ບົດຄວາມສຶກສາທີ 26
ເພງທີ 8 ພະເຢໂຫວາເປັນທີ່ເພິ່ງຂອງພວກເຮົາ
ໃຫ້ພະເຢໂຫວາເປັນຫີນຜາຂອງເຈົ້າ
“ພະເຈົ້າຂອງພວກເຮົາເປັນຄືກັບຫີນຜາ.”—1ຊມ. 2:2
ຈຸດສຳຄັນ
ເຮົາຈະຮຽນຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາມີຄຸນລັກສະນະຫຍັງແດ່ທີ່ເຮັດໃຫ້ເພິ່ນເປັນຄືກັບຫີນຜາ ແລະເຮົາຈະຮຽນແບບຄຸນລັກສະນະເຫຼົ່ານັ້ນໄດ້ແນວໃດ.
1. ໃນເພງສັນລະເສີນ 18:46 ດາວິດສົມທຽບພະເຢໂຫວາກັບຫຍັງ?
ເຮົາຢູ່ໃນໂລກທີ່ມີແຕ່ບັນຫາ ບາງເທື່ອເຮົາອາດເຈິບັນຫາທີ່ເຮັດໃຫ້ຊີວິດລຳບາກຫຼືອາດປ່ຽນຊີວິດເຮົາໄປເລີຍ. ແຕ່ເຮົາຮູ້ສຶກຂອບໃຈແທ້ໆທີ່ເຮົາສາມາດຂໍຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອຈາກພະເຢໂຫວາໄດ້. ໃນບົດກ່ອນ ເຮົາໄດ້ຮຽນແລ້ວວ່າພະເຢໂຫວາເປັນພະເຈົ້າຜູ້ມີຊີວິດຢູ່ ແລະເພິ່ນພ້ອມທີ່ຈະຊ່ວຍເຮົາສະເໝີ. ເມື່ອເພິ່ນຊ່ວຍເຮົາ ເຮົາກໍໝັ້ນໃຈວ່າ “ພະເຢໂຫວາຜູ້ມີຊີວິດຢູ່” ມີຢູ່ແທ້. (ອ່ານເພງສັນລະເສີນ 18:46) ຫຼັງຈາກທີ່ເວົ້າແບບນີ້ ດາວິດກໍເອີ້ນພະເຢໂຫວາວ່າ: “ພະອົງເປັນຫີນຜາຂອງລູກ.” ເປັນຫຍັງດາວິດຈຶ່ງສົມທຽບພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຜູ້ມີຊີວິດຢູ່ກັບຫີນຜາເຊິ່ງເປັນສິ່ງທີ່ບໍ່ມີຊີວິດ?
2. ເຮົາຈະຮຽນຫຍັງໃນບົດນີ້?
2 ໃນບົດນີ້ເຮົາຈະຮຽນຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາເປັນຄືກັບຫີນຜາແນວໃດ ແລະການສົມທຽບນີ້ສອນຫຍັງເຮົາກ່ຽວກັບເພິ່ນ? ນອກຈາກນັ້ນ ເຮົາຍັງຈະໄດ້ຮຽນວ່າເຮົາຈະເບິ່ງພະເຢໂຫວາວ່າເປັນຫີນຜາສຳລັບເຮົາໄດ້ແນວໃດ? ແລະສຸດທ້າຍ ເຮົາຈະຮຽນວ່າເຮົາຈະຮຽນແບບຄຸນລັກສະນະຂອງພະເຢໂຫວາທີ່ເປັນຄືກັບຫີນຜາໄດ້ແນວໃດ?
ພະເຢໂຫວາເປັນຄືກັບຫີນຜາແນວໃດ?
