ບົດຄວາມສຶກສາທີ 4
ເພງທີ 18 ຂອບໃຈສຳລັບຄ່າໄຖ່
ເຮົາໄດ້ຮຽນຫຍັງຈາກຄ່າໄຖ່?
“ພະເຈົ້າສະແດງຄວາມຮັກ . . . ຢ່າງຈະແຈ້ງ.”—1ຢຮ. 4:9
ຈຸດສຳຄັນ
ຄ່າໄຖ່ສອນຫຍັງເຮົາກ່ຽວກັບຄຸນລັກສະນະທີ່ດີຂອງພະເຢໂຫວາແລະຂອງພະເຢຊູ.
1. ເປັນຫຍັງເຮົາຄວນເຂົ້າຮ່ວມການປະຊຸມອະນຸສອນທຸກປີ?
ພະເຢໂຫວາໃຫ້ຂອງຂວັນທີ່ມີຄ່າຫຼາຍກັບເຮົາຕອນທີ່ເພິ່ນສົ່ງລູກຊາຍມາຕາຍເພື່ອເຮົາທຸກຄົນ. (2ກຣ. 9:15) ຍ້ອນພະເຢຊູຕາຍເພື່ອເຮົາ ເຮົາຈຶ່ງສາມາດເປັນໝູ່ກັບພະເຢໂຫວາໄດ້ແລະຍັງມີຄວາມຫວັງທີ່ຈະມີຊີວິດຕະຫຼອດໄປ. ເຮົາມີຫຼາຍເຫດຜົນທີ່ຈະຂອບໃຈພະເຢໂຫວາທີ່ໄດ້ຈັດກຽມຄ່າໄຖ່ໃຫ້ເຮົາຍ້ອນເພິ່ນຮັກເຮົາຫຼາຍ. (ຣມ. 5:8) ເພື່ອຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຮູ້ຄຸນຄ່າແລະບໍ່ລືມສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາແລະພະເຢຊູເຮັດເພື່ອເຮົາ ພະເຢຊູໄດ້ສັ່ງເຮົາໃຫ້ເຂົ້າຮ່ວມການປະຊຸມອະນຸສອນເພື່ອລະນຶກເຖິງການຕາຍຂອງເພິ່ນທຸກປີ.—ລກ. 22:19, 20
2. ເຮົາຈະຮຽນຫຍັງໃນບົດນີ້?
2 ໃນປີນີ້ ວັນອະນຸສອນແມ່ນກົງກັບວັນເສົາທີ 12 ເມສາ 2025. ແນ່ນອນວ່າເຮົາທຸກຄົນວາງແຜນທີ່ຈະເຂົ້າຮ່ວມ. ເຮົາຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຫຼາຍຖ້າເຮົາໃຊ້ເວລາໃນອາທິດກ່ອນຫຼືຫຼັງວັນອະນຸສອນເພື່ອຄິດຕຶກຕອງ aກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາແລະພະເຢຊູໄດ້ເຮັດເພື່ອເຮົາ. ໃນບົດນີ້ເຮົາຈະມາເບິ່ງວ່າຄ່າໄຖ່ສອນຫຍັງເຮົາກ່ຽວກັບພະເຢໂຫວາແລະພະເຢຊູ. ໃນບົດຕໍ່ໄປຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເຂົ້າໃຈວ່າເຮົາຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຫຍັງຈາກຄ່າໄຖ່ ແລະເຮົາຈະສະແດງໃຫ້ເຫັນແນວໃດວ່າເຮົາເຫັນຄ່າຄ່າໄຖ່.
ຄ່າໄຖ່ສອນຫຍັງເຮົາກ່ຽວກັບພະເຢໂຫວາ?
