນ
ພະເຢໂຫວາເຂົ້າໃຈຄວາມຮູ້ສຶກຂອງເຮົາດີຕອນທີ່ເຮົາເສຍໃຈ ແລະເພິ່ນຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຮູ້ສຶກດີຂຶ້ນ.
1-2. ມີເລື່ອງຫຍັງແດ່ທີ່ອາດເຮັດໃຫ້ເຮົາຮ້ອງໄຫ້?
ເຮົາທຸກຄົນເຄີຍຮ້ອງໄຫ້. ບາງເທື່ອເຮົາຮ້ອງໄຫ້ຍ້ອນມີຄວາມສຸກເພາະມີສິ່ງທີ່ພິເສດເກີດຂຶ້ນ ເຊັ່ນ: ຕອນລູກເກີດມາ ຕອນຄິດເຖິງຄວາມຊົງຈຳດີໆໃນອະດີດທີ່ເຮັດໃຫ້ມີຄວາມສຸກ ຫຼືຕອນທີ່ເຈິໝູ່ທີ່ບໍ່ເຫັນກັນຫຼາຍປີ.
2 ແຕ່ສ່ວນຫຼາຍແລ້ວເຮົາຮ້ອງໄຫ້ຍ້ອນໂສກເສົ້າແລະທຸກໃຈ ເຊັ່ນ: ຕອນທີ່ບາງຄົນເຮັດໃຫ້ເຮົາຜິດຫວັງຫຼາຍ ຕອນທີ່ເຮົາເຈັບປວດຫຼາຍຍ້ອນເຈັບປ່ວຍຮ້າຍແຮງ ຫຼືຕອນທີ່ຄົນທີ່ເຮົາຮັກຕາຍຈາກໄປ. ໃນເວລາແບບນີ້ ເຮົາອາດຮູ້ສຶກຄືກັບຜູ້ພະຍາກອນເຢເຣມີຢາຕອນທີ່ພວກບາບີໂລນມາທຳລາຍເມືອງເຢຣູຊາເລັມ. ລາວເວົ້າວ່າ: “ນ້ຳຕາຂ້ອຍໄຫຼຄືກັບແມ່ນ້ຳ . . . ຂ້ອຍຈະຮ້ອງໄຫ້ບໍ່ຢຸດບໍ່ເຊົາ.”—ສສ. 3:48, 49
3. ພະເຢໂຫວາຮູ້ສຶກແນວໃດເມື່ອເຫັນເຮົາທຸກໃຈ? (ເອຊາຢາ 63:9)
3 ພະເຢໂຫວາຮູ້ດີວ່າເຮົາຮ້ອງໄຫ້ຫຼາຍເທື່ອຍ້ອນມີເລື່ອງທີ່ເຮັດໃຫ້ທຸກໃຈ. ຄຳພີໄບເບິນບອກເຮົາວ່າທຸກເທື່ອທີ່ເຮົາເຈິເລື່ອງທີ່ເຮັດໃຫ້ທຸກໃຈ ພະເຢໂຫວາຮູ້ແລະເພິ່ນກໍຟັງເມື່ອເຮົາຮ້ອງຂໍໃຫ້ເພິ່ນຊ່ວຍ. (ພສ. 34:15) ພະເຢໂຫວາບໍ່ພຽງແຕ່ເຫັນແລະຟັງເຮົາເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ເພິ່ນເປັນຄືກັບພໍ່ທີ່ຮັກເຮົາຫຼາຍ. ສະນັ້ນ ເມື່ອເພິ່ນເຫັນເຮົາຮ້ອງໄຫ້ ເພິ່ນກໍຮູ້ສຶກທຸກໃຈແລະຢາກຊ່ວຍເຮົາທັນທີ.—ອ່ານເອຊາຢາ 63:9
4. ເຮົາຈະຮຽນຫຍັງກ່ຽວກັບພະເຢໂຫວາຈາກຕົວຢ່າງຂອງບາງຄົນໃນຄຳພີໄບເບິນ?
4 ໃນຄຳພີໄບເບິນ ພະເຢໂຫວາບອກໃຫ້ຮູ້ວ່າເພິ່ນຮູ້ສຶກແນວໃດເມື່ອຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງເພິ່ນຮ້ອງໄຫ້. ເຮົາເຫັນເລື່ອງນີ້ຈາກຕົວຢ່າງຂອງຮັນນາ ດາວິດ ແລະກະສັດເຮເຊກີຢາ. ເປັນຫຍັງເຂົາເຈົ້າຈຶ່ງຮ້ອງໄຫ້? ພະເຢໂຫວາຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າແນວໃດ? ແລະຕົວຢ່າງຂອງເຂົາເຈົ້າໃຫ້ກຳລັງໃຈເຮົາແນວໃດຕອນທີ່ເຮົາຮ້ອງໄຫ້ຍ້ອນໂສກເສົ້າເສຍໃຈ ຖືກທໍລະຍົດ ຫຼືຮູ້ສຶກໝົດຫວັງ?
