ຄຳຖາມຈາກຜູ້ອ່ານ
ຄລິດສະຕຽນຈະໃຊ້ຫ່ວງເພື່ອຄຸມກຳເນີດໄດ້ບໍ?
ຄູ່ສົມລົດທີ່ເປັນຄລິດສະຕຽນແຕ່ລະຄູ່ຕ້ອງຕັດສິນໃຈເລື່ອງນີ້ເພື່ອຈະບໍ່ໃຫ້ມີອັນໃດມາລົບກວນສະຕິຮູ້ສຶກຜິດຊອບຂອງເຂົາເຈົ້າ. ເພື່ອຈະຕັດສິນໃຈໄດ້ດີທີ່ສຸດ ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງຮູ້ກ່ອນວ່າຫ່ວງຄຸມກຳເນີດເຮັດວຽກແນວໃດແລະມີຫຼັກການຫຍັງແດ່ໃນຄຳພີໄບເບິນທີ່ໃຊ້ໄດ້ໃນເລື່ອງນີ້.
ພະເຢໂຫວາສັ່ງອາດາມກັບເອວາແລະຕໍ່ມາກໍສັ່ງໂນເອກັບຄອບຄົວວ່າ: “ຈົ່ງພາກັນອອກແມ່ແພ່ລູກເກີດມາກທະວີຂຶ້ນ.” (ຕົ້ນເດີມ 1:28; 9:1) ຄຳພີໄບເບິນບໍ່ໄດ້ບອກວ່າຄລິດສະຕຽນຈະຕ້ອງເຮັດຕາມຄຳສັ່ງນີ້. ຜົວເມຍແຕ່ລະຄູ່ຕ້ອງຕັດສິນໃຈເອງວ່າຈະໃຊ້ວິທີຄຸມກຳເນີດແບບໃດເພື່ອຄວບຄຸມຈຳນວນສະມາຊິກຄອບຄົວຫຼືເພື່ອຈະມີລູກເມື່ອໃດ. ດັ່ງນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງຄິດເຖິງປັດໄຈຫຍັງແດ່?
ຄລິດສະຕຽນຄວນຄິດເຖິງຫຼັກການໃນຄຳພີໄບເບິນເມື່ອຕັດສິນໃຈເລື່ອງການຄຸມກຳເນີດ. ດັ່ງນັ້ນ ເພື່ອຈະຄຸມກຳເນີດເຂົາເຈົ້າຈະບໍ່ເລືອກວິທີການເອົາລູກອອກ. ການເອົາລູກອອກເປັນການເຮັດໃຫ້ການຖືພາສິ້ນສຸດລົງ ຖ້າບໍ່ໄດ້ເຮັດຢ່າງນັ້ນ ເດັກນ້ອຍກໍຈະເກີດມາໄດ້ຕາມປົກກະຕິ ເຊິ່ງການເອົາລູກອອກເປັນສິ່ງທີ່ຂັດກັບຄຳສອນໃນຄຳພີໄບເບິນເລື່ອງການນັບຖືຊີວິດ. (ອົບພະຍົບ 20:13; 21:22, 23; ຄຳເພງ 139:16; ເຢເຣມີ 1:5) ການໃຊ້ຫ່ວງຄຸມກຳເນີດແມ່ນຫຍັງ?
ຫໍສັງເກດການ (ບໍ່ມີໃນພາສາລາວ) 15 ພຶດສະພາ 1979 ໜ້າ 30-31 ອະທິບາຍວ່າສ່ວນໃຫຍ່ແລ້ວຫ່ວງຄຸມກຳເນີດທີ່ໃຊ້ກັນທົ່ວໄປໃນສະໄໝນັ້ນເປັນເຄື່ອງມືປາລາສະຕິກທີ່ໃສ່ເຂົ້າໄປໃນໂຜ້ງມົດລູກເພື່ອປ້ອງກັນການຖືພາ. ບົດຄວາມນີ້ບອກອີກວ່າຍັງບໍ່ມີການເຂົ້າໃຈເຕັມທີວ່າຫ່ວງຄຸມກຳເນີດເຮັດວຽກແນວໃດ ແຕ່ນັກວິທະຍາສາດຫຼາຍຄົນບອກວ່າຫ່ວງຄຸມກຳເນີດເຮັດໜ້າທີ່ປ້ອງກັນບໍ່ໃຫ້ອະສຸຈິເຂົ້າໄປປະຕິສົນທິກັບໄຂ່ໃນມົດລູກຂອງຜູ້ຍິງ. ຖ້າບໍ່ມີການປະຕິສົນທິລະຫວ່າງອະສຸຈິກັບໄຂ່ ຊີວິດໃໝ່ກໍຈະບໍ່ເກີດຂຶ້ນ.
