ຄ່າໄຖ່ເປັນ “ຂອງຂວັນອັນດີເລີດ” ຈາກພະເຈົ້າ
“ຂອງຂວັນອັນດີເລີດທຸກປະການມາຈາກ . . . ພະເຈົ້າ.”—ຢາໂກໂບ 1:17, ທ.ປ.
ເພງ: 148, 109
1. ຄ່າໄຖ່ເຮັດໃຫ້ສິ່ງທີ່ດີອັນໃດເປັນໄປໄດ້ສຳລັບເຮົາ?
ຄ່າໄຖ່ຂອງພະເຍຊູເຮັດໃຫ້ສິ່ງທີ່ດີຫຼາຍຢ່າງເປັນໄປໄດ້ ເຊັ່ນ: ຄ່າໄຖ່ເປີດໂອກາດໃຫ້ລູກຫຼານທຸກຄົນຂອງອາດາມທີ່ຮັກຄວາມຊອບທຳໄດ້ເຂົ້າມາເປັນສ່ວນໜຶ່ງໃນຄອບຄົວຂອງພະເຈົ້າໃນອະນາຄົດ. ສິ່ງທີ່ດີອີກຢ່າງໜຶ່ງກໍຄື ເຮົາສາມາດມີຊີວິດຕະຫຼອດໄປຢ່າງມີຄວາມສຸກ. ຍິ່ງກວ່ານັ້ນ ຄ່າໄຖ່ຍັງກ່ຽວຂ້ອງກັບເລື່ອງຕ່າງໆທີ່ສຳຄັນຫຼາຍສຳລັບທຸກຄົນທີ່ຢູ່ໃນສະຫວັນແລະຢູ່ໃນໂລກນີ້.—ເຫບເລີ 1:8, 9
2. (ກ) ເລື່ອງໃດທີ່ສຳຄັນຫຼາຍທັງຢູ່ໃນສະຫວັນແລະໃນໂລກນີ້ເຊິ່ງພະເຍຊູລວມເຂົ້າໃນຄຳອະທິດຖານຂອງພະອົງ? (ເບິ່ງຮູບທຳອິດ) (ຂ) ເຮົາຈະເບິ່ງເລື່ອງຫຍັງໃນບົດຄວາມນີ້?
2 ສອງປີກ່ອນທີ່ພະເຍຊູຈະຕາຍ ພະອົງສອນພວກລູກສິດໃຫ້ອະທິດຖານວ່າ: “ພະບິດາຂອງຂ້າພະເຈົ້າທັງຫຼາຍຜູ້ຢູ່ໃນສະຫວັນ ຂໍໃຫ້ນາມຊື່ຂອງພະອົງເປັນທີ່ນັບຖືອັນບໍລິສຸດ. ຂໍໃຫ້ແຜ່ນດິນ [ລາຊະອານາຈັກ] ຂອງພະອົງມາຕັ້ງຢູ່. ນໍ້າໃຈຂອງພະອົງສຳເລັດແລ້ວໃນສະຫວັນຢ່າງໃດ ຂໍໃຫ້ສຳເລັດທີ່ແຜ່ນດິນໂລກຢ່າງນັ້ນ.” (ມັດທາຍ 6:9, 10) ໃຫ້ເຮົາເບິ່ງວ່າຄ່າໄຖ່ກ່ຽວຂ້ອງແນວໃດກັບການເຮັດໃຫ້ຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາເປັນທີ່ນັບຖືອັນບໍລິສຸດ ການປົກຄອງຂອງລາຊະອານາຈັກ ແລະການເຮັດໃຫ້ຈຸດປະສົງຂອງພະເຈົ້າສຳເລັດ.
“ຂໍໃຫ້ນາມຊື່ຂອງພະອົງເປັນທີ່ນັບຖືອັນບໍລິສຸດ”
3. ຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາສະແດງເຖິງຫຍັງ? ຊາຕານໂຈມຕີຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາແນວໃດ?
