ບົດຄວາມສຶກສາທີ 5
ເພງທີ 108 ຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງຂອງພະເຈົ້າ
ເຮົາໄດ້ຮັບປະໂຫຍດແນວໃດຈາກຄວາມຮັກຂອງພະເຢໂຫວາ?
“ພະຄລິດເຢຊູເຂົ້າມາໃນໂລກເພື່ອຊ່ວຍຄົນບາບໃຫ້ລອດ.”—1ຕມ. 1:15
ຈຸດສຳຄັນ
ເຮົາຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຫຍັງຈາກຄ່າໄຖ່ ແລະເຮົາຈະສະແດງໃຫ້ເຫັນແນວໃດວ່າເຮົາເຫັນຄ່າຄວາມຮັກຂອງພະເຢໂຫວາ.
1. ເຮົາຕ້ອງເຮັດຫຍັງເພື່ອເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາມີຄວາມສຸກ?
ສົມມຸດວ່າເຈົ້າເອົາຂອງຂວັນຢ່າງໜຶ່ງທີ່ພິເສດຫຼາຍໃຫ້ຄົນທີ່ເຈົ້າຮັກ ຂອງຂວັນນັ້ນທັງງາມແລະມີປະໂຫຍດ. ເຈົ້າຕ້ອງເສຍໃຈຫຼາຍແທ້ໆຖ້າລາວເອົາຂອງຂວັນນັ້ນໄວ້ໃນຕູ້ແລະບໍ່ໄດ້ຄິດຫາມັນເລີຍ. ກົງກັນຂ້າມ ເຈົ້າຈະດີໃຈຫຼາຍຖ້າລາວໃຊ້ຂອງຂວັນນັ້ນແລະສະແດງຄວາມຮູ້ຄຸນຄ່າຕໍ່ສິ່ງນັ້ນ. ຈຸດສຳຄັນຂອງຕົວຢ່າງນີ້ແມ່ນຫຍັງ? ພະເຢໂຫວາໃຫ້ພະເຢຊູລູກຊາຍຂອງເພິ່ນມາຕາຍເພື່ອເຮົາ. ພະເຢໂຫວາຕ້ອງດີໃຈຫຼາຍແທ້ໆເມື່ອເຮົາສະແດງຄວາມຮູ້ຄຸນຄ່າຕໍ່ຂອງຂວັນທີ່ມີຄ່ານັ້ນແລະສຳລັບຄວາມຮັກທີ່ເພິ່ນມີຕໍ່ເຮົາເຊິ່ງກະຕຸ້ນເພິ່ນໃຫ້ຈັດກຽມຄ່າໄຖ່!—ຢຮ. 3:16; ຣມ. 5:7, 8
2. ເຮົາຈະຮຽນຫຍັງໃນບົດນີ້?
2 ເມື່ອເວລາຜ່ານໄປ ເຮົາອາດເລີ່ມບໍ່ເຫັນຄຸນຄ່າຄ່າໄຖ່ເຊິ່ງມັນເປັນຄືກັບວ່າເຮົາເອົາຂອງຂວັນທີ່ງາມໆຈາກພະເຢໂຫວາໄປໄວ້ຢູ່ຫ້ອງມ້ຽນເຄື່ອງ ແລ້ວກໍບໍ່ໄດ້ສົນໃຈຫຼືບໍ່ຄິດຫາມັນເລີຍ. ເພື່ອບໍ່ໃຫ້ເລື່ອງແບບນີ້ເກີດຂຶ້ນ ເຮົາຕ້ອງຄິດເຖິງທຸກສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາແລະພະເຢຊູໄດ້ເຮັດເພື່ອເຮົາ. ບົດນີ້ຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເຮັດແບບນັ້ນໄດ້. ເຮົາຈະຮຽນວ່າໃນຕອນນີ້ເຮົາໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຫຍັງຈາກຄ່າໄຖ່ ແລະໃນອະນາຄົດເຮົາຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຫຍັງ? ນອກຈາກນັ້ນ ເຮົາຍັງຈະຮຽນວ່າເຮົາຕ້ອງເຮັດຫຍັງເພື່ອສະແດງວ່າເຮົາຮູ້ຄຸນຄ່າຕໍ່ຄວາມຮັກຂອງພະເຢໂຫວາໂດຍສະເພາະໃນໄລຍະກ່ອນແລະຫຼັງວັນອະນຸສອນ?
ເຮົາໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຫຍັງໃນຕອນນີ້?
3. ໃນຕອນນີ້ ປະໂຫຍດຢ່າງໜຶ່ງທີ່ເຮົາໄດ້ຮັບຈາກຄ່າໄຖ່ແມ່ນຫຍັງ?
3 ໃນຕອນນີ້ ເຮົາໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຈາກຄ່າໄຖ່ຂອງພະເຢຊູແລ້ວ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ຍ້ອນຄ່າໄຖ່ ພະເຢໂຫວາຈຶ່ງຍົກໂທດຄວາມຜິດໃຫ້ເຮົາໄດ້. ເພິ່ນບໍ່ຕ້ອງເຮັດແບບນັ້ນກະໄດ້ ແຕ່ເພິ່ນພັດຕ້ອງການທີ່ຈະເຮັດ. ຜູ້ຂຽນເພງສັນລະເສີນສະແດງຄວາມຮູ້ຄຸນຄ່າທີ່ພະເຢໂຫວາຍົກໂທດໃຫ້ລາວ. ລາວເວົ້າວ່າ: “ພະເຢໂຫວາ ພະອົງດີແທ້ໆແລະພ້ອມທີ່ຈະໃຫ້ອະໄພ.”—ພສ. 86:5; 103:3, 10-13
4. ພະເຢໂຫວາຈັດໃຫ້ມີຄ່າໄຖ່ສຳລັບໃຜ? (ລູກາ 5:32; 1 ຕີໂມທຽວ 1:15)
4 ບາງຄົນອາດຮູ້ສຶກວ່າເຂົາເຈົ້າບໍ່ສົມຄວນໄດ້ຮັບການຍົກໂທດຈາກພະເຢໂຫວາ. ທີ່ຈິງ ເຮົາທຸກຄົນບໍ່ມີໃຜສົມຄວນໄດ້ຮັບ. ອັກຄະສາວົກໂປໂລເຂົ້າໃຈວ່າລາວ “ບໍ່ສົມຄວນທີ່ຈະຖືກເອີ້ນວ່າອັກຄະສາວົກຊ້ຳ” ຍ້ອນລາວ “ເຄີຍຂົ່ມເຫງປະຊາຄົມຂອງພະເຈົ້າ.” ລາວເວົ້າຕື່ມວ່າ: “ຂ້ອຍໄດ້ເຮັດໜ້າທີ່ນີ້ກໍຍ້ອນຄວາມກະລຸນາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພະເຈົ້າ.” (1ກຣ. 15:9, 10) ເມື່ອເຮົາກັບໃຈຈາກຄວາມຜິດທີ່ເຮົາໄດ້ເຮັດ ພະເຢໂຫວາກໍຍົກໂທດໃຫ້ເຮົາ. ຍ້ອນຫຍັງ? ບໍ່ແມ່ນຍ້ອນເຮົາສົມຄວນໄດ້ຮັບການຍົກໂທດ ແຕ່ຍ້ອນເພິ່ນຮັກເຮົາ. ຖ້າເຈົ້າຮູ້ສຶກວ່າໂຕເອງບໍ່ມີຄ່າ ຂໍໃຫ້ຈື່ໄວ້ວ່າພະເຢໂຫວາຈັດໃຫ້ມີຄ່າໄຖ່ບໍ່ແມ່ນສຳລັບຄົນທີ່ບໍ່ເຄີຍເຮັດຜິດ ແຕ່ສຳລັບຄົນເຮັດຜິດທີ່ກັບໃຈ.—ອ່ານລູກາ 5:32; 1 ຕີໂມທຽວ 1:15
5. ພະເຢໂຫວາຕ້ອງສະແດງຄວາມເມດຕາຕໍ່ເຮົາບໍ? ຂໍໃຫ້ອະທິບາຍ.
