ບົດຄວາມສຶກສາທີ 43
ນະມັດສະການພະເຢໂຫວາພຽງຜູ້ດຽວ
“ພະເຢໂຫວາແມ່ນພະເຈົ້າທີ່ຕ້ອງການໃຫ້ນະມັດສະການພະອົງພຽງຜູ້ດຽວ.”—ນາຫູມ 1:2, ລ.ມ.
ເພງ 51 ເຮົາອຸທິດຕົວໃຫ້ພະເຈົ້າ!
ໃຈຄວາມສຳຄັນ *
1. ເປັນຫຍັງເຮົາຄວນນະມັດສະການພະເຢໂຫວາພຽງຜູ້ດຽວ?
ເຮົາຄວນນະມັດສະການພະເຢໂຫວາພຽງຜູ້ດຽວເພາະພະອົງເປັນຜູ້ສ້າງເຮົາແລະໃຫ້ຊີວິດກັບເຮົາ. (ຄຳປ. 4:11) ເລື່ອງນີ້ອາດບໍ່ງ່າຍ ເຖິງວ່າເຮົາຈະຮັກແລະນັບຖືພະເຢໂຫວາ ແຕ່ສິ່ງອື່ນກໍອາດກາຍມາເປັນສິ່ງສຳຄັນໃນຊີວິດຈົນເຮົາບໍ່ໄດ້ນະມັດສະການພະອົງພຽງຜູ້ດຽວ. ເຮົາຕ້ອງຮູ້ວ່າເລື່ອງນີ້ອາດເກີດຂຶ້ນກັບເຮົາໄດ້ແນວໃດ. ທຳອິດ ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງວ່າການນະມັດສະການພະເຢໂຫວາພຽງຜູ້ດຽວໝາຍເຖິງຫຍັງ.
2. ຕາມອົບພະຍົບ 34:14 ຖ້າເຮົານະມັດສະການພະເຢໂຫວາພຽງຜູ້ດຽວເຮົາຈະເຮັດຫຍັງ?
2 ໃນຄຳພີໄບເບິນ ການອຸທິດຊີວິດໃຫ້ພະເຢໂຫວາກ່ຽວຂ້ອງກັບການຮັກພະອົງຢ່າງເລິກເຊິ່ງ. ແຕ່ການນະມັດສະການພະເຢໂຫວາພຽງຜູ້ດຽວ ໝາຍເຖິງເຮົາຈະບໍ່ແບ່ງຫົວໃຈຂອງເຮົາໃຫ້ໃຜຫຼືສິ່ງໃດກໍຕາມນອກຈາກພະອົງ.—ອ່ານອົບພະຍົບ 34:14
3. ເປັນຫຍັງເຮົາມີເຫດຜົນທີ່ດີທີ່ຈະຮັກພະເຢໂຫວາ?
3 ເຮົາມີເຫດຜົນທີ່ຈະຮັກແລະນະມັດສະການພະເຢໂຫວາ. ຍ້ອນຫຍັງ? ຍ້ອນເຮົາໄດ້ຮຽນຮູ້ຄວາມຈິງກ່ຽວກັບພະອົງ ແລະປະທັບໃຈຄຸນລັກສະນະທີ່ດີງາມຂອງພະອົງ. ເຮົາຮູ້ວ່າພະອົງມັກຫຍັງແລະບໍ່ມັກຫຍັງ ແລະເຮົາກໍຮູ້ສຶກຄືກັບພະອົງ. ເຮົາຮູ້ວ່າພະອົງມີຈຸດປະສົງແນວໃດກ່ຽວກັບມະນຸດແລະເຮົາກໍໃຊ້ຊີວິດຕາມມາດຕະຖານຂອງພະອົງ. ເຮົາຮູ້ສຶກມີກຽດຫຼາຍແທ້ໆທີ່ພະອົງໃຫ້ໂອກາດເຮົາເປັນໝູ່ກັບພະອົງ. (ເພງ. 25:14) ທຸກສິ່ງທີ່ເຮົາໄດ້ຮຽນຮູ້ກ່ຽວກັບພະເຢໂຫວາພະຜູ້ສ້າງໄດ້ເຮັດໃຫ້ເຮົາໃກ້ຊິດກັບພະອົງຫຼາຍ.—ຢໂກ. 4:8
4. (ກ) ຊາຕານໃຊ້ຫຍັງເພື່ອເຮັດໃຫ້ເຮົາຮັກພະເຢໂຫວາໜ້ອຍລົງ? (ຂ) ເຮົາຈະພິຈາລະນາຫຍັງໃນບົດຄວາມນີ້?
