ເຮົາຈະມີອິດສະຫຼະແທ້ໄດ້ແນວໃດ?
“ຖ້າເຮົາທີ່ເປັນລູກຂອງພະເຈົ້າປົດປ່ອຍພວກເຈົ້າໃຫ້ເປັນອິດສະຫຼະ ພວກເຈົ້າກໍຈະເປັນອິດສະຫຼະແທ້ໆ.”—ໂຢຮັນ 8:36, ລ.ມ.
1, 2. (ກ) ຜູ້ຄົນໄດ້ເຮັດຫຍັງເພື່ອຈະມີອິດສະຫຼະ? (ຂ) ຜົນເປັນແນວໃດ?
ໃນທຸກມື້ນີ້ ຜູ້ຄົນທົ່ວໂລກມັກເວົ້າເຖິງການມີສິດແລະເສລີພາບທີ່ເທົ່າທຽມກັນ. ບາງຄົນຢາກເປັນອິດສະຫຼະຈາກການຖືກປະຕິບັດຢ່າງບໍ່ເປັນທຳ ຈາກອະຄະຕິ ແລະຄວາມທຸກຍາກ. ສ່ວນຄົນອື່ນໆກໍຮຽກຮ້ອງອິດສະຫຼະທີ່ຈະເວົ້າ ທີ່ຈະເລືອກ ແລະໃຊ້ຊີວິດໃນແບບທີ່ຕົວເອງຕ້ອງການ. ຜູ້ຄົນທົ່ວໂລກຢາກມີອິດສະຫຼະ.
2 ເພື່ອຈະມີອິດສະຫຼະ ຜູ້ຄົນພາກັນລວມຕົວກັນເພື່ອປະທ້ວງແລະເຖິງກັບເຮັດການປະຕິວັດ. ແຕ່ເຂົາເຈົ້າໄດ້ສິ່ງທີ່ຕົວເອງຕ້ອງການແທ້ໆບໍ? ບໍ່. ມັນແຮ່ງເຮັດໃຫ້ມີຄວາມທຸກທໍລະມານແລະຄວາມຕາຍເພີ່ມຂຶ້ນ. ຄຳເວົ້າຂອງກະສັດຊາໂລໂມນໃນຜູ້ເທສະໜາປ່າວປະກາດ 8:9 (ລ.ມ.) ເປັນຄວາມຈິງທີ່ວ່າ: “ມະນຸດປົກຄອງມະນຸດມີແຕ່ສ້າງຄວາມເສຍຫາຍໃຫ້ພວກເຂົາ.”
3. ເຮົາຕ້ອງເຮັດຫຍັງເພື່ອຈະມີຄວາມສຸກແລະຄວາມອີ່ມໃຈພໍໃຈແທ້?
3 ຄຳພີໄບເບິນບອກໃຫ້ເຮົາຮູ້ໃນສິ່ງທີ່ເຮົາຕ້ອງເຮັດເພື່ອຈະມີຄວາມສຸກແລະຄວາມອີ່ມໃຈພໍໃຈແທ້. ຢາໂກໂບບອກວ່າ: ‘ຜູ້ທີ່ໄດ້ເບິ່ງຄັກໃນພະບັນຍັດອັນດີທີ່ສຸດທີ່ໃຫ້ພົ້ນຈາກເປັນທາດໄດ້ ແລະຕັ້ງໝັ້ນຄົງຢູ່ໃນພະບັນຍັດນັ້ນ . . . ຈະໄດ້ຄວາມສຸກໃນການແຫ່ງຕົນ.’ (ຢາໂກໂບ 1:25) ກົດໝາຍທີ່ສົມບູນແບບ ມາຈາກພະເຢໂຫວາ ແລະພະອົງຮູ້ດີທີ່ສຸດວ່າອັນໃດຈະເຮັດໃຫ້ເຮົາມີຄວາມສຸກແລະຄວາມອີ່ມໃຈພໍໃຈແທ້. ພະອົງໃຫ້ອາດາມແລະເອວາມີອິດສະຫຼະແທ້ແລະໃຫ້ທຸກສິ່ງທີ່ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງການເພື່ອຈະມີຄວາມສຸກ.
