ຮຽນແບບພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຜູ້ໃຫ້ກຳລັງໃຈ
“ຄວາມສັນລະເສີນຈົ່ງມີແກ່ພະເຈົ້າ . . . ພະອົງຜູ້ໂຜດເລົ້າໂລມ [“ໃຫ້ກຳລັງໃຈ,” ລ.ມ.] ພວກເຮົາໃນການທຸກໂສກຂອງພວກເຮົາທຸກຢ່າງ.”—2 ໂກລິນໂທ 1:3, 4
1. ເມື່ອອາດາມແລະເອວາກະບົດ ພະເຢໂຫວາໄດ້ໃຫ້ກຳລັງໃຈແລະໃຫ້ຄວາມຫວັງມະນຸດແນວໃດ?
ພະເຢໂຫວາເປັນພະເຈົ້າທີ່ໃຫ້ກຳລັງໃຈ. ພະອົງເຮັດແບບນັ້ນຕັ້ງແຕ່ມະນຸດເຮັດບາບແລະກາຍເປັນຄົນບໍ່ສົມບູນແບບ. ທີ່ຈິງ ໃນທັນທີຫຼັງຈາກອາດາມແລະເອວາກະບົດຕໍ່ພະເຈົ້າ ພະອົງກໍໃຫ້ມີຄຳພະຍາກອນທີ່ເຂົ້າໃຈໄດ້ວ່າ ພະອົງຈະໃຫ້ກຳລັງໃຈແລະຄວາມຫວັງກັບມະນຸດທີ່ຈະເກີດມາໃນອະນາຄົດ. ຄຳພະຍາກອນນີ້ຢູ່ໃນຕົ້ນເດີມ 3:15 ແລະສັນຍາວ່າຊາຕານພະຍາມານແລະວຽກງານທັງໝົດຂອງມັນຈະຖືກທຳລາຍ.—1 ໂຢຮັນ 3:8; ຄຳປາກົດ 12:9
ພະເຢໂຫວາໃຫ້ກຳລັງໃຈຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະອົງໃນອະດີດ
2. ພະເຢໂຫວາໃຫ້ກຳລັງໃຈໂນເອແນວໃດ?
2 ຂໍໃຫ້ຄິດເຖິງວິທີທີ່ພະເຢໂຫວາໃຫ້ກຳລັງໃຈໂນເອຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະອົງ. ຄົນໃນສະໄໝນັ້ນເປັນຄົນມັກໃຊ້ຄວາມຮຸນແຮງແລະເຮັດຜິດສິນລະທຳ ມີແຕ່ໂນເອແລະຄອບຄົວຂອງລາວເທົ່ານັ້ນທີ່ນະມັດສະການພະເຢໂຫວາ. ໂນເອຄົງຕ້ອງຮູ້ສຶກທໍ້ໃຈຫຼາຍ. (ຕົ້ນເດີມ 6:4, 5, 11; ຢູເດ 6) ແຕ່ພະເຢໂຫວາໃຫ້ກຳລັງໃຈໂນເອເພື່ອທີ່ລາວຈະນະມັດສະການພະອົງແລະເຮັດສິ່ງທີ່ຖືກຕ້ອງໄດ້ຕໍ່ໄປ. (ຕົ້ນເດີມ 6:9) ພະເຢໂຫວາບອກໂນເອວ່າພະອົງຈະທຳລາຍໂລກຊົ່ວ ແລະບອກໃຫ້ລາວຮູ້ວ່າລາວຕ້ອງເຮັດຫຍັງເພື່ອທີ່ລາວກັບຄອບຄົວຈະລອດ. (ຕົ້ນເດີມ 6:13-18) ພະເຢໂຫວາເປັນພະເຈົ້າທີ່ໃຫ້ກຳລັງໃຈໂນເອແທ້ໆ.
