‘ພະເຢໂຫວາເປັນພະເຈົ້າຂອງພວກເຮົາ ແລະພະເຢໂຫວາພຽງອົງດຽວເທົ່ານັ້ນ’
‘ພວກຍິດສະລາເອນເອີຍ ຈົ່ງຟັງເຖີ້ນ ພະເຢໂຫວາເປັນພະເຈົ້າຂອງພວກເຮົາແລະພະເຢໂຫວາພຽງອົງດຽວເທົ່ານັ້ນ.’—ພະບັນຍັດ 6:4
ເພງ: 138,112
1, 2. (ກ) ເປັນຫຍັງຄຳເວົ້າໃນພະບັນຍັດ 6:4 ຈຶ່ງເປັນທີ່ຮູ້ຈັກເປັນຢ່າງດີ? (ຂ) ເປັນຫຍັງໂມເຊຈຶ່ງເວົ້າຄຳເຫຼົ່ານັ້ນ?
ເປັນເວລາຫຼາຍຮ້ອຍປີມາແລ້ວທີ່ຄົນຢິວໄດ້ໃຊ້ຄຳເວົ້າໃນພະບັນຍັດ 6:4 ເພື່ອເປັນສ່ວນໜຶ່ງຂອງຄຳອະທິດຖານພິເສດ. ຄຳອະທິດຖານນີ້ເອີ້ນວ່າ ເຊມາ ເຊິ່ງເປັນຄຳທຳອິດຂອງພະຄຳພີຂໍ້ນັ້ນໃນພາສາເຫບເລີ. ຊາວຢິວຫຼາຍຄົນໄດ້ເວົ້າຄຳອະທິດຖານນີ້ທຸກໆເຊົ້າແລະທຸກໆແລງ ເພື່ອສະແດງວ່າເຂົາເຈົ້າມອບຄວາມເຫຼື້ອມໃສໃຫ້ແກ່ພະເຢໂຫວາພຽງຜູ້ດຽວເທົ່ານັ້ນ.
2 ຄຳເວົ້າເຫຼົ່ານີ້ເປັນສ່ວນໜຶ່ງຂອງຄຳບັນລະຍາຍຄັ້ງສຸດທ້າຍທີ່ໂມເຊໄດ້ໃຫ້ກັບຊາດອິດສະລາແອນ. ໃນປີ 1473 ກ່ອນຄິດຕະສັກກະຫຼາດ ຊາດນີ້ຢູ່ໃນດິນແດນຂອງພວກໂມອາບ ເຂົາເຈົ້າກຽມພ້ອມທີ່ຈະຂ້າມແມ່ນໍ້າຢູລະເດນແລະຍຶດເອົາແຜ່ນດິນທີ່ພະເຈົ້າສັນຍາໄວ້. (ພະບັນຍັດ 6:1) ໂມເຊໄດ້ນຳພາປະຊາຊົນເປັນເວລາ 40 ປີ ແລະລາວກໍຕ້ອງການໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເປັນຄົນກ້າຫານເພື່ອທີ່ຈະປະເຊີນໜ້າກັບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກຕ່າງໆທີ່ອາດຈະເກີດຂຶ້ນ. ປະຊາຊົນເຫຼົ່ານີ້ຈຳເປັນຕ້ອງໄວ້ວາງໃຈໃນພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຂອງເຂົາເຈົ້າ ແລະຕ້ອງສັດຊື່ຕໍ່ພະອົງ. ດັ່ງນັ້ນ ຄຳເວົ້າຂອງໂມເຊໃນຕອນທ້າຍໄດ້ໜູນກຳລັງໃຈເຂົາເຈົ້າໃນການເຮັດເຊັ່ນນັ້ນ. ຫຼັງຈາກທີ່ໄດ້ກ່າວເຖິງຂໍ້ຄຳສັ່ງສິບຂໍ້ແລະກົດໝາຍອື່ນໆຈາກພະເຢໂຫວາ ໂມເຊກໍໄດ້ໃຫ້ຄຳເຕືອນທີ່ມີພະລັງແກ່ປະຊາຊົນຕາມທີ່ເຮົາອ່ານໃນພະບັນຍັດ 6:4, 5 (ອ່ານ)
3. ມີຄຳຖາມຫຍັງແດ່ທີ່ເຮົາຈະພິຈາລະນາໃນບົດຄວາມນີ້?
3 ຊາວອິດສະລາແອນຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຂອງເຂົາເຈົ້າແມ່ນ ‘ພະເຢໂຫວາພຽງອົງດຽວເທົ່ານັ້ນ.’ ຊາວອິດສະລາແອນທີ່ສັດຊື່ນະມັດສະການພະເຈົ້າອົງດຽວເຊິ່ງເປັນພະເຈົ້າຂອງປູ່ຍ່າຕາຍາຍຂອງເຂົາເຈົ້າ. ດັ່ງນັ້ນ ເປັນຫຍັງໂມເຊຈຶ່ງເຕືອນປະຊາຊົນວ່າພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຂອງເຂົາເຈົ້າແມ່ນ ‘ພະເຢໂຫວາພຽງອົງດຽວເທົ່ານັ້ນ’? ມີຫຍັງທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັນລະຫວ່າງຄວາມຈິງຂໍ້ນີ້ແລະການຮັກພະເຈົ້າຂອງເຮົາດ້ວຍສຸດຫົວໃຈ ສຸດຊີວິດ ແລະສຸດກຳລັງຂອງເຮົາ? ໃນສະໄໝຂອງເຮົາ ເຮົາຈະນຳໃຊ້ຄຳເວົ້າໃນພະບັນຍັດ 6:4, 5 ແນວໃດ?