4 ຊາຕານຄວບຄຸມໂລກນີ້ ດັ່ງນັ້ນມັນຈຶ່ງໃຊ້ສິ່ງຕ່າງໆທີ່ຄົນເຮົາສົນໃຈແລະຢາກໄດ້ກາຍເປັນສິ່ງທີ່ສຳຄັນໃນຊີວິດ. (ເອເຟ. 2:1-3; 1 ໂຢ. 5:19) ເປົ້າໝາຍຂອງມັນຄື ມັນຢາກໃຫ້ເຮົາຮັກສິ່ງອື່ນນຳເພື່ອທີ່ເຮົາຈະບໍ່ຮັກແລະບໍ່ນະມັດສະການພະເຢໂຫວາພຽງຜູ້ດຽວ. ໃນບົດຄວາມນີ້ເຮົາຈະພິຈາລະນາສອງວິທີທີ່ຊາຕານໃຊ້. ວິທີທຳອິດຄື ມັນພະຍາຍາມເຮັດໃຫ້ເຮົາເປັນຄົນຮັກເງິນ ແລະວິທີທີ່ສອງຄື ມັນພະຍາຍາມເຮັດໃຫ້ເຮົາເລືອກການພັກຜ່ອນຢ່ອນໃຈທີ່ບໍ່ດີ.
ລະວັງການຮັກເງິນ
5. ເປັນຫຍັງເຮົາຕ້ອງລະວັງທີ່ຈະບໍ່ກາຍເປັນຄົນຮັກເງິນ?
5 ເປັນເລື່ອງທຳມະຊາດທີ່ເຮົາທຸກຄົນຢາກມີອາຫານພໍຢູ່ພໍກິນ ມີເຄື່ອງນຸ່ງຫົ່ມ ແລະມີບ່ອນຢູ່ທີ່ສະບາຍ ແຕ່ເຮົາຕ້ອງລະວັງທີ່ຈະບໍ່ກາຍເປັນຄົນຮັກເງິນ. ຫຼາຍຄົນໃນທຸກມື້ນີ້ເປັນຄົນ “ມັກເງິນຄຳ” ແລະພວກເຂົາກໍຮັກສິ່ງຕ່າງໆທີ່ເງິນຊື້ໄດ້. (2 ຕີໂມ. 3:2) ພະເຍຊູຮູ້ວ່າລູກສິດຂອງເພິ່ນອາດຖືກລໍ້ໃຈໃຫ້ເປັນຄົນຮັກເງິນ. ເພິ່ນຈຶ່ງເຕືອນວ່າ: “ບໍ່ມີຜູ້ໃດອາດເປັນຂ້າໃຊ້ຂອງເຈົ້ານາຍ 2 ທ່ານໄດ້ ເຫດວ່າເພິ່ນຈະຊັງນາຍຜູ້ນີ້ແລະຮັກນາຍຜູ້ນັ້ນ ຫຼືຈະຕິດພັນກັບນາຍຜູ້ນີ້ແລະປະໝາດນາຍຜູ້ນັ້ນ. ທ່ານທັງຫຼາຍອາດເປັນຂ້າໃຊ້ຂອງພະເຈົ້າແລະຂ້າໃຊ້ຂອງເຂົ້າຂອງເງິນຄຳກໍບໍ່ໄດ້.” (ມັດ. 6:24) ດັ່ງນັ້ນ ຄົນທີ່ນະມັດສະການພະເຢໂຫວາແລ້ວພະຍາຍາມທຸ່ມເທເວລາແລະກຳລັງຂອງຕົນເພື່ອຈະເປັນຄົນຮັ່ງມີໃນໂລກນີ້ ລາວກໍກຳລັງພະຍາຍາມຮັບໃຊ້ນາຍ 2 ຄົນ. ລາວບໍ່ໄດ້ນະມັດສະການພະເຢໂຫວາພຽງຜູ້ດຽວ.
ຄລິດສະຕຽນເມືອງລະໂອດີເຊບາງຄົນຄິດວ່າຕົວເອງເປັນແບບນີ້ . . . ແຕ່ພະເຢໂຫວາແລະພະເຍຊູເບິ່ງພວກເຂົາແບບໃດ? (ເບິ່ງຂໍ້ 6)
6. ເຮົາໄດ້ຮຽນຮູ້ຫຍັງຈາກສິ່ງທີ່ພະເຍຊູເວົ້າໃຫ້ປະຊາຄົມເມືອງລະໂອດີເຊ?