3. ການຕາຍຂອງຄົນຜູ້ດຽວສາມາດເຮັດໃຫ້ຫຼາຍລ້ານຄົນຫຼຸດພົ້ນຈາກບາບແລະຄວາມຕາຍໄດ້ແນວໃດ? (ເບິ່ງຮູບນຳ)
3 ຄ່າໄຖ່ສອນເຮົາວ່າພະເຢໂຫວາເປັນພະເຈົ້າທີ່ຍຸຕິທຳ. (ພບຍ. 32:4) ເປັນຫຍັງຈຶ່ງເວົ້າແບບນັ້ນ? ເມື່ອອາດາມບໍ່ເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາ ລາວກໍກາຍເປັນຄົນບາບແລະຕ້ອງຕາຍ. ຍ້ອນເຮົາເປັນລູກຫຼານຂອງອາດາມ ເຮົາຈຶ່ງມີບາບແລະຕ້ອງຕາຍຄືກັນ. (ຣມ. 5:12) ເພື່ອຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຫຼຸດພົ້ນຈາກບາບແລະຄວາມຕາຍ ພະເຢໂຫວາໄດ້ສົ່ງພະເຢຊູໃຫ້ມາເປັນຄ່າໄຖ່ສຳລັບເຮົາ. ແຕ່ການຕາຍຂອງຄົນທີ່ສົມບູນແບບຄົນດຽວຈະສາມາດໄຖ່ຫຼາຍລ້ານຄົນໃຫ້ເປັນອິດສະຫຼະຈາກບາບແລະຄວາມຕາຍໄດ້ແນວໃດ? ໂປໂລອະທິບາຍວ່າ: “ຄືກັບທີ່ຫຼາຍຄົນຕ້ອງກາຍເປັນຄົນບາບຍ້ອນຄົນຜູ້ດຽວ [ອາດາມ] ບໍ່ເຊື່ອຟັງ ພະເຈົ້າກໍຍອມຮັບຫຼາຍຄົນໄດ້ຍ້ອນຄົນຜູ້ດຽວ [ພະເຢຊູ] ເຊື່ອຟັງ.” (ຣມ. 5:19; 1ຕມ. 2:6) ເວົ້າອີກຢ່າງໜຶ່ງກໍຄື ເຮົາທຸກຄົນກາຍເປັນຄົນບາບແລະຕ້ອງຕາຍຍ້ອນມະນຸດທີ່ສົມບູນແບບຄົນດຽວບໍ່ເຊື່ອຟັງ. ດັ່ງນັ້ນ ເພື່ອຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເປັນອິດສະຫຼະຈາກບາບແລະຄວາມຕາຍກໍຕ້ອງມີຄົນທີ່ສົມບູນແບບຄົນໜຶ່ງທີ່ເຊື່ອຟັງພະເຈົ້າ.
ຄົນຜູ້ດຽວເຮັດໃຫ້ຫຼາຍຄົນກາຍເປັນຄົນບາບແລະຕ້ອງຕາຍ. ຄົນຜູ້ດຽວກໍເຮັດໃຫ້ເຮົາເປັນອິດສະຫຼະຈາກບາບແລະຄວາມຕາຍໄດ້ຄືກັນ. (ເບິ່ງຂໍ້ 3)
4. ເປັນຫຍັງພະເຢໂຫວາບໍ່ໃຫ້ລູກຫຼານຂອງອາດາມທີ່ເຊື່ອຟັງເພິ່ນມີຊີວິດຕະຫຼອດໄປລະກະແລ້ວ?
4 ພະເຢຊູຕ້ອງມາຕາຍເພື່ອເຮົາແທ້ໆບໍ? ເປັນຫຍັງພະເຢໂຫວາບໍ່ໃຫ້ລູກຫຼານຂອງອາດາມທີ່ເຊື່ອຟັງເພິ່ນມີຊີວິດຕະຫຼອດໄປລະກະແລ້ວ? ສຳລັບມະນຸດທີ່ບໍ່ສົມບູນແບບ ວິທີແກ້ບັນຫາແບບນີ້ອາດເບິ່ງຄືວ່າເປັນວິທີທີ່ດີ. ແຕ່ສຳລັບພະເຢໂຫວາ ການເຮັດແບບນີ້ເປັນສິ່ງທີ່ບໍ່ຖືກຕ້ອງຍ້ອນມັນເປັນຄືກັບວ່າອາດາມບໍ່ເຄີຍເຮັດຜິດແລະລູກຫຼານຂອງລາວກໍບໍ່ມີບາບ ເຊິ່ງເລື່ອງນີ້ບໍ່ແມ່ນຄວາມຈິງ.
5. ເປັນຫຍັງເຮົາໝັ້ນໃຈໄດ້ວ່າພະເຢໂຫວາຈະເຮັດສິ່ງທີ່ຖືກຕ້ອງແລະຍຸຕິທຳສະເໝີ?
5 ແຕ່ຈະເປັນແນວໃດຖ້າພະເຢໂຫວາບໍ່ໄດ້ຈັດກຽມໃຫ້ມີຄ່າໄຖ່ ແຕ່ພັດປ່ອຍໃຫ້ລູກຫຼານຂອງອາດາມທີ່ບໍ່ສົມບູນແບບມີຊີວິດຕະຫຼອດໄປ? ຖ້າເປັນແບບນັ້ນ ພະເຢໂຫວາກໍບໍ່ໄດ້ເຮັດຕາມມາດຕະຖານຂອງເພິ່ນໃນເລື່ອງຄວາມຍຸຕິທຳແລະອາດເຮັດໃຫ້ຄົນຄິດວ່າຈະໝັ້ນໃຈໃນຄວາມຍຸຕິທຳຂອງເພິ່ນໃນເລື່ອງອື່ນໆໄດ້ຢູ່ບໍ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ເພິ່ນຈະເຮັດຕາມທຸກເລື່ອງທີ່ສັນຍາໄວ້ບໍ? ເຮົາບໍ່ຕ້ອງກັງວົນໃນເລື່ອງນີ້. ຍ້ອນຫຍັງ? ຍ້ອນພະເຢໂຫວາເປັນພະເຈົ້າທີ່ຍຸຕິທຳ ເພິ່ນຈຶ່ງເຮັດສິ່ງທີ່ຖືກຕ້ອງເຖິງວ່າຈະຕ້ອງສະລະສິ່ງທີ່ມີຄ່າຫຼາຍເຊິ່ງກໍຄືລູກຊາຍຄົນດຽວທີ່ເພິ່ນຮັກ. ສະນັ້ນ ເຮົາໝັ້ນໃຈໄດ້ວ່າພະເຢໂຫວາຈະເຮັດສິ່ງທີ່ຖືກຕ້ອງແລະຍຸຕິທຳສະເໝີ.