ແນວໃດກໍຕາມ ມີຫຼັກຖານບາງຢ່າງທີ່ສະແດງວ່າບາງຄັ້ງໄຂ່ກໍໄດ້ຮັບການປະຕິສົນທິເຖິງວ່າຈະໃຊ້ຫ່ວງຄຸມກຳເນີດຢູ່. ໄຂ່ທີ່ໄດ້ຮັບການປະຕິສົນທິອາດຈະເລີນເຕີບໂຕໃນທໍ່ສົ່ງໄຂ່ (ເຊິ່ງກໍຄືການມີລູກນອກພົກ) ຫຼືອາດຈະເດີນທາງເຂົ້າໄປຝັງຕົວໃນມົດລູກໄດ້. ຖ້າມັນໄປເຖິງມົດລູກ ຫ່ວງຄຸມກຳເນີດກໍຈະເຮັດໜ້າທີ່ປ້ອງກັນບໍ່ໃຫ້ໄຂ່ທີ່ປະຕິສົນທິແລ້ວຝັງຕົວໃນເນື້ອເຍື່ອມົດລູກ ເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ການຖືພາສິ້ນສຸດລົງແລະອາດເປັນຄືກັບການເອົາລູກອອກ. ບົດຄວາມນີ້ສະຫຼຸບວ່າ: “ຄລິດສະຕຽນທີ່ສັດຊື່ເປັນຫ່ວງວ່າການໃຊ້ຫ່ວງຄຸມກຳເນີດຈະເປັນເລື່ອງເໝາະສົມບໍ ເຂົາເຈົ້າຄວນຕັດສິນໃຈໂດຍໃຊ້ຂໍ້ມູນເຫຼົ່ານີ້ແລະຫຼັກການຂອງຄຳພີໄບເບິນທີ່ສັ່ງໃຫ້ນັບຖືຄວາມສັກສິດຂອງຊີວິດ.”—ຄຳເພງ 36:9
ຕັ້ງແຕ່ມີການຕີພິມບົດຄວາມນັ້ນ ໃນປີ 1979 ວົງການແພດແລະວິທະຍາສາດກໍພັດທະນາຂຶ້ນຫຼາຍ.
ປັດຈຸບັນມີຫ່ວງເພື່ອຄຸມກຳເນີດ 2 ແບບ ແບບທຳອິດແມ່ນຫ່ວງຄຸມກຳເນີດຊະນິດທອງແດງເຊິ່ງໃຊ້ຢ່າງແພ່ຫຼາຍໃນປະເທດສະຫະລັດອາເມຣິກາຕັ້ງແຕ່ປີ 1988. ຫ່ວງຄຸມກຳເນີດແບບທີ 2 ແມ່ນໃຊ້ວິທີປ່ອຍຮ໋ອກໂມນແລະເລີ່ມຂາຍຕັ້ງແຕ່ປີ 2001. ຫ່ວງຄຸມກຳເນີດທັງ 2 ແບບນີ້ເຮັດວຽກແນວໃດ?