3 ທຳອິດ ພະເຍຊູອະທິດຖານຂໍໃຫ້ຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາເປັນທີ່ນັບຖືອັນບໍລິສຸດຫຼືໃຫ້ໄດ້ຮັບຄວາມບໍລິສຸດ. ຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາສະແດງເຖິງພະອົງເອງ ນັ້ນຄືບອກໃຫ້ຮູ້ວ່າເປັນບຸກຄົນແບບໃດ. ພະອົງເປັນຜູ້ທີ່ມີລິດເດດແລະຊອບທຳທີ່ສຸດໃນເອກະພົບ. ນອກຈາກນັ້ນ ພະເຍຊູຍັງເອີ້ນພະເຢໂຫວາວ່າ “ພະບິດາອົງບໍລິສຸດ.” (ໂຢຮັນ 17:11) ຍ້ອນວ່າພະເຢໂຫວາບໍລິສຸດ ດັ່ງນັ້ນທຸກສິ່ງທີ່ພະອົງເຮັດແລະກົດໝາຍຕ່າງໆທີ່ພະອົງຕັ້ງຂຶ້ນຈຶ່ງບໍລິສຸດ. ແຕ່ໃນສວນເອເດນ ຊາຕານຖາມແບບມີເລ່ຫຼ່ຽມກ່ຽວກັບສິດຂອງພະເຢໂຫວາໃນການຕັ້ງມາດຕະຖານສຳລັບມະນຸດ. ມັນເວົ້າຕົວະໃນເລື່ອງພະເຈົ້າ ແລະໂຈມຕີກ່ຽວກັບຊື່ຫຼືຊື່ສຽງຂອງພະອົງ.—ຕົ້ນເດີມ 3:1-5
4. ພະເຍຊູມີສ່ວນແນວໃດເພື່ອເຮັດໃຫ້ຊື່ຂອງພະເຈົ້າເປັນທີ່ນັບຖືອັນບໍລິສຸດ?
4 ກົງກັນຂ້າມ ພະເຍຊູຮັກຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາແລະໄດ້ເຮັດທຸກສິ່ງເພື່ອໃຫ້ຊື່ນີ້ເປັນທີ່ນັບຖືອັນບໍລິສຸດ. (ໂຢຮັນ 17:25, 26) ພະອົງເຮັດໂດຍວິທີໃດ? ໂດຍການປະພຶດແລະການສອນ ພະເຍຊູຊ່ວຍຄົນອື່ນໃຫ້ເຫັນວ່າມາດຕະຖານຂອງພະເຢໂຫວາຍຸຕິທຳແລະທຸກສິ່ງທີ່ພະອົງຂໍໃຫ້ເຮົາເຮັດກໍເພື່ອປະໂຫຍດຂອງເຮົາເອງ. (ອ່ານຄຳເພງ 40:8-10) ແມ່ນແຕ່ເມື່ອຊາຕານເຮັດໃຫ້ພະອົງທຸກທໍລະມານແລະຕາຍຢ່າງເຈັບປວດ ພະເຍຊູກໍຍັງພັກດີສະເໝີ. ພະອົງພິສູດໃຫ້ເຫັນວ່າເປັນໄປໄດ້ທີ່ມະນຸດສົມບູນແບບຈະເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາຢ່າງຄົບຖ້ວນ.
5. ເຮົາຈະມີສ່ວນແນວໃດເພື່ອເຮັດໃຫ້ຊື່ຂອງພະເຈົ້າເປັນທີ່ນັບຖືອັນບໍລິສຸດ?
5 ເຮົາຈະສະແດງໃຫ້ເຫັນແນວໃດວ່າເຮົາຮັກຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາ? ໂດຍການປະພຶດຂອງເຮົາ. ພະເຢໂຫວາຮຽກຮ້ອງໃຫ້ເຮົາເປັນຄົນບໍລິສຸດ. (ອ່ານ 1 ເປໂຕ 1:15, 16) ນີ້ໝາຍຄວາມວ່າເຮົາຕ້ອງນະມັດສະການພະເຢໂຫວາພຽງຜູ້ດຽວແລະເຊື່ອຟັງພະອົງດ້ວຍສຸດຫົວໃຈ. ແມ່ນແຕ່ເມື່ອຖືກຂົ່ມເຫງ ເຮົາກໍເຮັດສຸດຄວາມສາມາດເພື່ອຈະໃຊ້ຊີວິດຕາມແນວທາງທີ່ພະອົງສອນ. ໂດຍການໃຊ້ຊີວິດຕາມມາດຕະຖານຂອງພະເຢໂຫວາ ເຮົາເຮັດໃຫ້ຊື່ຂອງພະອົງໄດ້ຮັບຄຳສັນລະເສີນ. (ມັດທາຍ 5:14-16) ເຮົາຍັງພິສູດວ່າກົດໝາຍຂອງພະອົງແມ່ນດີເລີດແລະຊາຕານເປັນຜູ້ຕົວະ. ເນື່ອງຈາກເຮົາບໍ່ສົມບູນແບບ ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາຈະເຮັດຜິດພາດ. ແຕ່ເມື່ອເປັນແບບນັ້ນ ເຮົາຈະກັບໃຈແລະພະຍາຍາມສຸດຂີດເພື່ອເຊົາເຮັດສິ່ງທີ່ບໍ່ໄດ້ສັນລະເສີນຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາ.—ຄຳເພງ 79:9
6. ເຖິງວ່າເຮົາບໍ່ສົມບູນແບບ ແຕ່ເປັນຫຍັງພະເຢໂຫວາຈຶ່ງຖືວ່າເຮົາຊອບທຳ?