ຮ້ອງໄຫ້ຍ້ອນໂສກເສົ້າເສຍໃຈ
5. ເລື່ອງທີ່ຮັນນາເຈິເຮັດໃຫ້ລາວຮູ້ສຶກແນວໃດ?
5 ຮັນນາເຈິບັນຫາຫຼາຍຢ່າງທີ່ເຮັດໃຫ້ລາວທຸກໃຈຫຼາຍຈົນຮ້ອງໄຫ້. ບັນຫາຢ່າງໜຶ່ງແມ່ນຜົວຂອງລາວມີເມຍອີກຄົນໜຶ່ງຊື່ເປນິນນາ ແລະເປນິນນາກໍຊັງຮັນນາ. ຊ້ຳບໍ່ໜຳຮັນນາພັດບໍ່ມີລູກ ແຕ່ເປນິນນາມີລູກຫຼາຍຄົນ. (1ຊມ. 1:1, 2) ນອກຈາກນັ້ນ ເປນິນນາຍັງມັກເວົ້າເຍາະເຍີ້ຍຮັນນາທີ່ເປັນໝັນ. ຖ້າເຈົ້າເຈິເລື່ອງແບບນີ້ ເຈົ້າຈະຮູ້ສຶກແນວໃດ? ຮັນນາເສຍໃຈຫຼາຍຈົນ “ຮ້ອງໄຫ້ແລະບໍ່ຍອມກິນ [ເຂົ້າ].” ລາວ “ທຸກໃຈຫຼາຍ.”—1ຊມ. 1:6, 7, 10
6. ຮັນນາໄດ້ເຮັດຫຍັງເພື່ອຈະຮູ້ສຶກດີຂຶ້ນ?
6 ຮັນນາໄດ້ເຮັດຫຍັງເພື່ອຈະຮູ້ສຶກດີຂຶ້ນ? ສິ່ງໜຶ່ງທີ່ລາວເຮັດແມ່ນໄປເຕັ້ນສັກສິດຂອງພະເຢໂຫວາ. ຢູ່ຫັ້ນ ອາດຈະເປັນບ່ອນໃດບ່ອນໜຶ່ງທີ່ຢູ່ໃກ້ກັບທາງເຂົ້າເຕັ້ນສັກສິດ “ລາວອະທິດຖານຫາພະເຢໂຫວາແລະຮ້ອງໄຫ້ສະອຶກສະອື້ນ.” ລາວອ້ອນວອນພະເຢໂຫວາວ່າ: “[ຂໍ] ພະອົງເຫັນຄວາມທຸກຂອງລູກທີ່ເປັນຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະອົງແລະຄິດເຖິງລູກ.” (1ຊມ. 1:10ຂ, 11) ຮັນນາລະບາຍຄວາມຮູ້ສຶກກັບພະເຢໂຫວາໃນຄຳອະທິດຖານ. ເມື່ອພະເຢໂຫວາເຫັນຮັນນາຮ້ອງໄຫ້ສະອຶກສະອື້ນແບບນັ້ນ ເພິ່ນກໍທຸກໃຈຄືກັນ. ເພິ່ນຮັກລາວຫຼາຍແລະຢາກປອບໃຈລາວ.
7. ຮັນນາຮູ້ສຶກແນວໃດຫຼັງຈາກລະບາຍຄວາມຮູ້ສຶກກັບພະເຢໂຫວາໃນຄຳອະທິດຖານ?