6. ຄ່າໄຖ່ຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເຫັນຄວາມຮັກຂອງພະເຢໂຫວາແນວໃດ? (1 ໂຢຮັນ 4:9, 10)
6 ນອກຈາກຄ່າໄຖ່ຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາເປັນພະເຈົ້າທີ່ຍຸຕິທຳແລ້ວ ຄ່າໄຖ່ຍັງຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເຂົ້າໃຈວ່າພະເຢໂຫວາຮັກເຮົາຫຼາຍແທ້ໆ. (ຢຮ. 3:16; ອ່ານ 1 ໂຢຮັນ 4:9, 10) ຄຳສອນເລື່ອງຄ່າໄຖ່ເຮັດໃຫ້ເຮົາຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາບໍ່ພຽງແຕ່ຢາກໃຫ້ເຮົາມີຊີວິດຕະຫຼອດໄປເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ເພິ່ນຍັງຢາກໃຫ້ເຮົາເຂົ້າມາຢູ່ໃນຄອບຄົວຂອງເພິ່ນນຳ. ເມື່ອອາດາມເຮັດຜິດ ລາວກໍບໍ່ໄດ້ຢູ່ໃນຄອບຄົວຂອງພະເຢໂຫວາອີກຕໍ່ໄປ. ຜົນກໍຄື ເມື່ອເຮົາທຸກຄົນເກີດມາ ເຮົາກໍບໍ່ໄດ້ຢູ່ໃນຄອບຄົວຂອງພະເຢໂຫວາ. ແຕ່ໂດຍທາງຄ່າໄຖ່ ພະເຢໂຫວາຈຶ່ງສາມາດຍົກໂທດໃຫ້ເຮົາ ແລະໃນອະນາຄົດເພິ່ນຈະໃຫ້ມະນຸດທຸກຄົນທີ່ສະແດງຄວາມເຊື່ອແລະເຊື່ອຟັງເພິ່ນເຂົ້າມາຢູ່ໃນຄອບຄົວຂອງເພິ່ນ. ແມ່ນແຕ່ຕອນນີ້ເຮົາກໍສາມາດມີສາຍສຳພັນທີ່ໃກ້ຊິດກັບພະເຢໂຫວາແລະກັບພີ່ນ້ອງຮ່ວມຄວາມເຊື່ອ. ເຫັນໄດ້ແຈ້ງວ່າພະເຢໂຫວາຮັກເຮົາຫຼາຍແທ້ໆ!—ຣມ. 5:10, 11
7. ການທີ່ພະເຢຊູທົນທຸກທໍລະມານເຮັດໃຫ້ເຮົາເຫັນຄວາມຮັກທີ່ພະເຢໂຫວາມີຕໍ່ເຮົາແນວໃດ?
7 ເຮົາຈະເຂົ້າໃຈໄດ້ດີຂຶ້ນວ່າພະເຢໂຫວາຮັກເຮົາຫຼາຍສ່ຳໃດເມື່ອເຮົາຄິດວ່າພະເຢໂຫວາຕ້ອງເຈັບປວດຫຼາຍແທ້ໆທີ່ເຫັນລູກຊາຍຂອງເພິ່ນທົນທຸກທໍລະມານ. ຊາຕານເວົ້າວ່າບໍ່ມີຜູ້ຮັບໃຊ້ຄົນໃດຂອງພະເຢໂຫວາຮັກສາຄວາມສັດຊື່ຕໍ່ເພິ່ນໄດ້ເມື່ອເຈິຄວາມຍາກລຳບາກ. ເພື່ອພິສູດວ່າສິ່ງທີ່ຊາຕານເວົ້າບໍ່ແມ່ນຄວາມຈິງ ພະເຢໂຫວາຈຶ່ງຍອມໃຫ້ພະເຢຊູເຈິຄວາມຍາກລຳບາກຫຼາຍຢ່າງກ່ອນທີ່ເພິ່ນຈະຕາຍ. (ໂຢບ 2:1-5; 1ປຕ. 2:21) ພະເຢໂຫວາຕ້ອງທົນເບິ່ງພະເຢຊູຖືກພວກຜູ້ຕໍ່ຕ້ານເຍາະເຍີ້ຍ ຖືກພວກທະຫານເອົາແສ້ຟາດ ຖືກຕອກຢູ່ເທິງເສົາ ແລະສຸດທ້າຍເພິ່ນຕ້ອງທົນເບິ່ງລູກຊາຍທີ່ເພິ່ນຮັກຕາຍຢ່າງເຈັບປວດທໍລະມານ. (ມທ. 27:28-31, 39) ທີ່ຈິງ ພະເຢໂຫວາສາມາດຢຸດບໍ່ໃຫ້ສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ເກີດຂຶ້ນໄດ້. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ຕອນທີ່ພວກຜູ້ຕໍ່ຕ້ານເວົ້າວ່າ: “ໃຫ້ [ພະເຈົ້າ] ມາຊ່ວຍລາວດຽວນີ້ໂລດ” ເພິ່ນຈະຊ່ວຍພະເຢຊູຕອນນັ້ນເລີຍກໍໄດ້. (ມທ. 27:42, 43) ແຕ່ຖ້າພະເຢໂຫວາເຮັດແບບນັ້ນ ພະເຢຊູກໍບໍ່ໄດ້ສະລະຊີວິດເປັນຄ່າໄຖ່ແລະເຮົາກໍຈະບໍ່ມີຄວາມຫວັງຫຍັງ. ສະນັ້ນ ພະເຢໂຫວາຈຶ່ງຍອມໃຫ້ພະເຢຊູທົນທຸກທໍລະມານຈົນຕາຍ.