6 ບໍ່ວ່າເຮົາຈະເປັນຜູ້ຖືກເຈີມຫຼືເປັນ “ແກະອື່ນ” ພະເຢໂຫວາຈະໃຫ້ອະໄພໃນຄວາມຜິດຂອງເຮົາຖ້າເຮົາເຊື່ອໃນຄ່າໄຖ່. ສຳລັບຜູ້ທີ່ອຸທິດຕົວໃຫ້ພະເຢໂຫວາ ພະອົງຍອມຮັບເຂົາເຈົ້າວ່າເປັນຜູ້ນະມັດສະການຂອງພະອົງ. ພະອົງປະກາດວ່າຄລິດສະຕຽນຜູ້ຖືກເຈີມຊອບທຳໃນຖານະເປັນລູກ ແລະ “ແກະອື່ນ” ຊອບທຳໃນຖານະເປັນເພື່ອນຂອງພະອົງ. (ໂຢຮັນ 10:16; ໂລມ 5:1, 2; ຢາໂກໂບ 2:21-25) ແມ່ນແຕ່ໃນຕອນນີ້ ຄ່າໄຖ່ເຮັດໃຫ້ເປັນໄປໄດ້ທີ່ເຮົາຈະມີສາຍສຳພັນທີ່ດີກັບພະເຈົ້າແລະເຮັດໃຫ້ຊື່ຂອງພະອົງເປັນທີ່ນັບຖືອັນບໍລິສຸດ.
“ຂໍໃຫ້ແຜ່ນດິນຂອງພະອົງມາຕັ້ງຢູ່”
7. ຄ່າໄຖ່ເຮັດໃຫ້ເລື່ອງໃດເປັນໄປໄດ້?
7 ໃນຄຳອະທິດຖານແບບຢ່າງ ພະເຍຊູເວົ້າວ່າ: “ຂໍໃຫ້ແຜ່ນດິນ [ລາຊະອານາຈັກ] ຂອງພະອົງມາຕັ້ງຢູ່.” ຄ່າໄຖ່ກ່ຽວຂ້ອງແນວໃດກັບລາຊະອານາຈັກຂອງພະເຈົ້າ? ລາຊະອານາຈັກຫຼືລັດຖະບານຂອງພະເຈົ້າປະກອບດ້ວຍພະເຍຊູແລະ 144.000 ຄົນທີ່ຖືກເລືອກຈາກທ່າມກາງມະນຸດ. ຄ່າໄຖ່ເຮັດໃຫ້ເປັນໄປໄດ້ທີ່ຄົນເຫຼົ່ານີ້ຈະຖືກປຸກໃຫ້ມີຊີວິດຢູ່ໃນສະຫວັນ. (ຄຳປາກົດ 5:9, 10; 14:1) ເຂົາເຈົ້າຈະເປັນກະສັດ ເປັນປະໂລຫິດ ແລະປົກຄອງໂລກນີ້ຮ່ວມກັບພະເຍຊູເປັນເວລາໜຶ່ງພັນປີ. ໃນລະຫວ່າງນັ້ນ ພະເຢໂຫວາຈະໃຊ້ລາຊະອານາຈັກເພື່ອເຮັດໃຫ້ໂລກນີ້ເປັນອຸທິຍານແລະຊ່ວຍມະນຸດທຸກຄົນໃຫ້ສົມບູນແບບ. ໃນທີ່ສຸດ ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະເຢໂຫວາທັງຢູ່ໃນສະຫວັນແລະໃນໂລກນີ້ຈະກາຍເປັນຄອບຄົວດຽວ. (ຄຳປາກົດ 5:13; 20:6) ພະເຍຊູຈະທຳລາຍຊາຕານແລະກຳຈັດບັນຫາທຸກຢ່າງທີ່ມັນກໍ່ຂຶ້ນ.—ຕົ້ນເດີມ 3:15
8. (ກ) ພະເຍຊູຊ່ວຍພວກລູກສິດແນວໃດໃຫ້ເຂົ້າໃຈວ່າລາຊະອານາຈັກເປັນສິ່ງສຳຄັນ? (ຂ) ໃນປັດຈຸບັນນີ້ເຮົາຈະສະໜັບສະໜູນລາຊະອານາຈັກແນວໃດ?