7 ຮັນນາຮູ້ສຶກແນວໃດຫຼັງຈາກລະບາຍຄວາມຮູ້ສຶກກັບພະເຢໂຫວາໃນຄຳອະທິດຖານແລະຫຼັງຈາກໄດ້ຮັບຄຳຮັບຮອງຈາກປະໂລຫິດໃຫຍ່ເອລີວ່າພະເຢໂຫວາຈະຕອບຄຳອະທິດຖານຂອງລາວ? ຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າ: “ລາວກໍກັບເມືອເຮືອນແລະກິນເຂົ້າ ແລະໜ້າຕາຂອງລາວກໍບໍ່ໂສກເສົ້າອີກຕໍ່ໄປ.” (1ຊມ. 1:17, 18) ຮັນນາຝາກຄວາມອຸກໃຈທັງໝົດໄວ້ກັບພະເຢໂຫວາ. ເຖິງວ່າສະພາບການຂອງລາວຍັງບໍ່ດີຂຶ້ນ ແຕ່ລາວກໍຮູ້ສຶກສະຫງົບໃຈໄດ້. ນີ້ແມ່ນວິທີທີ່ພະເຢໂຫວາຊ່ວຍຮັນນາ. ເພິ່ນເຂົ້າໃຈຄວາມຮູ້ສຶກຂອງລາວ ເພິ່ນຟັງຄຳອະທິດຖານຂອງລາວ ແລະຕໍ່ມາເພິ່ນກໍອວຍພອນໂດຍໃຫ້ລາວມີລູກ.—1ຊມ. 1:19, 20; 2:21
8-9. ຕາມເຮັບເຣີ 10:24, 25 ເປັນຫຍັງເຮົາຄວນພະຍາຍາມເຕັມທີທີ່ຈະໄປປະຊຸມ? (ເບິ່ງຮູບນຳ)
8 ບົດຮຽນສຳລັບເຮົາ. ເຈົ້າກຳລັງເຈິກັບບັນຫາໜັກໆທີ່ເຮັດໃຫ້ເສຍໃຈຫຼາຍຈົນຮ້ອງໄຫ້ບໍ? ບາງເທື່ອຄົນໃນຄອບຄົວຫຼືໝູ່ທີ່ເຈົ້າຮັກອາດຕາຍຈາກໄປ. ເມື່ອເຈິເລື່ອງແບບນີ້ ເປັນເລື່ອງທຳມະດາທີ່ເຈົ້າອາດຈະຢາກຢູ່ຄົນດຽວ. ແຕ່ຄືກັບຮັນນາ ລາວໄດ້ກຳລັງໃຈເມື່ອໄປເຕັ້ນສັກສິດ ເຈົ້າກໍຈະໄດ້ກຳລັງໃຈຄືກັນເມື່ອເຂົ້າຮ່ວມການປະຊຸມເຖິງວ່າຕອນນັ້ນເຈົ້າຮູ້ສຶກບໍ່ຢາກໄປ. (ອ່ານເຮັບເຣີ 10:24, 25) ເມື່ອເຮົາໄດ້ຍິນຂໍ້ຄຳພີທີ່ໃຫ້ກຳລັງໃຈຢູ່ການປະຊຸມ ເຮົາກໍຈະຄິດໃນແງ່ບວກ. ນີ້ແມ່ນວິທີທີ່ພະເຢໂຫວາຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເຊົາຄິດກ່ຽວກັບເລື່ອງທີ່ເຮັດໃຫ້ເຮົາໂສກເສົ້າ. ຜົນກໍຄື ເຮົາຈະຄວບຄຸມອາລົມຄວາມຮູ້ສຶກຂອງໂຕເອງໄດ້ເຖິງວ່າຕອນນັ້ນສະພາບການຂອງເຮົາຈະຍັງບໍ່ດີຂຶ້ນກໍຕາມ.
9 ເມື່ອໄປປະຊຸມ ເຮົາມີຄວາມສຸກທີ່ໄດ້ຢູ່ກັບພີ່ນ້ອງ. ເຂົາເຈົ້າໃຫ້ກຳລັງໃຈເຮົາແລະເຮັດໃຫ້ເຮົາເຫັນວ່າເຂົາເຈົ້າຮັກເຮົາຫຼາຍແທ້ໆ. (1ທຊ. 5:11, 14) ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງເລື່ອງຂອງພີ່ນ້ອງຊາຍຄົນໜຶ່ງທີ່ເປັນໄພໂອເນຍພິເສດທີ່ເມຍຂອງລາວຕາຍ. ລາວເວົ້າວ່າ: “ຂ້ອຍຍັງຮ້ອງໄຫ້ຢູ່ຍ້ອນຄິດຮອດເມຍ. ບາງເທື່ອຂ້ອຍຢາກຢູ່ຄົນດຽວຍ້ອນເຊົາຮ້ອງໄຫ້ບໍ່ໄດ້. ແຕ່ການໄປປະຊຸມເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍໄດ້ກຳລັງໃຈຫຼາຍ. ເມື່ອໄດ້ເຈິກັບພີ່ນ້ອງແລະຟັງຄຳເວົ້າທີ່ດີໆແລະຄຳຄິດເຫັນຂອງເຂົາເຈົ້າຢູ່ການປະຊຸມ ມັນເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍໄດ້ກຳລັງໃຈຫຼາຍແທ້ໆ. ບໍ່ວ່າຂ້ອຍຈະອຸກໃຈຫຼືເຄັ່ງຕຶງຫຼາຍສ່ຳໃດ ແຕ່ເມື່ອໄປປະຊຸມຂ້ອຍກໍຮູ້ສຶກດີຂຶ້ນ.” ເມື່ອເຮົາໄປປະຊຸມ ພະເຢໂຫວາສາມາດໃຊ້ພີ່ນ້ອງເພື່ອຊ່ວຍເຮົາ.