3. ພະເຢໂຫວາໃຫ້ກຳລັງໃຈໂຢຊວຍແນວໃດ? (ເບິ່ງຮູບທຳອິດ)
3 ຕໍ່ມາ ພະເຢໂຫວາໃຫ້ກຳລັງໃຈໂຢຊວຍຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະອົງທີ່ໄດ້ຮັບວຽກມອບໝາຍທີ່ສຳຄັນແລະຍາກ. ລາວຕ້ອງນຳປະຊາຊົນຂອງພະເຈົ້າເຂົ້າໄປໃນແຜ່ນດິນແຫ່ງຄຳສັນຍາແລະພິຊິດກອງທັບຕ່າງໆທີ່ມີກຳລັງຫຼາຍຂອງປະເທດທີ່ອາໄສຢູ່ທີ່ນັ້ນ. ພະເຢໂຫວາຮູ້ວ່າມີຫຼາຍເຫດຜົນທີ່ເຮັດໃຫ້ໂຢຊວຍຢ້ານ ດັ່ງນັ້ນ ພະອົງຈຶ່ງບອກໂມເຊວ່າ: “ຈົ່ງສັ່ງແກ່ທ່ານໂຢຊວຍແລະຊູແຮງແກ່ທ່ານໃຫ້ຕັ້ງໝັ້ນຄົງຢູ່ ເຫດວ່າທ່ານນັ້ນຈະຂວ້າມໄປຕໍ່ຫນ້າພວກນີ້ແລະຈະໃຫ້ເຂົາຮັບເອົາປະເທດທີ່ເຈົ້າຈະເຫັນນັ້ນ.” (ພະບັນຍັດ 3:28) ຫຼັງຈາກນັ້ນ ພະເຢໂຫວາໄດ້ໃຫ້ກຳລັງໃຈໂຢຊວຍໂດຍບອກວ່າ: “ເຮົາໄດ້ສັ່ງແກ່ເຈົ້າແລ້ວບໍ່ໃຊ່ຫຼື? ຈົ່ງຊູແຮງຕົວຂຶ້ນແລະຈົ່ງຕັ້ງໝັ້ນຄົງຢູ່. ຢ່າຕົກໃຈແລະຢ່າຊູ່ຢ້ານ ເຫດວ່າພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຂອງເຈົ້າສະຖິດຢູ່ກັບເຈົ້າທຸກທີ່ທຸກບ່ອນເຈົ້າຈະໄປ.” (ໂຢຊວຍ 1:1, 9) ເຈົ້າຄິດວ່າຖ້ອຍຄຳເຫຼົ່ານີ້ຈະເຮັດໃຫ້ໂຢຊວຍຮູ້ສຶກແນວໃດ?
4, 5. (ກ) ພະເຢໂຫວາໃຫ້ກຳລັງໃຈປະຊາຊົນຂອງພະອົງໃນອະດີດແນວໃດ? (ຂ) ພະເຢໂຫວາໃຫ້ກຳລັງໃຈລູກຊາຍຂອງພະອົງແນວໃດ?
4 ພະເຢໂຫວາໃຫ້ກຳລັງໃຈປະຊາຊົນຂອງພະອົງແບບເປັນກຸ່ມນຳ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ພະເຢໂຫວາຮູ້ວ່າຊາວຢິວຕ້ອງການກຳລັງໃຈຕອນທີ່ເຂົາເຈົ້າເປັນຊະເລີຍທີ່ບາບີໂລນ ແລະພະອົງໃຫ້ຄຳພະຍາກອນທີ່ເສີມກຳລັງໃຈເຂົາເຈົ້າທີ່ວ່າ: “ຢ່າຊູ່ຢ້ານ ເຫດວ່າເຮົາຢູ່ນຳເຈົ້າ. ຢ່າຊູ່ອຸກໃຈ ເຫດວ່າຝ່າຍເຮົາເຮົາເປັນພະເຈົ້າຂອງເຈົ້າ. ເຮົາຈະໃຫ້ເຈົ້າມີແຮງຂຶ້ນ. ຈິງຢູ່ເຮົາຈະຊ່ອຍເຈົ້າ. ຈິງຢູ່ເຮົາຈະອຸດໜູນເຈົ້າດ້ວຍມືຂວາແຫ່ງຄວາມຊອບທຳຂອງເຮົາ.” (ເອຊາອີ 41:10) ຕໍ່ມາ ພະເຢໂຫວາກໍໃຫ້ກຳລັງໃຈຄລິດສະຕຽນໃນສະຕະວັດທຳອິດ ແລະໃຫ້ກຳລັງໃຈພວກເຮົາໃນວິທີດຽວກັນ.—ອ່ານ 2 ໂກລິນໂທ 1:3, 4
5 ພະເຢໂຫວາຍັງໃຫ້ກຳລັງໃຈລູກຊາຍຂອງພະອົງນຳອີກ. ຫຼັງຈາກພະເຍຊູຮັບບັບເຕມາ ເພິ່ນກໍໄດ້ຍິນສຽງດັງມາຈາກຟ້າສະຫວັນວ່າ: “ພະອົງນີ້ເປັນພະບຸດທີ່ຮັກຂອງເຮົາ ເຮົາຊອບໃຈຫຼາຍໃນພະອົງ.” (ມັດທາຍ 3:17) ເຈົ້ານຶກພາບອອກບໍວ່າຄຳເວົ້ານີ້ຊ່ວຍໃຫ້ພະເຍຊູມີກຳລັງໃຈຫຼາຍສໍ່າໃດໃນລະຫວ່າງທີ່ເຮັດວຽກຮັບໃຊ້ເທິງແຜ່ນດິນໂລກ?
