ສະແດງຄວາມກະລຸນາຕໍ່ຄົນແປກໜ້າ

ເປີດ

“ຢ່າລືມຕ້ອນຮັບຄົນແປກໜ້າ.”—ເຫບເລີ. 13:2, ທ.ປ.

ເພງ: 124, 79

1, 2. (ກ) ໃນທຸກມື້ນີ້ ຄົນຕ່າງຊາດຈຳນວນຫຼາຍພົບກັບຂໍ້ທ້າທາຍຫຍັງ? (ເບິ່ງຮູບທຳອິດ) (ຂ) ໂປໂລໄດ້ໃຫ້ຂໍ້ເຕືອນໃຈອັນໃດ ແລະເຮົາຈະພິຈາລະນາຄຳຖາມຫຍັງ?

ເປັນເວລາຫຼາຍກວ່າ 30 ປີມາແລ້ວ ເຊິ່ງຕອນນັ້ນໂອເຊຍັງບໍ່ທັນເຂົ້າມາເປັນພະຍານພະເຢໂຫວາເທື່ອ ລາວໄດ້ອອກຈາກບ້ານເກີດໃນປະເທດການາເພື່ອໄປຢູ່ເອີຣົບ. ^[1] (ເບິ່ງຂໍ້ຄວາມທ້າຍບົດ) ໂອເຊເວົ້າວ່າ: “ບໍ່ດົນຂ້ອຍກໍຮູ້ສຶກວ່າຜູ້ຄົນສ່ວນຫຼາຍບໍ່ໄດ້ສົນໃຈຂ້ອຍ. ດິນຟ້າອາກາດກໍແຕກຕ່າງຫຼາຍຈາກບ້ານຂອງຂ້ອຍ. ເມື່ອອອກມາຈາກສະໜາມບິນແລະໄດ້ສຳຜັດກັບຄວາມໜາວເຢັນເປັນຄັ້ງທຳອິດໃນຊີວິດ ຂ້ອຍເລີ່ມໄຫ້.” ເນື່ອງຈາກການຮຽນພາສາໃໝ່ເປັນສິ່ງທີ່ຍາກສຳລັບໂອເຊ ລາວຈຶ່ງໃຊ້ເວລາຫຼາຍກວ່າໜຶ່ງປີເພື່ອຈະໄດ້ວຽກທີ່ດີ. ນອກຈາກນັ້ນ ຍ້ອນວ່າໂອເຊຢູ່ໄກຈາກບ້ານເກີດ ລາວຈຶ່ງຄິດຮອດຄອບຄົວແລະຮູ້ສຶກເຫງົາ.

²ລອງຄິດເບິ່ງວ່າເຈົ້າຢາກໃຫ້ຄົນອື່ນປະຕິບັດກັບເຈົ້າແນວໃດ ຖ້າເຈົ້າຕົກຢູ່ໃນສະຖານະການທີ່ຄ້າຍໆກັນ. ແນ່ນອນວ່າເຈົ້າຈະຮູ້ສຶກຂອບໃຈທີ່ໄດ້ຮັບການຕ້ອນຮັບຢ່າງອົບອຸ່ນຢູ່ຫໍປະຊຸມຈາກຄົນທີ່ຮັກເຈົ້າ ບໍ່ວ່າເຈົ້າຈະເປັນຄົນສັນຊາດໃດຫຼືມີຜິວສີໃດກໍຕາມ. ທີ່ຈິງ ຄຳພີໄບເບິນບອກຄລິດສະຕຽນແທ້ວ່າ: “ຢ່າລືມຕ້ອນຮັບຄົນແປກໜ້າ.” (ເຫບເລີ 13:2, ທ.ປ.) ດັ່ງນັ້ນ ໃຫ້ເຮົາພິຈາລະນາຄຳຖາມຕໍ່ໄປນີ້: ພະເຢໂຫວາມີທັດສະນະແນວໃດຕໍ່ຄົນແປກໜ້າ? ເປັນຫຍັງເຮົາອາດຕ້ອງປັບປ່ຽນທັດສະນະຂອງເຮົາຕໍ່ຄົນແປກໜ້າ? ແລະເຮົາຈະຊ່ວຍຄົນທີ່ມາຈາກປະເທດອື່ນແນວໃດໃຫ້ຮູ້ສຶກວ່າເຂົາເຈົ້າໄດ້ຮັບການຕ້ອນຮັບໃນປະຊາຄົມຂອງເຮົາ?

ພະເຢໂຫວາມີທັດສະນະແນວໃດຕໍ່ຄົນແປກໜ້າ?