3. ຄຳພີໄບເບິນສົມທຽບພະເຢໂຫວາວ່າເປັນຫີນຜາເພື່ອຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເຫັນຫຍັງ? (ເບິ່ງຮູບໜ້າປົກ)
3 ຄຳພີໄບເບິນສົມທຽບພະເຢໂຫວາວ່າເປັນ “ຫີນຜາ” ເພື່ອຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເຫັນຄຸນລັກສະນະຂອງເພິ່ນ. ຫຼາຍເທື່ອເມື່ອຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະເຢໂຫວາສັນລະເສີນເພິ່ນຍ້ອນຄຸນລັກສະນະທີ່ດີເລີດຂອງເພິ່ນ. ເຂົາເຈົ້າມັກເວົ້າເຖິງເພິ່ນວ່າເປັນຄືກັບ “ຫີນຜາ.” ເທື່ອທຳອິດທີ່ເວົ້າເຖິງພະເຢໂຫວາວ່າເປັນ “ຫີນຜາ” ແມ່ນຢູ່ໃນພະບັນຍັດ 32:4. ໃນຄຳອະທິດຖານຂອງຮັນນາ ລາວກໍເວົ້າວ່າ: “ພະເຈົ້າຂອງພວກເຮົາເປັນຄືກັບຫີນຜາ.” (1ຊມ. 2:2) ຮາບາກຸກກໍເອີ້ນພະເຢໂຫວາວ່າ: “ພະເຈົ້າຜູ້ເປັນຫີນຜາຂອງລູກ.” (ຮບກ. 1:12) ນອກຈາກນັ້ນ ຜູ້ຂຽນເພງສັນລະເສີນບົດ 73 ຍັງເວົ້າວ່າ: “ພະເຈົ້າຈະປົກປ້ອງຫົວໃຈຂອງລູກ. ພະອົງເປັນຫີນຜາຂອງລູກ.” (ພສ. 73:26) ແມ່ນແຕ່ພະເຢໂຫວາກໍເອີ້ນໂຕເອງວ່າເປັນຫີນຜາ. (ອຊຢ. 44:8) ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງຄຸນລັກສະນະ 3 ຢ່າງທີ່ເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາເປັນຄືກັບຫີນຜາ ແລະເຮົາຈະເບິ່ງວ່າເຮົາຈະໃຫ້ເພິ່ນເປັນ “ຫີນຜາ” ຂອງເຮົາໄດ້ແນວໃດ?—ພບຍ. 32:31
ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະເຢໂຫວາເບິ່ງວ່າເພິ່ນເປັນຫີນຜາຂອງເຂົາເຈົ້າ (ເບິ່ງຂໍ້ 3)
4. ພະເຢໂຫວາເປັນບ່ອນລີ້ໄພແນວໃດ? (ເພງສັນລະເສີນ 94:22)
4 ພະເຢໂຫວາເປັນບ່ອນລີ້ໄພ. ຄືກັບຫີນທີ່ໃຫຍ່ໆສາມາດບັງເຮົາຈາກພາຍຸຝົນໄດ້ ພະເຢໂຫວາກໍເປັນບ່ອນລີ້ໄພຂອງເຮົາໄດ້ຄືກັນຕອນທີ່ເຮົາເຈິຄວາມຍາກລຳບາກໃນຊີວິດ. (ອ່ານເພງສັນລະເສີນ 94:22) ພະເຢໂຫວາຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ປົກປ້ອງສາຍສຳພັນທີ່ເຮົາມີກັບເພິ່ນ ແລະເຮັດໃຫ້ເຮົາໝັ້ນໃຈວ່າຄວາມທຸກທີ່ເຮົາເຈິໃນຕອນນີ້ຈະບໍ່ເຮັດໃຫ້ເຮົາໄດ້ຮັບຜົນເສຍຫາຍຕະຫຼອດໄປ. ນອກຈາກນັ້ນ ພະເຢໂຫວາຍັງສັນຍາວ່າ ໃນອະນາຄົດເພິ່ນຈະກຳຈັດທຸກຢ່າງທີ່ເຮັດໃຫ້ເຮົາກັງວົນຫຼືທຸກໃຈ.—ອຊກ. 34:25, 26
5. ເຮົາຈະໃຫ້ພະເຢໂຫວາເປັນຄືກັບຫີນຜາແລະເປັນບ່ອນລີ້ໄພຂອງເຮົາໄດ້ແນວໃດ?
5 ວິທີໜຶ່ງທີ່ເຮົາໃຫ້ພະເຢໂຫວາເປັນຄືກັບຫີນຜາແລະເປັນບ່ອນລີ້ໄພຂອງເຮົາແມ່ນການອະທິດຖານຫາເພິ່ນ. ເມື່ອເຮົາອະທິດຖານ ພະເຢໂຫວາຈະໃຫ້ “ສັນຕິສຸກຂອງພະເຈົ້າ” ປົກປ້ອງຫົວໃຈແລະຄວາມຄິດຂອງເຮົາໄວ້. (ຟລປ. 4:6, 7) ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງປະສົບການຂອງພີ່ນ້ອງຊາຍຊື່ອາເທັມທີ່ຕິດຄຸກຍ້ອນຄວາມເຊື່ອ. ລາວຖືກເອີ້ນໄປສອບສວນຫຼາຍເທື່ອແລະຍັງຖືກເຈົ້າໜ້າທີ່ກົດດັນແລະເຍາະເຍີ້ຍນຳ. ອາເທັມເວົ້າວ່າ: “ຂ້ອຍເຄັ່ງຕຶງທຸກເທື່ອທີ່ຖືກເອີ້ນໄປສອບສວນ. . . . ຂ້ອຍອະທິດຖານຫາພະເຢໂຫວາທຸກເທື່ອເພື່ອຂໍໃຫ້ມີສະຕິປັນຍາແລະຂໍໃຫ້ມີໃຈທີ່ສະຫງົບ. ບໍ່ວ່າເຈົ້າໜ້າທີ່ຈະໃຊ້ວິທີໃດກັບຂ້ອຍ ລາວກໍເຮັດບໍ່ສຳເລັດ. . . . ຍ້ອນພະເຢໂຫວາຊ່ວຍ ຂ້ອຍຈຶ່ງຮູ້ສຶກຄືກັບວ່າມີກຳແພງຫີນປ້ອງກັນຂ້ອຍໄວ້.”
