ຈົ່ງຟັງຄຳສັ່ງສອນເພື່ອຈະໄດ້ເປັນຄົນປັນຍາ
“ລູກຊາຍທັງຫຼາຍເອີຍ . . . ຈົ່ງຟັງຄຳສັ່ງສອນແລະຈົ່ງເປັນຄົນປັນຍາ.”—ສຸພາສິດ 8:32, 33
1. ເຮົາຈະໄດ້ຮັບສະຕິປັນຍາໄດ້ແນວໃດ ແລະມັນຈະຊ່ວຍເຮົາແນວໃດ?
ສະຕິປັນຍາມາຈາກພະເຢໂຫວາແລະພະອົງກໍໃຫ້ສະຕິປັນຍາກັບຄົນອື່ນຢ່າງໃຈກວ້າງ. ໃນຢາໂກໂບ 1:5 (ລ.ມ.) ບອກວ່າ: “ຖ້າຜູ້ໃດໃນພວກເຈົ້າຂາດສະຕິປັນຍາ ໃຫ້ເຂົາພະຍາຍາມຂໍຈາກພະເຈົ້າຕໍ່ໆໄປ ແລ້ວເຂົາຈະໄດ້ຮັບຈາກພະອົງ ເພາະພະເຈົ້າເຕັມໃຈໃຫ້ທຸກຄົນຢ່າງໃຈກວ້າງແລະບໍ່ເຄີຍຕໍ່ວ່າ.” ວິທີໜຶ່ງທີ່ເຮົາຈະໄດ້ຮັບສະຕິປັນຍາຄື ຍອມຮັບເອົາການສັ່ງສອນຈາກພະເຈົ້າ. ການເຮັດແບບນີ້ຈະຊ່ວຍປົກປ້ອງເຮົາບໍ່ໃຫ້ເຮັດສິ່ງທີ່ຜິດແລະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ໃກ້ຊິດພະເຢໂຫວາຕໍ່ໆໄປ. (ສຸພາສິດ 2:10-12) ສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ຈະເຮັດໃຫ້ເຮົາມີໂອກາດໄດ້ຊີວິດຕະຫຼອດໄປເຊິ່ງເປັນຄວາມຫວັງທີ່ດີເລີດແທ້ໆ.—ຢູເດ 21
2. ເຮົາຈະເຫັນຄຸນຄ່າການສັ່ງສອນຈາກພະເຈົ້າຫຼາຍຂຶ້ນໄດ້ແນວໃດ?
2 ເນື່ອງຈາກເຮົາບໍ່ສົມບູນແບບຫຼືຍ້ອນວິທີທີ່ເຮົາຖືກລ້ຽງມາ ເຮົາອາດຮູ້ສຶກວ່າຍາກທີ່ຈະຍອມຮັບເອົາການສັ່ງສອນ ຫຼືເບິ່ງວ່າການຖືກສັ່ງສອນເປັນສິ່ງທີ່ດີ. ແຕ່ເມື່ອເຮົາໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຈາກການສັ່ງສອນຂອງພະເຈົ້າ ເຮົາກໍຮູ້ວ່າພະອົງຮັກເຮົາຫຼາຍສໍ່າໃດ. ໃນສຸພາສິດ 3:11, 12 ບອກວ່າ: “ລູກຊາຍເອີຍ ຢ່າປະໝາດຄຳສອນແຕ່ພະເຢໂຫວາ . . . ເຫດວ່າພະເຢໂຫວາຮັກຜູ້ໃດພະອົງຕີສອນຜູ້ນັ້ນ.” ເຮົາສາມາດໝັ້ນໃຈໄດ້ວ່າພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ສິ່ງທີ່ດີທີ່ສຸດກັບເຮົາ. (ອ່ານເຫບເລີ 12:5-11) ເນື່ອງຈາກພະເຈົ້າຮູ້ຈັກເຮົາດີ ການສັ່ງສອນຂອງພະອົງຈຶ່ງເໝາະສົມແລະຈຳເປັນສຳລັບເຮົາສະເໝີ. ໃນບົດຄວາມນີ້ ເຮົາຈະມາພິຈາລະນາກ່ຽວກັບການສັ່ງສອນ 4 ແງ່ມຸມຄື: (1) ການສອນຕົວເອງ (2) ພໍ່ແມ່ສັ່ງສອນລູກ (3) ການສັ່ງສອນໃນປະຊາຄົມ ແລະ (4) ສິ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ເຈັບປວດຫຼາຍກວ່າການຖືກສັ່ງສອນ.
ເປັນຫຍັງການສອນຕົວເອງຈຶ່ງເປັນເລື່ອງທີ່ສະຫຼາດ?
3. ລູກຈະຝຶກສອນຕົວເອງໄດ້ແນວໃດ? ຂໍໃຫ້ຍົກຕົວຢ່າງ.