3, 4. ໃນອົບພະຍົບ 23:9 ພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ຊາວອິດສະລາແອນປະຕິບັດແນວໃດຕໍ່ຄົນຕ່າງຊາດ ແລະຍ້ອນຫຍັງ?

³ຫຼັງຈາກທີ່ພະເຢໂຫວາປົດປ່ອຍປະຊາຊົນຂອງພະອົງອອກຈາກການເປັນທາດຢູ່ປະເທດເອຢິບ ພະອົງໄດ້ມອບກົດໝາຍໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເພື່ອສອນປະຊາຊົນເຫຼົ່ານີ້ໃຫ້ສະແດງຄວາມກະລຸນາຕໍ່ຄົນຕ່າງຊາດທີ່ໜີອອກມາກັບເຂົາເຈົ້າ. (ອົບພະຍົບ 12:38, 49; 22:21) ເນື່ອງຈາກຊີວິດຈະບໍ່ງ່າຍສຳລັບຄົນຕ່າງຊາດ ດັ່ງນັ້ນ ພະເຢໂຫວາຈຶ່ງເບິ່ງແຍງເຂົາເຈົ້າດ້ວຍຄວາມຮັກ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ເຂົາເຈົ້າສາມາດເກັບເອົາອາຫານທີ່ຜູ້ເກັບກ່ຽວໄດ້ຈົ່ງໄວ້.—ພວກເລວີ 19:9, 10

⁴ພະເຢໂຫວາສາມາດສັ່ງໃຫ້ຊາວອິດສະລາແອນສະແດງຄວາມນັບຖືຕໍ່ຄົນຕ່າງຊາດກໍໄດ້ ແຕ່ພະອົງຢາກໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຈື່ວ່າເຂົາເຈົ້າຮູ້ສຶກແນວໃດຕອນເປັນຄົນຕ່າງຊາດ. (ອ່ານອົບພະຍົບ 23:9) ແມ່ນແຕ່ກ່ອນຕົກເປັນທາດໃນເອຢິບ ພວກເອຢິບກໍຊັງຊາວອິດສະລາແອນຢູ່ແລ້ວ ຍ້ອນວ່າເຂົາເຈົ້າແຕກຕ່າງຈາກຊາດອື່ນ. (ຕົ້ນເດີມ 43:32; 46:34; ອົບພະຍົບ 1:11-14) ຊາວອິດສະລາແອນມີຊີວິດທີ່ຍາກລຳບາກຕອນເປັນຄົນຕ່າງຊາດ ດັ່ງນັ້ນ ພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຈື່ສິ່ງນີ້ໄວ້ ແລະຢາກໃຫ້ເຂົາເຈົ້າສະແດງຄວາມກະລຸນາຕໍ່ຄົນຕ່າງຊາດທີ່ອາໄສຢູ່ທ່າມກາງເຂົາເຈົ້າ.—ພວກເລວີ 19:33, 34

ພະເຢໂຫວາສະແດງຄວາມກະລຸນາຕໍ່ຄົນຕ່າງຊາດ

5. ສິ່ງໃດຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ສະແດງຄວາມກະລຸນາຕໍ່ຄົນຕ່າງຊາດຄືກັບທີ່ພະເຢໂຫວາເຮັດ?

⁵ພະເຢໂຫວາບໍ່ໄດ້ປ່ຽນແປງ. ດັ່ງນັ້ນ ເມື່ອມີຄົນຕ່າງຊາດມາປະຊາຄົມຂອງເຮົາ ເຮົາຄວນຈື່ໄວ້ວ່າພະເຢໂຫວາຍັງສະແດງຄວາມກະລຸນາຕໍ່ຄົນແບບນີ້. (ພະບັນຍັດ 10:17-19; ມາລາກີ 3:5, 6) ໃຫ້ຢຸດແລະຄິດເຖິງຂໍ້ທ້າທາຍທີ່ຄົນເຫຼົ່ານີ້ອາດຕ້ອງປະເຊີນ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ເຂົາເຈົ້າອາດບໍ່ເຂົ້າໃຈພາສາໃໝ່ແລະອາດຖືກປະຕິບັດແບບບໍ່ຍຸຕິທຳ. ໃຫ້ເຮົາອອກຄວາມພະຍາຍາມທີ່ຈະຊ່ວຍແລະສະແດງຄວາມກະລຸນາຕໍ່ເຂົາເຈົ້າ.—1 ເປໂຕ 3:8

ເປັນຫຍັງເຮົາອາດຕ້ອງປັບປ່ຽນທັດສະນະຂອງເຮົາຕໍ່ຄົນແປກໜ້າ?

