ນິມິດຂອງຊາກາລີສົ່ງຜົນຕໍ່ເຈົ້າແນວໃດ?
“ຈົ່ງຫຼົບມາຫາເຮົາ . . . ແລະເຮົາຈະຫຼົບມາຫາພວກທ່ານ.”—ຊາກາລີ 1:3.
ເພງ: 89, 86
1-3. (ກ) ຕອນທີ່ຊາກາລີເລີ່ມພະຍາກອນ ປະຊາຊົນຂອງພະເຢໂຫວາມີສະພາບການແນວໃດ? (ຂ) ເປັນຫຍັງພະເຢໂຫວາບອກໃຫ້ປະຊາຊົນກັບມາຫາພະອົງ?
ມ້ວນໜັງສືມ້ວນໜຶ່ງລອຍຢູ່ ຜູ້ຍິງຄົນໜຶ່ງນັ່ງຢູ່ໃນຖັງ ແລະຜູ້ຍິງ 2 ຄົນບິນຢູ່ທ່າມກາງສາຍລົມມີປີກຄືກັບປີກນົກຊູມຫຼືນົກກະສາ. ນີ້ເປັນນິມິດບາງຢ່າງທີ່ໜ້າຕື່ນເຕັ້ນທີ່ຊາກາລີໄດ້ເຫັນ. (ຊາກາລີ 5:1, 7-9) ເປັນຫຍັງພະເຢໂຫວາໃຫ້ຜູ້ພະຍາກອນຂອງພະອົງເຫັນນິມິດທີ່ໜ້າງຶດງໍ້ເຫຼົ່ານີ້? ສະພາບການຂອງຊາວອິດສະລາແອນໃນສະໄໝນັ້ນເປັນແນວໃດ? ແລະທຸກມື້ນີ້ເຮົາຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຫຍັງຈາກນິມິດເຫຼົ່ານີ້?
2 ໃນປີ 537 ກ່ອນ ຄ.ສ. ເປັນປີທີ່ປະຊາຊົນຂອງພະເຢໂຫວາມີຄວາມຍິນດີຫຼາຍ. ເພາະກ່ອນໜ້ານີ້ເຂົາເຈົ້າເປັນຊະເລີຍໃນບາບີໂລນເປັນເວລາເຖິງ 70 ປີ ແຕ່ຕອນນີ້ເຂົາເຈົ້າເປັນອິດສະຫຼະແລ້ວ! ເຂົາເຈົ້າຕື່ນເຕັ້ນທີ່ຈະໄດ້ກັບໄປເມືອງເຢຣຶຊາເລມເພື່ອຟື້ນຟູວິຫານແລະການນະມັດສະການພະເຢໂຫວາ. ໜຶ່ງປີຕໍ່ມາ ຊາວອິດສະລະແອນກໍວາງຮາກຖານຂອງວິຫານໄດ້ສຳເລັດ. ເຂົາເຈົ້າມີຄວາມສຸກຫຼາຍແລະ ‘ໂຫ່ຮ້ອງສຽງດັງຈົນໄດ້ຍິນແຕ່ຫ່າງໄກ.’ (ເອເຊດຣາເຊ 3:10-13) ແຕ່ການຕໍ່ຕ້ານການສ້າງວິຫານກໍຮຸນແຮງຂຶ້ນເລື້ອຍໆ. ຊາວອິດສະລາແອນເລີ່ມທໍ້ໃຈແລະຢຸດສ້າງວິຫານ ແລ້ວຫັນໄປສົນໃຈແຕ່ການສ້າງເຮືອນຂອງຕົວເອງ ແລະເຮັດໄຮ່ເຮັດນາຈົນ 16 ປີຕໍ່ມາ ວິຫານຂອງພະເຢໂຫວາກໍຍັງສ້າງບໍ່ແລ້ວ. ປະຊາຊົນຂອງພະເຈົ້າຈຳເປັນຕ້ອງໄດ້ຮັບການເຕືອນ ເພື່ອຈະກັບມາຫາພະອົງແລະຢຸດຄິດເຖິງແຕ່ເລື່ອງຂອງຕົວເອງ. ພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ເຂົາເຈົ້າມີຄວາມກ້າຫານແລະທຸ່ມເທໃຫ້ກັບການນະມັດສະການພະອົງ.