ຕອນທີ່ມະນຸດເຄີຍມີອິດສະຫຼະແທ້
4. ອາດາມແລະເອວາມີອິດສະຫຼະແບບໃດ? (ເບິ່ງຮູບທຳອິດ)
4 ຕອນທີ່ເຮົາອ່ານພະທຳຕົ້ນເດີມບົດ 1 ແລະ 2 ເຮົາຮູ້ວ່າອາດາມແລະເອວາມີອິດສະຫຼະໃນແບບທີ່ຜູ້ຄົນໃນທຸກມື້ນີ້ໄດ້ແຕ່ຝັນເຖິງ. ເຂົາເຈົ້າມີທຸກສິ່ງທີ່ຕ້ອງການ ເຂົາເຈົ້າບໍ່ຢ້ານສິ່ງໃດ ແລະບໍ່ມີໃຜປະຕິບັດກັບເຂົາເຈົ້າແບບບໍ່ຍຸຕິທຳ. ເຂົາເຈົ້າບໍ່ໄດ້ກັງວົນເລື່ອງອາຫານ ວຽກ ຄວາມເຈັບປ່ວຍ ຫຼືຄວາມຕາຍ. (ຕົ້ນເດີມ 1:27-29; 2:8, 9, 15) ແຕ່ເຂົາເຈົ້າມີອິດສະຫຼະແບບທີ່ບໍ່ມີຂີດຈຳກັດບໍ? ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງນຳກັນ.
5. ບໍ່ຄືກັບທີ່ຫຼາຍຄົນຄິດ ຄົນເຮົາຈຳເປັນຕ້ອງມີຫຍັງເພື່ອຈະມີອິດສະຫຼະ?
5 ຫຼາຍຄົນຄິດວ່າການມີອິດສະຫຼະແທ້ຄື ການທີ່ສາມາດເຮັດຫຍັງກໍໄດ້ໂດຍບໍ່ຕ້ອງກັງວົນກັບຜົນທີ່ຕາມມາ. ປຶ້ມສາລານຸກົມ ເດີ ເວີລ ບຸ໊ກ ບອກວ່າ: ອິດສະຫຼະແມ່ນ “ຄວາມສາມາດທີ່ຈະເລືອກແລະເຮັດຕາມໃນສິ່ງທີ່ເລືອກ.” ແນວໃດກໍຕາມ ປຶ້ມນີ້ຍັງບອກວ່າຜູ້ຄົນຈະມີອິດສະຫຼະ ຖ້າລັດຖະບານບໍ່ຕັ້ງຂໍ້ຈຳກັດທີ່ບໍ່ຍຸຕິທຳ ບໍ່ຈຳເປັນ ແລະບໍ່ມີເຫດຜົນ. ນີ້ໝາຍຄວາມວ່າການຕັ້ງຂໍ້ຈຳກັດບາງຢ່າງເປັນສິ່ງຈຳເປັນ ເພື່ອທຸກຄົນຈະມີອິດສະຫຼະໄດ້. ແຕ່ໃຜທີ່ມີສິດທີ່ຈະຕັດສິນວ່າຂໍ້ຈຳກັດອັນໃດຍຸຕິທຳ ຈຳເປັນ ແລະມີເຫດຜົນ?
6. (ກ) ເປັນຫຍັງພະເຢໂຫວາເປັນຜູ້ດຽວເທົ່ານັ້ນທີ່ມີອິດສະຫຼະແບບບໍ່ມີຂີດຈຳກັດ? (ຂ) ມະນຸດມີອິດສະຫຼະແບບໃດ ແລະຍ້ອນຫຍັງ?
