ໃຜກຳລັງນຳໜ້າປະຊາຊົນຂອງພະເຈົ້າໃນທຸກມື້ນີ້?
“ຈົ່ງຈື່ຄົນທັງຫຼາຍທີ່ໄດ້ບັງຄັບ [“ນຳໜ້າ,” ລ.ມ.] ພວກທ່ານ.”—ເຫບເລີ 13:7
ເພງ: 125, 43
1, 2. ຫຼັງຈາກພະເຍຊູໄປສະຫວັນ ພວກອັກຄະສາວົກອາດສົງໄສເລື່ອງໃດ?
ພວກອັກຄະສາວົກຢືນຢູ່ພູເຂົາກົກໝາກກອກແລະເບິ່ງພະເຍຊູຜູ້ເປັນນາຍແລະເປັນໝູ່ຂອງເຂົາເຈົ້າລອຍຂຶ້ນໄປເທິງຟ້າແລ້ວກໍມີເມກບັງພະອົງໄວ້. (ກິດຈະການ 1:9, 10) ເປັນເວລາປະມານສອງປີທີ່ພະເຍຊູໄດ້ສອນ ໃຫ້ກຳລັງໃຈ ແລະນຳໜ້າເຂົາເຈົ້າ. ແຕ່ຕອນນີ້ພະອົງຈາກໄປແລ້ວ. ເຂົາເຈົ້າຈະເຮັດແນວໃດ?
2 ກ່ອນຈະໄປສະຫວັນ ພະເຍຊູບອກພວກລູກສິດວ່າ: “ພວກທ່ານ . . . ຈະເປັນພິຍານຝ່າຍເຮົາໃນເມືອງເຢຣຶຊາເລມ ແລະທົ່ວໄປໃນແຂວງຢູເດ ແລະໃນແຂວງສະມາລີ ແລະໄປເຖິງທີ່ສຸດແຜ່ນດິນໂລກ.” (ກິດຈະການ 1:8) ເຂົາເຈົ້າຈະເຮັດວຽກມອບໝາຍນີ້ໃຫ້ສຳເລັດໄດ້ແນວໃດ? ພະເຍຊູໄດ້ສັນຍາວ່າພະລັງບໍລິສຸດຂອງພະເຈົ້າຈະຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າ. (ກິດຈະການ 1:5) ແຕ່ໃຜຈະຊີ້ນຳເຂົາເຈົ້າແລະຈັດລະບຽບວຽກປະກາດຢູ່ທົ່ວໂລກ? ພວກອັກຄະສາວົກຮູ້ວ່າໃນອະດີດພະເຢໂຫວາໄດ້ໃຊ້ຜູ້ຊາຍຈຳນວນໜຶ່ງໃຫ້ນຳໜ້າຊາວອິດສະລາແອນ. ດັ່ງນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າອາດສົງໄສວ່າຕອນນີ້ພະເຢໂຫວາຈະເລືອກຜູ້ນຳໜ້າຄົນໃໝ່ຫຼືບໍ່?
3. (ກ) ຫຼັງຈາກພະເຍຊູໄປສະຫວັນ ພວກອັກຄະສາວົກທີ່ສັດຊື່ໄດ້ຕັດສິນໃຈໃນເລື່ອງໃດທີ່ສຳຄັນ? (ຂ) ໃນບົດຄວາມນີ້ຈະມີການຕອບຄຳຖາມຫຍັງແດ່?
3 ບໍ່ດົນຫຼັງຈາກພະເຍຊູໄປສະຫວັນ ພວກອັກຄະສາວົກໄດ້ຄົ້ນເບິ່ງໃນພະຄຳພີ ອະທິດຖານຂໍໃຫ້ພະເຈົ້າຊ່ວຍ ແລະໄດ້ເລືອກມັດເທຍໃຫ້ມາແທນຢູດາອີດສະກາລີໂອດທີ່ເປັນອັກຄະສາວົກຄົນທີ 12. (ກິດຈະການ 1:15-26) ເປັນຫຍັງການເລືອກນີ້ຈຶ່ງສຳຄັນຫຼາຍສຳລັບເຂົາເຈົ້າແລະພະເຢໂຫວາ? ເພາະພວກອັກຄະສາວົກສຳນຶກວ່າຈຳເປັນຕ້ອງມີອັກຄະສາວົກ 12 ຄົນ. * (ເບິ່ງໄຂເງື່ອນ) ພະເຍຊູໄດ້ເລືອກພວກອັກຄະສາວົກແລະຝຶກສອນເຂົາເຈົ້າສຳລັບໜ້າທີ່ສຳຄັນຫຼາຍໃນທ່າມກາງປະຊາຊົນຂອງພະເຈົ້າ. ນັ້ນແມ່ນໜ້າທີ່ຫຍັງ ແລະພະເຢໂຫວາກັບພະເຍຊູກຽມເຂົາເຈົ້າແນວໃດສຳລັບໜ້າທີ່ນັ້ນ? ໃນປັດຈຸບັນນີ້ມີການຈັດຕຽມອັນໃດທີ່ຄ້າຍຄືກັນ? ແລະເຮົາຈະ “ຈື່ຄົນທັງຫຼາຍທີ່ໄດ້ບັງຄັບ [“ນຳໜ້າ,” ລ.ມ.]” ໃນທ່າມກາງພວກເຮົາໄດ້ແນວໃດ ໂດຍສະເພາະແມ່ນ “ຂ້າໃຊ້ຜູ້ສັດຊື່ແລະສະຫຼາດ [“ສຸຂຸມ,” ລ.ມ.]”?—ເຫບເລີ 13:7; ມັດທາຍ 24:45
ພະເຍຊູນຳໜ້າຄະນະກຳມະການປົກຄອງ
4. ພວກອັກຄະສາວົກແລະຜູ້ເຖົ້າແກ່ຄົນອື່ນໆໃນເມືອງເຢຣຶຊາເລມມີໜ້າທີ່ຫຍັງ?