6. ເປັນຫຍັງເຮົາໄວ້ໃຈພະເຢໂຫວາໄດ້ສະເໝີ? (ເອຊາຢາ 26:3, 4)
6 ພະເຢໂຫວາໄວ້ໃຈໄດ້. ຄືກັບຫີນທີ່ໃຫຍ່ໆຫຼືພູທີ່ບໍ່ມີໃຜສາມາດຍ້າຍມັນໄດ້ ພະເຢໂຫວາກໍຈະຢູ່ກັບເຮົາແລະພ້ອມທີ່ຈະຊ່ວຍເຮົາສະເໝີ. ເຮົາໄວ້ໃຈເພິ່ນໄດ້ ຍ້ອນເພິ່ນເປັນຄືກັບ “ຫີນຜາທີ່ໝັ້ນຄົງ.” (ອ່ານເອຊາຢາ 26:3, 4) ເພິ່ນມີຊີວິດຢູ່ຕະຫຼອດໄປເພິ່ນຈຶ່ງສາມາດເຮັດຕາມຄຳສັນຍາຂອງເພິ່ນສະເໝີ ຟັງຄຳອະທິດຖານຂອງເຮົາ ແລະຊ່ວຍເຮົາໄດ້ເມື່ອເຮົາຕ້ອງການ. ນອກຈາກນັ້ນ ເຮົາໄວ້ໃຈພະເຢໂຫວາໄດ້ຍ້ອນເພິ່ນສັດຊື່ຕໍ່ຜູ້ທີ່ຮັບໃຊ້ເພິ່ນ. (2ຊມ. 22:26) ເພິ່ນບໍ່ມີວັນລືມສິ່ງທີ່ເຮົາເຮັດ ແລະເພິ່ນຈະໃຫ້ລາງວັນເຮົາສະເໝີ.—ຮຣ. 6:10; 11:6
7. ເມື່ອເຮົາເຫັນວ່າພະເຢໂຫວາຊ່ວຍເຮົາ ຄວາມໄວ້ໃຈທີ່ເຮົາມີຕໍ່ເພິ່ນເປັນແນວໃດ? (ເບິ່ງຮູບນຳ)
7 ເຮົາໃຫ້ພະເຢໂຫວາເປັນຫີນຜາຂອງເຮົາ ເມື່ອເຮົາໄວ້ໃຈເພິ່ນເຕັມທີ. ເຮົາໝັ້ນໃຈວ່າເມື່ອເຮົາເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາແມ່ນແຕ່ຕອນທີ່ເຈິຄວາມຫຍຸ້ງຍາກລຳບາກເຮົາຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດແນ່ນອນ. (ອຊຢ. 48:17, 18) ທຸກເທື່ອທີ່ເຮົາເຫັນວ່າພະເຢໂຫວາຊ່ວຍເຮົາແນວໃດ ເຮົາກໍຈະໄວ້ໃຈເພິ່ນຫຼາຍຂຶ້ນ ແລະເຮົາໝັ້ນໃຈວ່າມີແຕ່ພະເຢໂຫວາເທົ່ານັ້ນທີ່ຊ່ວຍເຮົາໄດ້ບໍ່ວ່າເຮົາຈະເຈິບັນຫາແບບໃດກໍຕາມ. ຫຼາຍເທື່ອໃນສະຖານະການທີ່ເບິ່ງຄືວ່າບໍ່ມີໃຜຊ່ວຍເຮົາໄດ້ ເຮົາໝັ້ນໃຈໄດ້ວ່າພະເຢໂຫວາພ້ອມທີ່ຈະຊ່ວຍເຮົາສະເໝີ. ວາລາດິເມຍເວົ້າວ່າ: “ຕອນທີ່ຢູ່ໃນຄຸກເປັນຊ່ວງເວລາທີ່ຂ້ອຍສະໜິດກັບພະເຢໂຫວາຫຼາຍທີ່ສຸດ. ຂ້ອຍຮຽນຮູ້ທີ່ຈະໄວ້ໃຈເພິ່ນຫຼາຍຂຶ້ນ ຍ້ອນຕອນນັ້ນຂ້ອຍຢູ່ຄົນດຽວແລະບໍ່ສາມາດຄວບຄຸມຫຍັງໄດ້ເລີຍ.”