ພະເຍຊູໃຫ້ກຳລັງໃຈຄົນອື່ນໆ
6. ພະເຍຊູໃຊ້ຕົວຢ່າງປຽບທຽບເລື່ອງເງິນຕະລັນເພື່ອໃຫ້ກຳລັງໃຈເຮົາແນວໃດ?
6 ພະເຍຊູຮຽນແບບພໍ່ຂອງເພິ່ນໂດຍການໃຫ້ກຳລັງໃຈຄົນອື່ນເພື່ອທີ່ເຂົາເຈົ້າຈະຮັບໃຊ້ຢ່າງສັດຊື່. ໂດຍໃຊ້ຕົວຢ່າງປຽບທຽບເລື່ອງເງິນຕະລັນ ເມື່ອເພິ່ນເວົ້າເຖິງນາຍທີ່ບອກທາດທີ່ສັດຊື່ແຕ່ລະຄົນວ່າ: “ດີແລ້ວ ຂ້າໃຊ້ຜູ້ດີແລະສັດຊື່. ເຈົ້າເປັນສັດຊື່ແລ້ວໃນຂອງໜ້ອຍ. ເຮົາຈະຕັ້ງເຈົ້າໄວ້ໃຫ້ບັງຄັບຂອງຫຼາຍ. ຈົ່ງເຂົ້າໄປໃນຄວາມຍິນດີແຫ່ງເຈົ້ານາຍຂອງເຈົ້າເຖີ້ນ.” (ມັດທາຍ 25:21, 23) ຄຳເວົ້າເຫຼົ່ານີ້ໃຫ້ກຳລັງໃຈລູກສິດຂອງເພິ່ນໃຫ້ຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາຢ່າງສັດຊື່ຕໍ່ໆໄປ!
ພະເຍຊູໃຫ້ກຳລັງໃຈເປໂຕແລະເຖິງຂັ້ນມອບໝາຍໃຫ້ລາວເສີມກຳລັງໃຈຄົນອື່ນ
7. ພະເຍຊູໃຫ້ກຳລັງໃຈພວກອັກຄະສາວົກແນວໃດ ໂດຍສະເພາະເປໂຕ?
7 ເຖິງວ່າພວກອັກຄະສາວົກມັກຖຽງກັນວ່າໃຜຈະເປັນໃຫຍ່ທີ່ສຸດ ພະເຍຊູກໍຍັງອົດທົນກັບເຂົາເຈົ້າສະເໝີ. ພະເຍຊູໃຫ້ກຳລັງໃຈເຂົາເຈົ້າເພື່ອຈະເປັນຄົນຖ່ອມແລະຮັບໃຊ້ຄົນອື່ນ ແທນທີ່ຈະຢາກໃຫ້ຄົນອື່ນມາຮັບໃຊ້ຕົວເອງ. (ລືກາ 22:24-26) ຫຼາຍຄັ້ງເປໂຕກໍເຮັດຜິດພາດແລະເຮັດໃຫ້ພະເຍຊູຜິດຫວັງ. (ມັດທາຍ 16:21-23; 26:31-35, 75) ແຕ່ພະເຍຊູບໍ່ເຄີຍປະຕິເສດເປໂຕ. ກົງກັນຂ້າມ ເພິ່ນໃຫ້ກຳລັງໃຈເປໂຕແລະເຖິງຂັ້ນມອບໝາຍໃຫ້ລາວເສີມກຳລັງໃຈຄົນອື່ນ.—ໂຢຮັນ 21:16
ການໃຫ້ກຳລັງໃຈໃນສະໄໝບູຮານ
8. ເອເຊເກຍເຊໃຫ້ກຳລັງໃຈຫົວໜ້າທະຫານແລະປະຊາຊົນຢູດາແນວໃດ?