6 ຕອນທ້າຍສະຕະວັດທຳອິດ ຄລິດສະຕຽນປະຊາຄົມເມືອງລະໂອດີເຊອວດວ່າ: “ເຮົາເປັນຄົນມັ່ງມີ ເຮົາໄດ້ກະທຳໃຫ້ຕົວມັ່ງມີມາກຂຶ້ນ ແລະບໍ່ຕ້ອງການສິ່ງໜຶ່ງສິ່ງໃດ.” ແຕ່ໃນສາຍຕາຂອງພະເຢໂຫວາແລະພະເຍຊູ ພວກເຂົາເປັນ ‘ຄົນທຸກຍາກ ຄົນທຸກເວທະນາ ຈົນ ຕາບອດ ແລະເປືອຍກາຍຢູ່.’ ພະເຍຊູເວົ້າໃຫ້ພວກເຂົາແບບນັ້ນ ບໍ່ແມ່ນຍ້ອນພວກເຂົາລວຍ ແຕ່ຍ້ອນພວກເຂົາຮັກເງິນຫຼາຍຈົນທຳລາຍສາຍສຳພັນຂອງຕົວເອງກັບພະເຢໂຫວາ. (ຄຳປ. 3:14-17) ຖ້າເຮົາສັງເກດເຫັນວ່າເຮົາເລີ່ມຮັກເງິນ ໃຫ້ເຮົາຮີບກຳຈັດມັນທັນທີ. (1 ຕີໂມ. 6:7, 8) ຖ້າເຮົາບໍ່ເຮັດແບບນັ້ນ ເຮົາກໍອາດຈະເລີ່ມຮັກສິ່ງອື່ນຫຼາຍເກີນໄປ ເຊິ່ງນີ້ຈະເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາບໍ່ຍອມຮັບການນະມັດສະການຂອງເຮົາເພາະພະອົງ “ຕ້ອງການໃຫ້ນະມັດສະການພະອົງພຽງຜູ້ດຽວ.” (ບັນຍັດ. 4:24, ລ.ມ.) ແລ້ວເງິນຈະກາຍເປັນສິ່ງສຳຄັນໃນຊີວິດຂອງເຮົາຫຼາຍເກີນໄປໄດ້ແນວໃດ?
7-9. ເຈົ້າໄດ້ຮຽນຮູ້ຫຍັງຈາກປະສົບການຂອງຜູ້ດູແລທີ່ຊື່ເດວິດ?
7 ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງຕົວຢ່າງຂອງເດວິດເຊິ່ງເປັນຜູ້ດູແລທີ່ດຸໝັ່ນຫ້າວຫັນຄົນໜຶ່ງໃນສະຫະລັດອາເມຣິກາ. ລາວເລົ່າວ່າ ລາວເຄີຍເປັນລູກຈ້າງທີ່ດຸໝັ່ນແລະເຮັດວຽກເກັ່ງ. ລາວຖືກເລື່ອນຕຳແໜ່ງ ໄດ້ເງິນເດືອນຫຼາຍຂຶ້ນ ແລະຍັງເປັນຄົນໜຶ່ງທີ່ເກັ່ງທີ່ສຸດຂອງປະເທດໃນຂະແໜງການທີ່ລາວເຮັດວຽກ. ລາວບອກວ່າ: “ຕອນນັ້ນຂ້ອຍຄິດວ່າຄວາມສຳເລັດທຸກຢ່າງນີ້ແມ່ນຍ້ອນພະເຢໂຫວາອວຍພອນຂ້ອຍ.” ແຕ່ເປັນແບບນັ້ນແທ້ໆບໍ?
8 ເດວິດເລີ່ມເຫັນວ່າວຽກທີ່ລາວເຮັດສົ່ງຜົນເສຍຕໍ່ສາຍສຳພັນຂອງລາວກັບພະເຢໂຫວາ. ລາວບອກວ່າ: “ຕອນທີ່ກຳລັງປະຊຸມ ຫຼືແມ່ນແຕ່ຕອນທີ່ກຳລັງປະກາດ ຂ້ອຍກໍຍັງຄິດແຕ່ເລື່ອງວຽກຂອງຂ້ອຍ.” ລາວຍັງບອກອີກວ່າ: “ກໍແມ່ນຢູ່ວ່າຂ້ອຍໄດ້ເງິນເດືອນຫຼາຍ ແຕ່ຂ້ອຍຮູ້ສຶກເຄັ່ງຕຶງຫຼາຍຂຶ້ນເລື້ອຍໆ ແລະຂ້ອຍກັບເມຍກໍຍັງມາຜິດກັນອີກ.”
