ຈົ່ງພິສູດຕົວເອງວ່າເຈົ້າພັກດີຕໍ່ພະເຢໂຫວາ
“[ຂໍໃຫ້] ພະເຢໂຫວາຈະຢູ່ຫວ່າງກາງຂ້ອຍກັບເຈົ້າ ແລະຫວ່າງກາງເຊື້ອສາຍຂອງຂ້ອຍກັບເຊື້ອສາຍຂອງເຈົ້າສືບໆໄປເປັນນິດ.”—1 ຊາເມືອນ 20:42
ເພງ: 125, 62
1, 2. ເປັນຫຍັງມິດຕະພາບທີ່ໂຢນາທານມີຕໍ່ດາວິດຈຶ່ງເປັນຕົວຢ່າງທີ່ໂດດເດັ່ນໃນເລື່ອງຄວາມພັກດີ?
ໂຢນາທານຕ້ອງອັດສະຈັນໃຈແທ້ໆທີ່ເຫັນຊາຍໜຸ່ມດາວິດມີຄວາມກ້າຫານຫຼາຍຂະໜາດນັ້ນ. ດາວິດໄດ້ຂ້າໂຄລີອາດຄົນຮ່າງຍັກ ແລະໄດ້ “ຖືຫົວຊາວຟີລີດຕີນ” ມາໃຫ້ຊາອຶລພໍ່ຂອງໂຢນາທານທີ່ເປັນກະສັດຂອງປະເທດອິດສະລາແອນ. (1 ຊາເມືອນ 17:57) ໂຢນາທານໝັ້ນໃຈວ່າພະເຈົ້າຢູ່ນຳດາວິດ ແລະນັບຕັ້ງແຕ່ນັ້ນເປັນຕົ້ນມາໂຢນາທານແລະດາວິດຈຶ່ງກາຍເປັນເພື່ອນທີ່ສະໜິດກັນຫຼາຍ. ທັງສອງສັນຍາວ່າຈະພັກດີຕໍ່ກັນສະເໝີ. (1 ຊາເມືອນ 18:1-3) ຕະຫຼອດຊີວິດຂອງໂຢນາທານ ລາວໄດ້ສະແດງຄວາມພັກດີຕໍ່ດາວິດ.
2 ໂຢນາທານຮັກສາຄວາມພັກດີຕໍ່ດາວິດສະເໝີເຖິງວ່າພະເຢໂຫວາບໍ່ໄດ້ເລືອກລາວ ແຕ່ໄດ້ເລືອກດາວິດໃຫ້ເປັນກະສັດຄົນຕໍ່ໄປຂອງປະເທດອິດສະລາແອນ. ເມື່ອຊາອຶລພະຍາຍາມຈະຂ້າດາວິດ ໂຢນາທານກໍເປັນຫ່ວງເພື່ອນຂອງລາວ. ໂຢນາທານຮູ້ວ່າດາວິດຢູ່ທີ່ຖິ່ນທຸລະກັນດານໃນເມືອງໂຫເຣດ ດັ່ງນັ້ນ ໂຢນາທານຈຶ່ງໄປທີ່ນັ້ນເພື່ອໜູນກຳລັງໃຈໃຫ້ດາວິດວາງໃຈໃນພະເຢໂຫວາຕໍ່ໆໄປ. ໂຢນາທານບອກດາວິດວ່າ: “ຢ່າຊູ່ຢ້ານ ເຫດວ່າມືຂອງຊາອຶລພໍ່ຂ້ອຍຈະບໍ່ພົບເຈົ້າແລະເຈົ້າຈະສະເຫວີຍລາດຄຸ້ມຄອງພວກຍິດສະລາເອນ ແລະຝ່າຍຂ້ອຍ ຂ້ອຍຈະເປັນຜູ້ທີ 2 ພາຍຫຼັງເຈົ້າ.”—1 ຊາເມືອນ 23:16, 17
3. ສຳລັບໂຢນາທານສິ່ງໃດສຳຄັນຫຼາຍກວ່າການພັກດີຕໍ່ດາວິດ ແລະເຮົາຮູ້ໄດ້ແນວໃດ? (ເບິ່ງຮູບທຳອິດ)