ພະເຢໂຫວາຈະຍອມຮັບການນະມັດສະການຂອງເຮົາຖ້າເຮົາໃຫ້ສິ່ງທີ່ດີທີ່ສຸດກັບພະອົງ
3 ດັ່ງນັ້ນ ໃນປີ 520 ກ່ອນ ຄ.ສ. ພະເຢໂຫວາໄດ້ສົ່ງຊາກາລີຜູ້ພະຍາກອນຂອງພະອົງມາຊ່ວຍປະຊາຊົນໃຫ້ຈື່ເຫດຜົນທີ່ພະອົງປົດປ່ອຍເຂົາເຈົ້າອອກຈາກບາບີໂລນ. ໜ້າສົນໃຈທີ່ຊື່ຂອງຊາກາລີມີຄວາມໝາຍວ່າ: “ພະເຢໂຫວາລະນຶກເຖິງ.” ເຖິງວ່າຊາວອິດສະລາແອນຈະລືມສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາໄດ້ເຮັດເພື່ອເຂົາເຈົ້າ ແຕ່ພະອົງບໍ່ເຄີຍລືມເຂົາເຈົ້າ. (ອ່ານຊາກາລີ 1:3, 4) ພະເຢໂຫວາສັນຍາວ່າຈະຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າຟື້ນຟູການນະມັດສະການແທ້. ແຕ່ພະອົງກໍເຕືອນເຂົາເຈົ້າຄືກັນວ່າພະອົງຈະຍອມຮັບການນະມັດສະການຂອງເຂົາເຈົ້າຖ້າເຂົາເຈົ້າໃຫ້ສິ່ງທີ່ດີທີ່ສຸດກັບພະອົງ. ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງນິມິດທີ 6 ແລະ 7 ຂອງຊາກາລີນຳກັນ. ເຮົາຈະໄດ້ຮຽນຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາກະຕຸ້ນຊາວອິດສະລາແອນແນວໃດ? ແລະນິມິດທັງສອງຢ່າງນີ້ຈະຊ່ວຍເຮົາໃນທຸກມື້ນີ້ແນວໃດ?
ການພິພາກສາຂອງພະເຈົ້າຕໍ່ຄົນຂີ້ລັກ
4. ໃນນິມິດທີ 6 ຊາກາລີເຫັນຫຍັງ? ເປັນຫຍັງມ້ວນໜັງສືມີການຂຽນທັງສອງເບື້ອງ? (ເບິ່ງຮູບທີ 1)
4 ບົດທີ 5 ຂອງພະທຳຊາກາລີເລີ່ມຕົ້ນດ້ວຍນິມິດທີ່ແປກປະຫຼາດ. (ອ່ານຊາກາລີ 5:1, 2) ຊາກາລີເຫັນມ້ວນໜັງສືທີ່ລອຍຢູ່ເທິງອາກາດ. ມ້ວນໜັງສືນີ້ຍາວ 9 ແມັດ ແລະກວ້າງ 4,5 ແມັດ. ມ້ວນໜັງສືໄດ້ເປີດອອກ ແລະມີຂໍ້ຄວາມຖືກຂຽນໃນນັ້ນ. (ຊາກາລີ 5:3) ເປັນຂ່າວສານການພິພາກສາທີ່ຮຸນແຮງ. ໃນສະໄໝບູຮານ ປົກກະຕິແລ້ວຜູ້ຄົນຈະຂຽນຂໍ້ຄວາມໃສ່ມ້ວນໜັງສືພຽງເບື້ອງດຽວ. ແຕ່ຂ່າວສານນີ້ສຳຄັນຫຼາຍເຖິງຂະໜາດມີການຂຽນໃສ່ທັງສອງເບື້ອງຂອງມ້ວນໜັງສື.