8 ກ່ອນທີ່ຈະມີຕົວຢ່າງຂອງພະເຍຊູໃຫ້ຕິດຕາມ ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະເຢໂຫວາຮູ້ວ່າເຂົາເຈົ້າຕ້ອງໃຫ້ກຳລັງໃຈຄົນອື່ນ. ຂໍໃຫ້ຄິດເຖິງເອເຊເກຍເຊ ຕອນທີ່ພວກອາຊີລີຈະມາໂຈມຕີເມືອງເຢຣຶຊາເລມ ລາວໄດ້ລວບລວມຫົວໜ້າທະຫານແລະປະຊາຊົນເພື່ອໜູນກຳລັງໃຈເຂົາເຈົ້າ ແລະເຂົາເຈົ້າ ‘ໄດ້ປົງໃຈ [“ມີກຳລັງໃຈ,” ລ.ມ.] ໃນຄວາມທັງຫຼາຍຂອງລາວ.’—ອ່ານ 2 ຂ່າວຄາວ 32:6-8
9. ເຮົາຮຽນອັນໃດໄດ້ຈາກໂຢບເລື່ອງການໃຫ້ກຳລັງໃຈ?
9 ເຮົາຍັງສາມາດຮຽນເລື່ອງການໃຫ້ກຳລັງໃຈຈາກໂຢບໄດ້. ເຖິງວ່າລາວຈະຕ້ອງການກຳລັງໃຈ ແຕ່ລາວກໍສອນຄົນອື່ນໃຫ້ຮູ້ວ່າຄວນໃຫ້ກຳລັງໃຈແນວໃດ. ໂຢບບອກກັບຊາຍທີ່ມາປອບໃຈລາວວ່າ ຖ້າລາວພະຍາຍາມທີ່ຈະປອບໃຈເຂົາເຈົ້າ ລາວຈະເວົ້າໃນສິ່ງທີ່ເສີມກຳລັງໃຈແລະເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຮູ້ສຶກດີຂຶ້ນ ບໍ່ແມ່ນເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຮູ້ສຶກເຈັບປວດໃຈ. (ໂຢບ 16:1-5) ແຕ່ໃນທີ່ສຸດ ໂຢບກໍໄດ້ຮັບກຳລັງໃຈຈາກເອລີຫຶແລະຈາກພະເຢໂຫວາ.—ໂຢບ 33:24, 25; 36:1, 11; 42:7, 10
10, 11. (ກ) ເປັນຫຍັງລູກສາວຂອງເຢບເທຈຶ່ງຕ້ອງການກຳລັງໃຈ? (ຂ) ຜູ້ໃດທີ່ຕ້ອງການກຳລັງໃຈໃນທຸກມື້ນີ້?
10 ລູກສາວຂອງເຢບເທກໍຕ້ອງການກຳລັງໃຈຄືກັນ. ພໍ່ຂອງລາວແມ່ນຜູ້ຕັດສິນເຢບເທ ເຢບເທຕ້ອງໄປຕໍ່ສູ້ກັບຊາດອາມໂມນ. ລາວສັນຍາກັບພະເຢໂຫວາວ່າຖ້າພະເຢໂຫວາຊ່ວຍລາວໃຫ້ຊະນະ ຜູ້ທຳອິດທີ່ລາວພົບເມື່ອກັບມາຮອດເຮືອນ ລາວຈະຖວາຍຜູ້ນັ້ນໃຫ້ຮັບໃຊ້ໃນທັບອາໄສຂອງພະເຢໂຫວາ. ໃນທີ່ສຸດຊາດອິດສະລາແອນໄດ້ໄຊຊະນະແລະຜູ້ທຳອິດທີ່ມາພົບເຢບເທກໍຄືລູກສາວຂອງລາວ ເຊິ່ງເປັນລູກຄົນດຽວທີ່ລາວມີ. ຫົວໃຈຂອງເຢບເທແຕກສະຫຼາຍ. ແຕ່ລາວກໍຍັງຮັກສາສັນຍາແລະສົ່ງລູກສາວໃຫ້ໄປຮັບໃຊ້ທີ່ທັບອາໄສຂອງພະເຢໂຫວາຕະຫຼອດຊີວິດທີ່ເຫຼືອຢູ່.—ຜູ້ຕັດສິນ 11:30-35