9 ເດວິດຮູ້ວ່າລາວຕ້ອງກວດສອບເບິ່ງວ່າສິ່ງໃດສຳຄັນທີ່ສຸດສຳລັບລາວ. ລາວບອກວ່າ: “ຂ້ອຍຕັດສິນໃຈວ່າຕ້ອງປ່ຽນແປງການໃຊ້ຊີວິດ.” ລາວຕ້ອງການປ່ຽນຕາຕະລາງເຮັດວຽກຂອງລາວ ລາວຈຶ່ງໄປບອກຫົວໜ້າ ແຕ່ຜົນເປັນແນວໃດ? ລາວຕົກວຽກ! ລາວໄດ້ເຮັດແນວໃດ? ລາວບອກວ່າ: “ມື້ຕໍ່ມາ ຂ້ອຍໄດ້ສະໝັກເປັນໄພໂອເນຍສົມທົບແບບຕໍ່ເນື່ອງ.” ເພື່ອຈະຫາລ້ຽງຊີບ ເດວິດແລະເມຍໄດ້ເລີ່ມເຮັດວຽກອະນາໄມ. ບໍ່ດົນ ລາວກໍສະໝັກເປັນໄພໂອເນຍປະຈຳ. ຕໍ່ມາເມຍຂອງລາວກໍສະໝັກເປັນໄພໂອເນຍຄືກັນ. ເຖິງວ່າວຽກທີ່ພວກເຂົາເຮັດຈະເປັນວຽກທີ່ຫຼາຍຄົນເບິ່ງວ່າຕ່ຳຕ້ອຍ ແຕ່ມັນກໍບໍ່ແມ່ນສິ່ງສຳຄັນທີ່ສຸດໃນຊີວິດຂອງພວກເຂົາ. ເຖິງວ່າລາຍໄດ້ຂອງພວກເຂົາຈະຫຼຸດລົງເຫຼືອພຽງແຕ່ 1 ສ່ວນ 10 ຂອງເງິນເດືອນທີ່ເຄີຍໄດ້ ແຕ່ພວກເຂົາກໍມີສິ່ງຈຳເປັນແລະມີເງິນພໍໃຊ້ຈ່າຍ. ພວກເຂົາຕ້ອງການໃຫ້ພະເຢໂຫວາສຳຄັນທີ່ສຸດໃນຊີວິດ ແລະໃນທີ່ສຸດ ພວກເຂົາກໍໄດ້ປະສົບດ້ວຍຕົວເອງວ່າພະເຢໂຫວາເບິ່ງແຍງຄົນທີ່ເຮັດແບບນັ້ນແທ້ໆ.—ມັດ. 6:31-33
10. ເຮົາຈະປົກປ້ອງຫົວໃຈຂອງເຮົາໄດ້ແນວໃດ?
10 ບໍ່ວ່າເຮົາຈະມີເງິນໜ້ອຍຫຼືຫຼາຍ ເຮົາຕ້ອງປົກປ້ອງຫົວໃຈຂອງເຮົາ. ເຮົາຕ້ອງລະວັງທີ່ຈະບໍ່ກາຍເປັນຄົນຮັກເງິນ ແລະບໍ່ໃຫ້ວຽກອາຊີບສຳຄັນກວ່າການຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາ. ແຕ່ເຈົ້າຈະຮູ້ໄດ້ແນວໃດວ່າເຈົ້າເປັນແບບນັ້ນຫຼືບໍ່? ເຈົ້າຄວນຖາມຕົວເອງວ່າ: ‘ຕອນທີ່ປະຊຸມແລະປະກາດ ຂ້ອຍມັກຄິດເຖິງແຕ່ເລື່ອງວຽກຫຼາຍບໍ່? ຂ້ອຍກັງວົນຕະຫຼອດບໍວ່າຢ້ານບໍ່ມີເງິນພໍໃຊ້? ເລື່ອງເງິນແລະວັດຖຸສິ່ງຂອງເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍກັບຄູ່ມັກຜິດກັນບໍ? ຂ້ອຍເຕັມໃຈເຮັດວຽກທີ່ຄົນອື່ນເບິ່ງວ່າຕ່ຳຕ້ອຍເພື່ອຈະໄດ້ຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາຫຼາຍຂຶ້ນບໍ?’ (1 ຕີໂມ. 6:9-12) ເມື່ອພິຈາລະນາຄຳຖາມເຫຼົ່ານີ້ ຂໍໃຫ້ເຈົ້າຈື່ວ່າພະເຢໂຫວາຮັກເຈົ້າ ແລະພະອົງສັນຍາກັບຄົນທີ່ຮັກແລະອຸທິດຕົວໃຫ້ພະອົງວ່າ: “ເຮົາຈະບໍ່ປະເຈົ້າເສຍສັກເທື່ອ ແລະເຮົາຈະບໍ່ຖິ້ມເຈົ້າເສຍສັກເທື່ອ.” ເຊິ່ງນີ້ເປັນເຫດຜົນທີ່ໂປໂລຂຽນວ່າ: “ທ່ານທັງຫຼາຍຈົ່ງກະທຳປາສະຈາກຄວາມໂລບ [“ຢ່າໃຊ້ຊີວິດແບບຄົນຮັກເງິນ,” ລ.ມ.].”—ເຫບ. 13:5, 6
ເລືອກຄວາມບັນເທີງຢ່າງສະຫຼາດ
11. ສິ່ງທີ່ເລືອກເພື່ອພັກຜ່ອນຢ່ອນໃຈອາດສົ່ງຜົນຕໍ່ເຮົາແນວໃດ?