ພະເຈົ້າຂອງເຮົາແມ່ນ ‘ພະເຢໂຫວາພຽງອົງດຽວເທົ່ານັ້ນ’
4, 5. (ກ) ສຳນວນທີ່ວ່າ ‘ພະເຢໂຫວາພຽງອົງດຽວເທົ່ານັ້ນ’ ມີຄວາມໝາຍວ່າແນວໃດ? (ຂ) ພະເຢໂຫວາແຕກຕ່າງຈາກພະເຈົ້າຂອງຊາດອື່ນໆຄືແນວໃດ?
4 ບໍ່ມີໃຜທຽບໄດ້. ສຳນວນທີ່ວ່າ ‘ພະເຢໂຫວາພຽງອົງດຽວເທົ່ານັ້ນ’ ມີຄວາມໝາຍວ່າພະເຢໂຫວາບໍ່ມີໃຜທຽບໄດ້ ເຊິ່ງໝາຍເຖິງບໍ່ມີໃຜທຽບເທົ່າກັບພະອົງຫຼືເປັນຄືກັບພະອົງ. ເປັນຫຍັງໂມເຊຈຶ່ງໃຊ້ສຳນວນນີ້? ເບິ່ງຄືວ່າລາວບໍ່ໄດ້ກຳລັງພະຍາຍາມທີ່ຈະພິສູດເຖິງຄວາມບໍ່ຖືກຕ້ອງຂອງຄວາມເຊື່ອໃນເລື່ອງຕີເອກະນຸພາບຫຼືເລື່ອງພະເຈົ້າສາມອົງເປັນອົງດຽວ. ພະເຢໂຫວາເປັນຜູ້ສ້າງຟ້າສະຫວັນແລະແຜ່ນດິນໂລກ ແລະເປັນຜູ້ປົກຄອງເອກະພົບ. ພະອົງເປັນພະເຈົ້າທ່ຽງແທ້ແຕ່ອົງດຽວ ແລະບໍ່ມີພະເຈົ້າອື່ນທີ່ເປັນຄືກັບພະອົງ. (2 ຊາເມືອນ 7:22) ດັ່ງນັ້ນ ຄຳເວົ້າຂອງໂມເຊຈະເຕືອນໃຫ້ຊາວອິດສະລາແອນຮູ້ວ່າເຂົາເຈົ້າຄວນນະມັດສະການພະເຢໂຫວາພຽງຜູ້ດຽວເທົ່ານັ້ນ. ເຂົາເຈົ້າບໍ່ຄວນຮຽນແບບຜູ້ຄົນທີ່ໃຊ້ຊີວິດຢູ່ອ້ອມຮອບເຂົາເຈົ້າເຊິ່ງນະມັດສະການພະເຈົ້າປອມຫຼາຍອົງແລະເທບທິດາອົງຕ່າງໆ. ຄົນເຫຼົ່ານັ້ນເຊື່ອວ່າພະເຈົ້າຂອງເຂົາເຈົ້າສາມາດຄວບຄຸມສິ່ງຕ່າງໆໃນທຳມະຊາດໄດ້.
5 ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ຄົນເອຢິບນະມັດສະການພະຣາທີ່ເປັນພະເຈົ້າແຫ່ງດວງຕາເວັນ ພະນັດທີ່ເປັນເທບທິດາແຫ່ງທ້ອງຟ້າ ພະເກັບທີ່ເປັນພະເຈົ້າແຫ່ງແຜ່ນດິນໂລກ ພະຮາພີທີ່ເປັນພະເຈົ້າແຫ່ງແມ່ນໍ້ານິນ ແລະລວມເຖິງສັດຕ່າງໆນຳອີກ. ພະເຢໂຫວາສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າພະອົງເໜືອກວ່າພະເຈົ້າປອມເຫຼົ່ານີ້ເມື່ອພະອົງເຮັດໃຫ້ເກີດໄພພິບັດສິບຢ່າງ. ພະເຈົ້າອົງທີ່ສຳຄັນຂອງພວກການາອານແມ່ນພະບາອານ ເຊິ່ງເປັນພະເຈົ້າປອມທີ່ພວກການາອານເຊື່ອວ່າເປັນຜູ້ທີ່ໃຫ້ມີຊີວິດເກີດຂຶ້ນ. ນອກຈາກນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າຍັງເຊື່ອວ່າພະບາອານເປັນພະເຈົ້າແຫ່ງທ້ອງຟ້າ ຝົນ ແລະລົມພາຍຸ. ໃນຫຼາຍແຫ່ງ ຜູ້ຄົນໝາຍເພິ່ງໃຫ້ພະບາອານປົກປ້ອງເຂົາເຈົ້າ. (ຈົດເຊັນບັນຊີ 25:3) ຊາວອິດສະລາແອນຕ້ອງຈົດຈຳໄວ້ວ່າ ພະເຈົ້າຂອງເຂົາເຈົ້າ ‘ເປັນພະເຈົ້າທ່ຽງແທ້’ ທີ່ບໍ່ມີໃຜທຽບໄດ້. ພະອົງແມ່ນ ‘ພະເຢໂຫວາພຽງອົງດຽວເທົ່ານັ້ນ.’—ພະບັນຍັດ 4:35, 39
ພະເຢໂຫວາເປັນພະເຈົ້າທີ່ບໍ່ຫຼາຍໃຈແລະໄວ້ວາງໃຈໄດ້. ພະອົງສັດຊື່ສະເໝີ ໝັ້ນຄົງບໍ່ປ່ຽນແປງ ພັກດີຕະຫຼອດໄປ ແລະທ່ຽງແທ້ສະເໝີ
6, 7. ແມ່ນຫຍັງຄືອີກຄວາມໝາຍໜຶ່ງຂອງຄຳວ່າ ‘ພຽງອົງດຽວເທົ່ານັ້ນ’? ແລະພະເຢໂຫວາໄດ້ພິສູດແນວໃດວ່າເປັນ ‘ພຽງອົງດຽວເທົ່ານັ້ນ’?
