ບົດຄວາມສຶກສາທີ 36
ເຈົ້າພ້ອມແລ້ວບໍທີ່ຈະເປັນຜູ້ໄປຊອກຫາຄົນ?
“ບໍ່ຕ້ອງຢ້ານ ຕໍ່ໄປນີ້ເຈົ້າຈະເປັນຜູ້ຫາຄົນແທນທີ່ຈະຫາປາ.”—ລູກາ 5:10
ເພງ 73 ຂໍຊ່ວຍໃຫ້ເຮົາກ້າຫານ
ໃຈຄວາມສຳຄັນ *
1. ພະເຢຊູໄດ້ເຊີນຄົນຫາປາ 4 ຄົນໃຫ້ເຮັດຫຍັງ ແລະເຂົາເຈົ້າເຮັດແນວໃດ?
ເປໂຕ ອັນເດອາ ຢາໂກໂບ ແລະໂຢຮັນມີອາຊີບຫາປາ. ລອງຄິດເບິ່ງວ່າເຂົາເຈົ້າຈະແປກໃຈຫຼາຍສ່ຳໃດທີ່ໄດ້ຍິນພະເຢຊູເຊີນວ່າ: “ມານຳຂ້ອຍແມ້ ຂ້ອຍຈະໃຫ້ພວກເຈົ້າໄປຊອກຫາຄົນແທນທີ່ຈະຫາປາ.” * ເຂົາເຈົ້າເຮັດແນວໃດ? ຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າ: “[ເຂົາເຈົ້າ] ກໍປະແຫໄວ້ແລ້ວຕິດຕາມເພິ່ນທັນທີ.” (ມທ. 4:18-22) ການຕັດສິນໃຈແບບນີ້ໄດ້ປ່ຽນແປງຊີວິດເຂົາເຈົ້າຕະຫຼອດໄປ. ແທນທີ່ຈະຫາປາ ເຂົາເຈົ້າຈະເປັນ “ຜູ້ຫາຄົນ.” (ລກ. 5:10) ໃນທຸກມື້ນີ້ພະເຢຊູເຊີນຄົນທີ່ຈິງໃຈທີ່ຮັກຄວາມຈິງໃຫ້ເຮັດວຽກແບບດຽວກັນນີ້. (ມທ. 28:19, 20) ເຈົ້າໄດ້ຮັບເອົາຄຳເຊີນຂອງພະເຢຊູແລ້ວບໍທີ່ໃຫ້ມາເປັນຜູ້ຊອກຫາຄົນ?
2. ໃຜທີ່ຄວນຕັດສິນໃຈດີໆເລື່ອງການເປັນຜູ້ຊອກຫາຄົນ ແລະມີຫຍັງຈະຊ່ອຍເຮົາໃຫ້ຕັດສິນໃຈໃນເລື່ອງນີ້?
2 ເຈົ້າອາດຮຽນຄຳພີໄບເບິນມາໄລຍະໜຶ່ງແລ້ວ ແລະໄດ້ປ່ຽນແປງຊີວິດຂອງໂຕເອງ. ຕອນນີ້ເຈົ້າຕ້ອງຕັດສິນໃຈ. ຖ້າເຈົ້າລັງເລທີ່ຈະຮັບເອົາຄຳເຊີນຂອງພະເຢຊູກໍຢ່າຟ້າວທໍ້ໃຈ. ເຈົ້າອາດລັງເລຍ້ອນຮູ້ວ່າການຕັດສິນໃຈນີ້ສຳຄັນຫຼາຍ. ກະແມ່ນຢູ່ທີ່ຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າເປໂຕແລະໝູ່ຂອງລາວໄດ້ປະແຫໄວ້ແລ້ວຕິດຕາມພະເຢຊູໄປ “ທັນທີ.” ແຕ່ກໍບໍ່ໄດ້ໝາຍຄວາມວ່າເຂົາເຈົ້າເຮັດໂດຍບໍ່ຄິດໜ້າຄິດຫຼັງກ່ອນ. ເຂົາເຈົ້າໄດ້ຮູ້ຈັກແລະຍອມຮັບຫຼາຍກວ່າ 6 ເດືອນແລ້ວວ່າພະເຢຊູເປັນເມຊີອາ. (ຢຮ. 1:35-42) ຄ້າຍຄືກັນ ເຈົ້າອາດຮຽນຮູ້ຫຼາຍຢ່າງແລ້ວກ່ຽວກັບພະເຢໂຫວາແລະພະເຢຊູ ແລະເຈົ້າກໍຢາກໃກ້ຊິດກັບພະເຢໂຫວາຫຼາຍຂຶ້ນຕໍ່ໆໄປ. ແຕ່ກ່ອນທີ່ເຈົ້າຈະຕັດສິນໃຈເປັນຜູ້ປະກາດ ເຈົ້າຕ້ອງຄິດດີໆກ່ຽວກັບເລື່ອງນີ້. ມີຫຍັງທີ່ຊ່ອຍເປໂຕ ອັນເດອາ ແລະຄົນອື່ນໆໃນການຕັດສິນໃຈ?