ເຮົາໃຫ້ພະເຢໂຫວາເປັນຫີນຜາຂອງເຮົາ ເມື່ອເຮົາໄວ້ໃຈເພິ່ນເຕັມທີ (ເບິ່ງຂໍ້ 7)
8. (ກ) ເປັນຫຍັງເຮົາເວົ້າໄດ້ວ່າພະເຢໂຫວາໝັ້ນຄົງ? (ຂ) ເຮົາຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຫຍັງຈາກການມີພະເຢໂຫວາເປັນຫີນຜາຂອງເຮົາ? (ເພງສັນລະເສີນ 62:6, 7)
8 ພະເຢໂຫວາໝັ້ນຄົງ. ພະເຢໂຫວາໜັກແໜ້ນໝັ້ນຄົງຄືກັບຫີນທີ່ໃຫຍ່ໆ. ຄຸນລັກສະນະຂອງເພິ່ນບໍ່ເຄີຍປ່ຽນແລະເພິ່ນກໍບໍ່ເຄີຍປ່ຽນຄວາມຕ້ອງການຂອງເພິ່ນຄືກັນ. (ມລກ. 3:6) ຕອນທີ່ອາດາມກັບເອວາບໍ່ເຊື່ອຟັງ ພະເຢໂຫວາບໍ່ໄດ້ປ່ຽນຄວາມຕ້ອງການຂອງເພິ່ນທີ່ມີຕໍ່ມະນຸດ. ໂປໂລຂຽນວ່າ ພະເຢໂຫວາ “ປະຕິເສດໂຕເອງບໍ່ໄດ້.” (2ຕມ. 2:13) ນີ້ໝາຍຄວາມວ່າບໍ່ວ່າຈະເກີດຫຍັງຂຶ້ນຫຼືໃຜຈະເຮັດຫຍັງກໍຕາມ ພະເຢໂຫວາຈະບໍ່ປ່ຽນຄຸນລັກສະນະ ຄວາມຕ້ອງການ ຫຼືມາດຕະຖານຂອງເພິ່ນ. ຖ້າເຮົາໝັ້ນໃຈວ່າພະເຢໂຫວາໝັ້ນຄົງ ເຮົາຈະເພິ່ງເພິ່ນຕອນທີ່ເຮົາເຈິຄວາມຍາກລຳບາກ ແລະໝັ້ນໃຈວ່າເພິ່ນຈະເຮັດຕາມຄຳສັນຍາທີ່ເພິ່ນສັນຍາໄວ້ກ່ຽວກັບອະນາຄົດ.—ອ່ານເພງສັນລະເສີນ 62:6, 7
9. ເຈົ້າຮຽນຫຍັງຈາກເລື່ອງຂອງຕັດຢານາ?
9 ການຄິດຕຶກຕອງເຖິງຄຸນລັກສະນະຂອງພະເຢໂຫວາແລະຄວາມຕ້ອງການຂອງເພິ່ນທີ່ມີຕໍ່ໂລກນີ້ແລະຕໍ່ມະນຸດຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ໄວ້ໃຈເພິ່ນ ແລະໃຫ້ເພິ່ນເປັນຫີນຜາຂອງເຮົາ. ການເຮັດແບບນີ້ຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ສະຫງົບໃຈແລະສັດຊື່ຕໍ່ເພິ່ນຕໍ່ໆໄປເຖິງຈະເຈິຄວາມຍາກລຳບາກ. (ພສ. 16:8) ເລື່ອງນີ້ເປັນຈິງກັບພີ່ນ້ອງຍິງຊື່ຕັດຢານາ. ລາວຖືກກັກບໍລິເວນໃຫ້ຢູ່ແຕ່ໃນເຮືອນຍ້ອນຮັກສາຄວາມເຊື່ອ. ລາວເວົ້າວ່າ: “ຂ້ອຍຮູ້ສຶກໂດດດ່ຽວຫຼາຍແທ້ໆ. ຕອນທຳອິດ ຂ້ອຍຮູ້ສຶກວ່າມັນຍາກຫຼາຍ ແລະຂ້ອຍທໍ້ໃຈຕະຫຼອດ.” ແຕ່ເມື່ອຕັດຢານາຄິດຄັກໆວ່າບັນຫາທີ່ລາວກຳລັງເຈິກ່ຽວຂ້ອງແນວໃດກັບພະເຢໂຫວາແລະຄວາມຕ້ອງການຂອງເພິ່ນທີ່ມີຕໍ່ໂລກນີ້ແລະຕໍ່ມະນຸດ ມັນຊ່ວຍລາວໃຫ້ສະຫງົບໃຈ ມີກຳລັງທີ່ຈະຮັກສາຄວາມສັດຊື່ຕໍ່ໆໄປໄດ້. ຕັດຢານາເວົ້າຕໍ່ອີກວ່າ: “ການເຂົ້າໃຈວ່າເປັນຫຍັງຂ້ອຍຕ້ອງເຈິເລື່ອງແບບນີ້ຊ່ວຍຂ້ອຍບໍ່ໃຫ້ລືມວ່າຂ້ອຍອົດທົນກັບເລື່ອງທັງໝົດນີ້ກໍເພື່ອພະເຢໂຫວາ. ການເຮັດແບບນີ້ຊ່ວຍຂ້ອຍບໍ່ໃຫ້ຄິດເຖິງໂຕເອງຫຼາຍເກີນໄປ.”