6 ໝັ້ນຄົງແລະພັກດີ. ຄຳວ່າ “ພຽງອົງດຽວເທົ່ານັ້ນ” ໃນສຳນວນທີ່ວ່າ ‘ພະເຢໂຫວາພຽງອົງດຽວເທົ່ານັ້ນ’ ຍັງໝາຍຄວາມວ່າຈຸດປະສົງແລະການກະທຳຕ່າງໆຂອງພະອົງໄວ້ວາງໃຈໄດ້ສະເໝີ. ພະເຢໂຫວາເປັນພະເຈົ້າທີ່ບໍ່ຫຼາຍໃຈແລະໄວ້ວາງໃຈໄດ້. ພະອົງສັດຊື່ສະເໝີ ໝັ້ນຄົງບໍ່ປ່ຽນແປງ ພັກດີຕະຫຼອດໄປ ແລະທ່ຽງແທ້ສະເໝີ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ພະອົງໄດ້ສັນຍາກັບອັບລາຫາມວ່າລູກຫຼານຂອງລາວຈະໄດ້ຢູ່ໃນແຜ່ນດິນທີ່ພະອົງສັນຍາໄວ້. ພະເຢໂຫວາໄດ້ເຮັດການອັດສະຈັນຫຼາຍຢ່າງທີ່ໜ້າງຶດງໍ້ເພື່ອເຮັດຕາມຄຳສັນຍານັ້ນ. ເຖິງວ່າເວລາຈະຜ່ານໄປ 430 ປີຫຼັງຈາກທີ່ພະເຢໂຫວາໄດ້ໃຫ້ຄຳສັນຍານັ້ນ ແຕ່ຈຸດປະສົງຂອງພະອົງກໍບໍ່ໄດ້ປ່ຽນແປງ.—ຕົ້ນເດີມ 12:1, 2, 7; ອົບພະຍົບ 12:40, 41
7 ຫຼາຍຮ້ອຍປີຕໍ່ມາ ພະເຢໂຫວາໄດ້ເອີ້ນຊາວອິດສະລາແອນວ່າເປັນພະຍານຂອງພະອົງ ແລະພະອົງໄດ້ບອກວ່າ: ‘ເຮົາແມ່ນພະເຈົ້າທີ່ບໍ່ປ່ຽນແປງ. ກ່ອນເຮົາບໍ່ມີພະເຈົ້າຈັກອົງ ແລະພາຍຫລັງເຮົາກໍຈະບໍ່ມີ.’ ພະເຢໂຫວາຍັງເຮັດໃຫ້ເຫັນແຈ້ງວ່າຈຸດປະສົງຂອງພະອົງບໍ່ເຄີຍປ່ຽນແປງເມື່ອພະອົງບອກຕື່ມອີກວ່າ: “ເຮົາເປັນພະເຈົ້າທີ່ບໍ່ປ່ຽນແປງ, ລ.ມ.” (ເອຊາອີ 43:10, 13; 44:6; 48:12) ຊາວອິດສະລາແອນມີສິດທິພິເສດທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ແທ້ໆທີ່ໄດ້ຮັບໃຊ້ພະເຈົ້າຜູ້ທີ່ບໍ່ປ່ຽນແປງແລະໝັ້ນຄົງສະເໝີ! ໃນທຸກມື້ນີ້ ພວກເຮົາກໍມີສິດທິພິເສດແບບນັ້ນຄືກັນ.—ມາລາກີ 3:6; ຢາໂກໂບ 1:17
8, 9. (ກ) ພະເຢໂຫວາຮຽກຮ້ອງສິ່ງໃດຈາກຜູ້ທີ່ນະມັດສະການພະອົງ? (ຂ) ພະເຍຊູໄດ້ເນັ້ນແນວໃດເຖິງຄວາມສຳຄັນໃນຄຳເວົ້າຂອງໂມເຊ?