3 ຕາມທຳມະດາແລ້ວເຮົາຍົກຍ້ອງຄົນທີ່ສະແດງຄວາມພັກດີ. ແຕ່ເຮົາຍົກຍ້ອງໂຢນາທານຍ້ອນວ່າລາວພັກດີຕໍ່ດາວິດບໍ? ບໍ່ແມ່ນແນວນັ້ນ ການພັກດີຕໍ່ພະເຢໂຫວາເປັນສິ່ງສຳຄັນທີ່ສຸດໃນຊີວິດຂອງໂຢນາທານ. ທີ່ຈິງ ນັ້ນເປັນເຫດຜົນທີ່ວ່າເປັນຫຍັງໂຢນາທານຈຶ່ງພັກດີຕໍ່ດາວິດແລະບໍ່ໄດ້ອິດສາລາວ ເຖິງວ່າດາວິດຈະໄດ້ເປັນກະສັດແທນລາວກໍຕາມ. ໂຢນາທານເຖິງຂັ້ນວ່າຊ່ວຍດາວິດໃຫ້ວາງໃຈໃນພະເຢໂຫວາ. ທັງດາວິດແລະໂຢນາທານຮັກສາຄວາມພັກດີຕໍ່ພະເຢໂຫວາແລະຕໍ່ກັນແລະກັນ. ເຂົາເຈົ້າເຮັດຕາມຄຳສັນຍາທີ່ເຮັດນຳກັນທີ່ວ່າ: “[ຂໍໃຫ້] ພະເຢໂຫວາຈະຢູ່ຫວ່າງກາງຂ້ອຍກັບເຈົ້າ ແລະຫວ່າງກາງເຊື້ອສາຍຂອງຂ້ອຍກັບເຊື້ອສາຍຂອງເຈົ້າສືບໆໄປເປັນນິດ.”—1 ຊາເມືອນ 20:42
4. (ກ) ສິ່ງໃດຈະເຮັດໃຫ້ເຮົາມີຄວາມສຸກແລະຄວາມອີ່ມໃຈພໍໃຈຢ່າງແທ້ຈິງ? (ຂ) ເຮົາຈະພິຈາລະນາຫຍັງໃນບົດຄວາມນີ້?
4 ເຮົາກໍຄືກັນຕ້ອງພັກດີຕໍ່ຄອບຄົວ ໝູ່ເພື່ອນ ແລະພີ່ນ້ອງຊາຍຍິງໃນປະຊາຄົມຂອງເຮົາ. (1 ເທຊະໂລນີກ 2:10, 11) ແຕ່ສິ່ງສຳຄັນທີ່ສຸດ ເຮົາຕ້ອງພັກດີຕໍ່ພະເຢໂຫວາ ເພາະພະອົງເປັນຜູ້ທີ່ໃຫ້ຊີວິດແກ່ເຮົາ! (ຄຳປາກົດ 4:11) ເມື່ອເຮົາພັກດີຕໍ່ພະອົງ ເຮົາຈະມີຄວາມສຸກແທ້ແລະມີຄວາມອີ່ມໃຈພໍໃຈ. ແຕ່ເຮົາຮູ້ວ່າເຮົາຕ້ອງພັກດີຕໍ່ພະເຢໂຫວາເຖິງວ່າເຮົາຈະຕົກຢູ່ໃນເວລາທີ່ຍາກລຳບາກ. ໃນບົດຄວາມນີ້ ເຮົາຈະພິຈາລະນາກ່ຽວກັບວິທີທີ່ຕົວຢ່າງຂອງໂຢນາທານສາມາດຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຮັກສາຄວາມພັກດີຕໍ່ພະເຢໂຫວາໄວ້ໄດ້ໃນສີ່ສະຖານະການ ຄື: (1) ເມື່ອເຮົາຮູ້ສຶກວ່າຜູ້ທີ່ມີສິດອຳນາດບໍ່ສົມຄວນໄດ້ຮັບຄວາມນັບຖືຈາກເຮົາ (2) ເມື່ອເຮົາຕ້ອງເລືອກວ່າເຮົາຄວນຈະພັກດີຕໍ່ໃຜ (3) ເມື່ອພີ່ນ້ອງທີ່ນຳໜ້າເຮົາເຂົ້າໃຈເຮົາຜິດຫຼືປະຕິບັດຕໍ່ເຮົາໃນແບບທີ່ບໍ່ຍຸຕິທຳ ແລະ (4) ເມື່ອເຮົາຮູ້ສຶກວ່າເປັນເລື່ອງຍາກທີ່ຈະເຮັດຕາມຄຳສັນຍາ.
ເມື່ອເຮົາຮູ້ສຶກວ່າຜູ້ທີ່ມີສິດອຳນາດບໍ່ສົມຄວນໄດ້ຮັບຄວາມນັບຖືຈາກເຮົາ
5. ເປັນຫຍັງຈຶ່ງເປັນເລື່ອງຍາກສຳລັບປະຊາຊົນທີ່ຈະພັກດີຕໍ່ພະເຈົ້າໃນຂະນະທີ່ຊາອຶລເປັນກະສັດ?