3. ເພື່ອຈະເປັນລູກສິດຂອງພະຄລິດ ເຈົ້າຕ້ອງມີຄຸນລັກສະນະຫຍັງແດ່?
3 ລູກສິດກຸ່ມທຳອິດຂອງພະເຢຊູກະຕືລືລົ້ນ ຮູ້ຈັກວິທີເຮັດວຽກ ມີຄວາມກ້າ ແລະຮູ້ຈັກບັງຄັບໂຕເອງ. ຄຸນລັກສະນະເຫຼົ່ານີ້ຊ່ອຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ເປັນຜູ້ປະກາດຂ່າວດີທີ່ເກັ່ງ. ໃນບົດນີ້ເຮົາຈະຮຽນຮູ້ວ່າເຮົາຈະເປັນຜູ້ປະກາດແລະຜູ້ສອນທີ່ເກັ່ງໄດ້ແນວໃດ.
ມີຄວາມກະຕືລືລົ້ນ
ເປໂຕແລະໝູ່ມາເປັນຜູ້ຊອກຫາຄົນ. ວຽກທີ່ສຳຄັນນີ້ຍັງເຮັດຢູ່ຈົນຮອດທຸກມື້ນີ້. (ເບິ່ງຂໍ້ 4-5)
4. ເປັນຫຍັງເປໂຕຈຶ່ງເຮັດອາຊີບຫາປາ?
4 ເປໂຕຫາປາເພື່ອຫາລ້ຽງຄອບຄົວ ແຕ່ນີ້ບໍ່ໄດ້ເປັນພຽງອາຊີບຂອງລາວເທົ່ານັ້ນ ເພາະເປໂຕມັກຫາປາ. (ຢຮ. 21:3, 9-15) ນອກຈາກນັ້ນ ລາວຍັງຮຽນຮູ້ທີ່ຈະມັກການຊອກຫາຄົນນຳອີກ. ຍ້ອນພະເຢໂຫວາຊ່ອຍ ເປໂຕຈຶ່ງເຮັດວຽກນີ້ເກັ່ງຫຼາຍ.—ກຈກ. 2:14, 41
5. ຕາມລູກາ 5:8-11 ເປັນຫຍັງເປໂຕຈຶ່ງຢ້ານ ແລະສິ່ງໃດຈະຊ່ອຍເຮົາໃຫ້ເອົາຊະນະຄວາມຮູ້ສຶກທີ່ຄ້າຍຄືກັນນີ້?
5 ເຮົາປະກາດຍ້ອນເຮົາຮັກພະເຢໂຫວາ. ນີ້ເປັນເຫດຜົນສຳຄັນທີ່ສຸດທີ່ເຮົາເຮັດວຽກນີ້. ຄວາມຮັກທີ່ເຮົາມີຕໍ່ພະເຢໂຫວາຈະຊ່ອຍເຮົາໃຫ້ເອົາຊະນະຄວາມຮູ້ສຶກຕ່າງໆທີ່ເຮົາຄິດວ່າໂຕເອງບໍ່ດີພໍ. ຕອນທີ່ພະເຢຊູຊວນເປໂຕໃຫ້ມາເປັນຜູ້ຊອກຫາຄົນ ເພິ່ນບອກລາວວ່າ: “ບໍ່ຕ້ອງຢ້ານ.” (ອ່ານລູກາ 5:8-11) ເປໂຕບໍ່ໄດ້ຢ້ານສິ່ງທີ່ຈະເກີດຂຶ້ນກັບລາວຖ້າເຂົ້າມາເປັນລູກສິດ ແຕ່ເປໂຕຮູ້ສຶກງຶດທີ່ພະເຢຊູຊ່ອຍເຂົາເຈົ້າຫາປາໄດ້ບັກຫຼາຍໆ. ລາວຮູ້ວ່າພະເຢຊູໄດ້ເຮັດການອັດສະຈັນ ດັ່ງນັ້ນ ລາວຈຶ່ງຮູ້ສຶກວ່າໂຕເອງບໍ່ເໝາະສົມທີ່ຈະເຮັດວຽກຮ່ວມກັບພະເຢຊູ. ຄືກັບເປໂຕ ເຈົ້າອາດຮູ້ສຶກຢ້ານ. ບາງເທື່ອເຈົ້າອາດກັງວົນກ່ຽວກັບເລື່ອງຕ່າງໆທີ່ເຈົ້າຕ້ອງເຮັດເພື່ອຈະເຂົ້າມາເປັນລູກສິດຂອງພະຄລິດ. ຖ້າເປັນແບບນັ້ນ ໃຫ້ເຈົ້າຮັກພະເຢໂຫວາ ຮັກພະເຢຊູ ແລະຮັກຄົນອື່ນໃຫ້ຫຼາຍໆ ແລ້ວເຈົ້າກໍຈະກະຕືລືລົ້ນທີ່ຈະຮັບເອົາຄຳເຊີນຂອງພະເຢຊູທີ່ໃຫ້ເປັນຜູ້ຊອກຫາຄົນ.—ມທ. 22:37, 39; ຢຮ. 14:15
6. ມີເຫດຜົນຫຍັງອີກທີ່ກະຕຸ້ນເຮົາໃຫ້ປະກາດ?