8. ພະເຢໂຫວາຮູ້ສຶກເຈັບປວດບໍຕອນທີ່ເຫັນລູກຊາຍຂອງເພິ່ນທົນທຸກທໍລະມານ? ຂໍໃຫ້ອະທິບາຍ. (ເບິ່ງຮູບນຳ)
8 ຕອນທີ່ພະເຢໂຫວາເຫັນລູກຊາຍຂອງເພິ່ນທົນທຸກທໍລະມານແຕ່ບໍ່ໄດ້ເຂົ້າໄປຊ່ວຍ ໝາຍຄວາມວ່າເພິ່ນບໍ່ມີຄວາມຮູ້ສຶກບໍ? ບໍ່ແມ່ນແບບນັ້ນ. ພະເຢໂຫວາສ້າງເຮົາໃຫ້ຄ້າຍຄືກັບເພິ່ນແລະສ້າງເຮົາໃຫ້ມີຄວາມຮູ້ສຶກ. ສະນັ້ນ ເພິ່ນກໍມີຄວາມຮູ້ສຶກຄືກັນ. ຄຳພີໄບເບິນເວົ້າເຖິງພະເຢໂຫວາວ່າເພິ່ນຮູ້ສຶກ “ເສຍໃຈ” ແລະ “ເຈັບປວດໃຈ.” (ພສ. 78:40, 41) ນອກຈາກນັ້ນ ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງເລື່ອງຂອງອັບຣາຮາມກັບອີຊາກ. ພະເຢໂຫວາສັ່ງອັບຣາຮາມໃຫ້ເອົາອີຊາກໄປເປັນເຄື່ອງບູຊາ. (ປຖກ. 22:9-12; ຮຣ. 11:17-19) ໃຫ້ຄິດເບິ່ງວ່າອັບຣາຮາມຈະຮູ້ສຶກເສຍໃຈແລະເຈັບປວດຫຼາຍສ່ຳໃດຕອນທີ່ຈະຂ້າອີຊາກ ພະເຢໂຫວາຕ້ອງຮູ້ສຶກເສຍໃຈແລະເຈັບປວດຫຼາຍກວ່ານັ້ນອີກຕອນທີ່ເພິ່ນເຫັນລູກຊາຍຂອງເພິ່ນທົນທຸກທໍລະມານຈົນຕາຍ. ເບິ່ງວິດີໂອຮຽນແບບຄວາມເຊື່ອຂອງພວກເຂົາ—ອັບຣາຮາມ ຕອນ 2 ໃນເວັບໄຊ jw.org. (ພາສາໄທ)
ພະເຢໂຫວາຮູ້ສຶກເຈັບປວດຫຼາຍເມື່ອເຫັນລູກຊາຍຂອງເພິ່ນທົນທຸກທໍລະມານ (ເບິ່ງຂໍ້ 8)
9. ໂຣມ 8:32, 38, 39 ສອນຫຍັງເຮົາກ່ຽວກັບຄວາມຮັກຂອງພະເຢໂຫວາ?