8 ພະເຍຊູຊ່ວຍພວກລູກສິດໃຫ້ເຂົ້າໃຈວ່າລາຊະອານາຈັກເປັນສິ່ງສຳຄັນ. ພະອົງຊ່ວຍແນວໃດ? ທັນທີຫຼັງຈາກຮັບບັບເຕມາ ພະເຍຊູເລີ່ມຕົ້ນປະກາດເລື່ອງ “ແຜ່ນດິນຂອງພະເຈົ້າ” ເຊິ່ງກໍຄືຂ່າວດີເລື່ອງລາຊະອານາຈັກຂອງພະເຈົ້າໃນທຸກໆບ່ອນທີ່ພະອົງໄປ. (ລືກາ 4:43) ພະອົງຍັງບອກພວກລູກສິດໃຫ້ເປັນພະຍານກ່ຽວກັບພະອົງ “ໄປເຖິງທີ່ສຸດແຜ່ນດິນໂລກ.” (ກິດຈະການ 1:6-8) ໃນປັດຈຸບັນ ໂດຍທາງການປະກາດເລື່ອງລາຊະອານາຈັກ ຜູ້ຄົນມີໂອກາດຮຽນຮູ້ກ່ຽວກັບຄ່າໄຖ່ແລະກາຍເປັນປະຊາຊົນຂອງລາຊະອານາຈັກນີ້. ເຮົາສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າເປັນປະຊາຊົນທີ່ພັກດີຂອງລາຊະອານາຈັກໂດຍການຊ່ວຍຜູ້ຖືກເຈີມປະກາດຂ່າວດີໄປທົ່ວໂລກ.—ມັດທາຍ 24:14; 25:40
ຂໍໃຫ້ “ນໍ້າໃຈຂອງພະອົງສຳເລັດ”
9. ເຮົາໝັ້ນໃຈໄດ້ແນວໃດວ່າພະເຢໂຫວາຈະເຮັດໃຫ້ຈຸດປະສົງຂອງພະອົງສຳລັບມະນຸດສຳເລັດ?
9 ພະເຍຊູໝາຍຄວາມວ່າແນວໃດເມື່ອເວົ້າຕໍ່ໄປວ່າ: ຂໍໃຫ້ “ນໍ້າໃຈຂອງພະອົງສຳເລັດ”? ຖ້າພະເຢໂຫວາບອກວ່າບາງສິ່ງຈະເກີດຂຶ້ນ ມັນກໍເກີດຂຶ້ນແທ້ໆ. (ເອຊາອີ 55:11) ການກະບົດຂອງຊາຕານບໍ່ສາມາດຢຸດພະເຢໂຫວາໄດ້. ພະອົງມີຈຸດປະສົງແນວໃດຕໍ່ໂລກນີ້? ພະອົງຢາກໃຫ້ໂລກນີ້ເຕັມໄປດ້ວຍລູກຫຼານທີ່ສົມບູນແບບຂອງອາດາມແລະເອວາ. (ຕົ້ນເດີມ 1:28) ຖ້າທັງສອງຕາຍໂດຍບໍ່ມີລູກ ຈຸດປະສົງຂອງພະເຢໂຫວາກໍຈະບໍ່ມີຄວາມໝາຍຫຍັງເລີຍ. ດັ່ງນັ້ນ ພະອົງຈຶ່ງປ່ອຍໃຫ້ເຂົາເຈົ້າມີລູກ. ຄ່າໄຖ່ຈຶ່ງເປີດໂອກາດໃຫ້ທຸກຄົນທີ່ສະແດງຄວາມເຊື່ອກາຍເປັນຄົນສົມບູນແບບແລະມີຊີວິດຕະຫຼອດໄປ. ພະເຢໂຫວາຮັກມະນຸດແລະຢາກໃຫ້ເຮົາມີຊີວິດທີ່ດີຕາມທີ່ພະອົງຕັ້ງໃຈໄວ້.