5 ເຮົາບໍ່ຄວນຮູ້ສຶກວ່າພະເຢໂຫວາຕ້ອງສະແດງຄວາມເມດຕາຕໍ່ເຮົາຍ້ອນເຮົາຮັບໃຊ້ເພິ່ນມາຫຼາຍປີແລ້ວ. ແນ່ນອນວ່າພະເຢໂຫວາເຫັນຄ່າທີ່ເຮົາຮັບໃຊ້ເພິ່ນຢ່າງສັດຊື່. (ຮຣ. 6:10) ພະເຢໂຫວາຍອມໃຫ້ລູກຊາຍຂອງເພິ່ນມາຕາຍເພື່ອເຮົາລ້າໆ ບໍ່ແມ່ນເພື່ອເປັນຄ່າຈ້າງທີ່ເຮົາເຮັດວຽກຮັບໃຊ້ເພິ່ນ. ສະນັ້ນ ມັນບໍ່ຖືກຕ້ອງທີ່ຈະຄິດວ່າຍ້ອນເຮົາໄດ້ເຮັດຫຼາຍຢ່າງເພື່ອພະເຢໂຫວາ ເຮົາຈຶ່ງສົມຄວນໄດ້ຮັບຄວາມເມດຕາຈາກເພິ່ນ. ຖ້າເຮົາເຊື່ອແບບນັ້ນກໍສ່ຳກັບເຮົາເວົ້າວ່າເຮົາບໍ່ຈຳເປັນຕ້ອງມີຄ່າໄຖ່.—ສົມທຽບກັບຄາລາເຕຍ 2:21
6. ເປັນຫຍັງໂປໂລຈຶ່ງຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາເອົາແທ້ເອົາວ່າ?
6 ໂປໂລຮູ້ວ່າເຖິງຈະຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາຫຼາຍສ່ຳໃດ ເພິ່ນກໍຈະບໍ່ຍົກໂທດໃຫ້ລາວ. ຄັນຊັ້ນເປັນຫຍັງລາວຈຶ່ງຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາເອົາແທ້ເອົາວ່າ? ລາວເຮັດແບບນັ້ນບໍ່ແມ່ນເພື່ອພິສູດວ່າລາວສົມຄວນໄດ້ຮັບຄວາມເມດຕາຈາກພະເຢໂຫວາ ແຕ່ເພື່ອສະແດງວ່າລາວຮູ້ຄຸນຄ່າຕໍ່ຄວາມກະລຸນາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງເພິ່ນ. (ອຟຊ. 3:7) ຄືກັບໂປໂລ ເຮົາກໍຢາກຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາຢ່າງກະຕືລືລົ້ນຕໍ່ໆໄປບໍ່ແມ່ນຍ້ອນວ່າຢາກໄດ້ຮັບຄວາມເມດຕາຈາກເພິ່ນ ແຕ່ຍ້ອນຢາກສະແດງຄວາມຮູ້ຄຸນຄ່າຕໍ່ຄວາມເມດຕານັ້ນ.
7. ປະໂຫຍດອີກຢ່າງໜຶ່ງທີ່ເຮົາໄດ້ຮັບຈາກຄ່າໄຖ່ໃນຕອນນີ້ແມ່ນຫຍັງ? (ໂຣມ 5:1; ຢາໂກໂບ 2:23)
7 ປະໂຫຍດອີກຢ່າງໜຶ່ງທີ່ເຮົາໄດ້ຮັບຈາກຄ່າໄຖ່ໃນຕອນນີ້ແມ່ນເຮົາສາມາດມີສາຍສຳພັນທີ່ໃກ້ຊິດກັບພະເຢໂຫວາເປັນສ່ວນໂຕ. a ຄືກັບທີ່ໄດ້ເວົ້າໃນບົດກ່ອນ ເຮົາບໍ່ໄດ້ມີສາຍສຳພັນທີ່ໃກ້ຊິດກັບພະເຢໂຫວາມາຕັ້ງແຕ່ເກີດ. ແຕ່ຍ້ອນຄ່າໄຖ່ ເຮົາຈຶ່ງມີ “ສາຍສຳພັນທີ່ດີກັບພະເຈົ້າ” ແລະໃກ້ຊິດກັບເພິ່ນໄດ້.—ອ່ານໂຣມ 5:1; ຢາໂກໂບ 2:23
8. ເປັນຫຍັງເຮົາຄວນຂອບໃຈພະເຢໂຫວາທີ່ເຮົາສາມາດອະທິດຖານຫາເພິ່ນໄດ້?