11 ເຖິງວ່າຈະເປັນເລື່ອງທີ່ຍາກສຳລັບເຢບເທ ແຕ່ສຳລັບລູກສາວຂອງລາວມັນຍາກຫຼາຍກວ່ານັ້ນອີກ. ແນວໃດກໍຕາມ ລາວກໍຍັງເຕັມໃຈເຮັດຕາມຄຳສັນຍາຂອງພໍ່. (ຜູ້ຕັດສິນ 11:36, 37) ນີ້ໝາຍຄວາມວ່າລາວຈະບໍ່ໄດ້ແຕ່ງດອງແລະມີລູກ. ຕະກູນຂອງລາວຕ້ອງຈົບພຽງເທົ່ານີ້. ລາວຕ້ອງການການປອບໃຈແລະກຳລັງໃຈຫຼາຍ. ຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າ: “ເຂົາໄດ້ຕັ້ງທຳນຽມໃນພວກຍິດສະລາເອນ ທຸກໆປີໃຫ້ພວກຜູ້ສາວຍິດສະລາເອນໄປສັນລະເສີນຄຶດຮອດລູກສາວທ່ານເຢບເທຊາວຄາລາອາດລະຫວ່າງ 4 ວັນຄູ່ປີໆ.” (ຜູ້ຕັດສິນ 11:39, 40) ລູກສາວຂອງເຢບເທເຮັດໃຫ້ເຮົາຄິດເຖິງຄລິດສະຕຽນໃນທຸກມື້ນີ້ທີ່ຮັກສາຄວາມເປັນໂສດເພື່ອຈະຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາໃຫ້ຫຼາຍຂຶ້ນ. ເຮົາຈະຊົມເຊີຍແລະໃຫ້ກຳລັງໃຈເຂົາເຈົ້າໄດ້ບໍ?—1 ໂກລິນໂທ 7:32-35
ອັກຄະສາວົກໃຫ້ກຳລັງໃຈພີ່ນ້ອງ
12, 13. ເປໂຕໃຫ້ກຳລັງໃຈພີ່ນ້ອງແນວໃດ?
12 ໃນຄືນກ່ອນພະເຍຊູຕາຍ ເພິ່ນບອກກັບອັກຄະສາວົກເປໂຕວ່າ: “ຊີໂມນ ຊີໂມນເອີຍ ຈົ່ງເບິ່ງ ຊາຕານໄດ້ຂໍຈະໄດ້ເອົາທ່ານທັງຫຼາຍເພື່ອຈະໄດ້ຝັດຮ່ອນເໝືອນດັ່ງຝັດຮ່ອນເຂົ້າເປືອກ. ແຕ່ວ່າຝ່າຍເຮົາ ເຮົາໄດ້ອ້ອນວອນສຳລັບທ່ານເພື່ອຄວາມເຊື່ອຂອງທ່ານຈະບໍ່ຂາດ ແລະຝ່າຍທ່ານ ເວລາທ່ານຈະໄດ້ຫຼົບຕັ້ງໃຈໃໝ່ມາແລ້ວ ທ່ານຈົ່ງຊູແຮງພີ່ນ້ອງຂອງທ່ານເຖີ້ນ.”—ລືກາ 22:31, 32
ຈົດໝາຍຂອງພວກອັກຄະສາວົກໃຫ້ກຳລັງໃຈຄລິດສະຕຽນໃນສະຕະວັດທຳອິດ ແລະຍັງໃຫ້ກຳລັງໃຈເຮົາໃນທຸກມື້ນີ້ນຳ (ເບິ່ງຂໍ້ 12-17)
13 ເປໂຕເປັນໜຶ່ງໃນຄົນໜຶ່ງທີ່ນຳໜ້າປະຊາຄົມຄລິດສະຕຽນໃນໄລຍະສະຕະວັດທຳອິດ. (ຄາລາຊີ 2:9) ລາວໃຫ້ກຳລັງໃຈພີ່ນ້ອງໂດຍການກະທຳທີ່ກ້າຫານໃນວັນເພນເຕກອດແລະຫຼັງຈາກມື້ນັ້ນນຳ. ຫຼັງຈາກທີ່ລາວໄດ້ຮັບໃຊ້ມາຫຼາຍປີ ລາວຂຽນເຖິງພີ່ນ້ອງວ່າ: “ຂ້ອຍຂຽນຈົດໝາຍສັ້ນໆສະບັບນີ້ເຖິງພວກເຈົ້າ ຂ້ອຍຂຽນມາເພື່ອໃຫ້ກຳລັງໃຈແລະເພື່ອເຮັດໃຫ້ພວກເຈົ້າໝັ້ນໃຈວ່າພະເຈົ້າໄດ້ສະແດງຄວາມກະລຸນາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ແທ້ໆ ຂໍໃຫ້ຍຶດໝັ້ນກັບຄວາມກະລຸນານີ້.” (1 ເປໂຕ 5:12, ລ.ມ.) ຈົດໝາຍຂອງເປໂຕໃຫ້ກຳລັງໃຈຄລິດສະຕຽນໃນສະໄໝນັ້ນ ແລະຍັງໃຫ້ກຳລັງໃຈພວກເຮົາໃນທຸກມື້ນີ້ຄືກັນຂະນະທີ່ພວກເຮົາຄອຍຖ້າໃຫ້ຄຳສັນຍາຂອງພະເຢໂຫວາສຳເລັດເປັນຈິງຢ່າງຄົບຖ້ວນ.—2 ເປໂຕ 3:13
14, 15. ຄຳພີໄບເບິນທີ່ອັກຄະສາວົກໂຢຮັນຂຽນໃຫ້ກຳລັງໃຈເຮົາແນວໃດ?