6 ໃຫ້ເຮົາເບິ່ງເຫດຜົນອື່ນອີກທີ່ກະຕຸ້ນເຮົາໃຫ້ປະກາດ. ເຮົາຢາກເຊື່ອຟັງຄຳສັ່ງຂອງພະເຢຊູທີ່ວ່າ: “ໄປ . . . ແລະສອນພວກເຂົາໃຫ້ເຂົ້າມາເປັນລູກສິດ.” (ມທ. 28:19, 20) ເຮົາປະກາດຍ້ອນວ່າຜູ້ຄົນ “ຖືກຂູດຮີດແລະຖືກປະຖິ້ມຄືກັບແກະທີ່ບໍ່ມີຄົນລ້ຽງ” ແລະເຂົາເຈົ້າຢາກຮຽນຮູ້ແທ້ໆກ່ຽວກັບຄວາມຈິງເລື່ອງການປົກຄອງຂອງພະເຈົ້າ. (ມທ. 9:36) ພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ຄົນທຸກຊະນິດລອດແລະໄດ້ຮັບຄວາມຮູ້ທີ່ຖືກຕ້ອງເລື່ອງຄວາມຈິງ.—1 ຕມ. 2:4
7. ໂຣມ 10:13-15 ສະແດງໃຫ້ເຫັນແນວໃດວ່າວຽກປະກາດສຳຄັນ?
7 ເມື່ອເຮົາຄິດວ່າວຽກປະກາດສາມາດຊ່ອຍຊີວິດຄົນໄດ້ ເຮົາກໍຢາກຈະປະກາດ. ຄົນຫາປາເພື່ອເອົາໄປຂາຍຫຼືເອົາໄປກິນເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ເຮົາຊອກຄົນເພື່ອຊ່ອຍຊີວິດເຂົາເຈົ້າໃຫ້ລອດ.—ອ່ານໂຣມ 10:13-15; 1 ຕມ. 4:16
ຮຽນຮູ້ຫຼາຍຂຶ້ນໃນການປະກາດ
8-9. ຄົນຫາປາຕ້ອງຮູ້ຫຍັງແດ່ ແລະເປັນຫຍັງຈຶ່ງຕ້ອງຮູ້?
8 ໃນສະໄໝທີ່ພະເຢຊູຢູ່ໃນໂລກ ຄົນຫາປາທີ່ເປັນຄົນອິດສະຣາເອນຕ້ອງຮູ້ວ່າລາວຈະຫາປາຫຍັງ. (ເລວີ. 11:9-12) ລາວຕ້ອງຮູ້ວ່າປາຢູ່ໃສ. ຕາມປົກກະຕິແລ້ວ ປາຈະຢູ່ໃນບ່ອນທີ່ນ້ຳເໝາະກັບມັນແລະມີຂອງກິນຫຼາຍ. ຄົນຫາປາຕ້ອງຮູ້ຈັກວ່າຈະໄປຫາປາໂມງໃດ. ມິດຊັນນາລີຄົນໜຶ່ງທີ່ຢູ່ໃນເກາະປາຊີຟິກໄດ້ຮຽນຮູ້ວ່າມີໂມງສະເພາະໃນການຫາປາ. ພີ່ນ້ອງທ້ອງຖິ່ນໄດ້ຊວນລາວໄປຫາປານຳກັນ ແລະລາວບອກວ່າ “ຂ້ອຍຈະໄປຫາເຈົ້າມື້ອື່ນ 9 ໂມງເຊົ້າ.” ພີ່ນ້ອງທ້ອງຖິ່ນຕອບວ່າ “ບໍ່ໄດ້. ເຮົາຕ້ອງໄປໂມງທີ່ຈະຫາປາໄດ້ ບໍ່ແມ່ນໄປໂມງທີ່ເຮົາສະດວກ.”