ຄລິດສະຕຽນຕ້ອງຫຼີກລ່ຽງການລັກທຸກຮູບແບບ (ເບິ່ງຂໍ້ 5-7)
5, 6. ພະເຢໂຫວາຮູ້ສຶກແນວໃດຕໍ່ການລັກທຸກຮູບແບບ?
5 ອ່ານຊາກາລີ 5:3, 4. ມະນຸດທຸກຄົນຕ້ອງຮັບຜິດຊອບຕໍ່ກັບການກະທຳຂອງຕົວເອງຕໍ່ພະເຢໂຫວາ ໂດຍສະເພາະຄົນທີ່ເປັນປະຊາຊົນຂອງພະອົງ ເພາະເຂົາເຈົ້າຖືກເອີ້ນຕາມນາມຊື່ຂອງພະອົງ. ເຂົາເຈົ້າຮັກພະເຢໂຫວາແລະຮູ້ວ່າການລັກຈະເຮັດໃຫ້ນາມຊື່ຂອງພະອົງເສື່ອມເສຍ. (ສຸພາສິດ 30:8, 9) ບາງຄົນອາດຄິດວ່າບໍ່ຜິດທີ່ຈະລັກຖ້າເຂົ້າເຈົ້າມີເຫດຜົນທີ່ດີ. ແຕ່ບໍ່ວ່າຈະມີເຫດຜົນດີສໍ່າໃດກໍຕາມ ຄົນທີ່ລັກກໍສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າຄວາມຢາກໄດ້ແລະຄວາມໂລບຂອງເຂົາເຈົ້າສຳຄັນຫຼາຍກວ່າພະເຢໂຫວາ ນາມຊື່ຂອງພະອົງ ແລະກົດໝາຍຂອງພະອົງ.
6 ເຈົ້າສັງເກດບໍວ່າໃນຊາກາລີ 5:3, 4 ບອກວ່າຄວາມດ່າຫຼືຄຳສາບແຊ່ງ ‘ຈະເຂົ້າໄປໃນເຮືອນຂອງຄົນຂີ້ລັກ’ ແລະ “ມັນຈະຢູ່ກາງເຮືອນຜູ້ນັ້ນແລະຈະໄໝ້ເຮືອນ”? ນີ້ໝາຍຄວາມວ່າ ພະເຢໂຫວາຈະເປີດໂປງແລະພິພາກສາການເຮັດຜິດທຸກຢ່າງໃນທ່າມກາງປະຊາຊົນຂອງພະອົງ. ເຖິງວ່າຄົນທີ່ລັກຈະປິດບັງສິ່ງທີ່ລາວເຮັດຈາກຕຳຫຼວດ ນາຍຈ້າງ ຜູ້ເຖົ້າແກ່ ຫຼືພໍ່ແມ່ໄດ້ ແຕ່ລາວປິດບັງພະເຢໂຫວາບໍ່ໄດ້. ພະເຈົ້າຈະເປີດໂປງການລັກທຸກຮູບແບບຢ່າງແນ່ນອນ. (ເຫບເລີ 4:13) ເຮົາດີໃຈແທ້ໆທີ່ໄດ້ຢູ່ກັບຄົນທີ່ພະຍາຍາມທີ່ຈະເປັນຄົນສັດຊື່ “ໃນທຸກເລື່ອງ.”—ເຫບເລີ 13:18, ລ.ມ.
7. ເຮົາໄດ້ຮຽນຫຍັງຈາກນິມິດເລື່ອງມ້ວນໜັງສືທີ່ລອຍຢູ່?
7 ພະເຢໂຫວາກຽດຊັງການລັກບໍ່ວ່າຈະຢູ່ໃນຮູບແບບໃດກໍຕາມ. ພວກເຮົາຮູ້ສຶກເປັນກຽດແທ້ໆທີ່ໄດ້ຮູ້ຈັກແລະໄດ້ເຊື່ອຟັງຫຼັກການຕ່າງໆຂອງພະເຢໂຫວາກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ຖືກແລະສິ່ງທີ່ຜິດ ແລະໄດ້ໃຊ້ຊີວິດໃນແບບທີ່ບໍ່ໄດ້ເຮັດໃຫ້ນາມຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາເສື່ອມເສຍ. ການເຮັດສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ຈະຊ່ວຍເຮົາບໍ່ໃຫ້ຖືກພິພາກສາໃນເວລາທີ່ພະອົງຈະມາຈັດການຄົນທີ່ບໍ່ເຊື່ອຟັງ.
