ຕົ້ນກຳເນີດແລະຈຸດປະສົງຂອງການສ້າງຄອບຄົວ
“ພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າໄດ້ກ່າວວ່າ: ‘ຄົນຊາຍນັ້ນຈະຢູ່ຜູ້ດຽວກໍບໍ່ດີ ເຮົາຈະສ້າງຄົນໜຶ່ງອີກຄືກັນໃຫ້ເປັນຜູ້ຊົດຊ່ອຍເພິ່ນ.’”—ຕົ້ນເດີມ 2:18
ເພງ: 36, 11
1, 2. (ກ) ການສ້າງຄອບຄົວເລີ່ມຕົ້ນແນວໃດ? (ຂ) ຊາຍຍິງຄູ່ທຳອິດຕ້ອງສຳນຶກເຖິງເລື່ອງໃດກ່ຽວກັບການສ້າງຄອບຄົວ? (ເບິ່ງຮູບທຳອິດ)
ເປັນເລື່ອງປົກກະຕິທີ່ຜູ້ຄົນຈະສ້າງຄອບຄົວ. ແຕ່ການສ້າງຄອບຄົວເລີ່ມຕົ້ນແນວໃດແລະມີຈຸດປະສົງຫຍັງ? ການຮູ້ຈັກຄຳຕອບຂອງເລື່ອງນີ້ຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ມີທັດສະນະທີ່ຖືກຕ້ອງຕໍ່ການສ້າງຄອບຄົວແລະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຈາກການເຮັດແນວນັ້ນ. ພະເຢໂຫວາສ້າງອາດາມເຊິ່ງເປັນມະນຸດຄົນທຳອິດ ແລະພະອົງໄດ້ບອກລາວຕັ້ງຊື່ໃຫ້ສັດຕ່າງໆ. ອາດາມເຫັນວ່າສັດທຸກຕົວມີຄູ່ ‘ແຕ່ວ່າລາວບໍ່ມີຜູ້ຊ່ອຍທີ່ມາເປັນຄູ່ຄຽງທີ່ສົມຄວນແກ່ຕົວເອງ.’ ດັ່ງນັ້ນ ພະເຢໂຫວາຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ອາດາມນອນຫຼັບສະໜິດ ແລະໄດ້ເອົາກະດູກຂ້າງຂອງລາວເຫຼັ້ມໜຶ່ງມາສ້າງເປັນຜູ້ຍິງຄົນໜຶ່ງ. ຈາກນັ້ນ ພະອົງໄດ້ມອບຜູ້ຍິງຄົນນີ້ໃຫ້ເປັນເມຍຂອງອາດາມ. (ອ່ານຕົ້ນເດີມ 2:20-24) ດັ່ງທີ່ເຮົາເຫັນ ການສ້າງຄອບຄົວເປັນຂອງຂວັນຈາກພະເຢໂຫວາ.
2 ຫຼາຍປີຕໍ່ມາ ພະເຍຊູໄດ້ກ່າວຊໍ້າສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາໄດ້ເວົ້າໃນສວນເອເດນທີ່ວ່າ: “ຜູ້ຊາຍຈະລາພໍ່ແມ່ໄປຕິດພັນໃກ້ຊິດຢູ່ກັບເມຍ ແລະເຂົາທັງສອງຈະເປັນເນື້ອອັນດຽວກັນ.” (ມັດທາຍ 19:4, 5) ຍ້ອນວ່າພະເຢໂຫວາໄດ້ເອົາກະດູກຂ້າງເຫຼັ້ມໜຶ່ງຂອງອາດາມມາສ້າງເປັນຜູ້ຍິງຄົນທຳອິດ ດັ່ງນັ້ນ ທັງສອງຕ້ອງສຳນຶກວ່າເຂົາ ເຈົ້າເປັນສ່ວນໜຶ່ງຂອງກັນແລະກັນ. ພະເຢໂຫວາບໍ່ຕ້ອງການໃຫ້ຜົວເມຍຢ່າຮ້າງກັນຫຼືມີຄູ່ຄອງຫຼາຍຄົນໃນເວລາດຽວກັນ.
ການສ້າງຄອບຄົວເປັນສ່ວນໜຶ່ງໃນຈຸດປະສົງຂອງພະເຢໂຫວາ
3. ຈຸດປະສົງທີ່ສຳຄັນຂອງການສ້າງຄອບຄົວແມ່ນຫຍັງ?
3 ເມື່ອອາດາມມີເມຍ ລາວຈຶ່ງມີຄວາມສຸກຫຼາຍ ເຊິ່ງຕໍ່ມາລາວຕັ້ງຊື່ໃຫ້ເມຍວ່າເອວາ. ເອວາເປັນຄູ່ຄຽງແລະຜູ້ຊ່ວຍຂອງອາດາມ ດັ່ງນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າທັງສອງຈະມີຄວາມສຸກໃນຖານະເປັນຜົວເມຍກັນ. (ຕົ້ນເດີມ 2:18) ຈຸດປະສົງທີ່ສຳຄັນຂອງການສ້າງຄອບຄົວກໍແມ່ນເພື່ອເພີ່ມຈຳນວນຂອງມະນຸດໃຫ້ເຕັມແຜ່ນດິນໂລກ. (ຕົ້ນເດີມ 1:28) ເຖິງວ່າລູກມີຄວາມຮັກຕໍ່ພໍ່ແມ່ ແຕ່ໃນທີ່ສຸດເຂົາເຈົ້າກໍຈະຈາກພໍ່ແມ່ໄປເພື່ອແຕ່ງດອງແລະເລີ່ມຕົ້ນສ້າງຄອບຄົວເປັນຂອງຕົນເອງ ຈາກນັ້ນເຂົາເຈົ້າຈະໃຫ້ກຳເນີດມະນຸດຈົນເຕັມໂລກນີ້ແລະຈະເຮັດໃຫ້ທົ່ວໂລກເປັນອຸທິຍານ.