ເຮົາສາມາດໄດ້ກຳລັງໃຈຈາກຄຳເວົ້າທີ່ດີໆຂອງພີ່ນ້ອງ (ເບິ່ງຂໍ້ 8-9)
10. ເຮົາຈະຮຽນແບບຮັນນາແນວໃດຕອນທີ່ເຮົາຮູ້ສຶກເສຍໃຈ?
10 ຮັນນາຍັງໄດ້ກຳລັງໃຈຈາກການລະບາຍຄວາມຮູ້ສຶກກັບພະເຢໂຫວາໃນຄຳອະທິດຖານ. ເຈົ້າກໍສາມາດ “ຝາກຄວາມອຸກໃຈທັງໝົດໄວ້ກັບ [ພະເຢໂຫວາ]” ແລະໝັ້ນໃຈວ່າເພິ່ນຈະຟັງເຈົ້າ. (1ປຕ. 5:7) ພີ່ນ້ອງຍິງຄົນໜຶ່ງທີ່ຜົວຂອງລາວຖືກຂ້າຕອນທີ່ໂຈນປຸ້ນເວົ້າວ່າ: “ຂ້ອຍຮູ້ສຶກຄືກັບວ່າຫົວໃຈແຕກສະຫຼາຍແລະບໍ່ມີທາງທີ່ຈະກັບມາເປັນຄືເກົ່າ. ສິ່ງທີ່ໃຫ້ກຳລັງໃຈຂ້ອຍແມ່ນການອະທິດຖານຫາພະເຢໂຫວາພໍ່ທີ່ຢູ່ໃນສະຫວັນ. ບາງເທື່ອຂ້ອຍກໍບໍ່ຮູ້ວ່າຈະເວົ້າກັບເພິ່ນແນວໃດ ແຕ່ເພິ່ນກໍເຂົ້າໃຈຂ້ອຍ. ຕອນທີ່ຂ້ອຍເສຍໃຈຫຼາຍແລະຄິດຫຍັງບໍ່ອອກ ຂ້ອຍຈະອະທິດຖານຂໍໃຫ້ເພິ່ນຊ່ວຍຂ້ອຍໃຫ້ສະຫງົບໃຈ. ຈາກນັ້ນ ຂ້ອຍກໍຮູ້ສຶກວ່າໃຈຂ້ອຍເລີ່ມສະຫງົບລົງແລະເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍສາມາດໃຊ້ຊີວິດຕໍ່ໄປໄດ້.” ຕອນທີ່ເຈົ້າລະບາຍຄວາມຮູ້ສຶກກັບພະເຢໂຫວາ ເພິ່ນກໍຮ່ວມຄວາມຮູ້ສຶກກັບເຈົ້າແລະເພິ່ນເຂົ້າໃຈດີວ່າເຈົ້າເຈັບປວດຫຼາຍສ່ຳໃດ. ເຖິງວ່າບັນຫາຂອງເຈົ້າຍັງມີຢູ່ ແຕ່ພະເຢໂຫວາກໍຊ່ວຍເຈົ້າໃຫ້ມີກຳລັງໃຈແລະສະຫງົບໃຈໄດ້. (ພສ. 94:19; ຟລປ. 4:6, 7) ພະເຢໂຫວາຈະໃຫ້ລາງວັນທີ່ເຈົ້າອົດທົນຢ່າງສັດຊື່.—ຮຣ. 11:6
ຮ້ອງໄຫ້ຍ້ອນຖືກທໍລະຍົດ
11. ດາວິດຮູ້ສຶກແນວໃດຕອນທີ່ເຈິເລື່ອງທີ່ໜັກໆໃນຊີວິດ?
11 ດາວິດເຈິບັນຫາຫຼາຍຢ່າງໃນຊີວິດທີ່ເຮັດໃຫ້ລາວຕ້ອງຮ້ອງໄຫ້. ຫຼາຍຄົນຊັງລາວ ແລະຄົນທີ່ລາວໄວ້ໃຈກໍທໍລະຍົດລາວ. (1ຊມ. 19:10, 11; 2ຊມ. 15:10-14, 30) ຕອນທີ່ດາວິດເຈິເລື່ອງທີ່ໜັກໆແບບນີ້ ລາວຂຽນວ່າ: “ລູກຖອນຫາຍໃຈຈົນເມື່ອຍຫຼາຍ. ລູກຮ້ອງໄຫ້ຢູ່ບ່ອນນອນໝົດຄືນ. ຕັ່ງຍາວທີ່ລູກນັ່ງກໍປຽກນ້ຳຕາໄປໝົດແລ້ວ.” ເປັນຫຍັງດາວິດຈຶ່ງຮູ້ສຶກແບບນັ້ນ? ລາວເວົ້າວ່າ: “ຍ້ອນມີຫຼາຍຄົນມາຂົ່ມເຫງລູກ.” (ພສ. 6:6, 7) ສິ່ງບໍ່ດີທີ່ຄົນອື່ນເຮັດກັບດາວິດເຮັດໃຫ້ລາວເຈັບປວດໃຈຫຼາຍຈົນຮ້ອງໄຫ້.
12. ໃນເພງສັນລະເສີນ 56:8 ດາວິດໝັ້ນໃຈໃນເລື່ອງໃດ?
12 ເຖິງວ່າດາວິດເຈິເລື່ອງທີ່ໜັກໆໃນຊີວິດ ແຕ່ລາວກໍຍັງໝັ້ນໃຈວ່າພະເຢໂຫວາຮັກລາວ. ລາວຂຽນວ່າ: “ພະເຢໂຫວາຈະໄດ້ຍິນສຽງຮ້ອງໄຫ້ຂອງຂ້ອຍແນ່ນອນ.” (ພສ. 6:8) ມີເທື່ອໜຶ່ງ ດາວິດໄດ້ຂຽນຄຳເວົ້າທີ່ໜ້າປະທັບໃຈໃນເພງສັນລະເສີນ 56:8. (ອ່ານ) ຄຳເວົ້າຂອງດາວິດໃນຂໍ້ນີ້ເຮັດໃຫ້ເຮົາຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາຮັກແລະເປັນຫ່ວງເຮົາຫຼາຍສ່ຳໃດ. ດາວິດບອກວ່າພະເຢໂຫວາເກັບນ້ຳຕາຂອງລາວໄວ້ໃນຖົງໜັງຂອງເພິ່ນ ຫຼືນັບນ້ຳຕາທຸກຢົດຂອງລາວແລ້ວຈົດໄວ້ໃນປຶ້ມຂອງເພິ່ນ. ດາວິດໝັ້ນໃຈວ່າພະເຢໂຫວາຮູ້ແລະບໍ່ລືມວ່າລາວເຈັບປວດຫຼາຍສ່ຳໃດ. ລາວຍັງໝັ້ນໃຈວ່າພະເຢໂຫວາບໍ່ພຽງແຕ່ເຫັນວ່າລາວກຳລັງເຈິຫຍັງ ແຕ່ເພິ່ນຍັງເຂົ້າໃຈດີວ່າລາວຮູ້ສຶກແນວໃດ.
13. ເມື່ອມີຄົນເຮັດໃຫ້ເຮົາຜິດຫວັງຫຼືທໍລະຍົດເຮົາ ເຮົາຄວນຈື່ຫຍັງໄວ້? (ເບິ່ງຮູບນຳ)
13 ບົດຮຽນສຳລັບເຮົາ. ເຈົ້າກຳລັງເຈັບປວດໃຈຍ້ອນຜິດຫວັງຫຼືຖືກຄົນທີ່ເຈົ້າໄວ້ໃຈທໍລະຍົດບໍ? ເຈົ້າອາດເສຍໃຈຫຼາຍຍ້ອນຄົນທີ່ເຈົ້າຈະແຕ່ງດອງນຳເລີກກັບເຈົ້າຫຼືຄູ່ຂອງເຈົ້າຖິ້ມເຈົ້າໄປ ຫຼືຄົນທີ່ເຈົ້າຮັກອາດເຊົາຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາ. ພີ່ນ້ອງຊາຍຄົນໜຶ່ງທີ່ເມຍຂອງລາວນອກໃຈແລະຖິ້ມລາວໄປເວົ້າວ່າ: “ຂ້ອຍເສຍໃຈຫຼາຍ. ຂ້ອຍບໍ່ເຄີຍຄິດວ່າເລື່ອງແບບນີ້ຈະເກີດຂຶ້ນກັບຂ້ອຍ. ຂ້ອຍຮູ້ສຶກບໍ່ມີຄ່າ ໃຈຮ້າຍ ແລະໂສກເສົ້າຫຼາຍ.” ຖ້າມີຄົນທໍລະຍົດເຈົ້າຫຼືເຮັດໃຫ້ເຈົ້າຜິດຫວັງຫຼາຍ ຂໍໃຫ້ໝັ້ນໃຈວ່າພະເຢໂຫວາຈະບໍ່ມີວັນຖິ້ມເຈົ້າ. ພີ່ນ້ອງຊາຍຜູ້ນີ້ເວົ້າຕໍ່ວ່າ: “ຄົນເຮົາຫັກຫຼັງກັນໄດ້ ແຕ່ພະເຢໂຫວາເປັນຄືກັບຫີນຜາສຳລັບເຮົາ. ບໍ່ວ່າເຮົາຈະເຈິຫຍັງໃນຊີວິດ ເພິ່ນຈະຊ່ວຍເຮົາສະເໝີ. ເພິ່ນຈະບໍ່ມີວັນປະຖິ້ມຜູ້ຮັບໃຊ້ທີ່ສັດຊື່ຂອງເພິ່ນ.” (ພສ. 37:28) ຂໍໃຫ້ຈື່ໄວ້ວ່າບໍ່ມີມະນຸດຄົນໃດໃນໂລກນີ້ຈະຮັກເຈົ້າຫຼາຍສ່ຳກັບພະເຢໂຫວາ. ເຖິງວ່າເຈົ້າຈະຮູ້ສຶກເຈັບປວດໃຈຫຼາຍທີ່ຖືກທໍລະຍົດ ແຕ່ຄວາມຮູ້ສຶກທີ່ພະເຢໂຫວາມີຕໍ່ເຈົ້າຍັງຄືເກົ່າບໍ່ເຄີຍປ່ຽນແປງ. ເຈົ້າມີຄ່າສຳລັບເພິ່ນສະເໝີ. (ຣມ. 8:38, 39) ສະນັ້ນ ເຈົ້າຕ້ອງຈື່ໄວ້ວ່າບໍ່ວ່າຄົນອື່ນຈະປະຕິບັດກັບເຈົ້າແນວໃດ ພະເຢໂຫວາພໍ່ທີ່ຢູ່ໃນສະຫວັນກໍຍັງຮັກເຈົ້າຢ່າງໝັ້ນຄົງ.