9 ຄ່າໄຖ່ສອນເຮົາວ່າບໍ່ມີຜູ້ໃດຮັກເຮົາສ່ຳກັບພະເຢໂຫວາແມ່ນແຕ່ຄົນໃນຄອບຄົວທີ່ເຮົາໃກ້ຊິດທີ່ສຸດແລະໝູ່ສະໜິດຂອງເຮົາ. (ອ່ານໂຣມ 8:32, 38, 39) ພະເຢໂຫວາຮັກເຮົາຫຼາຍກວ່າທີ່ເຮົາຮັກໂຕເອງຊ້ຳ. ເຈົ້າຢາກມີຊີວິດຕະຫຼອດໄປບໍ? ພະເຢໂຫວາແຮ່ງຢາກໃຫ້ເຈົ້າມີຊີວິດຕະຫຼອດໄປຫຼາຍກວ່າທີ່ເຈົ້າຢາກມີອີກ. ເຈົ້າຢາກໄດ້ຮັບການຍົກໂທດຄວາມຜິດບໍ? ພະເຢໂຫວາແຮ່ງຢາກຍົກໂທດຄວາມຜິດໃຫ້ເຈົ້າຫຼາຍກວ່າທີ່ເຈົ້າຕ້ອງການອີກ. ສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ເຈົ້າເຮັດກໍຄື ເພິ່ນຢາກໃຫ້ເຈົ້າເຫັນຄ່າສິ່ງທີ່ເພິ່ນເຮັດເພື່ອເຈົ້າ ສະແດງຄວາມເຊື່ອ ແລະເຊື່ອຟັງເພິ່ນ. ຄ່າໄຖ່ເປັນຫຼັກຖານທີ່ສະແດງວ່າພະເຢໂຫວາຮັກເຮົາຫຼາຍແທ້ໆ. ໃນໂລກໃໝ່ ເຮົາຈະໄດ້ຮຽນຮູ້ກ່ຽວກັບຄວາມຮັກຂອງພະເຢໂຫວາຫຼາຍຂຶ້ນອີກ.—ປຍຈ. 3:11
ຄ່າໄຖ່ສອນຫຍັງເຮົາກ່ຽວກັບພະເຢຊູ?
10. (ກ) ເປັນຫຍັງພະເຢຊູຈຶ່ງເສຍໃຈກ່ຽວກັບການຕາຍຂອງເພິ່ນ? (ຂ) ພະເຢຊູເຮັດໃຫ້ຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາໄດ້ຮັບຄວາມນັບຖືຫຼາຍທີ່ສຸດຕະຫຼອດໄປແນວໃດ? (ເບິ່ງຂອບ “ ຄວາມສັດຊື່ຂອງພະເຢຊູເຮັດໃຫ້ຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາໄດ້ຮັບຄວາມນັບຖືຫຼາຍທີ່ສຸດຕະຫຼອດໄປ” ນຳ)
10 ພະເຢຊູເປັນຫ່ວງຊື່ສຽງຂອງພະເຢໂຫວາພໍ່ຂອງເພິ່ນຫຼາຍ. (ຢຮ. 14:31) ພະເຢຊູເສຍໃຈຫຼາຍທີ່ເພິ່ນຈະຕ້ອງຕາຍໃນຂໍ້ຫາໝິ່ນປະໝາດພະເຈົ້າແລະເຮັດໃຫ້ບ້ານເມືອງບໍ່ສະຫງົບສຸກ ຂໍ້ກ່າວຫາເຫຼົ່ານີ້ອາດເຮັດໃຫ້ພໍ່ຂອງເພິ່ນເສຍຊື່ສຽງ. ຍ້ອນແນວນີ້ ເພິ່ນຈຶ່ງອະທິດຖານວ່າ: “ພໍ່ເອີ້ຍ ຖ້າເປັນໄປໄດ້ ຂໍໃຫ້ຈອກນີ້ກາຍລູກໄປ.” (ມທ. 26:39) ໂດຍຮັກສາຄວາມສັດຊື່ຕໍ່ພະເຢໂຫວາຈົນຕາຍ ພະເຢຊູເຮັດໃຫ້ຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາໄດ້ຮັບຄວາມນັບຖືຫຼາຍທີ່ສຸດຕະຫຼອດໄປ.