8 ສິດທິພິເສດຢ່າງໜຶ່ງທີ່ໄດ້ຈາກການມີສາຍສຳພັນທີ່ໃກ້ຊິດກັບພະເຢໂຫວາກໍຄືການອະທິດຖານ. ພະເຢໂຫວາບໍ່ພຽງແຕ່ຟັງຕອນທີ່ເຮົາອະທິດຖານນຳກັນກັບພີ່ນ້ອງ ແຕ່ຕອນທີ່ເຮົາອະທິດຖານຄົນດຽວເພິ່ນກໍຟັງຄືກັນ. ການອະທິດຖານຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ສະຫງົບໃຈແລະກັງວົນໜ້ອຍລົງ. ບໍ່ພຽງແຕ່ເທົ່ານັ້ນ ການອະທິດຖານຍັງຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ໃກ້ຊິດກັບພະເຢໂຫວາຫຼາຍຂຶ້ນ. (ພສ. 65:2; ຢກບ. 4:8; 1ຢຮ. 5:14) ຕອນທີ່ພະເຢຊູຢູ່ໃນໂລກນີ້ ເພິ່ນໄດ້ອະທິດຖານເລື້ອຍໆຍ້ອນເພິ່ນຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາຟັງຄຳອະທິດຖານຂອງເພິ່ນ ແລະການອະທິດຖານຊ່ວຍເພິ່ນໃຫ້ສະໜິດກັບພະເຢໂຫວາຕໍ່ໆໄປ. (ລກ. 5:16) ເຮົາຮູ້ສຶກຂອບໃຈຫຼາຍແທ້ໆທີ່ຄ່າໄຖ່ເຮັດໃຫ້ເຮົາສາມາດເປັນໝູ່ກັບພະເຢໂຫວາແລະເຖິງຂັ້ນອະທິດຖານລົມກັບເພິ່ນໄດ້.
ເຮົາຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຫຍັງໃນອະນາຄົດ?
9. ໃນອະນາຄົດ ຜູ້ຮັບໃຊ້ທີ່ສັດຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຫຍັງຈາກຄ່າໄຖ່?
9 ໃນອະນາຄົດ ຜູ້ຮັບໃຊ້ທີ່ສັດຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຫຍັງຈາກຄ່າໄຖ່? ເຂົາເຈົ້າຈະມີຊີວິດຕະຫຼອດໄປ. ຫຼາຍຄົນຄິດວ່າເລື່ອງນີ້ເປັນໄປບໍ່ໄດ້ຍ້ອນວ່າທຸກຄົນເກີດມາກໍຕ້ອງຕາຍແລະມັນເປັນແບບນີ້ມາຫຼາຍພັນປີແລ້ວ. ແຕ່ຄວາມຕ້ອງການຂອງພະເຢໂຫວາຕັ້ງແຕ່ທຳອິດແມ່ນຢາກໃຫ້ມະນຸດມີຊີວິດຕະຫຼອດໄປ. ຖ້າອາດາມບໍ່ເຮັດຜິດກໍຄືຊິບໍ່ມີໃຜຄິດວ່າການມີຊີວິດຕະຫຼອດໄປເປັນເລື່ອງທີ່ເປັນໄປບໍ່ໄດ້. ຕອນນີ້ອາດຈະເບິ່ງຄືວ່າເລື່ອງນີ້ເປັນໄປບໍ່ໄດ້ ແຕ່ເຮົາໝັ້ນໃຈວ່າມັນຈະເກີດຂຶ້ນແທ້ຍ້ອນເຮົາຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາໄດ້ຈ່າຍຄ່າໄຖ່ໃຫ້ເຮົາແລ້ວໃນລາຄາທີ່ແພງທີ່ສຸດນັ້ນກໍຄືຊີວິດລູກຊາຍຂອງເພິ່ນ.—ຣມ. 8:32
10. ຜູ້ຖືກເລືອກແລະແກະອື່ນລໍຖ້າຫຍັງ?