8 ແມ່ນແລ້ວ ໂມເຊໄດ້ເຕືອນຊາວອິດສະລາແອນວ່າ ພະເຢໂຫວາຮັກແລະຫ່ວງໃຍເຂົາເຈົ້າແບບບໍ່ເຄີຍປ່ຽນແປງ. ໃນທາງກັບກັນ ພະເຢໂຫວາກໍຄາດໝາຍໃຫ້ເຂົາເຈົ້າມອບຄວາມເຫຼື້ອມໃສໃຫ້ແກ່ພະອົງພຽງຜູ້ດຽວ ແລະໃຫ້ຮັກພະອົງດ້ວຍສຸດຫົວໃຈ ສຸດຊີວິດ ແລະສຸດແຮງຂອງເຂົາເຈົ້າ. ພໍ່ແມ່ຕ້ອງໃຊ້ທຸກໆໂອກາດເພື່ອສອນລູກທີ່ຍັງໜຸ່ມນ້ອຍໃຫ້ຮູ້ກ່ຽວກັບພະເຢໂຫວາແລ້ວລູກກໍເຊັ່ນກັນຈະນະມັດສະການພະອົງພຽງຜູ້ດຽວເທົ່ານັ້ນ.—ພະບັນຍັດ 6:6-9
9 ພະເຢໂຫວາບໍ່ເຄີຍປ່ຽນແປງຈຸດປະສົງຂອງພະອົງ ດັ່ງນັ້ນ ພະອົງກໍຈະບໍ່ປ່ຽນແປງຂໍ້ຮຽກຮ້ອງຕ່າງໆທີ່ເປັນພື້ນຖານສຳລັບຜູ້ນະມັດສະການແທ້ຂອງພະອົງ. ຖ້າເຮົາຕ້ອງການໃຫ້ພະເຢໂຫວາພໍໃຈກັບການນະມັດສະການຂອງເຮົາ ເຮົາຕ້ອງມອບຄວາມເຫຼື້ອມໃສໃຫ້ແກ່ພະອົງພຽງຜູ້ດຽວ ແລະຮັກພະອົງດ້ວຍສຸດຫົວໃຈ ສຸດຄວາມຄິດ ແລະສຸດແຮງຂອງເຮົາ. ພະເຍຊູກ່າວວ່ານີ້ແມ່ນຂໍ້ຄຳສັ່ງທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດ. (ອ່ານມາລະໂກ 12:28-31) ຂໍໃຫ້ເຮົາຮຽນຮູ້ວິທີທີ່ເຮົາຈະສະແດງໃຫ້ເຫັນທີ່ເຮົາເຊື່ອວ່າ ‘ພະເຢໂຫວາເປັນພະເຈົ້າຂອງພວກເຮົາ ແລະພະເຢໂຫວາພຽງອົງດຽວເທົ່ານັ້ນ.’
ມອບຄວາມເຫຼື້ອມໃສໃຫ້ແກ່ພະເຢໂຫວາພຽງຜູ້ດຽວ
10, 11. (ກ) ການນະມັດສະການທີ່ເຮົາມອບໃຫ້ພະເຢໂຫວາພິເສດໃນຄວາມໝາຍໃດ? (ຂ) ຊາຍໜຸ່ມຊາວເຫບເລີທີ່ຢູ່ປະເທດບາບີໂລນສະແດງໃຫ້ເຫັນແນວໃດວ່າເຂົາເຈົ້າມອບຄວາມເຫຼື້ອມໃສໃຫ້ແກ່ພະເຢໂຫວາພຽງຜູ້ດຽວ?
10 ພະເຢໂຫວາເປັນພະເຈົ້າອົງດຽວທ່ຽງແທ້ຂອງເຮົາ. ເຮົາມອບຄວາມເຫຼື້ອມໃສໃຫ້ແກ່ພະເຢໂຫວາພຽງຜູ້ດຽວ ເມື່ອເຮົານະມັດສະການພຽງແຕ່ພະອົງເທົ່ານັ້ນ. ເຮົາບໍ່ສາມາດນະມັດສະການພະເຈົ້າອົງອື່ນ ຫຼືລວມເອົາຄວາມຄິດຫຼືກິດປະຕິບັດໃດໆທີ່ບໍ່ຖືກຕ້ອງເຂົ້າໃນການນະມັດສະການຂອງເຮົາທີ່ມອບໃຫ້ແກ່ພະເຢໂຫວາ. ພະເຢໂຫວາບໍ່ໄດ້ເປັນພຽງພະເຈົ້າອົງໜຶ່ງທີ່ຢູ່ເໜືອພະເຈົ້າອົງອື່ນໆ ຫຼືມີລິດເດດຫຼາຍກວ່າພະເຈົ້າເຫຼົ່ານັ້ນ ແຕ່ພະອົງເປັນພະເຈົ້າທ່ຽງແທ້. ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາຄວນນະມັດສະການພະເຢໂຫວາພຽງຜູ້ດຽວເທົ່ານັ້ນ.—ອ່ານຄຳປາກົດ 4:11
11 ໃນພະທຳດານຽນ ເຮົາອ່ານກ່ຽວກັບຊາຍໜຸ່ມຊາວເຫບເລີທີ່ຊື່ ດານຽນ ຫານາເນຍ ມີຊາເອນ ແລະອາຊາເຣຍ. ເຂົາເຈົ້າສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າໄດ້ມອບຄວາມເຫຼື້ອມໃສໃຫ້ແກ່ພະເຢໂຫວາພຽງຜູ້ດຽວ ໂດຍປະຕິເສດການກິນອາຫານທີ່ບໍ່ສະອາດສຳລັບຜູ້ທີ່ນະມັດສະການພະເຢໂຫວາ. ໝູ່ທັງສາມຄົນຂອງດານຽນໄດ້ປະຕິເສດທີ່ຈະກົ້ມຕົວລົງຂາບໄຫວ້ຮູບບູຊາ ເຊິ່ງກໍຄືຮູບປັ້ນຂອງກະສັດເນບຶກາດເນດຊາຣທີ່ເຮັດຈາກຄຳ. ສຳລັບເຂົາເຈົ້າ ພະເຢໂຫວາຕ້ອງສຳຄັນທີ່ສຸດ. ເຂົາເຈົ້າພັກດີຕໍ່ພະອົງພຽງຜູ້ດຽວເທົ່ານັ້ນ.—ດານຽນ 1:1–3:30
ພະເຢໂຫວາຕ້ອງຢູ່ໃນອັນດັບທຳອິດໃນຊີວິດຂອງເຮົາ
12. ເພື່ອມອບຄວາມເຫຼື້ອມໃສໃຫ້ແກ່ພະເຢໂຫວາພຽງຜູ້ດຽວ ເຮົາຕ້ອງປົກປ້ອງຕົວເອງຈາກສິ່ງໃດ?