4. ເກີດຫຍັງຂຶ້ນກັບການສ້າງຄອບຄົວຂອງມະນຸດຄູ່ທຳອິດ?
4 ການສ້າງຄອບຄົວຂອງມະນຸດຄູ່ທຳອິດພັງທະລາຍລົງເມື່ອອາດາມແລະເອວາບໍ່ເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາ. ຊາຕານພະຍາມານທີ່ເປັນ “ງູບູຮານ” ໄດ້ລໍ້ລວງເອວາແລະບອກວ່າຖ້າລາວກິນໝາກໄມ້ຈາກ “ຕົ້ນໄມ້ແຫ່ງຄວາມຮູ້ການດີແລະຊົ່ວ” ລາວກໍຈະມີຄວາມຮູ້ທີ່ພິເສດ. ຊາຕານເວົ້າວ່າຖ້າເອວາກິນໝາກໄມ້ຈາກຕົ້ນນັ້ນ ລາວກໍຈະສາມາດຕັດສິນໃຈໄດ້ເອງວ່າສິ່ງໃດດີສິ່ງໃດຊົ່ວ. ເມື່ອເອວາຕັດສິນໃຈກິນໝາກໄມ້ນັ້ນໂດຍທີ່ບໍ່ໄດ້ລົມກັບອາດາມກ່ອນ ນີ້ສະແດງວ່າລາວບໍ່ນັບຖືອາດາມໃນຖານະທີ່ເປັນຫົວໜ້າຄອບຄົວ. ເມື່ອອາດາມຈັບເອົາໝາກໄມ້ຈາກເມຍມາກິນ ນີ້ກໍສະແດງວ່າລາວບໍ່ໄດ້ເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາ.—ຄຳປາກົດ 12:9; ຕົ້ນເດີມ 2:9, 16, 17; 3:1-6
ເພື່ອໃຫ້ການສ້າງຄອບຄົວປະສົບຜົນສຳເລັດ ຜົວແລະເມຍຕ້ອງເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາແລະຮັບຜິດຊອບຕໍ່ການກະທຳຂອງເຂົາເຈົ້າ
5. ເຮົາໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກຄຳເວົ້າທີ່ອາດາມແລະເອວາຕອບພະເຢໂຫວາ?
5 ເມື່ອພະເຢໂຫວາຖາມອາດາມແລະເອວາກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນ ອາດາມໄດ້ຖິ້ມໂທດໃຫ້ເມຍ ລາວເວົ້າວ່າ: “ຜູ້ຍິງທີ່ພະອົງໄດ້ປະທານໃຫ້ຢູ່ກັບຂ້ານ້ອຍນັ້ນກໍໄດ້ເອົາແຕ່ໝາກໄມ້ນັ້ນຍື່ນໃຫ້ຂ້ານ້ອຍ ແລະຂ້ານ້ອຍໄດ້ກິນ.” ສ່ວນເອວາກໍຖິ້ມໂທດໃຫ້ງູໂດຍບອກວ່າງູໄດ້ລໍ້ລວງລາວ. (ຕົ້ນເດີມ 3:12, 13) ການແກ້ຕົວຂອງອາດາມແລະເອວາຟັງບໍ່ຂຶ້ນ ແລະພະເຢໂຫວາໄດ້ພິພາກສາຄົນເຫຼົ່ານີ້ທີ່ຂັດຂືນພະອົງ. ທີ່ຈິງ ຕົວຢ່າງຂອງເຂົາເຈົ້າໄດ້ເຕືອນໃຈເຮົາ! ເພື່ອໃຫ້ການສ້າງຄອບຄົວປະສົບຜົນສຳເລັດ ຜົວແລະເມຍຕ້ອງເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາແລະຮັບຜິດຊອບຕໍ່ການກະທຳຂອງເຂົາເຈົ້າ.
6. ເຈົ້າຈະອະທິບາຍຕົ້ນເດີມ 3:15 ແນວໃດ?