ຫ່ວງຄຸມກຳເນີດຊະນິດທອງແດງ: ຕາມທີ່ບອກໄປແລ້ວ ຫ່ວງຄຸມກຳເນີດເຮັດໃຫ້ອະສຸຈິຜ່ານໂຜ້ງມົດລູກໄປປະຕິສົນທິກັບໄຂ່ໄດ້ຍາກ ແຕ່ຫ່ວງຄຸມກຳເນີດຊະນິດທອງແດງເຮັດໄດ້ຫຼາຍກວ່ານັ້ນ ຫ່ວງຄຸມກຳເນີດຊະນິດນີ້ມີສ່ວນປະສົມຂອງທອງແດງເຊິ່ງເປັນພິດຕໍ່ອະສຸຈິແລະເຮັດໃຫ້ອະສຸຈິຕາຍ. * (ເບິ່ງໄຂເງື່ອນ) ນອກຈາກນັ້ນ ຫ່ວງຄຸມກຳເນີດນີ້ເຮັດໃຫ້ເກີດການປ່ຽນແປງຢູ່ເນື້ອເຍື່ອມົດລູກນຳ.
ຫ່ວງຄຸມກຳເນີດແບບມີຮ໋ອກໂມນ: ຫ່ວງຄຸມກຳເນີດແບບມີຮ໋ອກໂມນຄ້າຍຄືກັບທີ່ມີໃນເມັດຢາຄຸມກຳເນີດ. ຫ່ວງຄຸມກຳເນີດແບບນີ້ເຮັດໜ້າທີ່ຄືກັບຫ່ວງຄຸມກຳເນີດສະໄໝກ່ອນແຕ່ສາມາດປ່ອຍຮ໋ອກໂມນເຂົ້າໄປໃນໂຜ້ງມົດລູກ. ສຳລັບຜູ້ຍິງບາງຄົນ ຫ່ວງຄຸມກຳເນີດແບບນີ້ຈະເຮັດໃຫ້ບໍ່ມີການຕົກໄຂ່ ເຊິ່ງຖ້າບໍ່ມີການຕົກໄຂ່ກໍຈະບໍ່ມີການປະຕິສົນທິ. ຫ່ວງຄຸມກຳເນີດແບບນີ້ຍັງເຮັດໃຫ້ເນື້ອເຍື່ອມົດລູກບາງລົງນຳ. * (ເບິ່ງໄຂເງື່ອນ) ນອກຈາກນັ້ນ ຫ່ວງຄຸມກຳເນີດແບບນີ້ຈະເຮັດໃຫ້ນໍ້າເມືອກທີ່ຢູ່ປາກມົດລູກຂຸ້ນຂຶ້ນ ເຊິ່ງຈະປ້ອງກັນບໍ່ໃຫ້ອະສຸຈິຜ່ານຊ່ອງຄອດເຂົ້າໄປໃນມົດລູກໄດ້.
ແຕ່ຖ້າມີການຕົກໄຂ່ແລະເກີດການປະຕິສົນທິເດ? ຕາມທີ່ໄດ້ອະທິບາຍໄປແລ້ວ ຫ່ວງຄຸມກຳເນີດ 2 ແບບນີ້ເບິ່ງຄືວ່າຈະເຮັດໃຫ້ເກີດການປ່ຽນແປງຢູ່ທີ່ເນື້ອເຍື່ອມົດລູກ. ດັ່ງນັ້ນ ໄຂ່ທີ່ໄດ້ຮັບການປະຕິສົນທິແລ້ວກໍອາດເຂົ້າໄປຢູ່ໃນໂຜ້ງມົດລູກ ແຕ່ບໍ່ສາມາດຝັງຕົວເຂົ້າໄປໃນເນື້ອເຍື່ອມົດລູກໄດ້ເພາະເນື້ອເຍື່ອມົດລູກຈະບໍ່ຮັບ ເຫດການແບບນີ້ຈຶ່ງເປັນການຢຸດການຖືພາຕັ້ງແຕ່ໄລຍະທຳອິດ. ນັກວິທະຍາສາດເຊື່ອວ່າສິ່ງນີ້ເກືອບຈະບໍ່ເກີດຂຶ້ນ ແລະອາດເກີດຂຶ້ນໄດ້ໃນບາງຄັ້ງກັບຄົນທີ່ກິນຢາຄຸມກຳເນີດນຳ.