12 ພະເຢໂຫວາຕ້ອງຢູ່ໃນອັນດັບທຳອິດໃນຊີວິດຂອງເຮົາ. ຖ້າເຮົາຕ້ອງການທີ່ຈະມອບຄວາມເຫຼື້ອມໃສໃຫ້ແກ່ພະອົງພຽງຜູ້ດຽວ ເຮົາຕ້ອງລະວັງທີ່ຈະບໍ່ໃຫ້ສິ່ງອື່ນມາແທນບ່ອນຂອງພະອົງ. ສິ່ງເຫຼົ່ານັ້ນອາດຈະແມ່ນຫຍັງ? ໃນຂໍ້ຄຳສັ່ງສິບຂໍ້ ພະເຢໂຫວາໄດ້ບອກວ່າປະຊາຊົນຂອງພະອົງບໍ່ຄວນນະມັດສະການພະເຈົ້າອົງອື່ນ ແລະເຂົາເຈົ້າບໍ່ຄວນນະມັດສະການຮູບປັ້ນທຸກໆຮູບແບບ. (ພະບັນຍັດ 5:6-10) ທຸກມື້ນີ້ ມີການນະມັດສະການຮູບປັ້ນໃນຫຼາຍໆຮູບແບບ ແລະບາງແບບກໍຍາກທີ່ຈະເບິ່ງອອກໄດ້. ແຕ່ພະເຢໂຫວາບໍ່ເຄີຍປ່ຽນແປງຂໍ້ຮຽກຮ້ອງຕ່າງໆຂອງພະອົງ. ພະອົງຍັງເປັນ ‘ພະເຢໂຫວາພຽງອົງດຽວເທົ່ານັ້ນ.’ ຂໍໃຫ້ເຮົາເບິ່ງວິທີທີ່ເຮົາສາມາດຫຼີກລ່ຽງການນະມັດສະການຮູບປັ້ນໃນທຸກມື້ນີ້
13. ເຮົາອາດເລີ່ມຮັກສິ່ງໃດຫຼາຍກວ່າຮັກພະເຢໂຫວາ?
13 ໃນໂກໂລດ 3:5 (ອ່ານ) ເຮົາໄດ້ອ່ານກ່ຽວກັບສິ່ງຕ່າງໆທີ່ສາມາດທຳລາຍສາຍສຳພັນທີ່ພິເສດລະຫວ່າງເຮົາກັບພະເຢໂຫວາ. ເຮົາເຫັນວ່າຄວາມໂລບກ່ຽວຂ້ອງກັບການນະມັດສະການຮູບປັ້ນ. ເປັນເຊັ່ນນັ້ນໄດ້ແນວໃດ? ເມື່ອເຮົາມີຄວາມປາຖະໜາທີ່ຮຸນແຮງສຳລັບບາງສິ່ງ ເຊັ່ນ: ການມີເງິນຫຼາຍໆຫຼືມີຄວາມຫຼູຫຼາ ສິ່ງນີ້ສາມາດຄວບຄຸມຊີວິດຂອງເຮົາໄດ້ ເຊິ່ງມັນເປັນຄືກັບພະເຈົ້າທີ່ມີອຳນາດຫຼາຍ. ການກະທຳຜິດທີ່ກ່າວເຖິງໃນໂກໂລດ 3:5 ມີຄວາມກ່ຽວຂ້ອງກັບຄວາມໂລບເຊິ່ງເປັນການນະມັດສະການຮູບປັ້ນໃນຮູບແບບໜຶ່ງ. ດັ່ງນັ້ນ ຖ້າເຮົາມີຄວາມປາຖະໜາທີ່ຮຸນແຮງສຳລັບສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ ເຮົາສາມາດເລີ່ມຮັກສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ຫຼາຍກວ່າຮັກພະເຢໂຫວາ. ຈາກນັ້ນເຮົາກໍບໍ່ໄດ້ໃຫ້ພະເຢໂຫວາເປັນ ‘ພະເຢໂຫວາພຽງອົງດຽວເທົ່ານັ້ນ’ ສຳລັບເຮົາ. ເຮົາຄົງບໍ່ຕ້ອງການໃຫ້ເລື່ອງແບບນີ້ເກີດຂຶ້ນກັບເຮົາ.
14. ອັກຄະສາວົກໂຢຮັນໄດ້ໃຫ້ຄຳເຕືອນຫຍັງໃນເລື່ອງຄວາມຮັກທີ່ເຮົາມີຕໍ່ພະເຢໂຫວາ?