3 ການສອນຕົວເອງໝາຍເຖິງ ການຄວບຄຸມສິ່ງທີ່ເຮົາຄິດແລະເຮັດເພື່ອຈະປັບປຸງຕົວເອງໃຫ້ດີຂຶ້ນ. ເຮົາບໍ່ໄດ້ເກີດມາພ້ອມກັບການຄວບຄຸມຕົວເອງແລະການສອນຕົວເອງ ແຕ່ເຮົາຕ້ອງຮຽນຮູ້ທີ່ຈະເຮັດແບບນັ້ນ. ຕົວຢ່າງ: ເມື່ອລູກໄດ້ຮຽນຂີ່ລົດຖີບ ພໍ່ແມ່ກໍຈະຊ່ວຍຈັບລົດຖີບໄປນຳເພື່ອຈະບໍ່ໃຫ້ລູກລົ້ມ ເມື່ອລູກເລີ່ມຄຶງລົດໄດ້ ພໍ່ແມ່ກໍຈະເລີ່ມປ່ອຍເທື່ອລະໜ້ອຍ ແລະເມື່ອພໍ່ແມ່ໝັ້ນໃຈວ່າລູກສາມາດຖີບລົດໄດ້ແລ້ວ ພໍ່ແມ່ຈຶ່ງບໍ່ຊ່ວຍລູກອີກຕໍ່ໄປ. ຄ້າຍຄືກັນ ຕອນທີ່ພໍ່ແມ່ຊ່ວຍລູກແລະອົດທົນຝຶກສອນລູກ ‘ດ້ວຍການຕີສອນແລະຄຳເຕືອນສະຕິຂອງພະເຢໂຫວາ’ ເຂົາເຈົ້າກໍກຳລັງຊ່ວຍລູກໃຫ້ສອນຕົວເອງ ຄວບຄຸມຕົວເອງໄດ້ ແລະມີສະຕິປັນຍາ.—ເອເຟດ 6:4
4, 5. (ກ) ເປັນຫຍັງການສອນຕົວເອງຈຶ່ງເປັນສ່ວນສຳຄັນຂອງ “ລັກສະນະນິດໄສໃໝ່”? (ຂ) ເປັນຫຍັງເຮົາບໍ່ຄວນໝົດກຳລັງໃຈເຖິງວ່າເຮົາເຮັດຜິດ?
4 ຄືກັນກັບຄົນທີ່ໄດ້ມາຮູ້ຈັກພະເຢໂຫວາຕອນໃຫຍ່ແລ້ວ ເຖິງວ່າເຂົາເຈົ້າອາດສອນຕົວເອງແລະຄວບຄຸມຕົວເອງໄດ້ ແຕ່ເຂົາເຈົ້າກໍຍັງບໍ່ໄດ້ເປັນຄລິດສະຕຽນທີ່ມີຄວາມເປັນຜູ້ໃຫຍ່. ເມື່ອເຂົາເຈົ້າເລີ່ມສວມ “ລັກສະນະນິດໄສໃໝ່” ແລະພະຍາຍາມເປັນຄືກັບພະຄລິດກໍຈະຊ່ວຍໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເປັນຄລິດສະຕຽນທີ່ມີຄວາມເປັນຜູ້ໃຫຍ່ຫຼາຍຂຶ້ນ. (ເອເຟດ 4:23, 24) ການສອນຕົວເອງຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຮູ້ “ປະຕິເສດຄວາມປະໝາດເສຍແລະຄວາມຄຶດຢາກໄດ້ສິ່ງຂອງໂລກ ໃຫ້ລ້ຽງຊີວິດດ້ວຍສະຕິອັນດີ ແລະຄວາມຊອບທຳ ແລະຄວາມນັບຖືພະເຈົ້າ.”—ຕິໂຕ 2:12
5 ແນວໃດກໍຕາມ ເຮົາເປັນຄົນບໍ່ສົມບູນແບບ. (ຜູ້ເທສະໜາປ່າວປະກາດ 7:20) ເມື່ອເຮົາເຮັດຜິດພາດ ນັ້ນໝາຍຄວາມວ່າເຮົາບໍ່ໄດ້ຄວບຄຸມຕົວເອງແລະບໍ່ໄດ້ສອນຕົວເອງ ຫຼືບໍ່ໄດ້ເຮັດຫຍັງເລີຍບໍ? ບໍ່ສະເໝີໄປ. ໃນສຸພາສິດ 24:16 ບອກວ່າ: ‘ເຫດວ່າຄົນຊອບທຳລົ້ມລົງ 7 ເທື່ອແລະຈະລຸກຂຶ້ນໄດ້ອີກ’. ອັນໃດຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ ‘ລຸກຂຶ້ນໄດ້ອີກ’? ບໍ່ແມ່ນກຳລັງຂອງເຮົາເອງ ແຕ່ເປັນພະລັງຂອງພະເຈົ້າ. (ອ່ານຟີລິບ 4:13) ສ່ວນໜຶ່ງຂອງຜົນທີ່ເກີດຈາກພະລັງຂອງພະເຈົ້າກໍຄືການຄວບຄຸມຕົວເອງ.