6 ເປັນເລື່ອງສຳຄັນທີ່ເຮົາຈະຈື່ໄວ້ວ່າພະເຢໂຫວາຜູ້ດຽວເທົ່ານັ້ນທີ່ມີອິດສະຫຼະແບບທີ່ບໍ່ມີຂີດຈຳກັດ. ຍ້ອນຫຍັງ? ຍ້ອນວ່າພະອົງເປັນຜູ້ສ້າງທຸກສິ່ງແລະເປັນຜູ້ປົກຄອງອົງຍິ່ງໃຫຍ່ເຊິ່ງມີພະລັງອຳນາດສູງສຸດໃນເອກະພົບ. (1 ຕີໂມເຕ 1:17; ຄຳປາກົດ 4:11) ກະສັດດາວິດເວົ້າເຖິງຕຳແໜ່ງຂອງພະເຢໂຫວາໄວ້ຢ່າງດີເຊິ່ງມີພະອົງຜູ້ດຽວເທົ່ານັ້ນທີ່ຄູ່ຄວນ. (ອ່ານ 1 ຂ່າວຄາວ 29:11, 12) ກົງກັນຂ້າມ ທຸກສິ່ງທີ່ພະອົງສ້າງບໍ່ວ່າຈະຢູ່ເທິງສະຫວັນຫຼືເທິງໂລກຕ່າງກໍມີອິດສະຫຼະແບບມີຂີດຈຳກັດ. ພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ເຮົາເຂົ້າໃຈວ່າມີພຽງພະອົງເທົ່ານັ້ນທີ່ມີສິດຕັດສິນວ່າຂໍ້ຈຳກັດໃດຍຸຕິທຳ ຈຳເປັນ ແລະມີເຫດຜົນ. ແທ້ໆແລ້ວ ຕັ້ງແຕ່ຕອນເລີ່ມຕົ້ນທີ່ພະເຢໂຫວາສ້າງມະນຸດ ພະອົງໄດ້ຕັ້ງຂໍ້ຈຳກັດສຳລັບເຂົາເຈົ້າ ມະນຸດເລີຍມີຂີດຈຳກັດບາງຢ່າງ.
7. ເຮົາຕ້ອງເຮັດຫຍັງເພື່ອຈະມີຄວາມສຸກ?
7 ເຖິງວ່າອາດາມກັບເອວາມີອິດສະຫຼະຫຼາຍ ແຕ່ອິດສະຫຼະຂອງເຂົາເຈົ້າກໍມີຂີດຈຳກັດ. ຂີດຈຳກັດບາງຢ່າງເຫຼົ່ານີ້ເປັນເລື່ອງທຳມາຊາດ ເຊັ່ນ: ເພື່ອຈະມີຊີວິດຢູ່ໄດ້ ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງຫາຍໃຈ ຕ້ອງກິນ ແລະຕ້ອງນອນ. ນີ້ເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າບໍ່ມີອິດສະຫຼະບໍ? ບໍ່ແມ່ນ. ທີ່ຈິງແລ້ວ ພະເຢໂຫວາຮູ້ວ່າການເຮັດສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າມີຄວາມອີ່ມໃຈພໍໃຈແລະມີຄວາມສຸກ. (ຄຳເພງ 104:14, 15; ຜູ້ເທສະໜາປ່າວປະກາດ 3:12, 13) ພວກເຮົາມີຄວາມສຸກເມື່ອໄດ້ສູດອາກາດທີ່ສົດຊື່ນ ໄດ້ກິນອາຫານທີ່ເຮົາມັກ ແລະໄດ້ນອນຫຼັບຢ່າງເຕັມທີ. ຕອນທີ່ເຮັດສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ເຮົາບໍ່ໄດ້ຮູ້ສຶກຖືກບັງຄັບ. ອາດາມແລະເອວາກໍຮູ້ສຶກແບບນີ້ຄືກັນ.
8. ພະເຢໂຫວາໃຫ້ຄຳສັ່ງທີ່ເຈາະຈົງຫຍັງກັບອາດາມແລະເອວາ? ແລະເພື່ອຈຸດປະສົງຫຍັງ?