14 ອັກຄະສາວົກໂຢຮັນໄດ້ເນັ້ນເຖິງສິ່ງທີ່ຄ້າຍໆກັນນັ້ນ. ລາວເຕືອນວ່າຖ້າຄົນໃດຄົນໜຶ່ງຮັກສິ່ງຕ່າງໆໃນໂລກນີ້ ເຊິ່ງກໍຄື ‘ຄວາມຄຶດຢາກໄດ້ຂອງເນື້ອໜັງ ແລະຄວາມຄຶດຢາກໄດ້ຂອງຕາ ແລະການໂອ້ອວດຊັບສົມບັດ’ ຈາກນັ້ນ “ຄວາມຮັກແຫ່ງພະບິດາບໍ່ຢູ່ໃນຄົນນັ້ນ.” (1 ໂຢຮັນ 2:15, 16) ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາຈຳເປັນຕ້ອງກວດເບິ່ງຕົວເອງເປັນປະຈຳເພື່ອຈະເຫັນວ່າເຮົາຮັກໂລກນີ້ຫຼືບໍ. ເຮົາອາດເຫັນວ່າເຮົາເລີ່ມໃຫ້ຄວາມສົນໃຈຫຼາຍຕໍ່ກັບຄວາມບັນເທີງ ຜູ້ຄົນ ແລະຮູບແບບການນຸ່ງຖືຂອງໂລກນີ້ ຫຼືເຮົາອາດຕ້ອງການປະສົບຜົນສຳເລັດທີ່ “ໃຫຍ່” ໂດຍການພະຍາຍາມຮຽນໃນລະດັບທີ່ສູງໆ. (ເຢເຣມີ 45:4, 5) ໂລກໃໝ່ຫຍັບໃກ້ເຂົ້າມາຫຼາຍແລ້ວ. ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາຕ້ອງຈົດຈຳຄຳເວົ້າທີ່ມີພະລັງຂອງໂມເຊ! ຖ້າເຮົາເຂົ້າໃຈແລະເຊື່ອແທ້ໆວ່າ ‘ພະເຢໂຫວາເປັນພະເຈົ້າຂອງພວກເຮົາ ພະເຢໂຫວາພຽງອົງດຽວເທົ່ານັ້ນ’ ເຮົາກໍຈະມອບຄວາມເຫຼື້ອມໃສໃຫ້ແກ່ພະອົງພຽງຜູ້ດຽວ ແລະຮັບໃຊ້ພະອົງໃນວິທີທີ່ພະອົງຕ້ອງການໃຫ້ເຮົາເຮັດ.—ເຫບເລີ 12:28, 29
ຮັກສາຄວາມເປັນນໍ້າໜຶ່ງໃຈດຽວກັນຂອງຄລິດສະຕຽນ
15. ເປັນຫຍັງໂປໂລຈຶ່ງເຕືອນຄລິດສະຕຽນວ່າ ພະເຈົ້າຂອງເຂົາເຈົ້າແມ່ນ “ພະເຢໂຫວາພຽງອົງດຽວເທົ່ານັ້ນ”?
15 ສຳນວນທີ່ວ່າ ‘ພະເຢໂຫວາພຽງອົງດຽວເທົ່ານັ້ນ’ ຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເຂົ້າໃຈວ່າພະເຢໂຫວາຕ້ອງການໃຫ້ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະອົງເປັນນໍ້າໜຶ່ງໃຈດຽວກັນແລະມີເປົ້າໝາຍອັນດຽວກັນໃນຊີວິດ. ປະຊາຄົມຄລິດສະຕຽນໃນສະຕະວັດທຳອິດປະກອບມີຄົນຢິວ ຄົນເກັຣກ ຄົນໂລມ ແລະຄົນສັນຊາດອື່ນໆ. ເຂົາເຈົ້າມີພູມຫຼັງ ວັດທະນະທຳ ແລະຄວາມມັກທີ່ແຕກຕ່າງກັນ. ດ້ວຍເຫດນັ້ນຈຶ່ງເປັນເລື່ອງຍາກສຳລັບເຂົາເຈົ້າບາງຄົນທີ່ຈະເຮັດການນະມັດສະການໃນຮູບແບບໃໝ່ ຫຼືປະຖິ້ມກິດປະຕິບັດຕ່າງໆທີ່ເຂົາເຈົ້າເຄີຍເຮັດຜ່ານມາ. ດັ່ງນັ້ນ ໂປໂລຈຶ່ງຈຳເປັນຕ້ອງເຕືອນເຂົາເຈົ້າວ່າ ຄລິດສະຕຽນມີພະເຈົ້າອົງດຽວເທົ່ານັ້ນເຊິ່ງກໍຄືພະເຢໂຫວາ.—ອ່ານ 1 ໂກລິນໂທ 8:5, 6
ພະເຢໂຫວາຕ້ອງການໃຫ້ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະອົງເປັນນໍ້າໜຶ່ງໃຈດຽວກັນແລະໃຫ້ມີເປົ້າໝາຍອັນດຽວກັນໃນຊີວິດ
16, 17. (ກ) ຄຳພະຍາກອນຂໍ້ໃດກຳລັງສຳເລັດເປັນຈິງໃນສະໄໝຂອງເຮົາ ແລະຜົນເປັນແນວໃດ? (ຂ) ສິ່ງໃດທີ່ສາມາດທຳລາຍຄວາມເປັນນໍ້າໜຶ່ງໃຈດຽວກັນຂອງພວກເຮົາ?