5 ໂຢນາທານແລະປະຊາຊົນຊາວອິດສະລາແອນຕົກຢູ່ໃນສະຖານະການທີ່ຫຍຸ້ງຍາກ. ກະສັດຊາອຶລພໍ່ຂອງໂຢນາທານໄດ້ກາຍເປັນຄົນທີ່ບໍ່ເຊື່ອຟັງ ແລະພະເຢໂຫວາໄດ້ປະຕິເສດລາວ. (1 ຊາເມືອນ 15:17-23) ແຕ່ພະເຢໂຫວາຍັງອະນຸຍາດໃຫ້ຊາອຶລປົກຄອງຕໍ່ໄປເປັນເວລາຫຼາຍປີ. ດັ່ງນັ້ນຈຶ່ງເປັນເລື່ອງຍາກສຳລັບປະຊາຊົນທີ່ຈະພັກດີຕໍ່ພະເຈົ້າເມື່ອກະສັດທີ່ຖືກເລືອກໃຫ້ນັ່ງເທິງ “ພະທີ່ນັ່ງຂອງພະເຢໂຫວາ” ກຳລັງເຮັດສິ່ງຕ່າງໆທີ່ບໍ່ດີແທ້ໆ.—1 ຂ່າວຄາວ 29:23
6. ສິ່ງໃດທີ່ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າໂຢນາທານຮັກສາຄວາມພັກດີຕໍ່ພະເຢໂຫວາສະເໝີ?
6 ໂຢນາທານຮັກສາຄວາມພັກດີຕໍ່ພະເຢໂຫວາສະເໝີ. ຂໍໃຫ້ຄິດກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ໂຢນາທານໄດ້ເຮັດບໍ່ດົນຫຼັງຈາກທີ່ຊາອຶລເລີ່ມບໍ່ເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາ. (1 ຊາເມືອນ 13:13, 14) ໃນຕອນນັ້ນ ກອງທະຫານໃຫຍ່ຂອງພວກຟີລີດຕີນມາພ້ອມກັບລົດມ້າ 30.000 ຄັນເພື່ອບຸກໂຈມຕີປະເທດອິດສະລາແອນ. ຊາອຶລມີທະຫານພຽງແຕ່ 600 ຄົນ ແລະມີພຽງແຕ່ລາວກັບໂຢນາທານເທົ່ານັ້ນທີ່ມີອາວຸດ. ແຕ່ໂຢນາທານບໍ່ຢ້ານ ເພາະລາວຈື່ຄຳເວົ້າຂອງຜູ້ພະຍາກອນຊາເມືອນທີ່ບອກວ່າ: “ພະເຢໂຫວາຈະບໍ່ປະພວກຂອງພະອົງຍ້ອນນາມຊື່ອັນໃຫຍ່ຂອງພະອົງ.” (1 ຊາເມືອນ 12:22) ໂຢນາທານຈຶ່ງເວົ້າກັບທະຫານຄົນອື່ນໆວ່າ: “ບໍ່ມີສິ່ງໃດທີ່ຫ້າມພະເຢໂຫວາຈະຊ່ອຍດ້ວຍຄົນຫຼາຍຫຼືໜ້ອຍ.” ດັ່ງນັ້ນ ໂຢນາທານແລະພວກທະຫານໄດ້ບຸກໂຈມຕີພວກຟີລີດຕີນກຸ່ມໜຶ່ງ ແລະໄດ້ຂ້າປະມານ 20 ຄົນ. ໂຢນາທານມີຄວາມເຊື່ອໃນພະເຢໂຫວາ ແລະພະອົງກໍໄດ້ອວຍພອນລາວໂດຍການທີ່ພະອົງເຮັດໃຫ້ມີແຜ່ນດິນໄຫວເກີດຂຶ້ນ ແລະພວກຟີລີດຕີນກໍພາກັນຢ້ານ. ຈາກນັ້ນ ພວກຟີລີດຕີນກໍໄດ້ໂຈມຕີແລະຂ້າກັນເອງ ແລະພວກອິດສະລາແອນຈຶ່ງໄດ້ຊະນະໃນການສູ້ຮົບໃນຄັ້ງນັ້ນ.—1 ຊາເມືອນ 13:5, 15, 22; 14:1, 2, 6, 14, 15, 20
7. ໂຢນາທານປະຕິບັດຕໍ່ພໍ່ແນວໃດ?