9 ຄ້າຍຄືກັນ ພວກລູກສິດຂອງພະເຢຊູທີ່ເປັນຜູ້ຊອກຫາຄົນກໍໄປບ່ອນທີ່ຈະເຈິຄົນແລະໃນເວລາທີ່ເຂົາເຈົ້າຢູ່ເຮືອນ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ພວກລູກສິດຂອງພະເຢຊູໄປປະກາດຢູ່ວິຫານແລະບ່ອນປະຊຸມຂອງພວກຢິວ ຕາມເຮືອນ ແລະຢູ່ຕະຫຼາດ. (ກຈກ. 5:42; 17:17; 18:4) ເຮົາກໍຕ້ອງຮູ້ຈັກຄືກັນວ່າຄົນໃນເຂດປະກາດຂອງເຮົາໃຊ້ຊີວິດແນວໃດ. ເຮົາຕ້ອງເຕັມໃຈປັບປ່ຽນແຜນຂອງເຮົາເພື່ອຈະໄປປະກາດໃນເວລາແລະໃນບ່ອນທີ່ຈະເຈິຄົນຫຼາຍທີ່ສຸດ.—1 ກຣ. 9:19-23
ຄົນຫາປາທີ່ຊຳນານຈະ . . . 1. ເຮັດວຽກໃນໂມງແລະໃນບ່ອນທີ່ຈະຫາປາໄດ້ຫຼາຍທີ່ສຸດ (ເບິ່ງຂໍ້ 8-9)
10. ອົງການຂອງພະເຢໂຫວາຈັດໃຫ້ເຮົາມີເຄື່ອງມືຫຍັງແດ່?
10 ຄົນຫາປາຕ້ອງມີເຄື່ອງມືທີ່ເໝາະກັບປາແລະຕ້ອງຮູ້ວິທີໃຊ້. ເຮົາກໍຕ້ອງມີເຄື່ອງມືທີ່ເໝາະກັບການປະກາດແລະຕ້ອງຮູ້ວິທີໃຊ້ເຄື່ອງມືເຫຼົ່ານັ້ນຄືກັນ. ພະເຢຊູບອກພວກລູກສິດຂອງເພິ່ນໃຫ້ຮູ້ວິທີປະກາດຂ່າວດີ. ເພິ່ນບອກເຂົາເຈົ້າວ່າຕ້ອງຖືຫຍັງໄປແດ່ ປະກາດຢູ່ໃສ ແລະເວົ້າແນວໃດ. (ມທ. 10:5-7; ລກ. 10:1-11) ທຸກມື້ນີ້ອົງການຂອງພະເຢໂຫວາຈັດໃຫ້ມີກ່ອງເຄື່ອງມືສຳລັບການສອນທີ່ມີເຄື່ອງມືຕ່າງໆເຊິ່ງໃຊ້ໄດ້ດີ. * ນອກຈາກນັ້ນ ເຮົາຍັງໄດ້ຮັບການສອນໃຫ້ຮູ້ວິທີໃຊ້ເຄື່ອງມືເຫຼົ່ານີ້. ການຝຶກສອນນີ້ຊ່ອຍເຮົາໃຫ້ມີຄວາມໝັ້ນໃຈແລະມີຄວາມສາມາດທີ່ຈະເຮັດວຽກປະກາດໄດ້ດີ.—2 ຕມ. 2:15
ຄົນຫາປາທີ່ຊຳນານຈະ . . . 2. ຮູ້ຈັກໃຊ້ເຄື່ອງມືທີ່ເໝາະກັບປາ (ເບິ່ງຂໍ້ 10)
ມີຄວາມກ້າ
11. ເປັນຫຍັງຜູ້ທີ່ຊອກຫາຄົນຕ້ອງກ້າ?
11 ຄົນຫາປາຕ້ອງກ້າ ຍ້ອນເຂົາເຈົ້າເດົາບໍ່ໄດ້ຕະຫຼອດວ່າອາກາດຈະເປັນແນວໃດແລະພາຍຸຈະມາຕອນໃດ ແລະສ່ວນຫຼາຍເຂົາເຈົ້າຕ້ອງເຮັດວຽກໃນຕອນກາງຄືນ. ຜູ້ທີ່ຊອກຫາຄົນກໍຕ້ອງກ້າຄືກັນ. ເມື່ອເຮົາເລີ່ມປະກາດແລະບອກຄົນອື່ນວ່າເຮົາເປັນພະຍານພະເຢໂຫວາ ຄອບຄົວອາດຕໍ່ຕ້ານເຮົາ ໝູ່ອາດເວົ້າໃສ່ເຮົາ ແລະບາງຄົນອາດບໍ່ຢາກຟັງເລື່ອງທີ່ເຮົາປະກາດ. ທັງໝົດນີ້ເປັນຄືກັບພາຍຸທີ່ເຮົາເຈິ ແຕ່ເຮົາບໍ່ແປກໃຈທີ່ເຈິເລື່ອງແບບນີ້ ເພາະພະເຢຊູໄດ້ເຕືອນໄວ້ແລ້ວວ່າເພິ່ນຈະສົ່ງພວກລູກສິດໄປປະກາດກັບຄົນທີ່ຕໍ່ຕ້ານເຂົາເຈົ້າ.—ມທ. 10:16
12. ຕາມໂຢຊວຍ 1:7-9 ສິ່ງໃດຈະຊ່ອຍເຮົາໃຫ້ມີຄວາມກ້າ?