6. ເຮົາຈະມີນິດໄສການສຶກສາສ່ວນຕົວທີ່ດີຂຶ້ນໄດ້ແນວໃດ? (ເບິ່ງຮູບທຳອິດ)
6 ການອະທິດຖານ ການສຶກສາຄຳພີໄບເບິນ ແລະການຄິດຕຶກຕອງຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ສອນຕົວເອງແລະຄວບຄຸມຕົວເອງໄດ້ດີຂຶ້ນ. ແຕ່ຖ້າການສຶກສາຄຳພີໄບເບິນເປັນເລື່ອງທີ່ຍາກສຳລັບເຈົ້າຫຼືເຈົ້າບໍ່ມັກການສຶກສາສ່ວນຕົວເດ? ຢ່າຟ້າວໝົດກຳລັງໃຈ. ຖ້າເຈົ້າໃຫ້ພະເຢໂຫວາຊ່ວຍ ພະອົງຈະຊ່ວຍເຈົ້າໃຫ້ຮູ້ສຶກ “ປາຖະໜາ” ພະຄຳຂອງພະອົງ. (1 ເປໂຕ 2:2) ທຳອິດເຈົ້າຕ້ອງອະທິດຖານຂໍພະເຢໂຫວາຊ່ວຍເຈົ້າບັງຄັບຕົວເອງໃຫ້ສຶກສາຄຳພີໄບເບິນ. ບາງທີເຈົ້າອາດເລີ່ມຈາກສຶກສາໂດຍໃຊ້ເວລາສັ້ນໆໃນແຕ່ລະເທື່ອ. ເມື່ອເວລາຜ່ານໄປ ເຈົ້າຈະຄ່ອຍໆຮູ້ສຶກວ່າການສຶກສາສ່ວນຕົວເປັນເລື່ອງທີ່ເຮັດໄດ້ງ່າຍຂຶ້ນແລະເຈົ້າກໍຈະມ່ວນກັບການສຶກສາຫຼາຍຂຶ້ນ. ເຈົ້າຈະຮູ້ສຶກມັກຊ່ວງເວລາທີ່ສະຫງົບທີ່ເຈົ້າໃຊ້ເພື່ອຄິດຕຶກຕອງຄວາມຄິດທີ່ມີຄ່າຂອງພະເຢໂຫວາ.—1 ຕີໂມເຕ 4:15
7. ການສອນຕົວເອງຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ໄປເຖິງເປົ້າໝາຍໃນການຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາໄດ້ແນວໃດ?
7 ການສອນຕົວເອງຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ໄປເຖິງເປົ້າໝາຍໃນການຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາ. ຕົວຢ່າງ: ພີ່ນ້ອງຊາຍຄົນໜຶ່ງທີ່ມີຄອບຄົວແລ້ວ ຮູ້ສຶກວ່າລາວບໍ່ຄ່ອຍມີຄວາມກະຕືລືລົ້ນຄືເກົ່າ ລາວຈຶ່ງຕັ້ງເປົ້າໝາຍທີ່ຈະເປັນໄພໂອເນຍປະຈຳ. ການສອນຕົວເອງແລະການຄວບຄຸມຕົວເອງຊ່ວຍລາວແນວໃດ? ລາວອ່ານບົດຄວາມກ່ຽວກັບໄພໂອເນຍໃນວາລະສານຕ່າງໆແລະອະທິດຖານຂໍພະເຢໂຫວາຊ່ວຍ. ການເຮັດແບບນີ້ເຮັດໃຫ້ລາວສະໜິດກັບພະເຢໂຫວາຫຼາຍຂຶ້ນ. ເມື່ອມີໂອກາດລາວຍັງສະໝັກເປັນໄພໂອເນຍສົມທົບນຳອີກ. ລາວບໍ່ຍອມໃຫ້ສິ່ງໃດມາຂັດຂວາງລາວ ແທນທີ່ຈະເປັນແບບນັ້ນລາວມຸ່ງເຮັດຕາມເປົ້າໝາຍຂອງຕົວເອງຕໍ່ໄປ. ໃນທີ່ສຸດ ລາວກໍເປັນໄພໂອເນຍປະຈຳໄດ້ສຳເລັດ.