7 ເຖິງວ່າຊາອຶລບໍ່ໄດ້ເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາຕໍ່ໆໄປ ແຕ່ໂຢນາທານກໍຍັງເຊື່ອຟັງພໍ່ຂອງຕົນເທົ່າທີ່ສາມາດເຮັດໄດ້. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ເຂົາເຈົ້າໄດ້ຮ່ວມສູ້ຮົບນຳກັນເພື່ອປົກປ້ອງປະຊາຊົນຂອງພະເຢໂຫວາ.—1 ຊາເມືອນ 31:1, 2
8, 9. ເຮົາຈະເປັນຄົນທີ່ພັກດີຕໍ່ພະເຈົ້າໄດ້ແນວໃດເມື່ອເຮົາສະແດງຄວາມນັບຖືຕໍ່ຜູ້ທີ່ມີສິດອຳນາດ?
8 ຄືກັບໂຢນາທານ ເຮົາສາມາດພັກດີຕໍ່ພະເຢໂຫວາໂດຍການເຊື່ອຟັງລັດຖະບານຂອງປະເທດທີ່ເຮົາອາໄສຢູ່ເທົ່າທີ່ເຮົາສາມາດເຮັດໄດ້. ພະເຢໂຫວາອະນຸຍາດໃຫ້ “ອຳນາດທາງເທິງ” ມີສິດອຳນາດເໜືອເຮົາ ແລະພະອົງຮຽກຮ້ອງໃຫ້ເຮົາສະແດງຄວາມນັບຖືຕໍ່ເຂົາເຈົ້າ. (ອ່ານໂລມ 13:1, 2) ນັ້ນເປັນເຫດຜົນທີ່ເຮົາຄວນປະຕິບັດຕໍ່ເຈົ້າໜ້າທີ່ຂອງລັດດ້ວຍຄວາມນັບຖືເຖິງວ່າລາວເປັນຄົນບໍ່ສັດຊື່ແລະເຮົາຮູ້ສຶກວ່າລາວບໍ່ສົມຄວນໄດ້ຮັບຄວາມນັບຖືຈາກເຮົາກໍຕາມ. ທີ່ຈິງ ເຮົາຄວນນັບຖືຄົນເຫຼົ່ານັ້ນທຸກຄົນທີ່ພະເຢໂຫວາໃຫ້ສິດອຳນາດແກ່ເຂົາເຈົ້າ.—1 ໂກລິນໂທ 11:3; ເຫບເລີ 13:17
ວິທີໜຶ່ງທີ່ເຮົາຮັກສາຄວາມພັກດີຕໍ່ພະເຢໂຫວາແມ່ນໂດຍການປະຕິບັດຕໍ່ຜົວຫຼືເມຍຂອງເຮົາດ້ວຍຄວາມນັບຖື ເຖິງວ່າລາວບໍ່ໄດ້ຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາກໍຕາມ (ເບິ່ງຂໍ້ 9)
9 ໂອລກາເປັນພີ່ນ້ອງຍິງຄົນໜຶ່ງໃນອາເມລິກາໃຕ້ ລາວໄດ້ສະແດງຄວາມພັກດີຕໍ່ພະເຢໂຫວາໂດຍສະແດງຄວາມນັບຖືຕໍ່ຜົວຂອງລາວເຖິງວ່າຜົວຈະປະຕິບັດຕໍ່ລາວໃນແບບທີ່ບໍ່ດີ. [1] (ເບິ່ງຂໍ້ສັງເກດສຳລັບຜູ້ອ່ານ) ບາງຄັ້ງຜົວກໍບໍ່ເວົ້ານຳລາວ ຫຼືເວົ້າໃນສິ່ງທີ່ໂຫດຮ້າຍຍ້ອນວ່າພີ່ນ້ອງໂອລກາເປັນພະຍານພະເຢໂຫວາ. ຜູ້ເປັນຜົວຍັງບອກວ່າຈະຢ່າຮ້າງກັບລາວແລະເອົາພວກລູກໄປນຳ. ແຕ່ລາວບໍ່ໄດ້ “ທຳຊົ່ວຕອບແທນຊົ່ວ.” ລາວເຮັດສຸດຄວາມສາມາດເພື່ອຈະເປັນເມຍທີ່ດີ. ລາວແຕ່ງກິນໃຫ້ຜົວ ຊັກເຄື່ອງນຸ່ງໃຫ້ຜົວ ແລະເບິ່ງແຍງຄົນອື່ນໆທີ່ຢູ່ໃນຄອບຄົວຂອງຜົວ. (ໂລມ 12:17) ເມື່ອເຮັດໄດ້ ລາວກໍໄປກັບຜົວເພື່ອໄປຢາມຄອບຄົວແລະໝູ່ເພື່ອນຂອງຜົວ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ເມື່ອຜົວຕ້ອງການທີ່ຈະໄປອີກເມືອງໜຶ່ງເພື່ອສົ່ງສະການພໍ່ຂອງລາວ ພີ່ນ້ອງໂອລກາໄດ້ກຽມທຸກສິ່ງທີ່ຈຳເປັນສຳລັບການເດີນທາງ. ເມື່ອຢູ່ງານສົບ ລາວກໍຖ້າຜົວຢູ່ທາງນອກໂບດ. ຫຼັງຈາກທີ່ເວລາຜ່ານໄປຫຼາຍປີ ຜົວຂອງລາວເລີ່ມປະຕິບັດຕໍ່ລາວໃນແບບທີ່ດີຂຶ້ນ ຍ້ອນວ່າລາວໄດ້ອົດທົນຫຼາຍແລະສະແດງຄວາມນັບຖືຕໍ່ຜົວຢູ່ສະເໝີ. ຕອນນີ້ ຜົວໄດ້ສະໜັບສະໜູນລາວໃຫ້ເຂົ້າຮ່ວມການປະຊຸມແລະທັງໄປສົ່ງລາວນຳ ແລະບາງຄັ້ງຜົວກໍເຂົ້າຮ່ວມການປະຊຸມນຳກັນກັບລາວ.—1 ເປໂຕ 3:1
ເມື່ອຕ້ອງຕັດສິນໃຈວ່າເຮົາຄວນພັກດີຕໍ່ໃຜ
10. ໂຢນາທານຮູ້ໄດ້ແນວໃດວ່າລາວຄວນພັກດີຕໍ່ໃຜ?
10 ເມື່ອຊາອຶລບອກວ່າຈະຂ້າດາວິດ ໂຢນາທານຈຶ່ງຕັດສິນໃຈລຳບາກ. ລາວຕ້ອງການທີ່ຈະເປັນຄົນທີ່ພັກດີຕໍ່ພໍ່ ແຕ່ລາວກໍຕ້ອງການທີ່ຈະພັກດີຕໍ່ດາວິດຄືກັນ. ໂຢນາທານຮູ້ວ່າພະເຈົ້າຢູ່ກັບດາວິດແລະບໍ່ແມ່ນຢູ່ກັບຊາອຶລ ດັ່ງນັ້ນ ລາວຈຶ່ງເລືອກທີ່ຈະພັກດີຕໍ່ດາວິດ. ໂຢນາທານໄດ້ເຕືອນດາວິດໃຫ້ໄປລີ້ຕົວ ແລະຈາກນັ້ນກໍບອກໃຫ້ຊາອຶລຮູ້ເຫດຜົນວ່າເປັນຫຍັງລາວບໍ່ຄວນຂ້າດາວິດ.—ອ່ານ 1 ຊາເມືອນ 19:1-6
11, 12. ຄວາມຮັກທີ່ມີຕໍ່ພະເຈົ້າຊ່ວຍເຮົາແນວໃດໃຫ້ຕັດສິນໃຈທີ່ຈະເປັນຄົນພັກດີຕໍ່ພະອົງ?