11. ພະເຢຊູສະແດງໃຫ້ເຫັນແນວໃດວ່າເພິ່ນຮັກຜູ້ຄົນຫຼາຍ? (ໂຢຮັນ 13:1)
11 ຄ່າໄຖ່ຍັງສອນເຮົາວ່າພະເຢຊູຮັກຜູ້ຄົນຫຼາຍໂດຍສະເພາະພວກລູກສິດຂອງເພິ່ນ. (ສພສ. 8:31; ອ່ານໂຢຮັນ 13:1) ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ຕອນທີ່ພະເຢຊູຮັບໃຊ້ຢູ່ໃນໂລກ ເພິ່ນຮູ້ວ່າເພິ່ນຈະຕ້ອງເຈິກັບເລື່ອງທີ່ຍາກໆຫຼາຍເລື່ອງໂດຍສະເພາະແມ່ນເພິ່ນຕ້ອງຕາຍຢ່າງທໍລະມານ. ແຕ່ພະເຢຊູກໍເຮັດວຽກທີ່ຍາກໆເຫຼົ່ານີ້ໄດ້ສຳເລັດ ບໍ່ແມ່ນຍ້ອນວ່າມັນເປັນວຽກທີ່ພະເຢໂຫວາມອບໝາຍໃຫ້ເພິ່ນເຮັດເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ຍ້ອນເພິ່ນຮັກຜູ້ຄົນນຳ. ພະເຢຊູສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າເພິ່ນຮັກຜູ້ຄົນໂດຍການປະກາດ ສອນ ແລະຊ່ວຍເຫຼືອເຂົາເຈົ້າ. ແມ່ນແຕ່ໃນມື້ທີ່ພະເຢຊູຈະຕາຍ ເພິ່ນຍັງໄດ້ລ້າງຕີນໃຫ້ພວກອັກຄະສາວົກ ສອນ ແລະໃຫ້ກຳລັງໃຈເຂົາເຈົ້າ. (ຢຮ. 13:12-15) ຕອນທີ່ພະເຢຊູຢູ່ເທິງເສົາທໍລະມານ ເພິ່ນໄດ້ໃຫ້ຄວາມຫວັງກັບນັກໂທດຄົນໜຶ່ງທີ່ຢູ່ທາງຂ້າງເພິ່ນ. ເພິ່ນບອກລາວວ່າລາວຈະໄດ້ຢູ່ໃນອຸທິຍານ ແລະເພິ່ນຍັງສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າເພິ່ນເປັນຫ່ວງແມ່ຂອງເພິ່ນໂດຍຝາກໂຢຮັນໃຫ້ເບິ່ງແຍງ. (ລກ. 23:42, 43; ຢຮ. 19:26, 27) ເຫັນໄດ້ແຈ້ງວ່າພະເຢຊູບໍ່ພຽງແຕ່ສະແດງຄວາມຮັກຕໍ່ຜູ້ຄົນໂດຍຕາຍເພື່ອເຂົາເຈົ້າເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ເພິ່ນຍັງປະຕິບັດກັບເຂົາເຈົ້າດ້ວຍຄວາມຮັກແລະຄວາມກະລຸນານຳ.
12. ການຕາຍຂອງພະເຢຊູຍັງເປັນປະໂຫຍດຕໍ່ເຮົາແນວໃດໃນຕອນນີ້?
12 ເຖິງວ່າພະເຢຊູຈະຕາຍ “ແຕ່ເທື່ອດຽວ” ແຕ່ການຕາຍຂອງເພິ່ນກໍເປັນປະໂຫຍດຕໍ່ເຮົາຈົນຮອດທຸກມື້ນີ້. (ຣມ. 6:10) ເປັນປະໂຫຍດແນວໃດ? ພະເຢຊູຍັງໃຊ້ເວລາແລະຄວາມພະຍາຍາມເພື່ອຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຈາກຄ່າໄຖ່ ເຊັ່ນ: ຕອນນີ້ເພິ່ນເປັນກະສັດ ເປັນປະໂລຫິດໃຫຍ່ ແລະເປັນຜູ້ນຳຂອງປະຊາຄົມ. (1ກຣ. 15:25; ອຟຊ. 5:23; ຮຣ. 2:17) ເພິ່ນຍັງນຳໜ້າໃນການລວບລວມຜູ້ຖືກເລືອກແລະຄົນກຸ່ມໃຫຍ່ ເຊິ່ງວຽກນີ້ຈະຕ້ອງເຮັດໃຫ້ແລ້ວກ່ອນຄວາມທຸກລຳບາກຄັ້ງໃຫຍ່ຈະຈົບລົງ. b (ມທ. 25:32; ມຣກ. 13:27) ນອກຈາກນັ້ນ ເພິ່ນຍັງໃຊ້ທາດທີ່ສັດຊື່ແລະສຸຂຸມເພື່ອຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ມີສິ່ງທີ່ຈຳເປັນເພື່ອຈະຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາຢ່າງສັດຊື່ໃນສະໄໝສຸດທ້າຍນີ້. (ມທ. 24:45) ໃນໄລຍະ 1.000 ປີທີ່ພະເຢຊູປົກຄອງ ເພິ່ນຍັງຈະເບິ່ງແຍງເຮົາສະເໝີ. ພະເຢຊູສະລະໂຕເອງເພື່ອພວກເຮົາແທ້ໆ. ເພິ່ນເປັນຂອງຂວັນທີ່ມີຄ່າຫຼາຍຈາກພະເຢໂຫວາ.
ຮຽນຮູ້ສິ່ງໃໝ່ຕໍ່ໆໄປ
13. ເຈົ້າຄວນເຮັດຫຍັງເພື່ອຈະຮຽນຮູ້ຕໍ່ໆໄປກ່ຽວກັບຄວາມຮັກທີ່ພະເຢໂຫວາແລະພະເຢຊູມີຕໍ່ເຈົ້າ?