6 ເຖິງວ່າຊາຕານໄດ້ກໍ່ບັນຫານັ້ນໃນສວນເອເດນ ແຕ່ພະເຢໂຫວາກໍເຮັດໃຫ້ແນ່ໃຈວ່າມະນຸດມີຄວາມຫວັງສຳລັບອະນາຄົດ. ຄຳພະຍາກອນທຳອິດໃນຄຳພີໄບເບິນເວົ້າເຖິງຄວາມຫວັງນີ້. (ອ່ານຕົ້ນເດີມ 3:15) ຄຳພະຍາກອນນີ້ເປີດເຜີຍວ່າ: “ເຊື້ອສາຍຂອງຜູ້ຍິງ” ຈະທຳລາຍຊາຕານ. ມີທູດສະຫວັນທີ່ຊອບທຳຫຼາຍອົງໄດ້ຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາໃນສະຫວັນ ເຊິ່ງມີສາຍສຳພັນທີ່ໃກ້ຊິດກັບພະອົງແລະເປັນຄືກັບເມຍຂອງພະອົງ. ພະເຢໂຫວາຈະສົ່ງຜູ້ໜຶ່ງໃນພວກທູດສະຫວັນໃຫ້ “ຢຽບ” ຫຼືທຳລາຍຊາຕານ. ເຊື້ອສາຍຂອງຜູ້ຍິງຈະສາມາດຊ່ວຍມະນຸດທີ່ເຊື່ອຟັງໃຫ້ໄດ້ຮັບສິ່ງທີ່ອາດາມແລະເອວາເຮັດສູນເສຍໄປ. ນອກຈາກນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າຈະມີໂອກາດ ໄດ້ຮັບຊີວິດຕະຫຼອດໄປໃນໂລກ ຄືດັ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາຕັ້ງໃຈໄວ້.—ໂຢຮັນ 3:16
7. (ກ) ນັບຕັ້ງແຕ່ອາດາມແລະເອວາຂັດຂືນ ມີຫຍັງເກີດຂຶ້ນກັບຊີວິດຄອບຄົວ? (ຂ) ຄຳພີໄບເບິນມີຂໍ້ຮຽກຮ້ອງຫຍັງສຳລັບຜູ້ເປັນຜົວແລະເມຍ?
7 ການທີ່ອາດາມແລະເອວາຂັດຂືນ ສິ່ງນີ້ໄດ້ສົ່ງຜົນກະທົບທີ່ຮ້າຍແຮງຕໍ່ຊີວິດຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າແລະຕໍ່ທຸກໆຄູ່ທີ່ແຕ່ງດອງຫຼັງຈາກນັ້ນ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ເອວາແລະລູກຫຼານທຸກຄົນຂອງລາວທີ່ເປັນຜູ້ຍິງຈະເຈັບປວດຫຼາຍໃນລະຫວ່າງທີ່ເກີດລູກ. ຜູ້ຍິງຢາກໃຫ້ຜົວຮັກແລະເອົາໃຈໃສ່ລາວໃຫ້ຫຼາຍທີ່ສຸດ ແຕ່ທີ່ເຮົາເຫັນໃນທຸກມື້ນີ້ຜົວມັກໃຊ້ອຳນາດຂົ່ມເຫງເມຍ ແລະບາງຄັ້ງກໍທຳຮ້າຍເມຍດ້ວຍຊໍ້າ. (ຕົ້ນເດີມ 3:16) ພະເຢໂຫວາຄາດໝາຍໃຫ້ຜົວທີ່ເປັນຫົວໜ້າຄອບຄົວປະຕິບັດຕໍ່ເມຍດ້ວຍຄວາມຮັກ ແລະພະອົງກໍຄາດໝາຍໃຫ້ເມຍເຊື່ອຟັງຜົວຂອງຕົນ. (ເອເຟດ 5:33) ເມື່ອຜົວເມຍຮ່ວມມືກັນ ເຂົາເຈົ້າກໍຈະແກ້ໄຂບັນຫາສ່ວນໃຫຍ່ໄດ້.
ການສ້າງຄອບຄົວນັບຕັ້ງແຕ່ສະໄໝອາດາມຈົນເຖິງສະໄໝນໍ້າຖ້ວມໂລກ
8. ນັບຕັ້ງແຕ່ສະໄໝອາດາມຈົນເຖິງສະໄໝໂນເອ ປະຫວັດເລື່ອງການສ້າງຄອບຄົວເປັນແນວໃດ?
8 ກ່ອນອາດາມແລະເອວາຕາຍ ເຂົາເຈົ້າມີລູກສາວແລະລູກຊາຍ. (ຕົ້ນເດີມ 5:4) ກາອີນລູກຊາຍກົກຂອງເຂົາເຈົ້າກໍໄດ້ແຕ່ງດອງກັບຜູ້ຍິງຄົນໜຶ່ງທີ່ເປັນພີ່ນ້ອງຂອງລາວ. ຄຳພີໄບເບິນໄດ້ກ່າວເຖິງບຸກຄົນທຳອິດທີ່ມີເມຍສອງຄົນ ຄົນນັ້ນແມ່ນເລເມກເຊິ່ງເປັນລູກຫຼານຂອງກາອີນ. (ຕົ້ນເດີມ 4:17, 19) ນັບຕັ້ງແຕ່ສະໄໝອາດາມຈົນເຖິງສະໄໝໂນເອ ຜູ້ທີ່ນະມັດສະການພະເຢໂຫວາມີພຽງບໍ່ເທົ່າໃດຄົນ ແລະຄົນທີ່ສັດຊື່ເຫຼົ່ານີ້ກໍມີ: ອາເບນ ເຫນົກ ໂນເອແລະຄອບຄົວຂອງລາວ. ໃນສະໄໝໂນເອ ຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າ: “ລູກຊາຍທັງຫຼາຍຂອງພະເຈົ້າໄດ້ເຫັນວ່າລູກສາວຂອງຄົນທັງຫຼາຍກໍງາມຢູ່ ແລະໄດ້ເອົາເຂົາມາເປັນເມຍຕາມໄດ້ເລືອກໄວ້.” ແຕ່ການເຮັດແບບນີ້ເປັນເລື່ອງທີ່ຜິດທຳມະຊາດ ພວກທູດສະຫວັນແລະຜູ້ຍິງເຫຼົ່ານັ້ນມີລູກຊາຍນຳກັນເຊິ່ງເອີ້ນວ່າເນຟິລິມ ເຂົາເຈົ້າເປັນຄົນຮ່າງຍັກທີ່ມັກຄວາມຮຸນແຮງ. ໃນຕອນນັ້ນ “ຄວາມຊົ່ວຮ້າຍຂອງມະນຸດຂຶ້ນມາກຫຼາຍເທິງແຜ່ນດິນໂລກ ແລະຄວາມຜິປອງທັງສິ້ນແຫ່ງຄວາມຄຶດໃນໃຈມະນຸດເປັນຄວາມຊົ່ວຮ້າຍທຸກເວລາ.”—ຕົ້ນເດີມ 6:1-5
9. ໃນສະໄໝໂນເອ ພະເຢໂຫວາໄດ້ເຮັດຫຍັງຕໍ່ຄົນຊົ່ວ ແລະເຮົາຄວນໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກສິ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນໃນສະໄໝນັ້ນ?
9 ພະເຢໂຫວາບອກວ່າຈະເຮັດໃຫ້ເກີດນໍ້າຖ້ວມໃຫຍ່ຢູ່ໂລກນີ້ເພື່ອທຳລາຍຄົນຊົ່ວທຸກຄົນ. ໂນເອທີ່ “ເປັນຄົນປ່າວປະກາດຄວາມຊອບທຳ” ໄດ້ບອກຄົນເຫຼົ່ານັ້ນກ່ຽວກັບເລື່ອງນໍ້າຖ້ວມທີ່ຈະເກີດຂຶ້ນ. (2 ເປໂຕ 2:5) ແຕ່ເຂົາເຈົ້າບໍ່ຟັງສິ່ງທີ່ໂນເອບອກ ຍ້ອນວ່າເຂົາເຈົ້າມົວເມົາຢູ່ນຳເລື່ອງຊີວິດປະຈຳວັນ ໃນນັ້ນກໍມີການເອົາຜົວເອົາເມຍ. ພະເຍຊູໄດ້ປຽບທຽບສະໄໝໂນເອກັບສະໄໝຂອງເຮົາ. (ອ່ານມັດທາຍ 24:37-39) ໃນທຸກມື້ນີ້ ຄົນສ່ວນຫຼາຍບໍ່ຟັງຂ່າວດີເລື່ອງລາຊະອານາຈັກຂອງພະເຈົ້າ ເຖິງວ່າເຮົາກຳລັງປະກາດຂ່າວສານນີ້ກ່ອນທີ່ໂລກຊົ່ວຈະຖືກທຳລາຍ. ເຮົາໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກສະໄໝນໍ້າຖ້ວມ? ເຮົາບໍ່ຄວນປ່ອຍໃຫ້ເລື່ອງຕ່າງໆເຊັ່ນ: ການເອົາຜົວເອົາເມຍແລະການມີລູກ ກາຍເປັນສິ່ງທີ່ສຳຄັນຫຼາຍຈົນລືມວ່າວັນຂອງພະເຢໂຫວາມາໃກ້ແລ້ວ.
ການເອົາຜົວເອົາເມຍຕັ້ງແຕ່ສະໄໝນໍ້າຖ້ວມຈົນເຖິງສະໄໝພະເຍຊູ
10. (ກ) ໃນຫຼາຍໆວັດທະນະທຳ ການປະພຶດທາງເພດແບບໃດທີ່ເປັນສ່ວນໜຶ່ງໃນຊີວິດ? (ຂ) ອັບລາຫາມແລະຊາລາເປັນຕົວຢ່າງທີ່ດີແນວໃດໃນເລື່ອງຊີວິດຄອບຄົວ?
10 ໂນເອແລະລູກຊາຍທັງສາມຂອງລາວມີເມຍພຽງຄົນດຽວ ແຕ່ຫຼັງຈາກນໍ້າຖ້ວມ ຜູ້ຊາຍສ່ວນຫຼາຍມີເມຍຫຼາຍກວ່າໜຶ່ງຄົນ. ໃນຫຼາຍວັດທະນະທຳຖືວ່າການຜິດສິນລະທຳທາງເພດເປັນເລື່ອງທຳມະດາແລະໄດ້ຈັດໃຫ້ເປັນສ່ວນໜຶ່ງຂອງປະເພນີທາງສາສະໜາ. ເມື່ອອັບລາຫາມແລະຊາລາຍ້າຍໄປການາອານ ເຂົາເຈົ້າຢູ່ທ່າມກາງຄົນທີ່ເຮັດຜິດ1 ເປໂຕ 3:3-6) ອັບລາຫາມຈັດໃຫ້ອີຊາກລູກຊາຍຂອງຕົນໄດ້ແຕ່ງດອງກັບຜູ້ຍິງທີ່ນະມັດສະການພະເຢໂຫວາ. ອີຊາກກໍໄດ້ເຮັດແບບດຽວກັນນັ້ນກັບຢາໂຄບທີ່ເປັນລູກຊາຍຂອງລາວ ເຊິ່ງຕໍ່ມາພວກລູກຊາຍຂອງຢາໂຄບກໍໄດ້ກາຍເປັນບັນພະບຸລຸດຂອງ 12 ຕະກູນຂອງຊາດອິດສະລາແອນ.