11 ພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ເຮົາມີຄວາມສຸກ ແລະການພັກຜ່ອນຢ່ອນໃຈກໍເປັນສ່ວນໜຶ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ເຮົາມີຄວາມສຸກ. ທີ່ຈິງ ຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າ: “ບໍ່ມີສິ່ງໜຶ່ງສິ່ງໃດອັນດີສຳລັບມະນຸດເທົ່າເວັ້ນໄວ້ແຕ່ກິນແຕ່ດື່ມແລະແຕ່ໃຫ້ຈິດໃຈແຫ່ງຕົນຊົມຊື່ນຍິນດີໃນຄວາມສຳບາຍໃນການງານແຫ່ງຕົນ.” (ຜູ້ປ. 2:24) ແຕ່ສ່ວນຫຼາຍສິ່ງທີ່ຄົນໃນໂລກເຮັດເພື່ອພັກຜ່ອນຢ່ອນໃຈມັກສົ່ງຜົນບໍ່ດີຕໍ່ເຮົາ. ສິ່ງເຫຼົ່ານັ້ນມັກເຮັດໃຫ້ມາດຕະຖານດ້ານສິນລະທຳຫຼຸດລົງ ແລະເຮັດໃຫ້ຜູ້ຄົນຍອມຮັບຫຼືເຖິງຂັ້ນມັກສິ່ງທີ່ຄຳພີໄບເບິນຕຳໜິ.
ໃຜແຕ່ງຄວາມບັນເທີງຫຼືການພັກຜ່ອນຢ່ອນໃຈໃຫ້ເຈົ້າ? (ເບິ່ງຂໍ້ 11-14) *
12. ຕາມ 1 ໂກລິນໂທ 10:21, 22 ເປັນຫຍັງເຮົາຄວນລະວັງໃນການເລືອກຄວາມບັນເທີງ?
12 ຖ້າເຮົາຢາກນະມັດສະການພະເຢໂຫວາພຽງຜູ້ດຽວ ເຮົາຈະກິນຈາກ ‘ຈອກຂອງພະເຢໂຫວາ’ ແລະຈາກ “ຈອກຂອງຜີທັງຫຼາຍ” ນຳກັນບໍ່ໄດ້. (ອ່ານ 1 ໂກລິນໂທ 10:21, 22) ເນື່ອງຈາກການກິນເຂົ້າກັບຄົນໆໜຶ່ງເປັນສັນຍາລັກເຖິງມິດຕະພາບ. ສະນັ້ນ ຖ້າເຮົາເລືອກຄວາມບັນເທີງທີ່ສົ່ງເສີມຄວາມຮຸນແຮງ ເລື່ອງຜີປີສາດ ການເຮັດຜິດສິນລະທຳ ຫຼືຄວາມຕ້ອງການແລະຄວາມຄິດທີ່ບໍ່ດີອື່ນໆ ກໍເປັນຄືກັບການທີ່ເຮົາກຳລັງກິນເຂົ້ານຳສັດຕູຂອງພະເຈົ້າແລະກິນອາຫານທີ່ພວກມັນເຮັດ. ການເຮັດແບບນັ້ນຈະສົ່ງຜົນເສຍຕໍ່ເຮົາແລະສາຍສຳພັນຂອງເຮົາກັບພະເຢໂຫວານຳ.
13-14. ຕາມຢາໂກໂບ 1:14, 15 ເປັນຫຍັງເຮົາຕ້ອງລະວັງຄວາມບັນເທີງທີ່ເຮົາເລືອກ? ຂໍຍົກຕົວຢ່າງ.