ລ້ຽງລູກດ້ວຍຄຳສອນຂອງພະເຢໂຫວາ
ຕອນທີ່ລູກເກີດມາ ລູກກໍບໍ່ໄດ້ຮູ້ວ່າອັນໃດຖືກອັນໃດຜິດໃນທັນທີ ດັ່ງນັ້ນ ລູກຕ້ອງໄດ້ຮັບການຝຶກສອນ (ເບິ່ງຂໍ້ 8)
8-10. ອັນໃດຈະຊ່ວຍພໍ່ແມ່ໃຫ້ປະສົບຜົນສຳເລັດໃນການລ້ຽງລູກໃຫ້ຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາ? ຂໍໃຫ້ຍົກຕົວຢ່າງ
8 ພະເຢໂຫວາມອບໝາຍໃຫ້ພໍ່ແມ່ມີໜ້າທີ່ລ້ຽງລູກ ‘ດ້ວຍການຕີສອນແລະຄຳເຕືອນສະຕິຂອງພະເຢໂຫວາ.’ (ເອເຟດ 6:4) ບໍ່ແມ່ນເລື່ອງງ່າຍເລີຍທີ່ຈະເຮັດແບບນັ້ນໃນໂລກທຸກມື້ນີ້. (2 ຕີໂມເຕ 3:1-5) ຕອນທີ່ລູກເກີດມາ ລູກກໍບໍ່ໄດ້ຮູ້ວ່າອັນໃດຖືກອັນໃດຜິດໃນທັນທີ ແລະສະຕິຮູ້ສຶກຜິດຊອບຂອງລູກກໍຍັງບໍ່ໄດ້ຖືກຝຶກ. ດັ່ງນັ້ນ ລູກຈຳເປັນຕ້ອງຖືກສັ່ງສອນເພື່ອຈະຝຶກໃຊ້ສະຕິຮູ້ສຶກຜິດຊອບໃນແບບທີ່ຖືກຕ້ອງ. (ໂລມ 2:14, 15) ນັກວິຊາການດ້ານຄຳພີໄບເບິນຄົນໜຶ່ງອະທິບາຍວ່າ: ຄຳພາສາເກັຣກທີ່ແປວ່າ “ການສັ່ງສອນ” ອາດໝາຍເຖິງ “ການພັດທະນາເດັກນ້ອຍ” ຫຼືການລ້ຽງເດັກນ້ອຍຄົນໜຶ່ງໃຫ້ເປັນຜູ້ໃຫຍ່ທີ່ມີຄວາມຮັບຜິດຊອບ.
9 ເມື່ອພໍ່ແມ່ສັ່ງສອນລູກດ້ວຍຄວາມຮັກ ລູກກໍຈະຮູ້ສຶກປອດໄພ. ລູກຈະຮູ້ວ່າ ເຖິງຈະມີອິດສະຫຼະແຕ່ກໍຕ້ອງມີຂອບເຂດແລະທຸກຢ່າງທີ່ລູກເຮັດກໍຈະມີຜົນຕາມມາ. ດັ່ງນັ້ນ ເປັນເລື່ອງສຳຄັນຫຼາຍທີ່ພໍ່ແມ່ຄລິດສະຕຽນຈະຕ້ອງເພິ່ງສະຕິປັນຍາຂອງພະເຢໂຫວາໃນການລ້ຽງລູກຂອງເຂົາເຈົ້າ. ແຕ່ລະປະເທດແລະແຕ່ລະຍຸກສະໄໝມີແນວຄິດເລື່ອງການລ້ຽງລູກບໍ່ຄືກັນ. ແນວໃດກໍຕາມ ພໍ່ແມ່ທີ່ເຊື່ອຟັງພະເຈົ້າຈະບໍ່ຄິດເອົາເອງວ່າລູກຄວນເຮັດແນວໃດ ຫຼືເພິ່ງປະສົບການ ຫຼືຄວາມຄິດຂອງມະນຸດ.
10 ເຮົາໄດ້ບົດຮຽນຈາກຕົວຢ່າງຂອງໂນເອຕອນທີ່ພະເຢໂຫວາບອກລາວໃຫ້ສ້າງເຮືອ ລາວເພິ່ງພະເຢໂຫວາແລະ ‘ກະທຳຕາມທຸກສິ່ງ’ ທີ່ພະເຢໂຫວາບອກ. (ຕົ້ນເດີມ 6:22) ຜົນເປັນແນວໃດ? ເຮືອທີ່ໂນເອສ້າງຊ່ວຍຊີວິດລາວແລະຄອບຄົວໃຫ້ລອດ! ໂນເອຍັງເປັນພໍ່ທີ່ປະສົບຜົນສຳເລັດ ຍ້ອນຫຍັງ? ຍ້ອນວ່າລາວເພິ່ງສະຕິປັນຍາຂອງພະເຈົ້າ ລາວຈຶ່ງສາມາດສອນລູກແລະເປັນຕົວຢ່າງທີ່ດີໃຫ້ລູກໄດ້. ນີ້ບໍ່ແມ່ນເລື່ອງງ່າຍເລີຍທີ່ຈະເຮັດແບບນັ້ນໃນສະໄໝກ່ອນນໍ້າຖ້ວມໂລກເຊິ່ງຕອນນັ້ນເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມຊົ່ວ.—ຕົ້ນເດີມ 6:5
11. ເປັນຫຍັງພໍ່ແມ່ຕ້ອງພະຍາຍາມຢ່າງເຕັມທີເພື່ອຈະສອນລູກ?