8 ພະເຢໂຫວາໃຫ້ຄຳສັ່ງທີ່ເຈາະຈົງກັບອາດາມແລະເອວາ. ພະອົງບອກເຂົາເຈົ້າໃຫ້ມີລູກຫຼານຈົນເຕັມໂລກແລະເບິ່ງແຍງໂລກ. (ຕົ້ນເດີມ 1:28) ຄຳສັ່ງນີ້ເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າບໍ່ມີອິດສະຫຼະບໍ? ບໍ່ແມ່ນ. ມັນເປີດໂອກາດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າມີສ່ວນເຮັດໃຫ້ໃຈປະສົງຂອງພະເຈົ້າເປັນຈິງ ຄືການເຮັດໃຫ້ທັງໂລກເປັນສວນອຸທິຍານທີ່ສວຍງາມ ເຊິ່ງເປັນເຮືອນທີ່ເຂົາເຈົ້າຈະຢູ່ຕະຫຼອດໄປ ກັບລູກຫຼານທີ່ສົມບູນແບບ. (ເອຊາອີ 45:18) ໃນທຸກມື້ນີ້ ຖ້າຜູ້ຄົນເລືອກທີ່ຈະບໍ່ແຕ່ງດອງແລະບໍ່ມີລູກກໍບໍ່ໄດ້ໝາຍຄວາມວ່າເຂົາເຈົ້າບໍ່ໄດ້ເຊື່ອຟັງພະເຈົ້າ. ແຕ່ບາງຄົນກໍເລືອກທີ່ຈະແຕ່ງດອງແລະມີລູກ ເຖິງວ່າຈະເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງເຈິກັບບັນຫາກໍຕາມ. (1 ໂກລິນໂທ 7:36-38) ຍ້ອນຫຍັງ? ຍ້ອນວ່າເຂົາເຈົ້າຄາດໝາຍວ່າການເຮັດແບບນີ້ຈະເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າມີຄວາມສຸກແລະຮູ້ສຶກອີ່ມໃຈພໍໃຈກັບຊີວິດ. (ຄຳເພງ 127:3) ຖ້າອາດາມແລະເອວາເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາ ເຂົາເຈົ້າຈະມີຊີວິດຄູ່ແລະຄອບຄົວທີ່ມີຄວາມສຸກຕະຫຼອດໄປ.
ມະນຸດສູນເສຍອິດສະຫຼະແທ້ໄດ້ແນວໃດ?
9. ເປັນຫຍັງຄຳສັ່ງຂອງພະເຈົ້າໃນຕົ້ນເດີມ 2:17 ຈຶ່ງຍຸຕິທຳ ຈຳເປັນ ແລະມີເຫດຜົນ?
9 ພະເຢໂຫວາໃຫ້ອີກຄຳສັ່ງໜຶ່ງກັບອາດາມແລະເອວາ ແລະບອກຢ່າງຊັດເຈນວ່າຖ້າເຂົາເຈົ້າບໍ່ເຊື່ອຟັງຜົນກໍຈະເປັນແນວໃດ. ພະອົງບອກວ່າ: “ແຕ່ຕົ້ນໄມ້ແຫ່ງຄວາມຮູ້ການດີແລະຊົ່ວ ເຈົ້າຢ່າຊູ່ກິນ ເຫດວ່າໃນວັນໃດເຈົ້າຫາກກິນແຕ່ໝາກນັ້ນ ເຈົ້າຈະຕາຍໄປເປັນແທ້.” (ຕົ້ນເດີມ 2:17) ຄຳສັ່ງນັ້ນບໍ່ຍຸຕິທຳ ບໍ່ຈຳເປັນ ແລະບໍ່ມີເຫດຜົນບໍ? ຄຳສັ່ງນີ້ຈຳກັດອິດສະຫຼະຂອງອາດາມແລະເອວາບໍ? ບໍ່ເລີຍ. ແທ້ໆແລ້ວ ຜູ້ຊ່ຽວຊານດ້ານຄຳພີໄບເບິນຫຼາຍຄົນຄິດວ່າຄຳສັ່ງຂອງພະເຈົ້າເປັນສິ່ງທີ່ສະຫຼາດແລະມີເຫດຜົນຫຼາຍ. ຜູ້ຊ່ຽວຊານຄົນໜຶ່ງບອກວ່າ: “ມີແຕ່ພະເຈົ້າເທົ່ານັ້ນທີ່ຮູ້ວ່າອັນໃດດີ . . . ສຳລັບມະນຸດ ແລະມີແຕ່ພະເຈົ້າເທົ່ານັ້ນທີ່ຮູ້ວ່າອັນໃດບໍ່ດີ . . . ສຳລັບເຂົາເຈົ້າ. ເພື່ອຈະມີຄວາມສຸກກັບສິ່ງທີ່ ‘ດີ’ ມະນຸດຕ້ອງໄວ້ວາງໃຈແລະເຊື່ອຟັງພະເຈົ້າ. ຖ້າບໍ່ເຊື່ອຟັງ ເຂົາເຈົ້າຈະຖືກປ່ອຍໃຫ້ຕັດສິນໃຈເອງວ່າອັນໃດດີ . . . ແລະອັນໃດບໍ່ດີ.” ເຊິ່ງເປັນສິ່ງທີ່ຍາກຫຼາຍສຳລັບມະນຸດທີ່ຈະເຮັດໄດ້ດ້ວຍຕົວເອງ.