16 ແລ້ວສຳລັບປະຊາຄົມຄລິດສະຕຽນໃນທຸກມື້ນີ້ເດເປັນແນວໃດ? ຜູ້ພະຍາກອນເອຊາອີເວົ້າວ່າ “ໃນສະໄໝສຸດທ້າຍ, ລ.ມ.” ຜູ້ຄົນຈາກທຸກຊາດຈະມາຮ່ວມກັນນະມັດສະການພະເຢໂຫວາ. ເຂົາເຈົ້າຈະເວົ້າວ່າ: ‘ພະອົງຈະສັ່ງສອນພວກເຮົາໃຫ້ຮູ້ຈັກແນວທາງຂອງພະອົງ ແລະພວກເຮົາຈະທຽວໄປໃນທາງທັງຫຼາຍຂອງພະອົງ.’ (ເອຊາອີ 2:2, 3) ເຮົາມີຄວາມສຸກທີ່ໄດ້ເຫັນຄຳພະຍາກອນນີ້ກຳລັງສຳເລັດເປັນຈິງໃນທຸກມື້ນີ້! ພີ່ນ້ອງຊາຍຍິງຂອງເຮົາມາຈາກຫຼາຍປະເທດ ມີພາສາ ແລະມີວັດທະນາທຳທີ່ແຕກຕ່າງກັນ. ແຕ່ວ່າພວກເຮົາເປັນອັນໜຶ່ງອັນດຽວກັນໃນການນະມັດສະການພະເຢໂຫວາ. ຢ່າງໃດກໍຕາມ ເນື່ອງຈາກພວກເຮົາແຕກຕ່າງກັນຫຼາຍ ບາງຄັ້ງກໍອາດມີບັນຫາເກີດຂຶ້ນໄດ້.
ເຈົ້າກຳລັງພະຍາຍາມຢ່າງໜັກເພື່ອຮັກສາຄວາມເປັນນໍ້າໜຶ່ງໃຈດຽວກັນພາຍໃນປະຊາຄົມບໍ? (ເບິ່ງຂໍ້ 16-19)
17 ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ເຈົ້າຮູ້ສຶກແນວໃດຕໍ່ກັບພີ່ນ້ອງຊາຍຍິງທີ່ມາຈາກວັດທະນາທຳທີ່ແຕກຕ່າງກັນ? ເຂົາເຈົ້າມີພາສາ ການນຸ່ງຖື ນິດໄສ ແລະອາຫານທີ່ອາດຈະແຕກຕ່າງກັນຫຼາຍກັບຂອງເຈົ້າ. ເຈົ້າຈະຫຼີກລ່ຽງບໍ່ຄົບຫາກັບຄົນເຫຼົ່ານັ້ນ ແລະໃຊ້ເວລາສ່ວນຫຼາຍກັບຄົນທີ່ມີສິ່ງຕ່າງໆທີ່ຄືກັນກັບເຈົ້າເທົ່ານັ້ນບໍ? ເຈົ້າຮູ້ສຶກແນວໃດຕໍ່ກັບຜູ້ເຖົ້າແກ່ທີ່ຢູ່ໃນເຂດຂອງເຈົ້າເຊິ່ງມີອາຍຸນ້ອຍກວ່າ ຫຼືມາຈາກເຊື້ອຊາດຫຼືວັດທະນະທຳທີ່ແຕກຕ່າງຈາກເຈົ້າ? ຖ້າເຮົາບໍ່ລະວັງ ເຮົາອາດປ່ອຍໃຫ້ຄວາມແຕກຕ່າງເຫຼົ່ານີ້ສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ເຮົາແລະທຳລາຍຄວາມເປັນນໍ້າໜຶ່ງໃຈດຽວກັນຂອງພວກເຮົາ.
18, 19. (ກ) ມີຄຳແນະນຳຫຍັງທີ່ກ່າວໄວ້ໃນເອເຟດ 4:1-3? (ຂ) ເຮົາສາມາດເຮັດຫຍັງເພື່ອຊ່ວຍໃຫ້ປະຊາຄົມເປັນນໍ້າໜຶ່ງໃຈດຽວກັນສະເໝີ?
18 ເຮົາຈະຫຼີກລ່ຽງບັນຫາເຊັ່ນນັ້ນໄດ້ແນວໃດ? ໂປໂລໃຫ້ຄຳແນະນຳທີ່ໃຊ້ໄດ້ຈິງສຳລັບຄລິດສະຕຽນທີ່ຢູ່ເມືອງເອເຟດເຊິ່ງເປັນເມືອງທີ່ຮັ່ງມີແລະມີຜູ້ຄົນທີ່ມາຈາກຫຼາຍພູມຫຼັງທີ່ແຕກຕ່າງກັນ. (ອ່ານເອເຟດ 4:1-3) ໂປໂລກ່າວເຖິງຄຸນລັກສະນະຕ່າງໆເຊັ່ນ: ຄວາມຖ່ອມຕົວ ຄວາມອ່ອນໂຍນ ຄວາມອົດທົນ ແລະຄວາມຮັກ. ຄຸນລັກສະນະເຫຼົ່ານີ້ເປັນຄືກັບເສົາຫຼັກທີ່ເຮັດໃຫ້ເຮືອນຕັ້ງຢູ່ໄດ້. ແຕ່ເພື່ອຈະຮັກສາເຮືອນໃຫ້ຢູ່ໃນສະພາບທີ່ດີ ຍັງຕ້ອງໄດ້ພະຍາຍາມຢ່າງໜັກນຳອີກ. ໂປໂລຕ້ອງການໃຫ້ຄລິດສະຕຽນທີ່ຢູ່ໃນເມືອງເອເຟດພະຍາຍາມຢ່າງໜັກເພື່ອ “ຮັກສາຄວາມເປັນນໍ້າໜຶ່ງໃຈດຽວກັນ, ລ.ມ.”