ດັ່ງນັ້ນ ບໍ່ມີໃຜໝັ້ນໃຈໄດ້ວ່າຫ່ວງຄຸມກຳເນີດຊະນິດທອງແດງ ຫຼື ຫ່ວງຄຸມກຳເນີດແບບຮ໋ອກໂມນຈະປ້ອງກັນບໍ່ໃຫ້ມີການປະຕິສົນທິໄດ້ຮ້ອຍສ່ວນຮ້ອຍ. ແຕ່ການວິໄຈທາງວິທະຍາສາດສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າຫ່ວງຄຸມກຳເນີດເຫຼົ່ານີ້ເຮັດວຽກໃນແບບທີ່ອະທິບາຍໄປແລ້ວເພື່ອປ້ອງກັນບໍ່ໃຫ້ໄຂ່ໄດ້ຮັບການປະຕິສົນທິຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ມີໂອກາດໜ້ອຍຫຼາຍທີ່ຈະຖືພາ.
ຄູ່ສົມລົດທີ່ເປັນຄລິດສະຕຽນທີ່ຕ້ອງການໃຊ້ຫ່ວງຄຸມກຳເນີດອາດປຶກສາເລື່ອງນີ້ກັບໝໍ ແລະໝໍຈະບອກເຂົາເຈົ້າໄດ້ວ່າປະເທດທີ່ເຂົາເຈົ້າຢູ່ມີຫ່ວງຄຸມກຳເນີດແບບໃດແດ່ແລະຜູ້ຍິງທີ່ໃຊ້ຈະໄດ້ຮັບຜົນດີຜົນເສຍຫຍັງແດ່. ທັງສອງບໍ່ຄວນຄາດຫວັງຫຼືປ່ອຍໃຫ້ໃຜກໍຕາມແມ່ນແຕ່ໝໍມາຕັດສິນໃຈແທນວ່າຄວນເຮັດແນວໃດ. (ໂລມ 14:12; ຄາລາຊີ 6:4, 5) ເຂົາເຈົ້າທັງສອງຕ້ອງຕັດສິນໃຈເລື່ອງນີ້ເອງ ສິ່ງສຳຄັນສຳລັບເຂົາເຈົ້າຄືການເຮັດໃຫ້ພະເຈົ້າພໍໃຈແລະບໍ່ມີອັນໃດມາລົບກວນສະຕິຮູ້ສຶກຜິດຊອບຂອງເຂົາເຈົ້າ.—ສົມທຽບ 1 ຕີໂມເຕ 1:18, 19; 2 ຕີໂມເຕ 1:3
^ ຂໍ້ 8 ຄູ່ມືຈາກການບໍລິການສຸຂະພາບແຫ່ງຊາດຂອງອັງກິດລາຍງານວ່າ: “ຫ່ວງຄຸມກຳເນີດທີ່ມີທອງແດງຫຼາຍຈະມີປະສິດທິພາບໃນການເຮັດວຽກຫຼາຍກວ່າເກົ້າສິບເກົ້າສ່ວນຮ້ອຍ. ນີ້ໝາຍຄວາມວ່າໃນໜຶ່ງປີຄົນທີ່ໃຊ້ຫ່ວງຄຸມກຳເນີດ ຖ້າມີ 100 ຄົນໃຊ້ຫ່ວງນີ້ ກໍຈະມີບໍ່ຮອດ 1 ຄົນທີ່ຖືພາ. ຫ່ວງຄຸມກຳເນີດທີ່ມີທອງແດງໜ້ອຍກໍຈະມີປະສິດທິພາບໜ້ອຍ.”
^ ຂໍ້ 9 ເນື່ອງຈາກຫ່ວງຄຸມກຳເນີດແບບມີຮ໋ອກໂມນເຮັດໃຫ້ເນື້ອເຍື່ອມົດລູກບາງລົງ ບາງຄັ້ງໝໍຈະໃຊ້ຫ່ວງຄຸມກຳເນີດແບບນີ້ເພື່ອຄວບຄຸມການມີປະຈຳເດືອນຫຼາຍເກີນໄປທັງໃນຜູ້ຍິງທີ່ແຕ່ງດອງແລ້ວແລະຍັງບໍ່ທັນແຕ່ງດອງ.