11 ອາລີດສເປັນພີ່ນ້ອງຍິງຄົນໜຶ່ງໃນປະເທດອົດສະຕຣາລີຕ້ອງໄດ້ຕັດສິນໃຈວ່າລາວຄວນຈະພັກດີຕໍ່ໃຜ. ຕອນທີ່ຮຽນຄຳພີໄບເບິນ ລາວບອກກັບຄອບຄົວໃນສິ່ງຕ່າງໆທີ່ລາວກຳລັງຮຽນຮູ້. ລາວຍັງບອກໃຫ້ຄອບຄົວຮູ້ອີກວ່າລາວຈະບໍ່ສະຫຼອງບຸນຄລິດສະມາດກັບເຂົາເຈົ້າແລະໄດ້ອະທິບາຍເຫດຜົນທີ່ວ່າເປັນຫຍັງລາວຈຶ່ງບໍ່ສະຫຼອງ. ທຳອິດຄົນໃນຄອບຄົວກໍບໍ່ພໍໃຈໃຫ້ລາວ ແຕ່ຕໍ່ມາເຂົາເຈົ້າກໍໃຈຮ້າຍໃຫ້ລາວຫຼາຍຂຶ້ນ. ເຂົາເຈົ້າຮູ້ສຶກວ່າອາລີດສບໍ່ສົນໃຈເຂົາເຈົ້າອີກຕໍ່ໄປ. ຈາກນັ້ນ ແມ່ກໍບອກວ່າບໍ່ຢາກເຫັນໜ້າອາລີດສອີກ. ອາລີດສເວົ້າວ່າ: “ຂ້ອຍຕົກໃຈແລະກໍເສຍໃຈຫຼາຍ ເພາະຂ້ອຍຮັກຄອບຄົວຂອງຂ້ອຍແທ້ໆ. ຢ່າງໃດກໍຕາມ ຂ້ອຍໄດ້ຕັດສິນໃຈວ່າຈະຈັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາແລະພະເຍຊູຢູ່ໃນອັນດັບທຳອິດໃນຫົວໃຈຂອງຂ້ອຍ ແລະຂ້ອຍໄດ້ຮັບບັບເຕມາຢູ່ການປະຊຸມໝວດໃນຄັ້ງຕໍ່ມາ.”—ມັດທາຍ 10:37
12 ເຮົາຕ້ອງບໍ່ຍອມພັກດີຕໍ່ສິ່ງໃດສິ່ງໜຶ່ງເຊັ່ນ: ທີມກິລາ ໂຮງຮຽນ ຫຼືປະເທດຊາດ ຈົນໃຫ້ສິ່ງເຫຼົ່ານັ້ນກາຍເປັນສິ່ງທີ່ສຳຄັນກວ່າການພັກດີຕໍ່ພະເຢໂຫວາ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ເຮັນຣີມັກຫຼິ້ນໝາກລຸກໃນທີມຂອງໂຮງຮຽນແລະຕ້ອງການໃຫ້ທີມຂອງລາວຊະນະໃນການແຂ່ງກັບໂຮງຮຽນອື່ນ. ແຕ່ຍ້ອນວ່າເຮັນຣີຫຼິ້ນໝາກລຸກໃນທຸກໆທ້າຍອາທິດ ດັ່ງນັ້ນ ລາວຈຶ່ງບໍ່ມີເວລາສຳລັບໄປປະກາດຫຼືເຂົ້າຮ່ວມການປະຊຸມ. ເຮັນຣີບອກວ່າການສະແດງຄວາມພັກດີຕໍ່ໂຮງຮຽນໄດ້ກາຍເປັນສິ່ງທີ່ສຳຄັນຫຼາຍກວ່າການພັກດີຕໍ່ພະເຈົ້າ. ດັ່ງນັ້ນ ລາວຈຶ່ງຕັດສິນໃຈທີ່ຈະເຊົາຫຼິ້ນໝາກລຸກສຳລັບໂຮງຮຽນ.—ມັດທາຍ 6:33
13. ການພັກດີຕໍ່ພະເຈົ້າສາມາດຊ່ວຍເຮົາແນວໃດໃຫ້ຮັບມືກັບບັນຫາຕ່າງໆໃນຄອບຄົວ?
13 ບາງຄັ້ງກໍເປັນເລື່ອງຍາກທີ່ຈະພັກດີຕໍ່ຄົນໃນຄອບຄົວໃນເວລາດຽວກັນ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ພີ່ນ້ອງເຄນເວົ້າວ່າ: “ຂ້ອຍຕ້ອງການໄປຢາມແມ່ເປັນປະຈຳເຊິ່ງເພິ່ນອາຍຸຫຼາຍແລ້ວ ແລະກໍຢາກໃຫ້ແມ່ມາຢູ່ນຳພວກເຮົາເປັນບາງໂອກາດ. ແຕ່ວ່າແມ່ກັບເມຍຂອງຂ້ອຍບໍ່ເຂົ້າກັນເລີຍ.” ລາວເລົ່າຕື່ມອີກວ່າ: “ຖ້າຂ້ອຍເຮັດໃຫ້ຄົນໜຶ່ງພໍໃຈ ອີກຄົນໜຶ່ງກໍຕ້ອງບໍ່ພໍໃຈ.” ພີ່ນ້ອງເຄນຄິດກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ຄຳພີໄບເບິນບອກໄວ້ແລະສຳນຶກວ່າໃນສະຖານະການນີ້ ລາວຕ້ອງເຮັດໃຫ້ເມຍພໍໃຈແລະພັກດີຕໍ່ເມຍ. ລາວພົບທາງອອກເຊິ່ງເມຍກໍເຫັນດີນຳ. ຈາກນັ້ນ ລາວໄດ້ອະທິບາຍໃຫ້ເມຍຮູ້ເຖິງເຫດຜົນທີ່ຕ້ອງສະແດງຄວາມກະລຸນາຕໍ່ແມ່ຂອງລາວ. ນອກຈາກນັ້ນ ລາວຍັງໄດ້ອະທິບາຍໃຫ້ແມ່ຮູ້ເຖິງເຫດຜົນທີ່ແມ່ຄວນສະແດງຄວາມນັບຖືຕໍ່ເມຍຂອງລາວ.—ອ່ານຕົ້ນເດີມ 2:24; 1 ໂກລິນໂທ 13:4, 5
ເມື່ອພີ່ນ້ອງເຂົ້າໃຈເຮົາຜິດຫຼືປະຕິບັດຕໍ່ເຮົາໃນແບບທີ່ບໍ່ຍຸຕິທຳ
14. ຊາອຶລປະຕິບັດຕໍ່ໂຢນາທານຢ່າງບໍ່ຍຸຕິທຳຄືແນວໃດ?