10. ຄ່າໄຖ່ມີປະໂຫຍດແນວໃດສຳລັບຄົນທີ່ຕາຍໄປແລ້ວ?
10 ສຳລັບຫຼາຍພັນລ້ານຄົນທີ່ຕາຍໂດຍບໍ່ມີໂອກາດໄດ້ຮູ້ຈັກພະເຢໂຫວາເດ? ພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ຜູ້ຄົນມີຊີວິດ ດັ່ງນັ້ນ ພະອົງຈະເຮັດໃຫ້ຄົນທີ່ຕາຍໄປແລ້ວກັບມາມີຊີວິດອີກ ແລະຄ່າໄຖ່ກໍເຮັດໃຫ້ເລື່ອງນີ້ເປັນໄປໄດ້. ຈາກນັ້ນເຂົາເຈົ້າຈະສາມາດຮຽນຮູ້ເລື່ອງຂອງພະເຢໂຫວາແລະມີຊີວິດຕະຫຼອດໄປ. (ກິດຈະການ 24:15) ພະເຢໂຫວາເປັນບໍ່ເກີດຂອງຊີວິດ ແລະເມື່ອພະອົງມອບຊີວິດຄືນໃຫ້ຄົນທີ່ຕາຍໄປແລ້ວ ພະອົງກໍກາຍເປັນພໍ່ຂອງເຂົາເຈົ້າ. (ຄຳເພງ 36:9) ໃນຄຳອະທິດຖານແບບຢ່າງ ພະເຍຊູເວົ້າວ່າພະເຢໂຫວາເປັນ ‘ບິດາຂອງເຮົາທີ່ຢູ່ໃນສະຫວັນ.’ (ມັດທາຍ 6:9) ພະເຢໂຫວາໃຫ້ພະເຍຊູມີບົດບາດສຳຄັນໃນການປຸກຄົນຕາຍໃຫ້ຟື້ນຄືນມາ ດັ່ງນັ້ນ ພະເຍຊູຈຶ່ງເວົ້າວ່າ: “ເຮົາຄືຄົນທີ່ປຸກຄົນຕາຍໃຫ້ຟື້ນແລະໃຫ້ເຂົາມີຊີວິດ, ລ.ມ.”—ໂຢຮັນ 6:40, 44; 11:25
11. ພະເຈົ້າມີຈຸດປະສົງແນວໃດສຳລັບ “ຝູງຄົນເປັນອັນມາກ”?
11 ພະເຍຊູຍັງເວົ້າວ່າ: “ທຸກຄົນທີ່ຈະກະທຳຕາມນໍ້າໃຈແຫ່ງພະເຈົ້າ ຜູ້ນັ້ນເປັນນ້ອງຊາຍແລະນ້ອງສາວແລະແມ່ຂອງເຮົາ.” (ມາລະໂກ 3:35) ເປັນຈຸດປະສົງຂອງພະເຢໂຫວາທີ່ຄົນຈາກທຸກຊາດ ທຸກຕະກູນ ແລະທຸກພາສາຈະເຂົ້າມາເປັນຜູ້ນະມັດສະການຂອງພະອົງ. ເຂົາເຈົ້າຖືກເອີ້ນວ່າ ‘ຝູງຄົນເປັນອັນມາກທີ່ບໍ່ມີຜູ້ໃດຈະນັບໄດ້.’ ຄົນເຫຼົ່ານີ້ເຊື່ອໃນຄ່າໄຖ່ແລະຕ້ອງການເຊື່ອຟັງພະເຈົ້າ. ເຂົາເຈົ້າສັນລະເສີນພະອົງແລະເວົ້າວ່າ: ‘ຄວາມພົ້ນມາຈາກພະເຈົ້າຂອງພວກເຮົາຜູ້ນັ່ງທີ່ພະທີ່ນັ່ງແລະມາຈາກລູກແກະ.’—ຄຳປາກົດ 7:9, 10
12. ໃນຄຳອະທິດຖານຂອງພະເຍຊູ ເຮົາຮຽນຮູ້ຫຍັງແດ່ກ່ຽວກັບຈຸດປະສົງຂອງພະເຢໂຫວາສຳລັບມະນຸດ?