ສິນລະທຳທາງເພດເຊິ່ງບໍ່ມີຄວາມນັບຖືຕໍ່ສາຍສົມລົດ. ພະເຢໂຫວາໄດ້ທຳລາຍເມືອງຊໍດົມແລະເມືອງໂຄໂມລາ ເພາະຜູ້ຄົນໃນເມືອງນັ້ນເຮັດຜິດສິນລະທຳທາງເພດຫຼາຍ. ອັບລາຫາມແຕກຕ່າງຈາກຄົນເຫຼົ່ານັ້ນ ລາວເປັນຫົວໜ້າຄອບຄົວທີ່ດີ ແລະຊາລາກໍເປັນຕົວຢ່າງທີ່ດີໃນການເປັນເມຍທີ່ເຊື່ອຟັງ. (ອ່ານ11. ກົດໝາຍທີ່ໃຫ້ຜ່ານທາງໂມເຊປົກປ້ອງຊາວອິດສະລາແອນແນວໃດ?
11 ໃນເວລາຕໍ່ມາ ພະເຢໂຫວາໄດ້ເຮັດສັນຍາຫຼືຂໍ້ຕົກລົງກັບຊາດອິດສະລາແອນ. ພະອົງມອບກົດໝາຍໃຫ້ເຂົາເຈົ້າໂດຍຜ່ານທາງໂມເຊ ເຊິ່ງໄດ້ຊ່ວຍປົກປ້ອງຜົວແລະເມຍໃນການນະມັດສະການພະເຢໂຫວາ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ມີຂໍ້ກຳນົດກ່ຽວກັບປະເພນີຂອງການແຕ່ງດອງເຊິ່ງລວມເຖິງການບໍ່ໃຫ້ມີຜົວມີເມຍຫຼາຍຄົນໃນເວລາດຽວກັນ ແລະຫ້າມບໍ່ໃຫ້ຊາວອິດສະລາແອນແຕ່ງດອງກັບຄົນທີ່ບໍ່ນະມັດສະການພະເຢໂຫວາ. (ອ່ານພະບັນຍັດ 7:3, 4) ເມື່ອມີບັນຫາຮ້າຍແຮງເກີດຂຶ້ນໃນຊີວິດຄູ່ ຜູ້ເຖົ້າແກ່ສາມາດໃຫ້ຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອໄດ້. ນອກຈາກນັ້ນກໍຍັງມີຂໍ້ກຳນົດອື່ນໆກ່ຽວກັບການບໍ່ສັດຊື່ ການອິດສາ ແລະການສົງໄສ. ກົດໝາຍຂອງພະເຢໂຫວາອະນຸຍາດໃຫ້ຢ່າຮ້າງກັນໄດ້ ແຕ່ກໍມີລະບຽບການຕ່າງໆເພື່ອປົກປ້ອງແຕ່ລະຝ່າຍ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ຜູ້ຊາຍສາມາດຢ່າຮ້າງກັບເມຍໄດ້ ຖ້າເມຍເຮັດ “ບາງຢ່າງທີ່ບໍ່ເໝາະສົມ.” (ພະບັນຍັດ 24:1, ລ.ມ.) ຄຳພີໄບເບິນບໍ່ໄດ້ອະທິບາຍວ່າອັນໃດເປັນສິ່ງ ‘ທີ່ບໍ່ເໝາະສົມ’ ແຕ່ຜົວບໍ່ຄວນໃຊ້ຄວາມຜິດເລັກໆນ້ອຍໆເພື່ອເປັນເຫດຜົນທີ່ຈະຢ່າຮ້າງກັບເມຍ.—ພວກເລວີ 19:18
ພັກດີຕໍ່ຄູ່ຊີວິດຂອງເຈົ້າ
12, 13. (ກ) ໃນສະໄໝມາລາກີ ຜູ້ຊາຍປະຕິບັດຕໍ່ເມຍແນວໃດ? (ຂ) ໃນທຸກມື້ນີ້ ຖ້າຄົນທີ່ຮັບບັບເຕມາແລ້ວໜີໄປກັບຜົວຫຼືເມຍຂອງຜູ້ອື່ນ ຜົນໄດ້ຮັບຈະເປັນແນວໃດ?