10 ເຖິງວ່າຊີວິດຕະຫຼອດໄປເປັນສິ່ງທີ່ຈະເກີດຂຶ້ນໃນອະນາຄົດ ແຕ່ພະເຢໂຫວາກໍຢາກໃຫ້ເຮົາຄິດເຖິງເລື່ອງນີ້ຕັ້ງແຕ່ຕອນນີ້. ຜູ້ຖືກເລືອກລໍຖ້າທີ່ຈະໄດ້ຮັບຊີວິດໃນສະຫວັນແລະປົກຄອງຮ່ວມກັບພະເຢຊູ. (ພນມ. 20:6) ແກະອື່ນລໍຖ້າທີ່ຈະມີຊີວິດຕະຫຼອດໄປໃນໂລກໃໝ່ ເຊິ່ງຢູ່ຫັ້ນຈະບໍ່ມີຄວາມເຈັບປວດ ຄວາມທຸກ ແລະຄວາມໂສກເສົ້າ. (ພນມ. 21:3, 4) ເຈົ້າເປັນຄົນໜຶ່ງໃນແກະອື່ນທີ່ມີຄວາມຫວັງທີ່ຈະມີຊີວິດຕະຫຼອດໄປໃນໂລກໃໝ່ບໍ? ລາງວັນນີ້ບໍ່ໄດ້ມີຄ່າໜ້ອຍກວ່າຊີວິດໃນສະຫວັນຍ້ອນພະເຢໂຫວາສ້າງເຮົາໃຫ້ມີຊີວິດຢູ່ໃນໂລກ. ສະນັ້ນ ການມີຊີວິດຕະຫຼອດໄປໃນໂລກຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ເຮົາມີຄວາມສຸກຫຼາຍທີ່ສຸດ.
11-12. ມີສິ່ງດີໆຫຍັງແດ່ທີ່ເຮົາລໍຖ້າໃນໂລກໃໝ່? (ເບິ່ງຮູບນຳ)
11 ໃຫ້ນຶກພາບວ່າໃນໂລກໃໝ່ຊີວິດຂອງເຈົ້າຈະເປັນແນວໃດ. ເຈົ້າຈະບໍ່ຕ້ອງກັງວົນອີກຕໍ່ໄປວ່າຈະເຈັບປ່ວຍຫຼືຕາຍ. (ອຊຢ. 25:8; 33:24) ພະເຢໂຫວາຈະເຮັດໃຫ້ສິ່ງທີ່ເຈົ້າລໍຖ້າເປັນຈິງ. ມີຫຍັງບໍທີ່ເຈົ້າຢາກຮຽນຮູ້? ເຈົ້າຢາກຮຽນຮູ້ຫຼາຍຂຶ້ນກ່ຽວກັບສັດບໍ? ເຈົ້າຢາກຮຽນຫຼິ້ນດົນຕີບໍ? ຫຼືເຈົ້າຢາກຮຽນແຕ້ມຮູບບໍ? ໃນໂລກໃໝ່ເຮົາຈຳເປັນຕ້ອງມີນັກອອກແບບ ຊ່າງກໍ່ສ້າງ ຊາວໄຮ່ຊາວສວນ ແລະຍັງຕ້ອງມີຄົນເຮັດວຽກສ້ອມແປງແລະເຮັດວຽກບໍລິການດ້ານອື່ນໆອີກ ເຊັ່ນ: ແຕ່ງກິນ ເຮັດເຄື່ອງມືຕ່າງໆ ປູກຕົ້ນໄມ້ແລະເບິ່ງແຍງສວນໃຫ້ງາມໆ. (ອຊຢ. 35:1; 65:21) ເມື່ອເຈົ້າມີຊີວິດຕະຫຼອດໄປ ເຈົ້າຈະມີເວລາທີ່ບໍ່ສິ້ນສຸດເພື່ອຮຽນຮູ້ກ່ຽວກັບສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ແລະສິ່ງອື່ນໆອີກຫຼາຍຢ່າງ.