ຮັກສາຄຳສັນຍາຂອງເຈົ້າ “ທຸກວັນໆ”
8-10. (ກ) ການສາບານແມ່ນຫຍັງ? (ຂ) ຄຳສາບານຫຍັງທີ່ເຊເດເຊຍເຊບໍ່ໄດ້ເຮັດຕາມ?
8 ຕໍ່ມາ ມ້ວນໜັງສືທີ່ລອຍຢູ່ກໍສົ່ງຂ່າວສານທີ່ເປັນຄຳເຕືອນໃຫ້ຄົນທີ່ “ສາບານຕົວະ” ໃນນາມຊື່ພະເຈົ້າ. (ຊາກາລີ5:4) ການສາບານແມ່ນການເວົ້າຢືນຢັນວ່າສິ່ງນັ້ນເປັນເລື່ອງຈິງ ຫຼືເປັນຄຳສັນຍາທີ່ຈິງຈັງວ່າຈະເຮັດຫຼືບໍ່ເຮັດບາງຢ່າງ.
9 ການສາບານໃນນາມຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາເປັນເລື່ອງທີ່ຈິງຈັງຫຼາຍ. ເຮົາຮູ້ເລື່ອງນີ້ໄດ້ຈາກສິ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນກັບເຊເດເຊຍເຊກະສັດອົງສຸດທ້າຍທີ່ປົກຄອງເມືອງເຢຣຶຊາເລມ. ເຊເດເຊຍເຊໄດ້ສາບານໂດຍອ້າງຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາວ່າລາວຈະຍອມຢູ່ໃຕ້ອຳນາດກະສັດບາບີໂລນ ແຕ່ລາວບໍ່ໄດ້ຮັກສາສັນຍາ. ນີ້ຈຶ່ງເປັນເຫດຜົນທີ່ພະເຢໂຫວາບອກວ່າເຊເດເຊຍເຊຈະ “ຕາຍໃນບ່ອນຢູ່ຂອງກະສັດນັ້ນທີ່ໄດ້ຕັ້ງທ່ານໄວ້ເປັນກະສັດ ແລະທີ່ທ່ານໄດ້ປະໝາດຄຳສາບານແລະໄດ້ຜິດລ່ວງຄຳສັນຍາໄວ້ ທ່ານຈະຕາຍໃກ້ກະສັດນັ້ນໃນກາງເມືອງບາບີໂລນ.”—ເອເຊກຽນ 17:16
10 ກະສັດເຊເດເຊຍເຊໄດ້ສາບານໃນນາມຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາ ແລະພະອົງກໍຄາດໝາຍວ່າລາວຈະເຮັດຕາມ. (2 ຂ່າວຄາວ 36:13) ແຕ່ເຊເດເຊຍເຊບໍ່ຮັກສາສັນຍາແລະໄດ້ຂໍໃຫ້ເອຢິບຊ່ວຍລາວໃຫ້ເປັນອິດສະຫຼະຈາກບາບີໂລນ. ສຸດທ້າຍ ເອຢິບກໍບໍ່ສາມາດຊ່ວຍລາວໄດ້.—ເອເຊກຽນ 17: 11-15, 17, 18
11, 12. (ກ) ຄຳສັນຍາຫຍັງທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດໃນຊີວິດຂອງເຮົາ? (ຂ) ການອຸທິດຕົວຂອງເຮົາຄວນຈະສົ່ງຜົນແນວໃດຕໍ່ການໃຊ້ຊີວິດຂອງເຮົາ?