10. ເຮົາຈະໃຫ້ພະເຢໂຫວາເປັນຫີນຜາສຳລັບເຮົາຕັ້ງແຕ່ຕອນນີ້ໄດ້ແນວໃດ?
10 ອີກບໍ່ດົນ ເຮົາຈະເຈິກັບເວລາທີ່ຍາກລຳບາກທີ່ສຸດ ແລະເຮົາຕ້ອງໄວ້ໃຈພະເຢໂຫວາຫຼາຍກວ່າທີ່ຜ່ານມາ. ດັ່ງນັ້ນ ເປັນເລື່ອງສຳຄັນຫຼາຍທີ່ເຮົາຈະໄວ້ໃຈພະເຢໂຫວາຕັ້ງແຕ່ຕອນນີ້ ແລະໝັ້ນໃຈວ່າເພິ່ນຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຮັກສາຄວາມສັດຊື່ຕໍ່ໆໄປເຖິງວ່າຈະເຈິກັບຫຍັງກໍຕາມ. ເຮົາຈະເຮັດແບບນັ້ນໄດ້ແນວໃດ? ເຮົາເຮັດໄດ້ໂດຍອ່ານເລື່ອງຂອງຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະເຢໂຫວາທີ່ຢູ່ໃນຄຳພີໄບເບິນ ແລະອ່ານເລື່ອງຂອງຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະເຢໂຫວາໃນສະໄໝປັດຈຸບັນ. ໃຫ້ສັງເກດວ່າພະເຢໂຫວາເປັນຫີນຜາສຳລັບເຂົາເຈົ້າແນວໃດແລະເພິ່ນຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າຈັ່ງໃດ ແລະໃຫ້ຄິດຕຶກຕອງວ່າເລື່ອງເຫຼົ່ານີ້ມີຄວາມໝາຍແນວໃດສຳລັບເຈົ້າ. ການເຮັດແບບນີ້ຈະຊ່ວຍເຈົ້າໃຫ້ເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາເປັນຫີນຜາສຳລັບເຈົ້າ.
ຮຽນແບບຄຸນລັກສະນະຂອງພະເຢໂຫວາທີ່ເປັນຄືກັບຫີນຜາ
11. ເປັນຫຍັງເຮົາຢາກຮຽນແບບຄຸນລັກສະນະຂອງພະເຢໂຫວາທີ່ເປັນຄືກັບຫີນຜາ? (ເບິ່ງຂອບ “ ເປົ້າໝາຍສຳລັບພີ່ນ້ອງຊາຍທີ່ເປັນໄວລຸ້ນ” ນຳ)
11 ເຮົາໄດ້ເຫັນຄຸນລັກສະນະຂອງພະເຢໂຫວາແລ້ວທີ່ເພິ່ນເປັນຄືກັບຫີນຜາສຳລັບເຮົາ. ຕອນນີ້ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງວ່າເຮົາຈະຮຽນແບບຄຸນລັກສະນະເຫຼົ່ານັ້ນໄດ້ແນວໃດ? ຖ້າເຮົາພະຍາຍາມຮຽນແບບຄຸນລັກສະນະຂອງພະເຢໂຫວາ ເຮົາກໍຈະຊ່ວຍພີ່ນ້ອງໃຫ້ເຂັ້ມແຂງໄດ້. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ພະເຢຊູຕັ້ງຊື່ໃຫ້ຊີໂມນວ່າເກຟາ (ແປເປັນພາສາກຣີກວ່າ “ເປໂຕ”) ເຊິ່ງໝາຍຄວາມວ່າ “ກ້ອນຫີນ.” (ຢຮ. 1:42) ການທີ່ພະເຢຊູຕັ້ງຊື່ໃຫ້ເປໂຕແບບນີ້ເຮັດໃຫ້ເຫັນວ່າເປໂຕຈະມີສ່ວນສຳຄັນໃນການໃຫ້ກຳລັງໃຈພີ່ນ້ອງແລະຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ມີຄວາມເຊື່ອເຂັ້ມແຂງແລະໝັ້ນຄົງ. ມີການເວົ້າເຖິງຜູ້ເບິ່ງແຍງໃນປະຊາຄົມວ່າເປັນຄືກັບ “ເງົາຂອງຫີນຜາໃຫຍ່.” ນີ້ໝາຍຄວາມວ່າເຂົາເຈົ້າຈະປົກປ້ອງພີ່ນ້ອງໃນປະຊາຄົມ. (ອຊຢ. 32:2) ແຕ່ທີ່ຈິງພວກເຮົາທຸກຄົນສາມາດໃຫ້ກຳລັງໃຈພີ່ນ້ອງໃນປະຊາຄົມໄດ້ ຖ້າເຮົາຮຽນແບບຄຸນລັກສະນະຂອງພະເຢໂຫວາທີ່ເປັນຄືກັບຫີນຜາ.—ອຟຊ. 5:1
12. ເຮົາຈະເປັນບ່ອນລີ້ໄພໃຫ້ພີ່ນ້ອງໄດ້ແນວໃດແດ່?