13 ເຈົ້າສາມາດຮຽນຮູ້ຕໍ່ໆໄປກ່ຽວກັບຄວາມຮັກທີ່ພະເຢໂຫວາແລະພະເຢຊູມີຕໍ່ເຈົ້າຖ້າເຈົ້າຄິດຕຶກຕອງກ່ຽວກັບເລື່ອງນີ້ຢູ່ສະເໝີ. ໃນອາທິດກ່ອນແລະຫຼັງວັນອະນຸສອນປີນີ້ ເຈົ້າສາມາດອ່ານປຶ້ມຂ່າວດີກ່ຽວກັບຊີວິດຂອງພະເຢຊູຫົວໜຶ່ງຫຼືຫຼາຍກວ່ານັ້ນຢ່າງລະອຽດ. ຢ່າພະຍາຍາມອ່ານຫຼາຍໆບົດພາຍໃນເທື່ອດຽວ ແຕ່ໃຫ້ອ່ານຊ້າໆແລະຫາເຫດຜົນວ່າເປັນຫຍັງເຮົາຄວນຮັກພະເຢໂຫວາແລະພະເຢຊູ ແລະບອກຄົນອື່ນກ່ຽວກັບຄວາມຮູ້ໃໝ່ໆທີ່ເຈົ້າໄດ້ຈາກການອ່ານ.
14. ຕາມເພງສັນລະເສີນ 119:97 ການຄົ້ນຄວ້າຊ່ວຍເຮົາແນວໃດໃຫ້ຮຽນຮູ້ກ່ຽວກັບຄ່າໄຖ່ແລະເລື່ອງອື່ນໆ? (ເບິ່ງຮູບນຳ)
14 ຖ້າເຈົ້າຢູ່ໃນຄວາມຈິງມາຫຼາຍປີແລ້ວເຈົ້າອາດສົງໄສວ່າ ຍັງມີເລື່ອງໃໝ່ໆອີກບໍທີ່ເຮົາຈະຮຽນກ່ຽວກັບຄວາມຍຸຕິທຳຂອງພະເຢໂຫວາ ຄວາມຮັກຂອງເພິ່ນ ແລະເລື່ອງຄ່າໄຖ່? ທີ່ຈິງ ເຮົາສາມາດຮຽນຮູ້ກ່ຽວກັບເລື່ອງເຫຼົ່ານີ້ແລະເລື່ອງອື່ນໆໄດ້ຕະຫຼອດ. ເຈົ້າຈະເຮັດແບບນັ້ນໄດ້ແນວໃດ? ເຈົ້າເຮັດແບບນັ້ນໄດ້ໂດຍອ່ານແລະຄົ້ນຄວ້າຂໍ້ມູນຈາກປຶ້ມຕ່າງໆຂອງອົງການ. ເມື່ອເຈົ້າອ່ານເຈິບາງຢ່າງທີ່ບໍ່ເຂົ້າໃຈປານໃດ ໃຫ້ຄົ້ນຄວ້າຈຸດເຫຼົ່ານັ້ນ. ຈາກນັ້ນ ພາຍໃນມື້ນັ້ນໃຫ້ເຈົ້າຄິດຕຶກຕອງສິ່ງໃໝ່ໆທີ່ເຈົ້າໄດ້ຮຽນແລະສິ່ງທີ່ສອນເຈົ້າກ່ຽວກັບພະເຢໂຫວາ ພະເຢຊູ ແລະຄວາມຮັກທີ່ພວກເພິ່ນມີຕໍ່ເຈົ້າ.—ອ່ານເພງສັນລະເສີນ 119:97
ເຖິງວ່າເຮົາຈະຢູ່ໃນຄວາມຈິງມາຫຼາຍປີແລ້ວ ແຕ່ເຮົາກໍສາມາດເຫັນຄ່າຄ່າໄຖ່ຫຼາຍຂຶ້ນໄດ້ (ເບິ່ງຂໍ້ 14)
15. ເປັນຫຍັງເຮົາຄວນຊອກຫາຄວາມຮູ້ໃໝ່ໆຈາກຄຳພີໄບເບິນ?
15 ບໍ່ຕ້ອງທໍ້ໃຈຖ້າເຈົ້າບໍ່ເຈິເລື່ອງໃໝ່ໆຫຼືເລື່ອງທີ່ໜ້າສົນໃຈຕອນທີ່ເຈົ້າອ່ານຫຼືຄົ້ນຄວ້າ. ໃນແງ່ໜຶ່ງ ເຈົ້າເປັນຄືກັບຜູ້ທີ່ຮ່ອນຄຳ. ຜູ້ທີ່ຮ່ອນຄຳໃຊ້ເວລາຫຼາຍຊົ່ວໂມງຫຼືຫຼາຍມື້ກ່ອນທີ່ຈະເຈິຄຳກ້ອນນ້ອຍໆ. ແຕ່ເຂົາເຈົ້າກໍພະຍາຍາມຕໍ່ໆໄປຍ້ອນເຂົາເຈົ້າຮູ້ວ່າຄຳທຸກກ້ອນມີຄ່າເຖິງວ່າຈະເປັນກ້ອນນ້ອຍໆ. ຄວາມຮູ້ໃໝ່ໆທີ່ເຮົາໄດ້ຮຽນຈາກຄຳພີໄບເບິນມີຄ່າຫຼາຍກວ່າຄຳອີກ. (ພສ. 119:127; ສພສ. 8:10) ສະນັ້ນ ໃຫ້ເຈົ້າອ່ານຄຳພີໄບເບິນຕໍ່ໆໄປແລະຊອກຫາສິ່ງໃໝ່ໆທີ່ເຈົ້າຈະຮຽນຮູ້ໄດ້.—ພສ. 1:2
16. ເຮົາຈະຮຽນແບບພະເຢໂຫວາແລະພະເຢຊູແນວໃດ?