4 ໃນວັນເພນເຕກອດປີ ຄ.ສ. 33 ພວກອັກຄະສາວົກເລີ່ມນຳໜ້າປະຊາຄົມຄລິດສະຕຽນ. ຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າ: “ເປໂຕໄດ້ຢືນຂຶ້ນກັບທັງພວກ 11 ຄົນນັ້ນ” ແລະສອນເລື່ອງຄວາມຈິງທີ່ຊ່ວຍຊີວິດໃຫ້ລອດແກ່ຄົນກຸ່ມໃຫຍ່. (ກິດຈະການ 2:14, 15) ຫຼາຍຄົນໃນກຸ່ມນັ້ນໄດ້ເຂົ້າມາເປັນຄລິດສະຕຽນ ແລະຕໍ່ມາຄົນເຫຼົ່ານັ້ນໄດ້ “ຕັ້ງໃຈຮຽນສິ່ງທີ່ພວກອັກຄະສາວົກສອນ.” (ກິດຈະການ 2:42, ລ.ມ.) ພວກອັກຄະສາວົກຮັບຜິດຊອບໃນການເບິ່ງແຍງເງິນຂອງປະຊາຄົມ. (ກິດຈະການ 4:34, 35) ເຂົາເຈົ້າຍັງສອນປະຊາຊົນຂອງພະເຈົ້າແລະອະທິດຖານເພື່ອຄົນເຫຼົ່ານັ້ນ ເຂົາເຈົ້າບອກວ່າ: “ພວກເຮົາຈະທຸ່ມເທໃນການອະທິດຖານແລະສອນຄຳສອນຂອງພະເຈົ້າ.” (ກິດຈະການ 6:4, ລ.ມ.) ນອກຈາກນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າໄດ້ສົ່ງຄລິດສະຕຽນທີ່ມີປະສົບການໃຫ້ໄປປະກາດໃນເຂດໃໝ່. (ກິດຈະການ 8:14, 15) ຕໍ່ມາ ຜູ້ເຖົ້າແກ່ຄົນອື່ນໆທີ່ຖືກເຈີມໄດ້ເຂົ້າມາສົມທົບກັບພວກອັກຄະສາວົກເພື່ອນຳໜ້າໃນປະຊາຄົມ. ເນື່ອງຈາກເປັນຄະນະກຳມະການປົກຄອງ ເຂົາເຈົ້າຈຶ່ງໃຫ້ການຊີ້ນຳແກ່ທຸກໆປະຊາຄົມ.—ກິດຈະການ 15:2
ຄລິດສະຕຽນໃນສະຕະວັດທຳອິດຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາກຳລັງຊີ້ນຳຄະນະກຳມະການປົກຄອງໂດຍທາງພະເຍຊູ
5, 6. (ກ) ຄະນະກຳມະການປົກຄອງໄດ້ຮັບຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອຈາກພະລັງບໍລິສຸດແນວໃດ? (ເບິ່ງຮູບທຳອິດ) (ຂ) ຄະນະກຳມະການປົກຄອງໄດ້ຮັບການຊ່ວຍເຫຼືອຈາກທູດສະຫວັນແນວໃດ? (ຄ) ຄະນະກຳມະການປົກຄອງໄດ້ຮັບການຊີ້ນຳຈາກພະຄຳຂອງພະເຈົ້າແນວໃດ?
5 ຄລິດສະຕຽນໃນສະຕະວັດທຳອິດຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາກຳລັງຊີ້ນຳຄະນະກຳມະການປົກຄອງໂດຍທາງພະເຍຊູ. ເຂົາເຈົ້າໝັ້ນໃຈໄດ້ແນວໃດ? ສິ່ງທຳອິດ ຄະນະກຳມະການປົກຄອງໄດ້ຮັບພະລັງບໍລິສຸດ. (ໂຢຮັນ 16:13) ທີ່ຈິງ ຄລິດສະຕຽນຜູ້ຖືກເຈີມທຸກຄົນໄດ້ຮັບພະລັງບໍລິສຸດ ແຕ່ພວກອັກຄະສາວົກແລະຜູ້ເຖົ້າແກ່ໃນເມືອງເຢຣຶຊາເລມໄດ້ຮັບພະລັງບໍລິສຸດຫຼາຍເປັນພິເສດເພື່ອເຮັດໜ້າທີ່ຜູ້ດູແລໃຫ້ບັນລຸຜົນສຳເລັດ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ໃນປີ ຄ.ສ. 49 ພະລັງບໍລິສຸດໄດ້ຊີ້ນຳຄະນະກຳມະການປົກຄອງໃຫ້ຕັດສິນໃຈກ່ຽວກັບເລື່ອງຮັບສິນຕັດ. ປະຊາຄົມຕ່າງໆເຮັດຕາມການຊີ້ນຳນັ້ນ ແລະຜົນກໍຄື ເຂົາເຈົ້າໄດ້ “ຕັ້ງໝັ້ນຄົງຢູ່ໃນຄວາມເຊື່ອ ແລະຝູງຄົນໄດ້ຈຳເລີນ [“ເພີ່ມ,” ລ.ມ.] ມາກຂຶ້ນທຸກວັນ.” (ກິດຈະການ 16:4, 5) ຈາກຈົດໝາຍທີ່ຂຽນເຖິງປະຊາຄົມຕ່າງໆກ່ຽວກັບເລື່ອງຮັບສິນຕັດ ເຮົາເຫັນໄດ້ວ່າຄະນະກຳມະການປົກຄອງໄດ້ຮັບພະລັງບໍລິສຸດຈາກພະເຈົ້າ ແລະເຂົາເຈົ້າສະແດງຄຸນລັກສະນະຕ່າງໆເຊັ່ນ: ຄວາມຮັກແລະຄວາມເຊື່ອ.—ກິດຈະການ 15:11, 25-29; ຄາລາຊີ 5:22, 23