6, 7. ສິ່ງໃດທີ່ສະແດງວ່າຄລິດສະຕຽນຊາວຢິວໃນສະຕະວັດທຳອິດໄດ້ຮຽນຮູ້ການເອົາຊະນະອະຄະຕິທີ່ຝັງຮາກເລິກ?

⁶ຄລິດສະຕຽນໃນສະຕະວັດທຳອິດໄດ້ຮຽນຮູ້ການເອົາຊະນະອະຄະຕິທີ່ຝັງຮາກເລິກ ເຊິ່ງເປັນສິ່ງທີ່ມີຢູ່ທົ່ວໄປໃນທ່າມກາງຄົນຢິວ. ໃນວັນເພນເຕກອດປີ ຄ.ສ. 33 ຄລິດສະຕຽນຊາວຢິວທີ່ອາໄສຢູ່ເຢຣຶຊາເລມໄດ້ສະແດງຄວາມຮັກແລະນໍ້າໃຈຕ້ອນຮັບແຂກຕໍ່ກັບພວກລູກສິດໃໝ່ທີ່ມາຈາກປະເທດອື່ນ. (ກິດຈະການ 2:5, 44-47) ການກະທຳນີ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າຄລິດສະຕຽນຊາວຢິວເຂົ້າໃຈຄວາມໝາຍຂອງຄຳວ່າ: “ນໍ້າໃຈຕ້ອນຮັບແຂກ” ເຊິ່ງກໍຄືການສະແດງ “ຄວາມກະລຸນາຕໍ່ຄົນແປກໜ້າ.”

⁷ແຕ່ມີບາງສິ່ງເກີດຂຶ້ນໃນລະຫວ່າງນັ້ນ. ຄົນຢິວທີ່ເວົ້າພາສາເກັຣກຈົ່ມວ່າ ພວກແມ່ໝ້າຍທີ່ເວົ້າພາສາເກັຣກບໍ່ໄດ້ຮັບການປະຕິບັດຢ່າງຍຸຕິທຳ. (ກິດຈະການ 6:1) ເພື່ອແກ້ໄຂບັນຫານີ້ ພວກອັກຄະສາວົກໄດ້ແຕ່ງຕັ້ງຜູ້ຊາຍເຈັດຄົນໃຫ້ເບິ່ງແຍງເລື່ອງນີ້ເພື່ອທຸກຄົນຈະໄດ້ຮັບການປະຕິບັດຢ່າງຍຸຕິທຳ. ພວກອັກຄະສາວົກໄດ້ເລືອກຜູ້ຊາຍທີ່ມີຊື່ເປັນພາສາເກັຣກ ບາງທີເພື່ອໃຫ້ພວກແມ່ໝ້າຍຮູ້ສຶກສະບາຍໃຈຫຼາຍຂຶ້ນ.—ກິດຈະການ 6:2-6.

8, 9. (ກ) ຄຳຖາມຫຍັງທີ່ຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຮູ້ວ່າເຮົາມີອະຄະຕິຫຼືບໍ່? (ຂ) ເຮົາຕ້ອງກຳຈັດສິ່ງໃດໃຫ້ໝົດໄປ? (1 ເປໂຕ 1:22)

⁸ບໍ່ວ່າເຮົາຈະຮູ້ຕົວຫຼືບໍ່ກໍຕາມ ເຮົາທຸກຄົນໄດ້ຮັບອິດທິພົນຈາກວັດທະນະທຳຂອງຊາດເຮົາ. (ໂລມ 12:2) ນອກຈາກນັ້ນ ເຮົາອາດໄດ້ຍິນເພື່ອນບ້ານ ໝູ່ຢູ່ບ່ອນເຮັດວຽກ ຫຼືໝູ່ຢູ່ໂຮງຮຽນເວົ້າສິ່ງທີ່ບໍ່ດີກ່ຽວກັບຄົນຊາດອື່ນ ຄົນຊົນເຜົ່າອື່ນ ຫຼືຄົນສີຜິວອື່ນ. ເຮົາໄດ້ຮັບອິດທິພົນຫຼາຍສໍ່າໃດຈາກຄວາມຄິດໃນແງ່ລົບແບບນັ້ນ? ຫຼືເຮົາມີທ່າທີແນວໃດເມື່ອບາງຄົນເວົ້າຕະຫຼົກກ່ຽວກັບສັນຊາດຫຼືບາງສ່ວນຂອງວັດທະນະທຳຂອງເຮົາ?