12 ໃນຄຳອະທິດຖານຂອງພະເຍຊູ ເຮົາໄດ້ຮຽນຮູ້ຫຼາຍຢ່າງກ່ຽວກັບພະເຢໂຫວາແລະຈຸດປະສົງຂອງພະອົງສຳລັບມະນຸດ. ທຳອິດ ເຮົາຮຽນຮູ້ວ່າເຮົາຕ້ອງເຮັດສຸດຄວາມສາມາດເພື່ອສັນລະເສີນແລະເຮັດໃຫ້ຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາເປັນທີ່ນັບຖືອັນບໍລິສຸດ. (ເອຊາອີ 8:13) ຄ່າໄຖ່ຂອງພະເຍຊູເຮັດໃຫ້ເປັນໄປໄດ້ທີ່ເຮົາຈະໄດ້ຮັບຄວາມລອດ ແລະຍັງເຮັດໃຫ້ຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາໄດ້ຮັບຄຳສັນລະເສີນນຳອີກ. ທີ່ຈິງ ຊື່ຂອງພະເຍຊູມີຄວາມໝາຍວ່າ: “ພະເຢໂຫວາເປັນຄວາມລອດ.” ທີສອງ ເຮົາຮຽນຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາຈະໃຊ້ລາຊະອານາຈັກຂອງພະອົງເພື່ອເຮັດໃຫ້ມະນຸດທີ່ເຊື່ອຟັງໄດ້ຮັບປະໂຫຍດທຸກຢ່າງຈາກຄ່າໄຖ່. ທີສາມ ເຮົາໝັ້ນໃຈໄດ້ວ່າບໍ່ມີສິ່ງໃດສາມາດຢັບຢັ້ງຈຸດປະສົງຂອງພະເຢໂຫວາບໍ່ໃຫ້ສຳເລັດ.—ຄຳເພງ 135:6; ເອຊາອີ 46:9, 10
ສະແດງໃຫ້ພະເຢໂຫວາເຫັນວ່າເຈົ້າຮູ້ຄຸນຄ່າໃນຄ່າໄຖ່
13. ເປັນຫຍັງເຮົາຈຶ່ງຮັບບັບເຕມາ?
13 ການອຸທິດຊີວິດໃຫ້ພະເຢໂຫວາແລະການຮັບບັບເຕມາເປັນວິທີໜຶ່ງທີ່ສຳຄັນເຊິ່ງສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າເຮົາຮູ້ຄຸນຄ່າຕໍ່ຄ່າໄຖ່ ແລະທັງບອກໃຫ້ຮູ້ວ່າເຮົາມີຄວາມເຊື່ອໃນຄ່າໄຖ່ແລະ ‘ເຮົາເປັນຄົນຂອງພະເຈົ້າ.’ (ໂລມ 14:8) ຕອນຮັບບັບເຕມາ ເຮົາຂໍກັບພະເຢໂຫວາວ່າໃຫ້ເຮົາມີ ‘ໃຈຮູ້ຜິດແລະຊອບທີ່ດີ.’ (1 ເປໂຕ 3:21) ພະອົງຕອບຄຳອະທິດຖານນັ້ນໂດຍໃຊ້ປະໂຫຍດຂອງຄ່າໄຖ່ກັບເຮົາ. ເຮົາໝັ້ນໃຈໄດ້ເລີຍວ່າພະອົງຈະໃຫ້ເຮົາທຸກສິ່ງຕາມທີ່ສັນຍາໄວ້.—ໂລມ 8:32
ເຮົາຈະສະແດງໃຫ້ເຫັນໂດຍວິທີໃດວ່າເຮົາຮູ້ຄຸນຄ່າຕໍ່ຄ່າໄຖ່? (ເບິ່ງຂໍ້ 13, 14)
14. ເປັນຫຍັງພະເຢໂຫວາຈຶ່ງສັ່ງໃຫ້ເຮົາຮັກຄົນອື່ນ?