6 ສິ່ງທີສອງ ທູດສະຫວັນຊ່ວຍເຫຼືອຄະນະກຳມະການປົກຄອງ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ທູດສະຫວັນອົງໜຶ່ງໄດ້ບອກໂຄເນເລຍໃຫ້ໄປຊອກຫາອັກຄະສາວົກເປໂຕ. ຫຼັງຈາກທີ່ເປໂຕໄດ້ປະກາດກັບໂຄເນເລຍແລະຍາດພີ່ນ້ອງຂອງລາວແລ້ວ ເຂົາເຈົ້າກໍໄດ້ຮັບພະລັງບໍລິສຸດເຖິງວ່າຜູ້ຊາຍເຫຼົ່ານັ້ນບໍ່ໄດ້ຮັບສິນຕັດກໍຕາມ. ດັ່ງນັ້ນ ໂຄເນເລຍຈຶ່ງເປັນຄົນຕ່າງຊາດຄົນທຳອິດທີ່ເຂົ້າມາເປັນຄລິດສະຕຽນໂດຍບໍ່ໄດ້ຮັບສິນຕັດ. ເມື່ອພວກອັກຄະສາວົກແລະພີ່ນ້ອງຄົນອື່ນໆໄດ້ຍິນເລື່ອງນີ້ ເຂົາເຈົ້າກໍຍອມຮັບເອົາຈຸດປະສົງຂອງພະເຈົ້າແລະຕ້ອນຮັບຄົນຕ່າງຊາດທີ່ບໍ່ໄດ້ຮັບສິນຕັດໃຫ້ເຂົ້າມາໃນປະຊາຄົມຄລິດສະຕຽນ. (ກິດຈະການ 11:13-18) ຈາກເລື່ອງນີ້ ເຮົາເຫັນວ່າທູດສະຫວັນໄດ້ຊ່ວຍເຫຼືອຢ່າງກະຕືລືລົ້ນໃນວຽກປະກາດທີ່ຄະນະກຳມະການປົກຄອງກຳລັງຊີ້ນຳ. (ກິດຈະການ 5:19, 20) ສິ່ງທີສາມ ພະຄຳຂອງພະເຈົ້າຊີ້ນຳຄະນະກຳມະການປົກຄອງ. ພີ່ນ້ອງຊາຍເຫຼົ່ານີ້ໄດ້ໃຊ້ພະຄຳພີເພື່ອຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າຕັດສິນໃຈໃນເລື່ອງທີ່ສຳຄັນກ່ຽວກັບຄວາມເຊື່ອຂອງຄລິດສະຕຽນແລະເພື່ອຊີ້ນຳປະຊາຄົມ.—ກິດຈະການ 1:20-22; 15:15-20
7. ເປັນຫຍັງເຮົາຈຶ່ງເວົ້າໄດ້ວ່າພະເຍຊູນຳໜ້າຄລິດສະຕຽນໃນສະຕະວັດທຳອິດ?
7 ເຖິງວ່າຄະນະກຳມະການປົກຄອງມີສິດອຳນາດໃນປະຊາຄົມ ແຕ່ສະມາຊິກໃນປະຊາຄົມເຂົ້າໃຈວ່າພະເຍຊູຄລິດເປັນຜູ້ນຳຂອງເຂົາເຈົ້າ. ເຮົາຮູ້ໄດ້ແນວໃດ? ອັກຄະສາວົກໂປໂລບອກວ່າພະຄລິດໄດ້ແຕ່ງຕັ້ງ “ພວກລາຊະທູດ” ເຊິ່ງກໍຄືພວກອັກຄະສາວົກ. ໂປໂລຍັງບອກວ່າພະຄລິດເປັນ “ຫົວ” ຫຼືຜູ້ນຳຂອງປະຊາຄົມ. (ເອເຟດ 4:11, 15) ແທນທີ່ຈະຕັ້ງຊື່ຕົວເອງຕາມຊື່ພວກອັກຄະສາວົກ ‘ພວກລູກສິດໄດ້ຊື່ວ່າຄລິດສະຕຽນເປັນຄັ້ງທຳອິດຕາມການຊີ້ນຳຈາກພະເຈົ້າ.’ (ກິດຈະການ 11:26, ລ.ມ.) ເນື່ອງຈາກພວກອັກຄະສາວົກແລະພີ່ນ້ອງຊາຍຄົນອື່ນໆທີ່ນຳໜ້າໄດ້ໃຊ້ຄຳພີໄບເບິນເປັນຫຼັກໃນການສອນ ດັ່ງນັ້ນ ໂປໂລຮູ້ວ່າເປັນສິ່ງສຳຄັນທີ່ຈະເຮັດຕາມຄຳສອນຂອງເຂົາເຈົ້າ. ເຖິງຢ່າງນັ້ນກໍຕາມ ໂປໂລໄດ້ເວົ້າວ່າ: “ແຕ່ວ່າເຮົາຢາກໃຫ້ທ່ານທັງຫຼາຍຮູ້ວ່າພະຄລິດເປັນຫົວ [“ຜູ້ນຳ,” ລ.ມ.] ຂອງຜູ້ຊາຍທຸກຄົນ” ເຊິ່ງກໍລວມເຖິງສະມາຊິກທຸກຄົນໃນຄະນະກຳມະການປົກຄອງ. ຈາກນັ້ນໂປໂລເວົ້າຕື່ມອີກວ່າ: “ຫົວ [“ຜູ້ນຳ,” ລ.ມ.] ຂອງພະຄລິດເປັນພະເຈົ້າ.” (1 ໂກລິນໂທ 11:2, 3) ເຫັນໄດ້ແຈ້ງວ່າພະເຢໂຫວາໄດ້ແຕ່ງຕັ້ງພະເຍຊູຄລິດລູກຊາຍຂອງພະອົງໃຫ້ນຳໜ້າປະຊາຄົມ.
“ນີ້ບໍ່ແມ່ນວຽກຂອງມະນຸດ”
8, 9. ພີ່ນ້ອງຣັດເຊວມີໜ້າທີ່ຫຍັງທີ່ສຳຄັນ?