11 ຖ້າເຈົ້າເປັນພໍ່ແມ່ ເຈົ້າຈະ ‘ກະທຳຕາມທຸກສິ່ງ’ ທີ່ພະເຢໂຫວາບອກໄດ້ແນວໃດ? ເຈົ້າຕ້ອງເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາ. ພະອົງໄດ້ໃຫ້ຄຳແນະນຳຜ່ານທາງຄຳພີໄບເບິນແລະອົງການຂອງພະອົງເພື່ອຊ່ວຍເຈົ້າໃຫ້ລ້ຽງລູກຢ່າງປະສົບຜົນສຳເລັດ ແລະເຈົ້າກໍຄວນເຮັດຕາມຄຳແນະນຳນັ້ນ. ເມື່ອເວລາຜ່ານໄປ ລູກຈະຮູ້ສຶກເຫັນຄຸນຄ່າທີ່ເຈົ້າໄດ້ເຮັດແບບນັ້ນ! ພີ່ນ້ອງຊາຍຄົນໜຶ່ງຂຽນວ່າ: “ຂ້ອຍຮູ້ສຶກຂອບໃຈທີ່ພໍ່ແມ່ລ້ຽງຂ້ອຍມາແບບນີ້. ພໍ່ແມ່ພະຍາຍາມຫຼາຍແທ້ໆທີ່ຈະສອນແບບທີ່ເຂົ້າເຖິງຫົວໃຈຂ້ອຍ.” ລາວບອກວ່າພໍ່ແມ່ເປັນຄົນຊ່ວຍລາວໃຫ້ສະໜິດກັບພະເຢໂຫວາ. ແນ່ນອນ ເຖິງວ່າພໍ່ແມ່ຈະພະຍາມຍາມເຮັດທຸກສິ່ງເພື່ອສອນລູກ ແຕ່ລູກກໍອາດຖິ້ມພະເຢໂຫວາໄດ້. ແຕ່ພໍ່ແມ່ທີ່ເຮັດສຸດຄວາມສາມາດຈະບໍ່ຮູ້ສຶກຜິດຕໍ່ພະເຢໂຫວາ ແລະເຂົາເຈົ້າຍັງມີຄວາມຫວັງວ່າມື້ໜຶ່ງລູກຈະກັບມາຫາພະອົງ.
12, 13. (ກ) ຖ້າລູກຖືກຕັດສຳພັນ ພໍ່ແມ່ຈະສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າເຊື່ອຟັງພະເຈົ້າໄດ້ແນວໃດ? (ຂ) ຄອບຄົວໜຶ່ງໄດ້ຮັບປະໂຫຍດແນວໃດຈາກການທີ່ພໍ່ແມ່ເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາ?
12 ສຳລັບພໍ່ແມ່ບາງຄົນ ການທົດສອບໜຶ່ງທີ່ຍາກທີ່ສຸດໃນເລື່ອງການເຊື່ອຟັງກໍຄືຕອນທີ່ລູກຖືກຕັດສຳພັນ. ພີ່ນ້ອງຍິງຄົນໜຶ່ງມີລູກສາວທີ່ຖືກຕັດສຳພັນແລະອອກຈາກເຮືອນໄປ ລາວຍອມຮັບວ່າ: “ຕອນທີ່ຂ້ອຍອ່ານປຶ້ມຂອງອົງການ ຂ້ອຍພະຍາຍາມຫາຊ່ອງຫວ່າງເພື່ອທີ່ຈະໄປຫາລູກສາວກັບຫຼານສາວຂອງຂ້ອຍໃຫ້ໄດ້.” ຜົວຂອງລາວພະຍາຍາມຊ່ວຍລາວໃຫ້ເຫັນວ່າບໍ່ແມ່ນໜ້າທີ່ຂອງເຂົາເຈົ້າທີ່ຈະຕ້ອງຊ່ວຍລູກ ແຕ່ສິ່ງທີ່ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງເຮັດກໍຄືພັກດີຕໍ່ພະເຢໂຫວາ.
13 ຫຼາຍປີຕໍ່ມາ ລູກສາວກໍໄດ້ຖືກຮັບກັບຄືນມາ. ແມ່ເວົ້າວ່າ: “ຕອນນີ້ລູກໂທຫາຂ້ອຍເກືອບທຸກມື້! ລູກນັບຖືເຮົາສອງຄົນຫຼາຍເພາະຮູ້ວ່າເຮົາເຊື່ອຟັງພະເຈົ້າ. ພວກເຮົາມີຄວາມສຸກແລະສະໜິດກັນຫຼາຍຂຶ້ນແທ້ໆ.” ຖ້າລູກຂອງເຈົ້າຖືກຕັດສຳພັນ ເຈົ້າຈະ ‘ປົງໃຈໃນພະເຢໂຫວາດ້ວຍສຸດຈິດສຸດໃຈ’ ບໍ? ເຈົ້າຈະສະແດງໃຫ້ພະອົງເຫັນບໍວ່າເຈົ້າ ‘ບໍ່ວາງໃຈໃນສະຕິປັນຍາຂອງເຈົ້າ’? (ສຸພາສິດ 3:5, 6) ຂໍໃຫ້ຈື່ໄວ້ວ່າ ການສັ່ງສອນຈາກພະເຢໂຫວາເຮັດໃຫ້ເຫັນວ່າພະອົງຮັກເຮົາແລະພະອົງມີສະຕິປັນຍາຫຼາຍສໍ່າໃດ. ຢ່າລືມວ່າພະອົງໃຫ້ລູກຊາຍຂອງພະອົງເພື່ອເຮົາທຸກຄົນ ເຊິ່ງລວມເຖິງລູກຊາຍແລະລູກສາວຂອງເຈົ້ານຳ. ພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ທຸກຄົນໄດ້ຊີວິດຕະຫຼອດໄປ. (ອ່ານ 2 ເປໂຕ 3:9) ດັ່ງນັ້ນ ພໍ່ແມ່ທັງຫຼາຍ ເຖິງວ່າຕອນທີ່ເຈົ້າເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາຈະເຮັດໃຫ້ຮູ້ສຶກເຈັບປວດ ແຕ່ຂໍໃຫ້ເຈົ້າໄວ້ໃຈຕໍ່ໆໄປວ່າການສັ່ງສອນແລະຄຳແນະນຳຂອງພະອົງຖືກຕ້ອງສະເໝີ. ຂໍໃຫ້ເຈົ້າເຊື່ອຟັງການສັ່ງສອນຂອງພະອົງແລະຢ່າຕໍ່ຕ້ານ.