12 ເຈົ້າຈະມີຄວາມກ້າໄດ້ແນວໃດ? ທຳອິດ ເຈົ້າຕ້ອງເຊື່ອວ່າພະເຢຊູຍັງຊີ້ນຳວຽກປະກາດຕໍ່ໆໄປຈາກສະຫວັນ. (ຢຮ. 16:33; ພນມ. 14:14-16) ຈາກນັ້ນ ເຈົ້າຕ້ອງມີຄວາມເຊື່ອທີ່ເຂັ້ມແຂງໃນຄຳສັນຍາຂອງພະເຢໂຫວາທີ່ວ່າຈະເບິ່ງແຍງເຈົ້າ. (ມທ. 6:32-34) ເມື່ອເຈົ້າມີຄວາມເຊື່ອຫຼາຍຂຶ້ນ ເຈົ້າກໍແຮ່ງຈະກ້າຫຼາຍຂຶ້ນ. ເປໂຕກັບໝູ່ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ ເຂົາເຈົ້າມີຄວາມເຊື່ອຫຼາຍແທ້ໆຕອນທີ່ປະຖິ້ມອາຊີບຫາປາເພື່ອຕິດຕາມພະເຢຊູ. ຄ້າຍຄືກັນ ເຈົ້າກໍສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າເຈົ້າມີຄວາມເຊື່ອຫຼາຍແທ້ໆ ເມື່ອເຈົ້າບອກໝູ່ແລະຄອບຄົວວ່າຈະເລີ່ມຮຽນຄຳພີໄບເບິນກັບພະຍານພະເຢໂຫວາແລະເຂົ້າຮ່ວມການປະຊຸມ. ແນ່ນອນວ່າເຈົ້າໄດ້ປ່ຽນແປງນິດໄສຫຼາຍຢ່າງແລະຮູບແບບຊີວິດຂອງເຈົ້າເພື່ອຈະໃຊ້ຊີວິດຕາມມາດຕະຖານທີ່ຖືກຕ້ອງຂອງພະເຢໂຫວາ. ການເຮັດແບບນີ້ຕ້ອງມີຄວາມເຊື່ອແລະຄວາມກ້າແທ້ໆ. ເມື່ອເຈົ້າສ້າງຄວາມກ້າຕໍ່ໆໄປເຈົ້າກໍໝັ້ນໃຈໄດ້ວ່າ “ພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຂອງເຈົ້າສະຖິດຢູ່ກັບເຈົ້າທຸກທີ່ທຸກບ່ອນເຈົ້າຈະໄປ.”—ອ່ານໂຢຊວຍ 1:7-9
ຄົນຫາປາທີ່ຊຳນານຈະ . . . 3. ເຮັດວຽກຢ່າງກ້າຫານໃນສະພາບການທີ່ປ່ຽນໄປ (ເບິ່ງຂໍ້ 11-12)
13. ການຄິດຕຶກຕອງແລະການອະທິດຖານຊ່ອຍເຈົ້າແນວໃດໃຫ້ມີຄວາມກ້າ?