8 ເລີ່ມແຕ່ປີ 1870 ຊາລ ເທດ ຣັດເຊວ ແລະໝູ່ຈຳນວນໜຶ່ງເລີ່ມພະຍາຍາມນະມັດສະການພະເຈົ້າຕາມທີ່ຄຳພີໄບເບິນສອນແລະຊ່ວຍຄົນອື່ນໃຫ້ເຮັດແບບດຽວກັນນັ້ນ. ເລື່ອງນີ້ລວມເຖິງການຊ່ວຍຄົນທີ່ເວົ້າພາສາຕ່າງໆນຳອີກ. ດັ່ງນັ້ນ ສະມາຄົມຊີໂອນວັອດທາວເວີແທຣກໄດ້ຕັ້ງຂຶ້ນຢ່າງຖືກຕ້ອງຕາມກົດໝາຍໃນປີ 1884 ແລະພີ່ນ້ອງຣັດເຊວໄດ້ເປັນປະທານ. * (ເບິ່ງໄຂເງື່ອນ) ລາວໄດ້ສຶກສາຄຳພີໄບເບິນຢ່າງລະອຽດແລະບໍ່ຢ້ານທີ່ຈະບອກຄົນອື່ນວ່າຄຳສອນຕ່າງໆຂອງໂບດເຊັ່ນ: ເລື່ອງພະເຈົ້າສາມອົງເປັນອົງດຽວແລະເລື່ອງວິນຍານອະມະຕະບໍ່ມີໃນຄຳພີໄບເບິນ. ລາວໄດ້ຮຽນຮູ້ວ່າການກັບມາຂອງພະຄລິດຈະບໍ່ສາມາດເບິ່ງເຫັນໄດ້ ແລະ “ເວລາກຳນົດຂອງພວກຕ່າງປະເທດ” ຈະຈົບລົງໃນປີ 1914. (ລືກາ 21:24) ພີ່ນ້ອງຣັດເຊວໄດ້ໃຊ້ເວລາ ກຳລັງ ແລະເງິນສ່ວນຕົວເພື່ອສອນຄວາມຈິງເຫຼົ່ານີ້ໃຫ້ຄົນອື່ນ. ເຫັນໄດ້ແຈ້ງວ່າພະເຢໂຫວາແລະພະເຍຊູໃຊ້ພີ່ນ້ອງຣັດເຊວເພື່ອນຳໜ້າໃນເວລາທີ່ສຳຄັນໃນປະຫວັດສາດ.
9 ພີ່ນ້ອງຣັດເຊວບໍ່ຢາກໄດ້ຮັບຄວາມສົນໃຈໃດໆຈາກຜູ້ຄົນ. ດັ່ງນັ້ນ ໃນປີ 1896 ລາວໄດ້ຂຽນບອກວ່າ ລາວແລະພີ່ນ້ອງຄົນອື່ນໆບໍ່ຕ້ອງການໄດ້ຮັບກຽດອັນໃດທັງໝົດ. ເຂົາເຈົ້າບໍ່ຢາກມີຊື່ທີ່ພິເສດແລະບໍ່ຢາກໃຫ້ຄົນກຸ່ມໃດກຸ່ມໜຶ່ງຖືກເອີ້ນຕາມຊື່ຂອງເຂົາເຈົ້າ. ຕໍ່ມາລາວເວົ້າຕື່ມອີກວ່າ: “ນີ້ບໍ່ແມ່ນວຽກຂອງມະນຸດ.”
“ຂ້າໃຊ້ຜູ້ສັດຊື່ແລະສະຫຼາດ [“ສຸຂຸມ,” ລ.ມ.]” ເປັນຜູ້ຖືກເຈີມກຸ່ມນ້ອຍໆທີ່ປະກອບກັນເປັນຄະນະກຳມະການປົກຄອງ
10. (ກ) ພະເຍຊູແຕ່ງຕັ້ງ “ຂ້າໃຊ້ຜູ້ສັດຊື່ແລະສະຫຼາດ [“ສຸຂຸມ,” ລ.ມ.]” ເມື່ອໃດ? (ຂ) ໃຫ້ອະທິບາຍວ່າຄະນະກຳມະການປົກຄອງແຕກຕ່າງແນວໃດຈາກສະມາຄົມວັອດທາວເວີ.
10 ຫຼັງຈາກທີ່ພີ່ນ້ອງຣັດເຊວຕາຍໄດ້ສາມປີ ໃນປີ 1919 ພະເຍຊູໄດ້ແຕ່ງຕັ້ງ “ຂ້າໃຊ້ຜູ້ສັດຊື່ແລະສະຫຼາດ [“ສຸຂຸມ,” ລ.ມ.].” ແຕ່ງຕັ້ງເພື່ອຈຸດປະສົງຫຍັງ? ເພື່ອຜູ້ຕິດຕາມຂອງພະອົງຈະໄດ້ຮັບ ‘ອາຫານໃນເວລາກຳນົດ.’ (ມັດທາຍ 24:45) ແມ່ນແຕ່ໃນສະໄໝນັ້ນ ພີ່ນ້ອງຊາຍກຸ່ມນ້ອຍໆທີ່ຖືກເຈີມເຊິ່ງຢູ່ທີ່ສຳນັກງານໃຫຍ່ໃນເມືອງບຸກລິນ ລັດນິວຢອກ ໄດ້ຈັດໃຫ້ມີຄວາມຮູ້ມາກມາຍເພື່ອບຳລຸງລ້ຽງຄວາມເຊື່ອຜູ້ທີ່ຕິດຕາມພະເຍຊູ. ຄຳວ່າ “ຄະນະກຳມະການປົກຄອງ” ເລີ່ມປາກົດໃຫ້ເຫັນຢູ່ໃນໜັງສືຕ່າງໆຂອງເຮົາຫຼັງຈາກປີ 1940. ຄະນະກຳມະການປົກຄອງມີຄວາມກ່ຽວຂ້ອງຢ່າງໃກ້ຊິດກັບອຳນວຍການຂອງສະມາຄົມວັອດທາວເວີ ໄບເບິນ ແອນ ແທຣັກ. ແຕ່ໃນປີ 1971 ກໍເຫັນໄດ້ແຈ້ງວ່າຄະນະກຳມະການປົກຄອງແມ່ນແຕກຕ່າງຈາກສະມາຄົມວັອດທາວເວີ ເຊິ່ງຮັບຜິດຊອບສະເພາະເລື່ອງດ້ານກົດໝາຍເທົ່ານັ້ນ. ຕັ້ງແຕ່ນັ້ນມາ ພີ່ນ້ອງຊາຍທີ່ຖືກເຈີມສາມາດເປັນສະມາຊິກຂອງຄະນະກຳມະການປົກຄອງໂດຍບໍ່ຕ້ອງເຮັດໜ້າທີ່ເປັນອຳນວຍການຂອງສະມາຄົມ. ບໍ່ດົນມານີ້ ພີ່ນ້ອງຊາຍທີ່ເປັນ “ແກະອື່ນ” ໄດ້ຮັບໃຊ້ເປັນຜູ້ອຳນວຍການຂອງສະມາຄົມແລະນິຕິບຸກຄົນອື່ນໆທີ່ນຳໃຊ້ໂດຍປະຊາຊົນຂອງພະເຈົ້າ. ຜົນກໍຄື ຄະນະກຳມະການປົກຄອງສາມາດຈົດຈໍ່ໃນການຈັດຕຽມການສອນແລະການຊີ້ນຳທີ່ມາຈາກຄຳພີໄບເບິນ. (ໂຢຮັນ 10:16; ກິດຈະການ 6:4) ຫໍສັງເກດການ 15 ກໍລະກົດ 2013 ອະທິບາຍວ່າ: “ຂ້າໃຊ້ຜູ້ສັດຊື່ແລະສະຫຼາດ [“ສຸຂຸມ,” ລ.ມ.]” ເປັນຜູ້ຖືກເຈີມກຸ່ມນ້ອຍໆທີ່ປະກອບກັນເປັນຄະນະກຳມະການປົກຄອງ.