10. ເປັນຫຍັງອິດສະຫຼະໃນການເລືອກຈຶ່ງບໍ່ຄືກັບສິດໃນການຕັດສິນໃຈວ່າອັນໃດດີອັນໃດຊົ່ວ?
ມີພຽງພະເຢໂຫວາເທົ່ານັ້ນທີ່ມີສິດຕັດສິນໃຈວ່າອັນໃດດີອັນໃດຊົ່ວ
10 ບາງຄົນອາດຄິດວ່າພະເຢໂຫວາບໍ່ໃຫ້ອາດາມມີອິດສະຫຼະທີ່ຈະເຮັດໃນສິ່ງທີ່ລາວຕ້ອງການ. ແຕ່ແທ້ໆແລ້ວ ເຂົາເຈົ້າບໍ່ເຂົ້າໃຈວ່າອິດສະຫຼະໃນການເລືອກ ຫຼືສິດໃນການເລືອກທີ່ຈະເຮັດໃນສິ່ງຕ່າງໆ ແມ່ນບໍ່ຄືກັບສິດໃນການຕັດສິນໃຈວ່າອັນໃດດີອັນໃດຊົ່ວ. ອາດາມແລະເອວາມີອິດສະຫຼະທີ່ຈະເລືອກວ່າຈະເຊື່ອຟັງພະເຈົ້າຫຼືບໍ່? ແຕ່ມີພຽງພະເຢໂຫວາເທົ່ານັ້ນທີ່ມີສິດຕັດສິນໃຈວ່າອັນໃດດີອັນໃດຊົ່ວ. “ຕົ້ນໄມ້ແຫ່ງຄວາມຮູ້ການດີແລະຊົ່ວ” ເປັນຫຼັກຖານທີ່ສະແດງໃຫ້ອາດາມແລະເອວາເຫັນວ່າເລື່ອງນີ້ເປັນຄວາມຈິງ. (ຕົ້ນເດີມ 2:9) ເຮົາຈະບໍ່ມີທາງຮູ້ເຖິງຜົນທີ່ເກີດຂຶ້ນຈາກສິ່ງທີ່ເຮົາເລືອກ ແລະເຮົາບໍ່ສາມາດຮູ້ຢ່າງແນ່ນອນວ່າຜົນທີ່ໄດ້ຈາກການທີ່ເຮົາເລືອກຈະດີສະເໝີໄປ. ນັ້ນເປັນເຫດຜົນທີ່ເຮົາເຫັນຜູ້ຄົນເລືອກຫຼືຕັດສິນໃຈດ້ວຍເຈຕະນາທີ່ດີ ແຕ່ຜົນທີ່ອອກມາພັດເຮັດໃຫ້ເກີດຄວາມທຸກ ຫາຍະນະ ແລະຄວາມໂສກເສົ້າ. (ສຸພາສິດ 14:12) ສິ່ງທີ່ມະນຸດເຮັດມີຂີດຈຳກັດ. ໂດຍການທີ່ພະເຢໂຫວາສັ່ງບໍ່ໃຫ້ອາດາມແລະເອວາກິນໝາກໄມ້ຈາກຕົ້ນນັ້ນ ພະອົງສອນເຂົາເຈົ້າວ່າເພື່ອທີ່ເຂົາເຈົ້າຈະມີອິດສະຫຼະແທ້ ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງເຊື່ອຟັງພະອົງ. ແລ້ວອາດາມແລະເອວາຕັດສິນໃຈແນວໃດ?
11, 12. ເປັນຫຍັງການເລືອກຂອງອາດາມແລະເອວາຈຶ່ງນຳໄປສູ່ຫາຍະນະ? ຂໍໃຫ້ຍົກຕົວຢ່າງ.