19 ພວກເຮົາທຸກຄົນຕ້ອງເຮັດສຸດຄວາມສາມາດເພື່ອຮັກສາຄວາມເປັນນໍ້າໜຶ່ງໃຈດຽວກັນພາຍໃນປະຊາຄົມ. ເຮົາຈະເຮັດເຊັ່ນນັ້ນໄດ້ແນວໃດ? ທຳອິດ ເຮົາຕ້ອງປູກຝັງແລະສະແດງຄຸນລັກສະນະຕ່າງໆທີ່ໂປໂລກ່າວເຖິງຄື: ຄວາມຖ່ອມຕົວ ຄວາມອ່ອນໂຍນ ຄວາມອົດທົນ ແລະຄວາມຮັກ. ຈາກນັ້ນ ເຮົາຈຳເປັນຕ້ອງພະຍາຍາມຢ່າງໜັກເພື່ອສົ່ງເສີມ “ສັນຕິສຸກທີ່ຜູກພັນຄົນເຮົາໃຫ້ເປັນໜຶ່ງດຽວ, ລ.ມ.” ຄວາມເຂົ້າໃຈຜິດເປັນຄືກັບຮອຍແຕກນ້ອຍໆທີ່ທຳລາຍຄວາມເປັນນໍ້າໜຶ່ງໃຈດຽວກັນຂອງເຮົາ ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາຕ້ອງພະຍາຍາມຢ່າງໜັກໃນການແກ້ໄຂຄວາມເຂົ້າໃຈຜິດນັ້ນເພື່ອເຮົາຈະຮັກສາສັນຕິສຸກແລະຄວາມເປັນນໍ້າໜຶ່ງໃຈດຽວກັນໃນທ່າມກາງພວກເຮົາ.
20. ເຮົາຈະສະແດງໃຫ້ເຫັນແນວໃດທີ່ເຮົາເຂົ້າໃຈວ່າ ‘ພະເຢໂຫວາເປັນພະເຈົ້າຂອງພວກເຮົາ ພະເຢໂຫວາພຽງອົງດຽວເທົ່ານັ້ນ’?
20 ສຳນວນທີ່ວ່າ ‘ພະເຢໂຫວາເປັນພະເຈົ້າຂອງພວກເຮົາ ພະເຢໂຫວາພຽງອົງດຽວເທົ່ານັ້ນ’ ເປັນຖ້ອຍຄຳທີ່ມີພະລັງຫຼາຍ! ຄຳເຕືອນນີ້ໄດ້ເສີມສ້າງຊາວອິດສະລາແອນໃຫ້ອົດທົນກັບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກຕ່າງໆເມື່ອເຂົາເຈົ້າເຂົ້າໄປແລະຍຶດເອົາແຜ່ນດິນທີ່ພະເຈົ້າໄດ້ສັນຍາໄວ້. ຖ້ອຍຄຳເຫຼົ່ານີ້ສາມາດເສີມສ້າງເຮົາໄດ້ຄືກັນເພື່ອເຮົາຈະຜ່ານຜ່າຄວາມທຸກລຳບາກຄັ້ງໃຫຍ່ແລະມີສ່ວນຮ່ວມໃນໂລກໃໝ່ທີ່ຫຍັບໃກ້ເຂົ້າມາແລ້ວ. ຂໍໃຫ້ເຮົາມອບຄວາມເຫຼື້ອມໃສໃຫ້ແກ່ພະເຢໂຫວາພຽງຜູ້ດຽວຕໍ່ໆໄປ. ເຮົາຕ້ອງຮັກແລະຮັບໃຊ້ພະອົງດ້ວຍສຸດຫົວໃຈ ສຸດຄວາມຄິດ ແລະສຸດກຳລັງຂອງເຮົາ ແລະເຮົາຕ້ອງພະຍາຍາມຢ່າງໜັກເພື່ອຮັກສາສັນຕິສຸກແລະຄວາມເປັນນໍ້າໜຶ່ງໃຈດຽວກັນກັບພີ່ນ້ອງຄລິດສະຕຽນ. ຖ້າເຮົາເຮັດສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ຕໍ່ໆໄປ ພະເຍຊູກໍຈະຕັດສິນວ່າເຮົາເປັນຄືກັບໂຕແກະ ແລະເຮົາຈະເຫັນວ່າຄຳເວົ້າຂອງພະອົງເປັນຈິງທີ່ວ່າ: ‘ທ່ານທັງຫຼາຍທີ່ໄດ້ຮັບພອນແຕ່ພະບິດາຂອງເຮົາ ຈົ່ງມາຮັບເອົາລາຊະອານາຈັກທີ່ຈັດຕຽມໄວ້ສຳລັບທ່ານທັງຫຼາຍຕັ້ງແຕ່ມີໂລກນີ້.’—ມັດທາຍ 25:34