ຄະນະກຳມະການປົກຄອງໃນຊຸມປີ 1950
11. ຄະນະກຳມະການປົກຄອງມີການຕັດສິນໃຈໃນເລື່ອງຕ່າງໆແນວໃດ?
11 ຄະນະກຳມະການປົກຄອງຕັດສິນໃຈກ່ຽວກັບເລື່ອງທີ່ສຳຄັນແບບເປັນກຸ່ມເມື່ອປະຊຸມກັນໃນແຕ່ລະອາທິດ. ການປະຊຸມກັນແບບນີ້ຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ມີການສື່ສານກັນຢ່າງໃກ້ຊິດແລະຮັກສາຄວາມເປັນອັນໜຶ່ງອັນດຽວກັນ. (ສຸພາສິດ 20:18) ເນື່ອງຈາກສະມາຊິກທຸກຄົນໃນຄະນະກຳມະການປົກຄອງເທົ່າທຽມກັນ ດັ່ງນັ້ນ ໃນແຕ່ລະປີພີ່ນ້ອງຊາຍແຕ່ລະຄົນຈະປ່ຽນຜຽນກັນເປັນປະທານໃນການປະຊຸມເຫຼົ່ານີ້. (1 ເປໂຕ 5:1) ຄະນະກຳມະການປົກຄອງມີຫົກຄະນະ ແລະໃນການປະຊຸມພາຍໃນຄະນະຂອງເຂົາເຈົ້າ ພີ່ນ້ອງຊາຍຈະປ່ຽນຜຽນກັນເປັນປະທານຄືກັບການປະຊຸມຂອງຄະນະກຳມະການປົກຄອງ. ສະມາຊິກທຸກຄົນໃນຄະນະກຳມະການປົກຄອງບໍ່ໄດ້ຮູ້ສຶກວ່າເຂົາເຈົ້າເປັນຜູ້ນຳພີ່ນ້ອງຂອງຕົນ. ເຂົາເຈົ້າແຕ່ລະຄົນຍັງເປັນຄົນຮັບໃຊ້ແລະໄດ້ຮັບຄວາມຮູ້ຈາກຂ້າໃຊ້ຜູ້ສັດຊື່ເພື່ອບຳລຸງລ້ຽງຄວາມເຊື່ອແລະເພື່ອເຮັດຕາມການຊີ້ນຳຂອງຄົນກຸ່ມນີ້
ນັບຕັ້ງແຕ່ຂ້າໃຊ້ຜູ້ສັດຊື່ຖືກແຕ່ງຕັ້ງໃນປີ 1919 ເຂົາເຈົ້າໄດ້ຈັດຕຽມຄວາມຮູ້ມາກມາຍເພື່ອບຳລຸງລ້ຽງຄວາມເຊື່ອປະຊາຊົນຂອງພະເຈົ້າ (ເບິ່ງຂໍ້ 10, 11)
“ຜູ້ໃດຈຶ່ງເປັນຂ້າໃຊ້ຜູ້ສັດຊື່ແລະສະຫຼາດ [“ສຸຂຸມ,” ລ.ມ.]?”
12. ຕໍ່ໄປເຮົາຈະຕອບຄຳຖາມເລື່ອງຫຍັງ?
12 ຄະນະກຳມະການປົກຄອງເປັນຄົນບໍ່ສົມບູນແບບແລະບໍ່ໄດ້ຮັບການດົນໃຈຈາກພະເຈົ້າ. ດັ່ງນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າອາດເຮັດຜິດພາດເມື່ອອະທິບາຍຄວາມຮູ້ໃນຄຳພີໄບເບິນຫຼືເມື່ອຊີ້ນຳອົງການຂອງພະເຈົ້າ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ດັດຊະນີສັບພະໜັງສືຂອງວັອດທາວເວີ (ພາສາອັງກິດ) ມີຫົວຂໍ້ “ຄວາມເຂົ້າໃຈທີ່ຊັດເຈນຂຶ້ນກ່ຽວກັບຄວາມເຊື່ອ.” ຫົວຂໍ້ນີ້ມີລາຍການທີ່ບອກວ່າໄດ້ມີການປັບປ່ຽນຄວາມເຂົ້າໃຈໃນຄຳພີໄບເບິນແນວໃດນັບຕັ້ງແຕ່ປີ 1870. ພະເຍຊູບໍ່ໄດ້ບອກວ່າຂ້າໃຊ້ຜູ້ສັດຊື່ຂອງພະອົງຈະຜະລິດຄວາມຮູ້ທີ່ສົມບູນແບບເພື່ອບຳລຸງລ້ຽງຄວາມເຊື່ອ. ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາຈະຕອບຄຳຖາມຂອງພະເຍຊູແນວໃດທີ່ຖາມວ່າ: “ຜູ້ໃດຈຶ່ງເປັນຂ້າໃຊ້ຜູ້ສັດຊື່ແລະສະຫຼາດ [“ສຸຂຸມ,” ລ.ມ.]?” (ມັດທາຍ 24:45) ມີຫຼັກຖານຫຍັງທີ່ສະແດງວ່າຄະນະກຳມະການປົກຄອງເປັນຂ້າໃຊ້ຜູ້ສັດຊື່? ໃຫ້ເຮົາເບິ່ງ 3 ສິ່ງນັ້ນອີກທີ່ຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າ ຄືກັບທີ່ໄດ້ຊ່ວຍຄະນະກຳມະການປົກຄອງໃນສະໄໝພວກອັກຄະສາວົກ.