11 ຈາກສິ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນກັບເຊເດເຊຍເຊ ເຮົາໄດ້ຮຽນຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາຟັງຕອນທີ່ເຮົາສັນຍາ. ເພື່ອຈະເຮັດໃຫ້ພະອົງພໍໃຈ ເຮົາຕ້ອງເຮັດຕາມທີ່ສັນຍາໄວ້. (ຄຳເພງ 76:11) ຄຳສັນຍາທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດທີ່ເຮົາສາມາດເຮັດໄດ້ແມ່ນຄຳສັນຍາເລື່ອງການອຸທິດຕົວໃຫ້ພະເຢໂຫວາ. ເມື່ອເຮົາອຸທິດຕົວໃຫ້ພະອົງ ກໍເທົ່າກັບວ່າເຮົາສັນຍາວ່າຈະຮັບໃຊ້ພະອົງບໍ່ວ່າຈະມີຫຍັງເກີດຂຶ້ນໃນຊີວິດຂອງເຮົາກໍຕາມ.
12 ເຮົາຈະເຮັດຕາມຄຳສັນຍາທີ່ໃຫ້ກັບພະເຢໂຫວາໄດ້ແນວໃດ? ທີ່ຈິງ ເຮົາຖືກທົດສອບທັງໃນເລື່ອງໃຫຍ່ແລະເລື່ອງນ້ອຍ “ທຸກວັນໆ.” ເຮົາສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າສາຍສຳພັນທີ່ເຮົາມີກັບພະເຢໂຫວາເຂັ້ມແຂງຫຼາຍສໍ່າໃດກໍໂດຍວິທີທີ່ເຮົາຮັບມືກັບການທົດສອບ. (ຄຳເພງ 61:8) ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ເຈົ້າຈະເຮັດແນວໃດຖ້າບາງຄົນຢູ່ບ່ອນເຮັດວຽກຫຼືຢູ່ໂຮງຮຽນມາຈີບເຈົ້າ? ເຈົ້າຈະປະຕິເສດແລະສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າເຈົ້າເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາບໍ? (ສຸພາສິດ 23:26) ຖ້າເຈົ້າເປັນຄົນດຽວໃນຄອບຄົວທີ່ນະມັດສະການພະເຢໂຫວາ ເຈົ້າຈະອະທິດຖານຂໍພະອົງຊ່ວຍເຈົ້າໃຫ້ຮັກສາການປະພຶດໃຫ້ສົມກັບທີ່ເປັນຄລິດສະຕຽນຕະຫຼອດເວລາບໍ? ບໍ່ວ່າເຈົ້າຈະຢູ່ໃນສະພາບການໃດກໍຕາມ ເຈົ້າຂອບໃຈພະເຢໂຫວາທຸກໆມື້ບໍສຳລັບຄວາມຮັກແລະການຊີ້ນຳຈາກພະອົງ? ເຈົ້າຈັດເວລາໄວ້ເພື່ອອ່ານຄຳພີໄບເບິນທຸກໆມື້ບໍ? ທີ່ຈິງ ເຮົາໄດ້ສັນຍາວ່າຈະເຮັດສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ເມື່ອເຮົາອຸທິດຊີວິດໃຫ້ກັບພະເຢໂຫວາ. ເມື່ອເຮົາເຊື່ອຟັງແລະໃຫ້ສິ່ງທີ່ດີທີ່ສຸດກັບພະເຢໂຫວາ ເຮົາກໍສະແດງໃຫ້ພະອົງເຫັນວ່າເຮົາເປັນຂອງພະອົງແລະຮັກພະອົງ. ການນະມັດສະການພະເຈົ້າເປັນສ່ວນໜຶ່ງຂອງຊີວິດເຮົາ. ພະເຢໂຫວາສັນຍາວ່າຈະໃຫ້ເຮົາມີອະນາຄົດທີ່ດີເລີດ ຖ້າເຮົາສັດຊື່ຕໍ່ພະອົງ.—ພະບັນຍັດ 10:12, 13
ຕົວຢ່າງຂອງພະເຢໂຫວາ ພະອົງສອນເຮົາວ່າເຮົາຄວນຮັກສາສັນຍາ
13. ເຮົາໄດ້ຮຽນຮູ້ຫຍັງຈາກນິມິດທີ 6 ຂອງຊາກາລີ?