14 ອັກຄະສາວົກໂຢຮັນກໍເປັນອີກຄົນໜຶ່ງທີ່ນຳໜ້າປະຊາຄົມຄລິດສະຕຽນໃນສະຕະວັດທຳອິດ. ລາວໄດ້ຂຽນພະທຳກິດຕິຄຸນທີ່ໜ້າຕື່ນເຕັ້ນກ່ຽວກັບວຽກຮັບໃຊ້ຂອງພະເຍຊູ. ຄຳພີໄບເບິນໄດ້ໃຫ້ກຳລັງໃຈຄລິດສະຕຽນມາຫຼາຍຮ້ອຍປີແລ້ວແລະຍັງຄົງໃຫ້ກຳລັງໃຈເຮົາໃນທຸກມື້ນີ້ນຳອີກ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ສະເພາະໃນບັນທຶກຂອງໂຢຮັນເຮົາໄດ້ອ່ານຄຳເວົ້າຂອງພະເຍຊູທີ່ເວົ້າເຖິງຄວາມຮັກວ່າເປັນຄຸນລັກສະນະທີ່ລະບຸຕົວລູກສິດແທ້ຂອງເພິ່ນ.—ອ່ານໂຢຮັນ 13:34, 35
15 ຈົດໝາຍທັງສາມສະບັບທີ່ໂຢຮັນຂຽນມີຄຸນຄ່າແທ້ໆ! ເມື່ອເຮົາທໍ້ໃຈຍ້ອນເຮັດຜິດພາດ ເຮົາຈະຮູ້ສຶກໄດ້ກຳລັງໃຈເມື່ອອ່ານເລື່ອງຄ່າໄຖ່ທີ່ພະເຍຊູໄດ້ສະລະເພື່ອ “ຊຳຮະລ້າງພວກເຮົາຈາກບາບໝົດສິ້ນ.” (1 ໂຢຮັນ 1:7) ແລະເມື່ອເຮົາຍັງຮູ້ສຶກຜິດຢູ່ເຮົາຈະໄດ້ຮັບການປອບໃຈເມື່ອໄດ້ອ່ານວ່າ: “ພະເຈົ້າໃຫຍ່ກວ່າໃຈຂອງພວກເຮົາ.” (1 ໂຢຮັນ 3:20) ໂຢຮັນເປັນຜູ້ດຽວທີ່ຂຽນໃນຄຳພີໄບເບິນວ່າ: “ພະເຈົ້າເປັນຄວາມຮັກ.” (1 ໂຢຮັນ 4:8, 16) ຈົດໝາຍສະບັບທີສອງແລະສາມລາວຊົມເຊີຍຄລິດສະຕຽນທີ່ໄດ້ພະຍາຍາມ “ທຽວໄປໃນຄວາມຈິງ” ຢູ່ສະເໝີ.—2 ໂຢຮັນ 4; 3 ໂຢຮັນ 3, 4
16, 17. ອັກຄະສາວົກໂປໂລໃຫ້ກຳລັງໃຈຄລິດສະຕຽນສະຕະວັດທຳອິດແນວໃດ?