ໃນປະຊາຄົມ
14. ເຈົ້າຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຈາກຄຳແນະນຳຂອງພະເຢໂຫວາທີ່ໃຫ້ຜ່ານທາງ “ຄົນຮັບໃຊ້ທີ່ສັດຊື່” ໄດ້ແນວໃດ?
14 ພະເຢໂຫວາໄດ້ສັນຍາວ່າຈະເບິ່ງແຍງ ປົກປ້ອງ ແລະສອນພີ່ນ້ອງໃນປະຊາຄົມຄລິດສະຕຽນ. ພະອົງເຮັດແບບນັ້ນຫຼາຍວິທີ ເຊັ່ນ: ພະອົງມອບໝາຍໃຫ້ “ຄົນຮັບໃຊ້ທີ່ສັດຊື່” ແຈກຢາຍອາຫານທີ່ເສີມຄວາມເຊື່ອເພື່ອຊ່ວຍໃຫ້ເຮົາຮັກສາຄວາມສັດຊື່. (ລືກາ 12:42, ລ.ມ.) “ຄົນຮັບໃຊ້” ນັ້ນໄດ້ຈັດໃຫ້ມີຄຳແນະນຳແລະການສັ່ງສອນທີ່ເປັນປະໂຫຍດຫຼາຍສຳລັບເຮົາ. ບາງເທື່ອເຈົ້າອາດຄິດເຖິງຄຳບັນລະຍາຍທີ່ເຄີຍໄດ້ຟັງຫຼືບົດຄວາມທີ່ເຄີຍໄດ້ອ່ານເຊິ່ງຊ່ວຍເຈົ້າໃຫ້ປ່ຽນຄວາມຄິດແລະການກະທຳ. ຖ້າເຈົ້າປັບປຸງຕົວເອງເຈົ້າກໍຈະມີຄວາມສຸກ ເພາະນັ້ນສະແດງວ່າເຈົ້າກຳລັງຍອມໃຫ້ພະເຢໂຫວາສັ່ງສອນເຈົ້າ.—ສຸພາສິດ 2:1-5
15, 16. (ກ) ເຮົາຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຈາກສິ່ງທີ່ຜູ້ເຖົ້າແກ່ເຮັດໄດ້ແນວໃດ? (ຂ) ເຮົາຈະເຮັດໃຫ້ຜູ້ເຖົ້າແກ່ມີຄວາມສຸກຫຼາຍຂຶ້ນໃນການເຮັດໜ້າທີ່ຂອງເຂົາເຈົ້າໄດ້ແນວໃດ?
15 ພະເຍຊູຄລິດຍັງຈັດໃຫ້ມີຜູ້ເຖົ້າແກ່ເພື່ອເອົາໃຈໃສ່ປະຊາຄົມດ້ວຍຄວາມຮັກ. ຄຳພີໄບເບິນເອີ້ນພີ່ນ້ອງເຫຼົ່ານີ້ວ່າ: “ຂອງຂວັນທີ່ເປັນມະນຸດ.” (ເອເຟດ 4:8, 11-13, ລ.ມ.) ເຮົາຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຈາກສິ່ງທີ່ຜູ້ເຖົ້າແກ່ເຮັດໄດ້ແນວໃດ? ເຮົາສາມາດຮຽນແບບຄວາມເຊື່ອແລະຕົວຢ່າງທີ່ດີຂອງເຂົາເຈົ້າ ແລະເຮັດຕາມຄຳແນະນຳຂອງເຂົາເຈົ້າທີ່ມາຈາກຄຳພີໄບເບິນ. (ອ່ານເຫບເລີ 13:7, 17) ຜູ້ເຖົ້າແກ່ຮັກເຮົາແລະຢາກໃຫ້ເຮົາສະໜິດກັບພະເຢໂຫວາຫຼາຍຂຶ້ນ. ຖ້າເຂົາເຈົ້າສັງເກດວ່າເຮົາບໍ່ໄປປະຊຸມຫຼືບໍ່ມີຄວາມກະຕືລືລົ້ນ ເຂົາເຈົ້າກໍຈະຊ່ວຍເຮົາທັນທີ. ເຂົາເຈົ້າເຕັມໃຈຟັງເຮົາແລະກໍໃຫ້ກຳລັງໃຈເຮົາດ້ວຍຄວາມຮັກ ແລະຍັງໃຫ້ຄຳແນະນຳທີ່ເໝາະສົມຈາກຄຳພີໄບເບິນ. ເຈົ້າເບິ່ງການຊ່ວຍເຫຼືອຂອງເຂົາເຈົ້າເປັນການສະແດງຄວາມຮັກຈາກພະເຢໂຫວາບໍ?