12 ໃນສະໄໝຜູ້ພະຍາກອນມາລາກີ ຜູ້ຊາຍຊາວຢິວໃຊ້ຂໍ້ແກ້ຕົວທຸກຢ່າງເພື່ອຢ່າຮ້າງກັບເມຍ ແລ້ວກໍໄປແຕ່ງດອງກັບຜູ້ຍິງທີ່ໜຸ່ມກວ່າຫຼືຜູ້ຍິງທີ່ບໍ່ໄດ້ນະມັດສະການພະເຢໂຫວາ. ໃນສະໄໝພະເຍຊູ ຜູ້ຊາຍຊາວຢິວຍັງຢ່າຮ້າງກັບເມຍຂອງຕົນ “ເພາະເຫດ [ຜົນ] ທຸກຢ່າງ.” (ມັດທາຍ 19:3) ພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າກຽດຊັງການຢ່າຮ້າງທີ່ບໍ່ໄດ້ເປັນໄປຕາມກົດໝາຍ.—ອ່ານມາລາກີ 2:13-16
13 ໃນທຸກມື້ນີ້ ປະຊາຊົນຂອງພະເຢໂຫວາບໍ່ຍອມຮັບການທໍລະຍົດຕໍ່ສາຍສົມລົດ ແລະມີໜ້ອຍເທື່ອທີ່ການທໍລະຍົດເກີດຂຶ້ນ. ແຕ່ສົມມຸດວ່າບຸກຄົນໜຶ່ງໄດ້ຮັບບັບເຕມາແລ້ວແລະແຕ່ງດອງແລ້ວ ລາວໄດ້ເຮັດຜິດສິນລະທຳທາງເພດແລະໄດ້ຢ່າຮ້າງກັບຄູ່ຂອງຕົນເພື່ອຈະໄປແຕ່ງດອງກັບຄົນອື່ນ. ຖ້າລາວບໍ່ກັບໃຈ ລາວກໍຈະຖືກຕັດສຳພັນເພື່ອເປັນການຮັກສາປະຊາຄົມໃຫ້ສະອາດແລະບໍລິສຸດ. (1 ໂກລິນໂທ 5:11-13) ລາວຈະຕ້ອງ ‘ເຮັດໃຫ້ເຫັນວ່າລາວກັບໃຈແທ້ໆ’ ກ່ອນທີ່ຈະຖືກຮັບເຂົ້າມາໃນປະຊາຄົມຄືນອີກ. (ລືກາ 3:8, ລ.ມ.; 2 ໂກລິນໂທ 2:5-10) ບໍ່ມີການກຳນົດວ່າຕ້ອງໃຫ້ເວລາຜ່ານໄປດົນເທົ່າໃດກ່ອນທີ່ລາວຈະຖືກຮັບກັບເຂົ້າມາໃນປະຊາຄົມ. ທີ່ຈິງອາດຕ້ອງໃຊ້ເວລາໜຶ່ງປີຫຼືຫຼາຍກວ່ານັ້ນເພື່ອໃຫ້ຜູ້ທີ່ເຮັດຜິດໄດ້ພິສູດວ່າລາວໄດ້ກັບໃຈແທ້ໆແລະເພື່ອຖືກຮັບເຂົ້າມາໃນປະຊາຄົມຄືນອີກ. ແມ່ນແຕ່ເມື່ອຖືກຮັບເຂົ້າມາແລ້ວ ລາວຍັງຕ້ອງ “ຢືນຕໍ່ໜ້າບັນລັງພິພາກສາຂອງພະເຈົ້າ.”—ໂລມ 14:10-12, ລ.ມ.; ເບິ່ງຫໍສັງເກດການ 15 ພະຈິກ 1979 ໜ້າ 31-32 (ພາສາອັງກິດ)
ການແຕ່ງດອງໃນທ່າມກາງຄລິດສະຕຽນ
14. ຈຸດປະສົງໂດຍລວມຂອງກົດໝາຍຄືຫຍັງ?
14 ເປັນເວລາຫຼາຍກວ່າ 1.500 ປີທີ່ຊາວອິດສະລາແອນຄາລາຊີ 3:23, 24) ຫຼັງຈາກທີ່ພະເຍຊູຕາຍ ກົດໝາຍເຫຼົ່ານັ້ນກໍຖືກຍົກເລີກແລະພະເຈົ້າໄດ້ເຮັດການຈັດກຽມໃໝ່. (ເຫບເລີ 8:6) ບາງສິ່ງທີ່ກົດໝາຍຂອງໂມເຊອະນຸຍາດໃຫ້ເຮັດໄດ້ ແຕ່ຄລິດສະຕຽນພັດບໍ່ໄດ້ຮັບອະນຸຍາດໃຫ້ເຮັດແບບນັ້ນອີກຕໍ່ໄປ.
ຢູ່ພາຍໃຕ້ກົດໝາຍທີ່ໃຫ້ຜ່ານທາງໂມເຊ. ກົດໝາຍເຫຼົ່ານັ້ນໄດ້ຊ່ວຍປະຊາຊົນຂອງພະເຈົ້າໃນຫຼາຍໆດ້ານ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ກົດໝາຍເຫຼົ່ານັ້ນຈັດໃຫ້ປະຊາຊົນມີຫຼັກການຕ່າງໆເພື່ອຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ແກ້ໄຂບັນຫາຄອບຄົວ ແລະນຳພາເຂົາເຈົ້າໄປເຖິງເມຊີ. (15. (ກ) ອັນໃດເປັນມາດຕະຖານໃນເລື່ອງການແຕ່ງດອງໃນປະຊາຄົມຄລິດສະຕຽນ? (ຂ) ຄລິດສະຕຽນຄວນຄິດເຖິງປັດໃຈຫຍັງແດ່ເມື່ອຄິດທີ່ຈະຢ່າຮ້າງ?