16 ອັກຄະສາວົກໂປໂລເປັນຕົວຢ່າງທີ່ດີຂອງຄົນທີ່ໃຫ້ກຳລັງໃຈພີ່ນ້ອງ. ບໍ່ດົນຫຼັງຈາກພະເຍຊູຕາຍອັກຄະສາວົກສ່ວນໃຫຍ່ຍັງຢູ່ໃນເມືອງເຢຣຶຊາເລມ ເຊິ່ງເປັນບ່ອນທີ່ຄະນະກຳມະການປົກຄອງຢູ່. (ກິດຈະການ 8:14; 15:2) ຄລິດສະຕຽນໃນເມືອງຢູດາກໍປະກາດເລື່ອງພະຄລິດກັບຄົນທີ່ເຊື່ອໃນພະເຈົ້າຢູ່ແລ້ວ. ແຕ່ພະວິນຍານບໍລິສຸດໄດ້ສົ່ງໂປໂລໄປປະກາດກັບຄົນເກັຣກ ໂລມ ແລະຄົນທີ່ນະມັດສະການພະອື່ນ.—ຄາລາຊີ 2:7-9; 1 ຕີໂມເຕ 2:7
17 ໂປໂລເດີນທາງໃນປະເທດທີ່ທຸກມື້ນີ້ເຮົາເອີ້ນວ່າ ຕວກກີ ເກັຣກ ແລະອີຕາລີ. ໃນທີ່ນັ້ນລາວປະກາດກັບຄົນທີ່ບໍ່ແມ່ນຊາວຢິວ ແລະລາວຍັງໄດ້ກໍ່ຕັ້ງປະຊາຄົມຄລິດສະຕຽນຂຶ້ນນຳອີກ. ການໃຊ້ຊີວິດຂອງຄລິດສະຕຽນໃໝ່ເຫຼົ່ານີ້ບໍ່ແມ່ນເລື່ອງງ່າຍ ເພາະເຂົາເຈົ້າຕ້ອງຖືກຄົນຮ່ວມຊາດຂົ່ມເຫງ ດັ່ງນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າຈຶ່ງຕ້ອງການກຳລັງໃຈ. (1 ເທຊະໂລນີກ 2:14) ປະມານປີ ຄ.ສ. 50 ໂປໂລຂຽນຈົດໝາຍທີ່ໃຫ້ກຳລັງໃຈປະຊາຄົມໃໝ່ໃນເມືອງເທຊະໂລນີກ. ລາວເວົ້າວ່າ: “ພວກເຮົາໂມທະນາພະຄຸນພະເຈົ້າເລື້ອຍເພາະເຫດທ່ານທັງປວງ ແລະປາກສຳລັບທ່ານທັງຫຼາຍໃນຄວາມອ້ອນວອນຂອງພວກເຮົາບໍ່ເຊົາບໍ່ຂາດສັກເທື່ອ ກໍຄຶດເຖິງກິດຈະການແຫ່ງຄວາມເຊື່ອຂອງພວກທ່ານ ແລະການແຫ່ງຄວາມຮັກ ແລະຄວາມພຽນ.” (1 ເທຊະໂລນີກ 1:2, 3) ລາວຍັງຂໍໃຫ້ເຂົາເຈົ້າໃຫ້ກຳລັງໃຈກັນແລະກັນນຳອີກ ໂດຍຂຽນວ່າ: “ຈົ່ງເລົ້າໂລມກັນແລະກັນ [“ໃຫ້ກຳລັງໃຈກັນ,” ລ.ມ.] ແລະຈົ່ງກະທຳໃຫ້ກັນແລະກັນຈຳເລີນຂຶ້ນ.”—1 ເທຊະໂລນີກ 5:11
ການໃຫ້ກຳລັງໃຈຈາກຄະນະກຳມະການປົກຄອງ
18. ຄະນະກຳມະການປົກຄອງໃນສະຕະວັດທຳອິດໃຫ້ກຳລັງໃຈຟີລິບແນວໃດ?