14 ເຮົາຍັງສາມາດພັກດີຕໍ່ພະເຢໂຫວາຖ້າພີ່ນ້ອງທີ່ນຳໜ້າເຮົາປະຕິບັດຕໍ່ເຮົາຢ່າງບໍ່ຍຸຕິທຳ. ກະສັດຊາອຶລໄດ້ຮັບການແຕ່ງຕັ້ງຈາກພະເຢໂຫວາ ແຕ່ລາວປະຕິບັດຕໍ່ລູກຊາຍຂອງຕົນເອງໃນແບບທີ່ບໍ່ດີ. ລາວບໍ່ເຂົ້າໃຈເຫດຜົນທີ່ໂຢນາທານຮັກດາວິດ. ດັ່ງນັ້ນ ເມື່ອໂຢນາທານພະຍາຍາມຊ່ວຍດາວິດ ຊາອຶລກໍໃຈຮ້າຍຫຼາຍ ແລະລາວເຮັດໃຫ້ລູກຊາຍອັບອາຍຕໍ່ໜ້າຫຼາຍຄົນ. ແຕ່ໂຢນາທານຍັງສະແດງຄວາມນັບຖືຕໍ່ພໍ່ຂອງຕົນ. ໃນຂະນະດຽວກັນ ລາວກໍຮັກສາຄວາມພັກດີສະເໝີຕໍ່ພະເຢໂຫວາແລະດາວິດເຊິ່ງເປັນຄົນທີ່ພະອົງໄດ້ເລືອກໃຫ້ເປັນກະສັດຄົນຕໍ່ໄປຂອງປະເທດອິດສະລາແອນ.—1 ຊາເມືອນ 20:30-41
15. ຖ້າພີ່ນ້ອງຄົນໜຶ່ງປະຕິບັດຕໍ່ເຮົາໃນແບບທີ່ບໍ່ຍຸຕິທຳ ເຮົາຄວນມີທ່າທີແນວໃດ?
15 ໃນປະຊາຄົມຂອງເຮົາໃນທຸກມື້ນີ້ ພີ່ນ້ອງທີ່ນຳໜ້າໄດ້ພະຍາຍາມທີ່ຈະເປັນຄົນຍຸຕິທຳກັບທຸກໆຄົນ. ແຕ່ພີ່ນ້ອງເຫຼົ່ານີ້ກໍເປັນຄົນທີ່ບໍ່ສົມບູນແບບ ແລະຍ້ອນແນວນັ້ນຈຶ່ງເປັນໄປໄດ້ທີ່ເຂົາເຈົ້າອາດຈະບໍ່ເຂົ້າໃຈເຫດຜົນທີ່ເຮົາເຮັດບາງສິ່ງ. (1 ຊາເມືອນ 1:13-17) ດັ່ງນັ້ນ ຖ້າເຮົາຖືກປະຕິບັດແບບບໍ່ຍຸຕິທຳຫຼືຖືກເຂົ້າໃຈຜິດ ຂໍໃຫ້ເຮົາຮັກສາຄວາມພັກດີຕໍ່ພະເຢໂຫວາສະເໝີ.
ເມື່ອເປັນເລື່ອງຍາກຫຼາຍທີ່ເຮົາຈະເຮັດຕາມຄຳສັນຍາ
16. ໃນສະຖານະການໃດແດ່ທີ່ເຮົາຕ້ອງພັກດີຕໍ່ພະເຈົ້າແລະບໍ່ເຫັນແກ່ຕົວ?