12 ເປັນບ່ອນລີ້ໄພ. ເມື່ອພີ່ນ້ອງຂອງເຮົາສູນເສຍເຮືອນຫຼືຕ້ອງໜີອອກຈາກເຮືອນຍ້ອນໄພທຳມະຊາດຫຼືສົງຄາມ ເຮົາອາດເປັນບ່ອນລີ້ໄພໃຫ້ເຂົາເຈົ້າໄດ້ໂດຍໃຫ້ເຂົາເຈົ້າມາພັກຢູ່ເຮືອນຂອງເຮົາ. ໃນ “ສະໄໝສຸດທ້າຍ” ສະພາບການແຮ່ງຮ້າຍແຮງຂຶ້ນເລື້ອຍໆ. (2ຕມ. 3:1) ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາມີໂອກາດທີ່ຈະຊ່ວຍພີ່ນ້ອງໃຫ້ມີສິ່ງທີ່ຈຳເປັນ. ນອກຈາກນັ້ນ ເຮົາຍັງຊ່ວຍພີ່ນ້ອງທາງດ້ານອາລົມແລະຄວາມເຊື່ອໄດ້ນຳ. ວິທີໜຶ່ງທີ່ເຮົາເຮັດໄດ້ແມ່ນຕ້ອນຮັບເຂົາເຈົ້າຢ່າງອົບອຸ່ນແລະສ້າງບັນຍາກາດທີ່ດີຢູ່ຫໍປະຊຸມ. ເຮົາຢູ່ໃນໂລກທີ່ມີແຕ່ຄວາມໂຫດຮ້າຍ ຄວາມເຢັນຊາ ແລະຄວາມເຄັ່ງຕຶງ ເຮົາຈຶ່ງຢາກເຮັດທຸກສິ່ງທີ່ເຮັດໄດ້ເພື່ອໃຫ້ພີ່ນ້ອງຮູ້ສຶກວ່າເຮົາຮັກເຂົາເຈົ້າ ຮູ້ສຶກສົດຊື່ນ ແລະຮູ້ສຶກປອດໄພ.
13. ຜູ້ເບິ່ງແຍງຈະເປັນບ່ອນລີ້ໄພສຳລັບພີ່ນ້ອງໄດ້ແນວໃດ? (ເບິ່ງຮູບນຳ)
13 ຜູ້ເບິ່ງແຍງຍັງເປັນບ່ອນລີ້ໄພໃຫ້ພີ່ນ້ອງຕອນທີ່ເຂົາເຈົ້າເຈິພາຍຸແທ້ໆຫຼືເຈິຄວາມຍາກລຳບາກທີ່ເປັນຄືກັບພາຍຸ. ຕອນທີ່ພີ່ນ້ອງເຈິໄພພິບັດຫຼືຕອນທີ່ພີ່ນ້ອງເຈັບປ່ວຍກະທັນຫັນ ຜູ້ເບິ່ງແຍງຈະຟ້າວໃຫ້ຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອທັນທີ. ນອກຈາກນັ້ນ ຜູ້ເບິ່ງແຍງຍັງຊ່ວຍເຫຼືອພີ່ນ້ອງໃນເລື່ອງຄວາມເຊື່ອນຳ. ພີ່ນ້ອງຈະຢາກຂໍຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອຖ້າຜູ້ເບິ່ງແຍງເປັນຄົນອ່ອນໂຍນ ເຫັນອົກເຫັນໃຈ ແລະພ້ອມທີ່ຈະຟັງເຂົາເຈົ້າ. ຄຸນລັກສະນະເຫຼົ່ານີ້ຈະຊ່ວຍພີ່ນ້ອງໃຫ້ຮູ້ວ່າຜູ້ເບິ່ງແຍງຮັກເຂົາເຈົ້າແທ້ໆ. ດັ່ງນັ້ນຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ງ່າຍຂຶ້ນທີ່ພີ່ນ້ອງຈະເຮັດຕາມຄຳແນະນຳຂອງຜູ້ເບິ່ງແຍງທີ່ມາຈາກຄຳພີໄບເບິນ.—1ທຊ. 2:7, 8, 11
ຜູ້ເບິ່ງແຍງເປັນບ່ອນລີ້ໄພສຳລັບພີ່ນ້ອງຕອນທີ່ເຂົາເຈົ້າເຈິພາຍຸແທ້ໆຫຼືເຈິຄວາມຍາກລຳບາກທີ່ເປັນຄືກັບພາຍຸ (ເບິ່ງຂໍ້ 13) a
14. ເຮົາຈະສະແດງໃຫ້ເຫັນແນວໃດວ່າເຮົາເປັນຄົນທີ່ໄວ້ໃຈໄດ້?