13 ນິມິດທີ 6 ຂອງຊາກາລີຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເຂົ້າໃຈວ່າຖ້າເຮົາຮັກພະເຢໂຫວາເຮົາຈະບໍ່ລັກຫຼືບໍ່ເຮັດຜິດຄຳສັນຍາ. ເຮົາຍັງໄດ້ຮູ້ວ່າ ເຖິງວ່າຊາວອິດສະລາແອນໄດ້ເຮັດຜິດຫຼາຍຢ່າງ ແຕ່ພະເຢໂຫວາກໍຍັງຮັກສາສັນຍາແລະບໍ່ປະຖິ້ມເຂົາເຈົ້າ. ພະອົງເຂົ້າໃຈວ່າເຂົາເຈົ້າຕ້ອງຕົກຢູ່ໃນສະພາບການທີ່ຍາກລຳບາກຍ້ອນມີສັດຕູຢູ່ອ້ອມຂ້າງ. ຈາກຕົວຢ່າງຂອງພະເຢໂຫວາ ພະອົງສອນເຮົາວ່າເຮົາຄວນຮັກສາສັນຍາ ແລະເຮົາກໍໝັ້ນໃຈວ່າພະອົງຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເຮັດແບບນັ້ນໄດ້. ວິທີໜຶ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາຊ່ວຍເຮົາກໍຄືໃຫ້ເຮົາມີຄວາມຫວັງກ່ຽວກັບອະນາຄົດ. ອີກບໍ່ດົນ ພະອົງຈະທຳລາຍຄວາມຊົ່ວໃຫ້ໝົດໄປຈາກໂລກນີ້. ເຮົາສາມາດອ່ານເລື່ອງຄວາມຫວັງນີ້ໄດ້ໃນນິມິດຕໍ່ໄປທີ່ຊາກາລີເຫັນ.
ພະເຢໂຫວາຈະກຳຈັດຄວາມຊົ່ວ
14, 15. (ກ) ໃນນິມິດທີ 7 ຊາກາລີເຫັນຫຍັງ? (ເບິ່ງຮູບທີ 2) (ຂ) ຜູ້ຍິງທີ່ຢູ່ໃນຖັງໝາຍເຖິງຫຍັງ? ເປັນຫຍັງທູດສະຫວັນຈຶ່ງອັດປາກຖັງໄວ້?
14 ຫຼັງຈາກຊາກາລີເຫັນມ້ວນໜັງສືທີ່ລອຍຢູ່ ທູດສະຫວັນອົງໜຶ່ງບອກລາວວ່າ: “ຈົ່ງແຫງນຕາເບິ່ງ.” ແລ້ວຊາກາລີກໍເຫັນຖັງ “ເອຟາ.” (ອ່ານຊາກາລີ 5:5-8) ຖັງນີ້ມີຝາວົງມົນທີ່ເຮັດຈາກຊືນ. ເມື່ອຝາເປີດອອກ ຊາກາລີກໍເຫັນ ‘ຜູ້ຍິງຜູ້ໜຶ່ງນັ່ງຢູ່ໃນຫັ້ນ.’ ທູດສະຫວັນໄດ້ອະທິບາຍກັບຊາກາລີວ່າຜູ້ຍິງທີ່ນັ່ງຢູ່ໃນຖັງເອຟານັ້ນແມ່ນ “ຄວາມຊົ່ວຮ້າຍ.” ຂໍຄິດເຖິງຄວາມຢ້ານກົວຂອງຊາກາລີທີ່ເຫັນຜູ້ຍິງຄົນນັ້ນພະຍາຍາມທີ່ຈະອອກມາຈາກຖັງນັ້ນ! ແຕ່ທູດສະຫວັນກໍຟ້າວຊຸກຜູ້ຍິງຄົນນັ້ນເຂົ້າໄປຄືນແລະອັດຖັງໄວ້ດ້ວຍຝາທີ່ໜັກ. ເລື່ອງນີ້ໝາຍເຖິງຫຍັງ?