11 ໜ້າເສົ້າໃຈ ອາດາມແລະເອວາເລືອກທີ່ຈະບໍ່ເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາ. ເອວາເລືອກເຊື່ອຟັງໃນສິ່ງທີ່ຊາຕານສັນຍາວ່າ: “ຕາຂອງພວກເຈົ້າຈະມືນແຈ້ງຂຶ້ນໃນວັນຕົ້ນເດີມ 3:5) ສິ່ງທີ່ອາດາມແລະເອວາເລືອກເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າມີອິດສະຫຼະຫຼາຍຂຶ້ນຄືກັບທີ່ຊາຕານບອກບໍ? ບໍ່. ທີ່ຈິງ ເຂົາເຈົ້າພົບວ່າການປະຕິເສດການຊີ້ນຳຂອງພະເຢໂຫວາເຮັດໃຫ້ເກີດຫາຍະນະ. (ຕົ້ນເດີມ 3:16-19) ຍ້ອນຫຍັງ? ຍ້ອນວ່າພະເຢໂຫວາບໍ່ໄດ້ໃຫ້ມະນຸດມີສິດທີ່ຈະຕັດສິນໃຈວ່າອັນໃດດີອັນໃດຊົ່ວ.—ອ່ານສຸພາສິດ 20:24; ເຢເຣມີ 10:23
ນັ້ນ ແລະພວກເຈົ້າຈະເປັນເໝືອນພະເຈົ້າ ຮູ້ຈັກການດີແລະຊົ່ວ.” (12 ເລື່ອງນີ້ຄ້າຍຄືກັບນັກບິນ. ເພື່ອຈະເດີນທາງໄປເຖິງຈຸດໝາຍໄດ້ຢ່າງປອດໄພ ລາວຕ້ອງໄປຕາມເສັ້ນທາງທີ່ໄດ້ຮັບອະນຸຍາດໂດຍໃຊ້ເຄື່ອງມືນຳທາງທີ່ຢູ່ເທິງຍົນແລະຕິດຕໍ່ສື່ສານກັບຜູ້ຄວບຄຸມການຈາລະຈອນທາງອາກາດ. ແຕ່ຖ້ານັກບິນບໍ່ເຮັດຕາມການຊີ້ນຳແລະບິນໄປຕາມໃຈ ກໍຈະນຳໄປສູ່ຫາຍະນະຢ່າງແນ່ນອນ. ຄ້າຍຄືກັບນັກບິນ ອາດາມກັບເອວາຢາກເຮັດສິ່ງຕ່າງໆໃນວິທີຂອງຕົວເອງ. ເຂົາເຈົ້າປະຕິເສດການຊີ້ນຳຈາກພະເຈົ້າ. ຜົນເປັນແນວໃດ? ຫາຍະນະ! ການຕັດສິນໃຈຂອງເຂົາເຈົ້າເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າແລະລູກຫຼານກາຍເປັນຄົນບາບແລະຕ້ອງຕາຍ. (ໂລມ 5:12) ອາດາມແລະເອວາບໍ່ໄດ້ມີອິດສະຫຼະຫຼາຍຂຶ້ນຈາກການພະຍາຍາມທີ່ຈະຕັດສິນໃຈດ້ວຍຕົວເອງວ່າອັນໃດດີອັນໃດຊົ່ວ. ແທນທີ່ຈະເປັນແບບນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າສູນເສຍອິດສະຫຼະແທ້ທີ່ພະເຢໂຫວາໄດ້ໃຫ້ກັບເຂົາເຈົ້າ.
ມະນຸດຈະມີອິດສະຫຼະແທ້ໄດ້ແນວໃດ
13, 14. ເຮົາຈະມີອິດສະຫຼະແທ້ໄດ້ແນວໃດ?