13 ມີຫຍັງອີກທີ່ຈະຊ່ອຍເຈົ້າໃຫ້ມີຄວາມກ້າ? ໃຫ້ອະທິດຖານຂໍຄວາມກ້າ. (ກຈກ. 4:29, 31) ພະເຢໂຫວາຈະຕອບຄຳອະທິດຖານຂອງເຈົ້າແລະບໍ່ປະຖິ້ມເຈົ້າ. ເພິ່ນພ້ອມສະເໝີທີ່ຈະຊ່ອຍເຈົ້າ. ເຈົ້າຍັງສາມາດຄິດຕຶກຕອງເຖິງວິທີທີ່ພະເຢໂຫວາຊ່ອຍຄົນອື່ນໆໃນສະໄໝແຕ່ກີ້. ນອກຈາກນັ້ນ ໃຫ້ເຈົ້າຄິດເຖິງວິທີທີ່ພະເຢໂຫວາຊ່ອຍເຈົ້າເມື່ອເຈິບັນຫາຕ່າງໆແລະໃຫ້ເຈົ້າມີກຳລັງທີ່ຈະປ່ຽນແປງຊີວິດຂອງໂຕເອງ. ແນ່ນອນວ່າພະເຢໂຫວາຜູ້ທີ່ຊ່ອຍປະຊາຊົນຂອງເພິ່ນໃຫ້ຜ່ານທະເລແດງກໍສາມາດຊ່ອຍເຈົ້າໃຫ້ເຂົ້າມາເປັນລູກສິດຂອງພະຄລິດໄດ້. (ອົບ. 14:13) ໃຫ້ເຈົ້າມີຄວາມເຊື່ອໃນພະເຢໂຫວາຄືກັບຜູ້ຂຽນຄຳເພງທີ່ເວົ້າວ່າ: “ພະເຢໂຫວາຢູ່ຝ່າຍຂ້ອຍ ຂ້ອຍຈະບໍ່ຢ້ານກົວ. ມະນຸດຈະເຮັດການໃດແກ່ຂ້ອຍ?”—ເພງ. 118:6
14. ເຈົ້າໄດ້ຮຽນຫຍັງຈາກປະສົບການຂອງພີ່ນ້ອງຍິງ 2 ຄົນ?
14 ອີກວິທີໜຶ່ງທີ່ຊ່ອຍເຮົາໃຫ້ມີຄວາມກ້າກໍຄື ໂດຍຮຽນຮູ້ວິທີທີ່ພະເຢໂຫວາຊ່ອຍຄົນຂີ້ອາຍໃຫ້ເປັນຄົນກ້າ. ໃຫ້ເບິ່ງປະສົບການຂອງພີ່ນ້ອງຍິງທີ່ຊື່ ມາຊາແອະ. ລາວເປັນຄົນຂີ້ອາຍແລະຮູ້ສຶກວ່າບໍ່ມີທາງທີ່ຈະເຮັດວຽກປະກາດໄດ້. ລາວຮູ້ສຶກວ່າການລົມກັບຄົນແປກໜ້າເປັນເລື່ອງທີ່ຍາກຫຼາຍຄືກັບການປີນພູເຂົາທີ່ສູງໆ ແລະລາວຄິດວ່າບໍ່ມີທາງທີ່ລາວຈະເຮັດໄດ້. ດັ່ງນັ້ນ ລາວຈຶ່ງອອກຄວາມພະຍາຍາມຕື່ມອີກເພື່ອຈະຮັກພະເຈົ້າແລະຮັກຄົນອື່ນໃຫ້ຫຼາຍຂຶ້ນ. ລາວຄິດຢ່າງຈິງຈັງເຖິງຄວາມຮີບດ່ວນຂອງວຽກປະກາດໃນຕອນນີ້ ແລະອະທິດຖານຂໍພະເຢໂຫວາຊ່ອຍລາວໃຫ້ມີຄວາມຕ້ອງການທີ່ຈະປະກາດ. ລາວເອົາຊະນະຄວາມຢ້ານໄດ້ແລະເຖິງຂັ້ນຮັບໃຊ້ເປັນໄພໂອເນຍປະຈຳ. ພະເຢໂຫວາຍັງສາມາດຊ່ອຍຜູ້ປະກາດໃໝ່ໃຫ້ກ້າຫານໄດ້ຄືກັນ. ໃຫ້ເບິ່ງປະສົບການຂອງພີ່ນ້ອງຍິງອີກຄົນໜຶ່ງຊື່ ໂຕໂມໂຢະ. ເມື່ອລາວເລີ່ມປະກາດຕາມເຮືອນ ເຈົ້າຂອງເຮືອນຫຼັງທຳອິດທີ່ລາວເຈິຮ້ອງໃສ່ລາວວ່າ: “ຂ້ອຍບໍ່ຢາກລົມກັບພວກພະຍານພະເຢໂຫວາ!” ແລ້ວກໍອັດປະຕູໃສ່ລາວ. ໂຕໂມໂຢະບໍ່ໄດ້ຢ້ານ ແຕ່ເວົ້າກັບພີ່ນ້ອງທີ່ໄປນຳກັນວ່າ: “ເຈົ້າໄດ້ຍິນລາວເວົ້າບໍ? ຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ເວົ້າຫຍັງຈັກຄຳ ແລະລາວຮູ້ວ່າຂ້ອຍເປັນພະຍານພະເຢໂຫວາ. ຂ້ອຍມີຄວາມສຸກຂະໜາດ!” ຕອນນີ້ໂຕໂມໂຢະຮັບໃຊ້ເປັນໄພໂອເນຍປະຈຳ.
ຝຶກຄວບຄຸມໂຕເອງ
15. ເຮົາຈະເປັນຄືກັບຄົນຫາປາໄດ້ແນວໃດ ແລະເປັນຫຍັງເລື່ອງນີ້ຈຶ່ງສຳຄັນສຳລັບເຮົາ?
15 ຄົນຫາປາທີ່ປະສົບຜົນສຳເລັດຈະອອກຄວາມພະຍາຍາມເຮັດໃນສິ່ງທີ່ຕ້ອງເຮັດ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງບັງຄັບໂຕເອງໃຫ້ຕື່ນແຕ່ເຊົ້າໆ ຢູ່ເຮັດວຽກຈົນແລ້ວ ແລະຫາປາຕໍ່ໄປເຖິງວ່າອາກາດຈະບໍ່ດີ. ເຮົາກໍຕ້ອງຝຶກຄວບຄຸມໂຕເອງຄືກັນ ຖ້າເຮົາຢາກມີຄວາມອົດທົນແລະເຮັດວຽກຂອງເຮົາໃຫ້ແລ້ວ.—ມທ. 10:22
16. ສິ່ງໃດຈະຊ່ອຍເຮົາໃຫ້ເຮັດສິ່ງທີ່ຍາກ?
16 ການຮູ້ຈັກຄວບຄຸມໂຕເອງ ເຮົາບໍ່ໄດ້ມີມາແຕ່ເກີດ. ກົງກັນຂ້າມ ຄົນເຮົາມັກງ່າຍແລະຢາກເຮັດສິ່ງຕ່າງໆໃນວິທີທີ່ງ່າຍທີ່ສຸດ. ບາງເທື່ອສິ່ງສຳຄັນທີ່ສຸດກໍບໍ່ແມ່ນຈະເຮັດໄດ້ງ່າຍໆ. ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາຕ້ອງຝຶກທີ່ຈະບັງຄັບໂຕເອງໃຫ້ເຮັດສິ່ງທີ່ຍາກ ແລະພະເຢໂຫວາຈະຊ່ອຍເຮົາໄດ້ໂດຍທາງພະລັງບໍລິສຸດຂອງເພິ່ນ.—ຄລຕ. 5:22, 23
17. ຕາມທີ່ຂຽນໄວ້ໃນ 1 ໂກຣິນໂທ 9:25-27 ໂປໂລເວົ້າວ່າລາວຕ້ອງເຮັດຫຍັງເພື່ອຈະຝຶກການຄວບຄຸມໂຕເອງ?
17 ອັກຄະສາວົກໂປໂລຮູ້ຈັກຄວບຄຸມໂຕເອງ ແຕ່ກໍຍອມຮັບວ່າລາວຕ້ອງຝຶກຝົນຮ່າງກາຍຢ່າງໜັກເພື່ອຈະເຮັດສິ່ງທີ່ຖືກຕ້ອງ. (ອ່ານ 1 ໂກຣິນໂທ 9:25-27) ລາວກະຕຸ້ນຄົນອື່ນໃຫ້ຄວບຄຸມໂຕເອງ ແລະ “ໃຫ້ເຮັດທຸກສິ່ງຢ່າງເໝາະສົມແລະເປັນລະບຽບຮຽບຮ້ອຍ.” (1 ກຣ. 14:40) ເຮົາຕ້ອງອອກຄວາມພະຍາຍາມຫຼາຍແທ້ໆທີ່ຈະນະມັດສະການພະເຢໂຫວາຕໍ່ໆໄປ ເຊິ່ງລວມເຖິງການປະກາດເປັນປະຈຳແລະການສອນຂ່າວດີໃຫ້ຄົນອື່ນນຳ.—ກຈກ 2:46
ບໍ່ຕ້ອງລັງເລ
18. ແມ່ນຫຍັງເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາເບິ່ງວ່າເຮົາເຮັດວຽກປະກາດສຳເລັດ?
18 ຄົນຫາປາປະສົບຜົນສຳເລັດຖ້າລາວຫາປາໄດ້ຫຼາຍໆ ແຕ່ວຽກປະກາດບໍ່ເປັນແບບນັ້ນ. ເຮົາຈະປະສົບຜົນສຳເລັດຫຼືບໍ່ນັ້ນບໍ່ໄດ້ຂຶ້ນກັບວ່າ ເຮົາຊ່ອຍຈັກຄົນໃຫ້ເຂົ້າມາເປັນພະຍານພະເຢໂຫວາ. (ລກ. 8:11-15) ຖ້າເຮົາປະກາດຂ່າວດີແລະສອນຄົນອື່ນຕໍ່ໆໄປ ພະເຢໂຫວາກໍຖືວ່າເຮົາປະສົບຜົນສຳເລັດໃນວຽກຂອງເຮົາ. ຍ້ອນຫຍັງຈຶ່ງເປັນແນວນັ້ນ? ຍ້ອນວ່າເຮົາເຮັດໃນສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາແລະລູກຊາຍຂອງເພິ່ນຢາກໃຫ້ເຮົາເຮັດຕໍ່ໆໄປ.—ມຣກ. 13:10; ກຈກ. 5:28, 29
19-20. ເຮົາມີເຫດຜົນຫຍັງອີກທີ່ຈະປະກາດໃນຕອນນີ້?