15 ນິມິດນີ້ເຮັດໃຫ້ເຮົາໝັ້ນໃຈວ່າພະເຢໂຫວາຈະບໍ່ຍອມໃຫ້ມີຄວາມຊົ່ວໃນທ່າມກາງປະຊາຊົນຂອງພະອົງ. ຖ້າພະເຢໂຫວາເຫັນວ່າມີບາງຢ່າງທີ່ບໍ່ດີ ພະອົງຈະກຳຈັດມັນທັນທີ. (1 ໂກລິນໂທ 5:13) ທູດສະຫວັນກໍສະແດງໃຫ້ເຫັນເລື່ອງນີ້ຕອນທີ່ເອົາຝາທີ່ໜັກມາອັດປາກຖັງທັນທີ.
ພະເຢໂຫວາສັນຍາວ່າຈະຮັກສາການນະມັດການໃຫ້ສະອາດ (ເບິ່ງຂໍ້ 16-18)
16. (ກ) ເກີດຫຍັງຂຶ້ນກັບຖັງເອຟາ? (ເບິ່ງຮູບທີ 3) (ຂ) ຍິງທີ່ມີປີກໄດ້ເອົາຖັງນັ້ນໄປໃສ?
16 ຕໍ່ມາ ຊາກາລີເຫັນຜູ້ຍິງສອງຄົນທີ່ມີປີກແຂງແຮງຄືປີກຂອງນົກກະສາ. (ອ່ານຊາກາລີ 5:9-11) ຜູ້ຍິງສອງຄົນນີ້ແຕກຕ່າງກັນຫຼາຍຈາກຍິງຊົ່ວທີ່ຢູ່ໃນຖັງ. ໂດຍໃຊ້ປີກທີ່ແຂງແຮງ ເຂົາເຈົ້າຍົກຖັງທີ່ມີ “ຄວາມຊົ່ວຮ້າຍ” ຢູ່ພາຍໃນຂຶ້ນແລະບິນໄປ. ເຂົາເຈົ້າຈະເອົາຖັງທີ່ມີຍິງຊົ່ວໄປໃສ? ເຂົາເຈົ້າຈະເອົາຖັງໄປ “ປະເທດຊີນານ” ເຊິ່ງກໍຄືບາບີໂລນ. ເປັນຫຍັງເຂົາເຈົ້າຈຶ່ງພາຍິງຊົ່ວໄປທີ່ນັ້ນ?
17, 18. (ກ) ເປັນຫຍັງບາບີໂລນຈຶ່ງເປັນສະຖານທີ່ທີ່ເໝາະສົມກັບຄວາມຊົ່ວຮ້າຍ? (ຂ) ເຈົ້າຕັ້ງໃຈຈະເຮັດຫຍັງ?
17 ຊາວອິດສະລາແອນທີ່ຢູ່ໃນສະໄໝຂອງຊາກາລີເຂົ້າໃຈດີວ່າເປັນຫຍັງບາບີໂລນຈຶ່ງເປັນສະຖານທີ່ທີ່ເໝາະສົມກັບ “ຄວາມຊົ່ວຮ້າຍ.” ເຂົາເຈົ້າຮູ້ດີວ່ານັ້ນເປັນເມືອງທີ່ຊົ່ວຮ້າຍເຊິ່ງເຕັມໄປດ້ວຍການເຮັດຜິດສິນລະທຳແລະນະມັດສະການພະປອມ. ຊາກາລີແລະຊາວຢິວຄົນອື່ນໆທີ່ເຄີຍອາໄສຢູ່ໃນທີ່ນັ້ນຕ້ອງອອກຄວາມພະຍາຍາມຫຼາຍໃນທຸກໆມື້ເພື່ອຈະຕ້ານທານອິດທິພົນຂອງສາສະໜານອກຮີດ. ດັ່ງນັ້ນ ນິມິດນີ້ຈຶ່ງຮັບຮອງກັບເຮົາວ່າພະເຢໂຫວາຈະຮັກສາການນະມັດສະການຂອງພະອົງໃຫ້ສະອາດຢູ່ສະເໝີ.