13. ພະລັງບໍລິສຸດໄດ້ຊ່ວຍຄະນະກຳມະການປົກຄອງແນວໃດ?
13 ຄະນະກຳມະການປົກຄອງໄດ້ຮັບຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອຈາກພະລັງບໍລິສຸດ. ພະລັງບໍລິສຸດຊ່ວຍຄະນະກຳມະການປົກຄອງໃຫ້ເຂົ້າໃຈຄວາມຈິງໃນຄຳພີໄບເບິນໃນແບບທີ່ບໍ່ເຄີຍເຂົ້າໃຈມາກ່ອນ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ໃຫ້ເບິ່ງລາຍການຄວາມເຂົ້າໃຈທີ່ຊັດເຈນຂຶ້ນກ່ຽວກັບຄວາມເຊື່ອເຊິ່ງກ່າວເຖິງກ່ອນໜ້ານີ້. ບໍ່ມີມະນຸດຄົນໃດສາມາດເຂົ້າໃຈແລະອະທິບາຍ “ສິ່ງເລິກ [ເຊິ່ງ] ຂອງພະເຈົ້າ” ໄດ້ດ້ວຍຕົວເອງ! (ອ່ານ 1 ໂກລິນໂທ 2:10) ຄະນະກຳມະການປົກຄອງຮູ້ສຶກຄືກັບອັກຄະສາວົກໂປໂລທີ່ຂຽນວ່າ: “ພວກເຮົາປາກແຕ່ສິ່ງນັ້ນບໍ່ໃຊ່ດ້ວຍຖ້ອຍຄຳທີ່ຄວາມປັນຍາຂອງມະນຸດສັ່ງສອນ ແຕ່ວ່າດ້ວຍຖ້ອຍຄຳທີ່ພະວິນຍານ [“ພະລັງຂອງພະເຈົ້າ,” ລ.ມ.] ໄດ້ສັ່ງສອນ.” (1 ໂກລິນໂທ 2:13) ເປັນເວລາຫຼາຍຮ້ອຍປີທີ່ມີຄຳສອນບໍ່ຈິງແລະມີການຊີ້ນຳທີ່ບໍ່ຈະແຈ້ງ ແຕ່ເປັນຫຍັງນັບແຕ່ປີ 1919 ຈຶ່ງມີຄວາມເຂົ້າໃຈກ່ຽວກັບຄຳພີໄບເບິນຫຼາຍຂຶ້ນ? ເຫດຜົນມີພຽງຢ່າງດຽວ ພະເຢໂຫວາໄດ້ຊ່ວຍເຫຼືອໂດຍທາງພະລັງບໍລິສຸດຂອງພະອົງ!
14. ຕາມທີ່ບອກໃນຄຳປາກົດ 14:6, 7 ທູດສະຫວັນຊ່ວຍຄະນະກຳມະການປົກຄອງແລະປະຊາຊົນຂອງພະເຈົ້າແນວໃດໃນທຸກມື້ນີ້?
14 ຄະນະກຳມະການປົກຄອງໄດ້ຮັບຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອຈາກທູດສະຫວັນ. ຄະນະກຳມະການປົກຄອງມີຄວາມຮັບຜິດຊອບທີ່ໃຫຍ່ຫຼວງໃນການຊີ້ນຳຜູ້ປະກາດຫຼາຍກວ່າ 8 ລ້ານຄົນໃນວຽກປະກາດຢູ່ທົ່ວໂລກ. ເປັນຫຍັງວຽກນີ້ຈຶ່ງປະສົບຜົນສຳເລັດຫຼາຍ? ເຫດຜົນໜຶ່ງກໍຍ້ອນທູດສະຫວັນຊ່ວຍເຫຼືອ. (ອ່ານຄຳປາກົດ 14:6, 7) ໃນຫຼາຍໆກໍລະນີ ທູດສະຫວັນໄດ້ຊີ້ນຳຜູ້ປະກາດໃຫ້ໄປຫາຄົນໃດຄົນໜຶ່ງທີ່ຫາກໍອະທິດຖານຂໍໃຫ້ພະເຈົ້າຊ່ວຍ! * (ເບິ່ງໄຂເງື່ອນ) ການປະກາດແລະການສອນເຕີບໃຫຍ່ຂຶ້ນເລື້ອຍໆເຖິງວ່າມີການຕໍ່ຕ້ານຢ່າງຮຸນແຮງກໍຕາມ. ເລື່ອງນີ້ເປັນໄປໄດ້ກໍຍ້ອນໄດ້ຮັບຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອຈາກທູດສະຫວັນ.
15. ຄະນະກຳມະການປົກຄອງແຕກຕ່າງແນວໃດຈາກພວກຜູ້ນຳຂອງຄລິດຕະຈັກ? ໃຫ້ຍົກຕົວຢ່າງ.