⁹ອັກຄະສາວົກເປໂຕເຄີຍມີອະຄະຕິຕໍ່ກັບຜູ້ທີ່ບໍ່ແມ່ນຄົນຢິວ ແຕ່ລາວຄ່ອຍໆຮຽນຮູ້ທີ່ຈະກຳຈັດຄວາມຮູ້ສຶກໃນແງ່ລົບແບບນັ້ນ. (ກິດຈະການ 10:28, 34, 35; ຄາລາຊີ 2:11-14) ຄ້າຍຄືກັນ ຖ້າເຮົາສັງເກດເຫັນວ່າເຮົາມີອະຄະຕິຫຼືມີຄວາມຍິ່ງໃນເຊື້ອຊາດແມ່ນແຕ່ໜ້ອຍດຽວ ເຮົາຄວນພະຍາຍາມຢ່າງໜັກທີ່ຈະກຳຈັດມັນໃຫ້ໝົດໄປ. (ອ່ານ 1 ເປໂຕ 1:22) ສິ່ງໃດຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເຮັດແບບນັ້ນໄດ້? ຂໍໃຫ້ຈື່ໄວ້ວ່າເຮົາທຸກຄົນເປັນມະນຸດທີ່ມີບາບ ແລະບໍ່ວ່າເຮົາຈະມາຈາກປະເທດໃດກໍຕາມເຮົາບໍ່ສົມຄວນໄດ້ຮັບການຊ່ວຍໃຫ້ພົ້ນຈາກຄວາມຕາຍ. (ໂລມ 3:9, 10, 21-24) ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາບໍ່ຄວນຮູ້ສຶກວ່າເຮົາດີກວ່າຄົນອື່ນ! (1 ໂກລິນໂທ 4:7) ເຮົາຄວນຮູ້ສຶກຄືກັບອັກຄະສາວົກໂປໂລ. ລາວບອກເພື່ອນຮ່ວມຄວາມເຊື່ອວ່າ ເຂົາເຈົ້າ “ບໍ່ແມ່ນຄົນແປກໜ້າຫຼືຄົນຕ່າງຊາດອີກຕໍ່ໄປ. ແຕ່ເປັນ . . . ສະມາຊິກຄອບຄົວຂອງພະເຈົ້າ.” (ເອເຟດ 2:19, ລ.ມ.) ເຮົາທຸກຄົນຕ້ອງພະຍາຍາມຢ່າງໜັກໃນການກຳຈັດອະຄະຕິຕ່າງໆໃຫ້ໝົດໄປ ເພື່ອເຮົາຈະສາມາດປູກຝັງນິດໄສໃໝ່ໄດ້.—ໂກໂລດ 3:10, 11

ວິທີສະແດງຄວາມກະລຸນາຕໍ່ຄົນແປກໜ້າ

10, 11. ໂບອາດຮຽນແບບພະເຢໂຫວາແນວໃດໃນເລື່ອງທັດສະນະຂອງພະອົງຕໍ່ຄົນແປກໜ້າ?

¹⁰ໂບອາດຊາຍຜູ້ສັດຊື່ຮຽນແບບພະເຢໂຫວາໃນເລື່ອງທັດສະນະຂອງພະອົງຕໍ່ຄົນແປກໜ້າ. ໂດຍວິທີໃດ? ເມື່ອໂບອາດໄປກວດເບິ່ງທົ່ງນາໃນລະຫວ່າງການເກັບກ່ຽວ ລາວສັງເກດວ່າລຶດທີ່ເປັນຄົນຕ່າງຊາດຈາກແຜ່ນດິນໂມອາບ ກຳລັງເຮັດວຽກໜັກເພື່ອເກັບເມັດເຂົ້າທີ່ຕົກຢູ່ພື້ນ. ໃນກົດໝາຍທີ່ໃຫ້ຜ່ານທາງໂມເຊ ລຶດມີສິດທີ່ຈະເກັບເມັດເຂົ້າທີ່ເຮ່ຍ. ແຕ່ເມື່ອໂບອາດໄດ້ຍິນວ່າລຶດຂໍອະນຸຍາດເພື່ອມາເກັບເມັດເຂົ້າທີ່ເຮ່ຍໃນນາຂອງລາວ ໂບອາດກໍປະທັບໃຈຫຼາຍແລະເຖິງຂັ້ນອະນຸຍາດໃຫ້ລາວເກັບເມັດເຂົ້າທີ່ເຮ່ຍຈາກມັດເຂົ້າດ້ວຍຊໍ້າ.—ອ່ານລຶດ 2:5-7, 15, 16