13 ຄວາມບັນເທີງເປັນຄືກັບອາຫານແນວໃດ? ຕອນທີ່ເຮົາກິນ ເຮົາສາມາດເລືອກໄດ້ວ່າຈະເອົາອາຫານແບບໃດເຂົ້າປາກເຮົາ. ແຕ່ເມື່ອກືນລົງໄປແລ້ວ ເຮົາກໍເລືອກບໍ່ໄດ້ວ່າອາຫານນັ້ນຈະສົ່ງຜົນຕໍ່ຮ່າງກາຍເຮົາແນວໃດ. ອາຫານທີ່ດີກໍເຮັດໃຫ້ສຸຂະພາບດີຂຶ້ນ ແຕ່ອາຫານທີ່ບໍ່ດີກໍເຮັດໃຫ້ເສຍສຸຂະພາບ ເຖິງວ່າເຮົາອາດຈະບໍ່ໄດ້ເຫັນຜົນນັ້ນທັນທີ ແຕ່ມັນຈະມີຜົນຕໍ່ເຮົາແນ່ນອນ.
14 ຄ້າຍກັນ ຕອນທີ່ເຮົາເລືອກຄວາມບັນເທີງ ເຮົາສາມາດເລືອກໄດ້ວ່າຈະເອົາຫຍັງເຂົ້າໄປໃນຄວາມຄິດຂອງເຮົາ. ແຕ່ຫຼັງຈາກເຮົາເລືອກແລ້ວ ເຮົາກໍຄວບຄຸມບໍ່ໄດ້ວ່າມັນຈະສົ່ງຜົນຕໍ່ຄວາມຄິດແລະຈິດໃຈຂອງເຮົາແນວໃດ. ຄວາມບັນເທີງທີ່ດີຈະມີຜົນດີຕໍ່ເຮົາ ແຕ່ຄວາມບັນເທີງທີ່ບໍ່ດີຈະມີຜົນເສຍຕໍ່ເຮົາ. (ອ່ານຢາໂກໂບ 1:14, 15) ເຮົາອາດຈະບໍ່ໄດ້ເຫັນຜົນເສຍຈາກຄວາມບັນເທີງທີ່ບໍ່ດີທັນທີ ແຕ່ເຮົາຈະເຫັນຜົນທີ່ຕາມມາແນ່ນອນ. ນີ້ຈຶ່ງເປັນເຫດຜົນທີ່ຄຳພີໄບເບິນເຕືອນເຮົາວ່າ: “ຢ່າຖືກລໍ້ລວງ ຄົນຈະຫົວຂວັນໃສ່ [ຫຼື “ຫຼອກ,” ລ.ມ.] ພະເຈົ້າກໍບໍ່ໄດ້. ເຫດວ່າຄົນຜູ້ໜຶ່ງໄດ້ຫວ່ານກ້າເມັດຢ່າງໃດ ເພິ່ນຈະກ່ຽວເກັບໝາກຢ່າງນັ້ນດ້ວຍ ເພາະວ່າຜູ້ທີ່ຫວ່ານສຳລັບເນື້ອໜັງຂອງຕົນເອງຈະກ່ຽວເກັບສິ່ງທີ່ເປື່ອຍເນົ່າ.” (ຄລາ. 6:7, 8) ເປັນເລື່ອງສຳຄັນຫຼາຍທີ່ເຮົາຈະບໍ່ເລືອກຄວາມບັນເທີງທຸກຮູບແບບທີ່ສົ່ງເສີມສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາກຽດຊັງ!—ເພງ. 97:10
15. ພະເຢໂຫວາໃຫ້ຂອງຂວັນຫຍັງກັບເຮົາທີ່ຊ່ວຍໃຫ້ເຮົາມີຄວາມສຸກ?
15 ພະຍານພະເຢໂຫວາຫຼາຍຄົນມີຄວາມສຸກທີ່ໄດ້ເບິ່ງລາຍການໂທລະທັດ JW ເຊິ່ງເປັນສະຖານີໂທລະທັດທາງອິນເຕີເນັດຂອງເຮົາ. ພີ່ນ້ອງຍິງຄົນໜຶ່ງຊື່ ແມຣີລິນບອກວ່າ: “ລາຍການໂທລະທັດ JW ຊ່ວຍຂ້ອຍໃຫ້ຄິດໃນແງ່ບວກຫຼາຍຂຶ້ນ ແລະຂ້ອຍສາມາດເບິ່ງລາຍການນີ້ໄດ້ໝົດທຸກເລື່ອງໂດຍບໍ່ຕ້ອງເລືອກວ່າອັນໃດດີອັນໃດບໍ່ດີ. ຕອນທີ່ຂ້ອຍຮູ້ສຶກທໍ້ໃຈ ຂ້ອຍຈະເບິ່ງຄຳບັນລະຍາຍຫຼືລາຍການທີ່ມາຈາກການນະມັດສະການຕອນເຊົ້າເຊິ່ງຊ່ວຍຂ້ອຍໃຫ້ມີກຳລັງໃຈຫຼາຍ. ນັ້ນເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍຮູ້ສຶກໃກ້ຊິດກັບພະເຢໂຫວາແລະອົງການຂອງພະອົງຫຼາຍຂຶ້ນ. ລາຍການໂທລະທັດ JW ປ່ຽນຊີວິດຂ້ອຍເລີຍ.” ເຈົ້າກຳລັງຮັບປະໂຫຍດຈາກຂອງຂວັນທີ່ພະເຢໂຫວາໃຫ້ບໍ? ນອກຈາກລາຍການປະຈຳເດືອນ ໃນລາຍການໂທລະທັດ JW ຍັງມີລາຍການທີ່ເປັນສຽງ ວິດີໂອ ແລະເພງຕ່າງໆເຊິ່ງເຈົ້າສາມາດເບິ່ງຫຼືຟັງຕອນໃດກໍໄດ້.