14 ພະເຢໂຫວາເຮັດທຸກສິ່ງຍ້ອນວ່າມີຄວາມຮັກ. ພະອົງມີຈຸດປະສົງຢາກໃຫ້ຜູ້ນະມັດສະການທຸກຄົນຮຽນແບບພະອົງແລະຮັກກັນແລະກັນ. (1 ໂຢຮັນ 4:8-11) ເມື່ອເຮົາຮັກຄົນອື່ນ ເຮົາກໍເຮັດໃຫ້ເຫັນແຈ້ງວ່າເຮົາຢາກເປັນ “ລູກແຫ່ງພະບິດາ [ຂອງເຮົາ] ຜູ້ຢູ່ໃນສະຫວັນ.” (ມັດທາຍ 5:43-48) ໃນຄຳສັ່ງສອງຂໍ້ເຊິ່ງສຳຄັນທີ່ສຸດ ຂໍ້ທຳອິດແມ່ນໃຫ້ຮັກພະເຢໂຫວາ ແລະຂໍ້ທີສອງແມ່ນໃຫ້ຮັກຄົນອື່ນ. (ມັດທາຍ 22:37-40) ວິທີໜຶ່ງທີ່ສະແດງວ່າເຮົາຮັກຄົນອື່ນແມ່ນການສອນເຂົາເຈົ້າກ່ຽວກັບຂ່າວດີເລື່ອງລາຊະອານາຈັກ. ຖ້າເຮົາເຊື່ອຟັງຄຳສັ່ງຂອງພະເຢໂຫວາທີ່ໃຫ້ຮັກຄົນອື່ນ ໂດຍສະເພາະແມ່ນພີ່ນ້ອງຮ່ວມຄວາມເຊື່ອ ຄວາມຮັກທີ່ເຮົາມີຕໍ່ພະອົງກໍຈະ “ສົມບູນຄົບຖ້ວນ, ລ.ມ.”—1 ໂຢຮັນ 4:12, 20
ຄ່າໄຖ່ເຮັດໃຫ້ເຮົາໄດ້ຮັບສິ່ງທີ່ດີຈາກພະເຢໂຫວາ
15. (ກ) ໃນຕອນນີ້ເຮົາໄດ້ຮັບຫຍັງເຊິ່ງເປັນສິ່ງທີ່ດີຈາກພະເຢໂຫວາ? (ຂ) ໃນອະນາຄົດເຮົາຈະໄດ້ຮັບສິ່ງທີ່ດີອັນໃດແດ່?
15 ພະເຢໂຫວາສັນຍາວ່າ ຍ້ອນເຮົາເຊື່ອໃນຄ່າໄຖ່ ດັ່ງນັ້ນ ບາບຂອງເຮົາຈະຖືກ “ລຶບລ້າງ.” ພະອົງສາມາດໃຫ້ອະໄພບາບຂອງເຮົາໄດ້ແທ້ໆ. (ອ່ານກິດຈະການ 3:19-21) ດັ່ງທີ່ໄດ້ເວົ້າໃນກ່ອນໜ້ານີ້ ຄ່າໄຖ່ເຮັດໃຫ້ເປັນໄປໄດ້ທີ່ພະເຢໂຫວາຈະຮັບເອົາມະນຸດບາງຄົນໃຫ້ເປັນລູກຂອງພະອົງຢູ່ໃນສະຫວັນ ແລະຄົນເຫຼົ່ານີ້ກໍຄືຜູ້ຖືກເຈີມ. (ໂລມ 8:15-17) ພະອົງເຊີນຄົນທີ່ເປັນ “ແກະອື່ນ” ໃຫ້ເຂົ້າມາເປັນສ່ວນໜຶ່ງໃນຄອບຄົວຂອງພະອົງທີ່ຢູ່ໂລກນີ້. ເມື່ອເຂົາເຈົ້າເປັນຄົນສົມບູນແບບແລ້ວກໍຈະມີການທົດລອງຄັ້ງສຸດທ້າຍ. ຖ້າຄົນເຫຼົ່ານີ້ພັກດີຕໍ່ພະເຢໂຫວາ ພະອົງກໍຈະຮັບເອົາເຂົາເຈົ້າເປັນລູກເຊັ່ນກັນ. (ໂລມ 8:20, 21; ຄຳປາກົດ 20:7-9) ພະເຢໂຫວາຈະຮັກລູກທຸກຄົນຂອງພະອົງສະເໝີ ແລະຄ່າໄຖ່ຈະໃຫ້ຜົນປະໂຫຍດຕະຫຼອດໄປ. (ເຫບເລີ 9:12) ພະເຢໂຫວາໄດ້ໃຫ້ຂອງຂວັນທີ່ມີຄ່ານີ້ແກ່ເຮົາ ແລະບໍ່ມີໃຜຈະຍາດເອົາໄປຈາກເຮົາໄດ້.