16 ຕອນທີ່ເຈົ້າສຶກສາສ່ວນໂຕ ໃຫ້ຄິດເບິ່ງວ່າຈະເອົາສິ່ງທີ່ໄດ້ຮຽນໄປໃຊ້ໃນຊີວິດແນວໃດ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ເຈົ້າສາມາດຮຽນແບບຄວາມຍຸຕິທຳຂອງພະເຢໂຫວາໂດຍປະຕິບັດກັບຄົນອື່ນແບບບໍ່ລຳອຽງ. ເຈົ້າສາມາດຮຽນແບບຄວາມຮັກທີ່ພະເຢຊູມີຕໍ່ພໍ່ຂອງເພິ່ນແລະຕໍ່ຄົນອື່ນໂດຍເຕັມໃຈອົດທົນກັບຄວາມຍາກລຳບາກເພື່ອປົກປ້ອງຊື່ສຽງຂອງພະເຢໂຫວາແລະໂດຍການເສຍສະລະໂຕເອງເພື່ອພີ່ນ້ອງ. ນອກຈາກນັ້ນ ເຈົ້າຍັງສາມາດຮຽນແບບພະເຢຊູໂດຍປະກາດກັບຄົນອື່ນເພື່ອເຂົາເຈົ້າຈະມີໂອກາດໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຈາກຄ່າໄຖ່ເຊິ່ງເປັນຂອງຂວັນທີ່ຄ່າຫຼາຍຈາກພະເຢໂຫວາ.
17. ເຮົາຈະຮຽນຫຍັງໃນບົດຕໍ່ໄປ?
17 ເມື່ອເຮົາຮຽນຮູ້ກ່ຽວກັບຄ່າໄຖ່ຕໍ່ໆໄປ ເຮົາກໍແຮ່ງຈະຮັກພະເຢໂຫວາແລະພະເຢຊູຫຼາຍຂຶ້ນເລື້ອຍໆແລະພວກເພິ່ນກໍຈະຮັກເຮົາຫຼາຍຂຶ້ນຄືກັນ. (ຢຮ. 14:21; ຢກບ. 4:8) ສະນັ້ນ ໃຫ້ເຮົາໃຊ້ສິ່ງຕ່າງໆທີ່ອົງການຈັດກຽມໃຫ້ເພື່ອຮຽນຮູ້ຕໍ່ໆໄປກ່ຽວກັບຄ່າໄຖ່. ໃນບົດຕໍ່ໄປເຮົາຈະເບິ່ງວ່າເຮົາຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຫຍັງແດ່ຈາກຄ່າໄຖ່ ແລະເຮົາຈະສະແດງໃຫ້ເຫັນແນວໃດວ່າເຮົາເຫັນຄ່າຄວາມຮັກທີ່ພະເຢໂຫວາມີຕໍ່ເຮົາ.
ເພງທີ 107 ພະເຈົ້າເປັນແບບຢ່າງຂອງຄວາມຮັກ
a ການອະທິບາຍຄຳສັບ: “ການຄິດຕຶກຕອງ” ແມ່ນການຄິດກ່ຽວກັບເລື່ອງໃດເລື່ອງໜຶ່ງຢ່າງເລິກເຊິ່ງ.
b ການລວບລວມ “ທຸກສິ່ງທັງໃນສະຫວັນແລະໃນໂລກ” ທີ່ໂປໂລເວົ້າເຖິງໃນເອເຟໂຊ 1:10 ຕ່າງຈາກການລວບລວມຄົນທີ່ພະເຈົ້າເລືອກທີ່ພະເຢຊູເວົ້າເຖິງໃນມັດທາຍ 24:31 ແລະມາຣະໂກ 13:27. ໂປໂລເວົ້າເຖິງຕອນທີ່ພະເຢໂຫວາເລືອກຜູ້ທີ່ຈະຮ່ວມປົກຄອງກັບພະເຢຊູໃນສະຫວັນໂດຍພະລັງບໍລິສຸດ. ແຕ່ພະເຢຊູເວົ້າເຖິງຕອນທີ່ຜູ້ຖືກເລືອກທີ່ຍັງເຫຼືອຢູ່ໂລກນີ້ຈະຖືກລວບລວມໃຫ້ໄປສະຫວັນໃນໄລຍະຄວາມທຸກລຳບາກຄັ້ງໃຫຍ່.