15 ມີມື້ໜຶ່ງພວກຟາລິຊຽນໄດ້ຖາມພະເຍຊູກ່ຽວກັບເລື່ອງການແຕ່ງດອງ. ພະເຍຊູຕອບວ່າ ພະເຈົ້າອະນຸຍາດໃຫ້ຊາວອິດສະລາແອນຢ່າຮ້າງໄດ້ພາຍໃຕ້ກົດໝາຍທີ່ໃຫ້ຜ່ານທາງໂມເຊ ເຖິງວ່າພະອົງບໍ່ຢາກໃຫ້ເປັນແບບນັ້ນໃນຕອນເລີ່ມຕົ້ນກໍ່ຕັ້ງຄອບຄົວ. (ມັດທາຍ 19:6-8) ຄຳຕອບຂອງພະເຍຊູສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າມາດຕະຖານດັ້ງເດີມຂອງພະເຈົ້າໃນເລື່ອງການແຕ່ງດອງຈະເປັນມາດຕະຖານສຳລັບຄລິດສະຕຽນໃນຕອນນີ້. (1 ຕີໂມເຕ 3:2, 12) ການເປັນ ‘ເນື້ອໜັງອັນດຽວກັນ’ ໝາຍຄວາມວ່າຜົວແລະເມຍຈະຢູ່ນຳກັນ. ຄວາມຮັກທີ່ມີຕໍ່ພະເຈົ້າແລະຕໍ່ຄູ່ຂອງຕົນຈະເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເປັນອັນໜຶ່ງອັນດຽວກັນ. ການຢ່າຮ້າງທີ່ບໍ່ໄດ້ມີສາເຫດມາຈາກການຜິດສິນລະທຳທາງເພດ ເຮັດໃຫ້ບໍ່ມີອິດສະຫຼະທີ່ຈະແຕ່ງດອງໃໝ່. (ມັດທາຍ 19:9) ເນື່ອງຈາກຝ່າຍທີ່ເຮັດຜິດສິນລະທຳທາງເພດໄດ້ກັບໃຈ ອີກຝ່າຍໜຶ່ງອາດເລືອກທີ່ຈະໃຫ້ອະໄພຄູ່ຂອງຕົນ. ຄືກັບທີ່ຜູ້ພະຍາກອນໂອເຊໄດ້ໃຫ້ອະໄພໂຄເມນເມຍຂອງລາວທີ່ເຮັດຜິດສິນລະທຳ ພະເຢໂຫວາກໍໄດ້ໃຫ້ອະໄພຊາດອິດສະລາແອນທີ່ກັບໃຈ. (ໂອເຊ 3:1-5) ນອກຈາກນັ້ນ ຖ້າຝ່າຍໃດຝ່າຍໜຶ່ງຮູ້ວ່າຄູ່ຂອງຕົນໄດ້ເຮັດຜິດສິນລະທຳທາງເພດແລະເລືອກທີ່ຈະມີເພດສຳພັນກັບລາວຕໍ່ໄປ ນີ້ກໍໝາຍຄວາມວ່າລາວໄດ້ໃຫ້ອະໄພຄູ່ຂອງຕົນແລ້ວ. ເມື່ອເປັນແບບນີ້ກໍບໍ່ມີເຫດຜົນທີ່ຈະຢ່າຮ້າງຕາມຫຼັກພະຄຳພີ.
16. ພະເຍຊູເວົ້າແນວໃດກ່ຽວກັບການເປັນໂສດ?
16 ພະເຍຊູເວົ້າວ່າການຜິດສິນລະທຳທາງເພດເປັນເຫດຜົນພຽງຢ່າງດຽວເທົ່ານັ້ນທີ່ຄລິດສະຕຽນແທ້ຈະຢ່າຮ້າງໄດ້. ຈາກນັ້ນ ພະອົງກ່າວເຖິງ “ຜູ້ທີ່ພະເຈົ້າໂຜດໃຫ້” ມີຊີວິດເປັນໂສດ. ພະເຍຊູເວົ້າວ່າ: ‘ຖ້າໃຜຈັດຊີວິດແບບນັ້ນໄດ້ ກໍໃຫ້ລາວເຮັດເຖີ້ນ, ລ.ມ.’ (ມັດທາຍ 19:10-12) ບາງຄົນເລືອກທີ່ຈະເປັນໂສດເພາະວ່າເຂົາເຈົ້າຢາກຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາໂດຍທີ່ບໍ່ຕ້ອງມີສິ່ງໃດມາຂັດຂວາງ ແລະເຂົາເຈົ້າຄວນໄດ້ຮັບຄຳຊົມເຊີຍທີ່ຕັດສິນໃຈແບບນັ້ນ!
17. ສິ່ງໃດສາມາດຊ່ວຍຄລິດສະຕຽນໃຫ້ຕັດສິນໃຈວ່າຈະແຕ່ງດອງຫຼືບໍ່?
17 ສິ່ງໃດຈະຊ່ວຍຄົນເຮົາໃຫ້ເລືອກວ່າຈະຢູ່ເປັນໂສດຫຼືແຕ່ງດອງ? ຄົນນັ້ນຕ້ອງຕັດສິນໃຈເອງວ່າລາວຈະສາມາດຮັກສາຂອງປະທານເລື່ອງການເປັນໂສດໄວ້ໄດ້ຫຼືບໍ່. ອັກຄະສາວົກໂປໂລຊົມເຊີຍເລື່ອງການເປັນໂສດ ແຕ່ລາວກໍເວົ້າວ່າ: ‘ເພາະການຜິດສິນລະທຳທາງເພດ ໃຫ້ຜູ້ຊາຍທຸກຄົນມີເມຍຂອງຕົນເອງແລະໃຫ້ຜູ້ຍິງທຸກຄົນມີຜົວຂອງຕົນເອງ.’ ໂປໂລເວົ້າຕື່ມອີກວ່າ: “ຖ້າພວກເຈົ້າບັງຄັບຄວາມຢາກຂອງພວກເຈົ້າບໍ່ໄດ້ ກໍຈົ່ງແຕ່ງງານສາ ເພາະວ່າການທີ່ພວກເຈົ້າແຕ່ງງານກໍດີກວ່າທີ່ພວກເຈົ້າມີຕັນຫາເຜົາໄໝ້ຢູ່ໃນໃຈ, ທ.ປ.” ດັ່ງນັ້ນ ບຸກຄົນໜຶ່ງອາດຕັດສິນໃຈທີ່ຈະແຕ່ງດອງເພື່ອຈະບໍ່ປ່ອຍໃຫ້ຄວາມປາຖະໜາທາງເພດທີ່ຮຸນແຮງຊັກນຳລາວໄປສູ່ການສະໜອງຄວາມປາຖະໜາທາງເພດດ້ວຍຕົວເອງຫຼືການເຮັດຜິດສິນລະທຳທາງເພດ. ຢ່າງໃດກໍຕາມ ຄົນທີ່ເປັນໂສດຕ້ອງຄິດຄັກໆວ່າເຂົາເຈົ້າເປັນຜູ້ໃຫຍ່ພໍທີ່ຈະສ້າງຄອບຄົວແລ້ວບໍ. ໂປໂລເວົ້າວ່າ: ‘ແຕ່ໃຜທີ່ຄິດວ່າຕົວເອງຈະເຮັດຕົວບໍ່ເໝາະສົມຖ້າຍັງເປັນໂສດຕໍ່ໄປ ແລະລາວກາຍໄວໜຸ່ມສາວໄປແລ້ວກໍໃຫ້ລາວແຕ່ງດອງຢ່າງທີ່ລາວຕ້ອງການ ຖ້າເຮັດແບບນັ້ນລາວກໍບໍ່ໄດ້ເຮັດບາບອັນໃດ, ລ.ມ.’ (1 ໂກລິນໂທ 7:2, 9, 36; 1 ຕີໂມເຕ 4:) ບໍ່ຄວນມີໃຜຖືກກະຕຸ້ນໃຫ້ແຕ່ງດອງຍ້ອນວ່າມີຄວາມປາຖະໜາທາງເພດທີ່ຮຸນແຮງ ເຊິ່ງຫຼາຍຄົນມີຄວາມຮູ້ສຶກແບບນັ້ນໃນຕອນທີ່ເປັນໄວໜຸ່ມ. ຄົນນັ້ນອາດບໍ່ທັນເປັນຜູ້ໃຫຍ່ພໍທີ່ຈະເຮັດໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບໃນເລື່ອງຄອບຄົວ. 1-3
18, 19. (ກ) ການແຕ່ງດອງຂອງຄລິດສະຕຽນຄວນເລີ່ມຕົ້ນຈາກຈຸດໃດ? (ຂ) ບົດຄວາມຕໍ່ໄປຈະພິຈາລະນາເລື່ອງຫຍັງ?
18 ການແຕ່ງດອງຂອງຄລິດສະຕຽນຄວນເລີ່ມຕົ້ນຈາກຈຸດທີ່ວ່າຜູ້ຊາຍແລະຜູ້ຍິງຕ້ອງຮັບບັບເຕມາແລ້ວເຊິ່ງເຂົາເຈົ້າຮັກພະເຢໂຫວາດ້ວຍສຸດຫົວໃຈ. ນອກຈາກນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າຄວນຮັກກັນຫຼາຍຈົນຢາກໃຊ້ຊີວິດຢູ່ຮ່ວມກັນ. ພະເຢໂຫວາຈະອວຍພອນໃຫ້ທັງສອງ ເນື່ອງຈາກເຂົາເຈົ້າເຊື່ອຟັງຄຳແນະນຳທີ່ໃຫ້ແຕ່ງດອງກັບ ‘ຜູ້ທີ່ເຊື່ອໃນພະອົງເຈົ້າ.’ (1 ໂກລິນໂທ 7:39) ເຂົາເຈົ້າຈະປະສົບຜົນສຳເລັດໃນການສ້າງຄອບຄົວ ຖ້າເຊື່ອຟັງຄຳແນະນຳໃນຄຳພີໄບເບິນຕໍ່ໆໄປ.
19 ໃນທຸກມື້ນີ້ ເຮົາກຳລັງມີຊີວິດຢູ່ “ໃນສະໄໝສຸດທ້າຍ” ແລະຫຼາຍຄົນບໍ່ມີຄຸນລັກສະນະທີ່ຈຳເປັນຕ້ອງມີເພື່ອປະສົບຜົນສຳເລັດໃນການສ້າງຄອບຄົວ. (2 ຕີໂມເຕ 3:1-5, ລ.ມ.) ໃນບົດຄວາມຕໍ່ໄປ ເຮົາຈະພິຈາລະນາຫຼັກການຕ່າງໆທີ່ມີຄ່າເຊິ່ງຢູ່ໃນຄຳພີໄບເບິນທີ່ສາມາດຊ່ວຍຄລິດສະຕຽນໃຫ້ມີຄວາມສຸກແລະປະສົບຜົນສຳເລັດໃນການສ້າງຄອບຄົວເຖິງວ່າຈະມີອຸປະສັກຢູ່ອ້ອມຂ້າງ ເພາະສິ່ງນີ້ຈະຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ຍ່າງຕໍ່ໆໄປໃນຫົນທາງທີ່ນຳໄປສູ່ຊີວິດຕະຫຼອດໄປ.—ມັດທາຍ 7:13, 14