14 ເປັນຄົນທີ່ໄວ້ໃຈໄດ້. ເຮົາຢາກໃຫ້ພີ່ນ້ອງໝັ້ນໃຈວ່າເຮົາພ້ອມທີ່ຈະຊ່ວຍເຫຼືອເຂົາເຈົ້າສະເໝີ ໂດຍສະເພາະຕອນທີ່ເຂົາເຈົ້າເຈິຄວາມຍາກລຳບາກ. (ສພສ. 17:17) ເຮົາຕ້ອງເຮັດຫຍັງເພື່ອຈະເປັນຄົນທີ່ມີຊື່ສຽງວ່າເປັນຄົນທີ່ໄວ້ໃຈໄດ້? ໃຫ້ເຮົາພະຍາຍາມເຕັມທີທີ່ຈະຮຽນແບບພະເຢໂຫວາທຸກໆມື້ ເຊັ່ນ: ເຮົາຕ້ອງຮັກສາສັນຍາແລະກົງຕໍ່ເວລາ. (ມທ. 5:37) ເຮົາຍັງສາມາດສະເໜີທີ່ຈະໃຫ້ຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອພີ່ນ້ອງທີ່ມີຄວາມຈຳເປັນ. ນອກຈາກນັ້ນ ເມື່ອເຮົາໄດ້ຮັບມອບໝາຍວຽກຕ່າງໆໃນປະຊາຄົມ ໃຫ້ເຮົາຕັ້ງໃຈເຮັດໃຫ້ແລ້ວແລະເຮັດຕາມຄຳແນະນຳທີ່ໄດ້ຮັບ.
15. ເມື່ອຜູ້ເບິ່ງແຍງເປັນຄົນທີ່ໄວ້ໃຈໄດ້ປະຊາຄົມຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຫຍັງແດ່?
15 ເມື່ອຜູ້ເບິ່ງແຍງເປັນຄົນທີ່ໄວ້ໃຈໄດ້ປະຊາຄົມໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຫຍັງແດ່? ພີ່ນ້ອງຈະຮູ້ສຶກສະບາຍໃຈເມື່ອເຂົາເຈົ້າຮູ້ວ່າສາມາດຕິດຕໍ່ຜູ້ເບິ່ງແຍງຕອນໃດກໍໄດ້ ແລະພີ່ນ້ອງຈະຮູ້ສຶກອຸ່ນໃຈເມື່ອເຂົາເຈົ້າຮູ້ວ່າຜູ້ເບິ່ງແຍງເຕັມໃຈຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າແທ້ໆ. ເມື່ອຜູ້ເບິ່ງແຍງໃຊ້ຄຳພີໄບເບິນແລະປຶ້ມຕ່າງໆຂອງອົງການເພື່ອໃຫ້ຄຳແນະນຳພີ່ນ້ອງບໍ່ແມ່ນໃຊ້ຄວາມຄິດສ່ວນໂຕ ພີ່ນ້ອງກໍຈະໄວ້ໃຈຜູ້ເບິ່ງແຍງຫຼາຍຂຶ້ນ. ນອກຈາກນັ້ນ ເມື່ອພີ່ນ້ອງເລົ່າເລື່ອງສ່ວນໂຕໃຫ້ຜູ້ເບິ່ງແຍງຟັງ ແລະຂໍໃຫ້ລາວເກັບໄວ້ເປັນຄວາມລັບ ເມື່ອຜູ້ເບິ່ງແຍງເຮັດຕາມ ພີ່ນ້ອງກໍແຮ່ງຈະໄວ້ໃຈລາວຫຼາຍຂຶ້ນ.
16. ຖ້າເຮົາເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາໃນທຸກເລື່ອງ ເຮົາເອງແລະຄົນອື່ນຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຫຍັງ?
16 ເປັນຄົນໝັ້ນຄົງ. ຖ້າເຮົາເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາທຸກເລື່ອງແລະຕັດສິນໃຈໂດຍອາໄສຫຼັກການທີ່ມາຈາກຄຳພີໄບເບິນ ເຮົາຈະເປັນຕົວຢ່າງທີ່ດີໃຫ້ຄົນອື່ນ. ເມື່ອເຮົາອ່ານແລະຄົ້ນຄວ້າຄຳພີໄບເບິນແລະເສີມສ້າງຄວາມເຊື່ອໃຫ້ເຂັ້ມແຂງ ເຮົາຈະສັດຊື່ຕໍ່ພະເຢໂຫວາແລະເຮັດຕາມມາດຕະຖານຂອງເພິ່ນ. ເຮົາຈະບໍ່ເປັນຄົນໂລເລ ບໍ່ເປັນຄົນບໍ່ແນ່ບໍ່ນອນ ຫຼືບໍ່ຄ້ອຍໄປນຳຄຳສອນຜິດໆຫຼືຄິດຄືກັບຄົນທົ່ວໄປໃນໂລກ. (ອຟຊ. 4:14; ຢກບ. 1:6-8) ເມື່ອເຮົາເຊື່ອໃນພະເຢໂຫວາແລະຄຳສັນຍາຂອງເພິ່ນ ເຮົາຈະມີໃຈທີ່ສະຫງົບ ເມື່ອໄດ້ຍິນຂ່າວຮ້າຍ. (ພສ. 112:7, 8) ນອກຈາກນັ້ນ ເຮົາຍັງສາມາດຊ່ວຍຄົນອື່ນທີ່ອາດເຈິບັນຫາໄດ້ນຳ.—1ທຊ. 3:2, 3
17. ອັນໃດຈະຊ່ວຍຜູ້ເບິ່ງແຍງໃຫ້ເປັນຕົວຢ່າງທີ່ດີໃຫ້ພີ່ນ້ອງ?