15 ຄະນະກຳມະການປົກຄອງໄດ້ຮັບການຊີ້ນຳຈາກພະຄຳຂອງພະເຈົ້າ. (ອ່ານໂຢຮັນ 17:17) ຂໍໃຫ້ເບິ່ງສິ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນໃນປີ 1973. ຫໍສັງເກດການ 1 ມິຖຸນາ 1973 ຖາມວ່າ: “ຄົນທີ່ບໍ່ທັນເຊົາສູບຢາສາມາດຮັບບັບເຕມາໄດ້ບໍ?” ຫໍສັງເກດການ ໄດ້ຕອບຄຳຖາມນັ້ນໂດຍອີງໃສ່ຫຼັກການຕ່າງໆທີ່ຢູ່ໃນຄຳພີໄບເບິນ ແລະຄຳຕອບກໍຄື ບໍ່ສາມາດຮັບບັບເຕມາໄດ້! ຫໍສັງເກດການ ສະບັບນັ້ນໄດ້ອ້າງເຖິງພະຄຳພີຫຼາຍຂໍ້ແລະອະທິບາຍເຫດຜົນວ່າເປັນຫຍັງຄົນທີ່ຍັງສູບຢາຄວນຖືກຕັດສຳພັນ. (1 ໂກລິນໂທ 5:7; 2 ໂກລິນໂທ 7:1) ຫໍສັງເກດການ ສະບັບນັ້ນເວົ້າວ່າມາດຕະຖານທີ່ເຄັ່ງຄັດນີ້ບໍ່ໄດ້ມາຈາກມະນຸດ ແຕ່ມາຈາກ “ພະເຈົ້າຜູ້ສະແດງຄວາມຮູ້ສຶກອອກມາຜ່ານທາງພະຄຳຂອງພະອົງ.” ບໍ່ມີອົງການສາສະໜາໃດທີ່ເຕັມໃຈໝາຍເພິ່ງພະຄຳຂອງພະເຈົ້າຢ່າງເຕັມທີຂະໜາດນັ້ນ ໂດຍສະເພາະເມື່ອການເຮັດແບບນັ້ນອາດສ້າງຄວາມຫຍຸ້ງຍາກຫຼາຍໃຫ້ກັບສະມາຊິກບາງຄົນໃນອົງການ. ປຶ້ມຫົວໜຶ່ງກ່ຽວກັບສາສະໜາເຊິ່ງອອກຢູ່ປະເທດອາເມຣິກາເມື່ອບໍ່ດົນມານີ້ເວົ້າວ່າ: “ພວກຜູ້ນຳຂອງຄລິດຕະຈັກໄດ້ປັບປ່ຽນຄຳສອນຂອງເຂົາເຈົ້າເປັນປະຈຳເພື່ອໃຫ້ເຂົ້າກັບຄວາມເຊື່ອແລະຄວາມຄິດເຫັນທີ່ໄດ້ຮັບການສະໜັບສະໜູນຈາກສະມາຊິກຂອງເຂົາເຈົ້າແລະຈາກສັງຄົມສ່ວນຫຼາຍ.” ແຕ່ຄະນະກຳມະການປົກຄອງບໍ່ໄດ້ຖືກຊີ້ນຳຈາກສິ່ງທີ່ຄົນສ່ວນຫຼາຍມັກ. ແທນທີ່ຈະເປັນແນວນັ້ນສະມາຊິກແຕ່ລະຄົນໄດ້ຮັບການຊີ້ນຳຈາກພະຄຳຂອງພະເຈົ້າ ເຊິ່ງສະແດງວ່າພະເຢໂຫວາເປັນຜູ້ທີ່ກຳລັງຊີ້ນຳປະຊາຊົນຂອງພະອົງແທ້ໆໃນທຸກມື້ນີ້.
“ຈົ່ງຈື່ຄົນທັງຫຼາຍທີ່ໄດ້ບັງຄັບ [“ນຳໜ້າ,” ລ.ມ.] ພວກທ່ານ”
16. ການເຮັດຫຍັງເປັນວິທີໜຶ່ງທີ່ເຮົາຈະຈື່ຫຼືຄິດເຖິງຄະນະກຳມະການປົກຄອງ?
16 ອ່ານເຫບເລີ 13:7. ຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າ: “ຈົ່ງຈື່ຄົນທັງຫຼາຍທີ່ໄດ້ບັງຄັບ [“ນຳໜ້າ,” ລ.ມ.] ພວກທ່ານ.” ການເວົ້າເຖິງຄະນະກຳມະການປົກຄອງໃນຄຳອະທິດຖານຂອງເຮົາເປັນວິທີໜຶ່ງທີ່ເຮົາຈະຈື່ຫຼືຄິດເຖິງເຂົາເຈົ້າ. (ເອເຟດ 6:18) ເຂົາເຈົ້າມີໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບຫຼາຍຢ່າງ ເຊິ່ງລວມເຖິງການຈັດຕຽມຄວາມຮູ້ມາກມາຍເພື່ອບຳລຸງລ້ຽງຄວາມເຊື່ອ ຊີ້ນຳວຽກປະກາດຢູ່ທົ່ວໂລກ ແລະເບິ່ງແຍງເງິນບໍລິຈາກທີ່ໃຫ້ກັບອົງການ. ດັ່ງນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງການແທ້ໆທີ່ຈະໃຫ້ເຮົາອະທິດຖານເພື່ອເຂົາເຈົ້າເປັນປະຈຳ!
17, 18. (ກ) ເຮົາຈະເຮັດຕາມການຊີ້ນຳຈາກຄະນະກຳມະການປົກຄອງໄດ້ແນວໃດ? (ຂ) ການປະກາດຂອງເຮົາສະໜັບສະໜູນຄະນະກຳມະການປົກຄອງແລະພະເຍຊູແນວໃດ?