16. ຄ່າໄຖ່ເຮັດໃຫ້ເຮົາເປັນອິດສະຫຼະໄດ້ແນວໃດ?
16 ຖ້າເຮົາກັບໃຈຈາກຄວາມຜິດທີ່ເຮົາໄດ້ເຮັດ ພະຍາມານກໍບໍ່ສາມາດຂັດຂວາງເຮົາຈາກການເຂົ້າມາເປັນສ່ວນໜຶ່ງໃນຄອບຄົວຂອງພະເຢໂຫວາ. ພະເຍຊູຕາຍ “ເທື່ອດຽວ” ແລະຄ່າໄຖ່ກໍຖືກຈ່າຍຢ່າງຖາວອນ. (ເຫບເລີ 9:24-26, ທ.ປ.) ອາດາມນຳຄວາມຕາຍມາໃຫ້ເຮົາ ແຕ່ການເສຍສະລະຊີວິດຂອງພະເຍຊູເຮັດໃຫ້ເຮົາໄດ້ຮັບຊີວິດຕະຫຼອດໄປ. ຄ່າໄຖ່ເຮັດໃຫ້ເຮົາເປັນອິດສະຫຼະຈາກໂລກທີ່ຊາຕານປົກຄອງແລະຈາກການຢ້ານຄວາມຕາຍ.—ເຫບເລີ 2:14, 15
17. ຄວາມຮັກຂອງພະເຢໂຫວາມີຄວາມໝາຍແນວໃດຕໍ່ເຈົ້າ?
17 ຄຳສັນຍາຂອງພະເຢໂຫວາຈະສຳເລັດສະເໝີ. ກົດຕ່າງໆທີ່ພະອົງຕັ້ງໄວ້ໃນທຳມະຊາດບໍ່ເຄີຍປ່ຽນແປງ ດັ່ງນັ້ນ ພະອົງກໍຈະບໍ່ປ່ຽນແປງເຊັ່ນກັນ. ພະອົງຈະບໍ່ມີວັນເຮັດໃຫ້ເຮົາຜິດຫວັງ. (ມາລາກີ 3:6) ນອກຈາກຈະໃຫ້ຊີວິດ ພະເຢໂຫວາຍັງໃຫ້ຄວາມຮັກແກ່ເຮົາ ແລະຍ້ອນແນວນັ້ນເຮົາຈຶ່ງ ‘ຮູ້ຈັກແລະເຊື່ອວ່າພະເຈົ້າໄດ້ຮັກເຮົາ. ພະເຈົ້າເປັນຄວາມຮັກ.’ (1 ໂຢຮັນ 4:16) ຄຳສັນຍາຂອງພະອົງເປັນຈິງສະເໝີ. ອີກບໍ່ດົນໂລກນີ້ຈະກາຍເປັນອຸທິຍານທີ່ສວຍງາມ ແລະທຸກຄົນທີ່ມີຊີວິດຢູ່ຫັ້ນຈະຮຽນແບບພະເຢໂຫວາແລະຮັກຄົນອື່ນ. ຈາກນັ້ນຜູ້ຮັບໃຊ້ທຸກຄົນຂອງພະເຢໂຫວາທັງຢູ່ໃນສະຫວັນແລະຢູ່ໃນໂລກນີ້ຈະເວົ້າວ່າ: “ຄວາມສັນລະເສີນ ແລະລັດສະໝີ ແລະຄວາມປັນຍາ ແລະຄວາມໂມທະນາພະຄຸນ [“ການຂອບຄຸນ,” ລ.ມ.] ແລະຍົດສັກ ແລະອຳນາດ ແລະລິດເດດ ຈົ່ງມີແກ່ພະເຈົ້າຂອງເຮົາທັງຫຼາຍສືບໆໄປເປັນນິດ. ອາແມນ.”—ຄຳປາກົດ 7:12