16-17. ເປັນຫຍັງເຮົາຕ້ອງຄວບຄຸມເວລາທີ່ໃຊ້ໃນການພັກຜ່ອນຢ່ອນໃຈ ແລະເຮົາຈະເຮັດແບບນັ້ນໄດ້ແນວໃດ?
16 ເຮົາຕ້ອງລະວັງບໍ່ພຽງແຕ່ເລືອກວ່າຈະເຮັດສິ່ງທີ່ພັກຜ່ອນຢ່ອນໃຈແບບໃດ ແຕ່ເຮົາຕ້ອງລະວັງນຳວ່າຈະໃຊ້ເວລາກັບມັນຫຼາຍສ່ຳໃດ. ຖ້າບໍ່ເຮັດແບບນັ້ນ ເຮົາອາດຈະໃຊ້ເວລາກັບການພັກຜ່ອນຢ່ອນໃຈຫຼາຍກວ່າການຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາ. ຫຼາຍຄົນຮູ້ສຶກວ່າການຄວບຄຸມເວລາທີ່ໃຊ້ກັບການພັກຜ່ອນຢ່ອນໃຈເປັນເລື່ອງຍາກຫຼາຍ. ພີ່ນ້ອງຍິງທີ່ຊື່ ອາບີເກວອາຍຸ 18 ປີບອກວ່າ: “ຫຼັງຈາກທີ່ເມື່ອຍມາໝົດມື້ ການເບິ່ງໂທລະທັດຊ່ວຍໃຫ້ຂ້ອຍຮູ້ສຶກຜ່ອນຄາຍ. ແຕ່ຖ້າບໍ່ລະວັງ ຂ້ອຍອາດໃຊ້ເວລາຫຼາຍຊົ່ວໂມງໄປກັບການເບິ່ງໂທລະທັດ.” ພີ່ນ້ອງຊາຍຊື່ ຊາມູເອນບອກວ່າ: “ບາງເທື່ອ ຂ້ອຍເບິ່ງວິດີໂອສັ້ນຫຼາຍໆເລື່ອງຕໍ່ກັນທາງອິນເຕີເນັດ. ທຳອິດຂ້ອຍກໍເບິ່ງເລື່ອງດຽວ ແຕ່ເວລາກໍຜ່ານໄປເປັນ 3-4 ຊົ່ວໂມງແບບຂ້ອຍບໍ່ຮູ້ໂຕເລີຍ.”
17 ເຈົ້າຈະຄວບຄຸມເວລາທີ່ໃຊ້ໃນການພັກຜ່ອນຢ່ອນໃຈໄດ້ແນວໃດ? ທຳອິດ ໃຫ້ກວດເບິ່ງວ່າເຈົ້າໃຊ້ເວລາກັບສິ່ງນັ້ນຫຼາຍສ່ຳໃດ. ເປັນຫຍັງບໍ່ລອງຈົດຈັກອາທິດໜຶ່ງເບິ່ງດຸ? ລອງຈົດໄວ້ໃນປະຕິທິນວ່າເຈົ້າໃຊ້ເວລາໃນການເບິ່ງໂທລະທັດ ຫຼິ້ນອິນເຕີເນັດ ແລະຫຼິ້ນເກມໃນໂທລະສັບຫຼາຍສ່ຳໃດ. ຖ້າເຈົ້າຮູ້ສຶກວ່າໄດ້ໃຊ້ເວລາຫຼາຍເກີນໄປ ກໍລອງຈັດຕາຕະລາງໃໝ່. ໃຫ້ວາງແຜນທີ່ຈະເຮັດສິ່ງທີ່ສຳຄັນກ່ອນ ແລ້ວຈຶ່ງໄປໃຊ້ເວລາກັບການພັກຜ່ອນຢ່ອນໃຈ. ທີສອງ ໃຫ້ອະທິດຖານຂໍພະເຢໂຫວາຊ່ວຍເຈົ້າທີ່ຈະເຮັດຕາມຕາຕະລາງທີ່ຈັດໄວ້. ຖ້າເຈົ້າເຮັດແບບນັ້ນ ເຈົ້າກໍຈະມີເວລາແລະກຳລັງທີ່ຈະສຶກສາສ່ວນຕົວ ນະມັດສະການປະຈຳຄອບຄົວ ໄປປະຊຸມປະຈຳປະຊາຄົມ ໄປປະກາດແລະສອນຄວາມຈິງໃຫ້ຄົນອື່ນ. ແລ້ວເຈົ້າຄົງຈະບໍ່ຮູ້ສຶກຜິດຕອນທີ່ພັກຜ່ອນຢ່ອນໃຈ.