16 ຂໍໃຫ້ຈື່ໄວ້ວ່າບໍ່ແມ່ນເລື່ອງງ່າຍທີ່ຜູ້ເຖົ້າແກ່ຈະໃຫ້ຄຳແນະນຳເຮົາ. ເຈົ້າຄິດວ່າຜູ້ພະຍາກອນນາທານຈະຮູ້ສຶກແນວໃດຕອນທີ່ລາວຕ້ອງໄປເວົ້າກັບກະສັດດາວິດຫຼັງຈາກທີ່ດາວິດເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງແລ້ວພະຍາຍາມປົກປິດໄວ້. (2 ຊາເມືອນ 12:1-14) ອັກຄະສາວົກໂປໂລຈະຮູ້ສຶກແນວໃດຕອນທີ່ຕ້ອງໃຫ້ຄຳແນະນຳເປໂຕເລື່ອງທີ່ເປໂຕປະຕິບັດກັບຄລິດສະຕຽນຊາວຢິວດີກວ່າຄລິດສະຕຽນທີ່ເປັນຄົນຕ່າງຊາດ? ໂປໂລຕ້ອງກ້າຫານແທ້ໆທີ່ຈະເຮັດແບບນັ້ນ. (ຄາລາຊີ 2:11-14) ດັ່ງນັ້ນ ເຈົ້າຈະເຮັດແນວໃດເພື່ອຜູ້ເຖົ້າແກ່ຈະໃຫ້ຄຳແນະນຳເຈົ້າງ່າຍຂຶ້ນ? ເຈົ້າຕ້ອງຖ່ອມຕົວ ຮູ້ຈັກຂອບໃຈ ເປັນຄົນທີ່ລົມງ່າຍ. ຖ້າເຈົ້າເບິ່ງຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອຂອງຜູ້ເຖົ້າແກ່ເປັນການສະແດງເຖິງຄວາມຮັກຂອງພະເຈົ້າ ເຈົ້າກໍຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດ ແລະຜູ້ເຖົ້າແກ່ກໍຈະເຮັດໜ້າທີ່ຂອງເຂົາເຈົ້າຢ່າງມີຄວາມສຸກ.
17. ຜູ້ເຖົ້າແກ່ຊ່ວຍພີ່ນ້ອງຍິງຄົນໜຶ່ງແນວໃດ?
17 ພີ່ນ້ອງຍິງຄົນໜຶ່ງບອກວ່າສິ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນກັບລາວໃນອະດີດເຮັດໃຫ້ລາວຮູ້ສຶກໝົດຫວັງ ແລະລາວຮູ້ສຶກວ່າຍາກທີ່ຈະຮັກພະເຢໂຫວາ. ລາວບອກວ່າ: “ຂ້ອຍຮູ້ວ່າຂ້ອຍຕ້ອງລົມກັບຜູ້ເຖົ້າແກ່. ເຂົາເຈົ້າບໍ່ໄດ້ຕຳໜິຂ້ອຍ ແຕ່ໃຫ້ກຳລັງໃຈແລະເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍຮູ້ສຶກເຂັ້ມແຂງຂຶ້ນ. ຫຼັງຈາກຈົບການປະຊຸມທຸກຄັ້ງ ເຖິງວ່າຜູ້ເຖົ້າແກ່ຈະຄາວຽກຫຼາຍສໍ່າໃດ ຢ່າງໜ້ອຍກໍມີໜຶ່ງຄົນມາຖາມວ່າຂ້ອຍເປັນແນວໃດ. ຍ້ອນສິ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນກັບຂ້ອຍໃນອະດີດຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍຮູ້ສຶກວ່າບໍ່ຄູ່ຄວນກັບຄວາມຮັກຂອງພະເຈົ້າ. ແຕ່ຫຼາຍຄັ້ງພະເຢໂຫວາໃຊ້ພີ່ນ້ອງໃນປະຊາຄົມແລະຜູ້ເຖົ້າແກ່ມາເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍໝັ້ນໃຈວ່າພະອົງຮັກຂ້ອຍ. ຂ້ອຍອະທິດຖານບອກພະອົງວ່າຂ້ອຍຈະບໍ່ມີວັນໄປຈາກພະອົງ.”