ປຶ້ມເພງສັນລະເສີນເຮັດໃຫ້ເຮົາໝັ້ນໃຈວ່າພະເຢໂຫວາຢູ່ໃກ້ຄົນທີ່ຫົວໃຈແຕກສະຫຼາຍ (ເບິ່ງຂໍ້ 13)
14. ເພງສັນລະເສີນ 34:18 ໃຫ້ກຳລັງໃຈເຮົາແນວໃດ?
14 ຖ້າເຈົ້າຖືກທໍລະຍົດ ເຈົ້າຍັງຈະໄດ້ກຳລັງໃຈຈາກການອ່ານຄຳເວົ້າຂອງດາວິດໃນເພງສັນລະເສີນ 34:18. (ອ່ານ) ປຶ້ມອ້າງອີງຫົວໜຶ່ງບອກວ່າ ຄົນທີ່ “ທໍ້ໃຈແຮງ” ອາດໝາຍເຖິງ “ຄົນທີ່ຄິດວ່າບໍ່ມີຄວາມຫວັງຫຍັງອີກແລ້ວໃນອະນາຄົດ.” ພະເຢໂຫວາຈະຊ່ວຍຄົນທີ່ຮູ້ສຶກຜິດຫວັງແບບນີ້ໄດ້ແນວໃດ? ໃຫ້ຄິດເຖິງພໍ່ແມ່ທີ່ຮັກລູກຫຼາຍ. ຕອນທີ່ລູກຮ້ອງໄຫ້ເສຍໃຈ ພໍ່ແມ່ຈະກອດແລະອອຍລູກ. ຄ້າຍຄືກັນ ຖ້າເຮົາຫົວໃຈແຕກສະຫຼາຍຍ້ອນຖືກທໍລະຍົດຫຼືຖືກປະຖິ້ມ ພະເຢໂຫວາກໍຈະ “ຢູ່ໃກ້” ເຮົາ ປອບໃຈເຮົາ ແລະພ້ອມທີ່ຈະຊ່ວຍເຮົາ. ນອກຈາກນັ້ນ ພະເຢໂຫວາຍັງໃຫ້ຄວາມຫວັງທີ່ດີກັບເຮົາກ່ຽວກັບອະນາຄົດເຊິ່ງຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ອົດທົນກັບຄວາມຍາກລຳບາກທີ່ກຳລັງເຈິໄດ້.—ອຊຢ. 65:17
ຮ້ອງໄຫ້ຍ້ອນຮູ້ສຶກໝົດຫວັງ
15. ເຮເຊກີຢາເຈິບັນຫາຫຍັງທີ່ເຮັດໃຫ້ລາວຮ້ອງໄຫ້ເສຍໃຈ?
15 ຕອນທີ່ກະສັດເຮເຊກີຢາອາຍຸ 39 ປີ ລາວບໍ່ສະບາຍແຮງແລະໃກ້ຊິຕາຍ. ຜູ້ພະຍາກອນເອຊາຢາໄດ້ເອົາຂ່າວຈາກພະເຢໂຫວາໄປບອກລາວວ່າລາວຊິຕາຍແທ້ໆ. (2ກສ. 20:1) ເມື່ອເຮເຊກີຢາໄດ້ຍິນແບບນັ້ນ ລາວກໍໂສກເສົ້າເສຍໃຈຫຼາຍແລະຮ້ອງໄຫ້ດ້ວຍຄວາມຂົມຂື່ນ. ລາວໄດ້ອະທິດຖານຂໍໃຫ້ພະເຢໂຫວາຊ່ວຍ.—2ກສ. 20:2, 3
16. ພະເຢໂຫວາຕອບຄຳອະທິດຖານຂອງເຮເຊກີຢາແນວໃດ?