18 ໃນສະຕະວັດທຳອິດພະເຍຊູໃຊ້ຄະນະກຳມະການປົກຄອງເພື່ອໃຫ້ກຳລັງໃຈຄລິດສະຕຽນທຸກຄົນ ລວມເຖິງຄົນທີ່ນຳໜ້າໃນປະຊາຄົມ. ເມື່ອຟີລິບປະກາດເລື່ອງພະຄລິດກັບຄົນສະມາລີ ຄະນະກຳມະການປົກຄອງໄດ້ສະໜັບສະໜູນລາວ. ເຂົາເຈົ້າສົ່ງຕົວແທນສອງຄົນເຊິ່ງກໍຄືເປໂຕກັບໂຢຮັນໄປເພື່ອອະທິດຖານຂໍໃຫ້ພີ່ນ້ອງໃໝ່ເຫຼົ່ານີ້ໄດ້ຮັບພະລັງບໍລິສຸດ. (ກິດຈະການ 8:5, 14-17) ຟີລິບແລະພີ່ນ້ອງໃໝ່ເຫຼົ່ານັ້ນໄດ້ກຳລັງໃຈຫຼາຍຈາກການສະໜັບສະໜູນທີ່ໄດ້ຮັບຈາກຄະນະກຳມະການປົກຄອງ!
19. ຄລິດສະຕຽນໃນສະຕະວັດທຳອິດຮູ້ສຶກແນວໃດເມື່ອໄດ້ອ່ານຈົດໝາຍຈາກຄະນະກຳມະການປົກຄອງ?
19 ຕໍ່ມາ ຄະນະກຳມະການປົກຄອງຕ້ອງຕັດສິນໃຈໃນເລື່ອງທີ່ສຳຄັນ. ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງຕັດສິນໃຈວ່າຄລິດສະຕຽນທີ່ບໍ່ແມ່ນຄົນຢິວຕ້ອງຮັບສິນຕັດຕາມພະບັນຍັດຂອງໂມເຊບໍ? (ກິດຈະການ 15:1, 2) ຫຼັງຈາກຄະນະກຳມະການປົກຄອງອະທິດຖານຂໍພະລັງບໍລິສຸດແລະພິຈາລະນາຂໍ້ພະຄຳພີແລ້ວ ເຂົາເຈົ້າໄດ້ຕັດສິນໃຈວ່າສິ່ງນີ້ບໍ່ແມ່ນເລື່ອງສຳຄັນທີ່ຈະຕ້ອງເຮັດອີກຕໍ່ໄປ. ດັ່ງນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າຈຶ່ງຂຽນຈົດໝາຍອະທິບາຍໃນເລື່ອງນີ້ແລະມອບໃຫ້ພີ່ນ້ອງຊາຍນຳໄປໃຫ້ປະຊາຄົມຕ່າງໆ. ເມື່ອຄລິດສະຕຽນໄດ້ອ່ານຈົດໝາຍນີ້ແລ້ວ “ເຂົາມີຄວາມຍິນດີເພາະດ້ວຍຄຳເລົ້າໂລມນັ້ນ.”—ກິດຈະການ 15:27-32
20. (ກ) ຄະນະກຳມະການປົກຄອງໃຫ້ກຳລັງໃຈເຮົາທຸກຄົນແນວໃດ? (ຂ) ເຮົາຈະພິຈາລະນາຄຳຖາມຫຍັງໃນບົດຕໍ່ໄປ?
20 ໃນທຸກມື້ນີ້ ຄະນະກຳມະການປົກຄອງຂອງພະຍານພະເຢໂຫວາໃຫ້ກຳລັງໃຈສະມາຊິກຄອບຄົວເບເທນ ຜູ້ຮັບໃຊ້ເຕັມເວລາ ແລະເຮົາທຸກຄົນ. ຄືກັບພີ່ນ້ອງໃນສະຕະວັດທຳອິດ ເຮົາຮູ້ສຶກຍິນດີເມື່ອໄດ້ຮັບກຳລັງໃຈ! ເພື່ອໃຫ້ກຳລັງໃຈກັບຄົນທີ່ເຄີຍຖິ້ມຄວາມຈິງໄປໃຫ້ກັບຄືນມາ ໃນປີ 2015 ຄະນະກຳມະການປົກຄອງໄດ້ຈັດໃຫ້ມີຈຸນລະສານຂໍກັບມາຫາພະເຢໂຫວາ. ແຕ່ສະເພາະພີ່ນ້ອງທີ່ນຳໜ້າເທົ່ານັ້ນບໍທີ່ຄວນໃຫ້ກຳລັງໃຈຜູ້ອື່ນ ຫຼືວ່າແມ່ນເຮົາທຸກຄົນທີ່ຄວນເຮັດແບບນັ້ນ? ເຮົາຈະພິຈາລະນາຄຳຖາມນີ້ໃນບົດຄວາມຕໍ່ໄປ.