13 ບາງຄົນຄິດວ່າການມີອິດສະຫຼະທີ່ບໍ່ມີຂີດຈຳກັດຈະເປັນສິ່ງທີ່ດີທີ່ສຸດ. ແຕ່ແມ່ນແທ້ບໍ? ເຖິງວ່າການມີ
ອິດສະຫຼະຈະມີປະໂຫຍດຫຼາຍຢ່າງ ແຕ່ເຈົ້ານຶກພາບອອກບໍວ່າໂລກຈະເປັນແນວໃດຖ້າບໍ່ມີການຈຳກັດຫຼືການຄວບຄຸມອັນໃດເລີຍ? ປຶ້ມສາລານຸກົມ ເດີ ເວີລ ບຸ໊ກ ບອກວ່າ: ໃນທຸກສັງຄົມທີ່ເປັນລະບົບລະບຽບຈະມີການຕັ້ງກົດທີ່ຊັບຊ້ອນເພື່ອປົກປ້ອງແລະຈຳກັດອິດສະຫຼະຂອງປະຊາຊົນ. ແຕ່ເລື່ອງນີ້ກໍບໍ່ງ່າຍສະເໝີໄປ. ນັ້ນເປັນເຫດຜົນທີ່ເຮົາເຫັນວ່າມີຂໍ້ກົດໝາຍເປັນຮ້ອຍເປັນພັນ ແລະຍັງມີນັກກົດໝາຍ ແລະຜູ້ພິພາກສາຈຳນວນຫຼາຍທີ່ພະຍາຍາມຈະອະທິບາຍແລະໃຊ້ກົດໝາຍເຫຼົ່ານັ້ນ.14 ພະເຍຊູຄລິດອະທິບາຍເຖິງວິທີທີ່ພວກເຮົາຈະມີອິດສະຫຼະແທ້ໄດ້. ເພິ່ນບອກວ່າ: “ຖ້າພວກເຈົ້າເຮັດຕາມທີ່ເຮົາສອນສະເໝີ ພວກເຈົ້າກໍເປັນສາວົກຂອງເຮົາແທ້ໆ ແລະພວກເຈົ້າຈະຮູ້ຄວາມຈິງ ແລ້ວຄວາມຈິງຈະເຮັດໃຫ້ພວກເຈົ້າເປັນອິດສະຫຼະ.” (ໂຢຮັນ 8:31, 32, ລ.ມ.) ດັ່ງນັ້ນ ເພື່ອຈະມີອິດສະຫຼະແທ້ ເຮົາຕ້ອງເຮັດ 2 ຢ່າງຄື: ທຳອິດ ເຮົາຕ້ອງຍອມຮັບຄວາມຈິງທີ່ພະເຍຊູສອນ. ສອງ ເຮົາຕ້ອງເຂົ້າມາເປັນລູກສິດຂອງເພິ່ນ. ການເຮັດແບບນີ້ຈະເຮັດໃຫ້ເຮົາໄດ້ຮັບອິດສະຫຼະແທ້. ແຕ່ເປັນອິດສະຫຼະຈາກອັນໃດ? ພະເຍຊູບອກວ່າ: “ທຸກຄົນທີ່ເຮັດບາບກໍເປັນທາດຂອງບາບ . . . ຖ້າເຮົາທີ່ເປັນລູກຂອງພະເຈົ້າປົດປ່ອຍພວກເຈົ້າໃຫ້ເປັນອິດສະຫຼະ ພວກເຈົ້າກໍຈະເປັນອິດສະຫຼະແທ້ໆ.”—ໂຢຮັນ 8:34, 36, ລ.ມ.
15. ເປັນຫຍັງອິດສະຫຼະຕາມທີ່ພະເຍຊູສັນຍາຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ເຮົາເປັນ “ອິດສະຫຼະແທ້ໆ”?
15 ອິດສະຫຼະທີ່ຄົນໃນທຸກມື້ນີ້ຢາກໄດ້ທຽບບໍ່ໄດ້ເລີຍກັບອິດສະຫຼະທີ່ພະເຍຊູສັນຍາກັບລູກສິດຂອງເພິ່ນ. ເມື່ອພະເຍຊູບອກວ່າ: “ຖ້າເຮົາທີ່ເປັນລູກຂອງພະເຈົ້າປົດປ່ອຍພວກເຈົ້າໃຫ້ເປັນອິດສະຫຼະ ພວກເຈົ້າກໍຈະໂລມ 6:23) ອັກຄະສາວົກໂປໂລຮູ້ດີວ່າມັນເຈັບປວດຫຼາຍສໍ່າໃດທີ່ຕ້ອງເປັດທາດຂອງບາບ. (ອ່ານໂລມ 7:21-25) ເຮົາຈະມີອິດສະຫຼະແທ້ໆ ຄືກັບທີ່ອາດາມແລະເອວາເຄີຍມີກໍຕໍ່ເມື່ອບາບຖືກກຳຈັດອອກໄປ.