16 ພະເຢໂຫວາອີ່ຕົນເຮເຊກີຢາຫຼາຍທີ່ເຫັນລາວຮ້ອງໄຫ້. ເພິ່ນຈຶ່ງສົ່ງຜູ້ພະຍາກອນເອຊາຢາໃຫ້ກັບໄປບອກລາວວ່າ: “ເຮົາໄດ້ຍິນຄຳອະທິດຖານຂອງເຈົ້າ ແລະເຫັນນ້ຳຕາຂອງເຈົ້າແລ້ວ. ເຮົາຈະປົວເຈົ້າໃຫ້ເຊົາ.” ພະເຢໂຫວາສັນຍາຜ່ານທາງຜູ້ພະຍາກອນເອຊາຢາວ່າເພິ່ນຈະໃຫ້ເຮເຊກີຢາມີຊີວິດຢູ່ຕໍ່ອີກ ແລະເພິ່ນຈະຊ່ວຍພວກອິດສະຣາເອນໃຫ້ລອດຈາກພວກອັດຊີເຣຍ.—2ກສ. 20:4-6
17. ຕອນທີ່ເຮົາເຈັບປ່ວຍຮ້າຍແຮງ ພະເຢໂຫວາຊ່ວຍເຮົາແນວໃດ? (ເພງສັນລະເສີນ 41:3) (ເບິ່ງຮູບນຳ)
17 ບົດຮຽນສຳລັບເຮົາ. ເຈົ້າກຳລັງເຈັບປ່ວຍຮ້າຍແຮງຈົນປົວບໍ່ໄດ້ບໍ? ໃຫ້ບອກພະເຢໂຫວາວ່າເຈົ້າຮູ້ສຶກແນວໃດ. ເຈົ້າອາດເຖິງຂັ້ນຮ້ອງໄຫ້ຕອນທີ່ລະບາຍໃຫ້ເພິ່ນຟັງ. ຄຳພີໄບເບິນຮັບຮອງກັບເຮົາວ່າ ພະເຢໂຫວາເປັນ “ພໍ່ທີ່ມີຄວາມເມດຕາແລະເປັນພະເຈົ້າທີ່ໃຫ້ກຳລັງໃຈໃນທຸກສະຖານະການ.” ເພິ່ນຈະໃຫ້ກຳລັງໃຈເຮົາຕອນທີ່ເຮົາເຈິຄວາມຍາກລຳບາກ. (2ກຣ. 1:3, 4) ຕອນນີ້ເຮົາບໍ່ສາມາດຄາດໝາຍໃຫ້ພະເຢໂຫວາກຳຈັດບັນຫາທຸກຢ່າງຂອງເຮົາໃຫ້ໝົດໄປ ແຕ່ເຮົາໝັ້ນໃຈໄດ້ວ່າເພິ່ນຈະໃຫ້ກຳລັງໃຈແລະຊ່ວຍເຮົາສະເໝີ. (ອ່ານເພງສັນລະເສີນ 41:3) ເພິ່ນຈະໃຫ້ພະລັງບໍລິສຸດເພື່ອຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເຂັ້ມແຂງ ມີສະຕິປັນຍາ ແລະມີຄວາມສະຫງົບໃຈເພື່ອຈະຮັບມືກັບບັນຫາໄດ້. (ສພສ. 18:14; ຟລປ. 4:13) ນອກຈາກນັ້ນ ພະເຢໂຫວາຍັງໃຫ້ກຳລັງໃຈເຮົາໂດຍໃຫ້ຄວາມຫວັງດີໆທີ່ຢູ່ໃນຄຳພີໄບເບິນເຊິ່ງບອກວ່າອີກບໍ່ດົນຄວາມເຈັບປ່ວຍທຸກຢ່າງຈະບໍ່ມີອີກຕໍ່ໄປ.—ອຊຢ. 33:24
ພະເຢໂຫວາຈະຕອບຄຳອະທິດຖານຂອງເຮົາໂດຍຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເຂັ້ມແຂງ ມີສະຕິປັນຍາ ແລະມີຄວາມສະຫງົບໃຈ (ເບິ່ງຂໍ້ 17)
18. ຕອນທີ່ເຈິບັນຫາໜັກໆໃນຊີວິດ ພະຄຳພີຂໍ້ໃດທີ່ຊ່ວຍເຈົ້າໃຫ້ມີກຳລັງໃຈ? (ເບິ່ງຂອບ “ ຄຳເວົ້າທີ່ໃຫ້ກຳລັງໃຈຕອນທີ່ເຮົາຮ້ອງໄຫ້”)
18 ກະສັດເຮເຊກີຢາໄດ້ກຳລັງໃຈຈາກຄຳເວົ້າຂອງພະເຢໂຫວາ. ເຮົາກໍສາມາດໄດ້ກຳລັງໃຈຈາກຄຳເວົ້າຂອງພະເຢໂຫວາທີ່ຢູ່ໃນຄຳພີໄບເບິນຄືກັນ. ພະເຢໂຫວາໃຫ້ຮັກສາຄຳເວົ້າທີ່ໃຫ້ກຳລັງໃຈເຫຼົ່ານີ້ໄວ້ເພື່ອຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເຂັ້ມແຂງຕອນທີ່ເຮົາຮັບມືກັບບັນຫາທີ່ເຮັດໃຫ້ທຸກໃຈ. (ຣມ. 15:4) ພີ່ນ້ອງຍິງຄົນໜຶ່ງຢູ່ອາຟຣິກາຕາເວັນຕົກໄດ້ກວດພໍ້ວ່າເປັນມະເຮັງ. ລາວຮ້ອງໄຫ້ເສຍໃຈຕະຫຼອດ. ລາວເວົ້າວ່າ: “ເອຊາຢາ 26:3 ໃຫ້ກຳລັງໃຈຂ້ອຍຫຼາຍແທ້ໆ. ເຖິງວ່າຂ້ອຍຈະຄວບຄຸມຫຼາຍຢ່າງບໍ່ໄດ້ ແຕ່ຂໍ້ຄຳພີນີ້ເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍໝັ້ນໃຈວ່າພະເຢໂຫວາຈະຊ່ວຍຂ້ອຍໃຫ້ສະຫງົບໃຈແລະສາມາດຄວບຄຸມຄວາມຮູ້ສຶກຂອງໂຕເອງໄດ້ຕອນທີ່ຮັບມືກັບບັນຫາ.” ມີພະຄຳພີຂໍ້ໃດບໍທີ່ໃຫ້ກຳລັງໃຈເຈົ້າເປັນພິເສດຕອນທີ່ກຳລັງເຈິບັນຫາໜັກໆທີ່ເຮັດໃຫ້ໝົດຫວັງ?
19. ມີຄວາມຫວັງຫຍັງທີ່ລໍຖ້າເຮົາຢູ່?
19 ເຮົາກຳລັງມີຊີວິດຢູ່ໃນຕອນທ້າຍຂອງສະໄໝສຸດທ້າຍ. ເຮົາຄາດໝາຍໄດ້ວ່າຈະຕ້ອງເຈິເລື່ອງທີ່ເຮັດໃຫ້ທຸກໃຈຈົນຮ້ອງໄຫ້ຫຼາຍກວ່ານີ້ອີກ. ແຕ່ຈາກຕົວຢ່າງຂອງຮັນນາ ດາວິດ ແລະກະສັດເຮເຊກີຢາ ເມື່ອພະເຢໂຫວາເຫັນນ້ຳຕາຂອງເຮົາ ເພິ່ນກໍຮູ້ສຶກເສຍໃຈກັບເຮົາຄືກັນ. ນ້ຳຕາຂອງເຮົາມີຄ່າຕໍ່ເພິ່ນແທ້ໆ. ສະນັ້ນ ຕອນທີ່ເຈິກັບເລື່ອງທີ່ເຮັດໃຫ້ທຸກໃຈ ເຮົາຢາກອະທິດຖານລະບາຍຄວາມຮູ້ສຶກກັບພະເຢໂຫວາ ບໍ່ແຍກໂຕຈາກພີ່ນ້ອງໃນປະຊາຄົມ ແລະພະຍາຍາມຊອກຫາກຳລັງໃຈຈາກຄຳພີໄບເບິນສະເໝີ. ຖ້າເຮົາອົດທົນຕໍ່ໆໄປຢ່າງສັດຊື່ ເຮົາກໍໝັ້ນໃຈໄດ້ວ່າພະເຢໂຫວາຈະໃຫ້ລາງວັນເຮົາແນ່ນອນ. ລາງວັນນັ້ນລວມເຖິງເພິ່ນຈະເຮັດຕາມຄຳສັນຍາທີ່ວ່າໃນອະນາຄົດເພິ່ນຈະເຊັດນ້ຳຕາທຸກຢົດຈາກຕາຂອງເຮົາທີ່ເກີດຈາກຄວາມໂສກເສົ້າເສຍໃຈ ຖືກທໍລະຍົດ ແລະຮູ້ສຶກໝົດຫວັງ. (ພນມ. 21:4) ເມື່ອຮອດຕອນນັ້ນ ເຮົາຈະບໍ່ຮ້ອງໄຫ້ຍ້ອນທຸກໃຈ ແຕ່ເຮົາຈະຮ້ອງໄຫ້ຍ້ອນດີໃຈ.
ເພງທີ 4 “ພະເຢໂຫວາເປັນຜູ້ລ້ຽງຂ້ອຍ”