12 ເຮົາຈະມີຄວາມສຸກຫຼາຍທີ່ໄດ້ຕ້ອນຮັບຄົນທີ່ຖືກປຸກໃຫ້ຄືນມາຈາກຕາຍ. (ກຈກ. 24:15) ເຮົາຍັງຈະມີຄວາມສຸກທີ່ໄດ້ຮຽນຮູ້ກ່ຽວກັບພະເຢໂຫວາຫຼາຍຂຶ້ນຈາກສິ່ງທີ່ເພິ່ນສ້າງ. (ພສ. 104:24; ອຊຢ. 11:9) ສິ່ງທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດແມ່ນເຮົາຈະບໍ່ເປັນຄົນບາບອີກຕໍ່ໄປ ເຮົາຈະສາມາດນະມັດສະການພະເຢໂຫວາໂດຍບໍ່ມີຄວາມຮູ້ສຶກຜິດມາລົບກວນໃຈ. ເຈົ້າຈະເອົາສິ່ງດີໆເຫຼົ່ານີ້ໄປແລກກັບຄວາມ “ມ່ວນຊື່ນຊົ່ວຄາວກັບການເຮັດຜິດ” ບໍ? (ຮຣ. 11:25) ເຈົ້າຈະບໍ່ແລກດອກ! ສິ່ງດີໆເຫຼົ່ານີ້ຄຸ້ມຄ່າກັບການທີ່ເຮົາຕ້ອງເສຍສະລະບາງຢ່າງໃນຕອນນີ້. ຂໍໃຫ້ຈື່ໄວ້ວ່າຊີວິດໃນໂລກໃໝ່ບໍ່ໄດ້ເປັນພຽງຄວາມຫວັງເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ມັນຈະເກີດຂຶ້ນແທ້. ທຸກສິ່ງທັງໝົດນີ້ເປັນໄປໄດ້ກໍຍ້ອນພະເຢໂຫວາຮັກເຮົາຫຼາຍຈົນຍອມໃຫ້ລູກຊາຍຂອງເພິ່ນມາຕາຍເພື່ອເຮົາ.
ສິ່ງດີໆທີ່ເຈົ້າລໍຖ້າຫຼາຍທີ່ສຸດໃນໂລກໃໝ່ແມ່ນຫຍັງ? (ເບິ່ງຂໍ້ 11-12)
ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າເຈົ້າເຫັນຄ່າຄວາມຮັກຂອງພະເຢໂຫວາ
13. ເຮົາຈະສະແດງໃຫ້ເຫັນແນວໃດວ່າເຮົາເຫັນຄ່າຄວາມຮັກຂອງພະເຢໂຫວາ? (2 ໂກຣິນໂທ 6:1)
13 ເຮົາຈະສະແດງໃຫ້ເຫັນແນວໃດວ່າເຮົາເຫັນຄ່າທີ່ພະເຢໂຫວາຈັດກຽມຄ່າໄຖ່ໃຫ້ເຮົາ? ເຮົາເຮັດແບບນັ້ນໄດ້ໂດຍໃຫ້ວຽກຮັບໃຊ້ເພິ່ນເປັນສິ່ງສຳຄັນທີ່ສຸດໃນຊີວິດຂອງເຮົາ. (ມທ. 6:33) ພະເຢຊູຕາຍ “ເພື່ອຄົນທີ່ມີຊີວິດຢູ່ຈະບໍ່ໃຊ້ຊີວິດເພື່ອໂຕເອງອີກຕໍ່ໄປ ແຕ່ຈະຢູ່ເພື່ອຜູ້ທີ່ຕາຍແທນເຂົາເຈົ້າແລະຖືກປຸກໃຫ້ຄືນມາຈາກຕາຍແລ້ວ.” (2ກຣ. 5:15) ສະນັ້ນ ເມື່ອພະເຢໂຫວາເມດຕາແລະຍົກໂທດໃຫ້ເຮົາ ເຮົາກໍຄວນຮັບໃຊ້ເພິ່ນສຸດຄວາມສາມາດ. ເມື່ອເຮັດແບບນີ້ເຮົາກໍສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າເຮົາເຫັນຄ່າສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາເຮັດເພື່ອເຮົາແທ້ໆ.—ອ່ານ 2 ໂກຣິນໂທ 6:1
14. ເຮົາຈະໄວ້ໃຈພະເຢໂຫວາແລະເຮັດຕາມການຊີ້ນຳຂອງເພິ່ນໄດ້ແນວໃດ?