ເປັນອິດສະຫຼະແທ້ໆ” ເພິ່ນເວົ້າເຖິງອິດສະຫຼະຈາກການເປັນທາດຂອງບາບ ເຊິ່ງເປັນທາດໃນຮູບແບບທີ່ຊົ່ວຮ້າຍທີ່ສຸດເທົ່າທີ່ມະນຸດເຄີຍປະສົບມາ. ເຮົາເປັນທາດຂອງບາບແນວໃດ? ບາບເປັນສາເຫດທີ່ເຮັດໃຫ້ເຮົາເຮັດສິ່ງທີ່ຊົ່ວ. ມັນຍັງຂັດຂວາງບໍ່ໃຫ້ເຮົາເຮັດໃນສິ່ງທີ່ເຮົາເອງກໍຮູ້ວ່າຖືກຕ້ອງ ຫຼືບໍ່ໃຫ້ເຮົາເຮັດສຸດຄວາມສາມາດ ເຮົາຈຶ່ງຕ້ອງເຈິກັບຄວາມຜິດຫວັງ ຄວາມເຈັບປວດ ຄວາມທຸກ ແລະຄວາມຕາຍໃນທີ່ສຸດ. (16. ເຮົາຈະເປັນອິດສະຫຼະແທ້ໆໄດ້ແນວໃດ?
16 ຄຳເວົ້າຂອງພະເຍຊູທີ່ບອກວ່າ: “ຖ້າພວກເຈົ້າເຮັດຕາມທີ່ເຮົາສອນສະເໝີ” ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າຖ້າເຮົາຢາກໃຫ້ພະເຍຊູຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເປັນອິດສະຫຼະ ເຮົາກໍຈຳເປັນຕ້ອງເຮັດຫຍັງບາງຢ່າງ. ເຮົາຕ້ອງເຮັດຫຍັງ? ໃນຖານະຄລິດສະຕຽນທີ່ອຸທິດຕົວແລ້ວ ເຮົາຕ້ອງເຊົາໃຊ້ຊີວິດເພື່ອຕົວເອງແລະເລືອກໃຊ້ຊີວິດຕາມທີ່ພະເຍຊູໄດ້ກຳນົດໃຫ້ລູກສິດຂອງເພິ່ນ. (ມັດທາຍ 16:24) ເຮົາຈະມີອິດສະຫຼະແທ້ໄດ້ໃນອະນາຄົດຕາມທີ່ພະເຍຊູສັນຍາ ເມື່ອເຮົາໄດ້ຮັບປະໂຫຍດເຕັມທີຈາກຄ່າໄຖ່.
17. (ກ) ເຮົາຈະມີຄວາມສຸກແລະຄວາມອີ່ມໃຈພໍໃຈແທ້ໆໄດ້ແນວໃດ? (ຂ) ເຮົາຈະຮຽນຫຍັງໃນບົດຄວາມຕໍ່ໄປ?
17 ເພື່ອຈະມີຄວາມສຸກແລະຄວາມອີ່ມໃຈພໍໃຈແທ້ໆ ເຮົາຕ້ອງ ເຊື່ອຟັງຄຳສອນຂອງພະເຍຊູໃນຖານະເປັນລູກສິດຂອງເພິ່ນ. ຖ້າເຮົາເຮັດແບບນີ້ ໃນທີ່ສຸດເຮົາຈະເປັນອິດສະຫຼະຈາກບາບແລະຄວາມຕາຍ. (ອ່ານໂລມ 8:1, 2, 20, 21) ໃນບົດຄວາມຕໍ່ໄປ ເຮົາຈະຮຽນວິທີໃຊ້ອິດສະຫຼະທີ່ມີໃນຕອນນີ້ຢ່າງສະຫຼາດ ເຊິ່ງຈະເຮັດໃຫ້ເຮົາຍົກຍ້ອງສັນລະເສີນພະເຢໂຫວາ ພະເຈົ້າແຫ່ງອິດສະຫຼະແທ້ໄດ້ຕະຫຼອດໄປ.