17 ການເຮັດຕາມການສອນແລະການຊີ້ນຳຈາກຄະນະກຳມະການປົກຄອງກໍຍັງເປັນການຄິດເຖິງເຂົາເຈົ້າເຊັ່ນກັນ. ຄະນະກຳມະການປົກຄອງຊີ້ນຳເຮົາຜ່ານທາງໜັງສືຕ່າງໆ ການປະຊຸມປະຈຳປະຊາຄົມ ການປະຊຸມໝວດ ແລະການປະຊຸມພາກ. ນອກຈາກນັ້ນ ຄະນະກຳມະການປົກຄອງຍັງແຕ່ງຕັ້ງຜູ້ດູແລໝວດ ເຊິ່ງເຂົາເຈົ້າມີໜ້າທີ່ແຕ່ງຕັ້ງຜູ້ເຖົ້າແກ່. ການທີ່ຜູ້ດູແລໝວດແລະຜູ້ເຖົ້າແກ່ເອົາໃຈໃສ່ຕໍ່ການຊີ້ນຳຕ່າງໆ ນັ້ນກໍສະແດງວ່າເຂົາເຈົ້າຄິດເຖິງຄະນະກຳມະການປົກຄອງ. ເຮົາທຸກຄົນສາມາດສະແດງຄວາມນັບຖືຕໍ່ພະເຍຊູຜູ້ນຳຂອງເຮົາ ໂດຍເຊື່ອຟັງຄົນທີ່ພະອົງກຳລັງໃຊ້ໃນທຸກມື້ນີ້.—ເຫບເລີ 13:17
18 ການເຮັດວຽກປະກາດໃຫ້ດີທີ່ສຸດກໍເປັນອີກວິທີໜຶ່ງທີ່ສະແດງວ່າເຮົາຄິດເຖິງຄະນະກຳມະການປົກຄອງ. ເຫບເລີ 13:7 ກະຕຸ້ນຄລິດສະຕຽນໃຫ້ຮຽນແບບຄວາມເຊື່ອຂອງຄົນເຫຼົ່ານີ້ທີ່ນຳໜ້າ. ຄະນະກຳມະການປົກຄອງສະແດງໃຫ້ເຫັນຄວາມເຊື່ອທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ໂດຍປະກາດຢ່າງກະຕືລືລົ້ນແລະສົ່ງເສີມເລື່ອງຂ່າວດີ. ເຮົາກຳລັງສະໜັບສະໜູນພີ່ນ້ອງຊາຍເຫຼົ່ານີ້ໃນວຽກທີ່ສຳຄັນນີ້ບໍ? ຖ້າແມ່ນ ເຮົາຈະມີຄວາມສຸກເມື່ອໄດ້ຍິນພະເຍຊູບອກເຮົາວ່າ: “ເພາະເຫດທ່ານທັງຫຼາຍໄດ້ກະທຳການນັ້ນສຳລັບຄົນເລັກນ້ອຍທີ່ສຸດຜູ້ໜຶ່ງໃນພວກພີ່ນ້ອງຂອງເຮົານີ້ ທ່ານທັງຫຼາຍໄດ້ກະທຳສຳລັບເຮົາ.”—ມັດທາຍ 25:34-40
19. ເປັນຫຍັງເຈົ້າຕັ້ງໃຈແນ່ວແນ່ທີ່ຈະຕິດຕາມພະເຍຊູຜູ້ນຳຂອງເຮົາ?
19 ເມື່ອພະເຍຊູກັບໄປສະຫວັນ ພະອົງບໍ່ໄດ້ປະຖິ້ມຜູ້ທີ່ຕິດຕາມພະອົງ. (ມັດທາຍ 28:20) ພະເຍຊູຮູ້ວ່າຕອນທີ່ຢູ່ໂລກນີ້ ພະລັງບໍລິສຸດ ທູດສະຫວັນ ແລະພະຄຳຂອງພະເຈົ້າໄດ້ຊ່ວຍພະອົງໃຫ້ນຳໜ້າປະຊາຊົນຂອງພະເຈົ້າ. ດັ່ງນັ້ນ ໃນທຸກມື້ນີ້ພະອົງຈຶ່ງໃຫ້ຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອແບບດຽວກັນນີ້ແກ່ທາດສັດຊື່. ຄະນະກຳມະການປົກຄອງຕິດຕາມພະເຍຊູຕໍ່ໆໄປ ແລະເມື່ອ ‘ລູກແກະໄປທາງໃດ ຄົນທັງຫຼາຍນີ້ກໍຕາມພະອົງໄປທາງນັ້ນ.’ (ຄຳປາກົດ 14:4) ດັ່ງນັ້ນ ເມື່ອເຮົາເຮັດຕາມການຊີ້ນຳຈາກຄະນະກຳມະການປົກຄອງ ເຮົາກໍຕິດຕາມພະເຍຊູຜູ້ນຳຂອງເຮົາ. ອີກບໍ່ດົນ ພະອົງຈະນຳເຮົາໄປສູ່ຊີວິດຕະຫຼອດໄປ. (ຄຳປາກົດ 7:14-17) ຜູ້ນຳທີ່ເປັນມະນຸດບໍ່ສາມາດສັນຍາກ່ຽວກັບເລື່ອງນີ້ໄດ້!
^ ຂໍ້ 3 ເບິ່ງຄືວ່າພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ອັກຄະສາວົກ 12 ຄົນປະກອບເປັນ “ຫີນຮາກຖານ 12 ກ້ອນ” ຂອງເຢຣຶຊາເລມໃໝ່ໃນອະນາຄົດ. (ຄຳປາກົດ 21:14, ລ.ມ.) ດ້ວຍເຫດນີ້ຈຶ່ງບໍ່ຈຳເປັນຕ້ອງມີຄົນມາປ່ຽນແທນອັກຄະສາວົກຜູ້ສັດຊື່ທີ່ຕາຍໃນເວລາຕໍ່ມາ.
^ ຂໍ້ 8 ນັບແຕ່ປີ 1955 ນິຕິບຸກຄົນນັ້ນເປັນທີ່ຮູ້ຈັກໃນນາມຂອງສະມາຄົມວັອດທາວເວີ ໄບເບິນ ແອນ ແທຣັກ ເພນຊິເວເນຍ.
^ ຂໍ້ 14 ເບິ່ງປຶ້ມ “ປະກາດເລື່ອງລາຊະອານາຈັກຂອງພະເຈົ້າຢ່າງຖີ່ຖ້ວນ” ໜ້າ 58-59 (ພາສາໄທ).