14 ເຮົາຍັງສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າເຮົາເຫັນຄ່າຄວາມຮັກຂອງພະເຢໂຫວາໂດຍໄວ້ໃຈເພິ່ນແລະເຮັດຕາມການຊີ້ນຳຂອງເພິ່ນ. ເຮົາຈະເຮັດແບບນັ້ນໄດ້ແນວໃດ? ເມື່ອມີບາງເລື່ອງທີ່ເຮົາຕ້ອງຕັດສິນໃຈ ເຊັ່ນ: ເຮົາຈະຮຽນເຖິງຂັ້ນໃດຫຼືເຮັດວຽກຫຍັງ. ເຮົາຕ້ອງຄິດກ່ອນວ່າພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ເຮົາເຮັດຫຍັງ. (1ກຣ. 10:31; 2ກຣ. 5:7) ເມື່ອເຮົາຕັດສິນໃຈຕາມການຊີ້ນຳຂອງພະເຢໂຫວາ ຄວາມເຊື່ອຂອງເຮົາກໍຈະເຂັ້ມແຂງແລະເຮົາຈະສະໜິດກັບເພິ່ນຫຼາຍຂຶ້ນ. ຄວາມຫວັງຂອງເຮົາເລື່ອງຊີວິດຕະຫຼອດໄປຈະເປັນຈິງຫຼາຍຂຶ້ນ.—ຣມ. 5:3-5; ຢກບ. 2:21, 22
15. ໃນໄລຍະກ່ອນແລະຫຼັງວັນອະນຸສອນ ເຮົາຈະສະແດງໃຫ້ເຫັນແນວໃດວ່າເຮົາເຫັນຄ່າຄວາມຮັກຂອງພະເຢໂຫວາ?
15 ອີກວິທີໜຶ່ງທີ່ສະແດງວ່າເຮົາເຫັນຄ່າຄວາມຮັກຂອງພະເຢໂຫວາກໍຄືໃຊ້ໄລຍະກ່ອນແລະຫຼັງວັນອະນຸສອນເພື່ອສະແດງໃຫ້ພະເຢໂຫວາເຫັນວ່າເຮົາຮູ້ສຶກຂອບໃຈສຳລັບຄ່າໄຖ່. ນອກຈາກວາງແຜນທີ່ຈະເຂົ້າຮ່ວມການປະຊຸມອະນຸສອນແລ້ວ ເຮົາຍັງສາມາດຊວນຄົນອື່ນໃຫ້ເຂົ້າຮ່ວມນຳ. (1ຕມ. 2:4) ຕອນທີ່ຊວນເຂົາເຈົ້າມາ ໃຫ້ອະທິບາຍໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຟັງວ່າຈະມີການເຮັດຫຍັງແດ່ຢູ່ການປະຊຸມອະນຸສອນ. ເຈົ້າອາດຈະໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເບິ່ງວິດີໂອເປັນຫຍັງພະເຢຊູຈຶ່ງຕາຍ? ແລະວິດີໂອລະນຶກເຖິງການເສຍຊີວິດຂອງພະເຢຊູ ໃນເວັບໄຊ jw.org. ຜູ້ເບິ່ງແຍງຕ້ອງບໍ່ລືມທີ່ຈະຊວນຄົນທີ່ເຊົາຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາໃຫ້ເຂົ້າຮ່ວມການປະຊຸມອະນຸສອນ. ໃຫ້ນຶກພາບວ່າພະເຢໂຫວາ ພະເຢຊູ ພວກທູດສະຫວັນ ແລະຜູ້ຮັບໃຊ້ທີ່ຢູ່ໃນໂລກນີ້ຈະມີຄວາມສຸກຫຼາຍສ່ຳໃດທີ່ເຫັນແກະທີ່ຫຼົງທາງຂອງພະເຢໂຫວາຖືກກະຕຸ້ນໃຫ້ກັບເຂົ້າມາໃນຝູງອີກເທື່ອໜຶ່ງ! (ລກ. 15:4-7) ຢູ່ການປະຊຸມອະນຸສອນ ໃຫ້ເຮົາຕັ້ງໃຈທີ່ຈະທັກທາຍທຸກຄົນລວມທັງຄົນໃໝ່ໆຫຼືຄົນທີ່ບໍ່ໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມດົນແລ້ວ. ເຮົາຢາກເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຮູ້ສຶກວ່າໄດ້ຮັບການຕ້ອນຮັບ.—ຣມ. 12:13
16. ເປັນຫຍັງເຮົາຄວນຮັບໃຊ້ຫຼາຍຂຶ້ນໃນໄລຍະກ່ອນແລະຫຼັງວັນອະນຸສອນ?