¹¹ສິ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນຕໍ່ຈາກນັ້ນສະແດງໃຫ້ເຫັນຢ່າງຈະແຈ້ງວ່າໂບອາດເປັນຫ່ວງລຶດແລະສະພາບການທີ່ຫຍຸ້ງຍາກຂອງລາວໃນຖານະເປັນຄົນຕ່າງຊາດ. ໂບອາດບອກໃຫ້ລຶດຢູ່ກັບກຸ່ມຄົນງານຜູ້ຍິງເພື່ອຈະບໍ່ຖືກພວກຄົນງານຜູ້ຊາຍທີ່ເຮັດວຽກຢູ່ທົ່ງນາກວນ. ລາວຈັດໃຫ້ລຶດມີນໍ້າແລະອາຫານກິນຢ່າງພຽງພໍຄືກັບຄົນງານຄົນອື່ນໆ. ໂບອາດສະແດງຄວາມນັບຖືຕໍ່ຍິງຕ່າງຊາດຜູ້ນີ້ທີ່ທຸກຍາກແລະໃຫ້ກຳລັງໃຈລາວ.—ລຶດ 2:8-10, 13, 14.

12. ການສະແດງຄວາມກະລຸນາຕໍ່ຄົນແປກໜ້າຈະມີຜົນດີແນວໃດ?

¹²ໂບອາດສະແດງຄວາມກະລຸນາຕໍ່ລຶດບໍ່ແມ່ນຍ້ອນວ່າລາວມີຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງຕໍ່ນາໂອມີຜູ້ເປັນແມ່ຍ່າ ແຕ່ຍ້ອນລຶດເລີ່ມເຂົ້າມາຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາແລະຊອກຫາການປົກປ້ອງຈາກພະອົງ. ເມື່ອໂບອາດສະແດງຄວາມກະລຸນາຕໍ່ລຶດ ທີ່ຈິງແລ້ວລາວກຳລັງຮຽນແບບຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງຂອງພະເຢໂຫວາ. (ລຶດ 2:12, 20; ສຸພາສິດ 19:17) ໃນທຸກມື້ນີ້ກໍຄ້າຍຄືກັນ ເມື່ອເຮົາເປັນຄົນກະລຸນາ ເຮົາອາດຊ່ວຍ “ຄົນທຸກຊະນິດ” ໃຫ້ຮຽນຮູ້ຄວາມຈິງແລະເຫັນວ່າພະເຢໂຫວາຮັກເຂົາເຈົ້າຫຼາຍ.—1 ຕີໂມເຕ 2:3, 4, ລ.ມ.

ເມື່ອມີຄົນແປກໜ້າມາຫໍປະຊຸມຂອງເຮົາ ເຮົາຕ້ອນຮັບເຂົາເຈົ້າຢ່າງອົບອຸ່ນບໍ? (ຂໍ້ 13, 14)

13, 14. (ກ) ເປັນຫຍັງເຮົາຄວນທັກທາຍຄົນແປກໜ້າຢູ່ຫໍປະຊຸມ? (ຂ) ສິ່ງໃດສາມາດຊ່ວຍເຈົ້າໃຫ້ຮູ້ສຶກສະດວກໃຈໃນການລົມກັບບາງຄົນທີ່ມາຈາກວັດທະນະທຳອື່ນ?

¹³ເຮົາສາມາດສະແດງຄວາມກະລຸນາຕໍ່ຄົນແປກໜ້າໂດຍການທັກທາຍເຂົາເຈົ້າຢ່າງອົບອຸ່ນຢູ່ຫໍປະຊຸມ. ຄົນອົບພະຍົບທີ່ຫາກໍມາຮອດປະເທດໃດປະເທດໜຶ່ງບາງຄັ້ງອາດຈະຮູ້ສຶກອາຍແລະແຍກຕົວຢູ່ຕ່າງຫາກ. ເນື່ອງຈາກວັດທະນະທຳຫຼືສະຖານະພາບທາງດ້ານສັງຄົມ ຄົນເຫຼົ່ານີ້ອາດຮູ້ສຶກວ່າຕົນເອງຕໍ່າຕ້ອຍກວ່າຄົນຈາກເຊື້ອຊາດອື່ນຫຼືສັນຊາດອື່ນ. ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາຄວນເປັນຝ່າຍທັກທາຍກ່ອນແລະສະແດງຄວາມກະລຸນາແລະຄວາມສົນໃຈທີ່ແທ້ຈິງຕໍ່ເຂົາເຈົ້າ. ຖ້າມີແອັບ JW Language ໃນພາສາຂອງເຈົ້າ ແອັບນີ້ຈະຊ່ວຍເຈົ້າໃຫ້ຮຽນຖາມສະບາຍດີໃນພາສາຂອງຄົນເຫຼົ່ານັ້ນ.—ອ່ານຟີລິບ 2:3, 4

¹⁴ເຈົ້າອາດຮູ້ສຶກບໍ່ສະດວກໃຈທີ່ຈະເວົ້າກັບບາງຄົນທີ່ມາຈາກວັດທະນະທຳອື່ນ. ເພື່ອຈະເອົາຊະນະຄວາມຮູ້ສຶກແບບນີ້ ເຈົ້າອາດເປັນຝ່າຍບອກບາງສິ່ງກ່ຽວກັບຕົວເຈົ້າ. ເມື່ອເຮັດແບບນັ້ນເຈົ້າອາດເຫັນວ່າເຈົ້າກັບລາວມີຫຼາຍສິ່ງທີ່ຄ້າຍຄືກັນເກີນກວ່າທີ່ຄິດເອົາໄວ້. ຂໍໃຫ້ຈື່ໄວ້ວ່າໃນແຕ່ລະວັດທະນະທຳມີທັງຈຸດດີແລະຈຸດອ່ອນ.

ຊ່ວຍທຸກຄົນໃຫ້ຮູ້ສຶກວ່າໄດ້ຮັບການຕ້ອນຮັບ

15. ສິ່ງໃດຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເຂົ້າໃຈຄົນທີ່ກຳລັງປັບຕົວໃຫ້ລຶ້ງກັບປະເທດໃໝ່?

¹⁵ເພື່ອຊ່ວຍຄົນອື່ນໃຫ້ຮູ້ສຶກວ່າໄດ້ຮັບການຕ້ອນຮັບໃນປະຊາຄົມ ຂໍໃຫ້ເຮົາຖາມຕົວເອງຢ່າງກົງໄປກົງມາວ່າ: ‘ຖ້າຂ້ອຍຢູ່ປະເທດອື່ນ ຂ້ອຍຢາກໃຫ້ຜູ້ຄົນປະຕິບັດກັບຂ້ອຍແນວໃດ?’ (ມັດທາຍ 7:12) ໃຫ້ອົດທົນກັບຄົນທີ່ກຳລັງປັບຕົວໃຫ້ລຶ້ງກັບປະເທດໃໝ່. ທຳອິດ ເຮົາອາດບໍ່ເຂົ້າໃຈເຕັມທີກ່ຽວກັບວິທີຄິດຫຼືທ່າທີຂອງເຂົາເຈົ້າ. ແຕ່ແທນທີ່ຈະຄາດໝາຍໃຫ້ຄົນເຫຼົ່ານັ້ນຄິດແລະເຮັດຄືກັບຄົນທີ່ມາຈາກວັດທະນະທຳດຽວກັນກັບເຮົາ ເປັນຫຍັງເຮົາຈຶ່ງບໍ່ຍອມຮັບເຂົາເຈົ້າໃນແບບທີ່ເຂົາເຈົ້າເປັນ?—ອ່ານໂລມ 15:7

ໃຫ້ອົດທົນກັບຄົນທີ່ກຳລັງປັບຕົວໃຫ້ລຶ້ງກັບປະເທດໃໝ່

16, 17. (ກ) ເຮົາຈະເຮັດຫຍັງເພື່ອໃກ້ຊິດຫຼາຍຂຶ້ນກັບຄົນທີ່ມາຈາກວັດທະນະທຳອື່ນ? (ຂ) ການຊ່ວຍເຫຼືອແບບໃດທີ່ເຮົາເຮັດໄດ້ເພື່ອແນະນຳຄົນອົບພະຍົບໃນປະຊາຄົມຂອງເຮົາ?

¹⁶ຖ້າເຮົາໃຊ້ເວລາເພື່ອຮຽນຮູ້ກ່ຽວກັບປະເທດແລະວັດທະນະທຳຂອງຄົນເຊື້ອຊາດອື່ນ ນັ້ນອາດງ່າຍຂຶ້ນທີ່ເຮົາຈະຮູ້ຈັກກັບເຂົາເຈົ້າ. ໃນການນະມັດສະການປະຈຳຄອບຄົວ ເຮົາອາດຄົ້ນຄວ້າບາງເລື່ອງກ່ຽວກັບວັດທະນະທຳຂອງຄົນອົບພະຍົບທີ່ຢູ່ໃນປະຊາຄົມຫຼືໃນເຂດປະກາດຂອງເຮົາ. ການເຊີນພີ່ນ້ອງທີ່ເປັນຄົນອົບພະຍົບໃຫ້ມາກິນເຂົ້າຢູ່ເຮືອນຂອງເຮົາກໍເປັນອີກວິທີໜຶ່ງທີ່ຈະໃກ້ຊິດກັນຫຼາຍຂຶ້ນ. ພະເຢໂຫວາໄດ້ “ເປີດໂອກາດໃຫ້ຄົນຕ່າງຊາດເຂົ້າມາເຊື່ອ, ລ.ມ.” ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາຄວນຮຽນແບບພະອົງແລະເປີດເຮືອນຂອງເຮົາແກ່ຄົນແປກໜ້າທີ່ເປັນ “ພີ່ນ້ອງຮ່ວມຄວາມເຊື່ອຂອງເຮົາ, ລ.ມ.”—ກິດຈະການ 14:27; ຄາລາຊີ 6:10; ໂຢບ 31:32

ເຮົາກຳລັງສະແດງຄວາມກະລຸນາຕໍ່ຄົນໃໝ່ໆທີ່ມາຈາກດິນແດນອື່ນບໍ? (ຂໍ້ 16, 17)

¹⁷ເມື່ອເຮົາໃຊ້ເວລາກັບຄອບຄົວໜຶ່ງທີ່ເປັນພີ່ນ້ອງຮ່ວມຄວາມເຊື່ອເຊິ່ງອົບພະຍົບມາຢູ່ປະເທດຂອງເຮົາ ສິ່ງນີ້ຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເຂົ້າໃຈແລະເຫັນຄຸນຄ່າຄວາມພະຍາຍາມຂອງເຂົາເຈົ້າໃນການປັບຕົວໃຫ້ເຂົ້າກັບວັດທະນະທຳຂອງເຮົາ. ເຮົາອາດເຫັນວ່າການຮຽນພາສາໃໝ່ເປັນເລື່ອງຍາກສຳລັບຄົນເຫຼົ່ານີ້ແລະເຮົາກໍພ້ອມຈະຊ່ວຍເຫຼືອ. ນອກຈາກນັ້ນ ເຮົາອາດແນະນຳໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຮູ້ຈັກອົງການຕ່າງໆທີ່ສາມາດຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ຊອກເຮືອນທີ່ເໝາະສົມຫຼືວຽກທີ່ດີໄດ້. ການຊ່ວຍເຫຼືອແບບນັ້ນອາດເປັນປະໂຫຍດຕໍ່ເພື່ອນຮ່ວມຄວາມເຊື່ອຂອງເຮົາ.—ສຸພາສິດ 3:27

18. ໃນທຸກມື້ນີ້ ຄົນອົບພະຍົບຈະຮຽນແບບຕົວຢ່າງອັນໃດໃນເລື່ອງຄວາມນັບຖືແລະການຮູ້ບຸນຄຸນ?

¹⁸ແນ່ນອນວ່າຄົນອົບພະຍົບຈະເຮັດສຸດຄວາມສາມາດຂອງເຂົາເຈົ້າເພື່ອປັບຕົວໃຫ້ເຂົ້າກັບວັດທະນະທຳຂອງປະເທດໃໝ່ທີ່ຕົນອາໄສຢູ່. ລຶດວາງຕົວຢ່າງທີ່ດີໃນເລື່ອງນີ້. ທຳອິດ ລາວສະແດງຄວາມນັບຖືຕໍ່ປະເພນີຂອງປະເທດໃໝ່ທີ່ລາວອາໄສຢູ່ໂດຍຂໍອະນຸຍາດເກັບເມັດເຂົ້າທີ່ເຮ່ຍ. (ລຶດ 2:7) ລຶດບໍ່ໄດ້ຖືສິດຫຼືຮູ້ສຶກວ່າຄົນອື່ນເປັນໜີ້ລາວໃນສິ່ງໃດສິ່ງໜຶ່ງ. ຕໍ່ມາ ລາວສະແດງຄວາມຮູ້ບຸນຄຸນໃນຄວາມກະລຸນາທີ່ລາວໄດ້ຮັບ. (ລຶດ 2:13) ເມື່ອຄົນອົບພະຍົບສະແດງທັດສະນະທີ່ດີແບບນີ້ ເຂົາເຈົ້າກໍຈະໄດ້ຮັບຄວາມນັບຖືຈາກພີ່ນ້ອງຮ່ວມຄວາມເຊື່ອແລະຄົນໃນທ້ອງຖິ່ນນັ້ນ.

19. ມີເຫດຜົນຫຍັງແດ່ທີ່ເຮົາຕ້ອງເຮັດໃຫ້ຄົນແປກໜ້າຮູ້ສຶກວ່າເຂົາເຈົ້າໄດ້ຮັບການຕ້ອນຮັບ?

¹⁹ເຮົາມີຄວາມສຸກຫຼາຍແທ້ໆທີ່ພະເຢໂຫວາໄດ້ສະແດງຄວາມເມດຕາແລະອະນຸຍາດໃຫ້ທຸກຄົນໄດ້ຍິນຂ່າວດີ. ໃນປະເທດຂອງບາງຄົນ ເຂົາເຈົ້າອາດບໍ່ສາມາດຮຽນຄຳພີໄບເບິນຫຼືໄປປະຊຸມຮ່ວມກັບປະຊາຊົນຂອງພະເຢໂຫວາ. ແຕ່ຕອນນີ້ເຂົາເຈົ້າມີໂອກາດທີ່ຈະພົບກັນກັບເຮົາ ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາຄວນຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າບໍ່ໃຫ້ຮູ້ສຶກວ່າເປັນຄົນແປກໜ້າ. ເຮົາອາດບໍ່ມີເງິນຫຼາຍຫຼືບໍ່ສາມາດຊ່ວຍເຫຼືອໄດ້ຫຼາຍ ແຕ່ເມື່ອເຮົາສະແດງຄວາມກະລຸນາຕໍ່ເຂົາເຈົ້າ ເຮົາກໍຮຽນແບບຄວາມຮັກຂອງພະເຢໂຫວາທີ່ມີຕໍ່ຄົນແປກໜ້າ. ເນື່ອງຈາກເຮົາເປັນ “ຜູ້ກະທຳຕາມແບບຢ່າງພະເຈົ້າ” ຂໍໃຫ້ເຮົາເຮັດສຸດຄວາມສາມາດໃນການຕ້ອນຮັບຄົນແປກໜ້າທີ່ຢູ່ທ່າມກາງພວກເຮົາ!—ເອເຟດ 5:1, 2

^ [1] (ຂໍ້ 1) ຊື່ສົມມຸດ

ການອະທິບາຍບາງສຳນວນ

ຄົນແປກໜ້າ ໝາຍເຖິງຄົນທີ່ເຮົາບໍ່ຮູ້ຈັກ. ໃນບົດຄວາມນີ້ ຄົນແປກໜ້າກໍຄືຄົນຕ່າງຊາດຫຼືຄົນອົບພະຍົບເຊິ່ງຕອນນີ້ກຳລັງອາໄສຢູ່ໃນປະເທດຂອງເຮົາ.
ການເກັບເມັດເຂົ້າທີ່ເຮ່ຍຫຼັງຈາກການເກັບກ່ຽວ ໝາຍເຖິງການເກັບເອົາຜົນລະປູກຕ່າງໆທີ່ຜູ້ເກັບກ່ຽວໄດ້ຈົ່ງໄວ້. ອີງຕາມກົດໝາຍຂອງພະເຈົ້າ ຊາວອິດສະລາແອນຕ້ອງບໍ່ເກັບຜົນລະປູກທີ່ຢູ່ແຄມທົ່ງນາຈົນໝົດ ຫຼືປິດເອົາໝາກກອກຫຼືໝາກອະງຸ່ນຈົນໝົດຕົ້ນ. ການຈົ່ງໄວ້ແບບນີ້ເຮັດໃຫ້ຄົນທຸກຍາກ ຄົນຕ່າງຊາດ ລູກກຳພ້າ ແລະແມ່ໝ້າຍສາມາດເກັບເອົາອາຫານເຫຼົ່ານີ້ໄປກິນໄດ້.
ອະຄະຕິ ໝາຍເຖິງການມີຄວາມຄິດ ຄວາມຮູ້ສຶກ ຫຼືທັດສະນະໃນແງ່ລົບຕໍ່ກັບຄົນທີ່ມາຈາກປະເທດອື່ນ ເຊື້ອຊາດອື່ນ ຊົນຊັ້ນອື່ນ ຫຼືສາສະໜາອື່ນ.

ຫໍສັງເກດການສະບັບສຶກສາ