16 ຊາອຶລຕ້ອງການໃຫ້ໂຢນາທານເປັນກະສັດຄົນຕໍ່ໄປແທນທີ່ຈະແມ່ນດາວິດ. (1 ຊາເມືອນ 20:31) ແຕ່ໂຢນາທານຮັກພະເຢໂຫວາແລະພັກດີຕໍ່ພະອົງ. ດັ່ງນັ້ນ ແທນທີ່ຈະເຫັນແກ່ຕົວ ໂຢນາທານໄດ້ກາຍເປັນເພື່ອນກັບດາວິດແລະໄດ້ເຮັດຕາມຄຳສັນຍາທີ່ເຮັດກັບລາວ. ທີ່ຈິງ ຄົນທີ່ຮັກພະເຢໂຫວາແລະພັກດີຕໍ່ພະອົງຈະ “ເຮັດຕາມທີ່ຕົນໄດ້ສັນຍາໄວ້ສະເໝີເຖິງຈະມີຫຍັງເກີດຂຶ້ນກັບລາວກໍຊ່າງ.” (ຄຳເພງ 15:4, ທ.ປ.) ເນື່ອງຈາກເຮົາພັກດີຕໍ່ພະເຈົ້າ ເຮົາຈະເຮັດຕາມຄຳສັນຍາທີ່ເຮົາໄດ້ເຮັດໄວ້. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ຖ້າເຮົາເຮັດສັນຍາທາງທຸລະກິດ ເຮົາຈະເຮັດຕາມສິ່ງທີ່ໄດ້ຕົກລົງກັນໄວ້ ເຖິງວ່າການເຮັດເຊັ່ນນັ້ນຈະເປັນເລື່ອງທີ່ຍາກກໍຕາມ. ຖ້າເຮົາມີບັນຫາໃນຊີວິດຄູ່ ເຮົາຈະສະແດງຄວາມຮັກຕໍ່ພະເຢໂຫວາໂດຍຮັກສາຄວາມພັກດີຕໍ່ຜົວຫຼືເມຍຂອງເຮົາສະເໝີ.—ອ່ານມາລາກີ 2:13-16
ຖ້າເຮົາເຮັດສັນຍາທາງທຸລະກິດ ເຮົາຈະເຮັດຕາມສິ່ງທີ່ໄດ້ຕົກລົງກັນໄວ້ແລ້ວວ່າຈະເຮັດເພາະເຮົາພັກດີຕໍ່ພະເຈົ້າ (ເບິ່ງຂໍ້ 16)
17. ບົດຄວາມສຶກສານີ້ໄດ້ຊ່ວຍເຈົ້າຄືແນວໃດ?
17 ຄືກັບທີ່ໂຢນາທານໄດ້ພັກດີຕໍ່ພະເຈົ້າ ເຮົາກໍຕ້ອງການເປັນຄົນທີ່ພັກດີຕໍ່ພະອົງແມ່ນແຕ່ໃນສະຖານະການຕ່າງໆທີ່ຫຍຸ້ງຍາກ. ດັ່ງນັ້ນ ຂໍໃຫ້ເຮົາຮັກສາຄວາມພັກດີຕໍ່ພີ່ນ້ອງຊາຍຍິງຂອງເຮົາສະເໝີເມື່ອເຂົາເຈົ້າຈະເຮັດໃຫ້ເຮົາຜິດຫວັງ. ຈາກນັ້ນເຮົາຈະເຮັດໃຫ້ໃຈຂອງພະເຢໂຫວາຍິນດີ ແລະສິ່ງນັ້ນຈະເຮັດໃຫ້ເຮົາມີຄວາມສຸກທີ່ສຸດ. (ສຸພາສິດ 27:11) ເຮົາສາມາດໝັ້ນໃຈໄດ້ວ່າພະເຢໂຫວາຈະເຮັດສິ່ງທີ່ດີທີ່ສຸດສະເໝີສຳລັບເຮົາແລະຈະເບິ່ງແຍງເຮົາ. ໃນບົດຄວາມຕໍ່ໄປ ເຮົາຈະເຫັນສິ່ງທີ່ເຮົາສາມາດຮຽນຮູ້ຈາກບາງຄົນທີ່ມີຊີວິດຢູ່ໃນສະໄໝຂອງດາວິດເຊິ່ງເປັນຄົນທີ່ພັກດີ ແລະຄົນອື່ນໆເຊິ່ງບໍ່ໄດ້ເປັນຄົນທີ່ພັກດີ.
^ [1] (ຂໍ້ 9) ຊື່ສົມມຸດ.