16 ເຈົ້າຈະຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາຫຼາຍຂຶ້ນໄດ້ບໍໃນໄລຍະກ່ອນແລະຫຼັງວັນອະນຸສອນ? ການເຮັດແບບນີ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າເຮົາເຫັນຄ່າທຸກສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາແລະພະເຢຊູເຮັດເພື່ອເຮົາ. ແຮ່ງເຮົາເຮັດວຽກຮັບໃຊ້ຫຼາຍເທົ່າໃດ ເຮົາກໍແຮ່ງຈະເຫັນວ່າພະເຢໂຫວາຊ່ວຍເຮົາ ແລະເຮົາຈະໄວ້ໃຈເພິ່ນຫຼາຍຂຶ້ນ. (1ກຣ. 3:9) ນອກຈາກນັ້ນ ໃຫ້ອ່ານຄຳພີໄບເບິນໃນໄລຍະການປະຊຸມອະນຸສອນທີ່ຢູ່ໃນປຶ້ມການພິຈາລະນາຂໍ້ພະຄຳພີປະຈຳວັນ ຫຼືອ່ານຢູ່ໃນຕາຕະລາງການອ່ານຄຳພີໄບເບິນໃນໄລຍະການປະຊຸມອະນຸສອນທີ່ຢູ່ໃນຄູ່ມືການປະຊຸມກາງອາທິດ. ເຈົ້າອາດຈະໃຊ້ການອ່ານຄຳພີໄບເບິນສ່ວນນັ້ນສຳລັບການສຶກສາສ່ວນໂຕກໍໄດ້.
17. ອັນໃດເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາດີໃຈ? (ເບິ່ງຂອບ “ ວິທີທີ່ສະແດງວ່າເຮົາເຫັນຄ່າຄວາມຮັກຂອງພະເຢໂຫວາ” ນຳ)
17 ເຖິງວ່າສະພາບການຂອງເຈົ້າອາດເຮັດໃຫ້ເຈົ້າຮັບໃຊ້ຫຼາຍຂຶ້ນບໍ່ໄດ້ ແຕ່ຂໍໃຫ້ຈື່ໄວ້ວ່າພະເຢໂຫວາບໍ່ໄດ້ປຽບທຽບສິ່ງທີ່ເຈົ້າເຮັດກັບສິ່ງທີ່ຄົນອື່ນເຮັດ. ເພິ່ນເຫັນສິ່ງທີ່ຢູ່ໃນຫົວໃຈເຈົ້າ. ເພິ່ນດີໃຈທີ່ເຈົ້າເຫັນຄ່າຂອງຂວັນທີ່ມີຄ່າຈາກເພິ່ນເຊິ່ງກໍຄືຄ່າໄຖ່.—1ຊມ. 16:7; ມຣກ. 12:41-44
18. ເປັນຫຍັງເຮົາຈຶ່ງເຫັນຄ່າສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາແລະພະເຢຊູເຮັດເພື່ອເຮົາ?
18 ຍ້ອນຄ່າໄຖ່ ພະເຢໂຫວາຈຶ່ງສາມາດຍົກໂທດຄວາມຜິດໃຫ້ເຮົາໄດ້ ເຮັດໃຫ້ເຮົາໄດ້ເປັນໝູ່ກັບເພິ່ນແລະມີຄວາມຫວັງທີ່ຈະມີຊີວິດຕະຫຼອດໄປ. ຂໍໃຫ້ເຮົາສະແດງໃຫ້ເຫັນຢູ່ສະເໝີວ່າເຮົາເຫັນຄ່າຄວາມຮັກຂອງພະເຢໂຫວາເຊິ່ງກະຕຸ້ນເພິ່ນໃຫ້ເຮັດສິ່ງດີໆຫຼາຍຢ່າງເພື່ອເຮົາ. (1ຢຮ. 4:19) ນອກຈາກນັ້ນ ຂໍໃຫ້ເຮົາສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າເຮົາເຫັນຄ່າສິ່ງທີ່ພະເຢຊູເຮັດເພື່ອເຮົານຳ ຍ້ອນເພິ່ນຮັກເຮົາຫຼາຍເພິ່ນຈຶ່ງຍອມຕາຍເພື່ອເຮົາ.—ຢຮ. 15:13
ເພງທີ 154 ຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງຕະຫຼອດໄປ
