ຮັບປະໂຫຍດຢ່າງເຕັມທີຈາກການຈັດຕຽມຂອງພະເຢໂຫວາ

ເປີດ

“ເຮົາແມ່ນພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຂອງເຈົ້າ ຜູ້ສັ່ງສອນເຈົ້າສຳລັບປະໂຫຍດແກ່ເຈົ້າ.”—ເອຊາອີ 48:17

ເພງ: 117, 114

ເຈົ້າຈະຕອບແນວໃດ?

ສິ່ງໃດອາດເປັນສາເຫດທີ່ເຮັດໃຫ້ເຮົາພາດຈຸດທີ່ເປັນປະໂຫຍດຈາກການຈັດຕຽມໃນເລື່ອງຄວາມຮູ້ຂອງພະເຈົ້າ?
ຄຳແນະນຳຫຍັງສາມາດຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຈາກທຸກສ່ວນຂອງຄຳພີໄບເບິນ?
ເຮັດແນວໃດເຮົາຈຶ່ງຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຈາກການພິຈາລະນາເລື່ອງທີ່ເລັງໃສ່ຄົນໃນໄວໜຸ່ມແລະຄົນທົ່ວໄປ?

1, 2. (ກ) ພະຍານພະເຢໂຫວາຮູ້ສຶກແນວໃດຕໍ່ກັບຄຳພີໄບເບິນ? (ຂ) ໃນຄຳພີໄບເບິນ ເຈົ້າມັກສ່ວນໃດຫຼາຍທີ່ສຸດ?

ພວກເຮົາທີ່ເປັນພະຍານພະເຢໂຫວາ ເຮົາຮັກຄຳພີໄບເບິນ ເນື່ອງຈາກວ່າຄຳພີໄບເບິນໃຫ້ການປອບໃຈ ໃຫ້ຄວາມຫວັງ ແລະໃຫ້ການຊີ້ນຳທີ່ເຮົາສາມາດໄວ້ໃຈໄດ້. (ໂລມ 15:4) ນີ້ບໍ່ແມ່ນປຶ້ມທີ່ມາຈາກຄວາມຄິດຂອງມະນຸດ ແຕ່ແມ່ນ “ພະຄຳແຫ່ງພະເຈົ້າ.”—1 ເທຊະໂລນີກ 2:13

²ສ່ວນຫຼາຍແລ້ວພວກເຮົາທຸກຄົນມີສ່ວນຕ່າງໆທີ່ເຮົາມັກຫຼາຍທີ່ສຸດໃນຄຳພີໄບເບິນ. ບາງຄົນມັກເລື່ອງຄຳສອນຂອງພະເຍຊູ ເພາະນັ້ນສະແດງເຖິງນິດໄສໃຈຄໍທີ່ງົດງາມຂອງພະເຢໂຫວາໂດຍຜ່ານທາງພະເຍຊູ. (ໂຢຮັນ 14:9) ສ່ວນບາງຄົນກໍມັກພະທຳຕ່າງໆທີ່ກ່ຽວກັບຄຳພະຍາກອນຫຼາຍກວ່າ ເຊັ່ນ: ພະທຳຄຳປາກົດເຊິ່ງສະແດງໃຫ້ເຮົາເຫັນ “ເຫດການທີ່ຈະຕ້ອງເກີດຂຶ້ນໃນບໍ່ຊ້ານີ້.” (ຄຳປາກົດ 1:1, ທ.ປ.) ບາງຄົນໄດ້ຮັບກຳລັງໃຈເມື່ອເຂົາເຈົ້າອ່ານພະທຳຄຳເພງ ແລະສ່ວນບາງຄົນກໍມ່ວນກັບການອ່ານຄຳແນະນຳທີ່ເປັນປະໂຫຍດໃນພະທຳສຸພາສິດ. ດັ່ງນັ້ນຈຶ່ງເຫັນໄດ້ແຈ້ງວ່າຄຳພີໄບເບິນແມ່ນປຶ້ມສຳລັບທຸກໆຄົນ.

3, 4. (ກ) ເຈົ້າຮູ້ສຶກແນວໃດກ່ຽວກັບໜັງສືຕ່າງໆຂອງເຮົາ? (ຂ) ໜັງສືຫຍັງແດ່ທີ່ເຮົາໄດ້ຮັບສຳລັບສະເພາະກຸ່ມຄົນ?

³ເນື່ອງຈາກເຮົາຮັກຄຳພີໄບເບິນ ເຮົາຈຶ່ງຮັກໜັງສືຕ່າງໆຂອງເຮົາເຊິ່ງອາໄສຄຳພີໄບເບິນທີ່ເປັນພະຄຳຂອງພະເຈົ້າ. ທຸກໆສິ່ງເຊັ່ນ: ປຶ້ມ ຈຸນລະສານ ວາລະສານ ແລະໜັງສືອື່ນໆທີ່ເຮົາໄດ້ຮັບແມ່ນເປັນການຈັດຕຽມຈາກພະເຢໂຫວາ.ສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ໄດ້ຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຮັກສາຄວາມເຊື່ອຂອງເຮົາໃຫ້ເຂັ້ມແຂງແລະໃຫ້ໃກ້ຊິດກັບພະອົງສະເໝີ.—ຕິໂຕ 2:2

⁴ໂດຍທົ່ວໄປແລ້ວໜັງສືຂອງພວກເຮົາສ່ວນຫຼາຍຂຽນສຳລັບພະຍານພະເຢໂຫວາ. ຢ່າງໃດກໍຕາມ ມີປຶ້ມຕ່າງໆຈຳນວນໜຶ່ງທີ່ຂຽນໃຫ້ສະເພາະຄົນໃນໄວໜຸ່ມຫຼືຜູ້ທີ່ເປັນພໍ່ແມ່. ສ່ວນຫຼາຍແລ້ວບົດຄວາມຕ່າງໆແລະວິດີໂອໃນເວັບໄຊຂອງເຮົາແມ່ນກຽມໄວ້ໃຫ້ສະເພາະຄົນທີ່ບໍ່ແມ່ນພະຍານພະເຢໂຫວາ. ເຄື່ອງມືທີ່ຫຼາກຫຼາຍເຫຼົ່ານີ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າພະເຢໂຫວາໄດ້ເຮັດຕາມຄຳສັນຍາທີ່ຈະຈັດໃຫ້ມີການຊີ້ນຳຢ່າງລົ້ນເຫຼືອສຳລັບທຸກຄົນ.—ເອຊາອີ 25:6

5. ເຮົາສາມາດໝັ້ນໃຈໄດ້ວ່າພະເຢໂຫວາຮູ້ຄຸນຄ່າໃນສິ່ງໃດ?

⁵ພວກເຮົາສ່ວນຫຼາຍຕ້ອງການມີເວລາຫຼາຍຂຶ້ນເພື່ອທີ່ຈະອ່ານຄຳພີໄບເບິນແລະໜັງສືຕ່າງໆຂອງພວກເຮົາ. ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາອາດຈະບໍ່ໄດ້ໃຊ້ເວລາເທົ່າກັນສະເໝີໄປທີ່ຈະສຶກສາທຸກໆໜັງສືທີ່ເຮົາໄດ້ຮັບ. ເຮົາສາມາດໝັ້ນໃຈໄດ້ວ່າພະເຢໂຫວາພໍໃຈກັບເຮົາເມື່ອເຮົາໃຊ້ເວລາຂອງເຮົາຢ່າງສຸຂຸມເພື່ອທີ່ຈະອ່ານແລະສຶກສາຄຳພີໄບເບິນແລະໜັງສືຂອງອົງການຂອງເຮົາ. (ເອເຟດ 5:15, 16) ຢ່າງໃດກໍຕາມ ມີອັນຕະລາຍເຊິ່ງເຮົາຕ້ອງໄດ້ລະວັງ. ສິ່ງນັ້ນແມ່ນຫຍັງ?

6. ສິ່ງໃດທີ່ອາດເປັນສາເຫດເຮັດໃຫ້ເຮົາພາດຈຸດທີ່ເປັນປະໂຫຍດຈາກການຈັດຕຽມຂອງພະເຢໂຫວາ?

⁶ຖ້າບໍ່ລະວັງ ເຮົາອາດຄິດວ່າສ່ວນໃດສ່ວນໜຶ່ງໃນຄຳພີໄບເບິນຫຼືໃນໜັງສືຕ່າງໆໃຊ້ບໍ່ໄດ້ກັບເຮົາ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ຖ້າຫາກວ່າສ່ວນໃດສ່ວນໜຶ່ງໃນຄຳພີໄບເບິນເບິ່ງຄືວ່າໃຊ້ບໍ່ໄດ້ກັບສະຖານະການຂອງເຮົາເດ? ຫຼືຖ້າຫາກວ່າເຮົາບໍ່ໄດ້ເປັນຜູ້ອ່ານກຸ່ມຫຼັກຂອງໜັງສືນັ້ນເດ? ເຮົາຈະພຽງແຕ່ອ່ານຂໍ້ມູນເຫຼົ່ານັ້ນໄວໆຫຼືບໍ່ອ່ານເລີຍບໍ? ຖ້າເປັນເຊັ່ນນັ້ນ ເຮົາອາດຈະພາດຂໍ້ມູນທີ່ມີຄ່າຫຼາຍເຊິ່ງຈະເປັນປະໂຫຍດຕໍ່ເຮົາ. ເຮົາຈະຫຼີກລ່ຽງອັນຕະລາຍນີ້ໄດ້ແນວໃດ? ເຮົາຄວນຈື່ໄວ້ວ່າຂໍ້ມູນທຸກຢ່າງທີ່ເຮົາໄດ້ຮັບແມ່ນມາຈາກພະເຢໂຫວາ. ໃນຄຳພີໄບເບິນເຮົາອ່ານວ່າ: “ເຮົາແມ່ນພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຂອງເຈົ້າ ຜູ້ສັ່ງສອນເຈົ້າສຳລັບປະໂຫຍດແກ່ເຈົ້າ.” (ເອຊາອີ 48:17) ໃນບົດຄວາມນີ້ ເຮົາຈະພິຈາລະນາຄຳແນະນຳສາມຢ່າງເຊິ່ງຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຈາກການຈັດຕຽມທັງໝົດທີ່ພະເຢໂຫວາໄດ້ໃຫ້ເຮົາ.

ຄຳແນະນຳສຳລັບການອ່ານຄຳພີໄບເບິນໃຫ້ໄດ້ຮັບປະໂຫຍດ

7. ເປັນຫຍັງເຮົາຕ້ອງອ່ານຄຳພີໄບເບິນດ້ວຍຫົວໃຈທີ່ເປີດຮັບ?

⁷ໃຫ້ອ່ານດ້ວຍຫົວໃຈທີ່ເປີດຮັບ. ເປັນຄວາມຈິງທີ່ວ່າບາງສ່ວນໃນຄຳພີໄບເບິນແມ່ນຂຽນສຳລັບບຸກຄົນຫຼືກຸ່ມຄົນໃດໜຶ່ງສະເພາະ. ຢ່າງໃດກໍຕາມ ຄຳພີໄບເບິນເວົ້າຢ່າງຈະແຈ້ງວ່າ: ‘ພະຄຳພີທຸກຕອນໄດ້ຮັບການດົນໃຈຈາກພະເຈົ້າ ແລະເປັນປະໂຫຍດ.’ (2 ຕີໂມເຕ 3:16) ດ້ວຍເຫດນີ້ເຮົາຈຶ່ງຕ້ອງເປີດໃຈເມື່ອເຮົາອ່ານຄຳພີໄບເບິນ. ພີ່ນ້ອງຊາຍຄົນໜຶ່ງພະຍາຍາມທີ່ຈະຈື່ວ່າ ພຽງແຕ່ໃນພະທຳດຽວລາວກໍສາມາດຮຽນຮູ້ບົດຮຽນຫຼາຍຢ່າງໄດ້. ສິ່ງນີ້ຊ່ວຍລາວໃຫ້ເຫັນບົດຮຽນທີ່ບໍ່ສາມາດເຂົ້າໃຈໄດ້ງ່າຍໆ. ດັ່ງນັ້ນ ກ່ອນທີ່ຈະອ່ານຄຳພີໄບເບິນ ເຮົາຄວນຂໍໃຫ້ພະເຢໂຫວາຊ່ວຍໃຫ້ເຮົາເປີດໃຈແລະມີສະຕິປັນຍາເພື່ອຈະເຂົ້າໃຈບົດຮຽນຕ່າງໆເຊິ່ງເຮົາຕ້ອງການທີ່ຈະຮຽນຮູ້.—ເອເຊດຣາເຊ 7:10; ອ່ານຢາໂກໂບ 1:5

ເຈົ້າກຳລັງໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຢ່າງເຕັມທີເອົາຈາກການອ່ານຄຳພີໄບເບິນບໍ? (ເບິ່ງຂໍ້ 7)

8, 9. (ກ) ເມື່ອອ່ານຄຳພີໄບເບິນ ມີຄຳຖາມຫຍັງແດ່ທີ່ເຮົາອາດຖາມຕົວເອງ? (ຂ) ຄຸນລັກສະນະຕ່າງໆຂອງຄລິດສະຕຽນທີ່ເປັນຜູ້ເຖົ້າແກ່ບອກຫຍັງເຮົາກ່ຽວກັບພະເຢໂຫວາ?

⁸ໃຫ້ຕັ້ງຄຳຖາມ. ເມື່ອອ່ານຄຳພີໄບເບິນ ໃຫ້ຢຸດແລະຖາມຕົວເອງວ່າ: ‘ເລື່ອງນີ້ບອກຫຍັງຂ້ອຍກ່ຽວກັບພະເຢໂຫວາ? ຂ້ອຍຈະໃຊ້ຂໍ້ມູນນີ້ແນວໃດໃນຊີວິດຂອງຂ້ອຍ? ຂ້ອຍຈະໃຊ້ຈຸດນີ້ແນວໃດເພື່ອຊ່ວຍຄົນອື່ນ?’ ເມື່ອເຮົາຄິດຕຶກຕອງໃນຄຳຖາມເຫຼົ່ານີ້ ເຮົາຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຫຼາຍຂຶ້ນຈາກການອ່ານຄຳພີໄບເບິນ. ຂໍໃຫ້ເຮົາເບິ່ງຕົວຢ່າງໜຶ່ງ. ຄຳພີໄບເບິນພັນລະນາເຖິງຄຸນລັກສະນະສະເພາະຂອງຜູ້ເຖົ້າແກ່. (ອ່ານ 1 ຕີໂມເຕ 3:2-7) ເນື່ອງຈາກວ່າພວກເຮົາສ່ວນຫຼາຍບໍ່ໄດ້ເປັນຜູ້ເຖົ້າແກ່ ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາອາດຈະຄິດວ່າຂໍ້ມູນນີ້ບໍ່ສາມາດຊ່ວຍເຮົາໃນທາງໃດທາງໜຶ່ງເລີຍ. ຢ່າງໃດກໍຕາມ ໃຫ້ເຮົາໃຊ້ສາມຄຳຖາມທີ່ໄດ້ກ່າວເຖິງກ່ອນໜ້ານີ້ເພື່ອຈະເຫັນວິທີທີ່ລາຍການຄຸນລັກສະນະເຫຼົ່ານີ້ສາມາດຊ່ວຍພວກເຮົາທຸກຄົນ.

⁹“ເລື່ອງນີ້ບອກຫຍັງຂ້ອຍກ່ຽວກັບພະເຢໂຫວາ?” ພະເຢໂຫວາໄດ້ໃຫ້ລາຍການກ່ຽວກັບຄຸນລັກສະນະຕ່າງໆສຳລັບຜູ້ເຖົ້າແກ່. ພະອົງມີມາດຕະຖານສູງສຳລັບຜູ້ຊາຍທີ່ຈະເບິ່ງແຍງປະຊາຄົມ. ເລື່ອງນີ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າປະຊາຄົມເປັນສິ່ງທີ່ມີຄ່າຕໍ່ພະອົງ. ຄຳພີໄບເບິນກ່າວວ່າພະເຢໂຫວາໄດ້ໄຖ່ປະຊາຄົມ “ດ້ວຍເລືອດຂອງ [ລູກຊາຍຂອງ] ພະອົງເອງ.” (ກິດຈະການ 20:28) ດັ່ງນັ້ນ ພະເຢໂຫວາຈຶ່ງຄາດໝາຍໃຫ້ຜູ້ເຖົ້າແກ່ເປັນຕົວຢ່າງທີ່ດີ ແລະເຂົາເຈົ້າມີຄວາມຮັບຜິດຊອບຕໍ່ພະອົງສຳລັບວິທີທີ່ເຂົາເຈົ້າປະຕິບັດຕໍ່ສະມາຊິກຂອງປະຊາຄົມ. ພະອົງຕ້ອງການໃຫ້ເຮົາຮູ້ສຶກປອດໄພພາຍໃຕ້ການເບິ່ງແຍງຂອງເຂົາເຈົ້າ. (ເອຊາອີ 32:1, 2) ເມື່ອເຮົາອ່ານກ່ຽວກັບຄຸນລັກສະນະເຫຼົ່ານີ້ ເຮົາກໍຮຽນຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາຮັກເຮົາຫຼາຍແທ້ໆ.

ພະເຢໂຫວາຄາດໝາຍໃຫ້ພວກເຮົາແຕ່ລະຄົນເປັນຄົນມີເຫດຜົນແລະມີການຕັດສິນໃຈທີ່ດີ

10, 11. (ກ) ເມື່ອອ່ານກ່ຽວກັບຄຸນລັກສະນະຂອງຜູ້ເຖົ້າແກ່ ເຮົາຈະນຳໃຊ້ຂໍ້ມູນນີ້ໄດ້ແນວໃດໃນຊີວິດຂອງເຮົາ? (ຂ) ເຮົາຈະໃຊ້ຂໍ້ມູນນີ້ແນວໃດເພື່ອຊ່ວຍຄົນອື່ນ?

¹⁰“ຂ້ອຍຈະໃຊ້ຂໍ້ມູນນີ້ແນວໃດໃນຊີວິດຂອງຂ້ອຍ?” ຖ້າເຈົ້າເປັນຜູ້ເຖົ້າແກ່ແລ້ວ ເຈົ້າຄວນທົບທວນລາຍການຄຸນລັກສະນະຕ່າງໆນີ້ເປັນປະຈຳແລະພະຍາຍາມທີ່ຈະປັບປຸງຕົວເອງ. ຖ້າເຈົ້າກຳລັງ “ພະຍາຍາມຈະໄດ້ເຮັດໜ້າທີ່ເປັນຜູ້ດູແລ” ເຈົ້າກໍຄວນພະຍາຍາມເຮັດສຸດຄວາມສາມາດເພື່ອບັນລຸຄຸນລັກສະນະເຫຼົ່ານີ້. (1 ຕີໂມເຕ 3:1, ລ.ມ.) ແຕ່ຄລິດສະຕຽນທຸກຄົນສາມາດຮຽນຮູ້ຈາກຄຸນລັກສະນະເຫຼົ່ານີ້. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ພະເຢໂຫວາຄາດໝາຍໃຫ້ພວກເຮົາແຕ່ລະຄົນເປັນຄົນມີເຫດຜົນແລະມີການຕັດສິນໃຈທີ່ດີ. (ຟີລິບ 4:5; 1 ເປໂຕ 4:7) ເມື່ອຜູ້ເຖົ້າແກ່ເປັນ ‘ແບບຢ່າງແກ່ຝູງແກະ’ ເຮົາສາມາດຮຽນຮູ້ຈາກເຂົາເຈົ້າ ແລະ ‘ກະທຳຕາມຄວາມເຊື່ອຂອງເຂົາເຈົ້າ.’—1 ເປໂຕ 5:3; ເຫບເລີ 13:7

¹¹“ຂ້ອຍຈະໃຊ້ຂໍ້ມູນນີ້ແນວໃດເພື່ອຊ່ວຍຄົນອື່ນ?” ເຮົາສາມາດໃຊ້ລາຍການຂອງຄຸນລັກສະນະຕ່າງໆສຳລັບຄລິດສະຕຽນຜູ້ເຖົ້າແກ່ເພື່ອຊ່ວຍນັກສຶກສາແລະຜູ້ທີ່ສົນໃຈຄຳພີໄບເບິນໃຫ້ເຂົ້າໃຈວ່າຜູ້ເຖົ້າແກ່ແຕກຕ່າງແນວໃດຈາກພວກຄຸນພໍ່ຂອງສາສະໜາຕ່າງໆ. ລາຍການຄຸນລັກສະນະເຫຼົ່ານີ້ຍັງສາມາດຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຈື່ວ່າຜູ້ເຖົ້າແກ່ເຮັດວຽກໜັກຫຼາຍແທ້ໆໃນປະຊາຄົມຂອງເຮົາ. ການຮູ້ແບບນີ້ຈະຊ່ວຍໃຫ້ເຮົານັບຖືພີ່ນ້ອງຊາຍເຫຼົ່ານີ້. (1 ເທຊະໂລນີກ 5:12) ແຮ່ງເຮົານັບຖືເຂົາເຈົ້າຫຼາຍເທົ່າໃດ ເຂົາເຈົ້າກໍແຮ່ງຈະມີຄວາມສຸກຫຼາຍຂຶ້ນໃນວຽກມອບໝາຍຂອງເຂົາເຈົ້າ.—ເຫບເລີ 13:17

12, 13. (ກ) ໂດຍໃຊ້ເຄື່ອງມືທີ່ມີຢູ່ແລ້ວ ເຮົາອາດເຮັດການຄົ້ນຄວ້າແບບໃດ? (ຂ) ຂໍໃຫ້ຍົກຕົວຢ່າງໜຶ່ງກ່ຽວກັບວິທີທີ່ຂໍ້ມູນທາງດ້ານພູມຫຼັງອາດເຮັດໃຫ້ເຫັນບົດຮຽນຕ່າງໆທີ່ບໍ່ສາມາດເຂົ້າໃຈໄດ້ງ່າຍໆໃນທັນທີ.

¹²ໃຫ້ເຮັດການຄົ້ນຄວ້າ. ເມື່ອເຮົາສຶກສາຄຳພີໄບເບິນ ເຮົາສາມາດຊອກຫາຄຳຕອບຕ່າງໆສຳລັບຄຳຖາມຕໍ່ໄປນີ້:

ແມ່ນໃຜຂຽນສ່ວນນີ້ໃນຄຳພີໄບເບິນ?
ເລື່ອງນີ້ຂຽນຢູ່ໃສແລະເມື່ອໃດ?
ມີເຫດການຫຍັງທີ່ສຳຄັນເຊິ່ງກຳລັງເກີດຂຶ້ນເມື່ອມີການຂຽນພະທຳນີ້?

ຂໍ້ມູນເຫຼົ່ານີ້ອາດຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເຫັນບົດຮຽນຕ່າງໆທີ່ບໍ່ສາມາດເຂົ້າໃຈໄດ້ງ່າຍໆໃນທັນທີ.

¹³ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ໃນເອເຊກຽນ 14:13, 14 ກ່າວວ່າ: “ຖ້າປະເທດຕອນໜຶ່ງເຮັດບາບຕໍ່ສູ້ເຮົາດ້ວຍການບໍ່ສັດຊື່ ແລະເຮົາຈະຢຽດມືອອກຖືກປະເທດນັ້ນໃຫ້ເຂົ້າຈີ່ລ້ຽງຊີວິດ [ຖືກ] ທຳລາຍ ແລະໃຊ້ຄວາມອຶດຢາກໃນທີ່ນັ້ນແລະຕັດຄົນກັບສັດທັງຫຼາຍຈາກທີ່ນັ້ນ.” “‘ແລະຖ້າຄົນທັງສາມນີ້ຄືວ່າໂນເອ ດານຽນ ກັບໂຢບຈະໄດ້ຢູ່ຫັ້ນ ຄົນທັງສາມນີ້ຈະໄດ້ຊ່ອຍຊີວິດຈິດໃຈເອງໃຫ້ພົ້ນດ້ວຍຄວາມຊອບທຳຂອງເຂົາ’ ພະອົງເຈົ້າພະເຢໂຫວາກ່າວດັ່ງນັ້ນ.” ຖ້າເຮົາເຮັດການຄົ້ນຄວ້າ ເຮົາກໍຈະຮຽນຮູ້ວ່າເອເຊກຽນຂຽນຖ້ອຍຄຳເຫຼົ່ານີ້ປະມານ 612 ປີ ກ່ອນຄລິດຕະສັກກະຫຼາດ. ໂນເອແລະໂຢບໄດ້ເສຍຊີວິດຫຼາຍຮ້ອຍປີແລ້ວ ແຕ່ພະເຢໂຫວາຍັງຈື່ຈຳຄວາມສັດຊື່ຂອງເຂົາເຈົ້າ. ຢ່າງໃດກໍຕາມ ດານຽນຍັງມີຊີວິດຢູ່. ເບິ່ງຄືວ່າລາວມີອາຍຸປະມານ 20 ປີເມື່ອພະເຢໂຫວາໄດ້ເວົ້າວ່າ ລາວກໍເປັນຄົນຊອບທຳຄືກັບໂນເອແລະໂຢບ. ເຮົາໄດ້ຮຽນຮູ້ຫຍັງ? ເຮົາໄດ້ຮຽນຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາເຫັນແລະຮູ້ຄຸນຄ່າຜູ້ຮັບໃຊ້ທີ່ສັດຊື່ຂອງພະອົງທຸກຄົນ ເຊິ່ງກໍລວມເຖິງຄົນທີ່ຍັງໜຸ່ມ.—ຄຳເພງ 148:12-14

ຮັບປະໂຫຍດຈາກປຶ້ມຕ່າງໆທີ່ຫຼາກຫຼາຍ

14. ປຶ້ມທີ່ຈັດພິມສຳລັບຄົນໃນໄວໜຸ່ມຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າແນວໃດ ແລະປຶ້ມເຫຼົ່ານັ້ນສາມາດເປັນປະໂຫຍດແນວໃດສຳລັບຄົນອື່ນ? (ເບິ່ງຮູບທຳອິດ)

¹⁴ປຶ້ມຕ່າງໆສຳລັບຄົນໃນໄວໜຸ່ມ. ເຮົາໄດ້ຮຽນຮູ້ວ່າເຮົາສາມາດໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຈາກທຸກໆພາກສ່ວນໃນຄຳພີໄບເບິນ. ຄ້າຍຄືກັນ ເຮົາສາມາດໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຈາກປຶ້ມທຸກຢ່າງຂອງອົງການຂອງເຮົາ. ຂໍໃຫ້ເຮົາພິຈາລະນາບາງຕົວຢ່າງ. ໃນບໍ່ຫຼາຍປີທີ່ຜ່ານມານີ້ ພະເຢໂຫວາໄດ້ຈັດໃຫ້ມີຂໍ້ມູນຢ່າງຫຼວງຫຼາຍສຳລັບຄົນໃນໄວໜຸ່ມ. ^[1] (ເບິ່ງຂໍ້ສັງເກດສຳລັບຜູ້ອ່ານ) ຂໍ້ມູນນີ້ສາມາດຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ຮັບມືກັບຄວາມກົດດັນທີ່ມີຢູ່ໂຮງຮຽນແລະຂໍ້ຫຍຸ້ງຍາກຕ່າງໆໃນຂະນະທີ່ເຕີບໃຫຍ່ຂຶ້ນ. ແຕ່ພວກເຮົາທຸກຄົນຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດແນວໃດຈາກການອ່ານບົດຄວາມແລະປຶ້ມເຫຼົ່ານີ້? ເມື່ອອ່ານຂໍ້ມູນເຫຼົ່ານີ້ ເຮົາສາມາດຮຽນຮູ້ກ່ຽວກັບບັນຫາຕ່າງໆທີ່ຄົນໃນໄວໜຸ່ມປະສົບແລະເມື່ອເປັນແນວນັ້ນຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ງ່າຍຂຶ້ນທີ່ເຮົາຈະຊ່ວຍເຫຼືອແລະໃຫ້ການໜູນກຳລັງໃຈເຂົາເຈົ້າ.

ຄລິດສະຕຽນທີ່ເປັນຜູ້ໃຫຍ່ແລ້ວບໍ່ຄວນຖືໂຕເກີນໄປຈົນບໍ່ອ່ານຂໍ້ມູນທີ່ຂຽນສຳລັບຄົນໃນໄວໜຸ່ມ

15. ເປັນຫຍັງຄລິດສະຕຽນທີ່ເປັນຜູ້ໃຫຍ່ແລ້ວຄວນສົນໃຈຂໍ້ມູນສຳລັບຄົນໃນໄວໜຸ່ມ?

¹⁵ຄລິດສະຕຽນທີ່ເປັນຜູ້ໃຫຍ່ແລ້ວບໍ່ຄວນຖືໂຕເກີນໄປທີ່ຈະບໍ່ອ່ານຂໍ້ມູນທີ່ຂຽນສຳລັບຄົນໃນໄວໜຸ່ມ. ບັນຫາຫຼາຍເລື່ອງທີ່ມີການພິຈາລະນາໃນບົດຄວາມຕ່າງໆສຳລັບຄົນໃນໄວໜຸ່ມກໍສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ຄລິດສະຕຽນທຸກຄົນຄືກັນ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ເຮົາທຸກຄົນຈຳເປັນຕ້ອງໄດ້ປົກປ້ອງຄວາມເຊື່ອ ຄວບຄຸມອາລົມ ປະຕິເສດຄວາມກົດດັນຈາກຄົນໃນໄວດຽວກັນ ຫຼີກລ່ຽງການຄົບຫາແລະຄວາມບັນເທີງທີ່ບໍ່ດີ. ດັ່ງນັ້ນ ເຖິງວ່າປຶ້ມເຫຼົ່ານີ້ຂຽນເພື່ອຄົນໃນໄວໜຸ່ມ ແຕ່ຂໍ້ມູນໃນນັ້ນມາຈາກຄຳພີໄບເບິນແລະຄລິດສະຕຽນທຸກຄົນກໍສາມາດໄດ້ປະໂຫຍດເຊັ່ນກັນ.

16. ປຶ້ມຕ່າງໆຂອງເຮົາຊ່ວຍຄົນໃນໄວໜຸ່ມໃຫ້ເຮັດຫຍັງອີກ?

¹⁶ປຶ້ມຕ່າງໆທີ່ຂຽນສຳລັບຄົນໃນໄວໜຸ່ມຍັງສາມາດຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ເສີມສ້າງມິດຕະພາບກັບພະເຢໂຫວາໃຫ້ເຂັ້ມແຂງຂຶ້ນ. (ອ່ານຜູ້ເທສະໜາປ່າວປະກາດ 12:1, 13) ນອກຈາກນັ້ນ ຜູ້ໃຫຍ່ກໍສາມາດໄດ້ຮັບປະໂຫຍດເຊັ່ນກັນ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ຕື່ນເຖີດ! ສະບັບເດືອນເມສາ 2009 (ພາສາໄທ) ມີບົດຄວາມ “ໜຸ່ມສາວຖາມ . . . ຂ້ອຍຈະເຮັດໃຫ້ການອ່ານຄຳພີໄບເບິນໜ້າເພີດເພີນໄດ້ແນວໃດ?” ບົດຄວາມນັ້ນມີຫຼາຍຈຸດທີ່ເປັນຄຳແນະທີ່ເປັນປະໂຫຍດ ແລະຍັງມີຂອບທີ່ສາມາດຕັດອອກແລະເກັບໄວ້ເພື່ອໃຊ້ໃນການສຶກສາ. ຜູ້ໃຫຍ່ກໍໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຈາກບົດຄວາມນີ້ບໍ? ຜູ້ຍິງຄົນໜຶ່ງທີ່ເປັນເມຍແລະເປັນແມ່ແລ້ວ ລາວເວົ້າວ່າການອ່ານຄຳພີໄບເບິນເປັນເລື່ອງທີ່ຍາກສຳລັບລາວສະເໝີ. ແຕ່ລາວໄດ້ໃຊ້ຄຳແນະນຳຕ່າງໆໃນບົດຄວາມນັ້ນ ແລະຕອນນີ້ລາວຄອຍຖ້າການອ່ານຄຳພີໄບເບິນ. ຜູ້ຍິງຄົນນີ້ເວົ້າວ່າລາວມ່ວນກັບການທີ່ເຫັນວິທີທີ່ພະທຳຕ່າງໆໃນຄຳພີໄບເບິນມີການພົວພັນກັນແລະສ້າງເປັນພາບໜຶ່ງທີ່ງົດງາມ. ລາວເວົ້າຕື່ມອີກວ່າ: “ໃນເລື່ອງການອ່ານຄຳພີໄບເບິນ ຂ້ອຍບໍ່ເຄີຍຮູ້ສຶກຕື່ນເຕັ້ນແບບນີ້ມາກ່ອນ.”

17, 18. ເຮົາຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດແນວໃດຈາກການອ່ານປຶ້ມທີ່ຂຽນສຳລັບຄົນທົ່ວໄປ? ຂໍໃຫ້ຍົກຕົວຢ່າງ.

¹⁷ປຶ້ມສຳລັບຄົນທົ່ວໄປ. ຕັ້ງແຕ່ປີ 2008 ເຮົາມີຫໍສັງເກດການສະບັບສຶກສາ. ສ່ວນຫຼາຍສະບັບສຶກສານີ້ຂຽນສຳລັບຜູ້ທີ່ເປັນພະຍານພະເຢໂຫວາ ແຕ່ເຮົາກໍຍັງມີວາລະສານສະເພາະຄົນທົ່ວໄປ. ເຮົາຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດແນວໃດຈາກສະບັບເຫຼົ່ານີ້ເຊັ່ນກັນ? ຂໍໃຫ້ເຮົາໃຊ້ຕົວຢ່າງໜຶ່ງ. ເມື່ອເຈົ້າເຊີນຄົນໜຶ່ງໃຫ້ມາຫໍປະຊຸມຂອງເຮົາແລະລາວກໍໄດ້ມາ ແນ່ນອນວ່າເຈົ້າຈະຕື່ນເຕັ້ນ. ໃນຂະນະທີ່ຜູ້ບັນລະຍາຍກຳລັງບັນລະຍາຍຢູ່ ເຈົ້າຄິດເຖິງຄົນທີ່ເປັນແຂກຂອງເຈົ້າ. ເຈົ້າສົງໄສວ່າຄົນນີ້ຈະຮູ້ສຶກແນວໃດກ່ຽວກັບເລື່ອງຕ່າງໆທີ່ລາວກຳລັງຟັງ ແລະຂໍ້ມູນນັ້ນຈະສາມາດປ່ຽນແປງຊີວິດຂອງລາວແນວໃດ. ຜົນກໍຄື ສິ່ງທີ່ເຈົ້າກຳລັງຟັງຢູ່ນັ້ນຈັບໃຈຂອງເຈົ້າແລະເຈົ້າຮູ້ຄຸນຄ່າຫຼາຍຂຶ້ນສຳລັບຫົວເລື່ອງນັ້ນ.

¹⁸ບາງສິ່ງທີ່ຄ້າຍຄືກັນອາດເກີດຂຶ້ນກັບເຮົາເມື່ອເຮົາອ່ານປຶ້ມທີ່ຂຽນສຳລັບຄົນທົ່ວໄປ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ຫໍສັງເກດການ ສະບັບສາທາລະນະແລະບົດຄວາມຕ່າງໆທີ່ລົງໃນ jw.org ອະທິບາຍກ່ຽວກັບຄຳພີໄບເບິນໂດຍໃຊ້ຄຳເວົ້າແລະສຳນວນຕ່າງໆທີ່ເຂົ້າໃຈງ່າຍ. ເມື່ອອ່ານຂໍ້ມູນເຫຼົ່ານີ້ ເຮົາເຮັດໃຫ້ຄວາມເຂົ້າໃຈແລະຄວາມຮັກທີ່ເຮົາມີຕໍ່ຄວາມຈິງໃນຄຳພີໄບເບິນເຊິ່ງເຮົາຮູ້ດີຢູ່ແລ້ວເລິກເຊິ່ງຍິ່ງຂຶ້ນ. ນອກຈາກນັ້ນ ເຮົາອາດຮຽນຮູ້ວິທີໃໝ່ໆໃນການອະທິບາຍຄວາມເຊື່ອຂອງເຮົາໃນວຽກປະກາດ. ຄ້າຍຄືກັນ ວາລະສານຕື່ນເຖີດ! ກໍເສີມສ້າງຄວາມເຊື່ອຂອງເຮົາທີ່ວ່າມີຜູ້ສ້າງ ແລະຍັງຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຮຽນຮູ້ວິທີທີ່ຈະປົກປ້ອງຄວາມເຊື່ອຂອງເຮົາ.—ອ່ານ 1 ເປໂຕ 3:15

19. ເຮົາຈະສະແດງຄວາມຮູ້ຄຸນຄ່າແນວໃດຕໍ່ພະເຢໂຫວາສຳລັບການຈັດຕຽມຂອງພະອົງ?

¹⁹ເຫັນໄດ້ແຈ້ງວ່າພະເຢໂຫວາໄດ້ຈັດໃຫ້ມີຄຳແນະນຳແລະການຊີ້ນຳຢ່າງລົ້ນເຫຼືອເພື່ອປະໂຫຍດຂອງເຮົາ. (ມັດທາຍ 5:3) ຂໍໃຫ້ເຮົາອ່ານແລະນຳໃຊ້ຂໍ້ມູນທັງໝົດນີ້ຕໍ່ໆໄປເຊິ່ງພະອົງໄດ້ໃຫ້ແກ່ເຮົາ. ຖ້າເຮັດເຊັ່ນນັ້ນ ເຮົາຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດແລະເຮົາຈະສະແດງໃຫ້ພະເຢໂຫວາເຫັນວ່າເຮົາຮູ້ຄຸນຄ່າສຳລັບການຈັດຕຽມທັງໝົດຂອງພະອົງ.—ເອຊາອີ 48:17

^ [1] (ຂໍ້ 14) ຂໍ້ມູນເຫຼົ່ານີ້ລວມເຖິງປຶ້ມຄຳຖາມທີ່ໜຸ່ມສາວຖາມ—ຄຳຕອບທີ່ໃຊ້ໄດ້ຜົນ ເຫຼັ້ມທີ 1 ແລະເຫຼັ້ມທີ 2 ແລະລວມທັງບົດຄວາມຊຸດທີ່ຊື່ວ່າ “ໜຸ່ມສາວຖາມວ່າ” ເຊິ່ງຕອນນີ້ມີໃຫ້ອ່ານສະເພາະໃນເວັບໄຊ.

ການອະທິບາຍບາງສຳນວນ

ພະເຢໂຫວາໃຫ້ຄຳແນະນຳແລະການຊີ້ນຳເພື່ອປະໂຫຍດຂອງເຮົາ. ການຈັດຕຽມຂອງພະເຢໂຫວາລວມມີຄຳພີໄບເບິນ ໜັງສືຕ່າງໆ ແລະສິ່ງທີ່ຢູ່ໃນ jw.org. ເມື່ອເຮົາອ່ານແລະສຶກສາຂໍ້ມູນເຫຼົ່ານີ້ຢ່າງລະອຽດ ເຮົາກໍຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດ.
ການມີຫົວໃຈທີ່ເປີດຮັບ ໝາຍເຖິງການເຕັມໃຈທີ່ຈະຮັບເອົາຄວາມຄິດທີ່ໃໝ່ແລະທີ່ແຕກຕ່າງ. ເມື່ອເຮົາອ່ານຄຳພີໄບເບິນແລະໜັງສືຕ່າງໆຂອງເຮົາ ເຮົາຕ້ອງຄິດຕຶກຕອງວ່າຂໍ້ມູນນັ້ນສາມາດຊ່ວຍເຮົາເປັນສ່ວນຕົວຄືແນວໃດ.

ຫໍສັງເກດການສະບັບສຶກສາ