17 ຜູ້ເບິ່ງແຍງຕ້ອງເປັນຄົນທີ່ຄວບຄຸມໂຕເອງໄດ້ໃນທຸກດ້ານ ມີສະຕິຮອບຄອບ ມີລະບຽບ ແລະມີເຫດຜົນ. ເມື່ອຜູ້ເບິ່ງແຍງ “ຍຶດໝັ້ນກັບຖ້ອຍຄຳທີ່ເປັນຄວາມຈິງ” ເຂົາເຈົ້າກໍຈະເປັນຕົວຢ່າງທີ່ດີໃຫ້ພີ່ນ້ອງແລະຊ່ວຍພີ່ນ້ອງໃຫ້ມີຄວາມເຊື່ອເຂັ້ມແຂງ. (ຕຕ. 1:9; 1ຕມ. 3:1-3) ຜູ້ເບິ່ງແຍງຈະຊ່ວຍພີ່ນ້ອງໃຫ້ເຂົ້າຮ່ວມການປະຊຸມ ໄປປະກາດ ແລະສຶກສາສ່ວນໂຕເປັນປະຈຳ ຖ້າເຂົາເຈົ້າໄປຢາມເພື່ອໃຫ້ກຳລັງໃຈພີ່ນ້ອງແລະເປັນຕົວຢ່າງທີ່ດີໃນເລື່ອງເຫຼົ່ານີ້. ເມື່ອພີ່ນ້ອງມີບັນຫາທີ່ເຮັດໃຫ້ອຸກໃຈ ຜູ້ເບິ່ງແຍງຈະໃຫ້ກຳລັງໃຈພີ່ນ້ອງໃຫ້ໄວ້ໃຈພະເຢໂຫວາແລະຄິດເຖິງຄຳສັນຍາຂອງເພິ່ນສະເໝີ.
18. ເປັນຫຍັງເຮົາຢາກສັນລະເສີນພະເຢໂຫວາແລະສະໜິດກັບເພິ່ນຫຼາຍຂຶ້ນເລື້ອຍໆ? (ເບິ່ງຂອບ “ ວິທີຊ່ວຍໃຫ້ສະໜິດກັບພະເຢໂຫວາຫຼາຍຂຶ້ນ” ນຳ)
18 ຫຼັງຈາກທີ່ເຮົາໄດ້ເຫັນຄຸນລັກສະນະຕ່າງໆທີ່ດີເລີດຂອງພະເຢໂຫວາແລ້ວ ເຮົາຢາກຈະເວົ້າຄືກັບກະສັດດາວິດທີ່ເວົ້າວ່າ: “ຂໍໃຫ້ພະເຢໂຫວາຜູ້ເປັນຫີນຜາຂອງຂ້ອຍໄດ້ຮັບການສັນລະເສີນ.” (ພສ. 144:1) ເຮົາໄວ້ໃຈພະເຢໂຫວາໄດ້ສະເໝີ ແລະເຖິງວ່າເຮົາຈະອາຍຸຫຼາຍຂຶ້ນ ເຮົາກໍສາມາດໄວ້ໃຈພະເຢໂຫວາໄດ້ຕໍ່ໆໄປວ່າເພິ່ນຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ສະໜິດກັບເພິ່ນສະເໝີ ແລະເຮົາເວົ້າດ້ວຍຄວາມໝັ້ນໃຈໄດ້ວ່າ: “ເພິ່ນເປັນຫີນຜາຂອງຂ້ອຍ.”—ພສ. 92:14, 15
ເພງທີ 150 ຈົ່ງຊອກຫາພະເຈົ້າເພື່ອເຈົ້າຈະລອດ
a ຄຳອະທິບາຍຮູບ: ຕອນຢູ່ຫໍປະຊຸມ ພີ່ນ້ອງຍິງຮູ້ສຶກສະບາຍໃຈທີ່ຈະລົມກັບຜູ້ເບິ່ງແຍງ 2 ຄົນ.