19 ໃນບາງປະເທດ ມີການອະນຸຍາດໃຫ້ຫາປາໃນບາງເດືອນເທົ່ານັ້ນ. ດັ່ງນັ້ນ ຄົນຫາປາຕ້ອງຟ້າວຫາປາໄວໆກ່ອນທີ່ຈະໝົດຍາມ. ຜູ້ທີ່ຊອກຫາຄົນກໍຕ້ອງຟ້າວປະກາດໃນຕອນນີ້ ເພາະວ່າຈຸດຈົບຂອງລະບົບນີ້ໃກ້ເຂົ້າມາຫຼາຍແລ້ວ. ມີເວລາເຫຼືອພຽງໜ້ອຍດຽວທີ່ຈະປະກາດຂ່າວດີທີ່ຊ່ອຍຊີວິດ. ດັ່ງນັ້ນ ບໍ່ຕ້ອງລັງເລຫຼືຮູ້ສຶກວ່າເຈົ້າຕ້ອງຖ້າໃຫ້ທຸກສິ່ງພ້ອມກ່ອນແລ້ວຈຶ່ງເຮັດວຽກທີ່ສຳຄັນນີ້.—ຜູ້ປ. 11:4
20 ໃຫ້ລົງມືເຮັດຕັ້ງແຕ່ຕອນນີ້ເພື່ອໃຫ້ໂຕເອງມີຄວາມກະຕືລືລົ້ນ ຮຽນຮູ້ຫຼາຍຂຶ້ນໃນການປະກາດ ມີຄວາມກ້າຫານ ແລະຝຶກຄວບຄຸມໂຕເອງ. ໃຫ້ເຮັດວຽກນຳກັນກັບອີກຫຼາຍກວ່າ 8.000.000 ຄົນທີ່ປະກາດຂ່າວດີຢູ່ທົ່ວໂລກ ແລະພະເຢໂຫວາຈະໃຫ້ເຈົ້າມີຄວາມສຸກ. (ນເຫ. 8:10) ໃຫ້ຕັ້ງໃຈປະກາດໃຫ້ຫຼາຍທີ່ສຸດເທົ່າທີ່ເຈົ້າເຮັດໄດ້ ແລະໃຫ້ເຮັດວຽກນີ້ຕໍ່ໆໄປຈົນກວ່າພະເຢໂຫວາຈະບອກວ່າພໍແລ້ວ. ໃນບົດຕໍ່ໄປເຮົາຈະຮຽນກ່ຽວກັບ 3 ວິທີທີ່ຈະຊ່ອຍເຮົາໃຫ້ມີຄວາມຕັ້ງໃຈຫຼາຍຂຶ້ນທີ່ຈະປະກາດຂ່າວດີເລື່ອງການປົກຄອງຂອງພະເຈົ້າຕໍ່ໆໄປ.
ເພງ 66 ປະກາດຂ່າວດີ
^ ຂໍ້ 5 ພະເຢຊູໄດ້ເຊີນຄົນຫາປາທີ່ຖ່ອມແລະດຸໝັ່ນໃຫ້ມາເປັນລູກສິດຂອງເພິ່ນ. ທຸກມື້ນີ້ ພະເຢຊູຍັງເຊີນຄົນທີ່ມີຄຸນລັກສະນະແບບນີ້ໃຫ້ມາເປັນລູກສິດຂອງເພິ່ນແລະປະກາດຂ່າວດີ. ໃນບົດນີ້ຈະເບິ່ງວ່ານັກສຶກສາຄຳພີໄບເບິນທີ່ລັງເລຈະຮັບເອົາຄຳເຊີນຂອງພະເຢຊູຕ້ອງເຮັດຫຍັງ.
^ ຂໍ້ 1 ການອະທິບາຍສຳນວນ: ຄຳວ່າ “ໄປຊອກຫາຄົນແທນທີ່ຈະຫາປາ” ໝາຍເຖິງທຸກຄົນທີ່ປະກາດຂ່າວດີແລະສອນຄົນອື່ນໃຫ້ເຂົ້າມາເປັນລູກສິດຂອງພະຄລິດ.
^ ຂໍ້ 10 ເບິ່ງບົດຄວາມ “ສອນຄວາມຈິງ” ໃນຫໍສັງເກດການ ເດືອນຕຸລາ 2018 ໜ້າ 9-15.