18 ນິມິດນີ້ຍັງເຕືອນຊາວຢິວວ່າເຂົາເຈົ້າມີໜ້າທີ່ທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ການນະມັດການພະເຈົ້າບໍລິສຸດຢູ່ສະເໝີ. ປະຊາຊົນຂອງພະເຈົ້າຈະບໍ່ຍອມໃຫ້ຄວາມຊົ່ວມີຢູ່ໃນທ່າມກາງເຂົາເຈົ້າບໍ່ວ່າຈະເປັນຕອນນີ້ຫຼືໃນອະນາຄົດ. ທຸກມື້ນີ້ ພະເຢໂຫວາໄດ້ຊັກນຳເຮົາໃຫ້ມາຢູ່ໃນອົງການທີ່ບໍລິສຸດຂອງພະອົງ ເຊິ່ງເປັນບ່ອນທີ່ພວກເຮົາໄດ້ຮັບຄວາມຮັກແລະການປົກປ້ອງຈາກພະອົງ. ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາແຕ່ລະຄົນຈຶ່ງມີໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບທີ່ຈະຊ່ວຍກັນຮັກສາຄວາມສະອາດດ້ານການນະມັດສະການຢູ່ສະເໝີ ແລະເຮົາຈະບໍ່ຍອມໃຫ້ມີຄວາມຊົ່ວໃນທ່າມກາງປະຊາຊົນຂອງພະເຢໂຫວາ.
ປະຊາຊົນທີ່ບໍລິສຸດສະອາດຈະເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາໄດ້ຮັບກຽດ
19. ນິມິດທີ່ໜ້າຕື່ນເຕັ້ນຂອງຊາກາລີມີຄວາມໝາຍແນວໃດຕໍ່ເຮົາໃນທຸກມື້ນີ້?
19 ນິມິດທີ 6 ແລະ 7 ຂອງຊາກາລີເປັນຄຳເຕືອນທີ່ຮຸນແຮງຕໍ່ຄົນທີ່ເຮັດຊົ່ວ. ພະເຢໂຫວາຈະບໍ່ຍອມໃຫ້ຄວາມຊົ່ວມີຢູ່ຕໍ່ໄປ. ໃນຖານະຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະເຢໂຫວາ ເຮົາຕ້ອງກຽດຊັງຄວາມຊົ່ວ. ນິມິດທັງສອງເລື່ອງນີ້ຮັບຮອງກັບເຮົາວ່າຖ້າເຮົາເຮັດສິ່ງທີ່ພໍ່ທີ່ຮັກຂອງເຮົາພໍໃຈ ພະອົງຈະບໍ່ສາບແຊ່ງເຮົາ ແຕ່ຈະປົກປ້ອງແລະອວຍພອນເຮົາ. ເຖິງວ່າອາດເປັນເລື່ອງຍາກທີ່ຈະຮັກສາຄວາມສະອາດໃນໂລກທີ່ຊົ່ວຮ້າຍນີ້ ແຕ່ຖ້າຂໍຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອຈາກພະເຢໂຫວາ ເຮົາຈະເຮັດໄດ້! ແຕ່ເຮົາຈະໝັ້ນໃຈໄດ້ແນວໃດວ່າການນະມັດສະການແທ້ຈະມີຢູ່ຕໍ່ໄປ? ແລະໃນຂະນະທີ່ເຮົາເຂົ້າໃກ້ຄວາມທຸກລຳບາກຄັ້ງໃຫຍ່ເລື້ອຍໆ ເຮົາຈະຮູ້ໄດ້ແນວໃດວ່າພະເຢໂຫວາຈະປົກປ້ອງອົງການຂອງພະອົງ? ເຮົາຈະໄດ້ຄຳຕອບຂອງຄຳຖາມເຫຼົ່ານີ້ໃນບົດຄວາມຕໍ່ໄປ.