ນະມັດສະການພະເຢໂຫວາພຽງຜູ້ດຽວຕໍ່ໆໄປ
18-19. ເຮົາຈະສະແດງໃຫ້ເຫັນແນວໃດວ່າເຮົານະມັດສະການພະເຢໂຫວາພຽງຜູ້ດຽວ?
18 ຫຼັງຈາກທີ່ອັກຄະສາວົກເປໂຕຂຽນກ່ຽວກັບຈຸດຈົບຂອງໂລກຊາຕານແລະໂລກໃໝ່ທີ່ກຳລັງຈະມາຮອດ ລາວບອກວ່າ: “ພວກພີ່ນ້ອງທີ່ຮັກເອີຍ ພວມທ່ານທັງຫຼາຍຄອຍຖ້າສິ່ງທັງຫຼາຍນັ້ນ ຈົ່ງເອົາໃຈໃສ່ໃຫ້ເປັນທີ່ພົບຢູ່ໃນຄວາມສຸກສຳລານປາສະຈາກຜິດແລະປາສະຈາກຕິຕຽນໄດ້ຕໍ່ໜ້າພະອົງ.” (2 ເປ. 3:14) ຖ້າເຮົາເຮັດຕາມຄຳແນະນຳນີ້ແລະພະຍາຍາມໃຫ້ດີທີ່ສຸດທີ່ຈະໃຊ້ຊີວິດແລະນະມັດສະການພະເຢໂຫວາໃນແບບທີ່ພະອົງພໍໃຈ ເຮົາກໍສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າເຮົານະມັດສະການພະເຢໂຫວາພຽງຜູ້ດຽວ.
19 ຊາຕານແລະໂລກຂອງມັນຈະພະຍາຍາມແບບບໍ່ຢຸດບໍ່ເຊົາທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ເຮົາເອົາສິ່ງອື່ນສຳຄັນກ່ອນພະເຢໂຫວາ. (ລືກາ 4:13) ແຕ່ເຮົາຈະບໍ່ແບ່ງຫົວໃຈຂອງເຮົາໃຫ້ໃຜຫຼືສິ່ງໃດກໍຕາມນອກຈາກພະອົງ. ສະນັ້ນ ເຮົາຕັ້ງໃຈຈະນະມັດສະການພະເຢໂຫວາພຽງຜູ້ດຽວເຊິ່ງມີແຕ່ພະເຢໂຫວາເທົ່ານັ້ນທີ່ສົມຄວນໄດ້ຮັບ!
ເພງ 30 ພະອົງເປັນພະເຈົ້າ ເປັນພໍ່ແລະເພື່ອນຂອງຂ້ອຍ
^ ຂໍ້ 5 ເຮົາອຸທິດຊີວິດຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາ. ແຕ່ເຮົານະມັດສະການພະອົງພຽງຜູ້ດຽວແທ້ໆບໍ? ເຮົາຈະຮູ້ຄຳຕອບນີ້ໄດ້ຈາກສິ່ງທີ່ເຮົາເລືອກ. ຂໍໃຫ້ເຮົາພິຈາລະນາ 2 ເລື່ອງທີ່ເຮົາຕ້ອງຕັດສິນໃຈເຊິ່ງຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຮູ້ວ່າ ເຮົານະມັດສະການພະເຢໂຫວາພຽງຜູ້ດຽວແທ້ໆບໍ.
^ ຂໍ້ 53 ຄຳອະທິບາຍຮູບພາບ: ເຮົາຄືຊິບໍ່ຢາກກິນອາຫານທີ່ບໍ່ດີຈາກບ່ອນແຕ່ງກິນທີ່ເປິເປື້ອນ ແລ້ວເປັນຫຍັງເຮົາຈຶ່ງຢາກເບິ່ງຄວາມບັນເທີງທີ່ມີຄວາມຮຸນແຮງ ຜີປີສາດແລະເລື່ອງທີ່ຜິດສິນລະທຳ?