ອັນໃດເຮັດໃຫ້ເຈັບຫຼາຍກວ່າການຖືກສັ່ງສອນ?
18, 19. ອັນໃດເຮັດໃຫ້ເຈັບປວດຫຼາຍກວ່າການຖືກສັ່ງສອນ? ຂໍໃຫ້ຍົກຕົວຢ່າງ
18 ການຖືກສັ່ງສອນອາດເຮັດໃຫ້ເຈັບປວດ ແຕ່ການບໍ່ຍອມຮັບການສັ່ງສອນຈາກພະເຈົ້າຈະເຮັດໃຫ້ເຈັບປວດຫຼາຍກວ່າ. (ເຫບເລີ 12:11) ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງຕົວຢ່າງທີ່ບໍ່ດີຂອງກາອີນແລະກະສັດເຊເດເຊຍເຊ. ຕອນທີ່ພະເຢໂຫວາເຫັນກາອີນກຽດຊັງນ້ອງຊາຍແລະຢາກຂ້ານ້ອງ ພະອົງກໍເຕືອນກາອີນວ່າ: “ເປັນຫຍັງເຈົ້າໃຈຮ້າຍແລະໜ້າບຶ້ງຕຶງແບບນີ້? ຖ້າເຈົ້າປ່ຽນໃຈມາເຮັດດີ ເຮົາຈະພໍໃຈເຈົ້າ ແຕ່ຖ້າເຈົ້າບໍ່ປ່ຽນ ບາບກໍຈະຊຸ້ມຖ້າຄຸບເຈົ້າຢູ່ທີ່ປະຕູ ເຈົ້າໜ້າຈະເອົາຊະນະມັນບໍ່ແມ່ນບໍ?” (ຕົ້ນເດີມ 4:6, 7, ລ.ມ.) ແຕ່ກາອີນບໍ່ຟັງພະເຢໂຫວາ ລາວຂ້ານ້ອງຊາຍຂອງລາວ ແລະລາວຕ້ອງໄດ້ຮັບຜົນຈາກສິ່ງທີ່ລາວເຮັດຕະຫຼອດຊີວິດ. (ຕົ້ນເດີມ 4:11, 12) ຖ້າກາອີນຍອມຮັບການສັ່ງສອນຈາກພະເຈົ້າ ລາວກໍບໍ່ຕ້ອງເຈັບປວດຫຼາຍຂະໜາດນີ້.
19 ເຊເດເຊຍເຊເປັນກະສັດທີ່ອ່ອນແອແລະຊົ່ວຊ້າ. ຕອນນັ້ນເມືອງເຢຣຶຊາເລມຕົກຢູ່ໃນສະຖານະການທີ່ຫຍຸ້ງຍາກຫຼາຍ. ຜູ້ພະຍາກອນເຢເຣມີເຕືອນເຊເດເຊຍເຊເທື່ອແລ້ວເທື່ອອີກວ່າລາວຕ້ອງປ່ຽນແປງ ແຕ່ລາວກໍບໍ່ຍອມຮັບການສັ່ງສອນຈາກພະເຢໂຫວາ ລາວຈຶ່ງຕ້ອງໄດ້ຮັບຜົນທີ່ໜ້າເສົ້າ. (ເຢເຣມີ 52:8-11) ພະເຢໂຫວາບໍ່ຢາກໃຫ້ເຮົາຕ້ອງເຈັບປວດໂດຍບໍ່ຈຳເປັນ!—ອ່ານເອຊາອີ 48:17, 18
20. ຈະເກີດຫຍັງຂຶ້ນກັບຄົນທີ່ບໍ່ຍອມຮັບການສັ່ງສອນຈາກພະເຈົ້າ?
20 ຫຼາຍຄົນໃນໂລກທຸກມື້ນີ້ບໍ່ສົນໃຈການສັ່ງສອນຈາກພະເຈົ້າແລະເຖິງກັບເຍາະເຍີ້ຍ. ແຕ່ອີກບໍ່ດົນຄົນທີ່ບໍ່ຍອມຮັບການສັ່ງສອນຈາກພະອົງຈະຕ້ອງໄດ້ຮັບຜົນທີ່ເຈັບປວດ. (ສຸພາສິດ 1:24-31) ດັ່ງນັ້ນ ຂໍໃຫ້ເຮົາ ‘ຟັງຄຳສັ່ງສອນແລະເປັນຄົນປັນຍາ’ ຄືກັບໃນສຸພາສິດ 4:13 ບອກວ່າ: “ຄຳສັ່ງສອນນັ້ນຈົ່ງຖືໄວ້ໃຫ້ໝັ້ນຄົງຢູ່ ຢ່າປ່ອຍປະເສຍ. ຈົ່ງຖືຮັກສາໄວ້ເຫດວ່າຄຳສັ່ງສອນນັ້ນເປັນຊີວິດຂອງເຈົ້າ.”
